Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(TWÓRCZOŚĆ)
(OPRACOWANIA (wybór))
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
 
<div class='biogram'>
 
<div class='biogram'>
 
==BIOGRAM==
 
==BIOGRAM==
<p>Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści Miazga J. Andrzejewskiego pt. ''Czy miazga tylko zostanie, czy diament?'', opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. ''Jak jest''; ''Dzyń''; ''Wyludniacz'', rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser. Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. ''Nie ja'' i ''Tamtym razem''; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. ''Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą'' (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład Dzieł dramatycznych Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść Madame, wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. ''Rozmowy warszawskie''. W 2013 został powołany do Rady Programowej przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W 2005 za całokształt twórczości literackiej i teatralnej otrzymał nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej, a w 2017 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015).</p>
+
<p>Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści Miazga J. Andrzejewskiego pt. ''Czy miazga tylko zostanie, czy diament?'', opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. ''Jak jest''; ''Dzyń''; ''Wyludniacz'', rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser. Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. ''Nie ja'' i ''Tamtym razem''; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. ''Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą'' (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład Dzieł dramatycznych Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść Madame, wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. ''Rozmowy warszawskie''. W 2013 został powołany do Rady Programowej przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W 2000 podjął współpracę z „Kwartalnikiem Artystycznym”, a w  2006 z „Tekstualiami”. W 2017 prowadził współorganizowany przez „Teologię Polityczną” cykl spotkań seminaryjnych pt. Libera tłumaczy klasyków. W 2017 został członkiem jury festiwalu „Dwa Teatry” oraz  jury nagrody Literackiej Skrzydła Dedala. Wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich, przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej (2005), Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2017), Nagrodę im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2018). Odznaczony Srebrnym i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010, 2017), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015).</p>
 
<p>W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.</p>
 
<p>W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.</p>
 
</div> <!-- biogram -->
 
</div> <!-- biogram -->
Linia 26: Linia 26:
 
<p class='comment'>Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze”Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze”Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.</p>
 
<li> [[#Godot i jego cień|Godot i jego cień]]. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.</li>
 
<li> [[#Godot i jego cień|Godot i jego cień]]. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.</li>
<p class='comment'>Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010.</p>
+
<p class='comment'>Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010 i szwajcarskiej Lit. Nagrody im. Jana Michalskiego.</p>
 
<p class='comment'>Przekł. franc.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.</p>
 
<p class='comment'>Przekł. franc.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.</p>
 
<li> Chopin. Artysta romantyczny. [Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.</li>
 
<li> Chopin. Artysta romantyczny. [Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.</li>
<li> La benedizione di Beckett e altri racconti Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. [Przeł.] A. Amenta. Lugano: Cascioeditore 2012, 63 s.</li>
+
<li> La benedizione di Beckett e altri racconti = Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. [Przeł.] A. Amenta. Lugano: Cascioeditore 2012, 63 s.</li>
 +
<p class='comment'>Dostępne w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].</p>
<p class='comment'>Dostępna w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.</p>
 
 
<li> [[#Niech się panu darzy i dwie inne nowele|Niech się panu darzy i dwie inne nowele]]. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. ''Bibl. „Więzi”''.</li>
 
<li> [[#Niech się panu darzy i dwie inne nowele|Niech się panu darzy i dwie inne nowele]]. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. ''Bibl. „Więzi”''.</li>
<p class='comment'>Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur.</p>
+
<p class='comment'>Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur [por. poz. 10].</p>
<p class='comment'>Przekł. włos. opowiadań: Niech się panu darzy [zob. poz. 6]; Toccata C-dur: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.</p>
+
<p class='comment'>Przekł. opowiadania Toccata C-dur: hebr.: Ṭoḳaṭah ce-do mazor. [Przeł.] H. Hertsig. Yerushalayim 2018, –  ros.: Tokkata do mažor. Przeł. A. Niechaj. Sankt- Peterburg,  Sandomir 2018, –  włos.: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.</p>
 
<p class='comment'>Adapt. radiowa opowiadania Toccata C-dur: Adapt. i reż.: A. Libera. Radio 2017.</p>
 
<p class='comment'>Adapt. radiowa opowiadania Toccata C-dur: Adapt. i reż.: A. Libera. Radio 2017.</p>
<li> [[#Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!|Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!]] Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s.</li>
+
<li> [[#Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!|Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!]] Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s. Wyd. nast. Wwa: PIW 2018.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: PIW 2018, pliki w formacie EPUB, MOBI, PDF.</p>
 
<li> Antoni Libera. Przewodnik po teatrze. [Wywiad rzeka].Występują: A. Libera, M. Matyszkowicz. Wwa: Fronda 2016, 44 s. + płyta CD.</li>
 
<li> Antoni Libera. Przewodnik po teatrze. [Wywiad rzeka].Występują: A. Libera, M. Matyszkowicz. Wwa: Fronda 2016, 44 s. + płyta CD.</li>
 +
<li> Toccata C-dur. [Słuchowisko radiowe]. Praprem.: Adapt. i reż: A. Libera. Radio 2017. Por. poz. 7.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda za scenariusz oryginalny na Festiwalu Dwa Teatry w 2018.</P>
 
</ol>
 
</ol>
 
===Przekłady i adaptacje===
 
===Przekłady i adaptacje===
Linia 54: Linia 57:
 
<li> S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. ''Lektura z Oprac.''; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, ''Lektury''. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. ''Lektura z Oprac.''; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, ''Lektury''. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.</li>
<li> S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50, 59.</li>
+
<li> S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; łącznie z poz. 20, 24 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż. A. Libera. Wwa, T. Polski 2018. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.</li>
 
