|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | '''TUSZYŃSKA Agata'''
| + | <div id="shortDescription"> |
| | + | <p>ur. 1957</p> |
| | + | <p>Pseud.: A.T.; Agata Martini.</p> |
| | + | <p>Biografka, reportażystka, poetka, historyk teatru.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | '''ur. 1957 ''' | + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | <p>Urodzona 25 maja 1957 w Warszawie, córka Haliny Przedborskiej, dziennikarki, i Bogdana Tuszyńskiego, sprawozdawcy sportowego i historyka sportu. Uczęszczała do III Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, a po uzyskaniu w 1976 świadectwa dojrzałości studiowała w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (PWST) na Wydziale Wiedzy o Teatrze. W czasie letnich wakacji wielokrotnie wyjeżdżała do Francji, finansując podróże dorywczą pracą (jako kelnerka, opiekunka dzieci, sprzątaczka). Debiutowała w 1977 recenzją teatralną pt. ''Relacja o pewnej zbrodni'', zamieszczoną na łamach „Tygodnika Kulturalnego” (nr 14), dotyczącą scenicznej adaptacji powieści F. Dostojewskiego pt. ''Zbrodnia i kara'' w krakowskim Starym Teatrze. Jako poetka debiutowała w następnym roku wierszami pt. ''Aktorka I'' oraz ''Aktorka II'', opublikowanymi w piśmie „Nowy Wyraz” (nr 3); w 1978 w tygodniku „Kultura” (nr 6) ogłosiła także pierwszy reportaż pt. ''Zanotowane na próbach'', w którym zrelacjonowała przygotowania do wystawienia sztuki J. Słowackiego ''Sen'' ''srebrny Salomei'' w Teatrze Narodowym w Warszawie. W 1979-81 należała do SDP. W 1980 ukończyła studia magisterskie na PWST i podjęła pracę nad doktoratem w Instytucie Sztuki (IS) PAN. Rozwijała twórczość poetycką, ogłaszała też kolejne recenzje i artykuły o teatrze oraz wywiady przeprowadzane z artystami sceny, m.in. w pismach „Teatr” (1977, 1980-87, z przerwami), „Życie Literackie” (1981; pojedyncze publikacje także w 1980 i 1984) i „Nowe Książki” (1984-85, m.in. noty teatralne podp. krypt. A.T.). Publikowała także w wydawnictwach działających poza cenzurą, m.in. w almanachu oficyny Krąg „Silva Rerum” z 1981 (wywiad podp. pseud.: Agata Martini). W 1986 na podstawie rozprawy monograficznej pt. ''Wisnowska'' (promotor prof. Zbigniew Raszewski) otrzymała w IS PAN stopień doktora i następnie w 1987-92 pracowała na stanowisku adiunkta w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie. W 1989 została członkiem SPP. Była stypendystką wielu instytucji i uczelni zagranicznych, m.in. paryskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego (stypendium im. S. Lama w 1988), amerykańskiej Fundacji Fulbrighta (w 1991-92), American Jewish Archives w Cinncinati, w stanie Ohio (w 1993), Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie (w 1997-98), Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (w 1999), amerykańskiej MacDowell Colony (w 2001), Ledig-Rowolt Foundation (w 2000 i 2002) i Fundacji Rockefellera (w 2002). Wykorzystując przyznane stypendia na zbieranie materiałów do reportaży i książek biograficznych przebywała przez dłuższy czas m.in. w Paryżu (m.in. w 1989-91oraz w 2000), zainspirowana przez Jerzego Giedroycia z paryskiej „Kultury” podróżowała śladami polskich zesłańców do Moskwy i na Syberię (w 1989), była też w Izraelu (w 1991 i ponownie w 1997-98). W Stanach Zjednoczonych gościła również jako visiting profesor na Columbia University w Nowym Jorku (1991-93). Nadal prowadziła też badania nad historią teatru i uprawiała twórczość poetycką. Artykuły, reportaże i wiersze publikowała m.in. w paryskich „Zeszytach Historycznych” (1987, 1990, 1992), „Zeszytach Literackich” (1988, 1991-92) i „Kulturze” (1990-94) oraz w pismach krajowych: „Odrze” (1989-94 z przerwami, 2000-2004), „Kresach” (1992-94, 2000), „Arkuszu” (1994, 1996-2002, z przerwami). W 1996-98 była wykładowcą w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie (The Warsaw Journalism Center). W 2001 podjęła wykłady w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, a w następnym roku została etatowym pracownikiem tejże uczelni i jako starszy wykładowca omawiała sztukę reportażu i wywiadu literackiego. Równocześnie w 2002 zaczęła prowadzić zajęcia dydaktyczne w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Wielokrotnie czasowo przebywała w Kanadzie, a w 2005-10 zamieszkała tam na stałe i pracowała (w 2006-07) jako visiting professor na University of Toronto. W 2011 nawiązała współpracę z Instytutem Reportażu w Warszawie.</p> |
| | + | <p>W 1985 wyszła za mąż za Krzysztofa Wójcika, fotografika; rozwód w 1988. W 2005, po kilkunastu latach wcześniejszej znajomości, zawarła związek małżeński z Henrykiem Dasko (zm. 2006), eseistą i tłumaczem, który w 1969 wyemigrował z Polski do Kanady i osiadł w Toronto. W 2011 zamieszkała w Warszawie.</p> |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Pseud.: A.T.; Agata Martini.
| + | <div id='primary'> |
| | + | <span id='tworczosc'></span> |
| | + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| − | Biografka, reportażystka, poetka, historyk teatru.
