Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
<div id="shortDescription">
+
= LIBERA Antoni =
<p>ur. 1949</p>
+
ur. 1949
<p>Pełna forma nazwiska: Libin-Libera.</p>
+
<p>Pseud.: Andrzej Lieder; Andrzej Rolicz; Jakub Braun; Jerzy Rolicz; Jerzy Rybak.</p>
+
<p>Prozaik, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, reżyser.</p>
+
</div id='shortDescription'>
+
  
<div class='all'>
 
<div class='biogram'>
 
==BIOGRAM==
 
<p>Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści ''Miazga ''J. Andrzejewskiego pt. ''Czy miazga tylko zostanie, czy diament?'', opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. ''Jak jest; Dzyń; Wyludniacz'', rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser.Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. ''Nie ja'' i ''Tamtym razem''; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. ''Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą'' (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład ''Dzieł dramatycznych ''Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść ''Madame, ''wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. ''Rozmowy warszawskie. ''W 2005 za całokształt twórczości literackiej i teatralnej otrzymał nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015).</p>
 
<p>W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.</p>
 
</div> <!-- biogram -->
 
  
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
+
Pełna forma nazwiska: Libin-Libera.
  
==TWÓRCZOŚĆ==
+
Pseud.: Andrzej Lieder; Andrzej Rolicz; Jakub Braun; Jerzy Rolicz; Jerzy Rybak.
<ol>
+
  
<li> Czy Europa musi zginąć? [Jednoaktówka]. „Dialog” 1990 nr 9 s. 27-38. Przedr. zob. poz. 3 s. 183-210. Praprem. zob. przekł. ang.</li>
+
Prozaik, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, reżyser.
<p class='comment'>Przekł. ang.: Eastern promises. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Praprem.: Reż.: K. Ireland. London, Royal Court Theatre 1990. Druk w: The May Days Dialogues. London 1990.</p>
+
<li> [[#Madame|Madame]]. [Powieść]. Wwa: Znak 1998, 392 s. Wyd. nast.: Wwa: Libros 2001; Kr.: Znak 2003, tamże: wyd. 3 przejrz. 2004, 2008.</li>
+
<p class='comment'>Nagroda w konkursie wydawnictwa Znak na powieść w 1998; nagroda im. A. Kijowskiego w 1999; nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1999, nominacja do finału (w przekł. ang.) nagrody IMPAC Dublin Literary Award w 2002.</p>
+
<p class='comment'>Przekł. (tytuł przekł. podano, jeśli inny niż oryginału): ang.: [Przeł.] A. Kołakowska. New York 2000, wyd. nast.: Melbourne 2001, Edinburgh 2001, tamże 2002, - chiński 2006, - czes.: [Przeł.] H. Stachová. Praha 2005, - fiń.: [Przeł.] P. Paloposki. Helsinki 2003, - franc.: [Przeł.] G. Erhard. Paris 2004, - grec.: Ī daskála tōn gallikō’n: Mythistórīma. [Przeł.] F. Kondýlīs. Athīna 2002, - hebr.: [Przeł.] A. Zaydman. Tel-Aviv 2004, - hiszp.: [Przeł.:] K. Olszewska Sonnenberg, S. Trigán. Barcelona 2002, - holend.: [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 2002, - kataloński: [Przeł.:] A. Rubio, J. Sławomirski. Barcelō 2002, - litew.: [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2005, - niem.: [Przeł.] K. Wolff. München 2000, tamże 2001, - norw.: [Przeł.] J. Brodal. [Oslo] 2002, - portug.: [Przeł.] T. Fernandes Swiatkiewicz. Porto 2006, - ros.: [Przeł.] S. Makarcev. Moskva 2004, - słowac.: [Przeł.] J. Marušiak. Bratislava 2001, - słoweń.: [Przeł.] N. Jež. Ljubljana 2003, - szwedz.: [Przeł.] A. Bodegård. [Stockholm] 2001, - turec.: [Przeł.] B. Çağnur Alyüz. Istambul 2005, - węgier.: [Przeł.] L. Pálfalvi. Budapest 2000, - włos.: [Przeł.] V. Verdiani. Milano [2002].</p>
+
<li> [[#Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie|Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie]]. Wwa: Sic! 2004, 225 s.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze”Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.</p>
+
<li> [[#Godot i jego cień|Godot i jego cień]]. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.</li>
+
<p class='comment'>Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010.</p>
+
<p class='comment'>Przekł. franc.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.</p>
+
<li> Chopin. Artysta romantyczny. [Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.</li>
+
<li> La benedizione di Beckett e altri racconti Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. [Przeł.] A. Amenta. Lugano: Cascioeditore 2012, 63 s.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].</p>
+
<p class='comment'>Dostępna w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.</p>
+
<li> [[#Niech się panu darzy i dwie inne nowele|Niech się panu darzy i dwie inne nowele]]. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. ''Bibl. „Więzi”''.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur.</p>
+
<p class='comment'>Przekł. włos. opowiadań: Niech się panu darzy [zob. poz. 6]; Toccata C-dur: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.</p>
+
<li> [[#Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!|Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!]] Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s.</li>
+
</ol>
+
===Przekłady i adaptacje===
+
<ol>
+
<li> J. Andrzejewski: Popiół i diament. Adapt. teatr.: A. Andrzejewska, A. Libera. Wyst. tv: Reż.: Z. Hübner. TVP 1974.</li>
+
<li> S. Beckett: Skecz radiowy. [Słuchowisko]. Druk fragm.: „Literatura” 1975 nr 51/52 s. 6-7; druk całości: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 72-87. Wyst. radiowe: Reż.: A. Libera. Radio 2007. Przedr. zob. poz. 30, 36.</li>
+
<li> S. Beckett: Nie ja. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1979 nr 7 s. 404-414. Wyst. łącznie z poz. 6, 7, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Tamtym razem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Druk w: Beckett. Program wydany z okazji 74-tej rocznicy urodzin S. Becketta. Pozn. 1980 s. 37-46. Przedr.: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 140-153. Wyst. łącznie z S. Beckett: Ostatnia taśma Krappa. Tłum. J. Gąsiorowski; Nie ja. Tłum. M. Semil: Reż.: A. Libera. Pozn., T. Nowy 1980. Przekł. inny pt. Wtedy gdy zob. poz. 30, 36.</li>
+
<li> S. Beckett: Cascando. Słuchowisko radiowe na muzykę i głos. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 92-101. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Komedia. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 102-127. Wyst. łącznie z poz. 3, 7, 10. Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Kroki. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 154-165. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Oddech. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 139-140. Wyst. łącznie z poz. 16, 23, 28: Reż.: A. Maksymiak. Bielsko-Biała, T. Banialuka – Ośrodek Teatr., Scena na Piętrze 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Partia monologu. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 188-195. Przedr. w wersji zmien. pt. Partia solowa: „Dialog” 1986 nr 4 s. 94-98. Wyst. pt. Partia solowa łącznie z poz. 3, 6, 7, 14, 16, 17, 18, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Tam i z powrotem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 128-137. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. pt. Przychodzić i odchodzić zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Trio duchów. Sztuka telewizyjna. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 166-177. Wyst. tv pt. Trio widm łącznie z poz. 13, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Przedr. pt. Trio widm zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. ''Lektura z Oprac.''; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, ''Lektury''. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36.</li>
+
<li> S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.</li>
+
<p class='comment'>Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.</p>
+
<li> S. Beckett: Katastrofa. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 12 s. 42-45. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 19: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986; tv łącznie z poz. 18: Reż.: A. Libera. TVP 1992. Przedr. poz. 30, 36, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Kołysanka. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 4 s. 71-76. Wyst. łącznie z poz. 3, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr. łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989. Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50.</li>
+
<p class='comment'>Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.</p>
+
<li> S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 36.</li>
+
<li> S. Beckett: Nacht und Traüme. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.</li>
+
<li> S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50.</li>
+
<li> S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. „Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.</li>
+
<li> S. Beckett: Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst. teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50.</li>
+
<li> T. Mann: Śmierć w Wenecji. Adapt. na libretto operowe: M. Piper. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: B. Britten. Wyst.: Reż.: R. Peryt. Pozn., T. Wielki im. S. Moniuszki 1987.</li>
+
<li> S. Beckett: Akt bez słów I. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 193-199. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 29: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991.</li>
+
<li> S. Beckett: Akt bez słów II. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 202-206. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 28: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991.</li>
+
<li> S. Beckett: Dzieła dramatyczne. Wwa: PIW 1988, 756 s.</li>
+
<p class='comment'>Nagroda Funduszu Literatury w 1988, nagroda specjalna Stow. Tłumaczy Pol. za najlepszy przekład w 1988.</p>
+
<p class='comment'>Zawartość: Utwory sceniczne: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów I [poz. 28]; Akt bez słów II [poz. 29]; Fragment dramatyczny I [poz. 23]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Przychodzić i odchodzić [pt. Tam i z powrotem zob. poz. 10]; Oddech [poz. 8]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [przekł. inny zob. poz. 4]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa [poz. 9]; Kołysanka [poz. 17]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]. - Słuchowiska: Którzy upadają [poz. 31]; Popioły. Szkic radiowy; Skecz radiowy [poz. 2]; Słowa i muzyka [poz. 25]; Cascando [poz. 5]. - „Film” i sztuki telewizyjne: Film; Ej, Joe [poz. 13]; Trio widm [pt. Trio duchów zob. poz. 11]; ...jak obłoki... [poz. 21]; Kwadrat [poz. 32]; Nacht und Träume [poz. 22].</p>
+
<li> S. Beckett: Którzy upadają. [Słuchowisko radiowe]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 429-469. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Suchocka, J. Ostaszkiewicz. Wwa, T. Ateneum im. S. Jaracza 1990; radiowe: Reż.: D. Błaszczyk. Radio 2015. Przedr. zob. poz. 36.</li>
+
<li> S. Beckett: Kwadrat. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 595-600. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10 pt. Teatr wewnętrzny: Reż.: W.D. Asmus, O. Sturm, M. Kędzierski. Kr., T. Buckleina 1997.</li>
+
<li> Czarna Maska. Opera w 1 akcie. Libretto na podstawie dramatu G. Hauptmanna: P.H. Kupfer, K. Penderecki. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: K. Penderecki. Wwa: T. Wielki 1988, 52 s. Wyst.: Reż.: A. Lheureux. Wwa, T. Wielki 1988.</li>
+
<li> W. Allen: Bóg. [Utwór dramatyczny]. Przeł. A. Libera. Adapt.: A. Libera, W. Biedroń. Wyst. tv: Reż.: W. Biedroń. TVP 1990.</li>
+
<li> Sofokles: Antygona. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1990. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: teatr.: Reż.: Z. Wilkoński. Szczec., T. Pol. 1993, - tv: Reż.: G. Małecki. TVP 2004.</li>
+
<p class='comment'>Masz. przekł. w bibl. ZAiKS w Warszawie.</p>
+
<li> S. Beckett: Dramaty. Wybór. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wr.; Kr.: Ossol. Przy współpracy z PZU 1995, CXLIV, 456 s. ''BN'', II, 241. Wyd. 2 tamże 1999.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.</p>
+
<li> S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.</li>
+
<li> Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997.</li>
+
<li> S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.</li>
+
<p class='comment'>Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.</p>
+
<li> O. Wilde: Salome. [Utwór dramatyczny]. Druk: „Kwart. Artyst.” 1999 nr 4 s. 79-101. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Kierc. Łódź, T. Logos 2000; radiowe: Radio 2007. Druk zob. poz. 46 s. 13-98, poz. 57.</li>
+
<li> Warsztat muzyczny. (The Music Programme). Libretto operowe: P. Micou. Muz.: R. Panufnik. Druk: Wwa: Logos, T. Wielki 2000. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Wielki – Opera Nar. 2000.</li>
+
<li> W. Shakespeare: Makbet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: RTW [2001], 190 s. Wyd. nast. popraw. Wwa: Noir Sur Blanc 2002. Wyst.: radiowe: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2001; teatr.: Reż.: T. Wójcik, Wwa, T. Adekwatny 2003.</li>
+
<li> O. Wilde: Tragedia florencka. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z A. Czechow: Niedźwiedź pt. Dwie sceny miłosne: Reż.: K. Zaleski. Wwa, T. Ateneum 2001. Druk zob. poz. 46 s. 99-133.</li>
+
<li> S. Beckett: Dramaty. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wwa: Porozumienie Wydawców; PIW 2002, 259 s. ''Kanon na Koniec Wieku.''</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26].</p>
+
<li> [[#F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci|F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci]]. Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2003, 337 s. Wyd. 2 rozszerz. z podtyt. 100 najsłynniejszych wierszy w przekładzie A. Libery. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2009.</li>
+
<p class='comment'>W wyd. 1 tekst w jęz. pol. i niem.</p>
+
<li> O. Wilde: Dwie sceny miłosne. Wwa: PIW 2003, 131 s.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Salome [poz. 40]; Tragedia florencka [poz. 43].</p>
+
<li> S. Beckett: Molloy i cztery nowele. [Powieść i nowele]. Przekł. [i słowo wstępne:] A. Libera. Kr.: Znak 2004, 280 s. ''Znakomita Kolekcja.''</li>
+
<p class='comment'>Nagroda „Lit. na Świecie” za przekład w 2005.</p>
+
<p class='comment'>Zawartość: Molloy. [Powieść]. – Nowele: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec.</p>
+
<li> S. Beckett: Foirade II. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 49 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa. Tor., T. im. W. Horzycy 2007.</li>
+
<li> S. Beckett: No właśnie co. [Proza]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 48 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa, Tor., T. im. W. Horzycy 2007. Druk zob. poz. 50 s. 407-408.</li>
+
<li> S. Beckett: No właśnie co. Dramaty i proza. Wwa: PIW 2010, 485 s.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Od tłumacza. – Dramaty: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Kroki [poz. 7]; Impromtu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]. – Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Koniec, z poz. 15: Z zarzuconego dzieła; Wyludniacz; Bez, - nadto: Żadną z; Towarzystwo; Podrygi; No właśnie co [poz. 49]. – Zamiast posłowia: Ziemia to czyściec czy piekło? Z Antonim Liberą rozmawia Sebastian Duda.</p>
+
<li> [[#K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż...|K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż...]] Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2011, 150 s. ''Poezja.''</li>
+
<li> J.B. Racine: Fedra. [Utwór dramatyczny]. Przekł. i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2011, 66 s. Wyst. jako próba czytana: Reż.: A. Libera. Wwa, Scena Przodownik 2011.</li>
+
<li> Sofokles: Filoktet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: PIW 2012, 123 s.</li>
+
<li> Sofokles: Król Edyp. [Utwór dramatyczny]. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2012, 134 s. Wyst.: Reż.: J. Krofta. Wwa, T. Dram. 2014. Przedr. zob. poz. 56.</li>
+
<li> J.-P. Sartre: Bez wyjścia. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: Reż.: B. Sass. Wwa: T. Dram. 2014.</li>
+
<li> [[#Sofokles: Trylogia Tebańska|Sofokles: Trylogia Tebańska]]. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: Sic! 2014, 378 s. ''Wielcy Pisarze w Nowych Przekładach'' + 1 płyta CD (Czyta: A. Libera).</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Król Edyp [poz. 54]; Edyp w Kolonos; Antygona.</p>
+
<li> Flaubert, Wilde, Strauss: Herodiada; Salome. Tłum. [i wstęp:] A. Libera. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2016, 155 s. ''Bibl. T. Wielkiego Opery Nar.''</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.</p>
+
<li> Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.</li>
+
</ol>
+
===Prace redakcyjne===
+
<ol>
+
<li> J. Szpotański: Zebrane utwory poetyckie. Oprac.: A. Libera, Z. Saloni. Londyn: Puls 1990, 364 s.</li>
+
<li> J. Andrzejewski: Miazga. [Powieść]. Wyd. pełne, nie cenzurowane [Red.: A. Libera]. Londyn: Puls Publications 1992, 507 s.</li>
+
<p class='comment'>Inf. o udziale A. Libery zob. Twórczość, poz. 3 s. 49.</p>
+
<li> S. Barańczak: Zimy i podróże. [Wybór wierszy]. Lekcja literatury z Antonim Liberą. Kr.: WL 1997, 136 s.</li>
+
<p class='comment'>Tu wybór i przedm. A. Libery pt.: „Zimy i podróże” Stanisława Barańczaka, s. 5-23.</p>
+
<li> J. Szpotański: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.</li>
+
<li> J. Szpotański: Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.</li>
+
<p class='block'>Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.</p>
+
</ol>
+
</div id='primary'>
+
  
