|
|
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) |
Linia 8: |
Linia 8: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzona 25 maja 1957 w Warszawie, córka Haliny Przedborskiej, dziennikarki, i Bogdana Tuszyńskiego, sprawozdawcy sportowego i historyka sportu. Uczęszczała do III Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, a po uzyskaniu w 1976 świadectwa dojrzałości studiowała w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (PWST) na Wydziale Wiedzy o Teatrze. W czasie letnich wakacji wielokrotnie wyjeżdżała do Francji, finansując podróże dorywczą pracą (jako kelnerka, opiekunka dzieci, sprzątaczka). Debiutowała w 1977 recenzją teatralną pt. ''Relacja o pewnej zbrodni'', zamieszczoną na łamach „Tygodnika Kulturalnego” (nr 14), dotyczącą scenicznej adaptacji powieści F. Dostojewskiego pt. ''Zbrodnia i kara'' w krakowskim Starym Teatrze. Jako poetka debiutowała w następnym roku wierszami pt. ''Aktorka I'' oraz ''Aktorka II'', opublikowanymi w piśmie „Nowy Wyraz” (nr 3); w 1978 w tygodniku „Kultura” (nr 6) ogłosiła także pierwszy reportaż pt. ''Zanotowane na próbach'', w którym zrelacjonowała przygotowania do wystawienia sztuki J. Słowackiego ''Sen'' ''srebrny Salomei'' w Teatrze Narodowym w Warszawie. W 1979-81 należała do SDP. W 1980 ukończyła studia magisterskie na PWST i podjęła pracę nad doktoratem w Instytucie Sztuki (IS) PAN. Rozwijała twórczość poetycką, ogłaszała też kolejne recenzje i artykuły o teatrze oraz wywiady przeprowadzane z artystami sceny, m.in. w pismach „Teatr” (1977, 1980-87, z przerwami), „Życie Literackie” (1981; pojedyncze publikacje także w 1980 i 1984) i „Nowe Książki” (1984-85, m.in. noty teatralne podp. krypt. A.T.). Publikowała także w wydawnictwach działających poza cenzurą, m.in. w almanachu oficyny Krąg „Silva Rerum” z 1981 (wywiad podp. pseud.: Agata Martini). W 1986 na podstawie rozprawy monograficznej pt. ''Wisnowska'' (promotor prof. Zbigniew Raszewski) otrzymała w IS PAN stopień doktora i następnie w 1987-92 pracowała na stanowisku adiunkta w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie. W 1989 została członkiem SPP. Była stypendystką wielu instytucji i uczelni zagranicznych, m.in. paryskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego (stypendium im. S. Lama w 1988), amerykańskiej Fundacji Fulbrighta (w 1991-92), American Jewish Archives w Cinncinati, w stanie Ohio (w 1993), Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie (w 1997-98), Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (w 1999), amerykańskiej MacDowell Colony (w 2001), Ledig-Rowolt Foundation (w 2000 i 2002) i Fundacji Rockefellera (w 2002). Wykorzystując przyznane stypendia na zbieranie materiałów do reportaży i książek biograficznych przebywała przez dłuższy czas m.in. w Paryżu (m.in. w 1989-91oraz w 2000), zainspirowana przez Jerzego Giedroycia z paryskiej „Kultury” podróżowała śladami polskich zesłańców do Moskwy i na Syberię (w 1989), była też w Izraelu (w 1991 i ponownie w 1997-98). W Stanach Zjednoczonych gościła również jako visiting profesor na Columbia University w Nowym Jorku (1991-93). Nadal prowadziła też badania nad historią teatru i uprawiała twórczość poetycką. Artykuły, reportaże i wiersze publikowała m.in. w paryskich „Zeszytach Historycznych” (1987, 1990, 1992), „Zeszytach Literackich” (1988, 1991-92) i „Kulturze” (1990-94) oraz w pismach krajowych: „Odrze” (1989-94 z przerwami, 2000-2004), „Kresach” (1992-94, 2000), „Arkuszu” (1994, 1996-2002, z przerwami). W 1996-98 była wykładowcą w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie (The Warsaw Journalism Center). W 2001 podjęła wykłady w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, a w następnym roku została etatowym pracownikiem tejże uczelni i jako starszy wykładowca omawiała sztukę reportażu i wywiadu literackiego. Równocześnie w 2002 zaczęła prowadzić zajęcia dydaktyczne w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Wielokrotnie czasowo przebywała w Kanadzie, a w 2005-10 zamieszkała tam na stałe i pracowała (w 2006-07) jako visiting professor na University of Toronto. W 2011 nawiązała współpracę z Instytutem Reportażu w Warszawie.</p> | + | <p>Urodzona 25 maja 1957 w Warszawie, córka Haliny Przedborskiej, dziennikarki, i Bogdana Tuszyńskiego, sprawozdawcy sportowego i historyka sportu. Uczęszczała do III Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, a po uzyskaniu w 1976 świadectwa dojrzałości studiowała w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (PWST) na Wydziale Wiedzy o Teatrze. W czasie letnich wakacji wielokrotnie wyjeżdżała do Francji, finansując podróże dorywczą pracą (jako kelnerka, opiekunka dzieci, sprzątaczka). Debiutowała w 1977 recenzją teatralną pt. ''Relacja o pewnej zbrodni'', zamieszczoną na łamach „Tygodnika Kulturalnego” (nr 14), dotyczącą scenicznej adaptacji powieści F. Dostojewskiego pt. ''Zbrodnia i kara'' w krakowskim Starym Teatrze. Jako poetka debiutowała w następnym roku wierszami pt. ''Aktorka I'' oraz ''Aktorka II'', opublikowanymi w piśmie „Nowy Wyraz” (nr 3); w 1978 w tygodniku „Kultura” (nr 6) ogłosiła także pierwszy reportaż pt. ''Zanotowane na próbach'', w którym zrelacjonowała przygotowania do wystawienia sztuki J. Słowackiego ''Sensrebrny Salomei'' w Teatrze Narodowym w Warszawie. W 1979-81 należała do SDP. W 1980 ukończyła studia magisterskie na PWST i podjęła pracę nad doktoratem w Instytucie Sztuki (IS) PAN. Rozwijała twórczość poetycką, ogłaszała też kolejne recenzje i artykuły o teatrze oraz wywiady przeprowadzane z artystami sceny, m.in. w pismach „Teatr” (1977, 1980-87, z przerwami), „Życie Literackie” (1981; pojedyncze publikacje także w 1980 i 1984) i „Nowe Książki” (1984-85, m.in. noty teatralne podp. krypt. A.T.). Publikowała także w wydawnictwach działających poza cenzurą, m.in. w almanachu oficyny Krąg „Silva Rerum” z 1981 (wywiad podp. pseud.: Agata Martini). W 1986 na podstawie rozprawy monograficznej pt. ''Wisnowska'' (promotor prof. Zbigniew Raszewski) otrzymała w IS PAN stopień doktora i następnie w 1987-92 pracowała na stanowisku adiunkta w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie. W 1989 została członkiem SPP. Była stypendystką wielu instytucji i uczelni zagranicznych, m.in. paryskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego (stypendium im. S. Lama w 1988), amerykańskiej Fundacji Fulbrighta (w 1991-92), American Jewish Archives w Cinncinati, w stanie Ohio (w 1993), Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie (w 1997-98), Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (w 1999), amerykańskiej MacDowell Colony (w 2001), Ledig-Rowolt Foundation (w 2000 i 2002) i Fundacji Rockefellera (w 2002). Wykorzystując przyznane stypendia na zbieranie materiałów do reportaży i książek biograficznych przebywała przez dłuższy czas m.in. w Paryżu (m.in. w 1989-91oraz w 2000), zainspirowana przez Jerzego Giedroycia z paryskiej „Kultury” podróżowała śladami polskich zesłańców do Moskwy i na Syberię (w 1989), była też w Izraelu (w 1991 i ponownie w 1997-98). W Stanach Zjednoczonych gościła również jako visiting profesor na Columbia University w Nowym Jorku (1991-93). Nadal prowadziła też badania nad historią teatru i uprawiała twórczość poetycką. Artykuły, reportaże i wiersze publikowała m.in. w paryskich „Zeszytach Historycznych” (1987, 1990, 1992), „Zeszytach Literackich” (1988, 1991-92) i „Kulturze” (1990-94) oraz w pismach krajowych: „Odrze” (1989-94 z przerwami, 2000-2004), „Kresach” (1992-94, 2000), „Arkuszu” (1994, 1996-2002, z przerwami). W 1996-98 była wykładowcą w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie (The Warsaw Journalism Center). W 2001 podjęła wykłady w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (UW), a w 2002-2006 omawiała sztukę reportażu i wywiadu literackiego jako etatowy pracownik tejże uczelni (starszy wykładowca). W 2002 zaczęła również prowadzić zajęcia dydaktyczne w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Wielokrotnie czasowo przebywała w Kanadzie, a w 2005-10 mieszkała tam na stałe i pracowała (w 2006-07) jako visiting professor na University of Toronto. W 2011 nawiązała współpracę z Instytutem Reportażu w Warszawie. W 2014-2015 (przez jeden semestr) prowadziła wykłady w Instytucie Dziennikarstwa UW (wpisane w program studiów niestacjonarnych w ramach specjalizacji prasowej). W 2010 otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Łęczycy (za popularyzowanie wiedzy o tym mieście w książkach pt. ''Rodzinna historia lęku'' oraz ''Łęczyca''). Odznaczona srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015).</p> |
| <p>W 1985 wyszła za mąż za Krzysztofa Wójcika, fotografika; rozwód w 1988. W 2005, po kilkunastu latach wcześniejszej znajomości, zawarła związek małżeński z Henrykiem Dasko (zm. 2006), eseistą i tłumaczem, który w 1969 wyemigrował z Polski do Kanady i osiadł w Toronto. W 2011 zamieszkała w Warszawie.</p> | | <p>W 1985 wyszła za mąż za Krzysztofa Wójcika, fotografika; rozwód w 1988. W 2005, po kilkunastu latach wcześniejszej znajomości, zawarła związek małżeński z Henrykiem Dasko (zm. 2006), eseistą i tłumaczem, który w 1969 wyemigrował z Polski do Kanady i osiadł w Toronto. W 2011 zamieszkała w Warszawie.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
| | | |
− | <div id='primary'> | + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
− | <span id='tworczosc'></span> | + | |
| ==TWÓRCZOŚĆ== | | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| <ol> | | <ol> |
Linia 26: |
Linia 26: |
| <p class='comment'>Teksty dot. splotu kultur polskiej i żydowskiej, napisane w 1989-1992, z podróży do Izraela w 1991, a Wilna w 1989, Paryża i Drohobycza w 1992. - Nagroda Pol. PEN Clubu im. K. Pruszyńskiego za rok 1993, przyznana w 1994.</p> | | <p class='comment'>Teksty dot. splotu kultur polskiej i żydowskiej, napisane w 1989-1992, z podróży do Izraela w 1991, a Wilna w 1989, Paryża i Drohobycza w 1992. - Nagroda Pol. PEN Clubu im. K. Pruszyńskiego za rok 1993, przyznana w 1994.</p> |
| <p class='comment'>Przekł. franc.: Les disciples de Schulz. [Przeł.] M. Carlier. Montricher 2001.</p> | | <p class='comment'>Przekł. franc.: Les disciples de Schulz. [Przeł.] M. Carlier. Montricher 2001.</p> |
− | <p class='comment'>Adapt. teatr. reportażu „Chłopiec na fotografii” w przekł. franc.: Le Garçon de la photographie. Adapt. M.C. Mastrangeli. Paryż, Le Colombier, Octogone 2002.</p> | + | <p class='comment'>Adapt. teatr. reportażu „Chłopiec na fotografii” w przekł. franc.: Le Garçon de la photographie. Adapt.: M.C. Mastrangeli. Paryż, Le Colombier, Octogone 2002.</p> |
| <li> [[#Zamieszkałam w ucieczce|Zamieszkałam w ucieczce]]. [Wiersze]. [Wstęp:] W. Woroszylski. Lubl.: Stow. Lit. „Kresy” 1993, 80 s. ''Bibl. „Kresów”'', 4.</li> | | <li> [[#Zamieszkałam w ucieczce|Zamieszkałam w ucieczce]]. [Wiersze]. [Wstęp:] W. Woroszylski. Lubl.: Stow. Lit. „Kresy” 1993, 80 s. ''Bibl. „Kresów”'', 4.</li> |
| <li> [[#Singer|Singer]]. Pejzaże pamięci. [Biografia]. Gdańsk: Marabut 1994, 342 s. Wyd. nast.: tamże 1996, ''Piórko''; wyd. nowe uzup. Wwa: Muza 2002, 493 s.; wyd. 2 zmien. [właśc. 4, popraw. i uzup.] Kr.: WL 2010, 567 s.</li> | | <li> [[#Singer|Singer]]. Pejzaże pamięci. [Biografia]. Gdańsk: Marabut 1994, 342 s. Wyd. nast.: tamże 1996, ''Piórko''; wyd. nowe uzup. Wwa: Muza 2002, 493 s.; wyd. 2 zmien. [właśc. 4, popraw. i uzup.] Kr.: WL 2010, 567 s.</li> |
− | <p class='comment'>Dot. pisarza I.B. [[#Singer|Singer]]a.</p> | + | <p class='comment'>Dot. pisarza I.B. Singera.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Lost landscapes. In search of Isaac Bashevis [[#Singer|Singer]] and the Jews od Poland. [Przeł.] M.G. Levine. New York 1998, – czes.: [[#Singer|Singer]]. Krajiny pamĕti. [Przeł.] V. Dvořáčková. Jinočany 2006, – franc.: [[#Singer|Singer]], paysages de la mémoire. [Przeł. ] J.-Y. Erhel. Paris 2002.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Lost landscapes. In search of Isaac Bashevis Singer and the Jews od Poland. [Przeł.] M.G. Levine. New York 1998, – czes.: Singer. Krajiny pamĕti. [Przeł.] V. Dvořáčková. Jinočany 2006, – franc.: Singer, paysages de la mémoire. [Przeł. ] J.-Y. Erhel. Paris 2002.</p> |
− | <li> [[#H. Koprowski: Wygrać każdy dzień|H. Koprowski: Wygrać każdy dzień]]. Spisała … Wwa: Diana 1996, 363 s., tab.</li> | + | <li> [[#H. Koprowski: Wygrać każdy dzień|H. Koprowski: Wygrać każdy dzień]]. Spisała A. Tuszyńska. Wwa: Diana 1996, 363 s., tab.</li> |
| <p class='comment'>Biografia lekarza, wirusologa i immunologa, wynalazcy szczepionki przeciwko wirusowi polio.</p> | | <p class='comment'>Biografia lekarza, wirusologa i immunologa, wynalazcy szczepionki przeciwko wirusowi polio.</p> |
| <li> [[#Adresat nieznany|Adresat nieznany]]. Notatnik poetycki 1993-1996. [Wiersze]. Ze wstępem J. Twardowskiego. Wwa: Diana 1997, 120 s. ''Bibliofil''.</li> | | <li> [[#Adresat nieznany|Adresat nieznany]]. Notatnik poetycki 1993-1996. [Wiersze]. Ze wstępem J. Twardowskiego. Wwa: Diana 1997, 120 s. ''Bibliofil''.</li> |
− | <li> [[#Długie życie gorszycielki|Długie życie gorszycielki]]. Losy i świat Ireny Krzywickiej. [Biografia]. Wwa: Iskry 1999, 364 s. Wyd. nast.: wyd. 2 zmien. [popraw. i uzup.] pt. Krzywicka – długie życie gorszycielki. Kr.: WL 2009, 571 s., tamże 2011.</li> | + | <li> [[#Długie życie gorszycielki|Długie życie gorszycielki]]. Losy i świat Ireny Krzywickiej. [Biografia]. Wwa: Iskry 1999, 364 s. Wyd. nast.: wyd. 2 zmien. [popraw. i uzup.] pt. Krzywicka – długie życie gorszycielki. Kr.: WL 2009, 571 s., tamże 2011, wyd. 2 [!] zmien. 2016.</li> |