| + | <li> Rysowanie. [Wiersze]. [Podkowa Leśna: Ofic. Wydawn. P.T.* 1980], 12 s. ''Ser. Poet''ycka, 3.</li> |
| | + | <li> I znowu list. [Wiersze]. Rys. A. Wahl. Wwa: Spółka Poetów 1990, 77 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera m.in. cykl: Piosenki.</p> |
| | + | <li> [[#Rosjanie w Warszawie|Rosjanie w Warszawie]]. Migawki spod zaboru rosyjskiego w okresie Powstania Styczniowego. [Szkic historyczny]. Paryż: Inst. Lit. 1990, 128 s. Wyd. nast. [poszerz.] Wwa: Interim 1992.</li> |
| | + | <li> [[#Wisnowska|Wisnowska]]. [Biografia literacka]. Wwa: WAiF 1990, 309 s., tab. Wyd. nast. [uzup.] pt. Maria [[#Wisnowska|Wisnowska]]. Jeśli mnie kochasz – zabij! [Wstęp:] J. Szczepkowska. Wwa: „Twój Styl” 2003, 429 s., [40] s. tabl. ''Biografie''.</li> |
| | + | <p class='comment'>Rozprawa doktorska. – Dot. aktorki, M. Wisnowskiej, oraz życia artystycznego i społecznego w Warszawie u schyłku XIX w.</p> |
| | + | <li> [[#Kilka portretów z Polską w tle|Kilka portretów z Polską w tle]]. Reportaże izraelskie. Słowo wstępne: R. Kapuściński. Gdańsk: Marabut 1993, 149 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Teksty dot. splotu kultur polskiej i żydowskiej, napisane w 1989-1992, z podróży do Izraela w 1991, a Wilna w 1989, Paryża i Drohobycza w 1992. - Nagroda Pol. PEN Clubu im. K. Pruszyńskiego za rok 1993, przyznana w 1994.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. franc.: Les disciples de Schulz. [Przeł.] M. Carlier. Montricher 2001.</p> |
| | + | <p class='comment'>Adapt. teatr. reportażu „Chłopiec na fotografii” w przekł. franc.: Le Garçon de la photographie. Adapt. M.C. Mastrangeli. Paryż, Le Colombier, Octogone 2002.</p> |
| | + | <li> [[#Zamieszkałam w ucieczce|Zamieszkałam w ucieczce]]. [Wiersze]. [Wstęp:] W. Woroszylski. Lubl.: Stow. Lit. „Kresy” 1993, 80 s. ''Bibl. „Kresów”'', 4.</li> |
| | + | <li> [[#Singer|Singer]]. Pejzaże pamięci. [Biografia]. Gdańsk: Marabut 1994, 342 s. Wyd. nast.: tamże 1996, ''Piórko''; wyd. nowe uzup. Wwa: Muza 2002, 493 s.; wyd. 2 zmien. [właśc. 4, popraw. i uzup.] Kr.: WL 2010, 567 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Dot. pisarza I.B. [[#Singer|Singer]]a.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Lost landscapes. In search of Isaac Bashevis [[#Singer|Singer]] and the Jews od Poland. [Przeł.] M.G. Levine. New York 1998, – czes.: [[#Singer|Singer]]. Krajiny pamĕti. [Przeł.] V. Dvořáčková. Jinočany 2006, – franc.: [[#Singer|Singer]], paysages de la mémoire. [Przeł. ] J.-Y. Erhel. Paris 2002.</p> |
| | + | <li> [[#H. Koprowski: Wygrać każdy dzień|H. Koprowski: Wygrać każdy dzień]]. Spisała … Wwa: Diana 1996, 363 s., tab.</li> |
| | + | <p class='comment'>Biografia lekarza, wirusologa i immunologa, wynalazcy szczepionki przeciwko wirusowi polio.</p> |
| | + | <li> [[#Adresat nieznany|Adresat nieznany]]. Notatnik poetycki 1993-1996. [Wiersze]. Ze wstępem J. Twardowskiego. Wwa: Diana 1997, 120 s. ''Bibliofil''.</li> |
| | + | <li> [[#Długie życie gorszycielki|Długie życie gorszycielki]]. Losy i świat Ireny Krzywickiej. [Biografia]. Wwa: Iskry 1999, 364 s. Wyd. nast.: wyd. 2 zmien. [popraw. i uzup.] pt. Krzywicka – długie życie gorszycielki. Kr.: WL 2009, 571 s., tamże 2011.</li> |
| | + | <li> [[#Łęczyca|Łęczyca]]. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, [21] s. ''Bibliofil''.</li> |
| | + | <li> [[#Na cudzych brzegach|Na cudzych brzegach]]. Notatnik poetycki 1997-2000. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, 98 s. ''Bibliofil''.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera cykle: A; Kartki z East Village; Popołudnie w Cuernavaca; Statek do Haify; Z.</p> |
| | + | <li> [[#Gwiazdy i gwizdy|Gwiazdy i gwizdy]]. Z dziejów publiczności teatralnej1765-1939. [Monografia]. Lublin: Wydawn. UMCS 2002, 246 s.</li> |
| | + | <li> Miejsce przy oknie. [Wiersze]. Wwa: Nowy Świat 2003, 83 s.</li> |
| | + | <li> B. Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku (1924-2002). [Słownik biograficzny]. [Cz. 1-2]. Współpraca: H. Kurzyński, … Wr.: Wydawn. Europa 2004, 566 + 541 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>[Cz. 1:] A-M. – [Cz. 2:] N-Ż.</p> |
| | + | <li> [[#Rodzinna historia lęku|Rodzinna historia lęku]]. Kr.: WL 2005, 423 s. Wyd. nast. [popraw.] tamże 2011.</li> |
| | + | <p class='comment'>Biogr. opowieść o odkrywaniu rodzinnego sekretu: żydowskiego pochodzenia matki.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. franc.: Une historie familiale de la peur. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2006. Wyd. nast. tamże 2011.</p> |
| | + | <li> [[#Ćwiczenia z utraty|Ćwiczenia z utraty]]. Kr.: WL 2007, 237 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Wspomnienia dot. zmagań z chorobą nowotworową męża autorki, H. Dasko w 2005-2006.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. franc.: Exercices de la perte. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2009, – koreań. [Korea?: DD World] 2011.</p> |
| | + | <li> Oskarżona. Wiera Gran. [Biografia]. Kr.: WL 2010, 462 s. Por. poz. 21, 22.</li> |
| | + | <p class='comment'>Dot. piosenkarki polskiej żydowskiego pochodzenia, gwiazdy warszawskiego getta, oskarżonej po wojnie o kolaborację z Niemcami. – Zawarte w książce passusy dot. wojennych losów Władysława Szpilmana były powodem procesów cywilnych wytoczonych autorce i jej wydawcom w Polsce i w Niemczech przez rodzinę muzyka. Wiosną 2013 Wyższy Sąd Krajowy w Hamburgu (nie ingerując w postać znajdującego się już w sprzedaży pierwszego wydania niemieckiego) nakazał w kolejnych edycjach usunięcie niepopartych dowodami oskarżeń rzucanych przez Wierę Gran na Szpilmana (wg inf. A.T. - 25 linijek z 375-stronicowego tekstu). We wrześniu 2013 Sąd Okręgowy w Warszawie (nieprawomocnym wyrokiem) oddalił pozew Haliny Grzecznarowskiej-Szpilman i jej syna, Andrzeja uznając, że A.T. miała prawo zacytować także kontrowersyjne opinie artystki.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: ang.: Vera Gran. The accused. [Przeł. z jęz. franc.] Ch. Ruas. New York 2013, – franc.: L’accusée Wiera Gran. [Przeł.] I. Jannès-Kalinowski. Paris 2011, – grec.: Viera Gkran : ī katīgoroumenī. [Przeł. z franc.] T. Skassīs. Athī'na 2011, – hiszp.: La cantante del gueto de Varsovia. Wiera Gran, la acusada. [Przeł.:] Í. Sánchez Paños, E-M. Cano, Madryt 2011, – hebr.: [Przeł. z jęz. franc.:] A. Uriel. Kinneret 2012, – niderl.: Vera Gran. De zangeres van het getto van Waschau. [Przeł.] L. van Nes. Amsterdam 2011, – niem.: Die Sängerin aus dem Ghetto - Das Leben der Wiera Gran. [Przeł. z jęz. franc.] X. Osthelder. Berlin 2013, – włos.: L'accusata. [Przeł.:] M. Botto. Torino 2012.</p> |