<div id='secondary'>
 
==OPRACOWANIA (wybór)==
 
  
 +
== Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści Miazga J. Andrzejewskiego pt. Czy miazga tylko zostanie, czy diament?, opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. Jak jest; Dzyń; Wyludniacz, rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser. Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. Nie ja i Tamtym razem; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład Dzieł dramatycznych Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść Madame, wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. Rozmowy warszawskie. W 2013 został powołany do Rady Programowej przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W 2005 za całokształt twórczości literackiej i teatralnej otrzymał nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej, a w 2017 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015). ==
 +
== W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie. ==
 +
== TWÓRCZOŚĆ ==
 +
== 1. Czy Europa musi zginąć? [Jednoaktówka]. „Dialog” 1990 nr 9 s. 27-38. Przedr. zob. poz. 3 s. 183-210. Praprem. zob. przekł. ang. ==
 +
== Przekł. ang.: Eastern promises. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Praprem.: Reż.: K. Ireland. London, Royal Court Theatre 1990. Druk w: The May Days Dialogues. London 1990. ==
 +
<nowiki>2. Madame. [Powieść]. Wwa: Znak 1998, 392 s. Wyd. nast.: Wwa: Libros 2001; Kr.: Znak 2003, tamże: wyd. 3 przejrz. 2004, 2008.</nowiki>
  
