|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | '''OPACKA Anna''' | + | <div id="shortDescription"> |
| | + | <p>1934-2017</p> |
| | + | <p>Podpisywała też teksty nazwiskiem: Chruszczewska.</p> |
| | + | <p>Historyk literatury.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | '''1934-2017''' | + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | <p>Urodzona 9 lutego 1934 w Zalesiu koło Niska (województwo podkarpackie); córka Adama Chruszczewskiego, leśnika, i Jadwigi z domu Kalińskiej, polonistki. Od 1945 uczęszczała do Prywatnego Gimnazjum Sióstr Niepokalanek w Nowym Sączu, a następnie od 1947 do Liceum im. T. Kościuszki w Myślenicach. W 1949 została aresztowana za działalność opozycyjną wraz z innymi członkami grupy Tajnego Związku Harcerstwa Polskiego „Buki” i następnie skazana wyrokiem Sądu dla Nieletnich w Krakowie na 2 lata więzienia w zawieszeniu. Z tego powodu w 1950 na wniosek szkolnej organizacji ZMP została relegowana z klasy maturalnej z wilczym biletem. Maturę zdała eksternistycznie w 1953 w Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie. Następnie studiowała polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). Debiutowała referatem na temat analizy kompozycyjnej ''Rozmowy wieczornej'' Adama Mickiewicza, wygłoszonym jako część większej rozprawy pt. ''Pokrewieństwo i artyzm. Uwagi o liryce rzymsko-drezdeńskiej ''[A. Mickiewicza], nagrodzonej I nagrodą na Zjeździe Polonistów w Warszawie w 1956, a opublikowanej w 1960 w „Poloniście” (nr 12; podp.: Anna Chruszczewska). Po uzyskaniu w tymże roku magisterium pracowała w Wydawnictwie Naukowym KUL, a następnie jako kontraktowy nauczyciel w szkołach podstawowych i średnich w Lublinie. Doktorat pt. ''Twórczość liryczna Józefa Dunina Borkowskiego ''obroniła w 1970 na Uniwersytecie im. M. Curie-Skłodowskiej (promotor prof. Janina Garbaczowska). Od 1973 pracowała na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (UŚl.) jako adiunkt w Zakładzie Metodyki Nauczania Języka i Literatury Polskiej na Wydziale Filologicznym w Sosnowcu. Badania naukowe zogniskowała wokół polskiej liryki romantycznej oraz oralności w literaturze. Jednocześnie zajmowała się zagadnieniami metodyki nauczania literatury polskiej, szczególnie liryki, w szkołach i na studiach. Od 1974 uczestniczyła w cyklach odczytów dla maturzystów i ich nauczycieli, m.in. w ramach corocznej akcji sosnowieckiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (którego była członkiem) oraz w szkołach i instytucjach kulturalnych regionu. W 1977 została członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Katowicach. W 1980–1993 kierowała zorganizowanym przez siebie Podyplomowym Studium dla Polonistów. Habilitację uzyskała na UŚl w 1989 na podstawie książki ''Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego. Szkice o „Anafielas”''. Od tegoż roku przez kilkanaście lat przewodniczyła Okręgowemu Komitetowi Olimpiady Literatury i Języka Polskiego w Katowicach. W 1990 objęła stanowisku docenta, a w 1993 — profesora nadzwyczajnego UŚl. W 1993–2003 była przewodniczącą jury Turnieju Jednego Wiersza o „Laur Plateranki” w Sosnowcu, a w 1997–98 przewodniczącą Okręgowego Jury Ogólnopolskiego Konkursu Mickiewiczowskiego. W 1995 została kierownikiem Zakładu Dydaktyki Literatury Polskiej UŚl. w Katedrze Dydaktyki Języka i Literatury Polskiej, a w 2002 kierownikiem tej Katedry. Od 1995 kierowała Polonistycznym Studium Podyplomowym dla Absolwentów Kierunków Humanistycznych (do 2004), a na Studium Doktoranckim prowadziła specjalistyczne seminarium z zakresu dydaktyki literatury. W tym czasie sprawowała też funkcję opiekuna na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych UŚl. Była członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (w 1995–2001), a następnie członkiem oddziału śląskiego po wznowieniu jego działalności w 2006. W 1996 została konsultantką Programu Nowa Matura, a w następnym roku ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej do spraw kwalifikacji podręczników polonistycznych oraz konsultantką Śląskiego Kuratorium Oświaty w zakresie tematów maturalnych z języka polskiego. Artykuły popularyzatorskie i recenzje książkowe zamieszczała w tym czasie m.in. w „Warsztatach Polonistycznych” (1994–95, 1998–99), a artykuły naukowe m.in. w „Śląsku” (1999–2000). W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. W 2004 przeszła na emeryturę. Od lutego 2005 do 2015 pracowała w Wyższej Szkole Zarządzania Marketingowego i Języków Obcych w Katowicach na stanowisku profesora zwyczajnego jako kierownik Zakładu Filologii Polskiej. Została wyróżniona m.in. dwukrotnie nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1990, 2001) oraz — za pracę naukową i dydaktyczną — wieloma nagrodami Rektora UŚl. (1974, 1976, 1978, 1997, 1999, 2001). Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1993) i Srebrną Odznakę Mickiewiczowską.</p> |
| | + | <p>W 1958 wyszła za mąż za Ireneusza Opackiego, historyka literatury, z którym ma trzy córki: Krystynę (ur. 1959; zamężna Arabska), romanistkę, Danutę (ur. 1962; zamężna Walasek), historyka literatury, i Teresę (ur. 1966; zamężna Sojka), kulturoznawczynię. Zmarła 2 czerwca 2017 w Katowicach. Pochowana na Cmentarzu Parafii Rzymskokatolickiej Św. Jacka w Sosnowcu.</p> |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Podpisywała też teksty nazwiskiem: Chruszczewska.
| + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
| | | | |
| − | Historyk literatury.
| + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| − | Urodzona 9 lutego 1934 w Zalesiu koło Niska (województwo podkarpackie); córka Adama Chruszczewskiego, leśnika, i Jadwigi z domu Kalińskiej, polonistki. Od 1945 uczęszczała do Prywatnego Gimnazjum Sióstr Niepokalanek w Nowym Sączu, a następnie od 1947 do Liceum im. T. Kościuszki w Myślenicach. W 1949 została aresztowana za działalność opozycyjną wraz z innymi członkami grupy Tajnego Związku Harcerstwa Polskiego „Buki” i następnie skazana wyrokiem Sądu dla Nieletnich w Krakowie na 2 lata więzienia w zawieszeniu. Z tego powodu w 1950 na wniosek szkolnej organizacji ZMP została relegowana z klasy maturalnej z wilczym biletem. Maturę zdała eksternistycznie w 1953 w Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie. Następnie studiowała polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). Debiutowała referatem na temat analizy kompozycyjnej ''Rozmowy wieczornej'' Adama Mickiewicza, wygłoszonym jako część większej rozprawy pt. ''Pokrewieństwo i artyzm. Uwagi o liryce rzymsko-drezdeńskiej ''<nowiki>[A. Mickiewicza], nagrodzonej I nagrodą na Zjeździe Polonistów w Warszawie w 1956, a opublikowanej w 1960 w „Poloniście” (nr 12; </nowiki>podp.: Anna Chruszczewska). Po uzyskaniu w tymże roku magisterium pracowała w Wydawnictwie Naukowym KUL, a następnie jako kontraktowy nauczyciel w szkołach podstawowych i średnich w Lublinie. Doktorat pt. ''Twórczość liryczna Józefa Dunina Borkowskiego ''obroniła w 1970 na Uniwersytecie im. M. Curie-Skłodowskiej (promotor prof. Janina Garbaczowska). Od 1973 pracowała na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (UŚl.) jako adiunkt w Zakładzie Metodyki Nauczania Języka i Literatury Polskiej na Wydziale Filologicznym w Sosnowcu. Badania naukowe zogniskowała wokół polskiej liryki romantycznej oraz oralności w literaturze. Jednocześnie