| | + | <li> Nadzieja 2. [Wiersze]. Lubl.: Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN 2010, 63 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Na okł. tyt.: Nadzieja 2Espoir 2.</p> |
| | + | <li> [M. E. Tyrmand]: Tyrmandowie. Romans amerykański. Rozm. i skomponowała … Tłum. listów A. Wróbel. Wwa: Wydawn. MG, cop. 2012, 269 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Dot. emigracyjnych losów i twórczości L. Tyrmanda.</p> |
| | + | <li> Wiera Gran. [Scenariusz filmu dokumentalnego]. Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2012.</li> |
| | + | <p class='comment'>Scenariusz napisany na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18. Premierowy pokaz filmu w maju 2012 na 52. Krakowskim Festiwalu Filmowym.</p> |
| | + | <li> Pani Ka. [Słuchowisko]. Reż. W. Markiewicz. Radio 2013.</li> |
| | + | <p class='comment'>Słuchowisko napisane na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18.</p> |
| | + | <p class='comment'>Adaptacja</p> |
| | + | <li> W. Reymont: Komediantka. Adapt. … Reż.: Z. Rakowiecka. Radio 1980.</li> |
| | + | </ol> |
| | + | ===Prace redakcyjne=== |
| | + | <ol> |
| | + | <li> [[#I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki|I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki]]. [Wspomnienia]. Oprac. … Wwa: Czyt. 1992, 436 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 popraw. 1995, [wyd. 3] 1996, [wyd. 4] 1998, wyd. 5 2002.</li> |
| | + | <li> Próba generalna. [Antologia]. Pod kierunkiem [i ze wstępem] … Wwa: „Twój Styl” 2004, 280 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zbiór tekstów prozą powstałych na zajęciach warsztatowych Wydziału Dziennikarstwa UW – Ćwiczenia z pisania.</p> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| | + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| − | Urodzona 25 maja 1957 w Warszawie, córka Haliny Przedborskiej, dziennikarki, i Bogdana Tuszyńskiego, sprawozdawcy sportowego i historyka sportu. Uczęszczała do III Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, a po uzyskaniu w 1976 świadectwa dojrzałości studiowała w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (PWST) na Wydziale Wiedzy o Teatrze. W czasie letnich wakacji wielokrotnie wyjeżdżała do Francji, finansując podróże dorywczą pracą (jako kelnerka, opiekunka dzieci, sprzątaczka). Debiutowała w 1977 recenzją teatralną pt. ''Relacja o pewnej zbrodni'', zamieszczoną na łamach „Tygodnika Kulturalnego” (nr 14), dotyczącą scenicznej adaptacji powieści F. Dostojewskiego pt. ''Zbrodnia i kara'' w krakowskim Starym Teatrze. Jako poetka debiutowała w następnym roku wierszami pt. ''Aktorka I'' oraz ''Aktorka II'', opublikowanymi w piśmie „Nowy Wyraz” (nr 3); w 1978 w tygodniku „Kultura” (nr 6) ogłosiła także pierwszy reportaż pt. ''Zanotowane na próbach'', w którym zrelacjonowała przygotowania do wystawienia sztuki J. Słowackiego ''Sen'' ''srebrny Salomei'' w Teatrze Narodowym w Warszawie. W 1979-81 należała do SDP. W 1980 ukończyła studia magisterskie na PWST i podjęła pracę nad doktoratem w Instytucie Sztuki (IS) PAN. Rozwijała twórczość poetycką, ogłaszała też kolejne recenzje i artykuły o teatrze oraz wywiady przeprowadzane z artystami sceny, m.in. w pismach „Teatr” (1977, 1980-87, z przerwami), „Życie Literackie” (1981; pojedyncze publikacje także w 1980 i 1984) i „Nowe Książki” (1984-85, m.in. noty teatralne podp. krypt. A.T.). Publikowała także w wydawnictwach działających poza cenzurą, m.in. w almanachu oficyny Krąg „Silva Rerum” z 1981 (wywiad podp. pseud.: Agata Martini). W 1986 na podstawie rozprawy monograficznej pt. ''Wisnowska'' (promotor prof. Zbigniew Raszewski) otrzymała w IS PAN stopień doktora i następnie w 1987-92 pracowała na stanowisku adiunkta w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie. W 1989 została członkiem SPP. Była stypendystką wielu instytucji i uczelni zagranicznych, m.in. paryskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego (stypendium im. S. Lama w 1988), amerykańskiej Fundacji Fulbrighta (w 1991-92), American Jewish Archives w Cinncinati, w stanie Ohio (w 1993), Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie (w 1997-98), Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (w 1999), amerykańskiej MacDowell Colony (w 2001), Ledig-Rowolt Foundation (w 2000 i 2002) i Fundacji Rockefellera (w 2002). Wykorzystując przyznane stypendia na zbieranie materiałów do reportaży i książek biograficznych przebywała przez dłuższy czas m.in. w Paryżu (m.in. w 1989-91oraz w 2000), zainspirowana przez Jerzego Giedroycia z paryskiej „Kultury” podróżowała śladami polskich zesłańców do Moskwy i na Syberię (w 1989), była też w Izraelu (w 1991 i ponownie w 1997-98). W Stanach Zjednoczonych gościła również jako visiting profesor na Columbia University w Nowym Jorku (1991-93). Nadal prowadziła też badania nad historią teatru i uprawiała twórczość poetycką. Artykuły, reportaże i wiersze publikowała m.in. w paryskich „Zeszytach Historycznych” (1987, 1990, 1992), „Zeszytach Literackich” (1988, 1991-92) i „Kulturze” (1990-94) oraz w pismach krajowych: „Odrze” (1989-94 z przerwami, 2000-2004), „Kresach” (1992-94, 2000), „Arkuszu” (1994, 1996-2002, z przerwami). W 1996-98 była wykładowcą w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie (The Warsaw Journalism Center). W 2001 podjęła wykłady w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, a w następnym roku została etatowym pracownikiem tejże uczelni i jako starszy wykładowca omawiała sztukę reportażu i wywiadu literackiego. Równocześnie w 2002 zaczęła prowadzić zajęcia dydaktyczne w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Wielokrotnie czasowo przebywała w Kanadzie, a w 2005-10 zamieszkała tam na stałe i pracowała (w 2006-07) jako visiting professor na University of Toronto. W 2011 nawiązała współpracę z Instytutem Reportażu w Warszawie.