<ul>
+
Nagroda w konkursie wydawnictwa Znak na powieść w 1998; nagroda im. A. Kijowskiego w 1999; nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1999, nominacja do finału (w przekł. ang.) nagrody IMPAC Dublin Literary Award w 2002.  
<li>Ank. 2009, 2010.</li>
+
<li> Wywiady zob. Twórczość poz. 3, Przekłady i adaptacje poz. 50 oraz m.in.: Rozumieć Becketta. Rozm. K. Myszkowski. „Dialog” 1989 nr 11/12 [dot. Dzieła dramatyczne]; Prawda bez pocieszenia. Rozmowa z Antonim Liberą, tłumaczem i reżyserem dramatów Samuela Becketta. „Gaz. Wybor.” 1991 nr 281; Moje przygody z „Katastrofą” [S. Becketta]. „Dialog” 1992 nr 12; Noc z wielkiego piątku na sobotę. Rozm. J. Pilch. „Tyg. Powsz.” 1992 nr 8; Strażnik świętego ognia. Rozm. I.N. Czapska. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 14 [dot. tłum. poezji F. Hölderlina]; Portret z Madame w tle. Rozm. I.N. Czapska. „Życie Warszawy” 2004 nr 60 [dot. Błogosławieństwo Becketta]; Dwuznaczny obraz świata. Rozm. D. Leśniak-Rychlak. „Autoportret” 2009 nr 3 [dot. Godot i jego cień]; Pisarz, którego sukces nie zmienił ani na jotę. Rozm. J. Tomczak. „Dziennik” 2009 nr 62; Beckettowska negacja niczego nie przesądza. Jubileusz sześćdziesiątych urodzin Antoniego Libery. Rozm.: A. Bielik-Robson, T. Burek, A. Libera, I. Smolka. „Tekstualia” 2009 nr 3, przedr. w: I. Smolka: Rytm twórczego życia. Gdańsk 2013; Człowiek jest jak dziecko, które zmyśla samo siebie. Rozm. M. Mazurek. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 2; Głosy z przeszłości. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” 2011 [nr] 11; Czy wszystko jest tylko komedią? Rozm. J. Pyda. „Kwart. Artyst.” 2014 nr 4; Tłumaczyć to rozwijać język. Rozm. M. Wojtyna. „Tekstualia” 2014 nr 1; Nie można poznać przyszłości. Rozm. A. Sinkowski. „Wyspa” 2015 nr 1 [dot.: przekładu „Trylogii Tebańskiej” Sofoklesa]; „Powtarzać stare zaklęcia ludzkości”. Z Antonim Liberą rozmawia T. Stefanek. „Teologia Polit.” 2016 nr 8.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
Przekł. (tytuł przekł. podano, jeśli inny niż oryginału): ang.<nowiki>: [Przeł.] A. Kołakowska. New York 2000, wyd. nast.: Melbourne 2001, Edinburgh 2001, tamże 2002, - </nowiki>chiński 2006, - czes.<nowiki>: [Przeł.] H. Stachová. Praha 2005, - </nowiki>fiń.<nowiki>: [Przeł.] P. Paloposki. Helsinki 2003, - </nowiki>franc.<nowiki>: [Przeł.] G. Erhard. Paris 2004, - </nowiki>grec.<nowiki>: Ī daskála tōn gallikō’n: Mythistórīma. [Przeł.] F. Kondýlīs. Athīna 2002, - </nowiki>hebr.<nowiki>: [Przeł.] A. Zaydman. Tel-Aviv 2004, - </nowiki>hiszp.<nowiki>: [Przeł.:] K. Olszewska Sonnenberg, S. Trigán. Barcelona 2002, - </nowiki>holend.<nowiki>: [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 2002, - </nowiki>kataloński<nowiki>: [Przeł.:] A. Rubio, J. Sławomirski. Barcelō 2002, - </nowiki>litew.<nowiki>: [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2005, - </nowiki>niem.<nowiki>: [Przeł.] K. Wolff. </nowiki>München 2000, tamże 2001, - norw.<nowiki>: [Przeł.] </nowiki><nowiki>J. Brodal. [Oslo] 2002, - </nowiki>portug<nowiki>.: [Przeł.] T. Fernandes Swiatkiewicz. Porto 2006, - ros.: [Przeł.] S. Makarcev. Moskva 2004, - </nowiki>słowac.<nowiki>: [Przeł.] J. Marušiak. Bratislava 2001, - </nowiki>słoweń.<nowiki>: [Przeł.] N. Jež. Ljubljana 2003, - </nowiki>szwedz.: <nowiki>[Przeł.] A. Bodegård. [Stockholm] 2001, - </nowiki>turec.<nowiki>: [Przeł.] B. Çağnur Alyüz. Istambul 2005, - </nowiki>węgier.<nowiki>: [Przeł.] L. Pálfalvi. Budapest 2000, - </nowiki>włos.<nowiki>: [Przeł.] V. Verdiani. Milano [2002].</nowiki>
  
===Ogólne===
+
3. Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie. Wwa: Sic! 2004, 225 s.
  
<ul>
+
Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze”'' ''<nowiki>Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - </nowiki><nowiki>Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.</nowiki>
<li> A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
<nowiki>4. Godot i jego cień. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.</nowiki>
  
===Madame===
+
Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010.
  
<ul>
+
Przekł. fran<nowiki>c.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.</nowiki>
<li> P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” dod. „Gaz. o Książ.” 1998 nr 8, przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46.</li>
+
<li> P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39.</li>
+
<li> A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4.</li>
+
<li> K. MASŁOŃ: Podążać za Gwiazdą Północy. „Rzeczpospolita” 1998 nr 226.</li>
+
<li> A. OSTOWICZ: „Nie urodziłem się za późno...”. „Topos” 1998 nr 5/6.</li>
+
<li> S. CICHOWICZ: Owoc słodkiej fikcji. „Nowe Książ.” 1999 nr 1.</li>
+
<li> M. DZIEŃ: O Micie, który staje się słowem. „Kwart. Artyst.” 1999 nr 1.</li>
+
<li> J. GONDOWICZ: Dialogi listów w butelkach. „Nowe Książ.” 1999 nr 4, przedr. w tegoż: Pan tu nie stał. Wwa 2011.</li>
+
<li> M. INGLOT: O relacjach między nauczycielem a zdolnym uczniem – w związku z OL i JP i powieścią „Madame” Antoniego Libery. „Warsztaty Polonist.” 1999 nr 4.</li>
+
<li> W. KALISZEWSKI: Nareszcie powieść. „Więź” 1999 nr 2.</li>
+
<li> P. SZAROTA: Piękna madame i ceglasty robotnik. „Zesz. Lit.” 1999 nr 2.</li>
+
<li> K. SZCZUKA: Forma i chłopiec. „Res Publica Nowa” 1999 nr 1/2.</li>
+
<li> D. ULICKA: Czekanie na opowieść. „Nowe Książ.” 1999 nr 1.</li>
+
<li> B.P. ALEKSANDROWICZ: Ciągle ucieczka. „Pogranicza” 2000 nr 4 [dot. także: R. Majewski: Niech żyje nam rezerwa].</li>
+
<li> M. URBANOWSKI: Syzyfowe prace (w roku 1965) – („Madame” Antoniego Libery). „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7; przedr. w tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007.</li>
+
<li> M. WOLNY: Królowa Śniegu. Międzynarodowa kariera „Madame” Antoniego Libery. „Polityka” 2000 nr 12.</li>
+
<li> M. ZWINOGRODZKA: Bezlitosna drobiazgowość. „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7.</li>
+
<li> T. BUREK: Nareszcie powieść. W tegoż: Dziennik kwarantanny. Kr. 2001.</li>
+
<li> J. ŁUKASIEWICZ: Z różnych pamięci. W tegoż: Ruchome cele. Wwa 2003.</li>
+
<li> P. SADKOWSKI: Autotematyzm i transtekstualność w powieściach inicjacyjnych Alberta Cohena, Andreïa Makine’a i Antoniego Libery. W: Z problemów prozy. Powieść inicjacyjna. Tor. 2003.</li>
+
<li> D. SAMBORSKA-KUKUĆ: Dwa razy „Madame”. Pigmaliona autoportret z kobietą. „Teksty Drugie” 2005 nr 6.</li>
+
<li> J. BRODAL: Transponering eller transformasjon? Noen refleksjoner om oversettelse, med utgangspunkt i Antoni Liberas roman „Madame” og andre slaviske litteraturverker. „Folia Scandinavica Posnaniensa” 2006 vol. 9.</li>
+
<li> A. ROESLER: Obraz szkoły w prozie współczesnej na przykładzie „Madame” Antoniego Libery i „Pustej szkoły” Bogusławy Latawiec. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2007.</li>
+
<li> R. KOMARZEWSKA-SKOLIMOWSKA: „Madame” Antoniego Libery na lekcjach języka polskiego. „Polonistyka” 2009 nr 1.</li>
+
<li> K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81.</li>
+
<li> M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame”&nbsp;de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
5. Chopin. Artysta romantyczny. <nowiki>[Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. </nowiki>Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.
  
===Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie===
+
6. La benedizione di Beckett e altri racconti = Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. <nowiki>[Przeł.] A. Amenta. Lugano: </nowiki>Cascioeditore 2012, 63 s.'' ''
  
<ul>
+
<nowiki>Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].</nowiki>
<li> A. MADALIŃSKI: Odwaga wołania na puszczy. „Śląsk” 2004 nr 9.</li>
+
<li> J. MARZEC: Upodobanie do słowa pisanego. „Nowe Książ.” 2004 nr 6.</li>
+
<li> K. MASŁOŃ: Orientacja na czucie i wiarę. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus“ 2004 nr 86.</li>
+
<li> A. NEWSKI: Błogosławiony Libera. „Lampa” 2005 nr 7.</li>
+
<li> Zob. też Wywiady.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
Dostępna w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.
  