zajmowała się zagadnieniami metodyki nauczania literatury polskiej, szczególnie liryki, w szkołach i na studiach. Od 1974 uczestniczyła w cyklach odczytów dla maturzystów i ich nauczycieli, <nowiki>m.in</nowiki>. w ramach corocznej akcji sosnowieckiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (którego była członkiem) oraz w szkołach i instytucjach kulturalnych regionu. W 1977 została członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Katowicach. W 1980–1993 kierowała zorganizowanym przez siebie Podyplomowym Studium dla Polonistów. Habilitację uzyskała na UŚl w 1989 na podstawie książki ''Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego. Szkice o „Anafielas”''. Od tegoż roku przez kilkanaście lat przewodniczyła Okręgowemu Komitetowi Olimpiady Literatury i Języka Polskiego w Katowicach. W 1990 objęła stanowisku docenta, a w 1993 — profesora nadzwyczajnego UŚl. W 1993–2003 była przewodniczącą jury Turnieju Jednego Wiersza o „Laur Plateranki” w Sosnowcu, a w 1997–98 przewodniczącą Okręgowego Jury Ogólnopolskiego Konkursu Mickiewiczowskiego. W 1995 została kierownikiem Zakładu Dydaktyki Literatury Polskiej UŚl. w Katedrze Dydaktyki Języka i Literatury Polskiej, a w 2002 kierownikiem tej Katedry. Od 1995 kierowała Polonistycznym Studium Podyplomowym dla Absolwentów Kierunków Humanistycznych (do 2004), a na Studium Doktoranckim prowadziła specjalistyczne seminarium z zakresu dydaktyki literatury. W tym czasie sprawowała też funkcję opiekuna na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych UŚl. Była członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (w 1995–2001), a następnie członkiem oddziału śląskiego po wznowieniu jego działalności w 2006. W 1996 została konsultantką Programu Nowa Matura, a w następnym roku ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej do spraw kwalifikacji podręczników polonistycznych oraz konsultantką Śląskiego Kuratorium Oświaty w zakresie tematów maturalnych z języka polskiego. Artykuły popularyzatorskie i recenzje książkowe zamieszczała w tym czasie <nowiki>m.in</nowiki>. w „Warsztatach Polonistycznych” (1994–95, 1998–99), a artykuły naukowe <nowiki>m.in</nowiki>. w „Śląsku” (1999–2000). W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. W 2004 przeszła na emeryturę. Od lutego 2005 do 2015 pracowała w Wyższej Szkole Zarządzania Marketingowego i Języków Obcych w Katowicach na stanowisku profesora zwyczajnego jako kierownik Zakładu Filologii Polskiej. Została wyróżniona <nowiki>m.in</nowiki>. dwukrotnie nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1990, 2001) oraz — za pracę naukową i dydaktyczną — wieloma nagrodami Rektora UŚl. (1974, 1976, 1978, 1997, 1999, 2001). Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1993) i Srebrną Odznakę Mickiewiczowską.
| + | <li> [[#Ruch konwencji|Ruch konwencji]]. Szkice o poezji romantycznej. [Współaut.:] I. Opacki. Katow.: UŚl. 1975, 208 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'',97.</li> |
| | + | <p class='comment'>Tu A. Opackiej: „Sonety pełtewne” [J. Dunina-Borkowskiego] — walka z romantyczną konwencją; „Czarownica” J. Borkowskiego; Liryki „nowogreckie” [J. Dunina-Borkowskiego], s. 111–208.</p> |
| | + | <li> Współczesna liryka i film na lekcjach w liceum. (Konspekty lekcji studenckich). Katow.: UŚl. 1976, 81 s.</li> |
| | + | <li> [[#Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego|Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego]]. Szkice o „Anafielas”. Katow: UŚl. 1988, 127 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 972.</li> |
