ur. 1947

Teoretyk i historyk literatury, krytyk literacki, autor opowiadań science fiction.

BIOGRAM

Urodzony 2 września 1947 roku w Wąbrzeźnie; syn Stefana Stoffa i Wandy z domu Lewandowskiej. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Wąbrzeźnie, a po jego ukończeniu rozpoczął w 1965 studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (UMK). Pierwsze opowiadanie science fiction pt. Przejazdem przez Itakę opublikował w miesięczniku „Młody Technik” w 1969 (nr 12); tam też w następnych latach ogłaszał inne swoje utwory prozatorskie (w 1970, 1973–74, 1978–81). W 1970 opublikował w dwutygodniku „Astronautyka” pierwszy szkic na temat motywu księżyca w literaturze pt. Pożegnanie z księżycem (nr 4). W tymże roku uzyskał magisterium i rozpoczął pracę w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UMK, najpierw jako stażysta, a następnie asystent (od 1971) i starszy asystent (od 1973). Zainteresowania badawcze skoncentrował wokół teorii literatury, poetyki prozy i dramatu, ze szczególnym uwzględnieniem literatury fantastyczno-naukowej. Recenzje utworów science fiction ogłaszał m.in. w „Astronautyce” (1970, 1975, 1977, 1978, 1980), dwutygodniku „Pomorze” (1971–1972), „Miesięczniku Literackim” (1972, 1975–86) i „Twórczości” (1976, 1978, 1979). Jako badacz debiutował w 1975 w roczniku „Acta Universitatis Nicolai Copernici” publikacją dwóch artykułów: Funkcja tytułu w dziele literackim oraz Krytyka o pierwszych utworach Stanisława Lema („Astronauci”, „Sezam”, „Obłok Magellana”); tu drukował większość swoich rozpraw także w latach późniejszych. W 1977 obronił doktorat pt. Odmiany powieści fantastyczno-naukowej w twórczości Stanisława Lema (promotor doc. Czesław Niedzielski) i w następnym roku przeszedł na stanowisko adiunkta. W 1978 został członkiem Wydziału Filologiczno-Filozoficznego Towarzystwa Naukowego w Toruniu. W 1980–89 był przewodniczącym Koła Oddziałowego NSZZ „Solidarność” Filologii i Wydawnictw UMK. W 1984 otrzymał nagrodę „Fantastyki” w dziedzinie krytyki literackiej. Habilitował się na UMK w 1991 na podstawie rozprawy Z teorii prozy narracyjnej. Tradycja — problemy — konwencje. W następnym roku został zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Polskiej (do 1994), a także członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1994 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego UMK. W 1995-2017 pełnił funkcję kierownika Zakładu Teorii Literatury. W 2008 został mianowany profesorem nauk humanistycznych. W tymże roku wszedł w skład Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W 1978 ożenił się z Krystyną Nasiorowską. Ma czworo dzieci: Sebastiana, Annę, Julię i Małgorzatę. Mieszka w Toruniu.

TWÓRCZOŚĆ

1. Formy wypowiedzi lirycznej. (Przewodnik do ćwiczeń z poetyki). Tor.: UMK 1980, 192 s. Skrypty i Teksty Pomocnicze.

Skrypt dla studentów I i II roku filologii pol.

2. Powieści fantastyczno-naukowe Stanisława Lema. Wwa: PWN 1983, 178 s. Pr. Wydz. Filol.-Filoz. Tow. Nauk. w Tor., t. 29, z. 2.

Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.

3. Formy wypowiedzi dramatycznej. Tor.: UMK 1985, 310 s. Skrypty i Teksty Pomocnicze.
4. Lem i inni. Szkice o polskiej science fiction. Bydg.: Pomorze 1990, 274 s.