<li> S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.</li>
 
<p class='comment'>Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.</p>
 
<p class='comment'>Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.</p>
Linia 61: Linia 64:
 
<li> S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50, 59.</li>
<li> S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr. łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989. Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50, 59.</li>
+
<li> S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; łącznie z poz. 14, 24 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż. A. Libera. Wwa, T. Polski 2018; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989, 2017 (1 dysk CD). Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50, 59.</li>
 
<p class='comment'>Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.</p>
 
<p class='comment'>Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.</p>
 
<li> S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Nacht und Traüme. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
 
<li> S. Beckett: Nacht und Traüme. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
 
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.</li>
 
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.</li>
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50, 59.</li>
+
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987; łącznie z poz. 14, 20 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż.: A. Libera, Wwa, T. Polski 2018. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. „Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.</li>
 
<li> S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. „Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.</li>
 
<li> S. Beckett: Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990; tv: Reż.: A. Libera. TVP 2009. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50, 59.</li>
 
<li> S. Beckett: Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990; tv: Reż.: A. Libera. TVP 2009. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50, 59.</li>
Linia 84: Linia 87:
 
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.</p>
 
<li> S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.</li>
 
<li> S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.</li>
<li> Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997.</li>
+
<li> Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997; radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2018.</li>
 
<li> S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.</li>
 
<li> S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.</li>
 
<p class='comment'>Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.</p>
 
<p class='comment'>Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.</p>
Linia 114: Linia 117:
 
<p class='comment'>Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.</p>
 
<li> Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.</li>
 
<li> Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.</li>
<li> S. Beckett: Utwory wybrane. Wwa: PIW 2017, 541 s.</li>
+
<li> S. Beckett: Utwory wybrane. T. 1-2. Wwa: PIW 2017, 541 + 565 s.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: PIW 2017, pliki w formacie EPUB, MOBI.</p>
 +
<p class='volumeDescription'>T. 1: Dramaty, słuchowiska, scenariusze.</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów. T. 1 [poz. 28] ; Akt bez słów. T. 2 [poz. 29]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Fragment dramatyczny. 2 [poz. 24]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa poz. 9]; Impromptu „Ohio" [poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]; Którzy upadają [poz. 31]; Popioły [zob. poz. 30]; Skecz radiowy [poz. 2]; Ej, Joe [poz. 13]; ...jak obłoki... [poz. 21].</p>
 
<p class='comment'>Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów. T. 1 [poz. 28] ; Akt bez słów. T. 2 [poz. 29]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Fragment dramatyczny. 2 [poz. 24]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa poz. 9]; Impromptu „Ohio" [poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]; Którzy upadają [poz. 31]; Popioły [zob. poz. 30]; Skecz radiowy [poz. 2]; Ej, Joe [poz. 13]; ...jak obłoki... [poz. 21].</p>
 +
<p class='volumeDescription'>T. 2: Eseje, proza, wiersze.</p>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Eseje: Dante…, Vico, Bruno, Joyce; Proust. - Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec; Teksty na nic; Z zarzuconego dzieła, - z poz. 15: Wyludniacz; Dzyń; Bez; Aby zakończyć jeszcze raz, - z poz. 50: Towarzystwo; Podrygi, - nadto: Wyobraźnię martwą wyobraźmy sobie; Źle widziane, źle powiedziane (fragment początkowy); Hej na dno (fragment początkowy). - Wiersze.  </p>
 +
<li> Sofokles: Trachinki. [Fragment dramatu]. Tłum. i wstęp: A. Libera. „Kwart. Artyst.” 2018 nr 2 s. 3-20.</li>
 +
 
</ol>
 
</ol>
  
Linia 127: Linia 136:
 
<li> J. Szpotański: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.</li>
 
<li> J. Szpotański: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.</li>
 
<li> J. Szpotański: Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.</li>
 
<li> J. Szpotański: Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.</li>
<p class='comment'>Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.</p>
+
<p class='volumeDescription'>Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.</p>
 
</ol>
 
</ol>
 
</div id='primary'>
 
</div id='primary'>
Linia 143: Linia 152:
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
 
+
===Ogólne===
 
<ul>
 
<ul>
<li>| style"border:none;padding:0.026cm;"| Ogólne: A. JAMROZEK-SOWA: Duch wielkiej literatury: o twórczości Antoniego Libery. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2014.</li>
+
<li> A. JAMROZEK-SOWA: Duch wielkiej literatury: o twórczości Antoniego Libery. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2014.</li>
 
<li> A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim.</li>
 
<li> A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim.</li>
 
<li> Ł. BOROWIEC: Słuchowisko a przekład teatralny: „Rough for radio II" Samuela Becketta. „Przekładaniec” 2015 nr 31.</li>
 
<li> Ł. BOROWIEC: Słuchowisko a przekład teatralny: „Rough for radio II" Samuela Becketta. „Przekładaniec” 2015 nr 31.</li>
 
<li> M. NOWAKOWSKA: „Widok z góry i z dołu" Antoniego Libery w kontekście języka wartości i odniesień kulturowych. W: Język jako świadectwo kultury dawnej i współczesnej. Kielce 2016.</li>
 
<li> M. NOWAKOWSKA: „Widok z góry i z dołu" Antoniego Libery w kontekście języka wartości i odniesień kulturowych. W: Język jako świadectwo kultury dawnej i współczesnej. Kielce 2016.</li>
 
<li> T. KACZOROWSKA: Antoni Libera, cień Godota. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2017 nr 19.</li>
 