| <li> [[#Łęczyca|Łęczyca]]. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, [21] s. ''Bibliofil''.</li> | | <li> [[#Łęczyca|Łęczyca]]. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, [21] s. ''Bibliofil''.</li> |
| <li> [[#Na cudzych brzegach|Na cudzych brzegach]]. Notatnik poetycki 1997-2000. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, 98 s. ''Bibliofil''.</li> | | <li> [[#Na cudzych brzegach|Na cudzych brzegach]]. Notatnik poetycki 1997-2000. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, 98 s. ''Bibliofil''.</li> |
| <p class='comment'>Zawiera cykle: A; Kartki z East Village; Popołudnie w Cuernavaca; Statek do Haify; Z.</p> | | <p class='comment'>Zawiera cykle: A; Kartki z East Village; Popołudnie w Cuernavaca; Statek do Haify; Z.</p> |
− | <li> [[#Gwiazdy i gwizdy|Gwiazdy i gwizdy]]. Z dziejów publiczności teatralnej1765-1939. [Monografia]. Lublin: Wydawn. UMCS 2002, 246 s.</li> | + | <li> [[#Gwiazdy i gwizdy|Gwiazdy i gwizdy]]. Z dziejów publiczności teatralnej1765-1939. [Monografia]. Lublin: Wydawn. UMCS 2002, 246 s. ''Źródła i Monografie. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego''; 231.</li> |
| <li> Miejsce przy oknie. [Wiersze]. Wwa: Nowy Świat 2003, 83 s.</li> | | <li> Miejsce przy oknie. [Wiersze]. Wwa: Nowy Świat 2003, 83 s.</li> |
− | <li> B. Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku (1924-2002). [Słownik biograficzny]. [Cz. 1-2]. Współpraca: H. Kurzyński, … Wr.: Wydawn. Europa 2004, 566 + 541 s.</li> | + | <li> B. Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku (1924-2002). [Słownik biograficzny]. [Cz. 1-2]. Współpraca: H. Kurzyński, A. Tuszyńska. Wr.: Wydawn. Europa 2004, 566 + 541 s.</li> |
− | <p class='comment'>[Cz. 1:] A-M. – [Cz. 2:] N-Ż.</p> | + | <p class='volumeDescription'>[Cz. 1:] A-M. – [Cz. 2:] N-Ż.</p> |
| <li> [[#Rodzinna historia lęku|Rodzinna historia lęku]]. Kr.: WL 2005, 423 s. Wyd. nast. [popraw.] tamże 2011.</li> | | <li> [[#Rodzinna historia lęku|Rodzinna historia lęku]]. Kr.: WL 2005, 423 s. Wyd. nast. [popraw.] tamże 2011.</li> |
| <p class='comment'>Biogr. opowieść o odkrywaniu rodzinnego sekretu: żydowskiego pochodzenia matki.</p> | | <p class='comment'>Biogr. opowieść o odkrywaniu rodzinnego sekretu: żydowskiego pochodzenia matki.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł. franc.: Une historie familiale de la peur. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2006. Wyd. nast. tamże 2011.</p> | + | <p class='comment'>Nominacja do franc. Nagrody Prix Médicis w 2005, nagroda The Canadian Jewish Literary Award w 2016.</p> |
| + | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Family history of fear. A memoir. [Przeł.:] Ch. Ruas. New York 2016. Wyd. nast. tamże 2017, – franc.: Une historie familiale de la peur. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2006. Wyd. nast. tamże 2011.</p> |
| <li> [[#Ćwiczenia z utraty|Ćwiczenia z utraty]]. Kr.: WL 2007, 237 s.</li> | | <li> [[#Ćwiczenia z utraty|Ćwiczenia z utraty]]. Kr.: WL 2007, 237 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta E. Kijowska. Piaseczno: Heraclon International. Storybox.pl [2015], płyta CD w formacie mp3.</p> |
| <p class='comment'>Wspomnienia dot. zmagań z chorobą nowotworową męża autorki, H. Dasko w 2005-2006.</p> | | <p class='comment'>Wspomnienia dot. zmagań z chorobą nowotworową męża autorki, H. Dasko w 2005-2006.</p> |
| <p class='comment'>Przekł. franc.: Exercices de la perte. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2009, – koreań. [Korea?: DD World] 2011.</p> | | <p class='comment'>Przekł. franc.: Exercices de la perte. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2009, – koreań. [Korea?: DD World] 2011.</p> |
− | <li> Oskarżona. Wiera Gran. [Biografia]. Kr.: WL 2010, 462 s. Por. poz. 21, 22.</li> | + | <li> [[#Oskarżona|Oskarżona]]. Wiera Gran. [Biografia]. Kr.: WL 2010, 462 s. Por. poz. 21, 22.</li> |
− | <p class='comment'>Dot. piosenkarki polskiej żydowskiego pochodzenia, gwiazdy warszawskiego getta, oskarżonej po wojnie o kolaborację z Niemcami. – Zawarte w książce passusy dot. wojennych losów Władysława Szpilmana były powodem procesów cywilnych wytoczonych autorce i jej wydawcom w Polsce i w Niemczech przez rodzinę muzyka. Wiosną 2013 Wyższy Sąd Krajowy w Hamburgu (nie ingerując w postać znajdującego się już w sprzedaży pierwszego wydania niemieckiego) nakazał w kolejnych edycjach usunięcie niepopartych dowodami oskarżeń rzucanych przez Wierę Gran na Szpilmana (wg inf. A.T. - 25 linijek z 375-stronicowego tekstu). We wrześniu 2013 Sąd Okręgowy w Warszawie (nieprawomocnym wyrokiem) oddalił pozew Haliny Grzecznarowskiej-Szpilman i jej syna, Andrzeja uznając, że A.T. miała prawo zacytować także kontrowersyjne opinie artystki.</p> | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Polony. Piaseczno: Heraclon International. Storybox.pl [2015], płyta CD w formacie mp3. Wyd. nast. tamże 2018.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Vera Gran. The accused. [Przeł. z jęz. franc.] Ch. Ruas. New York 2013, – franc.: L’accusée Wiera Gran. [Przeł.] I. Jannès-Kalinowski. Paris 2011, – grec.: Viera Gkran : ī katīgoroumenī. [Przeł. z franc.] T. Skassīs. Athī'na 2011, – hiszp.: La cantante del gueto de Varsovia. Wiera Gran, la acusada. [Przeł.:] Í. Sánchez Paños, E-M. Cano, Madryt 2011, – hebr.: [Przeł. z jęz. franc.:] A. Uriel. Kinneret 2012, – niderl.: Vera Gran. De zangeres van het getto van Waschau. [Przeł.] L. van Nes. Amsterdam 2011, – niem.: Die Sängerin aus dem Ghetto - Das Leben der Wiera Gran. [Przeł. z jęz. franc.] X. Osthelder. Berlin 2013, – włos.: L'accusata. [Przeł.:] M. Botto. Torino 2012.</p> | + | <p class='comment'>Dot. piosenkarki polskiej żydowskiego pochodzenia, gwiazdy warszawskiego getta, oskarżonej po wojnie o kolaborację z Niemcami. – Zawarte w książce passusy dot. wojennych losów Władysława Szpilmana były powodem procesów cywilnych wytoczonych autorce i jej wydawcom w Polsce i w Niemczech przez rodzinę muzyka. Wiosną 2013 Wyższy Sąd Krajowy w Hamburgu (nie ingerując w postać znajdującego się już w sprzedaży pierwszego wydania niemieckiego) nakazał w kolejnych edycjach usunięcie niepopartych dowodami oskarżeń rzucanych przez Wierę Gran na Szpilmana (wg inf. A. Tuszyńskiej – 25 linijek z 375-stronicowego tekstu). We wrześniu 2013 Sąd Okręgowy w Warszawie (nieprawomocnym wyrokiem) oddalił pozew Haliny Grzecznarowskiej-Szpilman i jej syna, Andrzeja uznając, że A. Tuszyńska miała prawo zacytować także kontrowersyjne opinie artystki. W lipcu 2016 Sąd Apelacyjny w Warszawie prawomocnie rozstrzygnął sprawę na korzyść rodziny Szpilmana.</p> |
| + | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Vera Gran. The accused. [Przeł. z jęz. franc.] Ch. Ruas. New York 2013, – franc.: Wiera Gran, l’accusée. [Przeł.] I. Jannès-Kalinowski. Paris 2010, wyd. nast. tamże 2011, 2012. – grec.: Viera Gkran: ī katīgoroumenī. [Przeł. z franc.] T. Skassīs. Athī'na 2011, – hebr.: Ha-ne'šemet. Wyeyrah Gra'n, zameret geṭŵ Waršah. [Przeł. z jęz. franc.:] A. Uriel. Kinneret 2012, – hiszp.: La cantante del gueto de Varsovia. Wiera Gran, la acusada. [Przeł.:] Í. Sánchez Paños, E-M. Cano, Madryt 2011, – maced.: Obvineta: Vǰera Gran. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopǰe 2015, – niderl.: Vera Gran. De zangeres van het getto van Waschau. [Przeł.] L. van Nes. Amsterdam 2011, – niem.: Die Sängerin aus dem Ghetto - Das Leben der Wiera Gran. [Przeł. z jęz. franc.] X. Osthelder. Berlin 2013, – słoweń.: Obtožena: Wiera Gran. [Przeł.] T. Jamnik. Ljubljana 2015, – włos.: Wiera Gran: l'accusata. [Przeł.:] M. Botto. Torino 2012.</p> |
| <li> Nadzieja 2. [Wiersze]. Lubl.: Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN 2010, 63 s.</li> | | <li> Nadzieja 2. [Wiersze]. Lubl.: Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN 2010, 63 s.</li> |
− | <p class='comment'>Na okł. tyt.: Nadzieja 2Espoir 2.</p> | + | <p class='comment'>Na okł. tyt.: Nadzieja 2 = Espoir 2.</p> |
− | <li> [M. E. Tyrmand]: Tyrmandowie. Romans amerykański. Rozm. i skomponowała … Tłum. listów A. Wróbel. Wwa: Wydawn. MG, cop. 2012, 269 s.</li> | + | <li> [M. E. Tyrmand]: [[#Tyrmandowie|Tyrmandowie]]. Romans amerykański. Rozm. i skomponowała A Tuszyńska. Tłum. listów A. Wróbel. Wwa: Wydawn. MG, cop. 2012, 269 s.</li> |
| <p class='comment'>Dot. emigracyjnych losów i twórczości L. Tyrmanda.</p> | | <p class='comment'>Dot. emigracyjnych losów i twórczości L. Tyrmanda.</p> |
− | <li> Wiera Gran. [Scenariusz filmu dokumentalnego]. Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2012.</li> | + | <li> [[#Wiera|Wiera]] Gran. [Scenariusz filmu dokumentalnego]. Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2012.</li> |
| <p class='comment'>Scenariusz napisany na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18. Premierowy pokaz filmu w maju 2012 na 52. Krakowskim Festiwalu Filmowym.</p> | | <p class='comment'>Scenariusz napisany na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18. Premierowy pokaz filmu w maju 2012 na 52. Krakowskim Festiwalu Filmowym.</p> |
− | <li> Pani Ka. [Słuchowisko]. Reż. W. Markiewicz. Radio 2013.</li> | + | <li> Pani Ka. [Słuchowisko]. Reż.: W. Markiewicz. Radio 2013.</li> |
| <p class='comment'>Słuchowisko napisane na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18.</p> | | <p class='comment'>Słuchowisko napisane na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18.</p> |
− | <p class='comment'>Adaptacja</p> | + | <li> [[#Wiera|Wiera]]. Dramat w sześciu obrazach. [Współaut.:] J. Żurek. „Dialog” 2013 nr 11 s. 61-116.</li> |
− | <li> W. Reymont: Komediantka. Adapt. … Reż.: Z. Rakowiecka. Radio 1980.</li> | + | <p class='comment'>Tekst dostępny też na stronie internetowej: http://www.agatatuszynska.pl/Wiera.pdf [dostęp 2 grudnia 2016].</p> |
| + | <li> Bruno Schulz 1892 – 1942. [Scenariusz filmowy]. Powst. przed 2014. Reż.: A. Sikora. TVP 2014.</li> |
| + | <p class='comment'>Dokument fabularyzowany.</p> |
| + | <li> Teatr się pali! O pięciu pożarach Teatru Narodowego. [Szkic historyczny]. Wwa: Teatr Nar. 2014, 60 s. ''Teatr Nar. – Historia'', 9.</li> |
| + | <li> [[#Narzeczona Schulza|Narzeczona Schulza]]. Apokryf. Kr.: WL 2015, 321 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2015, pliki w formacie EPUB, MOBI.</p> |
| + | <p class='comment'>Opowieść biograficzna o Józefinie Szelińskiej, narzeczonej Brunona Schulza.</p> |
| + | <p class='comment'>Nominacje do franc. nagród Prix Médicis i Prix Femina w 2015, nominacja do finału Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia (przyznawanej przez „Kurier Szczeciński”) w 2016.</p> |
| + | <p class='comment'>Przekł.: franc.: La Fiancée de Bruno Schulz. [Przeł.:] I. Jannès-Kalinowski. Paris 2015; maced.: Svršeničkata na Bruno Šulc. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopje 2016.</p> |
| + | <li> Jamnikarium. Wwa: Wydawn. MG 2016, 351 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Autorka podp.: Agata Tuszyńska &Lonia. – Ułożony w formie leksykonu zbiór krótkich opowieści, wspomnień i listów dotyczących jamników oraz ich właścicieli.</p> |
| + | <li> [[#Bagaż osobisty|Bagaż osobisty]]. Po Marcu. [Reportaże]. [Współautorki:] D. Barczak-Perfikowska, G. Latos, E. Strzałkowska, W. Wejman. Warszawa: Dom Spotkań z Historią 2018, 334 s. </li> |
| + | <p class='comment'>Historie emigrantów, którzy opuścili kraj na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, na skutek antysemickiej kampanii prowadzonej w Polsce. – Książka powstała w efekcie warsztatów mistrzowskich prowadzonych w 2017 r. przez A. Tuszyńską w Domu Spotkań z Historią, we współpracy z uczestniczkami warsztatów.</p> |
| + | <p class='block'>Przekład wierszy A. Tuszyńskiej w antologii ang.: Ambers aglow. An anthology of Polish women's poetry (1981-1995). [Przeł.] R. Grol. Austin 1996.</p> |
| + | </ol> |
| + | |
| + | ===Adaptacja=== |
| + | <ol> |
| + | <li> W. Reymont: Komediantka. Adapt. A. Tuszyńska. Reż.: Z. Rakowiecka. Radio 1980.</li> |
| </ol> | | </ol> |
| ===Prace redakcyjne=== | | ===Prace redakcyjne=== |
| <ol> | | <ol> |
− | <li> [[#I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki|I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki]]. [Wspomnienia]. Oprac. … Wwa: Czyt. 1992, 436 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 popraw. 1995, [wyd. 3] 1996, [wyd. 4] 1998, wyd. 5 2002.</li> | + | <li> [[#I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki|I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki]]. [Wspomnienia]. Oprac. A. Tuszyńska. Wwa: Czyt. 1992, 436 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 popraw. 1995, [wyd. 3] 1996, [wyd. 4] 1998, wyd. 5 2002.</li> |
− | <li> Próba generalna. [Antologia]. Pod kierunkiem [i ze wstępem] … Wwa: „Twój Styl” 2004, 280 s.</li> | + | <li> Próba generalna. [Antologia]. Pod kierunkiem [i ze wstępem] A. Tuszyńskiej. Wwa: „Twój Styl” 2004, 280 s.</li> |
| <p class='comment'>Zbiór tekstów prozą powstałych na zajęciach warsztatowych Wydziału Dziennikarstwa UW – Ćwiczenia z pisania.</p> | | <p class='comment'>Zbiór tekstów prozą powstałych na zajęciach warsztatowych Wydziału Dziennikarstwa UW – Ćwiczenia z pisania.</p> |
| </ol> | | </ol> |
Linia 71: |
Linia 92: |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)== | | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> Ank. 2008, 2011</li> | + | <li>Ank. 2008, 2011.</li> |
− | <li> Strona internetowa: [http://www.agatatuszynska.pl/ http://www.agatatuszynska.pl/] [dostęp 3 października 2013]</li> | + | <li> Strona internetowa: [http://www.agatatuszynska.pl/ http://www.agatatuszynska.pl/] [dostęp 20 stycznia 2019].</li> |