Zawartość: I [dot. S. Lema]: Porzucona droga czy zapowiedź przyszłości [dot.: Szpital Przemienienia]; Lema teoria dialogu [dot.: Eden]; Wszystko i nic [dot.: Wyprawa szósta, czyli jak Trurl i Klapaucjusz demona drugiego rodzaju stworzyli, aby zbójcę Gębona pokonać]; To, o czym się nie wspomina [dot.: Powrót z gwiazd]; Nad „Solaris” po latach; Realizm jutra [dot.: Opowieść o pilocie Pirxie]; Na granicy [dot.: Terminus]; Powieść — traktat epistemologiczny [dot.: Pamiętnik znaleziony w wannie]; Czy słychać jeszcze „Głos Pana”?; Fantastyka-minimum [dot.: Sto trzydzieści siedem sekund]; Filozofia przypadku [dot.: Śledztwo; Katar]; Powtórka z Lema [dot.: Powtórka]; Zaproszenie do myślenia [dot.: Golem XIV]; Skazani na Ziemię [dot.: Wizja lokalna]; Z ograniczoną odpowiedzialnością [dot.: Prowokacja]; Rekonstrukcje i prognozy [dot.: Biblioteka XXI wieku]; Kosmos i astronautyka w twórczości Stanisława Lema; Dlaczego Lem? [próba określenia cech twórczości S. Lema]. – II: Nie spełnione nadzieje polskiej science fiction [o niezrealizowanych utworach: A. Mickiewicz: Historia przyszłości, B. Prus: Sława, W.S. Reymont: Misterium i Nowa ludzkość]; Dwaj niewidzialni (Sygurd Wiśniowski a H.G. Wells); Porachunki ze światem (O powieściach fantastycznych A. Słonimskiego [„Torpeda czasu”, „Dwa końce świata”]); Dwa skrzydła teraźniejszości (Lem i Parnicki); Powieść historyczno-fantastyczna? (Na marginesie „Sam wyjdę bezbronny” Teodora Parnickiego); „Homo divisus” [K. Fiałkowskiego], czyli problem powieści science fiction; Teorie i literatura [A. Wiśniewski-Snerg: Robot]; Zaproszenie do stereonu [A. Wiśniewski-Snerg: Nagi cel]; Piece bien [E. Wnuk-Lipiński: Wir pamięci]; Mogło być i tak [J.A. Zajdel: Wyjście z cienia]; Aluzje i złudzenia [J.A. Zajdel: Paradyzja]; Wymyślić świat [J. Grundkowski: Annopolis, miasto moich snów]; Tego nam było brak [J. Kozielecki: Smutek spełnionych baśni]; Czy krytyka literacka ma jakieś obowiązki wobec science fiction?

5. Studia z teorii literatury i poetyki historycznej. Lubl.: Tow. Nauk. KUL 1997, 232 s. Z Teorii Lit. i Metodologii Bad. Lit., 3.

Zawartość: Słowo wstępne. – Poetyka inwokacji; Status postaci we współczesnej prozie historycznej. (Rekonesans metodologiczny) [dot. twórczości T. Parnickiego, A. Gołubiewa, H. Malewskiej, J. Andrzejewskiego, A. Szypiorskiego, W. Terleckiego]; O strategii narracyjnej „Potopu” [H. Sienkiewicza]. Sprawa dwuimienności głównego bohatera; Fabuła jako zapis eksperymentu myślowego; Czas mianowany w strukturze utworu epickiego; Poetyka i semiotyka literackich zobrazowań przestrzeni miasta; Wartości sytuacyjne dzieła literackiego; Wyobcowanie: egzystencja i poetyka; Perswazyjna niemoc literatury: przykład Stanisława Lema; Egzotyka, egzotyzm, egzotyczność. (Próba rozgraniczenia pojęć).

6. Jeszcze o Trylogii. [Szkice]. Radom: Pol. Wydawn. Encyklopedyczne 2004, 275 s.

Zawartość: „Trylogia” i sytuacje ludzkie. Między poetyką a wartością utworu; Sienkiewiczowskie studium zemsty. Wątek Adama Nowowiejskiego w „Panu Wołodyjowskim”; O strategii narracyjnej „Potopu”; Sprawa dwuimienności głównego bohatera [poz. 5]; Rzędzian. Z problematyki kreacji postaci Sienkiewiczowskiej; Opowieści chreptiowskie w planie kompozycyjnym i ideowym „Pana Wołodyjowskiego”; Uwagi o sposobie kształtowania przestrzeni w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza; Zbaraż i jego obrońcy. Funkcjonowanie pamięci wewnątrzpowieściowej w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza; Narracyjne antycypacje historyczne w „Trylogii”; Problem retrospekcji historycznej w „Trylogii”; Co zawdzięczamy „Trylogii”. Literackie świadectwo znaczenia powieści Sienkiewicza.

7. „Zagłoba sum!”. Studium postaci literackiej. Tor.: Wydawn. UMK 2006, 400 s.
8. Herbert — jak nas kuszono? Dwie interpretacje. Tor.: Wydawn. Nauk. UMK 2008, 68 s. In Poesi Veritas Vitae.