| |
| | | | |
| − | W 1985 wyszła za mąż za Krzysztofa Wójcika, fotografika; rozwód w 1988. W 2005, po kilkunastu latach wcześniejszej znajomości, zawarła związek małżeński z Henrykiem Dasko (zm. 2006), eseistą i tłumaczem, który w 1969 wyemigrował z Polski do Kanady i osiadł w Toronto. W 2011 zamieszkała w Warszawie.
| + | <ul> |
| | + | <li> Ank. 2008, 2011</li> |
| | + | <li> Strona internetowa: [http://www.agatatuszynska.pl/ http://www.agatatuszynska.pl/] [dostęp 3 października 2013]</li> |
| | + | <li> Autorka o sobie: Lęk rozbrojony. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 48 [dot.: Rodzinna historia lęku]</li> |
| | + | <li> Wywiady: Samosiejka. Rozm. J. Jancewicz. „Pani” 2000 nr 1; Nie zapisane nie istnieje. Rozm. S. Bereś. Oprac.: S. Bereś, M. Cichoracka. „Odra” 2001 nr 2, przedr. w: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. [Cz.] 1. Wwa 2002; Podróż z życia w życie. Rozmowa z A.T. Rozm. A. Cieślar. W tegoż: Kobieta metafizyczna. Wwa 2005; Nie pisałam metafory. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; To life! Rozm. J. Strzałka. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 43 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; Mam dwa życia. Rozm. K. Janowska. „Przekrój” 2010 nr 36 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Słowom brakło znaczeń. Rozmowa z A.T. autorką poruszających „Ćwiczeń z utraty” – opowieści o ciężkiej chorobie i śmierci jej męża. Rozm. M. Wilk. W tegoż: W biegu... książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. 2010; Wszyscy jesteśmy kolaborantami. Rozm. R. Kim. „Wprost” 2010 nr 46 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Wycięta z wojennego losu. Rozm. M. Sawicka-Danielak. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 [dot.: Oskarżona. Wiera Gran]</li> |
| | + | <li> [Dot.: Oskarżona. Wiera Gran:] Zaciskam zęby i piszę. Rozm. L. Śnieg-Czaplewska. „Viva” 2010 nr 23; Zostałam z podłością ludzką. Rozm. A. Kuźniak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 235 dod. „Duży Format” nr 39; Używam słowa „kolaboracja”, bo wszyscy układamy się z losem. Rozm. T. Drozda. „Wyspa” 2011 nr 1; Krótkotrwałe spełnienia. Rozm. M. Grzebałkowska. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 293 dod. „Wysokie Obcasy” nr 50; Nie jestem Wierą Gran. Rozm. H. Rydlewska. „Przekrój” 2013 nr 25; Oskarżona: A.T. Rozm. R. Kim. „Newsweek Polska” 2013 nr 29. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| + | ===Rosjanie w Warszawie=== |
| | | | |
| | + | <ul> |
| | + | <li> E. HALICZ. „Zesz. Hist.”, Paryż 1991 z. 96</li> |
| | + | <li> M. KARPIŃSKI: Nie widzieć, nienawidzić. „Puls” 1991 nr 4</li> |
| | + | <li> A.S. KOWALCZYK: Dykcyonarz w takt „Roty”. „Res Publica” 1991 nr 3</li> |
| | + | <li> K. PACZUSKI: Suplement do „Lalki”. „Akcent” 1994 nr 1. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>1. Rysowanie. [Wiersze]. [Podkowa Leśna: Ofic. Wydawn. P.T.* 1980], 12 s. </nowiki>''Ser. Poet''ycka, 3.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>2. I znowu list. [Wiersze]. Rys. A. Wahl. Wwa: Spółka Poetów 1990, 77 s.</nowiki>
| + | ===Wisnowska=== |
| | | | |
| − | Zawiera m.in. cykl: Piosenki.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. RADGOWSKI: Całe życie aktorek. „Dialog” 1990 nr 10 [dot. także: L. Kuchtówna: Irena Solska, M. Bojarska: Mieczysława Ćwiklińska, A. Grodzicki: Eichlerówna – szlachetny demon teatru]. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>3. Rosjanie w Warszawie. Migawki spod zaboru rosyjskiego w okresie Powstania Styczniowego. [Szkic historyczny]. </nowiki><nowiki>Paryż: Inst. Lit. 1990, 128 s. Wyd. nast. [poszerz.] Wwa: Interim 1992.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>4. Wisnowska. [Biografia literacka]. Wwa: WAiF 1990, 309 s., tab. Wyd. nast. [uzup.] pt. Maria Wisnowska. Jeśli mnie kochasz – zabij! [Wstęp:] J. Szczepkowska. Wwa: „Twój Styl” 2003, 429 s., [40] s. tabl. </nowiki>''Biografie''.
| + | ===Kilka portretów z Polską w tle=== |
| | | | |
| − | Rozprawa doktorska. – Dot. aktorki, M. Wisnowskiej, oraz życia artystycznego i społecznego w Warszawie u schyłku XIX w.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. DRAWICZ: Mądrość żydowska z Polską w tle. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 38</li> |
| | + | <li> M. RATAJCZAK: Między mitem i historią. „Odra” 1993 nr 11</li> |
| | + | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: Człowiek i jego pamięć. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009 [przedr. jako przedm. zob. poz. 5]. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 5. Kilka portretów z Polską w tle. Reportaże izraelskie. Słowo wstępne: R. Kapuściński. Gdańsk: Marabut 1993, 149 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Teksty dot. splotu kultur polskiej i żydowskiej, napisane w 1989-1992, z podróży do Izraela w 1991, a Wilna w 1989, Paryża i Drohobycza w 1992. - Nagroda Pol. PEN Clubu im. K. Pruszyńskiego za rok 1993, przyznana w 1994.
| + | ===Zamieszkałam w ucieczce=== |
| | | | |
| − | Przekł. franc.: Les disciples de Schulz. <nowiki>[Przeł.] M. Carlier. Montricher 2001.</nowiki>
| + | <ul> |
| | + | <li> D. HECK: Kłopoty z koniugacją. „Tytuł” 1994 nr 1</li> |
| | + | <li> W. WANTUCH: Zamach na wszystkość. „Arkusz” 1994 nr 6. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Adapt. teatr. reportażu „Chłopiec na fotografii” w przekł. franc.: Le Garçon de la photographie. Adapt. M.C. Mastrangeli. Paryż, Le Colombier, Octogone 2002.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>6. Zamieszkałam w ucieczce. [Wiersze]. [Wstęp:] W. Woroszylski. </nowiki>Lubl.: Stow. Lit. „Kresy” 1993, 80 s. ''Bibl. „Kresów”'', 4.