− | <li> Autorka o sobie: Lęk rozbrojony. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 48 [dot.: Rodzinna historia lęku]</li> | + | <li> Autorka o sobie: Lęk rozbrojony. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 48 [dot.: Rodzinna historia lęku].</li> |
− | <li> Wywiady: Samosiejka. Rozm. J. Jancewicz. „Pani” 2000 nr 1; Nie zapisane nie istnieje. Rozm. S. Bereś. Oprac.: S. Bereś, M. Cichoracka. „Odra” 2001 nr 2, przedr. w: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. [Cz.] 1. Wwa 2002; Podróż z życia w życie. Rozmowa z A.T. Rozm. A. Cieślar. W tegoż: Kobieta metafizyczna. Wwa 2005; Nie pisałam metafory. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; To life! Rozm. J. Strzałka. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 43 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; Mam dwa życia. Rozm. K. Janowska. „Przekrój” 2010 nr 36 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Słowom brakło znaczeń. Rozmowa z A.T. autorką poruszających „Ćwiczeń z utraty” – opowieści o ciężkiej chorobie i śmierci jej męża. Rozm. M. Wilk. W tegoż: W biegu... książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. 2010; Wszyscy jesteśmy kolaborantami. Rozm. R. Kim. „Wprost” 2010 nr 46 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Wycięta z wojennego losu. Rozm. M. Sawicka-Danielak. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 [dot.: Oskarżona. Wiera Gran]</li> | + | <li> Wywiady: Tęsknię za żywymi ludźmi. Rozm. D. Mirska. „Twój Styl” 1994 nr 8 [dot. m.in.: Singer. Pejzaże pamięci]; Samosiejka. Rozm. J. Jancewicz. „Pani” 2000 nr 1; Nie zapisane nie istnieje. Rozm. S. Bereś. Oprac.: S. Bereś, M. Cichoracka. „Odra” 2001 nr 2, przedr. w: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. [Cz.] 1. Wwa 2002; Podróż z życia w życie. Rozmowa z Agatą Tuszyńską. Rozm. A. Cieślar. W tegoż: Kobieta metafizyczna. Wwa 2005; Nie pisałam metafory. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; To life! Rozm. J. Strzałka. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 43 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; Mam dwa życia. Rozm. K. Janowska. „Przekrój” 2010 nr 36 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Słowom brakło znaczeń. Rozmowa z Agatą Tuszyńską autorką poruszających „Ćwiczeń z utraty” – opowieści o ciężkiej chorobie i śmierci jej męża. Rozm. M. Wilk. W tegoż: W biegu... książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. 2010; Wszyscy jesteśmy kolaborantami. Rozm. R. Kim. „Wprost” 2010 nr 46 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Wycięta z wojennego losu. Rozm. M. Sawicka-Danielak. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 [dot.: Oskarżona. Wiera Gran]; [dot.: Oskarżona. Wiera Gran:] Zaciskam zęby i piszę. Rozm. L. Śnieg-Czaplewska. „Viva” 2010 nr 23; Zostałam z podłością ludzką. Rozm. A. Kuźniak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 235 dod. „Duży Format” nr 39; Używam słowa „kolaboracja”, bo wszyscy układamy się z losem. Rozm. T. Drozda. „Wyspa” 2011 nr 1; Krótkotrwałe spełnienia. Rozm. M. Grzebałkowska. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 293 dod. „Wysokie Obcasy” nr 50; Na cztery ręce. Z Agatą Tuszyńską i Jerzym Żurkiem rozm. J. Jaworska. „Dialog” 2013 nr 11 [dot. dramatu Wiera]; Nie jestem Wierą Gran. Rozm. H. Rydlewska. „Przekrój” 2013 nr 25; Oskarżona: Agata Tuszyńska. Rozm. R. Kim. „Newsweek Polska” 2013 nr 29; „Przypadek jest maską na twarzy przeznaczenia”. O książce „Pejzaże pamięci” i o I. B. Singerze. Rozm. M. Zynger. „LiryDram” 2013 nr 1; Tajemnica narzeczonej Schulza. Rozm. J. Rolińska. „Rzeczpospolita” 2015 nr 166 [dot.: Narzeczona Schulza]; Uprawiam archeologię pamięci. Rozm. A. Papieska. „Nowe Książ.” 2015 nr 10; Bagaż osobisty. Rozm. M. Ryćkowska. „Karta” 2018 nr 94 [o pracy nad książką].</li> |
− | <li> [Dot.: Oskarżona. Wiera Gran:] Zaciskam zęby i piszę. Rozm. L. Śnieg-Czaplewska. „Viva” 2010 nr 23; Zostałam z podłością ludzką. Rozm. A. Kuźniak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 235 dod. „Duży Format” nr 39; Używam słowa „kolaboracja”, bo wszyscy układamy się z losem. Rozm. T. Drozda. „Wyspa” 2011 nr 1; Krótkotrwałe spełnienia. Rozm. M. Grzebałkowska. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 293 dod. „Wysokie Obcasy” nr 50; Nie jestem Wierą Gran. Rozm. H. Rydlewska. „Przekrój” 2013 nr 25; Oskarżona: A.T. Rozm. R. Kim. „Newsweek Polska” 2013 nr 29. </li>
| + | |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li>Hasło biobibliograficzne w: Contemporary authors. A bio-bibliographical guide to current writers in fiction, general nonfiction, poetry, journalism, drama, motion pictures, television, and other fields. Vol. 395. Farmington Hills, Mich. 2017.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Ogólne=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> M. PAWŁOWSKA: Kobieta w podróży. „Kresy” 1994 nr 18.</li> |
| + | <li> E. JUNCZYK-ZIOMECKA: Nie zapisane nie istnieje. „Twój Styl” 1995 nr 3.</li> |
| + | <li> J. CICHOSZ: O poezji Agaty Tuczyńskiej. „Akant” 2002 nr 8 [w tytule artykułu błędnie podane nazwisko poetki]. </li> |
| + | <li> R. JOCHYMEK: W zwierciadle biografii. Współczesna polska biografia literacka na przykładzie utworów Joanny Siedleckiej, Agaty Tuszyńskiej, Barbary Wachowicz. Wwa 2004, passim.</li> |
| + | <li> A. SIEMIŃSKA: Pamięć uniewinniona. Pochodzenie żydowskie a problem tożsamości i wyborów identyfikacyjnych na przykładzie utworów Romy Ligockiej i Agaty Tuszyńskiej. W: Pisarze polsko-żydowscy XX wieku. Wwa 2006, przedr. w: Polska proza i poezja po 1989 roku. Tor. 2007.</li> |
| + | <li> M. FIEJDASZ-KACZYŃSKA: Poszukiwacze zaginionych historii. „Pani” 2013 nr 3 [dot. także: Sz.Twardocha, P. Bluszcza i W. Kukuczki].</li> |
| + | <li> L. HULL: „Za nią” i „przy niej”. W tejże: Zamiast i w imieniu. Na pograniczach współczesnej biografistyki. Tor. 2014.</li> |
| + | <li> A. MACH: „Na początku była wojna”. Postpamięć w utworach Evy Hoffman, Bożeny Keff, Ewy Kuryluk i Agaty Tuszyńskiej. „Literaturoznawstwo” 2014/2015 nr 8/9.</li> |
| + | <li> M. KRYTOWSKA: Bio(geo)grafia kobieca. Przestrzenny wymiar doświadczenia. „Autobiografia” 2016 nr 2.</li> |
| + | <li> A. TIPPNER: „Sensing the meaning, working towards the facts”. Drugie pokolenie a pamięć o Zagładzie w tekstach Bożeny Keff, Magdaleny Tulli i Agaty Tuszyńskiej. Przeł. K. Adamczak. „Teksty Drugie” 2016 nr 1.</li> |
| + | <li> J. WRÓBEL: „Z prześladowanymi w późnym, nieprzemilczanym, promienistym związku”. Drugie pokolenie po Holokauście. „Ruch. Lit.” 2016 z. 3 [dot. m.in. prozy A. Tuszyńskiej].</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
| ===Rosjanie w Warszawie=== | | ===Rosjanie w Warszawie=== |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> E. HALICZ. „Zesz. Hist.”, Paryż 1991 z. 96</li> | + | <li> J. ZIELIŃSKI: Wystrzelano wszystkie wróble w Warszawie. „Gazeta Wyborcza” 1990 nr 275. </li> |