<li> T. KACZOROWSKA: Antoni Libera, cień Godota. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2017 nr 19.</li>
</ul>
+
<li>E. BRZESKA: O kilku zastrzeżeniach translatorskich Marka Kędzierskiego i Weroniki Giemzy skierowanych do Antoniego Libery oraz impresje z projekcji filmu „Rue Samuel Beckett" Marka Kędzierskiego i Piotra Dżumały = About a few translation objections of Marek Kędzierski and Weronika Giemza addressed to Antoni Libera and the impressions after the screening of the film „Rue Samuel Beckett” by Marek Kędzierski and Piotr Dżumał. „Społeczeństwo, Edukacja, Język” 2018 t. 7.</li>
 
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
 
+
 
+
<ul>
+
<li>| style"border:none;padding:0.026cm;"|</li>
+
</ul>
+
 
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
 
+
 
+
<ul>
+
<li>|}</li>
+
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 171: Linia 167:
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” dod. „Gaz. o Książ.” 1998 nr 8, przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46.</li>
+
<li> P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 8 dod. „Gaz. o Książ.” , przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46.</li>
 
<li> P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39.</li>
 
<li> P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39.</li>
 
<li> A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4.</li>
 
<li> A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4.</li>
Linia 197: Linia 193:
 
<li> K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81.</li>
 
<li> K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81.</li>
 
<li> M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame”&nbsp;de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60.</li>
 
<li> M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame”&nbsp;de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60.</li>
<li> A. BUCHAŁA: „Madame” Antoniego Libery - nowa propozycja lektury dla szkoły średniej. „Kwart. Edukacyjny” 2017 nr 5.</li>
+
<li> A. BUCHAŁA: „Madame” Antoniego Libery - nowa propozycja lektury dla szkoły średniej. „Kwart. Edukacyjny” 2017 nr 3.</li>
 +
<li> A. GAJOWIAK: W świecie nawiązań: o czytaniu „Madame” Antoniego Libery. „Ann. UMCS, sectio FF” 2017.</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 260: Linia 257:
 
<li> A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135.</li>
 
<li> A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135.</li>
 
<li> T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.</li>
 
<li> T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.</li>
 +
<li> M. WRÓBLEWSKI: Kto dziś czeka na Becketta? „Kwart. Artyst.” 2018 nr 2.</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 267: Linia 265:
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> Co się ostaje, ustanawiają poeci (Przekłady poz. 45): I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46.</li>
+
<li> I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46.</li>
 
<li> J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61.</li>
 
<li> J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61.</li>
 
<li> B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3.</li>
 
<li> B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3.</li>
Linia 279: Linia 277:
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... (Przekłady poz. 51): J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8.</li>
+
<li> J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8.</li>
 
<li> J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.</li>
 
<li> J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.</li>
 
</ul>
 
</ul>
Linia 288: Linia 286:
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> Trylogia Tebańska (Przekłady poz. 56): J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1.</li>
+
<li> J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1.</li>
 
<li> Zob. też Wywiady.</li>
 
<li> Zob. też Wywiady.</li>
 
</ul>
 
</ul>

Aktualna wersja na dzień 14:57, 4 kwi 2019

ur. 1949

Pełna forma nazwiska: Libin-Libera.

Pseud.: Andrzej Lieder; Andrzej Rolicz; Jakub Braun; Jerzy Rolicz; Jerzy Rybak.

Prozaik, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, reżyser.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści Miazga J. Andrzejewskiego pt. Czy miazga tylko zostanie, czy diament?, opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. Jak jest; Dzyń; Wyludniacz, rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser. Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. Nie ja i Tamtym razem; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład Dzieł dramatycznych Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść Madame, wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. Rozmowy warszawskie. W 2013 został powołany do Rady Programowej przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W 2000 podjął współpracę z „Kwartalnikiem Artystycznym”, a w 2006 z „Tekstualiami”. W 2017 prowadził współorganizowany przez „Teologię Polityczną” cykl spotkań seminaryjnych pt. Libera tłumaczy klasyków. W 2017 został członkiem jury festiwalu „Dwa Teatry” oraz jury nagrody Literackiej Skrzydła Dedala. Wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich, przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej (2005), Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2017), Nagrodę im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2018). Odznaczony Srebrnym i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010, 2017), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015).

W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Czy Europa musi zginąć? [Jednoaktówka]. „Dialog” 1990 nr 9 s. 27-38. Przedr. zob. poz. 3 s. 183-210. Praprem. zob. przekł. ang.
  2. Przekł. ang.: Eastern promises. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Praprem.: Reż.: K. Ireland. London, Royal Court Theatre 1990. Druk w: The May Days Dialogues. London 1990.

  3. Madame. [Powieść]. Wwa: Znak 1998, 392 s. Wyd. nast.: Wwa: Libros 2001; Kr.: Znak 2003, tamże: wyd. 3 przejrz. 2004, 2008.
  4. Nagroda w konkursie wydawnictwa Znak na powieść w 1998; nagroda im. A. Kijowskiego w 1999; nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1999, nominacja do finału (w przekł. ang.) nagrody IMPAC Dublin Literary Award w 2002.