| + | ===Singer=== |
| | | | |
| − | <nowiki>7. Singer. Pejzaże pamięci. [Biografia]. Gdańsk: Marabut 1994, 342 s. Wyd. nast.: tamże 1996, </nowiki>''Piórko''<nowiki>; wyd. nowe uzup. Wwa: Muza 2002, 493 s.; wyd. 2 zmien. [właśc. 4, popraw. i uzup.] Kr.: WL 2010, 567 s.</nowiki> | + | <ul> |
| | + | <li> A. BAGŁAJEWSKI: Pejzaże pamięci i wyobraźni. „Kresy” 1994 nr 19</li> |
| | + | <li> A. DRAWICZ: „Singer”, bodaj nawet lepszy niż Singer. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 41</li> |
| | + | <li> T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Twórczość była jego radością. „Sł. Żyd.” 1994 nr 9</li> |
| | + | <li> Ch. SHMERUK: Dwie książki o Singerze. „Teksty Drugie” 1996 nr 4 [dot. także: M. Adamczyk-Garbowska: Polska Isaaca Bashevisa Singera – rozstanie i powrót]</li> |
| | + | <li> J. POTKAŃSKI: Umarłe pejzaże. „Prz. Hum.” 1997 nr 5</li> |
| | + | <li> R. JOCHYMEK: Pejzaże pamięci A.T. a konwencja reportażu i proza Singera. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2004 nr 4. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Dot. pisarza I.B. Singera.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekł.: ang<nowiki>.: Lost landscapes. In search of Isaac Bashevis Singer and the Jews od Poland. [Przeł.] M.G. Levine. New York 1998, – </nowiki>czes.: Singer. Krajiny pamĕti. <nowiki>[Przeł.] V. Dvořáčková. Jinočany 2006, – </nowiki>franc.: Singer, paysages de la mémoire. <nowiki>[Przeł. ] J.-Y. Erhel. Paris 2002.</nowiki>
| + | ===H. Koprowski: Wygrać każdy dzień=== |
| | | | |
| − | 8. H. Koprowski: Wygrać każdy dzień. Spisała … Wwa: Diana 1996, 363 s., tab.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. FIKUS: Gra ważniejsza od wygranej. „Świat Nauki” 1997 nr 4. – M. KULA: Doktor Koprowski bez tajemnic. „Nowe Książ.” 1997 nr 5. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Biografia lekarza, wirusologa i immunologa, wynalazcy szczepionki przeciwko wirusowi polio.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>9. Adresat nieznany. Notatnik poetycki 1993-1996. [Wiersze]. Ze wstępem J. Twardowskiego. Wwa: Diana 1997, 120 s. </nowiki>''Bibliofil''.
| + | ===Adresat nieznany=== |
| | | | |
| − | <nowiki>10. Długie życie gorszycielki. Losy i świat Ireny Krzywickiej. [Biografia]. Wwa: Iskry 1999, 364 s. Wyd. nast.: wyd. 2 zmien. [popraw. i uzup.] pt. Krzywicka – długie życie gorszycielki. Kr.: WL 2009, 571 s., tamże 2011. </nowiki> | + | <ul> |
| | + | <li> J. GRĄDZIEL: Listowna odyseja. „Arkusz” 1998 nr 2. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>11. Łęczyca. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, [21] s. </nowiki>''Bibliofil''.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>12. Na cudzych brzegach. Notatnik poetycki 1997-2000. [Wiersze]. Wwa: Diana 2001, 98 s. </nowiki>''Bibliofil''.
| + | ===Długie życie gorszycielki=== |
| | | | |
| − | Zawiera cykle: A; Kartki z East Village; Popołudnie w Cuernavaca; Statek do Haify; Z.
| + | <ul> |
| | + | <li> A.J. DĄBROWSKI: Powrót Ireny Krzywickiej. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 1999 nr z 15 X dod. „Prz. Pol.” – M. GAWIN: Artysta w szlafroku. „Res Publica Nowa” 1999 nr 10</li> |
| | + | <li> R. GRZELA: Rozprawa z Krzywicką. „Kultura”, Paryż 1999 nr 7/8</li> |
| | + | <li> A. KOSS: Irena Krzywicka by A.T. „Kresy” 1999 nr 2/3</li> |
| | + | <li> M. RADGOWSKI: Przywrócona. „Nowe Książ.” 1999 nr 8. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>13. Gwiazdy i gwizdy. Z dziejów publiczności teatralnej1765-1939. [Monografia]. </nowiki>Lublin: Wydawn. UMCS 2002, 246 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>14. Miejsce przy oknie. [Wiersze]. Wwa: Nowy Świat 2003, 83 s.</nowiki>
| + | ===Łęczyca=== |
| | | | |
| − | <nowiki>15. B. Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku (1924-2002). [Słownik biograficzny]. </nowiki><nowiki>[Cz. 1-2]. Współpraca: H. Kurzyński, … Wr.: Wydawn. Europa 2004, 566 + 541 s.</nowiki> | + | <ul> |
| | + | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> |
| | + | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> |
| | + | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Na cudzych brzegach]</li> |
| | + | <li> L. SZARUGA: Świat poetycki (XV). „Zesz. Lit.”, Paryż 2002 nr 78 [m.in. o tomie A.T.]. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>[Cz. 1:] A-M. – [Cz. 2:] N-Ż.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>16. Rodzinna historia lęku. Kr.: WL 2005, 423 s. Wyd. nast. [popraw.] tamże 2011.</nowiki>
| + | ===Na cudzych brzegach=== |
| | | | |
| − | Biogr. opowieść o odkrywaniu rodzinnego sekretu: żydowskiego pochodzenia matki.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Łęczyca]</li> |
| | + | <li> W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Łęczyca]</li> |
| | + | <li>W. FUŁEK: W drodze. „Topos” 2002 nr 1/2</li> |
| | + | <li> R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Łęczyca]. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekł. franc<nowiki>.: Une historie familiale de la peur. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2006. Wyd. nast. tamże 2011.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 17. Ćwiczenia z utraty. Kr.: WL 2007, 237 s.
| + | ===Gwiazdy i gwizdy=== |
| | | | |
| − | Wspomnienia dot. zmagań z chorobą nowotworową męża autorki, H. Dasko w 2005-2006.