| | + | <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Mityczny świat „Witoloraudy”. Romantyczna konstrukcja litewskiej „księgi pierwszej”; Narodziny historii, czyli rozdarty świat „Mindowsa”. Rola „stylu formularnego”; „Pamięć gatunku” w „Witoldowych bojach”. Heroizacja bohatera; Poetyckie funkcje raudy. Elegijna tonacja litewskiej epopei J.I. Kraszewskiego.</p> |
| | + | <li> [[#Dialog z tradycją, czyli o poezji w szkole i na maturze|Dialog z tradycją, czyli o poezji w szkole i na maturze]]. [Współaut.:] E. Jaskółowa. Katow: Gawir 1993, 85 s. Wyd. 2 [poszerz.] pt. Dialog z tradycją. O poezji w szkole i na maturze. Katow.: Para 1997, 199 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Tu A. Opackiej: Logosfera. Próba odczytania wiersza ZbigZniewa Herberta „Zasypiamy na słowach”; Poetycki dialog z Hamletem w wierszach Andrzeja Bursy i Stanisława Grochowiaka. – W wyd. 2 ponadto: Skamandrycka wersja romantycznej legendy. (Lechoniowa pieśń o Starzyńskim); Dwie sakralizacje lasu. Gra konwencji i gra znaczeń. (Maria Pawlikowska-Jasnorzewska „Wiersz ukradziony”, Miron Białoszewski „Za język pociągnąć”).</p> |
| | + | <li> [[#Prądy i konwencje w poezji|Prądy i konwencje w poezji]]. Konspekty lekcji dla szkół średnich. [Współaut.:] E. Jaskółowa. Kr.: „Od Nowa” Spółka Wydawn. 1995, 146 s. ''Z Lekcji na Lekcję''.</li> |
| | + | <li> [[#Prądy i konwencje w prozie|Prądy i konwencje w prozie]]. Konspekty lekcji dla szkół średnich. [Współaut.:] E. Jaskółowa. Kr.: „Od Nowa” Spółka Wydawn. 1995, 146 s. ''Z Lekcji na Lekcję''.</li> |
| | + | <li> [[#Ślady oralności w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza|Ślady oralności w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza]]. Katow.: „Para” Ag. Artyst. 1997, 48 s. Przedr. poz. 8 i 9.</li> |
| | + | <p class='comment'>Odczyt wygł. w Komisji Hist.-lit. Oddz. PAN w Katow., II 1997 r.</p> |
| | + | <li> [[#Trwanie i zmienność|Trwanie i zmienność]]. Romantyczne ślady oralności. Katow.: Wydawn. UŚl. 1998, 127 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 1709.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: I. Punkt widzenia; II. Józefa Dunina-Borkowskiego imitowanie oralnej pieśni kleftów; III. Oralne ''residuum'' w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza [poz. 7 ];</p> |
| | + | <p class='comment'>IV. Agonistyczny świat „Anafielas” Józefa Ignacego Kraszewskiego; V. Żywioł oralny w raudach z „Anafielas” Józefa Ignacego Kraszewskiego.</p> |
| | + | <li> [[#Śladami oralności|Śladami oralności]]. W kręgu ongowskich inspiracji. [Szkice]. Katow.: Wyższa Szkoła Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych; Ag. Artyst. Para 2006, 216 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: I. Punkt widzenia. – II. Oralne ''residuum'' w „Panu Tadeuszu” [poz. 7] — III. Tropy oralne u Słowackiego. – IV. Reinterpretacje i dopełnienia [tu z poz. 8: 1. Imitowanie oralnej pieśni kleftów J. Dunina-Borkowskiego; 2. Agonistyczny świat „Anafielas” J.I. Kraszewskiego; 3. Żywioł oralny w raudach z „Anafielas” J.I. Kraszewskiego]. – V. Oralność dziś.</p> |
| | + | <p class='block'>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Pokrewieństwo i artyzm. Uwagi o liryce rzymsko-drezdeńskiej [A. Mickiewicza]. Powst. 1956. Współaut.: K. Papierkowska, I. Opacki. „Polonista” 1960 nr 12 s. 47–96; podp.: Anna Chruszczewska (I nagroda na Ogólnopol. Zjeździe Kół Polonist. w Wwie). – Nowy przedmiot w uniwersyteckiej edukacji polonisty: „Polityka kulturalna PRL”. „Pr. Nauk. UŚl. w Katow.” 1975 nr 89 s. 177–192. – Analiza porównawcza (Rozważania metodologiczne opatrzone przykładem poetyckiego dialogu). „Warsztaty Polonist.” 