    Przekł. (tytuł przekł. podano, jeśli inny niż oryginału): ang.: [Przeł.] A. Kołakowska. New York 2000, wyd. nast.: Melbourne 2001, Edinburgh 2001, tamże 2002, - chiński 2006, - czes.: [Przeł.] H. Stachová. Praha 2005, - fiń.: [Przeł.] P. Paloposki. Helsinki 2003, - franc.: [Przeł.] G. Erhard. Paris 2004, - grec.: Ī daskála tōn gallikō’n: Mythistórīma. [Przeł.] F. Kondýlīs. Athīna 2002, - hebr.: [Przeł.] A. Zaydman. Tel-Aviv 2004, - hiszp.: [Przeł.:] K. Olszewska Sonnenberg, S. Trigán. Barcelona 2002, - holend.: [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 2002, - kataloński: [Przeł.:] A. Rubio, J. Sławomirski. Barcelō 2002, - litew.: [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2005, - niem.: [Przeł.] K. Wolff. München 2000, tamże 2001, - norw.: [Przeł.] J. Brodal. [Oslo] 2002, - portug.: [Przeł.] T. Fernandes Swiatkiewicz. Porto 2006, - ros.: [Przeł.] S. Makarcev. Moskva 2004, - słowac.: [Przeł.] J. Marušiak. Bratislava 2001, - słoweń.: [Przeł.] N. Jež. Ljubljana 2003, - szwedz.: [Przeł.] A. Bodegård. [Stockholm] 2001, - turec.: [Przeł.] B. Çağnur Alyüz. Istambul 2005, - węgier.: [Przeł.] L. Pálfalvi. Budapest 2000, - włos.: [Przeł.] V. Verdiani. Milano [2002].

  5. Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie. Wwa: Sic! 2004, 225 s.
  6. Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze”Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.

  7. Godot i jego cień. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.
  8. Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010 i szwajcarskiej Lit. Nagrody im. Jana Michalskiego.

    Przekł. franc.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.

  9. Chopin. Artysta romantyczny. [Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.
  10. La benedizione di Beckett e altri racconti = Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. [Przeł.] A. Amenta. Lugano: Cascioeditore 2012, 63 s.
  11. Dostępne w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.

    Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].

  12. Niech się panu darzy i dwie inne nowele. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. Bibl. „Więzi”.
  13. Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur [por. poz. 10].

    Przekł. opowiadania Toccata C-dur: hebr.: Ṭoḳaṭah ce-do mazor. [Przeł.] H. Hertsig. Yerushalayim 2018, – ros.: Tokkata do mažor. Przeł. A. Niechaj. Sankt- Peterburg, Sandomir 2018, – włos.: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.

    Adapt. radiowa opowiadania Toccata C-dur: Adapt. i reż.: A. Libera. Radio 2017.

  14. Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s. Wyd. nast. Wwa: PIW 2018.
  15. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: PIW 2018, pliki w formacie EPUB, MOBI, PDF.

  16. Antoni Libera. Przewodnik po teatrze. [Wywiad rzeka].Występują: A. Libera, M. Matyszkowicz. Wwa: Fronda 2016, 44 s. + płyta CD.
  17. Toccata C-dur. [Słuchowisko radiowe]. Praprem.: Adapt. i reż: A. Libera. Radio 2017. Por. poz. 7.
  18. Nagroda za scenariusz oryginalny na Festiwalu Dwa Teatry w 2018.

[edytuj] Przekłady i adaptacje

  1. J. Andrzejewski: Popiół i diament. Adapt. teatr.: A. Andrzejewska, A. Libera. Wyst. tv: Reż.: Z. Hübner. TVP 1974.
  2. S. Beckett: Skecz radiowy. [Słuchowisko]. Druk fragm.: „Literatura” 1975 nr 51/52 s. 6-7; druk całości: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 72-87. Wyst. radiowe: Reż.: A. Libera. Radio 2007. Przedr. zob. poz. 30, 36, 39.
  3. S. Beckett: Nie ja. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1979 nr 7 s. 404-414. Wyst. łącznie z poz. 6, 7, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
  4. S. Beckett: Tamtym razem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Druk w: Beckett. Program wydany z okazji 74-tej rocznicy urodzin S. Becketta. Pozn. 1980 s. 37-46. Przedr.: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 140-153. Wyst. łącznie z S. Beckett: Ostatnia taśma Krappa. Tłum. J. Gąsiorowski; Nie ja. Tłum. M. Semil: Reż.: A. Libera. Pozn., T. Nowy 1980. Przekł. inny pt. Wtedy gdy zob. poz. 30, 36.
  5. S. Beckett: Cascando. Słuchowisko radiowe na muzykę i głos. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 92-101. Przedr. zob. poz. 30.
  6. S. Beckett: Komedia. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 102-127. Wyst. łącznie z poz. 3, 7, 10. Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
  7. S. Beckett: Kroki. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 154-165. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
  8. S. Beckett: Oddech. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 139-140. Wyst. łącznie z poz. 16, 23, 28: Reż.: A. Maksymiak. Bielsko-Biała, T. Banialuka – Ośrodek Teatr., Scena na Piętrze 1999. Przedr. zob. poz. 30.
  9. S. Beckett: Partia monologu. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 188-195. Przedr. w wersji zmien. pt. Partia solowa: „Dialog” 1986 nr 4 s. 94-98; poz. 59. Wyst. pt. Partia solowa łącznie z poz. 3, 6, 7, 14, 16, 17, 18, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30.
  10. S. Beckett: Tam i z powrotem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 128-137. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. pt. Przychodzić i odchodzić zob. poz. 30.
  11. S. Beckett: Trio duchów. Sztuka telewizyjna. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 166-177. Wyst. tv pt. Trio widm łącznie z poz. 13, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Przedr. pt. Trio widm zob. poz. 30.
  12. S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. Lektura z Oprac.; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, Lektury. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50, 59.
  13. S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.
  14. S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; łącznie z poz. 20, 24 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż. A. Libera. Wwa, T. Polski 2018. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50, 59.
  15. S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.
  16. Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.