| + | <ul> |
| | + | <li> J. ZIELIŃSKI: Widziane ze sceny. „Res Publica” 1989 nr 5 [na podstawie masz. książki]</li> |
| | + | <li> H. BALTYN: Głosujący nogami. „Nowe Książ.” 2003 nr 4</li> |
| | + | <li> A. ZAWRZYKRAJ: Pozwólcie widzom śmiać się i klaskać. „Dialog” 2003 nr 4. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekł. franc<nowiki>.: Exercices de la perte. [Przeł.] J.-Y. Erhel. Paris 2009, – </nowiki>koreań. <nowiki>[Korea?: DD World] </nowiki>2011.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>18. Oskarżona. Wiera Gran. [Biografia]. Kr.: WL 2010, 462 s. Por. poz. 21, 22.</nowiki>
| + | ===Rodzinna historia lęku=== |
| | | | |
| − | Dot. piosenkarki polskiej żydowskiego pochodzenia, gwiazdy warszawskiego getta, oskarżonej po wojnie o kolaborację z Niemcami. – Zawarte w książce passusy dot. wojennych losów Władysława Szpilmana były powodem procesów cywilnych wytoczonych autorce i jej wydawcom w Polsce i w Niemczech przez rodzinę muzyka. Wiosną 2013 Wyższy Sąd Krajowy w Hamburgu (nie ingerując w postać znajdującego się już w sprzedaży pierwszego wydania niemieckiego) nakazał w kolejnych edycjach usunięcie niepopartych dowodami oskarżeń rzucanych przez Wierę Gran na Szpilmana (wg inf. A.T. - 25 linijek z 375-stronicowego tekstu). We wrześniu 2013 Sąd Okręgowy w Warszawie (nieprawomocnym wyrokiem) oddalił pozew Haliny Grzecznarowskiej-Szpilman i jej syna, Andrzeja uznając, że A.T. miała prawo zacytować także kontrowersyjne opinie artystki.
| + | <ul> |
| | + | <li> J. GIZELLA: Trudna tożsamość. „Topos” 2005 nr 3</li> |
| | + | <li> D. KRAWCZYŃSKA: Jak sukienka. „Res Publica Nowa” 2005 nr 4</li> |
| | + | <li> M. RADGOWSKI: Wszyscy w jednym pokoju. „Rzeczpospolita” 2005 nr 77</li> |
| | + | <li> M. DUNIKOWSKA: Byliście, więc jestem. „Odra” 2006 nr 4</li> |
| | + | <li> A. SZEWCZYK: Lekcja historii rodzinnej. „Kresy” 2006 nr 1/2</li> |
| | + | <li> Ł. JASINA: Wspaniały, polsko-żydowski chaos. Na marginesie wspólnych motywów autobiografii A. T. i Mariana Marzyńskiego. „Rocz. Inst. Europy Środkowo-Wschodniej” 2007</li> |
| | + | <li> R. KAPUŚCIŃSKI: W poszukiwaniu tożsamości. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009</li> |
| | + | <li> Zob. też Autorka o sobie. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekł.: ang.:<nowiki> Vera Gran. The accused. [Przeł. z jęz. franc.] </nowiki>Ch. Ruas. New York 2013, – franc<nowiki>.: L’accusée Wiera Gran. [Przeł.] I. Jannès-Kalinowski. Paris 2011, –</nowiki> grec.: Viera Gkran : ī katīgoroumenī. <nowiki>[Przeł. z franc.] T. Skassīs. Athī'na </nowiki>2011, – hiszp<nowiki>.: La cantante del gueto de Varsovia. Wiera Gran, la acusada. [Przeł.:] Í. Sánchez Paños, E-M. Cano, Madryt 2011, – </nowiki>hebr<nowiki>.: [Przeł. z jęz. franc.:] A. Uriel. Kinneret 2012, – </nowiki>niderl.: Vera Gran. De zangeres van het getto van Waschau. <nowiki>[Przeł.] L. van Nes. Amsterdam 2011, – </nowiki>niem<nowiki>.: Die Sängerin aus dem Ghetto - Das Leben der Wiera Gran. [Przeł. z jęz. franc.] X. Osthelder. Berlin 2013, – </nowiki>włos<nowiki>.: L'accusata. [Przeł.:] M. Botto. Torino 2012.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>19. Nadzieja 2. [Wiersze]. Lubl.: Ośrodek Brama Grodzka </nowiki>– Teatr NN 2010, 63 s.
| + | ===Ćwiczenia z utraty=== |
| | | | |
| − | Na okł. tyt.: Nadzieja 2=Espoir 2.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. CUBER: Poza zasięgiem ukojenia. „Nowe Książ.” 2007 nr 11</li> |
| | + | <li> A. JANKO: Księga miłości i śmierci. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 254</li> |
| | + | <li> R. SOWIŃSKA: Duchowy „Survival”. „Więź” 2008 nr 6</li> |
| | + | <li> Zob. też Wywiady. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>20. [M. E. Tyrmand]: Tyrmandowie. Romans amerykański. Rozm. i skomponowała … Tłum. </nowiki>listów A. Wróbel. Wwa: Wydawn. MG, cop. 2012, 269 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Dot. emigracyjnych losów i twórczości L. Tyrmanda.
| + | ===Oskarżona Wiera Gran=== |
| | | | |
| − | <nowiki>21. Wiera Gran. [Scenariusz filmu dokumentalnego]. </nowiki>Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2012. | + | <ul> |
| | + | <li> C. GMYZ: Szpilman walczy o dobre imię ojca. „Rzeczpospolita” 2010 nr 258 [dot. przywoływanych w książce pomówień Władysława Szpilmana o kolaborację z Niemcami w czasie okupacji]</li> |
| | + | <li> A. GRZEMSKA: Mistyfikacje. „Pogranicza” 2010 nr 6</li> |
| | + | <li> A. SABOR: Rozmowy w kryjówce. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 51 dod. „Książ. w Tyg.” – M. SAWICKA-DANIELAK: W butach gwiazdy. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231</li> |
| | + | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1</li> |
| | + | <li> J. SZCZĘSNA: To nie była agentka. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 274</li> |
| | + | <li> J. ŻAKOWSKI: Bezrozumna potęga losu. „Polityka” 2010 nr 43</li> |
| | + | <li> H. SAMSON: Obnażona Wiera Gran. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 83 dod. „Wysokie Obcasy”</li> |
| | + | <li> J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1 (w cyklu „Eks post”)</li> |
| | + | <li> U. GLENSK: Bez wyroku. W tejże: Po Kapuścińskim. Kr. 2012</li> |
| | + | <li> A. SZELIGA:Sprawy o sztukę nie będzie. „Metro” 2012 nr 2451 [dot. analogii między książką A.T. oraz sztuką pt. Wiera Gran, autorstwa A. Burzyńskiej, wystawionej w 2012 w reż. B. Sas w warszawskim Teatrze „Kamienica”]</li> |
| | + | <li> J. LASDUN: „Under Suspicion”. Vera Gran: The Accused by A.T. „New York Times” 2013 z 3 V dod. „Sunday Book Review”</li> |
| | + | <li> Zob. też Wywiady. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Scenariusz napisany na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18. Premierowy pokaz filmu w maju 2012 na 52. Krakowskim Festiwalu Filmowym.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>22. Pani Ka. [Słuchowisko]. Reż. W. Markiewicz. </nowiki>Radio 2013.