1994 nr 4 s. 30–37 [dot. omówienia „Wiersza ukradzionego” M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i „Za język pociągnąć” M. Białoszewskiego na lekcjach języka polskiego]. – Dlaczego analiza porównawcza? W: Nowoczesne metody w nauczaniu języka polskiego. Katow. 1994 s. 18–23. – Glosa w sprawie „pociągoli” Mirona Białoszewskiego. Gry znaczeń. W: Konteksty polonistycznej edukacji. Pozn. 1998 s. 269–274, przedr. w: Kanonada. Katow. 1999 s. 92–97. – Polonistyczne kształcenie pomagisterskie. W: Kształcenie polonistów w perspektywie przemian edukacji. Gdańsk 2000 s. 96–106. – Zaklęcia daremne. Anna Kamieńska: „Ulałabym ci wina…”. W: Liryka polska XX wieku. Katow. 2000 s. 117–123. – Zrozumieć oralność, by zrozumieć współczesność. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2007 t. 19 s. 19–30 [dot. W.J. Onga]. – Proste pytania filologa w dobie przyspieszonej informacji. W: Album gdańskie. Gdańsk 2009 s. 908–914. – Zrozumieć oralność, by zrozumieć współczesność [sic!]. „Pam. Lit.” 2011 z. 3 s. 249–256 [dot.: W.J. Ong: Osoba — świadomość — komunikacja].</p> |
| | + | </ol> |
| | + | ===Prace redakcyjne=== |
| | + | <ol> |
| | + | <li> Plastyka i teatr na lekcjach języka polskiego. (Konspekty lekcji studenckich). Skrypt do ćwiczeń z metodyki nauczania literatury w szkole średniej dla trzeciego i czwartego roku studiów dziennych. Pod red. A. Opackiej. Katow.: UŚl. 1978, 119 s.</li> |
| | + | <li> Interpretacje i metodologie. Studia z dydaktyki literatury polskiej. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 1997, 94 s. ''Skrypty UŚl.'',534.</li> |
| | + | <li> Interpretacje i szkoła. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2000, 116 s. ''Skrypty UŚl., ''569.</li> |
| | + | <li> Interpretacje i reforma. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2002, 155 s. ''Podręczniki i Skrypty UŚl''., 5.</li> |
| | + | <li> Interpretacje i nowa matura. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2004, 156 s. ''Podręczniki i Skrypty UŚl.'', 28.</li> |
| | + | <li> Nasz XX wiek. Style, tematy, postawy pisarskie. Pod red. A. Opackiej i M. Kisiela. Katow.: Wyższa Szkoła Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych; Ag. Artyst. Para 2006, 312 s. ''Literaturoznawstwo ''—'' Wyż. Szk. Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych w Katow.'', 1.</li> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| − | W 1958 wyszła za mąż za Ireneusza Opackiego, historyka literatury, z którym ma trzy córki: Krystynę (ur. 1959; zamężna Arabska), romanistkę, Danutę (ur. 1962; zamężna Walasek), historyka literatury, i Teresę (ur. 1966; zamężna Sojka), kulturoznawczynię. Zmarła 2 czerwca 2017 w Katowicach. Pochowana na Cmentarzu Parafii Rzymskokatolickiej Św. Jacka w Sosnowcu.
| + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| + | ===Ruch konwencji=== |
| | | | |
| − | <nowiki>1. Ruch konwencji. Szkice o poezji romantycznej. [</nowiki>Współaut.:] I. Opacki. Katow.: UŚl. 1975, 208 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'','' ''97. | + | <ul> |
| | + | <li> M. INGLOT: Wyobraźnia romantyczna. „Życie Lit.” 1976 nr 13.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Tu A. Opackiej: „Sonety pełtewne<nowiki>” [J. Dunina-Borkowskiego] — walka z romantyczną konwencją; „Czarownica” J. Borkowskiego; Liryki „nowogreckie” [J. Dunina-Borkowskiego], s. 111–208.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 2. Współczesna liryka i film na lekcjach w liceum. (Konspekty lekcji studenckich). Katow.: UŚl. 1976, 81 s.
| + | ===Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego=== |
| | | | |
| − | 3. Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego. Szkice o „Anafielas”. Katow: UŚl. 1988, 127 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 972.
| + | <ul> |
| | + | <li> W.J. PODGÓRSKI: Kraszewski — poetą. „Nowe Książ.” 1989 nr 9 [dot. też: J.I. Kraszewski: Poezje wybrane w oprac. Z. Sudolskiego].</li> |
| | + | <li> M. PIECHOTA: O zapomnianej epopei J.I. Kraszewskiego. „Prz. Hum.” 1990 nr 12.</li> |
| | + | <li> S. SAWICKI. „Ruch Lit.” 1990 z. 4/5.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Rozprawa habilitacyjna.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawartość: Wstęp. – Mityczny świat „Witoloraudy”. Romantyczna konstrukcja litewskiej „księgi pierwszej”; Narodziny historii, czyli rozdarty świat „Mindowsa”. Rola „stylu formularnego”; „Pamięć gatunku” w „Witoldowych bojach”. Heroizacja bohatera; Poetyckie funkcje raudy. Elegijna tonacja litewskiej epopei J.I. Kraszewskiego.
| + | ===Dialog z tradycją, czyli o poezji w szkole i na maturze=== |
| | | | |
| − | <nowiki>4. Dialog z tradycją, czyli o poezji w szkole i na maturze. [</nowiki>Współaut.:] E. Jaskółowa. Katow: Gawir<nowiki> 1993, 85 s. Wyd. 2 [poszerz.] pt. Dialog z tradycją. O poezji w szkole i na maturze. </nowiki>Katow.: Para 1997, 199 s. | + | <ul> |
| | + | <li> T. BUDREWICZ: Poezja bliżej ucznia. „Ojczyzna Polszczyzna” 1994 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. INGLOT: Rekonstrukcja korzeni. „Warsztaty Polonist.” 1994 nr 2.</li> |
| | + | <li> E. OGŁOZA: Wiersz w szkole. „Śląsk” 1997 nr 5.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Tu A. Opackiej: Logosfera. Próba odczytania wiersza ZbigZniewa Herberta „Zasypiamy na słowach”; Poetycki dialog z Hamletem w wierszach Andrzeja Bursy i Stanisława Grochowiaka. – W wyd. 2 ponadto: Skamandrycka wersja romantycznej legendy. (Lechoniowa pieśń o Starzyńskim); Dwie sakralizacje lasu. Gra konwencji i gra znaczeń. (Maria Pawlikowska-Jasnorzewska „Wiersz ukradziony”, Miron Białoszewski „Za język pociągnąć”).
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>5. Prądy i konwencje w poezji. Konspekty lekcji dla szkół średnich. [</nowiki>Współaut.:] E. Jaskółowa. Kr.: „Od Nowa” Spółka Wydawn. 1995, 146 s. ''Z Lekcji na Lekcję''.
| + | ===Prądy i konwencje w poezji=== |
| | | | |
| − | <nowiki>6. Prądy i konwencje w prozie. Konspekty lekcji dla szkół średnich. [</nowiki>Współaut.:] E. Jaskółowa. Kr.: „Od Nowa” Spółka Wydawn. 1995, 146 s. ''Z Lekcji na Lekcję''. | + | <ul> |
| | + | <li> A. LEGEŻYŃSKA: Jak postawić nogę uniesioną w pół kroku. „Polonistyka” 1996 nr 2 [dot. też poz. 6].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 7. Ślady oralności w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza. Katow.: „Para” Ag. Artyst. 1997, 48 s. Przedr. poz. 8 i 9.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Odczyt wygł. w Komisji Hist.-lit. Oddz. PAN w Katow., II 1997 r.
| + | ===Prądy i konwencje w prozie=== |
| | | | |
| − | 8. Trwanie i zmienność. Romantyczne ślady oralności. Katow.: Wydawn. UŚl. 1998, 127 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 1709.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. LEGEŻYŃSKA: Jak postawić nogę uniesioną w pół kroku. „Polonistyka” 1996 nr 2 [dot. też poz. 5].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawartość: I. Punkt widzenia; II. Józefa Dunina-Borkowskiego imitowanie oralnej pieśni kleftów; III. Oralne ''residuum''<nowiki> w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza [poz. 7 ];</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | IV. Agonistyczny świat „Anafielas” Józefa Ignacego Kraszewskiego; V. Żywioł oralny w raudach z „Anafielas” Józefa Ignacego Kraszewskiego.