  17. S. Beckett: Katastrofa. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 12 s. 42-45. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 19: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986; tv łącznie z poz. 18: Reż.: A. Libera. TVP 1992. Przedr. poz. 30, 36, 50, 59.
  18. S. Beckett: Kołysanka. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 4 s. 71-76. Wyst. łącznie z poz. 3, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985. Przedr. zob. poz. 30.
  19. S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30, 59.
  20. S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50, 59.
  21. S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; łącznie z poz. 14, 24 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż. A. Libera. Wwa, T. Polski 2018; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989, 2017 (1 dysk CD). Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50, 59.
  22. Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.

  23. S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.
  24. S. Beckett: Nacht und Traüme. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.
  25. S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.
  26. S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987; łącznie z poz. 14, 20 pt. Krapp i dwie jednoaktówki: Reż.: A. Libera, Wwa, T. Polski 2018. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50, 59.
  27. S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. „Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.
  28. S. Beckett: Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990; tv: Reż.: A. Libera. TVP 2009. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50, 59.
  29. T. Mann: Śmierć w Wenecji. Adapt. na libretto operowe: M. Piper. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: B. Britten. Wyst.: Reż.: R. Peryt. Pozn., T. Wielki im. S. Moniuszki 1987.
  30. S. Beckett: Akt bez słów I. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 193-199. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 29: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.
  31. S. Beckett: Akt bez słów II. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 202-206. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 28: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.
  32. S. Beckett: Dzieła dramatyczne. Wwa: PIW 1988, 756 s.
  33. Nagroda Funduszu Literatury w 1988, nagroda specjalna Stow. Tłumaczy Pol. za najlepszy przekład w 1988.

    Zawartość: Utwory sceniczne: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów I [poz. 28]; Akt bez słów II [poz. 29]; Fragment dramatyczny I [poz. 23]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Przychodzić i odchodzić [pt. Tam i z powrotem zob. poz. 10]; Oddech [poz. 8]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [przekł. inny zob. poz. 4]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa [poz. 9]; Kołysanka [poz. 17]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]. - Słuchowiska: Którzy upadają [poz. 31]; Popioły. Szkic radiowy; Skecz radiowy [poz. 2]; Słowa i muzyka [poz. 25]; Cascando [poz. 5]. - „Film” i sztuki telewizyjne: Film; Ej, Joe [poz. 13]; Trio widm [pt. Trio duchów zob. poz. 11]; ...jak obłoki... [poz. 21]; Kwadrat [poz. 32]; Nacht und Träume [poz. 22].

  34. S. Beckett: Którzy upadają. [Słuchowisko radiowe]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 429-469. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Suchocka, J. Ostaszkiewicz. Wwa, T. Ateneum im. S. Jaracza 1990; radiowe: Reż.: D. Błaszczyk. Radio 2015. Przedr. zob. poz. 36.
  35. S. Beckett: Kwadrat. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 595-600. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10 pt. Teatr wewnętrzny: Reż.: W.D. Asmus, O. Sturm, M. Kędzierski. Kr., T. Buckleina 1997.
  36. Czarna Maska. Opera w 1 akcie. Libretto na podstawie dramatu G. Hauptmanna: P.H. Kupfer, K. Penderecki. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: K. Penderecki. Wwa: T. Wielki 1988, 52 s. Wyst.: Reż.: A. Lheureux. Wwa, T. Wielki 1988.
  37. W. Allen: Bóg. [Utwór dramatyczny]. Przeł. A. Libera. Adapt.: A. Libera, W. Biedroń. Wyst. tv: Reż.: W. Biedroń. TVP 1990.
  38. Sofokles: Antygona. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1990. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: teatr.: Reż.: Z. Wilkoński. Szczec., T. Pol. 1993; tv: Reż.: G. Małecki. TVP 2004.
  39. Masz. przekł. w bibl. ZAiKS w Warszawie.

  40. S. Beckett: Dramaty. Wybór. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wr.; Kr.: Ossol. Przy współpracy z PZU 1995, CXLIV, 456 s. BN, II, 241. Wyd. 2 tamże 1999.
  41. Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.

  42. S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.
  43. Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997; radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2018.
  44. S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.
  45. Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.

  46. O. Wilde: Salome. [Utwór dramatyczny]. Druk: „Kwart. Artyst.” 1999 nr 4 s. 79-101. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Kierc. Łódź, T. Logos 2000; radiowe: Radio 2007. Druk zob. poz. 46 s. 13-98, poz. 57.
  47. Warsztat muzyczny. (The Music Programme). Libretto operowe: P. Micou. Muz.: R. Panufnik. Druk: Wwa: Logos, T. Wielki 2000. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Wielki – Opera Nar. 2000.
  48. W. Shakespeare: Makbet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: RTW [2001], 190 s. Wyd. nast. popraw. Wwa: Noir Sur Blanc 2002. Wyst.: radiowe: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2001; teatr.: Reż.: T. Wójcik, Wwa, T. Adekwatny 2003. Wyst. też pt. Lady M.
  49. O. Wilde: Tragedia florencka. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z A. Czechow: Niedźwiedź pt. Dwie sceny miłosne: Reż.: K. Zaleski. Wwa, T. Ateneum 2001. Druk zob. poz. 46 s. 99-133.
  50. S. Beckett: Dramaty. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wwa: Porozumienie Wydawców; PIW 2002, 259 s. Kanon na Koniec Wieku.
  51. Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26].