− | <li> M. KARPIŃSKI: Nie widzieć, nienawidzić. „Puls” 1991 nr 4</li> | + | <li> E. HALICZ. „Zesz. Hist.”, Paryż 1991 z. 96.</li> |
− | <li> A.S. KOWALCZYK: Dykcyonarz w takt „Roty”. „Res Publica” 1991 nr 3</li> | + | <li> M. KARPIŃSKI: Nie widzieć, nienawidzić. „Puls” 1991 nr 4.</li> |
− | <li> K. PACZUSKI: Suplement do „Lalki”. „Akcent” 1994 nr 1. </li> | + | <li> A.S. KOWALCZYK: Dykcyonarz w takt „Roty”. „Res Publica” 1991 nr 3.</li> |
| + | <li> K. PACZUSKI: Suplement do „Lalki”. „Akcent” 1994 nr 1.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 97: |
Linia 145: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> M. RADGOWSKI: Całe życie aktorek. „Dialog” 1990 nr 10 [dot. także: L. Kuchtówna: Irena Solska, M. Bojarska: Mieczysława Ćwiklińska, A. Grodzicki: Eichlerówna – szlachetny demon teatru]. </li> | + | <li> A. BOJARSKA: Nasz Mayerling. „Gazeta Wyborcza” 1990 nr 90. –A. DRAWICZ: The Year's Best. („Voice’s” bestsellers). „The Warsaw Voice” 1990 nr 20. </li> |
| + | <li> M. RADGOWSKI: Całe życie aktorek. „Dialog” 1990 nr 10 [dot. także: L. Kuchtówna: Irena Solska, M. Bojarska: Mieczysława Ćwiklińska, A. Grodzicki: Eichlerówna – szlachetny demon teatru].</li> |
| + | <li> B. ZAGÓRSKA: Wisnowska czyli mieszanka piorunująca. „Trybuna” 1990 nr 34.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 105: |
Linia 155: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> A. DRAWICZ: Mądrość żydowska z Polską w tle. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 38</li> | + | <li> A. DRAWICZ: Mądrość żydowska z Polską w tle. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 38.</li> |
− | <li> M. RATAJCZAK: Między mitem i historią. „Odra” 1993 nr 11</li> | + | <li> A. MARIANOWICZ: Kraj trudny do życia, zrozumienia i do opisania. „Życie Warszawy” 1993 nr 172.</li> |
− | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: Człowiek i jego pamięć. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009 [przedr. jako przedm. zob. poz. 5]. </li> | + | <li> K. MASŁOŃ: Jerozolimski magiel. „Rzeczpospolita” 1993 nr 109. </li> |
| + | <li> M. RATAJCZAK: Między mitem i historią. „Odra” 1993 nr 11.</li> |
| + | <li> D. WARSZAWSKI: Niepełny koszerny jadłospis. „Gazeta Wyborcza” 1993 dod. „Gazeta o Książkach” nr 7.</li> |
| + | <li> K. WYKRĘTOWICZ: Ludzi ulotnych zapisanie. „Rzeczpospolita” 1993 nr 109. </li> |
| + | <li> W. ZAWISTOWSKA: Reportaże izraelskie. „Słowo Żydowskie” = „Dos Jidisze Wort” 1993 nr 17. </li> |
| + | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: Człowiek i jego pamięć. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009 [przedr. jako przedm. zob. poz. 5].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 115: |
Linia 170: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> D. HECK: Kłopoty z koniugacją. „Tytuł” 1994 nr 1</li> | + | <li> D. HECK: Kłopoty z koniugacją. „Tytuł” 1994 nr 1.</li> |
− | <li> W. WANTUCH: Zamach na wszystkość. „Arkusz” 1994 nr 6. </li> | + | <li> W. WANTUCH: Zamach na wszystkość. „Arkusz” 1994 nr 6.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 124: |
Linia 179: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> A. BAGŁAJEWSKI: Pejzaże pamięci i wyobraźni. „Kresy” 1994 nr 19</li> | + | <li> A. BAGŁAJEWSKI: Pejzaże pamięci i wyobraźni. „Kresy” 1994 nr 19.</li> |
− | <li> A. DRAWICZ: „Singer”, bodaj nawet lepszy niż Singer. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 41</li> | + | <li> A. DRAWICZ: „Singer”, bodaj nawet lepszy niż Singer. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 41.</li> |
− | <li> T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Twórczość była jego radością. „Sł. Żyd.” 1994 nr 9</li> | + | <li> A. KRAJEWSKA: Pejzaż z autorką w tle. „Gazeta Wyborcza” 1994 dod. „Gazeta o Książkach” nr 6. </li> |
− | <li> Ch. SHMERUK: Dwie książki o Singerze. „Teksty Drugie” 1996 nr 4 [dot. także: M. Adamczyk-Garbowska: Polska Isaaca Bashevisa Singera – rozstanie i powrót]</li> | + | <li> M. LENGREN: Niebieskie i czerwone. „Twórczość” 1994 nr 9.</li> |
− | <li> J. POTKAŃSKI: Umarłe pejzaże. „Prz. Hum.” 1997 nr 5</li> | + | <li> M. RUD: Naplecione i grubymi nićmi szyte. „Tygodnik Solidarność” 1994 nr 39. </li> |
− | <li> R. JOCHYMEK: Pejzaże pamięci A.T. a konwencja reportażu i proza Singera. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2004 nr 4. </li> | + | <li> W. SADKOWSKI: W podwójnym zwierciadle. „Lit. na Świecie” 1994 nr 7/8.</li> |
| + | <li> B. SHALLCROSS: Singer. Kamienie na grób. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1994 nr z 11 VIII dod. „Przegląd Polski”. </li> |
| + | <li> P. SMOGORZEWSKI: Bashevis jak żywy. „Słowo. Dziennik Katolicki” 1994 nr 89.</li> |
| + | <li> W. WOROSZYLSKI: Z Polską w tle. „Rzeczpospolita” 1994 nr 91.</li> |
| + | <li> T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Twórczość była jego radością.„Słowo Żydowskie” = „Dos Jidisze Wort.” 1994 nr 9.</li> |
| + | <li> J. USZCZYŃSKA. „Ruch Literacki” 1995 z. 4.</li> |
| + | <li> Ch. SHMERUK: Dwie książki o Singerze. „Teksty Drugie” 1996 nr 4 [dot. także: M. Adamczyk-Garbowska: Polska Isaaca Bashevisa Singera – rozstanie i powrót].</li> |
| + | <li> J. POTKAŃSKI: Umarłe pejzaże. „Prz. Hum.” 1997 nr 5.</li> |
| + | <li> Ch. SHMERUK: Two Books on Isaac Bashevis Singer. „Polin” 1997 t. 10.</li> |
| + | <li> R. ABRAMS. „Polin” 2000 t. 13 [dot. wydania w przekł. angielskim].</li> |
| + | <li> A. BUDZYŃSKI: Cadyk żydowskiej literatury. „Trybuna” 2002 nr 208 dod. „Aneks”.</li> |
| + | <li>A. MIESZKOWSKA: Moja przeszłość jest moją przyszłością.... „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 2002 dod. „Tydzień” nr 43.</li> |
| + | <li> R. JOCHYMEK: Pejzaże pamięci Agaty Tuszyńskiej a konwencja reportażu i proza Singera. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2004 nr 4.</li> |
| + | <li> J. ZABOROWSKA: „Uprawiam archeologię pamięci”. Rozważania o utworze „Singer. Pejzaże pamięci” Agaty Tuszyńskiej = „I grow the archeology of memory”. Thoughts on book „Singer. Landscapes of memory” by Agata Tuszyńska. „Pr. Literaturoznawcze” 2016.</li> |
| + | <li> Zob. też. Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 137: |
Linia 206: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> M. FIKUS: Gra ważniejsza od wygranej. „Świat Nauki” 1997 nr 4. – M. KULA: Doktor Koprowski bez tajemnic. „Nowe Książ.” 1997 nr 5. </li> | + | <li> Wygrać każdy dzień (poz. 8): M. FIKUS: Gra ważniejsza od wygranej. „Świat Nauki” 1997 nr 4. M. KULA: Doktor Koprowski bez tajemnic. „Nowe Książ.” 1997 nr 5.</li> |
| + | <li> M. KULA. „Przegląd Polonijny” 1998 z. 1.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 145: |
Linia 215: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> J. GRĄDZIEL: Listowna odyseja. „Arkusz” 1998 nr 2. </li> | + | <li> J. GRĄDZIEL: Listowna odyseja. „Arkusz” 1998 nr 2.</li> |