===Godot i jego cień===
 
  
<ul>
+
7. Niech się panu darzy i dwie inne nowele. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. ''Bibl. „Więzi”''.
<li> T. BUREK: Grzech straconej młodości. „Więź” 2009 nr 7.</li>
+
<li> J. MAJCHEREK. „Zesz. Lit.” 2009 nr 106.</li>
+
<li> D. NOWACKI: Kronika wypadków miłosnych. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 13.</li>
+
<li> A. PAPIESKA: Triumf literatury. „Nowe Książ.” 2009 nr 7.</li>
+
<li> J. SARNIEWSKA: W cieniu Becketta. „Lampa” 2009 nr 6.</li>
+
<li> T. SOBOLEWSKI: Z Beckettem w Café Français. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 70.</li>
+
<li> J. WAKAR: Kronika olśnienia. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 67.</li>
+
<li> B. WILDSTEIN: Libera, czyli Beckett jako katharsis. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” 2009 nr 80.</li>
+
<li> B. WIECZOREK: Przynieść pociechę zrozpaczonym. „Prz. Powsz.” 2009 nr 12.</li>
+
<li> T. WIŚNIEWSKI: W świecie Godota. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 2.</li>
+
<li> W. ZWINOGRODZKA: Na ziemi Ulro. „Teatr” 2009 nr 10.</li>
+
<li> A. KŁOPOTOWSKA: Słowo i jego cienie. „Prz. Polit.” 2010 nr 100.</li>
+
<li> G. NUREK: Ja Antoni, on Samuel. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49.</li>
+
<li> T. MACKIEWICZ: Cień Becketta. „Tekstualia” 2010 nr 1.</li>
+
<li> M. URBANOWSKI: Beckett - Jeremiasz czasów nowoczesności. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 3.</li>
+
<li>M. KŁOPOTOWSKI: Słowa i cienie. „Śląsk” 2011 nr 9.</li>
+
<li> Zob. też Wywiady.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
<nowiki>Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur.</nowiki>
  
===Niech się panu darzy i dwie inne nowele===
+
Przekł. włos<nowiki>. opowiadań: Niech się panu darzy [zob. poz. 6]; Toccata C-dur: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.</nowiki>
  
<ul>
+
Adapt. radiowa opowiadania Toccata C-dur: Adapt. i reż.: A. Libera. Radio 2017.  
<li> J. LUBELSKI: Szczęście czytania o odwiecznym zawodzie. O tryptyku Antoniego Libery. „Teologia Polit. Co miesiąc” 2013 nr 1.</li>
+
<li> M. WOJTAŚ: Życie jest nowelą. „W Drodze” 2013 nr 7.</li>
+
<li> R. ZGIERSKA: O niepowodzeniach i niedopowiedzeniach w najnowszym tomie prozatorskim Antoniego Libery. „Tekstualia” 2014 nr 1.</li>
+
<li> D. HECK: Modernistyczna nostalgia. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
8. Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s.
  
===Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma!===
+
9. Antoni Libera. P<nowiki>rzewodnik po teatrze. [Wywiad rzeka].</nowiki>Występują: A. Libera, M. Matyszkowicz. Wwa: Fronda 2016, 44 s. + płyta CD.
  
<ul>
+
== Przekłady i adaptacje ==
<li> K. DOROSZ: Tylko w wyobrażeniu… „Więź” 2015 nr 3.</li>
+
1. J. Andrzejewski: Popiół i diament. Adapt. teatr.: A. Andrzejewska, A. Libera. Wyst. tv: Reż.: Z. Hübner. TVP 1974.
<li> P. MATYWIECKI: Beckett w rozmowie. „Kwart. Artyst.” 2015 nr 3.</li>
+
<li> M. PŁAZA: Jasne dialogi o ciemnym teatrze. „Kultura Liberalna” 2015 nr 338.</li>
+
<li> A. RZONCA: Lekcja Becketta. „Znak” 2015 nr 9.</li>
+
<li> T. BOCHEŃSKI: W imię Becketta. „Teatr” 2016 nr 6.</li>
+
<li> A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135.</li>
+
<li> T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
2. <nowiki>S. Beckett: Skecz radiowy. [Słuchowisko]. Druk fragm.: „Literatura” 1975 nr 51/52 s. 6-7; druk całości: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 72-87. Wyst. radiowe: Reż.: A. Libera. Radio 2007. Przedr. zob. poz. 30, 36, </nowiki>39.
  
===F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci===
+
<nowiki>3. S. Beckett: Nie ja. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1979 nr 7 s. 404-414. Wyst. łącznie z poz. 6, 7, 10: Reż.: A. Libera. </nowiki>Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
  
<ul>
+
<nowiki>4. S. Beckett: Tamtym razem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Druk w: Beckett. Program wydany z okazji 74-tej rocznicy urodzin S. Becketta. Pozn. 1980 s. 37-46. Przedr.: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 140-153. Wyst. łącznie z S. Beckett: Ostatnia taśma Krappa. Tłum. J. Gąsiorowski; Nie ja. Tłum. M. Semil: Reż.: A. Libera. Pozn., T. Nowy 1980. Przekł. inny pt. Wtedy gdy zob. poz. 30, 36.</nowiki>
<li> Co się ostaje, ustanawiają poeci (Przekłady poz. 45): I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46.</li>
+
<li> J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61.</li>
+
<li> B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3.</li>
+
<li> J. PILCH: Przybywaj, ogniu! „Polityka” 2003 nr 12.</li>
+
<li> K. LIPIŃSKI: Hölderlin spolszczony czy spolonizowany? „ Recepcja, Transfer, Przekład” 2005 [t.] 3.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
5. S. Beckett: Cascando. Słuchowisko radiowe na muzykę i głos. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 92-101. Przedr. zob. poz. 30.
  
===K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż...===
+
<nowiki>6. S. Beckett: Komedia. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 102-127. Wyst. łącznie z poz. 3, 7, 10. Reż.: A. Libera. </nowiki>Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
  
<ul>
+
<nowiki>7. S. Beckett: Kroki. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 154-165. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10: Reż.: A. Libera. </nowiki>Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.
<li> Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... (Przekłady poz. 51): J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8.</li>
+
<li> J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
<nowiki>8. S. Beckett: Oddech. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 139-140. Wyst. łącznie z poz. 16, 23, 28: Reż.: A. Maksymiak. Bielsko-Biała, T. Banialuka – Ośrodek Teatr., Scena na Piętrze 1999. Przedr. zob. poz. 30.</nowiki>
  
===Sofokles: Trylogia Tebańska===
+
<nowiki>9. S. Beckett: Partia monologu. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 188-195. Przedr. w wersji zmien. pt. Partia solowa: </nowiki>„Dialog” 1986 nr 4 s. 94-98; poz. 59. Wyst. pt. Partia solowa łącznie z poz. 3, 6, 7, 14, 16, 17, 18, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30.
  
<ul>
+
10. <nowiki>S. Beckett: Tam i z powrotem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 128-137. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. pt. Przychodzić i odchodzić zob. poz. 30.</nowiki>
<li> Trylogia Tebańska (Przekłady poz. 56): J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1.</li>
+
<li> Zob. też Wywiady.</li>
+
</ul>
+
  
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+
11. S. Beckett: Trio duchów. Sztuka telewizyjna. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 166-177. Wyst. tv pt. Trio widm łącznie z poz. 13, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Przedr. pt. Trio widm zob. poz. 30.
</div id='secondary'>
+
  
<div class='author'>Maria Kotowska-Kachel</div>
+
<nowiki>12. S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. </nowiki>''Lektura z Oprac.''<nowiki>; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, </nowiki>''Lektury''. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50, 59.
  
</div> <!-- all -->
+
13. S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.
 +
 
 +
<nowiki>14. S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50, </nowiki>59.
 +
 
 +
15. S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.
 +
 
 +
Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.
 +
 
 +
<nowiki>16. S. Beckett: Katastrofa. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 12 s. 42-45. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 19: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986; tv łącznie z poz. 18: Reż.: A. Libera. TVP 1992. Przedr. poz. 30, 36, 50, </nowiki>59.
 +
 
 +
<nowiki>17. S. Beckett: Kołysanka. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 4 s. 71-76. Wyst. łącznie z poz. 3, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985. Przedr. zob. poz. 30.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>18. S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski</nowiki>. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30, 59.
 +
 
 +
<nowiki>19. S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50</nowiki>, 59.
 +
 
 +
<nowiki>20. S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr. łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989. Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50, </nowiki>59.
 +
 
 +
Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.
 +
 
 +
<nowiki>21. S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera.</nowiki> TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.
 +
 
 +
22. S. Beckett: Nacht<nowiki> und Traüme. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>„Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.
 +
 
 +
23. S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.
 +
 
 +
24. S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50, 59.
 +
 
 +
<nowiki>25. S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. </nowiki>„Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.
 +
 
 +
26. S. Beckett:<nowiki> Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990</nowiki><nowiki>; tv: Reż.: A. Libera. TVP 2009</nowiki>. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50, 59.
 +
 
 +
27. T. Mann: Śmierć w Wenecji. Adapt. na libretto operowe: M. Piper. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: B. Britten. Wyst.: Reż.: R. Peryt. Pozn., T. Wielki im. S. Moniuszki 1987.
 +
 
 +
28. S. Beckett: Akt bez słów I. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 193-199. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 29: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.
 +
 
 +
29. S. Beckett: Akt bez słów II. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 202-206. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 28: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.
 +
 
 +
30. S. Beckett: Dzieła dramatyczne. Wwa: PIW 1988, 756 s.
 +
 
 +
=== Nagroda Funduszu Literatury w 1988, nagroda specjalna Stow. Tłumaczy Pol. za najlepszy przekład w 1988. ===
 +
<nowiki>Zawartość: Utwory sceniczne: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów I [poz. 28]; Akt bez słów II [poz. 29]; Fragment dramatyczny I [poz. 23]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Przychodzić i odchodzić [pt. Tam i z powrotem zob. poz. 10]; Oddech [poz. 8]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [przekł. inny zob. poz. 4]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa [poz. 9]; Kołysanka [poz. 17]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. </nowiki><nowiki>16]; Co gdzie [poz. 18]. - Słuchowiska: Którzy upadają [poz. 31]; Popioły. Szkic radiowy; Skecz radiowy [poz. 2]; Słowa i muzyka [poz. 25]; Cascando [poz. 5]. - „Film” i sztuki telewizyjne: Film; Ej, Joe [poz. 13]; Trio widm [pt. Trio duchów zob. poz. 11]; ...jak obłoki... [poz. 21]; Kwadrat [poz. 32]; Nacht und Träume [poz. 22].</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>31. S. Beckett: Którzy upadają. [Słuchowisko radiowe]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 429-469. Wyst.</nowiki>: teatr.: Reż.: B. Suchocka, J. Ostaszkiewicz. Wwa, T. Ateneum im. S. Jaracza 1990; radiowe: Reż.: D. Błaszczyk. Radio 2015. Przedr. zob. poz. 36.
 +
 