  52. F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci. Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2003, 337 s. Wyd. 2 rozszerz. z podtyt. 100 najsłynniejszych wierszy w przekładzie A. Libery. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2009.
  53. W wyd. 1 tekst w jęz. pol. i niem.

  54. O. Wilde: Dwie sceny miłosne. Wwa: PIW 2003, 131 s.
  55. Zawartość: Salome [poz. 40]; Tragedia florencka [poz. 43].

  56. S. Beckett: Molloy i cztery nowele. [Powieść i nowele]. Przekł. [i słowo wstępne:] A. Libera. Kr.: Znak 2004, 280 s. Znakomita Kolekcja.
  57. Nagroda „Lit. na Świecie” za przekład w 2005.

    Zawartość: Molloy. [Powieść]. – Nowele: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec.

  58. S. Beckett: Foirade II. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 49 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa. Tor., T. im. W. Horzycy 2007.
  59. S. Beckett: No właśnie co. [Proza]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 48 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa, Tor., T. im. W. Horzycy 2007. Druk zob. poz. 50 s. 407-408.
  60. S. Beckett: No właśnie co. Dramaty i proza. Wwa: PIW 2010, 485 s.
  61. Zawartość: Od tłumacza. – Dramaty: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Kroki [poz. 7]; Impromtu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]. – Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Koniec, z poz. 15: Z zarzuconego dzieła; Wyludniacz; Bez, - nadto: Żadną z; Towarzystwo; Podrygi; No właśnie co [poz. 49]. – Zamiast posłowia: Ziemia to czyściec czy piekło? Z Antonim Liberą rozmawia Sebastian Duda.

  62. K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2011, 150 s. Poezja.
  63. J.B. Racine: Fedra. [Utwór dramatyczny]. Przekł. i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2011, 66 s. Wyst. jako próba czytana: Reż.: A. Libera. Wwa, Scena Przodownik 2011.
  64. Sofokles: Filoktet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: PIW 2012, 123 s. Wyst. radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017.
  65. Sofokles: Król Edyp. [Utwór dramatyczny]. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2012, 134 s. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Krofta. Wwa, T. Dram. 2014; radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017. Przedr. zob. poz. 56.
  66. J.-P. Sartre: Bez wyjścia. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: Reż.: B. Sass. Wwa: T. Dram. 2014.
  67. Sofokles: Trylogia Tebańska. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: Sic! 2014, 378 s. Wielcy Pisarze w Nowych Przekładach + 1 płyta CD (czyta: A. Libera).
  68. Zawartość: Król Edyp [poz. 54]; Edyp w Kolonos; Antygona.

  69. Flaubert, Wilde, Strauss: Herodiada; Salome. Tłum. [i wstęp:] A. Libera. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2016, 155 s. Bibl. T. Wielkiego Opery Nar.
  70. Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.

  71. Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.
  72. S. Beckett: Utwory wybrane. T. 1-2. Wwa: PIW 2017, 541 + 565 s.
  73. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: PIW 2017, pliki w formacie EPUB, MOBI.

    T. 1: Dramaty, słuchowiska, scenariusze.

    Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów. T. 1 [poz. 28] ; Akt bez słów. T. 2 [poz. 29]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Fragment dramatyczny. 2 [poz. 24]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa poz. 9]; Impromptu „Ohio" [poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]; Którzy upadają [poz. 31]; Popioły [zob. poz. 30]; Skecz radiowy [poz. 2]; Ej, Joe [poz. 13]; ...jak obłoki... [poz. 21].

    T. 2: Eseje, proza, wiersze.

    Zawartość: Eseje: Dante…, Vico, Bruno, Joyce; Proust. - Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec; Teksty na nic; Z zarzuconego dzieła, - z poz. 15: Wyludniacz; Dzyń; Bez; Aby zakończyć jeszcze raz, - z poz. 50: Towarzystwo; Podrygi, - nadto: Wyobraźnię martwą wyobraźmy sobie; Źle widziane, źle powiedziane (fragment początkowy); Hej na dno (fragment początkowy). - Wiersze.

  74. Sofokles: Trachinki. [Fragment dramatu]. Tłum. i wstęp: A. Libera. „Kwart. Artyst.” 2018 nr 2 s. 3-20.

[edytuj] Prace redakcyjne

  1. J. Szpotański: Zebrane utwory poetyckie. Oprac.: A. Libera, Z. Saloni. Londyn: Puls 1990, 364 s.
  2. J. Andrzejewski: Miazga. [Powieść]. Wyd. pełne, nie cenzurowane [Red.: A. Libera]. Londyn: Puls Publications 1992, 507 s.
  3. Inf. o udziale A. Libery zob. Twórczość, poz. 3 s. 49.

  4. S. Barańczak: Zimy i podróże. [Wybór wierszy]. Lekcja literatury z Antonim Liberą. Kr.: WL 1997, 136 s.
  5. Tu wybór i przedm. A. Libery pt.: „Zimy i podróże” Stanisława Barańczaka, s. 5-23.