Interpretacje utworów: „Co myśli Pan Cogito o piekle” oraz „Potęga smaku”.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Funkcja tytułu w dziele literackim; Krytyka o pierwszych utworach Stanisława Lema („Astronauci”, „Sezam”, „Obłok Magellana”). „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 1975 z. 11 s. 3–17; 125–146. – Metody i wzorce obrazowania w science fiction; Opowiadania fantastyczne Sygurda Wiśniowskiego. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 1977 z. 13 s. 57–72; 137–162. – Stanisława Lema dialog z czytelnikiem. „Prz. Hum” 1977 nr 6 s. 69–84, przedr. w: Dialog w literaturze. Wwa 1978 s. 163–190. – Aluzja literacka jako podstawa nowego utworu. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1979 z. 17 s. 100–121. – Nad poezją Leopolda Staffa. W 101 rocznicę urodzin. „W Drodze” 1979 nr 5 s. 68–80. – Science fiction wobec pytań o wartość literatury. „Kal. Wroc.” 1980 nr 4 s. 56–74. – Archetyp poety jako zagadnienie nauki o literaturze. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1981 z. 19 s. 141–168. – Dramat ludzkiej kondycji. (O „Ślepcach” Maurycego Maeterlincka). „W Drodze” 1982 nr 1/4 s. 90–97. – Uwagi o poetyce i estetyce filmu „science fiction”. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1982 z. 21 s. 95–124. – Stanisław Lem jako czytelnik własnych utworów. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1986 z. 28 s. 71–96. – Inquit w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1987 z. 30 s. 68–96. – „Sześć spojrzeń” S. Grabińskiego. W: Od Kochanowskiego do Różewicza. Wwa, Pozn., Tor. 1988 s. 163–173. – Czy science fiction jest gatunkiem ideologicznie zdeterminowanym? „Rocz. Hum.” 1986 wyd. 1991 z. 1 s. 5–31. – Formy wypowiedzi dramatycznej. Przegląd problematyki badań (Część I–II). „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1991 z. 35 s. 111–137, 1992 z. 37 s. 95–126. – „Mówić” i „być”. Z problemów języka w dramacie współczesnym. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1991 z. 33 s. 93–124. – Sienkiewicz czytany przez Parnickiego. W: Henryk Sienkiewicz. Lubl. 1991 s. 345–367. – Czy science fiction może pomóc w rozumieniu rzeczywistości? W: „Metafizyczne” w literaturze współczesnej. Lubl. 1992 s. 57–77. – O pojęciu interpretacji. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1993 z. 41 s. 87–108. – Początki autobiografii na tle problematyki „miejsc wyróżnionych” narracji. W: Formy i strategie wypowiedzi narracyjnej. Tor. 1993 s. 49–66. – Światopogląd polskiej science fiction. W: Proza polska w kręgu religijnych inspiracji. Lubl. 1993 s. 267–291 — List w dramacie. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1994 z. 43 s. 105–126. – Sposoby stanowienia rzeczywistości niewerystycznej w początkowych partiach utworów science fiction. W: Fantastyka, fantastyczność, fantazmaty. Gdańsk 1994 s. 37–55. – Archetyp bez sygnatury. O świadomości poetyckiej Czesława Miłosza. W: „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny…”. Łódź 1995 s. 209–226. – Arcydzieło w systemie wartości i koniunktur kultury. W: Sztuka wobec prawdy. Nałęczów 1995 s. 55–76. – Dramat i czas (w perspektywie interpretacji). „Acta Univ. Nicolai Copernici. Nauki Hum.-Społ. Filol. Pol.” 1995 z. 45 s. 111–131. – „Fiasko” Stanisława Lema. Miejsce utworu w dorobku pisarza jako zagadnienie teoretyczno- i historycznoliterackie. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 1996 z. 47 s. 79–103. – Ja, autor. O funkcjach sygnatur w literaturze współczesnej. W: Ja, autor. Wwa 1996 s. 64–78. – „Kompozycja otwarta”, czyli o pewnym nieporozumieniu teoretycznoliterackim. W: Mimesis w dyskursie literackim. Tor. 1996 s. 57–74. – Literatura i czas. W: Literaturoznawstwo. Tor. 1996 s. 33–41. – Problematyka teoretyczna funkcjonowania motywów roślinnych w utworach literackich. W: Literacka symbolika roślin. Gdańsk 1997 s. 9–22. – Szczegół w poetyce „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. [Cz. 1]–2. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 1997 z. 49 s. 69–94, 1999 z. 53 s. 61–100. – Okoliczności miejsca i czasu w interpretacji utworów literackich i dzieł sztuki. „Rocz. Hum.” 1998 z. 1 specjalny s. 93–107. – Między złudzeniem wolności (artystycznej) a pułapką ideologii (realnej). „Ruch Lit.” 1999 z. 5 s. 501–515. – Telefon i rozmowa telefoniczna w dramacie (na tle rozwiązań powieściowych i filmowych). W: W przestrzeni komunikacyjnej. Tor. 1999 s. 187–239. – Wartości sytuacyjne momentu genezy dzieła. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 1999 z. 52 s. 103–135. – Dlaczego karnawalizacja?; W poszukiwaniu aksjologicznego modelu karnawału i karnawalizacji; Farsa wobec karnawalizacji — aspekt aksjologiczny. O „Grzegorzu Dyndale” Moliera; Świat po karnawale. „Tango” Mrożka jako model rzeczywistości skarnawalizowanej. W: Teoria karnawalizacji. Tor. 2000 s. 5–10; 69–100; 121– 136; 199–216. Wyd. 2. popraw. i uzup. 2011. – Fantastyka naukowa jako literatura współczesna. W: Edukacja polonistyczna i literatura. Tor. 2000 s. 5–22. – O funkcjach literatury. Rozważania na przełomie wieków utrzymane w metaforyce drogi. W: Człowiek w drodze. T. 2. Bydg. 2000 s. 9–20. – Dzieje w literaturze — literatura w dziejach. „Ethos” 2001 nr 4 s. 63–74. – Faust zagubiony. Nauka w literackiej wizji świata Stanisława Lema. W: Postacie i motywy faustyczne w literaturze polskiej. Białystok 2001 s. 347–361. – Konkretyzacja estetyczna w procesie stanowienia arcydzieł; Spór o adresatkę „Rozłączenia” Juliusza Słowackiego oraz zagadnienie wielowykładalności utworu w świetle Ingardenowskiej koncepcji miejsc niedookreślenia. W: Z inspiracji Ingardenowskiej w teorii literatury. Tor. 2001 s. 43–65; 89–116. – „Opowieści o pilocie Pirxie” Stanisława Lema wobec problematyki cyklu literackiego. W: Cykl literacki w Polsce. Białystok 2001 s. 445–458. – Przemiany funkcji literatury w świecie współczesnym a jej zobowiązania wobec człowieka. W: U progu trzeciego tysiąclecia. Wwa 2001 s. 413–431. – „Rozłączenie” Juliusza Słowackiego. Problematyka komunikacji literackiej a interpretacja wiersza. „Acta Univ. Nicolai Copernici. Filol. Pol.” 2001 z. 54 s. 77–110. – Źródłowe podstawy refleksji nad funkcjami literatury. Poezja autotematyczna. W: Gra z czytelnikiem. Tor. 2001 s. 23–50. – „Dyktando” Ewy Lipskiej, czyli semantyczne (nie)konsekwencje językowego konceptu. W: Opis wiersza. Tor. 2002 s. 233–253. – Aksjologiczne aspekty interpretacji. W: Wartość i sens. Lubl. 2003 s. 31–60. – Kwestia miejsca warstwy wyglądów w dziele literackim w teorii Romana Ingardena; Temat utworu literackiego; Dzieło literackie jako zapis doświadczenia czasu. W: Z teorii dzieła literackiego. Tor. 2003 s. 11–56; 121–144; 145–166. – Pokusa błędu antropologicznego w literaturze. W: Błąd antropologiczny. Lubl. 2003 s. 323–341. – Semantyzacja przestrzeni w powieści Stanisława Lema „Solaris”. „Inozemna Filolohija. Ukrajinśkyj Naukovyj Zbirnyk”, Lwów 2003 [nr] 114 s. 185–194; przedr. „Postscriptum” 2006 nr 1 s. 102–115. – Struktura myśli — ekspresja obrazu. O warunkach ekspozycji idei w twórczości Stanisława Lema. „Acta Lemiana Monashiensis”. Specjal Lem Edition of „Acta Polonica Monashiensis”, Melbourne 2002 [wyd.] 2003 vol. 2 [nr] 2 [s.] 20–33, przedr. w: Stanisław Lem. Kr. 2003 s. 22–32. – Zagadnienie zwielokrotnienia warstwowego wymiaru budowy dzieła literackiego w ujęciu Romana Ingardena; O „quasi-sądach” z punktu widzenia