| + | ===I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki=== |
| | | | |
| − | Słuchowisko napisane na podstawie książki Oskarżona. Wiera Gran, por. poz. 18.
| + | <ul> |
| | + | <li> G. BORKOWSKA: Pęknięta biografia. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 28</li> |
| | + | <li> R. MATUSZEWSKI: Wokół Krzywickiej i Boya. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 31. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| − | Adaptacja
| + | <div class='author'>Barbara Tyszkiewicz</div> |
| | | | |
| − | | + | </div> <!-- all --> |
| − | 1. W. Reymont: Komediantka. Adapt. … Reż.: Z. Rakowiecka. Radio 1980.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | Prace redakcyjne
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | <nowiki>1. I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki. [Wspomnienia]. Oprac. … Wwa: Czyt. 1992, 436 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 popraw. 1995, [wyd. 3] 1996, [wyd. 4] 1998, wyd. 5 2002.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | <nowiki>2. Próba generalna. [Antologia]. Pod kierunkiem [i ze wstępem] … Wwa: „Twój Styl” 2004, 280 s.</nowiki> | + | |
| − | | + | |
| − | Zbiór tekstów prozą powstałych na zajęciach warsztatowych Wydziału Dziennikarstwa UW – Ćwiczenia z pisania.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | Ank. 2008, 2011. – Strona internetowa: [http://www.agatatuszynska.pl/ http://www.agatatuszynska.pl/]<nowiki> [dostęp 3 października 2013]. – </nowiki>Autorka o sobie: Lęk rozbrojony. „Gaz. Wybor.” <nowiki>2006 nr 48 [dot.: Rodzinna historia lęku]. – </nowiki>Wywiady<nowiki>: Samosiejka. Rozm. J. Jancewicz. „Pani” 2000 nr 1; Nie zapisane nie istnieje. Rozm. S. Bereś. Oprac.: S. Bereś, M. Cichoracka. „Odra” 2001 nr 2, przedr. w: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. [Cz.] 1. Wwa 2002; Podróż z życia w życie. Rozmowa z A.T. Rozm. A. Cieślar. W tegoż: Kobieta metafizyczna. Wwa 2005; Nie pisałam metafory. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; To life! Rozm. J. Strzałka. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 43 [dot.: Ćwiczenia z utraty]; Mam dwa życia. Rozm. K. Janowska. „Przekrój” 2010 nr 36 [dot.: </nowiki>Oskarżona Wiera Gran]; Słowom brakło znaczeń. Rozmowa z A.T. autorką poruszających „Ćwiczeń z utraty” – opowieści o ciężkiej chorobie i śmierci jej męża. Rozm. M. Wilk. W tegoż: W biegu... książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. <nowiki>2010; Wszyscy jesteśmy kolaborantami. Rozm. R. Kim. „Wprost” 2010 nr 46 [dot.: Oskarżona Wiera Gran]; Wycięta z wojennego losu. Rozm. M. Sawicka-Danielak. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 [dot.: Oskarżona. Wiera Gran]. – [Dot.: Oskarżona. Wiera Gran:] </nowiki>Zaciskam zęby i piszę. Rozm. L. Śnieg-Czaplewska. „Viva” 2010 nr 23; Zostałam z podłością ludzką. Rozm. A. Kuźniak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 235 dod. „Duży Format” nr 39; Używam słowa „kolaboracja”, bo wszyscy układamy się z losem. Rozm. T. Drozda. „Wyspa” 2011 nr 1; Krótkotrwałe spełnienia. Rozm. M. Grzebałkowska. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 293 dod. „Wysokie Obcasy” nr 50; Nie jestem Wierą Gran. Rozm. H. Rydlewska. „Przekrój” 2013 nr 25; Oskarżona: A.T. Rozm. R. Kim. „Newsweek Polska” 2013 nr 29.
| + | |
| − | | + | |
| − | Ogólne: <nowiki>M. PAWŁOWSKA: Kobieta w podróży. „Kresy” 1994 nr 18. – E. JUNCZYK-ZIOMECKA: Nie zapisane nie istnieje. „Twój Styl” 1995 nr 3. – R. JOCHYMEK: W zwierciadle biografii. Współczesna polska biografia literacka na przykładzie utworów Joanny Siedleckiej, Agaty Tuszyńskiej, Barbary Wachowicz. Wwa 2004, passim. – A. SIEMIŃSKA: Pamięć uniewinniona. Pochodzenie żydowskie a problem tożsamości i wyborów identyfikacyjnych na przykładzie utworów Romy Ligockiej i A.T. W: Pisarze polsko-żydowscy XX wieku. Wwa 2006, przedr. w: Polska proza i poezja po 1989 roku. Tor. 2007. – M. FIEJDASZ-KACZYŃSKA: Poszukiwacze zaginionych historii. „Pani” 2013 nr 3 [dot. także: Sz.Twardocha, P. Bluszcza i W. Kukuczki].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Rosjanie w Warszawie (poz. 3): E. HALICZ. „Zesz. Hist.”, Paryż 1991 z. 96. – M. KARPIŃSKI: Nie widzieć, nienawidzić. „Puls” 1991 nr 4. – A.S. KOWALCZYK: Dykcyonarz w takt „Roty”. „Res Publica” 1991 nr 3. – K. PACZUSKI: Suplement do „Lalki”. „Akcent” 1994 nr 1.
| + | |
| − | | + | |
| − | Wisnowska<nowiki> (poz. 4): M. RADGOWSKI: Całe życie aktorek. „Dialog” 1990 nr 10 [dot. także: L. Kuchtówna: Irena Solska, M. Bojarska: Mieczysława Ćwiklińska, A. Grodzicki: Eichlerówna – szlachetny demon teatru].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Kilka portretów z Polską w tle<nowiki> (poz. 5): A. DRAWICZ: Mądrość żydowska z Polską w tle. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 38. – M. RATAJCZAK: Między mitem i historią. „Odra” 1993 nr 11. – R. KAPUŚCIŃSKI: Człowiek i jego pamięć. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009 [przedr. jako przedm. zob. poz. 5].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Zamieszkałam w ucieczce (poz. 6): D. HECK: Kłopoty z koniugacją. „Tytuł” 1994 nr 1. – W. WANTUCH: Zamach na wszystkość. „Arkusz” 1994 nr 6.