| + | <li> W. FUŁEK: List od nieznanego adresata. „Topos” 2000 nr 3/4.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 153: |
Linia 224: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> A.J. DĄBROWSKI: Powrót Ireny Krzywickiej. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 1999 nr z 15 X dod. „Prz. Pol.” – M. GAWIN: Artysta w szlafroku. „Res Publica Nowa” 1999 nr 10</li> | + | <li> G. BORKOWSKA: Raz jeszcze o Irenie Krzywickiej. „Gazeta Wyborcza” 1999 dod. „Wysokie Obcasy” nr 13. </li> |
− | <li> R. GRZELA: Rozprawa z Krzywicką. „Kultura”, Paryż 1999 nr 7/8</li> | + | <li> A.J. DĄBROWSKI: Powrót Ireny Krzywickiej. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 1999 nr z 15 X dod. „Prz. Pol.”. </li> |
− | <li> A. KOSS: Irena Krzywicka by A.T. „Kresy” 1999 nr 2/3</li> | + | <li> M. GAWIN: Artysta w szlafroku. „Res Publica Nowa” 1999 nr 10.</li> |
− | <li> M. RADGOWSKI: Przywrócona. „Nowe Książ.” 1999 nr 8. </li> | + | <li> R. GRZELA: Rozprawa z Krzywicką. „Kultura”, Paryż 1999 nr 7/8.</li> |
| + | <li> T. JASTRUN: Bolesne życie gorszycielki. „Twój Styl” 1999 nr 8.</li> |
| + | <li> A. KOSS: Irena Krzywicka by Agata Tuszyńska. „Kresy” 1999 nr 2/3.</li> |
| + | <li> K. MASŁOŃ: Pozycja wyjątkowa. „Rzeczpospolita” 1999 nr 141, polem.: A. Krzywicki. „Rzeczpospolita” 1999 nr 165, K. Masłoń, tamże.</li> |
| + | <li> M. RADGOWSKI: Przywrócona. „Nowe Książ.” 1999 nr 8.</li> |
| + | <li> R. JOCHYMEK: Między życiem a literaturą. „Opcje” 2000 nr 1.</li> |
| + | <li> W. ZAWISTOWSKA: Portret literacki najsłynniejszej emancypantki II Rzeczypospolitej. „Słowo Żydowskie” = „Dos Jidisze Wort” 2000 nr 1. </li> |
| + | <li> W. ZAWISTOWSKA: Prekursorka emancypacji kobiet. „Słowo Żydowskie” = „Dos Jidisze Wort” 2000 nr 12/13.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 164: |
Linia 242: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> | + | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Na cudzych brzegach].</li> |
− | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> | + | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Na cudzych brzegach].</li> |
− | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> | + | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji Agaty Tuszyńskiej. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Na cudzych brzegach].</li> |
− | <li> L. SZARUGA: Świat poetycki (XV). „Zesz. Lit.”, Paryż 2002 nr 78 [m.in. o tomie A.T.]. </li> | + | <li> L. SZARUGA: Świat poetycki (XV). „Zesz. Lit.”, Paryż 2002 nr 78 [m.in. o tomie A. Tuszyńskiej].</li> |
| + | <li> A. SZYMAŃSKA: Między słowem a życiem. Kobieto! Puchu marny!... „Arkusz” 2002 nr 2 [dot. też: Na cudzych brzegach].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 175: |
Linia 254: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Łęczyca]</li> | + | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Łęczyca].</li> |
− | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Łęczyca]</li> | + | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Łęczyca].</li> |
− | <li>W. FUŁEK: W drodze. „Topos” 2002 nr 1/2</li> | + | <li> W. FUŁEK: W drodze. „Topos” 2002 nr 1/2.</li> |
− | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Łęczyca]. </li> | + | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji Agaty Tuszyńskiej. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Łęczyca].</li> |
| + | <li> A. SZYMAŃSKA: Między słowem a życiem. Kobieto! Puchu marny!... „Arkusz” 2002 nr 2 [dot. też: Łęczyca].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 186: |
Linia 266: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> J. ZIELIŃSKI: Widziane ze sceny. „Res Publica” 1989 nr 5 [na podstawie masz. książki]</li> | + | <li> J. ZIELIŃSKI: Widziane ze sceny. „Res Publica” 1989 nr 5 [na podstawie masz. książki].</li> |
− | <li> H. BALTYN: Głosujący nogami. „Nowe Książ.” 2003 nr 4</li> | + | <li> H. BALTYN: Głosujący nogami. „Nowe Książ.” 2003 nr 4.</li> |
− | <li> A. ZAWRZYKRAJ: Pozwólcie widzom śmiać się i klaskać. „Dialog” 2003 nr 4. </li> | + | <li> A. ZAWRZYKRAJ: Pozwólcie widzom śmiać się i klaskać. „Dialog” 2003 nr 4.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 196: |
Linia 276: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> J. GIZELLA: Trudna tożsamość. „Topos” 2005 nr 3</li> | + | <li> J. GIZELLA: Trudna tożsamość. „Topos” 2005 nr 3.</li> |
− | <li> D. KRAWCZYŃSKA: Jak sukienka. „Res Publica Nowa” 2005 nr 4</li> | + | <li> D. KRAWCZYŃSKA: Jak sukienka. „Res Publica Nowa” 2005 nr 4.</li> |
− | <li> M. RADGOWSKI: Wszyscy w jednym pokoju. „Rzeczpospolita” 2005 nr 77</li> | + | <li> M. RADGOWSKI: Wszyscy w jednym pokoju. „Rzeczpospolita” 2005 nr 77.</li> |
− | <li> M. DUNIKOWSKA: Byliście, więc jestem. „Odra” 2006 nr 4</li> | + | <li> M. DUNIKOWSKA: Byliście, więc jestem. „Odra” 2006 nr 4.</li> |
− | <li> A. SZEWCZYK: Lekcja historii rodzinnej. „Kresy” 2006 nr 1/2</li> | + | <li> A. SZEWCZYK: Lekcja historii rodzinnej. „Kresy” 2006 nr 1/2.</li> |
− | <li> Ł. JASINA: Wspaniały, polsko-żydowski chaos. Na marginesie wspólnych motywów autobiografii A. T. i Mariana Marzyńskiego. „Rocz. Inst. Europy Środkowo-Wschodniej” 2007</li> | + | <li> Ł. JASINA: Wspaniały, polsko-żydowski chaos. Na marginesie wspólnych motywów autobiografii A. T. i Mariana Marzyńskiego. „Rocz. Inst. Europy Środkowo-Wschodniej” 2007.</li> |
− | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: W poszukiwaniu tożsamości. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009</li> | + | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: W poszukiwaniu tożsamości. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009.</li> |
− | <li> Zob. też Autorka o sobie. </li> | + | <li> M. MIPS: Teraźniejszość naznaczona (post)traumą (na przykładzie „Włoskich szpilek” Magdaleny Tulli i „Rodzinnej historii lęku” Agaty Tuszyńskiej. W: Sekundy (i) epoki. Wwa 2013.</li> |
| + | <li> E.-M. HIEMER: Przestrzenie w literaturze polsko-żydowskiej i niemiecko-żydowskiej. Regionalizacja i europeizacja. W: Střední Evropa včera a dnes. Proměny koncepcí. Brno 2015.</li> |
| + | <li> Zob. też Autorka o sobie.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 211: |
Linia 293: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> M. CUBER: Poza zasięgiem ukojenia. „Nowe Książ.” 2007 nr 11</li> | + | <li> M. CUBER: Poza zasięgiem ukojenia. „Nowe Książ.” 2007 nr 11.</li> |
− | <li> A. JANKO: Księga miłości i śmierci. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 254</li> | + | <li> A. JANKO: Księga miłości i śmierci. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 254.</li> |
− | <li> R. SOWIŃSKA: Duchowy „Survival”. „Więź” 2008 nr 6</li> | + | <li> J. ROSTROPOWICZ-CLARK: Umiera człowiek, powstaje książka. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 2008 nr z 4 I dod. „Prz. Pol.”.</li> |