badacza literatury. W: Od teorii literatury do ontologii świata. Tor. 2003 s. 9–24; 45–56. – Kiedy literatura zdradza człowieka? „Ethos” 2004 nr 1/2 s. 293–313. – O pojęciu kompozycji dzieła literackiego; „Kompozycja otwarta”? W: Kompozycja dzieła literackiego. Tor. 2004 s. 15–31; 131–160. – Pismo czy głos? W związku z Ingardenowską teorią dzieła literackiego. W: Problematyka tekstu głosowo interpretowanego. Tor. 2004 s. 19–44. – Czy i jak interpretować utwory fantastyczne; O interpretowaniu utworów fantastycznonaukowych; Wątek Geista w „Lalce” Bolesława Prusa, czyli między przeczuciem możliwości a poczuciem rzeczywistości; „Eden” Stanisława Lema, czyli semantyka powieści jako przedmiot aluzji i sugestii; „Altruizyna” Stanisława Lema, czyli o potrzebie miłości bliźniego. W: Polska literatura fantastyczna. Tor. 2005 s. 7–11; 55–73; 133–158; 257–280; 297–313. – „Ogniem i mieczem”. Prus o Sienkiewiczu — „wtedy” i „dzisiaj”. W: Polska krytyka literacka w XIX wieku. Tor. 2005 s. 262–277. – Dialog interpretacyjny na temat „Powrotu z gwiazd” [S. Lema]. „Postscriptum” 2006 nr 1 s. 67–101. – „Literacka astronomia”. Wiedza? przeżycie? metafora? W: Poezja i astronomia. Tor. 2006 s. 25–36. – Zakończenie „Trylogii”: poetyka, semantyka, funkcja. W: Przez dwa stulecia. Tor. 2006 s. 87–105. – Bohaterowie „Trylogii”: historia i sytuacje ludzkie. W: Po co Sienkiewicz? Wwa 2007 s. 39–47. – Jaką koncepcję prawdy implikuje interpretowalność/interpretacja dzieła literackiego. W: Filozofia i etyka interpretacji. Kr. 2007 s. 47–58. – Przypomnieć aluzję literacką; Tezy o aluzji literackiej; Aluzja literacka. Kształtowanie się pojęcia; Aksjologia aluzji literackiej; „Latarnik” jako arcydzieło aluzji literackiej; Aluzja literacka jako reinterpretacja tradycji; Dokąd płynie „czarna piana gazet” czyli Wencel i Herbert; Dwa Sztandary: Czerwiński — Gomulicki. Aluzja literacka na służbie idei; Aluzja literacka jako argument kulturowy (i kulturalny) w debacie politycznej. W: Aluzja literacka. Tor. 2007, s. 7–15; 19–21; 23–51; 129–142; 145–163; 181–194; 253–260; 261–273; 275–284. – Teatr — sztuka dla sztuki czy sztuka w służbie osoby? „Ethos” 2007 nr 1/2 s. 215–224. – Technika jako „lustro” dla człowieka w twórczości Stanisława Lema. W: Slovenska naučna fantastika. Beograd 2007 s. 131–154. – Wielojęzyczność powieściowego świata „Trylogii”. W: Henryk Sienkiewicz w kulturze polskiej. Lubl. 2007 s. 167–176. – „Appendix” Tadeusza Różewicza wobec poetyki cyklu. W: Polski cykl liryczny. Białystok 2008 s. 379–397. – Aspekt językowy funkcji integracyjnej dzieła literackiego. W: Polonistyczne drogi. Tor. 2008 s. 23–51. – Huxley i Orwell jako konkurenci w ostrzeganiu przed niebezpieczeństwami ideologii. (Szkic o funkcjonowaniu antyutopii w kulturze). W: Kultura, Język, Edukacja. Pozn. 2008 s. 67–96. – Analogiczna teoria dzieła literackiego. W poszukiwaniu prawdy literatury. W: Prawda w literaturze. Lubl. 2009 s. 45–67. – „Ars poetica” i „ars vivendi”. O „Ars poetica” Stanisława Grochowiaka; Samookreślenie przez negację. W: Poezja świadoma siebie. Tor. 2009 s. 191–206. – Mądry humor Zagłoby. „Cywilizacja” 2009 nr 29 s. 63–69. – Pokusy i pułapki postawy awangardowej. „Tekstualia” 2009 nr 3 s. 39–46. – Sienkiewiczowskie „długie trwanie”. Historia i stosunek do niej w „Trylogii”. W: Narracja, Historia, Fikcja. Wwa 2009 s. 187–199. – Z badań nad funkcjami dzieła literackiego: funkcja afirmowania istnienia w świetle Genesis 1–3. W: Genesis 1–3. Tor. 2009 s. 37–49. – Historia literatury stale potrzebna. „Tekstualia” 2010 nr 3 s. 51–58. – O personalistycznym paradoksie dialogu. W: Dramatyczność i dialogowość w literaturze. Pozn. 2010 s. 305–315. – Sienkiewicz — pisarz sprawiedliwy. Rzecz