| + | |
| − | | + | |
| − | Singer<nowiki> (poz. 7): A. BAGŁAJEWSKI: Pejzaże pamięci i wyobraźni. „Kresy” 1994 nr 19. – A. DRAWICZ: „Singer”, bodaj nawet lepszy niż Singer. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 41. – T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Twórczość była jego radością. „Sł. Żyd.” 1994 nr 9. – Ch. SHMERUK: Dwie książki o Singerze. „Teksty Drugie” 1996 nr 4 [dot. także: M. Adamczyk-Garbowska: Polska Isaaca Bashevisa Singera – rozstanie i powrót]. – J. POTKAŃSKI: Umarłe pejzaże. „Prz. Hum.” 1997 nr 5. – R. JOCHYMEK: Pejzaże pamięci A.T. a konwencja reportażu i proza Singera. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2004 nr 4.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | H. Koprowski: Wygrać każdy dzień (poz. 8): M. FIKUS: Gra ważniejsza od wygranej. „Świat Nauki” 1997 nr 4. – M. KULA: Doktor Koprowski bez tajemnic. „Nowe Książ.” 1997 nr 5.
| + | |
| − | | + | |
| − | Adresat nieznany (poz. 9): J. GRĄDZIEL: Listowna odyseja. „Arkusz” 1998 nr 2.
| + | |
| − | | + | |
| − | Długie życie gorszycielki (poz. 10): A.J. DĄBROWSKI: Powrót Ireny Krzywickiej. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 1999 nr z 15 X dod. „Prz. Pol.” – M. GAWIN: Artysta w szlafroku. „Res Publica Nowa” 1999 nr 10. – R. GRZELA: Rozprawa z Krzywicką. „Kultura”, Paryż 1999 nr 7/8. – A. KOSS: Irena Krzywicka by A.T. „Kresy” 1999 nr 2/3. – M. RADGOWSKI: Przywrócona. „Nowe Książ.” 1999 nr 8.
| + | |
| − | | + | |
| − | Łęczyca<nowiki> (poz. 11): A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Na cudzych brzegach]. </nowiki><nowiki>– W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Na cudzych brzegach]. – R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Na cudzych brzegach]. – L. SZARUGA: Świat poetycki (XV). „Zesz. Lit.”, Paryż 2002 nr 78 [m.in. o tomie A.T.].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Na cudzych brzegach<nowiki> (poz. 12): A. PIWKOWSKA: W podróży. „Nowe Książ.” 2001 nr 9 [dot. też: Łęczyca]. – W. WANTUCH: Papier wyczerpany? „Arkusz” 2001 nr 12 [dot. też: Łęczyca]. –W. FUŁEK: W drodze. „Topos” 2002 nr 1/2. – R. GROL: W pogoni za zakotwiczeniem, czyli o poezji A.T. „Midrasz” 2002 nr 2 [dot. też: Łęczyca].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Gwiazdy i gwizdy<nowiki> (poz. 13): J. ZIELIŃSKI: Widziane ze sceny. „Res Publica” 1989 nr 5 [na podstawie masz. książki]. – H. BALTYN: Głosujący nogami. „Nowe Książ.” 2003 nr 4. – A. ZAWRZYKRAJ: Pozwólcie widzom śmiać się i klaskać. „Dialog” 2003 nr 4.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Rodzinna historia lęku (poz. 16): J. GIZELLA: Trudna tożsamość. „Topos” 2005 nr 3. – D. KRAWCZYŃSKA: Jak sukienka. „Res Publica Nowa” 2005 nr 4. – M. RADGOWSKI: Wszyscy w jednym pokoju. „Rzeczpospolita” 2005 nr 77. – M. DUNIKOWSKA: Byliście, więc jestem. „Odra” 2006 nr 4. – A. SZEWCZYK: Lekcja historii rodzinnej. „Kresy” 2006 nr 1/2. – Ł. JASINA: Wspaniały, polsko-żydowski chaos. Na marginesie wspólnych motywów autobiografii A. T. i Mariana Marzyńskiego. „Rocz. Inst. Europy Środkowo-Wschodniej” 2007. – R. KAPUŚCIŃSKI: W poszukiwaniu tożsamości. W tegoż: O książkach, ludziach i sztuce. Wwa 2009. – Zob. też Autorka o sobie.
| + | |
| − | | + | |
| − | Ćwiczenia z utraty (poz. 17): M. CUBER: Poza zasięgiem ukojenia. „Nowe Książ.” 2007 nr 11. – A. JANKO: Księga miłości i śmierci. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 254. – R. SOWIŃSKA: Duchowy „Survival”. „Więź” 2008 nr 6. – Zob. też Wywiady.
| + | |
| − | | + | |
| − | Oskarżona Wiera Gran<nowiki> (poz. 18): C. GMYZ: Szpilman walczy o dobre imię ojca. „Rzeczpospolita” 2010 nr 258 [dot. przywoływanych w książce pomówień Władysława Szpilmana o kolaborację z Niemcami w czasie okupacji]. – A. GRZEMSKA: Mistyfikacje. „Pogranicza” 2010 nr 6. – A. SABOR: Rozmowy w kryjówce. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 51 dod. „Książ. w Tyg.” – M. SAWICKA-DANIELAK: W butach gwiazdy. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231. – </nowiki>J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1. – J. SZCZĘSNA: To nie była agentka. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 274. – J. ŻAKOWSKI: Bezrozumna potęga losu. „Polityka” 2010 nr 43. – H. SAMSON: Obnażona Wiera Gran. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 83 dod. „Wysokie Obcasy”. – J. SOSNOWSKI: Lęk nad zmąconym źródłem. „Więź” 2011 nr 1 (w cyklu „Eks post”). – U. GLENSK: Bez wyroku. W tejże: Po Kapuścińskim. Kr. 2012. – A. SZELIGA:Sprawy o sztukę nie będzie. <nowiki>„Metro” 2012 nr 2451 [dot. analogii między książką A.T. oraz sztuką pt. Wiera Gran, autorstwa A. Burzyńskiej, wystawionej w 2012 w </nowiki>reż. B. Sas w warszawskim Teatrze „Kamienica”]. – J. LASDUN: „Under Suspicion”. Vera Gran: The Accused by A.T. „New York Times” 2013 z 3 V dod. „Sunday Book Review”. – Zob. też Wywiady.
| + | |
| − | | + | |
| − | I. Krzywicka: Wyznania gorszycielki (Prace redakcyjne i edytorskie poz. 1): G. BORKOWSKA: Pęknięta biografia. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 28. – R. MATUSZEWSKI: Wokół Krzywickiej i Boya. „Życie Warsz.” 1993 dod. „Ex Libris” nr 31.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | <div align="right"> Barbara Tyszkiewicz</div>
| + | |