| + | ===Ślady oralności w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza=== |
| | | | |
| − | 9. Śladami oralności. W kręgu ongowskich<nowiki> inspiracji. [Szkice]. </nowiki>Katow.: Wyższa Szkoła Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych; Ag. Artyst. Para 2006, 216 s.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. KISIEL: Arcydziełko mikroanalizy. „Śląsk” 1997 nr 6.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawartość: I. Punkt widzenia. – II. Oralne ''residuum''<nowiki> w „Panu Tadeuszu” [poz. 7] — III. Tropy oralne u Słowackiego</nowiki>. – <nowiki>IV. Reinterpretacje i dopełnienia [tu z poz. 8: 1. Imitowanie oralnej pieśni kleftów J. Dunina-Borkowskiego; 2. Agonistyczny świat „</nowiki>Anafielas” J.I. Kraszewskiego; 3. Żywioł oralny w raudach z „Anafielas” J.I. Kraszewskiego]. – V. Oralność dziś.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Pokrewieństwo i artyzm. Uwagi o liryce rzymsko-drezdeńskiej [A. Mickiewicza]. </nowiki>Powst. 1956. Współaut.: K. Papierkowska, I. Opacki. „Polonista” 1960 nr 12 s. 47–96; podp.: Anna Chruszczewska (I nagroda na Ogólnopol. Zjeździe Kół Polonist. w Wwie). – Nowy przedmiot w uniwersyteckiej edukacji polonisty: „Polityka kulturalna PRL”. „Pr. Nauk. UŚl. w Katow.” 1975 nr 89 s. 177–192. – Analiza porównawcza (Rozważania metodologiczne opatrzone przykładem poetyckiego dialogu). „Warsztaty Polonist<nowiki>.” 1994 nr 4 s. 30–37 [dot. omówienia „Wiersza ukradzionego” M. </nowiki>Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i „Za język pociągnąć” M. Białoszewskiego na lekcjach języka polskiego]. – Dlaczego analiza porównawcza? W: Nowoczesne metody w nauczaniu języka polskiego. Katow. 1994 s. 18–23. – Glosa w sprawie „pociągoli” Mirona Białoszewskiego. Gry znaczeń. W: Konteksty polonistycznej edukacji. Pozn. 1998 s. 269–274, przedr. w: Kanonada. Katow. 1999 s. 92–97. – Polonistyczne kształcenie pomagisterskie. W: Kształcenie polonistów w perspektywie przemian edukacji. Gdańsk 2000 s. 96–106. – Zaklęcia daremne. Anna Kamieńska: „Ulałabym ci wina…”. W: Liryka polska XX wieku. Katow. 2000 s. 117–123. – Zrozumieć oralność, by zrozumieć współczesność. „Z Teorii i Praktyki Dydak<nowiki>. Jęz. Pol.” 2007 t. 19 s. 19–30 [dot. W.J. </nowiki>Onga]. – Proste pytania filologa w dobie przyspieszonej informacji. W: Album gdańskie. Gdańsk 2009 s. 908–914. – <nowiki>Zrozumieć oralność, by zrozumieć współczesność [sic!]. „Pam. Lit.” 2011 z. 3 s. 249–256 [dot.: W.J. </nowiki>Ong: Osoba — świadomość — komunikacja].
| + | ===Trwanie i zmienność=== |
| | | | |
| − | Prace redakcyjne
| + | <ul> |
| | + | <li> J. LYSZCZYNA: Residuum oralne — ukryte oblicze romantyzmu. „Prz. Hum.” 2000 nr 1/2.</li> |
| | + | <li> M. KISIEL: „Śpiewam” i „opisuję”. „Śląsk” 1998 nr 12.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 1. Plastyka i teatr na lekcjach języka polskiego. (Konspekty lekcji studenckich). Skrypt do ćwiczeń z metodyki nauczania literatury w szkole średniej dla trzeciego i czwartego roku studiów dziennych. Pod red. A. Opackiej. Katow.: UŚl. 1978, 119 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 2. Interpretacje i metodologie. Studia z dydaktyki literatury polskiej. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 1997, 94 s. ''Skrypty UŚl.'','' ''534.