o „Trylogii”; Gospodarowanie postaciami jako problem kompozycji „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. W: Sienkiewicz dzisiaj. Tor. 2010 s. 9–39; 41–101. – „Ten człowiek” Tymoteusza Karpowicza, czyli o pewnym przypadku Ingardenowskich miejsc niedookreślenia. W: Przedziwne światy. Tor. 2010 s. 161–171. – „Trylogia” Henryka Sienkiewicza: literatura wysoka czy popularna? „Cywilizacja” 2010 nr 33 s. 67–74. – „Trylogia księżycowa” Jerzego Żuławskiego. Semantyczne konsekwencje cykliczności. W: Cykle i cykliczność. Prace dedykowane pani profesor Krystynie Jakowskiej. Białystok 2010 s. 45–56. – Warstwa brzmieniowa powieści jako przedmiot percepcji czytelniczej. W: Problematyka tekstu głosowo interpretowanego (III). Tor. 2010 s. 35–80. – Czy istnieje dziś polska twórczość narodowa? „Cywilizacja” 2011 nr 37 s. 8–17. – Język dla literatury — literatura dla języka. W: Teoria literatury w świetle językoznawstwa. Tor. 2011 s. 11–23. – Język jako dobro wspólne — rola literatury w jego pielęgnowaniu. „Cywilizacja” 2011 nr 38 s. 86–93. – Karnawalizacja kultury. Walka śmiechu z radością. „Ethos” 2011 nr 1/2 s. 166–178. – Korišćenje motiva telesnosti čoveka u poljskoj naučnoj fantastici (Višnjovski, Hulevič, Lem). Przeł. D. Ajdacić. W: Telo u slovenskoj futurofantastici. Beograd 2011 s. 35–60, wersja pol. pt. Wykorzystanie motywu cielesności człowieka w polskiej fantastyce naukowej (Wiśniowski, Hulewicz, Lem). W: Ciało w futurofantastyce słowiańskiej. Kr. 2013 s. 35–60. – O krytyce literackiej — kilka myśli co nienowe. W: Na recenzowanym. Tor. 2011 s. 27–34. – „Balsam na światowe nędze”. Wiktora Gomulickiego koncepcja poety i poezji; Literacki obraz miasta jako fakt świadomości kulturowej i historycznej. „Pieśń o Gdańsku” Wiktora Gomulickiego; Wiersz — ostrzeżenie interpretacyjne. „Zapach ziemi” Wiktora Gomulickiego. W: Wiktor Gomulicki znany i nieznany. Tor. 2012 s. 11–39; 61–128; 207–216. – Czy estetyka jest w stanie uzasadnić etykę? O „Potędze smaku” Zbigniewa Herberta. W: Między nami a światem. Tor., Kr. 2012 s. 347–360. – Liryczność w życiu i w literaturze. W poszukiwaniu źródłowego sensu pojęcia. W: Liryczność — w kręgu problemów estetyki, teorii i historii literatury. Wwa 2013 s. 267–276. – Skąd piękno? Wstęp do studium obecności piękna w literaturze polskiej. W: Spór o piękno. Lubl. 2013 s. 263–295. – Topograficzna zagadka dla czytelników „Potopu”. W: Ulica. Zaułek. Bruk. Łódź 2013 s. 11–18. – „Październik skończył się w listopadzie”. Janusza Krasińskiego gra z cenzurą. W: Kariera pisarza w PRL-u. Wwa 2014. – Czym jest „literatura źle widziana”?; Czego obawiają się krytycy Sienkiewicza? „Cywilizacja” 2015 nr 53 s. 9–20; 59–69. – Fabularny potencjał „Trylogii”. „Ciągi dalsze” i „wątki równoległe” w strukturze powieści Henryka Sienkiewicza; Sienkiewiczowski bigos. Przyczynek do psychologii twórczości literackiej. W: Sienkiewicz z innej strony. Wwa 2015 s. 155–168; 255–269. – „Osoba i czyn” Karola Wojtyły jako inspiracja do refleksji teoretycznoliterackiej. W: Karol Wojtyła / Jan Paweł II wobec tradycji kultury polskiej. Tor. 2015 s. 63–79. – „Rok 1984” — „Nowy wspaniały świat”. Pułapki czytelnicze (i nie tylko). W: 1984. Literatura i kultura schyłku PRL-u. Wwa 2015, s. 15–29. – Wartości doznawane i wartości uznawane. Aksjologiczny wymiar odbioru dzieła literackiego. W: Literatura. Kultura religijna. Polskość. Wwa 2015, s. 621–644. – Dwujęzyczność utworu literackiego. Problem teoretyczny i wykonawczy. O „Carycy i zwierciadle” Janusza Szpotańskiego. „Litteraria Copernicana” 2016 nr 1. – Idole w literaturze, idole literatury, literatura jako idol (próba rozróżnienia sytuacji). W: Idol w kulturze. Lublin 2017 s. 169-183.