− | <li> Zob. też Wywiady. </li> | + | <li> R. SOWIŃSKA: Duchowy „survival”. „Więź” 2008 nr 6.</li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Oskarżona=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> C. GMYZ: Szpilman walczy o dobre imię ojca. „Rzeczpospolita” 2010 nr 258 [dot. przywoływanych w książce pomówień Władysława Szpilmana o kolaborację z Niemcami w czasie okupacji].</li> |
| + | <li> A. GRZEMSKA: Mistyfikacje. „Pogranicza” 2010 nr 6.</li> |
| + | <li> P. PUSTKOWIAK: Obyśmy sami nie byli sądzeni. „Dz. Gaz. Prawna” 2010 nr 197.</li> |
| + | <li> A. SABOR: Rozmowy w kryjówce. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 51 dod. „Książ. w Tyg.”. </li> |
| + | <li> M. SAWICKA-DANIELAK: W butach gwiazdy. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231.</li> |
| + | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1.</li> |
| + | <li> J. SZCZĘSNA: To nie była agentka. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 274.</li> |
| + | <li> B. URBANKOWSKI: Trędowata z getta. „Niezal. Gaz. Pol. Nowe Państ.” 2010 [nr] 12.</li> |
| + | <li> J. ŻAKOWSKI: Bezrozumna potęga losu. „Polityka” 2010 nr 43.</li> |
| + | <li> H. SAMSON: Obnażona Wiera Gran. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 83 dod. „Wysokie Obcasy”.</li> |
| + | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1 (w cyklu „Eks post”).</li> |
| + | <li> U. GLENSK: Bez wyroku. W tejże: Po Kapuścińskim. Kr. 2012.</li> |
| + | <li> A. SZELIGA: Sprawy o sztukę nie będzie. „Metro” 2012 nr 2451 [dot. analogii między książką A. Tuszyńskiej oraz sztuką pt. Wiera Gran, autorstwa A. Burzyńskiej, wystawionej w 2012 w reż. B. Sas w warszawskim Teatrze „Kamienica”].</li> |
| + | <li> J. LASDUN: „Under Suspicion”. Vera Gran: The Accused by Agata Tuszyńska. „New York Times” 2013 z 3 V dod. „Sunday Book Review”.</li> |
| + | <li> M. JAŁOSZEWSKI: Agata Tuszyńska wygrała po raz drugi z rodziną Szpilmana. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 271.</li> |
| + | <li> P. MACHAJSKI, M. JAŁOSZEWSKI: Pisarka Agata Tuszyńska musi przeprosić wdowę po Władysławie Szpilmanie. „Gaz. Wybor.” 2016 nr z 29 VII. </li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Tyrmandowie=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> K. CIEŚLIK: Zakochany Lolek. „Polityka” 2012 nr 41.</li> |
| + | <li> I. IWASIÓW: Pierwsza myśl: jest niski. Rozczarowanie? „Gaz. Wybor.” 2012 nr 224.</li> |
| + | <li> M. E. ROGOWSKA: Mary Ellen i Leopold. „Nowe Książ.” 2012 nr 12.</li> |
| + | <li> W. FUŁEK: Zapomniana sztuka epistolografii. „Topos” 2014 nr 1/2.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Wiera=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> Zob. Wywiady.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Narzeczona Schulza=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> J. BOŃCZA-SZABŁOWSKI: Tajemnicza panna J. „Rzeczpospolita” 2015 nr 198.</li> |
| + | <li> M. CIEŚLIK: Geniusz i panna. „Wprost” 2015 nr 36.</li> |
| + | <li> D. NOWACKI: Bruno i Juna, narzeczeni w Drohobyczu. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 221.</li> |
| + | <li> Ł. SATURCZAK: Podwójne życie Józefiny. „Newsweek” 2015 nr 35.</li> |
| + | <li> A. ZAWADA: J., samotna narzeczona. „Nowe Książ.” 2015 nr 10.</li> |
| + | <li> A. SMUSZ: Biograficzna narracja kobieca w „Narzeczonej Schulza” Agaty Tuszyńskiej. „Fraza” 2016 nr 1/2.</li> |
| + | <li> M. WALENDOWSKA: Szelińska – portret wątpliwy. „Twórczość” 2016 nr 5. </li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
| [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] | | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | ===Oskarżona Wiera Gran=== | + | ===Bagaż osobisty=== |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> C. GMYZ: Szpilman walczy o dobre imię ojca. „Rzeczpospolita” 2010 nr 258 [dot. przywoływanych w książce pomówień Władysława Szpilmana o kolaborację z Niemcami w czasie okupacji]</li>
| + | <li> J. KOCHANOWSKI: „Ta grupa to był ewenement”. „Nowe Książki” 2018 nr 9.</li> |
− | <li> A. GRZEMSKA: Mistyfikacje. „Pogranicza” 2010 nr 6</li>
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
− | <li> A. SABOR: Rozmowy w kryjówce. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 51 dod. „Książ. w Tyg.” – M. SAWICKA-DANIELAK: W butach gwiazdy. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231</li>
| + | |
− | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1</li> | + | |
− | <li> J. SZCZĘSNA: To nie była agentka. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 274</li>
| + | |
− | <li> J. ŻAKOWSKI: Bezrozumna potęga losu. „Polityka” 2010 nr 43</li>
| + | |
− | <li> H. SAMSON: Obnażona Wiera Gran. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 83 dod. „Wysokie Obcasy”</li>
| + | |
− | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1 (w cyklu „Eks post”)</li>
| + | |
− | <li> U. GLENSK: Bez wyroku. W tejże: Po Kapuścińskim. Kr. 2012</li>
| + | |
− | <li> A. SZELIGA:Sprawy o sztukę nie będzie. „Metro” 2012 nr 2451 [dot. analogii między książką A.T. oraz sztuką pt. Wiera Gran, autorstwa A. Burzyńskiej, wystawionej w 2012 w reż. B. Sas w warszawskim Teatrze „Kamienica”]</li>
| + | |
− | <li> J. LASDUN: „Under Suspicion”. Vera Gran: The Accused by A.T. „New York Times” 2013 z 3 V dod. „Sunday Book Review”</li>
| + | |
− | <li> Zob. też Wywiady. </li> | + | |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 241: |
Linia 372: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> G. BORKOWSKA: Pęknięta biografia. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 28</li> | + | <li> Sz. AUGUSTYNIAK: Gorszycielka wciąż groźna. „Przegląd Literacki” 1993 nr 4. </li> |
− | <li> R. MATUSZEWSKI: Wokół Krzywickiej i Boya. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 31. </li> | + | <li> G. BORKOWSKA: Pęknięta biografia. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 28, sprostowanie: J. GAREWICZ. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” 1993 nr z IV.</li> |
| + | <li> A. CHOJNOWSKI: Kobieta i mężczyźni. „Res Publica Nowa” 1993 nr 4. </li> |
| + | <li> M.E. CYBULSKA: Wspomnienia. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1993 dod. „Tydzień” nr 47. </li> |
| + | <li> M. FRĄCKIEWICZ: Nadobna „wszetecznica”. „Nowe Książki” 1993 nr 11.</li> |
| + | <li> T. JASTRUN: Te okropne, piękne lata. „Życie Warszawy” 1993 dod. „Ex Libris” nr 35. </li> |
| + | <li> J. ŁADYKA: Wyznania Ireny Krzywickiej. „Dziś” 1993 nr 6. </li> |
| + | <li> R. MATUSZEWSKI: Wokół Krzywickiej i Boya. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 31.</li> |
| + | <li> M. PIASECKI: Gorszycielka dwudziestolecia. „Puls” 1993 nr 2 (61). </li> |
| + | <li> L. BOBKA: Z perspektywy lat. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn, Londyn 1998 nr 31.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |