TWÓRCZOŚĆ
- Człowiek rośnie w ciszy. [Wiersze]. Kr.: Zebra 1992, 62 s.
- Dwanaście Bożych słów. [Eseje]. [Współaut.:] A. Borowski, J.L. Kontkowski. Kr.: Wydawn. Apostolstwa Modlitwy: Księża Jezuici 1992, 93 s.
- Poezja wymiaru sanctum. Kamieńska, Jankowski, Twardowski. Lubl.: Wydawn. Tow. Nauk. KUL 1992, 208 s. KUL. Zakład Badań nad Lit. Religijną, 18.
- Świadectwo słowa. Rzecz o twórczości Anny Kamieńskiej. Kr.: Wydawn. M 1993, 231 s.
- Wyrwane z przestrzeni. [Wiersze]. Kr.: Wydawn. Baran i Suszczyński 1996, 55 s.
- Zakorzenienia Anny Kamieńskiej. Kr. : Universitas 1997, 176 s.
- Niebo w czerni. [Wiersze]. Bydg: „Homini” 2000, 75 s.
- Tropy sacrum w literaturze XX wieku. Od zagadnień motywicznych do perspektyw hermeneutycznych. Bydg.: „Homini” 2001, 338 s.
- Jerozolima została zburzona. [Wiersze]. Kr.: Homini 2004, 70 s.
- O książkach, które pomagają być. Kr.: Homini 2004, 426 s.
- Czytanie sacrum. Kr.-Rzym: SPP: Inst. Wydawn. „Maximum” 2008, 318 s. Myśli Ocalone, t. 5.
- Wiersze: Pierwsze. Pozn.: Wydawn. Flos Carmeli 2008, 120 s. Dialogi Poetyckie.
- Tylko na chwilę. [Wiersze]. Kr.: Wydawn. Homini Krzysztof Bielawski 2012, 63 s. Wyd. łącznie z przekł. litew.: Tylko na chwilę. Poezja Liš na hvilinu. [Przeł.] N. Sidiačenko. L’viv: Kamenâr 2013, 120 s.
- Wtajemniczenia (w) Miłosza. Pamięć – duch(owość) – wyobraźnia. Kr.: Homini 2014, 507 s.
Cykle: Wiersze przy-ziemne; Wiersze osobne; Wiersze pod-niebne.
Zawartość: I. Wieczność zjednoczona miłością, czyli o poezji Anny Kamieńskiej: Przewodnik po labiryncie; Sacrum w służbie świeckości; Od sakralizacji sztuki do sakralnego wymiaru słowa; Jedność wszechrzeczy w jedności czasu; W ciemności pragnącej światła i przestrzeni; W przestrzennych blaskach ciszy. – II. Wieczność jako przestrzeń Nieskończonego, czyli o twórczości Zbigniewa Jankowskiego: Życie jako absolut; Dialektyka przeżywania Boga. Przestrzeń spotkania; Spotkanie – otwarcie – przezroczystość; Przestrzeń – jedność; Jedność – pełnia; Przestrzeń spotkania z sacrum. Modlitwa. Twarz Drugiego; Sacrum jako przestrzeń wymogu etycznego; Otwarcie – dom – jedność; Tajemnica – pragnienie – wiara; Cierpienie; Śmierć – pełnia; Światłość – ciemność – przestrzeń – miłość; Sakralność słowa poetyckiego. – III. Wieczność radosna, czyli o twórczości Jana Twardowskiego: Bóg odnajdywany w świecie; Bóg odkrywany na dnie zdziwienia; Dzieciństwo – świętość – wieczność; Kapłaństwo; Bóg odszukany w milczeniu, cierpieniu i ciemności; Przezroczystość – miłość – jedność.
Zawartość: Przedmowa. – Anny Kamieńskiej portret własny; Imiona wieczności; Od sakralizacji sztuki do sakralnego wymiaru słowa [poz. 3]; Na granicy dzieciństwa i nieskończoności; Oswoić niebyt; Ocalanie wartości; Odnalezione korzenie; Mechanizmy kreacji sacrum; Zdaniem krytyków.
Nagroda Rektora UJ w 1998.
Zawartość: Wstęp: Przestrzenie zakorzenienia. – I. Zakorzenienie w przestrzeni międzyludzkiej. Korespondencja do Anny Kamieńskiej. – II. Zakorzenienie w przestrzeni tradycji. Genologia literacka Anny Kamieńskiej. – III. Zakorzenienie w przestrzeni duchowej. Aspekty teologiczne dzieła Anny Kamieńskiej.
Cykle: Anioły wojny; Tryptyk dialektyczny; Dialogi z nicością; Anioł śmierci; Kornik; Anioł macierzyństwa; Fragment; Anioł ojcostwa; Anioł ślubny; Tryptyk rekolekcyjny.
Nagroda Rektora UJ w 2002.
Zawartość: Cz. I. Tropem pytań o metodę: W meandrach metodologii; Mistyka czy erotyka – dylematy interpretatora. – Cz. II. Tropem motywów: „Ja jednak wierzę wam, Wysłańcy”. Motyw anioła w poezji Czesława Miłosza [dot. wierszy „Miłość i „Dar”]; Motyw Chrystusa w liryce dwudziestolecia międzywojennego; Matka Boska Częstochowska we współczesnej poezji polskiej; Dziecko, dzieciństwo, dom w literackiej teologii Anny Kamieńskiej; Widzieć znaczy wiedzieć. Motyw katedry w twórczości Juliana Przybosia. – Cz. III. Tropem wartości: Karol Ludwik Koniński czytany współcześnie; Odpowiedzialność poety?; Pryncypia Pana Cogito albo: Dokąd po Herbercie?; Dwa w jednym. Refleksje o Thomasie Mertonie – pisarzu i mnichu; Sacrum na cenzurowanym. Nowa metafizyczność na nowe tysiąclecie. – Cz. IV. Tropem hermeneutyki: Objąć wszystko. Horyzont metafizyczny w międzywojennej poezji Juliana Przybosia; Czesława Miłosza szukanie ojczyzny; Pejzaże kresowe w twórczości poetyckiej Czesława Miłosza; Krajobrazy pamięci. Wilno i ziemia wileńska w późnych wierszach Czesława Miłosza; Pan Cogito wobec Innego. Sfera transcendencji w twórczości Zbigniewa Herberta; Żeglarz Nieskończonego w macierzystym porcie. O poezji Zbigniewa Jankowskiego; Ścieżka medytacyjna w poezji Zbigniewa Jankowskiego; Zapisane w języku. Doświadczenie duchowe w nowych wierszach Joanny Pollakówny; Duchowe tropy poezji Thomasa Mertona; Człowiek, ziemia, Bóg. Przestrzeń wewnętrzna w poezji Janusza Stanisława Pasierba; Wokół „Mistyki dla początkujących” Adama Zagajewskiego. Próba lektury; Bóg, którego nie ma. O jednym wierszu Tadeusza Różewicza.
Nagroda Rektora UJ w 2002.
Recenzje drukowane m.in. w pismach „List” (1989-94), dod. do „Gazety Wyborczej”, „Kraków” (1998-2001), a także w „Dekadzie Lit.”, „Prz. Powsz.”, „Kwart. Artyst.”. – Nagroda Rektora UJ w 2005.
Nagroda Rektora UJ w 2009.
Zawartość: Wstęp. Co to znaczy „czytać sacrum?”. – Cz. I. Metodologicznie: Sacrum jako kategoria historycznoliteracka; O niektórych związkach między literaturą a religią; Religia w przestrzeni literatury. Literatura w przestrzeni religii; Literatura jako religia; Epifania negatywna w „Nieudanych rekolekcjach paryskich” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego; Sakralizacja (u)śmiechu w poezji Jana Twardowskiego, – Cz. II. Hermeneutycznie: O potrzebie duchowości między prowincją a Europą; Ambiwalencja nadziei. Kultura współczesna wobec deficytu wartości; Nieszczęśliwość jako forma istnienia. Kilka refleksji wokół „Cudzoziemki”Marii Kuncewiczowej: Aspekty metafizyczne w emigracyjnej poezji pokolenia „Nowej Fali”. Stanisław Barańczak. Adam Zagajewski; Bóg konieczny i niemożliwy: Stanisław Barańczak – dwa wiersze; Rzeczywistość i duchowość w nowej poezji na przykładzie twórczości pokolenia „bruLionu”; Dekonstrukcja sacrum? Strategie wobec sacrum w twórczości poetyckiej po 1989 roku. Rekonesans; „Ja wobec … ja” oraz „ja” wobec świata. Zanegowane autokreacje w zanegowanym świecie w poezji Marcina Świetlickiego; „Miejsca święte” w wierszach Wojciecha Kudyby; Promieniowanie myśli. Promieniowanie ducha. Kilka wstępnych refleksji wokół twórczości literackiej Karola Wojtyły; Dojrzewanie do śmierci. Dojrzewanie do ojcostwa w poetyckiej antropologii Karola Wojtyły; Śmierć przekroczona – meditatio mortis Karola Wojtyły; Medytacja znaczeń. O specyfice dykcji poetyckiej Karola Wojtyły; W poszukiwaniu jedności. Między wiarą a zwątpieniem w późnych wierszach Czesława Miłosza; Poeta – prorok w nieruchomych obrotach czasu. Uwagi o cyklu Czesława Miłosza „Na trąbach i na cytrze”; Miłość w horyzoncie domu. O dwu wierszach Czesława Miłosza [dot. wierszy: „Miłość” i „Dar”]; Obrazy przeszłości w międzywojennych wierszach Czesława Miłosza; „I rozłączone się złączy w jedno…”. Motyw starości w późnych wierszach Czesława Miłosza; Herbert – Miłosz. Spór o wartości? Prolegomena metodologiczne; Zbigniew Herbert w poszukiwaniu substancji narodu; Kilka uwag o wierszu Zbigniewa Herberta „Pan Cogito opowiada o kuszeniu Spinozy”; Postacie duszy. Refleksje wokół kilku wierszy Zbigniewa Herberta; Metafizyczne racje pisania: Tadeusz Różewicz – „Dlaczego piszę?”; Czas przeszły – na chwilę nieutracony. O poezji Julii Hartwig; Kilka refleksji wokół wiersza Wisławy Szymborskiej „Niebo”; Moc lęków. Nad wierszami Joanny Pollakówny; Piękna przyjaźń. O listach Anny Kamieńskiej do Teresy Ferenc i Zbigniewa Jankowskiego; Dar matki, dar śmierci, dar wieczności, – Cz. III. Komparatystycznie: „Mój Bóg jest ciemny”. Dynamika przedstawień Boga w twórczości Rainera Marii Rilkego; Dziecko w twórczości Rainera Marii Rilkego; Doświadczenie medytacyjne w wierszach Thomasa Mertona; Obraz Kościoła i kapłana w powieściach Georgesa Bernanosa z perspektywy odbioru czytelnika współczesnego; Relacja mistrz – uczeń w „Grze szklanych paciorków”Hermanna Hessego; Zranione ojcostwo. Okaleczone dzieciństwo. Wokół eseju „Wynaleźć samotność” Paula Austera; Pożegnanie miasta. Pożegnanie życia. „Dyptyk Petersburski”Josifa Brodskiego jako pieśń o końcu.
Przekł. ang. art.: Dojrzewanie do śmierci. Dojrzewanie do ojcostwa w poetyckiej antropologii Karola Wojtyły: Maturing for world. Death and fatherhood in poetic Anthropology of Karol Wojtyła. [Przeł.] P. Mizia.W: The space of the world: the literary activity of Karol Wojtyła – John Paul II. Cracow 2011. – niem. art.: Religia w przestrzeni literatury. Literatura w przestrzeni religii. W: Glaubensfragen. Religion und Kirche in der polnischen Literatur. Wiesbaden 2011.
Cykle: Z cyklu Ziemia; Z myśli zgrzebnych i modlitw grzesznych; Z cyklu Czas.
Przekł. ukr. zob. wyżej.
Zawartość: Cz. I. Studia o problemach: A. W przestrzeni pamięci: „Idące Wilno” w defiladzie programowej; Miłosz – Herbert: spór o wartości? Prolegomena metodologiczne [poz. 11]; „Poeta pamięta” – zagadnienie krzywdy i przebaczenia w wymiarze historycznym; Szukanie ojczyzny – w poszukiwaniu tożsamości [poz. 8]; Metafizyczne znaczenia pejzaży kresowych w twórczości poetyckiej Czesława Miłosza [poz. 8]; Krajobrazy pamięci. Wilno i ziemia wileńska w późnych wierszach Czesława Miłosza [poz. 8]; Obrazy przeszłości jako projekt eschatologiczny [poz. 11]; Od negacji do akceptacji. Motyw starości w późnych wierszach Czesława Miłosza [poz. 11]; Postaci kapłanów w poezji Czesława Miłosza, – B. W przestrzeni pytań ostatecznych: Religijne aspekty poezji Czesława Miłosza; W krainie sprzeczności pogodzonych. O ambiwalencjach w konstrukcji bohatera lirycznego międzywojennych poezji Czesława Miłosza; Między wiarą a zwątpieniem. Bohater późnych wierszy Czesława Miłosza wobec dylematów wiary [poz. 11]; Dialog Wschodu z Zachodem. W poszukiwaniu nowej formuły duchowości; Iluminacje Czesława Miłosza zapisane w jego wierszach; Dialogi podwójne. Rozmowa Miłosz – Merton w świetle korespondencji oraz dialog Miłosz – Miłosz w kontekście „Pieska przydrożnego” czytanego w perspektywie listów Miłosz – Merton; Gra światła z ciemnością. Obrazowanie duchowych intuicji; Religijna sankcja misji poety; Emblematy nieskończoności w poezji Czesława Miłosza. Rekonesans; Struktura wyobraźni religijnej w twórczości poetyckiej Czesława Miłosza. Cz. II. Szkice o wierszach: O czym mówią „Obłoki” Czesława Miłosza – znaczenie i konteksty wiersza. Próba lektury; Poeta-prorok w nieruchomych obrotach czasu. Uwagi o cyklu „Na trąbach i na cytrze” [poz. 11]; Pytania o kulturę w świetle wierszy „O książce” oraz „Œkonomia divina”; „Piosenka o porcelanie”, czyli o kulturze jako pamięci wpisanej w rzeczy; Duchowe perspektywy daru. Kilka refleksji wokół wiersza „Dar” [poz. 11]; Duchowa droga w „Świecie. Poemach naiwnych”; Poetycka definicja miłości. Krótkie rozważanie o wierszu „Miłość” [poz. 11]; Po prostu anielskie. Anioły z wierszy Czesława Miłosza [poz. 8]; „Veni Creator” i „Oda na osiemdziesiąte urodziny Jana Pawła II” – nieoczekiwane spotkanie tekstów…; „Jasności promieniste” nie tylko w aspekcie konwencji romantycznych; Na łące – jasności promieniste jako szczyt duchowej drogi zapisanej w wierszach ostatnich.
Nadto studia i artykuły w książkach zbiorowych i czasopismach, m.in.: O poezji religijnej i sposobach jej badania. „Rocz. Hum.” 1990 z. 1 s. 25-56. – Co to jest poezja religijna? „Horyzonty Wiary” 1991 nr 8 s. 71-82. – Wątek ignacjański i biblijny w twórczości Anny Kamieńskiej. „Horyzonty Wiary” 1992 nr 12 s. 55-68. – Bóg skamandrytów. W: Stulecie skamandrytów. Kr. 1996 s. 41-56, przedr. ze zmianami w: Religijne aspekty literatury polskiej XX wieku. Lubl. 1997 s. 65-81. – Karol Wojtyła jako nauczyciel życia wewnętrznego. W: Jan Paweł II. Człowiek kultury. Kr. 2008 s. 379-389. – Mężczyzna jak(o) dziecko. Oblicza niedojrzałości. Piotruś Pan i Mały Książę. W: Duchowość mężczyzny. Kr. 2008 s. 252-263. – Arten und Funktionen biblischer Stilisierungen in der Dichtung des 20. Jahrhunderts an ausgewählten polnischen Beispielen. W: Der heiligen Schrift auf der Spur. Dresden-Wr. 2009 s. 88-100. – Stylizacja biblijna w poezji XX wieku. Między słowem własnym a słowem obcym. „Stud. Bobolanum” 2009 nr 2 s. 129-139. – Horyzont metafizyczny w późnej twórczości poetyckiej Tadeusza Różewicza. W: Inna literatura? Dwudziestolecie 1989-2009. T. 2. Rzeszów 2010 s. 9-20. – Metafizyczność jako możliwość niepewna i nieoczywista. „Prz. Powsz.” 2010 nr 1 s. 124-134, przedr. w: Dwie dekady (nowej ?) literatury 1989-2009. Kr. 2011 s. 153-163. – Miejsce badań nad sacrum w literaturze w refleksji literaturoznawczej. Rozpoznania i postulaty. W: Polonistyka bez granic. T. 1. Kr. 2010 s. 455-464. – Rodzaje medytacyjności w polskiej poezji współczesnej. Rekonesans. W: Medytacja. Postawa intelektualna, sposób poznania, a gatunek dyskursu. Wwa 2010 s. 221-233. – Pan Cogito a kościół. Refleksje eklezjologiczne Zbigniewa Herberta w świetle wierszy „Homilia” oraz „Tomasz”. „Prz. Powsz.” 2011 nr 9 s. 132-142. – Piękna przyjaźń. O listach Anny Kamieńskiej do Teresy i Zbigniewa Jankowskich.W: Wychowanie do przyjaźni. Od idei do praxis. Kr. 2011 s. 103-113. – Die Religion im Raum der Literatur. Die Literatur im Raum der Religion. Eine Erkundun.W: Glaubensfragen Religion und Kirche in der polnischen Literatur. „Opera Slavica”, Wiesbaden 2011 s. 15-25. – Sposoby artykułowania sacrum w poezji polskiej po 1956 roku. Rekonesans. W: Potrzeba sacrum. Literatura okresu PRL-u. Lubl. 2012 s. 153-166. – Anna Kamieńska i Julia Hartwig w wierszach o starości. „Stud. Bobolanum” 2014 [t.] 1 s. 117-127. – Ślady biblijne w poezji Marcina Świetlickiego. „Topos” 2014 nr 1/2 s. 65-73. – Walt Whitman „Pieśń ze szlaku" – dotrzeć do jądra rzeczy jako istota mądrości. „Topos” 2014 nr 3 s. 85-92. – Biblijne ślady w wierszach Czesława Miłosza: rekonesans. „Konteksty Kultury” 2015 z. 1/2 s. 33-46. – Dyskurs(y) religijne Czesława Miłosza. „Filo-Sofija” 2015 [cz.] 1 s. 119-127. – Kim jest ojciec? Sakralny wymiar relacji w nowych wierszach Wojciecha Kudyby. W: Sacrum na nowo poszukiwane. O literaturze polskiej po 1989 roku. Lubl. 2015 s. 111-122. – Trzy wiersze Williama Cowpera i zawarte w nich doświadczenie duchowe. „Topos” 2015 nr 2 s. 66-72. – Walt Whitman, „Pieśń ze szlaku”. Dotrzeć do jądra rzeczy jako istota mądrości. W: W ogrodzie świata. Kr. 2015 s. 523-531. – Teologia poetów. „Niewidoma dziewczynka” Jana Twardowskiego jako duchowy program. W: Pisał na tak. Wwa 2016 s. 123-130.
Przekłady wierszy Z. Zarębianki w antologii ang.: Amber Aglow. An anthology of Contemporary Polish women’s poetry. (1981-1995). [Wybór, przekł. i wstęp:] R. Grol. Austin 1996.
Prace redakcyjne
- Przestrzeń słowa. Twórczość literacka Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Red.: Z. Zarębianka, J. Machniak. Kr.: Wydawn. św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej 2006, 475 s.
- A. Koteja: Tworki pisze się z małej litery. Red., wybór wierszy: Z. Zarębianka, Ł. Mańczyk. Kr.: Śródmiejski Ośr. Kultury 2007, 110 s. Debiuty Lamelli.
- Antologia mistyki polskiej. [Red.: Z. Zarębianka]. T. 1-2. Kr.: Wydawn. Karmelitów Bosych 2008, 312 s. + 400 s.
- Dziedzictwo świętości Jana Pawła II w relacjach świadków. Red. nauk.: Z. Zarębianka. Red.: K. Wilczek. Kr.: Inst. Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II 2011, 77 s.
- Idea dialogu w myśli Jana Pawła II. VII Dni Jana Pawła II. Red.: Z. Zarębianka, K. Dybel, Z. Mirek. Kr.: Uniw. Papieski Jana Pawła II; Wydawn. Nauk. 2013, 254 s.
- Oblicza mądrości. Red.: Z. Zarębianka, K. Dybel. Kr. : Uniw. Papieski Jana Pawła II; Wydawn. Nauk. 2014, 185 s.
- Drogi nadziei. Red.: Z. Zarębianka, K. Dybel. Kr. : Uniw. Papieski Jana Pawła II; Wydawn. Nauk. 2015, 196 s.
- Nadzieja. Nagrodzone i wyróżnione prace konkursowe. IX Dni Jana Pawła II. Red.: Z. Zarębianka, K. Dybel. Kr. : Uniw. Papieski Jana Pawła II; Wydawn. Nauk. 2015, 60 s.
Przekł. ang.: The space of the world: the literary activity of Karol Wojtyła – John Paul II. [Przeł.] P. Mizia. Cracow 2011.