| + | ===Śladami oralności=== |
| | | | |
| − | 3. Interpretacje i szkoła. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2000, 116 s. ''Skrypty UŚl., ''569.
| + | <ul> |
| | + | <li> B. NOWICKI: „Rapsod śpiewa, poeta opisuje”. „Śląsk” 2007 nr 8.</li> |
| | + | <li> A. KARPOWICZ: Oralność romantyczna — ślad czy narzędzie mitologizacji? Wokół książki Anny Opackiej. „Prz. Hum.” 2009 nr 4.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 4. Interpretacje i reforma. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2002, 155 s. ''Podręczniki i Skrypty UŚl''., 5.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| − | 5. Interpretacje i nowa matura. Pod red. A. Opackiej. Katow.: Wydawn. UŚl. 2004, 156 s. ''Podręczniki i Skrypty UŚl.'', 28.
| + | <div class='author'>Marlena Sęczek</div> |
| | | | |
| − | 6. Nasz XX wiek. Style, tematy, postawy pisarskie. Pod red. A. Opackiej i M. Kisiela. Katow.: Wyższa Szkoła Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych; Ag. Artyst. Para 2006, 312 s. ''Literaturoznawstwo ''—'' Wyż. Szk. Zarządzania Marketingowego i Jęz. Obcych w Katow.'', 1.
| + | </div> <!-- all --> |
| − | | + | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | |
| − | | + | |
| − | Ruch konwencji (poz. 1): M. INGLOT: Wyobraźnia romantyczna. „Życie Lit.” 1976 nr 13.
| + | |
| − | | + | |
| − | Litewska epopeja J.I. Kraszewskiego<nowiki> (poz. 3): W.J. PODGÓRSKI: Kraszewski — poetą. „Nowe Książ.” 1989 nr 9 [dot. też: J.I. Kraszewski: Poezje wybrane w oprac. Z. </nowiki>Sudolskiego]. – M. PIECHOTA: O zapomnianej epopei J.I. Kraszewskiego. „Prz. Hum.” 1990 nr 12. – S. SAWICKI. „Ruch Lit.” 1990 z. 4/5.
| + | |
| − | | + | |
| − | Dialog z tradycją, czyli o poezji w szkole i na maturze (poz. 4): T. BUDREWICZ: Poezja bliżej ucznia. „Ojczyzna Polszczyzna” 1994 nr 1. – M. INGLOT: Rekonstrukcja korzeni. „Warsztaty Polonist.” 1994 nr 2. – E. OGŁOZA: Wiersz w szkole. „Śląsk” 1997 nr 5.
| + | |
| − | | + | |
| − | Prądy i konwencje w poezji<nowiki> (poz. 5): A. LEGEŻYŃSKA: Jak postawić nogę uniesioną w pół kroku. „Polonistyka” 1996 nr 2 [dot. też poz. 6].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Prądy i konwencje w prozie (poz. 6): A. LEGEŻYŃSKA: Jak postawić nogę uniesioną w pół kroku. „Polonistyka” 1996 nr <nowiki>2 [dot. też poz. 5].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Ślady oralności w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza (poz. 7): M. KISIEL: Arcydziełko mikroanalizy. „Śląsk” 1997 nr 6.
| + | |
| − | | + | |
| − | Trwanie i zmienność (poz. 8): J. LYSZCZYNA: Residuum oralne — ukryte oblicze romantyzmu. „Prz. Hum.” 2000 nr 1/2. – M. KISIEL: „Śpiewam” i „opisuję”. „Śląsk” 1998 nr 12.
| + | |
| − | | + | |
| − | Śladami oralności (poz. 9): B. NOWICKI: „Rapsod śpiewa, poeta opisuje”. „Śląsk” 2007 nr 8. – A. KARPOWICZ: Oralność romantyczna — ślad czy narzędzie mitologizacji? Wokół książki Anny Opackiej. „Prz. Hum.” 2009 nr 4.
| + | |
| − | | + | |
| − | <div align="right">'''Marlena Sęczek'''</div>
| + | |