Prace redakcyjne

1. Teoria karnawalizacji. Konteksty i interpretacje. Praca zbiorowa pod red. A. Stoffa, A. Skubaczewskiej-Pniewskiej. Tor.: Wydawn. UMK 2000, 240 s. Wyd. 2 popraw. i uzup. tamże 2011.
2. Z inspiracji Ingardenowskiej w teorii literatury. Pod red. A. Stoffa. Tor.: Wydawn. UMK 2001, 119 s.
3. Z teorii dzieła literackiego. Pod red. A. Stoffa i M. Cyzman. Tor.: Wydawn. UMK 2003, 244 s.
4. Kompozycja dzieła literackiego. Pod red. A. Stoffa. Tor.: Wydawn. UMK 2004, 239 s.
5. Polska literatura fantastyczna. Interpretacje. Pod red. A. Stoffa i D. Brzostka. Tor.: Wydawn. UMK 2005, 423 s.
6. Aluzja literacka. Teoria, interpretacje, konteksty. Praca zbiorowa pod red. A. Stoffa i A. Skubaczewskiej-Pniewskiej. Tor.: Wydawn. UMK 2007, 409 s.
7. Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych. Pod red. A. Stoffa, A. Skubaczewskiej-Pniewskiej, D. Brzostka. Tor.: Wydawn. UMK 2009, 300 s.
8. Wiktor Gomulicki znany i nieznany. Pod red. B. Burdzieja i A. Stoffa. Tor.: Wydawn. UMK 2012, 396 s.

OPRACOWANIA (wybór)

• Hasło w: Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. 1945–1984. Materiały do biografii. Tor. 1987. Wyd. nast.: z podtyt. 1945–1994. Tor. 1995, z podtyt. 1945–2004. Tor. 2006.
• Hasło w: Kto jest kim na Wydziale Humanistycznym UMK. Tor. 1994. Wyd. 2 popraw. i rozszerz. Tor. 1997.

Powrót na górę↑

Powieści fantastyczno-naukowe Stanisława Lema

• A. NIEWIADOMSKI: W kręgu powieści Lema. „Życie Lit.” 1984 nr 25, rozszerz. wersja pt. Wokół powieści Stanisława Lema. „Prz. Hum.” 1985 nr 1/2.
• J. ROCHOWIAK: O powieściach Stanisława Lema. „Nowości” 1984 nr 133.
• A. SMUSZKIEWICZ: Rozprawa Stoffa o powieściach Lema. „Fantastyka” 1984 nr 10.

Powrót na górę↑

Studia z teorii literatury i poetyki historycznej

• S. MELKOWSKI: Na różnych płaszczyznach. „Głos Uczelni” [Tor.] 1998 nr 1.
• J. WIKTORSKA-ZAPAŁA: Próba przezwyciężenia chaosu. „Prz. Hum.” 1999 nr 5.

Powrót na górę↑

Herbert — jak nas kuszono?

• R. BOBRYK. „Conversatoria Litteraria” 2009.

Powrót na górę↑

Marlena Sęczek