 +
<nowiki>32. S. Beckett: Kwadrat. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 595-600. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10 pt. Teatr wewnętrzny: Reż.: W.D. Asmus, O. Sturm, M. Kędzierski. Kr., T. Buckleina 1997. </nowiki>
 +
 
 +
33. Czarna Maska. Opera w 1 akcie. Libretto na podstawie dramatu G. Hauptmanna: P.H. Kupfer, K. Penderecki. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: K. Penderecki. Wwa: T. Wielki 1988, 52 s. Wyst.: Reż.: A. Lheureux. Wwa, T. Wielki 1988.
 +
 
 +
34. W. Allen: Bóg. <nowiki>[Utwór dramatyczny]. Przeł. A. Libera. Adapt.: A. Libera, W. Biedroń. Wyst. tv: Reż.: W. Biedroń. </nowiki>TVP 1990.
 +
 
 +
<nowiki>35. Sofokles: Antygona. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1990. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: teatr.: Reż.: Z. Wilkoński. Szczec., T. Pol. 1993; tv</nowiki>: Reż.: G. Małecki. TVP 2004.
 +
 
 +
Masz. przekł. w bibl. ZAiKS w Warszawie.
 +
 
 +
36. S. Beckett: Dramaty. Wybór. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wr.; Kr.: Ossol. Przy współpracy z PZU 1995, CXLIV, 456 s. ''BN'', II, 241. Wyd. 2 tamże 1999.
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>37. S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>38. Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>39. S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.</nowiki>
 +
 
 +
Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.
 +
 
 +
<nowiki>40. O. Wilde: Salome. [Utwór dramatyczny]. Druk: „Kwart. Artyst.” 1999 nr 4 s. 79-101. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Kierc. Łódź, T. Logos 2000; radiowe: Radio 2007. Druk zob. poz. 46 s. 13-98, poz. 57. </nowiki>
 +
 
 +
41. Warsztat muzyczny. (The Music Programme). Libretto operowe: P. Micou. Muz.: R. Panufnik. Druk: Wwa: Logos, T. Wielki 2000. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Wielki – Opera Nar. 2000.
 +
 
 +
<nowiki>42. W. Shakespeare: Makbet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: RTW [2001], 190 s. Wyd. nast. popraw. Wwa: Noir Sur Blanc 2002. Wyst.: radiowe: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2001; teatr.: Reż.: T. Wójcik, Wwa, T. Adekwatny 200</nowiki>3. Wyst. też pt. Lady M.
 +
 
 +
<nowiki>43. O. Wilde: Tragedia florencka. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Wyst. łącznie z A. Czechow: Niedźwiedź pt. Dwie sceny miłosne: Reż.: K. Zaleski. Wwa, T. Ateneum 2001. Druk zob. poz. 46 s. 99-133.
 +
 
 +
44. S. Beckett: Dramaty. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wwa: Porozumienie Wydawców; PIW 2002, 259 s. ''Kanon na Koniec Wieku.''
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26].</nowiki>
 +
 
 +
45. F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci. Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2003, 337 s. Wyd. 2 rozszerz. z podtyt. 100 najsłynniejszych wierszy w przekładzie A. Libery. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2009.
 +
 
 +
W wyd. 1 tekst w jęz. pol. i niem.
 +
 
 +
46. O. Wilde: Dwie sceny miłosne. Wwa: PIW 2003, 131 s.
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Salome [poz. 40]; Tragedia florencka [poz. 43].</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>47. S. Beckett: Molloy i cztery nowele. [Powieść i nowele]. Przekł. [i słowo wstępne:] A. Libera. Kr.: Znak 2004, 280 s. </nowiki>''Znakomita Kolekcja.''
 +
 
 +
Nagroda „Lit. na Świecie” za przekład w 2005.
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Molloy. [Powieść]. – Nowele: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>48. S. Beckett: Foirade II. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 49 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa. Tor., T. im. W. Horzycy 2007.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>49. S. Beckett: No właśnie co. [Proza]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 48 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa, Tor., T. im. W. Horzycy 2007. Druk zob. poz. 50 s. 407-408.</nowiki>
 +
 
 +
50. S. Beckett: No właśnie co. Dramaty i proza. Wwa: PIW 2010, 485 s.
 +
 
 +
Zawartość: Od tłumacza. – Dramaty: Czekając na Godota <nowiki>[poz. 12]</nowiki><nowiki>; Końcówka [p</nowiki>oz. 19]<nowiki>; Ostatnia taśma </nowiki><nowiki>[poz. 20]</nowiki><nowiki>; Szczęśliwe dni </nowiki><nowiki>[poz. 26]</nowiki><nowiki>; Fragment dramatyczny II </nowiki><nowiki>[poz. 24]</nowiki><nowiki>; Komedia </nowiki><nowiki>[poz. 6]</nowiki><nowiki>; Nie ja </nowiki><nowiki>[poz. 3]</nowiki><nowiki>; Kroki </nowiki><nowiki>[poz. 7]</nowiki><nowiki>; Impromtu „Ohio”</nowiki><nowiki> [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]</nowiki><nowiki>; Katastrofa </nowiki><nowiki>[poz. 16].</nowiki><nowiki> – Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Koniec, z poz. 15: Z zarzuconego dzieła; Wyludniacz; Bez, - nadto: Żadną z; Towarzystwo; Podrygi; No właśnie co [poz. 49]. – Zamiast posłowia: Ziemia to czyściec czy piekło? Z Antonim Liberą rozmawia Sebastian Duda.</nowiki>
 +
 
 +
51. K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2011, 150 s. ''Poezja.''
 +
 
 +
<nowiki>52. J.B. Racine: Fedra. [Utwór dramatyczny]. Przekł. i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2011, 66 s. Wyst. jako próba czytana: Reż.: A. Libera. Wwa, Scena Przodownik 2011.</nowiki>
 +
 
 +
<nowiki>53. Sofokles: Filoktet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: PIW 2012, 123 s. </nowiki>Wyst. radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017.
 +
 
 +
<nowiki>54. Sofokles: Król Edyp. [Utwór dramatyczny]. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2012, 134 s. </nowiki>Wyst.: teatr.: Reż.: J. Krofta. Wwa, T. Dram. 2014; radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017. Przedr. zob. poz. 56.
 +
 
 +
<nowiki>55. J.-P. Sartre: Bez wyjścia. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: Reż.: B. Sass. Wwa: T. Dram. 2014.</nowiki>
 +
 
 +
56. Sofokles: Trylogia Tebańska. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: Sic! 2014, 378 s. [https://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/tWielcy+Pisarze+w+Nowych+Przek%7Bu0142%7Dadach/twielcy+pisarze+w+nowych+przekl~aadach/-3,-1,0,B/browse Wielcy Pisarze w Nowych Przekładach] + 1 płyta CD (czyta: A. Libera).
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Król Edyp [poz. 54]; Edyp w Kolonos; Antygona.</nowiki>
 +
 
 +
57. Flaubert, Wilde, Strauss: Herodiada; Salome. <nowiki>Tłum. [i wstęp:] A. Libera. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2016, 155 s. </nowiki>''Bibl. T. Wielkiego Opery Nar.''
 +
 
 +
Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.
 +
 
 +
58. Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.
 +
 
 +
59. S. Beckett: Utwory wybrane. Wwa: PIW 2017, 541 s.
 +
 
 +
<nowiki>Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów. T. 1 [poz. 28] ; Akt bez słów. T. 2 [poz. 29]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Fragment dramatyczny. 2 [poz. 24]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa poz. 9]; Impromptu „Ohio" [poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]; Którzy upadają [poz. 31]; Popioły [zob. poz. 30]; Skecz radiowy [poz. 2]; Ej, Joe [poz. 13]; ...jak obłoki... [poz. 21].</nowiki>
 +
 
 +
 
 +
{| style="border-spacing:0;"
 +
| style="border:none;padding:0.026cm;"|
 +
| style="border:none;padding:0.026cm;"|
 +
 
 +
|}
 +
Prace redakcyjne
 +
 
 +
 
 +
1. J. Szpotański: Zebrane utwory poetyckie. Oprac.: A. Libera, Z. Saloni. Londyn: Puls 1990, 364 s.
 +
 
 +
<nowiki>2. J. Andrzejewski: Miazga. [Powieść]. </nowiki><nowiki>Wyd. pełne, nie cenzurowane [Red.: A. Libera]. </nowiki>Londyn: Puls Publications 1992, 507 s.
 +
 
 +
Inf. o udziale A. Libery zob. Twórczość, poz. 3 s. 49.
 +
 
 +
3. S. Barańczak<nowiki>: Zimy i podróże. [Wybór wierszy]. Lekcja literatury z Antonim Liberą. Kr.: WL 1997, 136 s.</nowiki>
 +
 
 +
Tu wybór i przedm. A. Libery pt.: „Zimy i podróże” Stanisława Barańczaka, s. 5-23.
 +
 
 +
4. J. Szpotański<nowiki>: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.</nowiki>
 +
 
 +
5. J. Szpotański: <nowiki>Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.</nowiki>
 +
 