  6. J. Szpotański: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.
  7. J. Szpotański: Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.
  8. Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2009, 2010.
  • Wywiady zob. Twórczość poz. 3, 9, Przekłady i adaptacje poz. 50 oraz m.in.: Rozumieć Becketta. Rozm. K. Myszkowski. „Dialog” 1989 nr 11/12 [dot. Dzieła dramatyczne]; Prawda bez pocieszenia. Rozmowa z Antonim Liberą, tłumaczem i reżyserem dramatów Samuela Becketta. „Gaz. Wybor.” 1991 nr 281; Moje przygody z „Katastrofą” [S. Becketta]. „Dialog” 1992 nr 12; Noc z wielkiego piątku na sobotę. Rozm. J. Pilch. „Tyg. Powsz.” 1992 nr 8; Strażnik świętego ognia. Rozm. I.N. Czapska. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 14 [dot. tłum. poezji F. Hölderlina]; Portret z Madame w tle. Rozm. I.N. Czapska. „Życie Warszawy” 2004 nr 60 [dot. Błogosławieństwo Becketta]; Dwuznaczny obraz świata. Rozm. D. Leśniak-Rychlak. „Autoportret” 2009 nr 3 [dot. Godot i jego cień]; Pisarz, którego sukces nie zmienił ani na jotę. Rozm. J. Tomczak. „Dziennik” 2009 nr 62; Beckettowska negacja niczego nie przesądza. Jubileusz sześćdziesiątych urodzin Antoniego Libery. Rozm.: A. Bielik-Robson, T. Burek, A. Libera, I. Smolka. „Tekstualia” 2009 nr 3, przedr. w: I. Smolka: Rytm twórczego życia. Gdańsk 2013; Człowiek jest jak dziecko, które zmyśla samo siebie. Rozm. M. Mazurek. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 2; Głosy z przeszłości. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” 2011 [nr] 11; Czy wszystko jest tylko komedią? Rozm. J. Pyda. „Kwart. Artyst.” 2014 nr 4; Tłumaczyć to rozwijać język. Rozm. M. Wojtyna. „Tekstualia” 2014 nr 1; Nie można poznać przyszłości. Rozm. A. Sinkowski. „Wyspa” 2015 nr 1 [dot.: przekładu „Trylogii Tebańskiej” Sofoklesa]; Antoni Libera: przewodnik po teatrze. Rozm. M. Matyszkowicz. Wwa 2016; Beckett, powinowactwo z wyboru. Rozm. A. Czartoryska-Sziler i D. Kawa. „Arcana” 2016 nr 6; „Powtarzać stare zaklęcia ludzkości”. Z Antonim Liberą rozmawia T. Stefanek. „Teologia Polit.” 2016 nr 8.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ogólne

  • A. JAMROZEK-SOWA: Duch wielkiej literatury: o twórczości Antoniego Libery. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2014.
  • A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim.
  • Ł. BOROWIEC: Słuchowisko a przekład teatralny: „Rough for radio II" Samuela Becketta. „Przekładaniec” 2015 nr 31.
  • M. NOWAKOWSKA: „Widok z góry i z dołu" Antoniego Libery w kontekście języka wartości i odniesień kulturowych. W: Język jako świadectwo kultury dawnej i współczesnej. Kielce 2016.
  • T. KACZOROWSKA: Antoni Libera, cień Godota. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2017 nr 19.
  • E. BRZESKA: O kilku zastrzeżeniach translatorskich Marka Kędzierskiego i Weroniki Giemzy skierowanych do Antoniego Libery oraz impresje z projekcji filmu „Rue Samuel Beckett" Marka Kędzierskiego i Piotra Dżumały = About a few translation objections of Marek Kędzierski and Weronika Giemza addressed to Antoni Libera and the impressions after the screening of the film „Rue Samuel Beckett” by Marek Kędzierski and Piotr Dżumał. „Społeczeństwo, Edukacja, Język” 2018 t. 7.

Powrót na górę↑

[edytuj] Madame

  • P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 8 dod. „Gaz. o Książ.” , przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46.
  • P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39.
  • A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4.
  • K. MASŁOŃ: Podążać za Gwiazdą Północy. „Rzeczpospolita” 1998 nr 226.
  • A. OSTOWICZ: „Nie urodziłem się za późno...”. „Topos” 1998 nr 5/6.
  • S. CICHOWICZ: Owoc słodkiej fikcji. „Nowe Książ.” 1999 nr 1.
  • M. DZIEŃ: O Micie, który staje się słowem. „Kwart. Artyst.” 1999 nr 1.
  • J. GONDOWICZ: Dialogi listów w butelkach. „Nowe Książ.” 1999 nr 4, przedr. w tegoż: Pan tu nie stał. Wwa 2011.
  • M. INGLOT: O relacjach między nauczycielem a zdolnym uczniem – w związku z OL i JP i powieścią „Madame” Antoniego Libery. „Warsztaty Polonist.” 1999 nr 4.
  • W. KALISZEWSKI: Nareszcie powieść. „Więź” 1999 nr 2.
  • P. SZAROTA: Piękna madame i ceglasty robotnik. „Zesz. Lit.” 1999 nr 2.
  • K. SZCZUKA: Forma i chłopiec. „Res Publica Nowa” 1999 nr 1/2.
  • D. ULICKA: Czekanie na opowieść. „Nowe Książ.” 1999 nr 1.
  • B.P. ALEKSANDROWICZ: Ciągle ucieczka. „Pogranicza” 2000 nr 4 [dot. także: R. Majewski: Niech żyje nam rezerwa].
  • M. URBANOWSKI: Syzyfowe prace (w roku 1965) – („Madame” Antoniego Libery). „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7; przedr. w tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007.
  • M. WOLNY: Królowa Śniegu. Międzynarodowa kariera „Madame” Antoniego Libery. „Polityka” 2000 nr 12.
  • M. ZWINOGRODZKA: Bezlitosna drobiazgowość. „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7.
  • T. BUREK: Nareszcie powieść. W tegoż: Dziennik kwarantanny. Kr. 2001.
  • J. ŁUKASIEWICZ: Z różnych pamięci. W tegoż: Ruchome cele. Wwa 2003.
  • P. SADKOWSKI: Autotematyzm i transtekstualność w powieściach inicjacyjnych Alberta Cohena, Andreïa Makine’a i Antoniego Libery. W: Z problemów prozy. Powieść inicjacyjna. Tor. 2003.
  • D. SAMBORSKA-KUKUĆ: Dwa razy „Madame”. Pigmaliona autoportret z kobietą. „Teksty Drugie” 2005 nr 6.
  • J. BRODAL: Transponering eller transformasjon? Noen refleksjoner om oversettelse, med utgangspunkt i Antoni Liberas roman „Madame” og andre slaviske litteraturverker. „Folia Scandinavica Posnaniensa” 2006 vol. 9.
  • A. ROESLER: Obraz szkoły w prozie współczesnej na przykładzie „Madame” Antoniego Libery i „Pustej szkoły” Bogusławy Latawiec. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2007.
  • R. KOMARZEWSKA-SKOLIMOWSKA: „Madame” Antoniego Libery na lekcjach języka polskiego. „Polonistyka” 2009 nr 1.
  • K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81.
  • M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame” de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60.
  • A. BUCHAŁA: „Madame” Antoniego Libery - nowa propozycja lektury dla szkoły średniej. „Kwart. Edukacyjny” 2017 nr 3.
  • A. GAJOWIAK: W świecie nawiązań: o czytaniu „Madame” Antoniego Libery. „Ann. UMCS, sectio FF” 2017.