 +
 
 +
Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.
 +
 
 +
 
 +
OPRACOWANIA (wybór)
 +
 
 +
 
 +
Ank. 2009, 2010. – Wywiady zob. Twórczość poz. 3, 9, Przekłady i adaptacje poz. 50 oraz m.in.: Rozumieć Becketta. Rozm. K. Myszkowski. „<nowiki>Dialog” 1989 nr 11/12 [dot. Dzieła dramatyczne]; Prawda bez pocieszenia. Rozmowa z Antonim Liberą, tłumaczem i reżyserem dramatów Samuela Becketta. „Gaz. Wybor.” 1991 nr 281; Moje przygody z „Katastrofą” [S. Becketta]. „Dialog” 1992 nr 12; Noc z wielkiego piątku na sobotę. Rozm. J. Pilch. „Tyg. Powsz.” 1992 nr 8; Strażnik świętego ognia. Rozm. I.N. Czapska. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 14 [dot. tłum. poezji F. Hölderlina]; Portret z Madame w tle. Rozm. I.N. Czapska. „Życie Warszawy” 2004 nr 60 [dot. Błogosławieństwo Becketta]; Dwuznaczny obraz świata. Rozm. D. Leśniak-Rychlak. „Autoportret” </nowiki><nowiki>2009 nr 3 [dot. Godot i jego cień]; Pisarz, którego sukces nie zmienił ani na jotę. Rozm. J. Tomczak. „Dziennik” 2009 nr 62; Beckettowska negacja niczego nie przesądza. Jubileusz sześćdziesiątych urodzin Antoniego Libery. Rozm.: A. Bielik-Robson, T. Burek, A. Libera, I. Smolka. „Tekstualia” 2009 nr 3, przedr. w: I. Smolka: Rytm twórczego życia. Gdańsk 2013; Człowiek jest jak dziecko, które zmyśla samo siebie. Rozm. M. Mazurek. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 2; Głosy z przeszłości. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” 2011 [nr] 11; Czy wszystko jest tylko komedią? Rozm. J. Pyda. „Kwart. Artyst.” 2014 nr 4; Tłumaczyć to rozwijać język. Rozm. M. Wojtyna. „Tekstualia” 2014 nr 1; Nie można poznać przyszłości. Rozm. A. Sinkowski.</nowiki><nowiki> „Wyspa” 2015 nr 1 [dot.: </nowiki>przekładu „Trylogii Tebańskiej” Sofoklesa]<nowiki>; </nowiki>Antoni Libera: przewodnik po teatrze. Rozm. M. Matyszkowicz. Wwa 2016<nowiki>; </nowiki>Beckett, powinowactwo z wyboru. Rozm. A. Czartoryska-Sziler i D. Kawa. „Arcana” 2016 nr 6; „Powtarzać stare zaklęcia ludzkości”. Z Antonim Liberą rozmawia T. Stefanek. „Teologia Polit.” 2016 nr 8.
 +
 
 +
 
 +
{| style="border-spacing:0;"
 +
| style="border:none;padding:0.026cm;"| Ogólne: A. JAMROZEK-SOWA: Duch wielkiej literatury: o twórczości Antoniego Libery. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2014. – A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim. – Ł. BOROWIEC: Słuchowisko a przekład teatralny: „Rough for radio II" Samuela Becketta. „Przekładaniec” 2015 nr 31. - M. NOWAKOWSKA: „Widok z góry i z dołu" Antoniego Libery w kontekście języka wartości i odniesień kulturowych. W: Język jako świadectwo kultury dawnej i współczesnej. Kielce 2016. - T. KACZOROWSKA: Antoni Libera, cień Godota. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2017 nr 19.
 +
| style="border:none;padding:0.026cm;"|
 +
 
 +
|}
 +
Madame (poz. 2): P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” dod. „Gaz. o Książ.” 1998 nr 8, przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46. – P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39. – A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4. – K. MASŁOŃ: Podążać za Gwiazdą Północy. „Rzeczpospolita” 1998 nr 226. – A. OSTOWICZ: „Nie urodziłem się za późno...”. „Topos” 1998 nr 5/6. – S. CICHOWICZ: Owoc słodkiej fikcji. „Nowe Książ.” 1999 nr 1. – M. DZIEŃ: O Micie, który staje się słowem. „Kwart. Artyst.” 1999 nr 1. – J. GONDOWICZ: Dialogi listów w butelkach. „Nowe Książ.” 1999 nr 4, przedr. w tegoż: Pan tu nie stał. Wwa 2011. – <nowiki>M. INGLOT: O relacjach między nauczycielem a zdolnym uczniem – w związku z OL i JP i powieścią „Madame” Antoniego Libery. „Warsztaty Polonist.” 1999 nr 4. – W. KALISZEWSKI: Nareszcie powieść. „Więź” 1999 nr 2. – P. SZAROTA: Piękna madame i ceglasty robotnik. „Zesz. Lit.” 1999 nr 2. – K. SZCZUKA: Forma i chłopiec. „Res Publica Nowa” 1999 nr 1/2. – D. ULICKA: Czekanie na opowieść. „Nowe Książ.” 1999 nr 1. – B.P. ALEKSANDROWICZ: Ciągle ucieczka. „Pogranicza” 2000 nr 4 [dot. także: R. Majewski: Niech żyje nam rezerwa]. – M. URBANOWSKI: Syzyfowe prace (w roku 1965) – („Madame” Antoniego Libery). „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7; przedr. w tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007. – M. WOLNY: Królowa Śniegu. Międzynarodowa kariera „Madame” Antoniego Libery. „Polityka” 2000 nr 12. – M. ZWINOGRODZKA: Bezlitosna drobiazgowość. „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7. – T. BUREK: Nareszcie powieść. W tegoż: Dziennik kwarantanny. Kr. 2001. – J. ŁUKASIEWICZ: Z różnych pamięci. W tegoż: Ruchome cele. Wwa 2003. – P. SADKOWSKI: Autotematyzm i transtekstualność w powieściach inicjacyjnych Alberta Cohena, Andreïa Makine’a i Antoniego Libery. W: Z problemów prozy. Powieść inicjacyjna. Tor. 2003. – D. SAMBORSKA-KUKUĆ: Dwa razy „Madame”. Pigmaliona autoportret z kobietą. </nowiki>„Teksty Drugie” 2005 nr 6. – J. BRODAL: Transponering eller transformasjon? Noen refleksjoner om oversettelse, med utgangspunkt i Antoni Liberas roman „Madame” og andre slaviske litteraturverker. „Folia Scandinavica Posnaniensa” 2006 vol. 9. – A. ROESLER: Obraz szkoły w prozie współczesnej na przykładzie „Madame” Antoniego Libery i „Pustej szkoły” Bogusławy Latawiec. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2007. – R. KOMARZEWSKA-SKOLIMOWSKA: „Madame” Antoniego Libery na lekcjach języka polskiego. „Polonistyka” 2009 nr 1. – K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81. – M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame”&nbsp;de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60. – A. BUCHAŁA: „Madame” Antoniego Libery - nowa propozycja lektury dla szkoły średniej. „Kwart. Edukacyjny” 2017 nr 5.
 +
 
 +
Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie (poz. 3): A. MADALIŃSKI: Odwaga wołania na puszczy. „Śląsk” 2004 nr 9. – J. MARZEC: Upodobanie do słowa pisanego. „Nowe Książ.” 2004 nr 6. – K. MASŁOŃ: Orientacja na czucie i wiarę. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus“ 2004 nr 86. – A. NEWSKI: Błogosławiony Libera. „Lampa” 2005 nr 7. – Zob. też Wywiady.
 +
 
 +
Godot i jego cień (poz. 4): T. BUREK: Grzech straconej młodości. „Więź” 2009 nr 7. – J. MAJCHEREK. „Zesz. Lit.” 2009 nr 106. – D. NOWACKI: Kronika wypadków miłosnych. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 13. – A. PAPIESKA: Triumf literatury. „Nowe Książ.” 2009 nr 7. – J. SARNIEWSKA: W cieniu Becketta. „Lampa” 2009 nr 6. – T. SOBOLEWSKI: Z Beckettem w Café Français. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 70. – J. WAKAR: Kronika olśnienia. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 67. – B. WILDSTEIN: Libera, czyli Beckett jako katharsis. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” 2009 nr 80. – B. WIECZOREK: Przynieść pociechę zrozpaczonym. „Prz. Powsz.” 2009 nr 12. – T. WIŚNIEWSKI: W świecie Godota. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 2. – W. ZWINOGRODZKA: Na ziemi Ulro. „Teatr” 2009 nr 10. – A. KŁOPOTOWSKA: Słowo i jego cienie. „Prz. Polit.” 2010 nr 100. – G. NUREK: Ja Antoni, on Samuel. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49. – T. MACKIEWICZ: Cień Becketta. „Tekstualia” 2010 nr 1. – M. URBANOWSKI: Beckett - Jeremiasz czasów nowoczesności. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 3. –M. KŁOPOTOWSKI: Słowa i cienie. „Śląsk” 2011 nr 9. – Zob. też Wywiady.
 +
 
 +
Niech się panu darzy i dwie inne nowele (poz. 6): J. LUBELSKI: Szczęście czytania o odwiecznym zawodzie. O tryptyku Antoniego Libery. „Teologia Polit. Co miesiąc” 2013 nr 1. – M. WOJTAŚ: Życie jest nowelą. „W Drodze” 2013 nr 7. – R. ZGIERSKA: O niepowodzeniach i niedopowiedzeniach w najnowszym tomie prozatorskim Antoniego Libery. „Tekstualia” 2014 nr 1. – D. HECK: Modernistyczna nostalgia. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.
 +
 
 +
Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! (poz. 8): K. DOROSZ: Tylko w wyobrażeniu… „Więź” 2015 nr 3. – M. FALKOWSKI: Bezradni? „Dialog” 2015 nr 9. - P. MATYWIECKI: Beckett w rozmowie. „Kwart. Artyst.” 2015 nr 3. – M. PŁAZA: Jasne dialogi o ciemnym teatrze. „Kultura Liberalna” 2015 nr 338. – A. RZONCA: Lekcja Becketta. „Znak” 2015 nr 9. – T. BOCHEŃSKI: W imię Becketta. „Teatr” 2016 nr 6. – A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135. – T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.
 +
 
 +
F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci (Przekłady poz. 45): I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46. – J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61. – B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3. – J. PILCH: Przybywaj, ogniu! „Polityka” 2003 nr 12. – K. LIPIŃSKI: Hölderlin spolszczony czy spolonizowany? „ Recepcja, Transfer, Przekład”<nowiki> 2005 [t.] 3.</nowiki>
 +
 
 +
K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... (Przekłady poz. 51): J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8. – J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.
 +
 
 +
Sofokles: Trylogia Tebańska (Przekłady poz. 56): J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1. – Zob. też Wywiady.
 +
 
 +
 
 +
Maria Kotowska-Kachel

Wersja z 16:11, 27 lut 2018

Spis treści

LIBERA Antoni

ur. 1949


Pełna forma nazwiska: Libin-Libera.

Pseud.: Andrzej Lieder; Andrzej Rolicz; Jakub Braun; Jerzy Rolicz; Jerzy Rybak.

Prozaik, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, reżyser.


Urodzony 19 kwietnia 1949 w Warszawie; syn Zdzisława Libin-Libery, historyka literatury, profesora Uniwersytetu Warszawskiego (UW), i Heleny ze Żmijewskich, nauczycielki łaciny i historii starożytnej. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną im. K. Szymanowskiego oraz XXII Liceum Ogólnokształcące im. J. Marti; maturę zdał w 1967. Następnie studiował polonistykę na UW; magisterium otrzymał w 1972. Debiutował w 1969 artykułem na temat powieści Miazga J. Andrzejewskiego pt. Czy miazga tylko zostanie, czy diament?, opublikowanym na łamach tygodnika „Współczesność” (nr 19). W 1972 ogłosił w „Twórczości” (nr 5) przekład fragmentów prozy S. Becketta pt. Jak jest; Dzyń; Wyludniacz, rozpoczynając pracę nad twórczością dramatopisarza jako tłumacz i komentator, a z czasem także jako badacz i reżyser. Z miesięcznikiem tym nawiązał stałą współpracę; publikując w 1971-82 liczne artykuły, recenzje i tłumaczenia. Brał udział w opozycyjnym życiu politycznym; m.in. redagował pierwsze numery, wydawanego poza oficjalnym obiegiem, „Biuletynu Informacyjnego «KOR»”. Współpracował okazjonalnie z paryską „Kulturą” (podp. także: Andrzej Rolicz, Jerzy Rolicz, Jerzy Rybak). Jako reżyser debiutował w 1980 w Teatrze Nowym w Poznaniu inscenizacją sztuk S. Becketta pt. Nie ja i Tamtym razem; w następnych latach reżyserował dramaty tego autora w różnych miastach Polski i w Teatrze Telewizji. W 1984 uzyskał doktorat w Instytucie Badań Literackich PAN na podstawie pracy pt. Kosmologia Becketta. Studia o wybranych dramatach i tekstach prozą (promotor prof. Alina Brodzka). W tymże roku został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (STP) i amerykańskiego Samuel Beckett Society. W 1988-93 współredagował dwumiesięcznik „Puls” (do 1990 wydawany w Londynie; tu także podp. Jakub Braun). Publikował również pod pseudonimem Andrzej Lieder w ukazujących się w Paryżu „Zeszytach Literackich” i w londyńskim „Aneksie”. W 1989 za przekład Dzieł dramatycznych Becketta otrzymał nagrodę specjalną STP. W tymże roku wstąpił do SPP. W 1989-91 reżyserował sztuki Becketta w Anglii (Leicester, Londyn) i w Irlandii (Dublin). W 1991-93 był redaktorem Wydawnictwa Puls Publications z siedzibą w Londynie. Kontynuował działalność reżyserską w teatrach krajowych i poza granicami Polski oraz na międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1993 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W 1996-2001 pełnił obowiązki kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1998 opublikował powieść Madame, wielokrotnie nagrodzoną. W 1999 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2001-03 ogłaszał (wspólnie z Agatą Bielik-Robson) w „Przeglądzie Politycznym” cykl pt. Rozmowy warszawskie. W 2013 został powołany do Rady Programowej przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W 2005 za całokształt twórczości literackiej i teatralnej otrzymał nagrodę Pierścień Mędrców Betlejemskich przyznawaną przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej, a w 2017 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i francuskim L’Ordre des Arts et des Lettres (2015).

W 1984 ożenił się z Elżbietą Jasińską, anglistką, tłumaczką; ma dwoje dzieci Jana Samuela (ur. 1986) i Annę (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.

TWÓRCZOŚĆ

1. Czy Europa musi zginąć? [Jednoaktówka]. „Dialog” 1990 nr 9 s. 27-38. Przedr. zob. poz. 3 s. 183-210. Praprem. zob. przekł. ang.

Przekł. ang.: Eastern promises. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Praprem.: Reż.: K. Ireland. London, Royal Court Theatre 1990. Druk w: The May Days Dialogues. London 1990.

2. Madame. [Powieść]. Wwa: Znak 1998, 392 s. Wyd. nast.: Wwa: Libros 2001; Kr.: Znak 2003, tamże: wyd. 3 przejrz. 2004, 2008.

Nagroda w konkursie wydawnictwa Znak na powieść w 1998; nagroda im. A. Kijowskiego w 1999; nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1999, nominacja do finału (w przekł. ang.) nagrody IMPAC Dublin Literary Award w 2002.

Przekł. (tytuł przekł. podano, jeśli inny niż oryginału): ang.: [Przeł.] A. Kołakowska. New York 2000, wyd. nast.: Melbourne 2001, Edinburgh 2001, tamże 2002, - chiński 2006, - czes.: [Przeł.] H. Stachová. Praha 2005, - fiń.: [Przeł.] P. Paloposki. Helsinki 2003, - franc.: [Przeł.] G. Erhard. Paris 2004, - grec.: Ī daskála tōn gallikō’n: Mythistórīma. [Przeł.] F. Kondýlīs. Athīna 2002, - hebr.: [Przeł.] A. Zaydman. Tel-Aviv 2004, - hiszp.: [Przeł.:] K. Olszewska Sonnenberg, S. Trigán. Barcelona 2002, - holend.: [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 2002, - kataloński: [Przeł.:] A. Rubio, J. Sławomirski. Barcelō 2002, - litew.: [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2005, - niem.: [Przeł.] K. Wolff. München 2000, tamże 2001, - norw.: [Przeł.] J. Brodal. [Oslo] 2002, - portug.: [Przeł.] T. Fernandes Swiatkiewicz. Porto 2006, - ros.: [Przeł.] S. Makarcev. Moskva 2004, - słowac.: [Przeł.] J. Marušiak. Bratislava 2001, - słoweń.: [Przeł.] N. Jež. Ljubljana 2003, - szwedz.: [Przeł.] A. Bodegård. [Stockholm] 2001, - turec.: [Przeł.] B. Çağnur Alyüz. Istambul 2005, - węgier.: [Przeł.] L. Pálfalvi. Budapest 2000, - włos.: [Przeł.] V. Verdiani. Milano [2002].

3. Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie. Wwa: Sic! 2004, 225 s.

Zawartość: Trzy rozmowy: Żart, ironia, muzyka i głębsze znaczenie. Rozmowa z Władysławem Rajcherem, „Nowe Książki”, styczeń 1999; Jesteś, jakim się wymyślisz... Rozmowa z Katarzyną Kubisiowską, „Tygodnik Powszechny”, listopad 1999; Żoliborz – moja mała ojczyzna. Rozmowa z Tomaszem Kwaśniewskim, „Gazeta Stołeczna”, sierpień 1999. - Droga do literatury: Wesele, którego nie było. O „Miazdze” Jerzego Andrzejewskiego; Błogosławieństwo Becketta; Historia i literatura; Rachunek sumienia. Przemówienie z okazji odebrania Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego w Klubie Księgarza w Warszawie dnia 29 listopada 1999. - Koledzy po piórze: Prawdziwy humanista. Pożegnanie Janusza Szpotańskiego; Wilhelm [Dichter]. O autorze „Konia Pana Boga”; Mały „Dzień Słońca” albo 60 dni Weisera [dot. P. Huelle: Weiser Dawidek]; Czwarte oblicze Bronisława Maja. Laudacja wygłoszona w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Warszawie dnia 28 stycznia 1997; Pochwała Janusza Szubera. Mowa na uroczystości wręczenia Nagrody Fundacji Kultury w Domu Literatury w Warszawie dnia 25 stycznia 1999; Co zobaczył Zbigniew Mentzel. Odczyt wygłoszony podczas wieczoru autorskiego Zbigniewa Mentzla w Warszawie dnia 13 listopada 2001; Liryki lozańskie. Wariacje na temat Jerzego Pilcha. - Literatura dziś: Czym jest literatura?; Play right? Zagajenie dyskusji wygłoszone na międzynarodowym festiwalu literackim i teatralnym w Singapurze we wrześniu 2001; Seans uwielbienia; Jaka będzie literatura polska w XXI wieku?. - Polska, Europa i Świat: Nie, panie generale. Wokół książki Wojciecha Jaruzelskiego „Stan wojenny, dlaczego?”; Czy Europa musi zginąć? [poz. 1]; Wnoszę o złagodzenie wyroku. Głos świadka w procesie przeciwko 20. stuleciu n.e. na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2000 w Krakowie. - Trzy wyznania: Najwcześniejsze wspomnienie. Wyznanie epickie; Co to jest przemijanie? Wyznanie dramatyczne; Niespełniona miłość. Wyznanie liryczne.

4. Godot i jego cień. [Proza autobiograficzna]. Kr.: Znak 2009, 416 s. Wyd. 2 tamże 2013.

Nominacja do finału Lit. Nagrody Europy Środkowej „Angelus” w 2010.