Powrót na górę↑

[edytuj] Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie

  • A. MADALIŃSKI: Odwaga wołania na puszczy. „Śląsk” 2004 nr 9.
  • J. MARZEC: Upodobanie do słowa pisanego. „Nowe Książ.” 2004 nr 6.
  • K. MASŁOŃ: Orientacja na czucie i wiarę. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus“ 2004 nr 86.
  • A. NEWSKI: Błogosławiony Libera. „Lampa” 2005 nr 7.
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

[edytuj] Godot i jego cień

  • T. BUREK: Grzech straconej młodości. „Więź” 2009 nr 7.
  • J. MAJCHEREK. „Zesz. Lit.” 2009 nr 106.
  • D. NOWACKI: Kronika wypadków miłosnych. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 13.
  • A. PAPIESKA: Triumf literatury. „Nowe Książ.” 2009 nr 7.
  • J. SARNIEWSKA: W cieniu Becketta. „Lampa” 2009 nr 6.
  • T. SOBOLEWSKI: Z Beckettem w Café Français. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 70.
  • J. WAKAR: Kronika olśnienia. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 67.
  • B. WILDSTEIN: Libera, czyli Beckett jako katharsis. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” 2009 nr 80.
  • B. WIECZOREK: Przynieść pociechę zrozpaczonym. „Prz. Powsz.” 2009 nr 12.
  • T. WIŚNIEWSKI: W świecie Godota. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 2.
  • W. ZWINOGRODZKA: Na ziemi Ulro. „Teatr” 2009 nr 10.
  • A. KŁOPOTOWSKA: Słowo i jego cienie. „Prz. Polit.” 2010 nr 100.
  • G. NUREK: Ja Antoni, on Samuel. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49.
  • T. MACKIEWICZ: Cień Becketta. „Tekstualia” 2010 nr 1.
  • M. URBANOWSKI: Beckett - Jeremiasz czasów nowoczesności. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 3.
  • M. KŁOPOTOWSKI: Słowa i cienie. „Śląsk” 2011 nr 9.
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

[edytuj] Niech się panu darzy i dwie inne nowele

  • J. LUBELSKI: Szczęście czytania o odwiecznym zawodzie. O tryptyku Antoniego Libery. „Teologia Polit. Co miesiąc” 2013 nr 1.
  • M. WOJTAŚ: Życie jest nowelą. „W Drodze” 2013 nr 7.
  • R. ZGIERSKA: O niepowodzeniach i niedopowiedzeniach w najnowszym tomie prozatorskim Antoniego Libery. „Tekstualia” 2014 nr 1.
  • D. HECK: Modernistyczna nostalgia. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.

Powrót na górę↑

[edytuj] Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!

  • K. DOROSZ: Tylko w wyobrażeniu… „Więź” 2015 nr 3.
  • M. FALKOWSKI: Bezradni? „Dialog” 2015 nr 9.
  • P. MATYWIECKI: Beckett w rozmowie. „Kwart. Artyst.” 2015 nr 3.
  • M. PŁAZA: Jasne dialogi o ciemnym teatrze. „Kultura Liberalna” 2015 nr 338.
  • A. RZONCA: Lekcja Becketta. „Znak” 2015 nr 9.
  • T. BOCHEŃSKI: W imię Becketta. „Teatr” 2016 nr 6.
  • A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135.
  • T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.
  • M. WRÓBLEWSKI: Kto dziś czeka na Becketta? „Kwart. Artyst.” 2018 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci

  • I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46.
  • J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61.
  • B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3.
  • J. PILCH: Przybywaj, ogniu! „Polityka” 2003 nr 12.
  • K. LIPIŃSKI: Hölderlin spolszczony czy spolonizowany? „ Recepcja, Transfer, Przekład” 2005 [t.] 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż...

  • J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8.
  • J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.

Powrót na górę↑

[edytuj] Sofokles: Trylogia Tebańska

  • J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1.
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

Maria Kotowska-Kachel

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Antoni LIBERA
Nawigacja
Narzędzia