Przekł. franc.: Godot et son ombre. [Przeł.] V. Patte. Paris 2012.

5. Chopin. Artysta romantyczny. [Libretto baletu]. Reż.: B. Patrice. Praprem. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2010.

6. La benedizione di Beckett e altri racconti = Błogosławieństwo Becketta i inne opowiadania. [Przeł.] A. Amenta. Lugano: Cascioeditore 2012, 63 s.

Zawartość: Błogosławieństwo Becketta [poz. 3]; Niech się panu darzy; Liryki lozańskie [poz. 3].

Dostępna w Internecie w formatach: PDF, DOC, EPUB, MP3.


7. Niech się panu darzy i dwie inne nowele. Wwa: Tow. „Więź” 2013, 127 s. Bibl. „Więzi”.

Zawartość: Niech się panu darzy [poz. 6]; Widok z góry i z dołu; Toccata C-dur.

Przekł. włos. opowiadań: Niech się panu darzy [zob. poz. 6]; Toccata C-dur: La toccata in do maggiore. Przeł. V. Verdiani. Palermo 2015.

Adapt. radiowa opowiadania Toccata C-dur: Adapt. i reż.: A. Libera. Radio 2017.

8. Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! Dialogi o teatrze Samuela Becketta. Współaut.: J. Pyda. Kr.: Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii", Kolegium Filoz.-Teologiczne Pol. Prowincji Dominikanów, 2015, 377 s.

9. Antoni Libera. Przewodnik po teatrze. [Wywiad rzeka].Występują: A. Libera, M. Matyszkowicz. Wwa: Fronda 2016, 44 s. + płyta CD.

Przekłady i adaptacje

1. J. Andrzejewski: Popiół i diament. Adapt. teatr.: A. Andrzejewska, A. Libera. Wyst. tv: Reż.: Z. Hübner. TVP 1974.

2. S. Beckett: Skecz radiowy. [Słuchowisko]. Druk fragm.: „Literatura” 1975 nr 51/52 s. 6-7; druk całości: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 72-87. Wyst. radiowe: Reż.: A. Libera. Radio 2007. Przedr. zob. poz. 30, 36, 39.

3. S. Beckett: Nie ja. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1979 nr 7 s. 404-414. Wyst. łącznie z poz. 6, 7, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.

4. S. Beckett: Tamtym razem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Druk w: Beckett. Program wydany z okazji 74-tej rocznicy urodzin S. Becketta. Pozn. 1980 s. 37-46. Przedr.: „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 140-153. Wyst. łącznie z S. Beckett: Ostatnia taśma Krappa. Tłum. J. Gąsiorowski; Nie ja. Tłum. M. Semil: Reż.: A. Libera. Pozn., T. Nowy 1980. Przekł. inny pt. Wtedy gdy zob. poz. 30, 36.

5. S. Beckett: Cascando. Słuchowisko radiowe na muzykę i głos. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 92-101. Przedr. zob. poz. 30.

6. S. Beckett: Komedia. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 102-127. Wyst. łącznie z poz. 3, 7, 10. Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.

7. S. Beckett: Kroki. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 154-165. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. zob. poz. 30, 36, 50, 59.

8. S. Beckett: Oddech. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 139-140. Wyst. łącznie z poz. 16, 23, 28: Reż.: A. Maksymiak. Bielsko-Biała, T. Banialuka – Ośrodek Teatr., Scena na Piętrze 1999. Przedr. zob. poz. 30.

9. S. Beckett: Partia monologu. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 188-195. Przedr. w wersji zmien. pt. Partia solowa: „Dialog” 1986 nr 4 s. 94-98; poz. 59. Wyst. pt. Partia solowa łącznie z poz. 3, 6, 7, 14, 16, 17, 18, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30.

10. S. Beckett: Tam i z powrotem. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 128-137. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1981. Przedr. pt. Przychodzić i odchodzić zob. poz. 30.

11. S. Beckett: Trio duchów. Sztuka telewizyjna. „Lit. na Świecie” 1981 nr 4 s. 166-177. Wyst. tv pt. Trio widm łącznie z poz. 13, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Przedr. pt. Trio widm zob. poz. 30.

12. S. Beckett: Czekając na Godota. [Utwór dramatyczny]. Wyst. Reż.: M. Grzesiński. Wwa, T. Mały 1982. Wyd. z oprac. i posł. A. Libery. Wwa: PIW 1985, 148 s. Wyd. nast.: Oprac. W. Błoński. Wwa: BGW 1992. Lektura z Oprac.; Oprac. i posł.: A. Libera. Wwa: PIW 1994, Lektury. Przedr. zob. poz. 30, 36, 37, 50, 59.

13. S. Beckett: Ej, Joe. (Sztuka telewizyjna). Wyst.: teatr. łącznie z poz. 14: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982; tv łącznie z poz. 11, 21, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk: „Odra” 1984 nr 12 s. 66-69. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.

14. S. Beckett: Ohio Impromptu. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 13: Reż.: A. Libera. Wwa, PWST 1982. Druk: „Dialog” 1983 nr 3 s. 95-97. Przedr. pt. Impromptu „Ohio” poz. 30, 36, 50, 59.

15. S. Beckett: Pisma prozą. Przeł.: P. Kamiński, A. Libera. Wybór, oprac. oraz esej o prozie Becketta: A. Libera. Wwa: Czyt. 1982, 187 s.

Tu w przekł. A. Libery: Z zarzuconego dzieła; Wyobraźnia martwa wyobraźcie sobie; Wyludniacz; Dzyń; Bez; Na zakończenie raz jeszcze; Nieruchomo, - w przekł. wspólnie z P. Kamińskim: Niewypały.

16. S. Beckett: Katastrofa. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 12 s. 42-45. Wyst.: teatr.: łącznie z poz. 19: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986; tv łącznie z poz. 18: Reż.: A. Libera. TVP 1992. Przedr. poz. 30, 36, 50, 59.

17. S. Beckett: Kołysanka. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1983 nr 4 s. 71-76. Wyst. łącznie z poz. 3, 7: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985. Przedr. zob. poz. 30.

18. S. Beckett: Co gdzie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1984 nr 9 s. 18-23. Wyst.: tv łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. TVP 1992; teatr. łącznie z poz. 3, 6, 7, 9, 14, 16, 17, 20, 28 pt. Beckett: Reż.: P. Szczerski. Kielce, T. im. S. Żeromskiego 1999. Przedr. zob. poz. 30, 59.

19. S. Beckett: Końcówka. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1984. Wyst. łącznie z poz. 16: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1986. Druk zob. poz. 30 s. 130-199. Przedr. zob. poz. 36, 37, 44, 50, 59.

20. S. Beckett: Ostatnia taśma. [Utwór dramatyczny]. „Lit. na Świecie” 1985 nr 8/9 s. 201-221. Wyst.: teatr. łącznie z poz. 6: Reż.: A. Libera. Wwa, T. Studio im. S.I. Witkiewicza 1985; tv: Reż.: A. Libera. TVP 1989. Przedr. zob. poz. 30, 36, 44, 50, 59.

Wyst. też pt. Ostatnia taśma Krappa.

21. S. Beckett: ...jak obłoki... [Sztuka telewizyjna]. Przekł. powst. 1986. Wyst. tv łącznie z poz. 11, 13, 22 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988. Druk zob. poz. 30 s. 587-594. Przedr. zob. poz. 30, 36, 59.

22. S. Beckett: Nacht und Traüme. [Utwór dramatyczny]. „Dialog“ 1986 nr 5/6 s. 106-107. Wyst. pt. Noc i sny: tv: łącznie z poz. 11, 13, 21 pt. Cztery miniatury: Reż.: A. Libera. TVP 1988; teatr. łącznie z poz. 3, 7, 16, 23: Reż.: A. Hübner-Ochodlo. Sopot, T. Atelier 1999. Przedr. zob. poz. 30.

23. S. Beckett: Fragment dramatyczny I. Wyst. łącznie z poz. 24 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż. P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 208-218.

24. S. Beckett: Fragment dramatyczny II. Wyst. łącznie z poz. 23 pt. Fragmenty dramatyczne: Reż.: P. Szczerski. Kr., T. 38 1987. Druk zob. poz. 30 s. 220-237. Przedr. zob. poz. 50, 59.

25. S. Beckett: Słowa i muzyka. [Słuchowisko]. „Dialog” 1987 nr 9 s. 51-56. Przedr. zob. poz. 30.

26. S. Beckett: Szczęśliwe dni. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1987. Druk zob. poz. 30 s. 255-300. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Zembrzuski. Łodź, T. Studyjny 83 im. J. Tuwima 1990; tv: Reż.: A. Libera. TVP 2009. Przedr. zob. poz. 36, 44, 50, 59.

27. T. Mann: Śmierć w Wenecji. Adapt. na libretto operowe: M. Piper. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: B. Britten. Wyst.: Reż.: R. Peryt. Pozn., T. Wielki im. S. Moniuszki 1987.

28. S. Beckett: Akt bez słów I. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 193-199. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 29: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.

29. S. Beckett: Akt bez słów II. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 202-206. Wyst. łącznie z poz. 7, 16, 20, 28: Reż.: J. Kozłowski. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego 1991. Przedr. zob. poz. 30, 59.

30. S. Beckett: Dzieła dramatyczne. Wwa: PIW 1988, 756 s.

Nagroda Funduszu Literatury w 1988, nagroda specjalna Stow. Tłumaczy Pol. za najlepszy przekład w 1988.

Zawartość: Utwory sceniczne: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów I [poz. 28]; Akt bez słów II [poz. 29]; Fragment dramatyczny I [poz. 23]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Przychodzić i odchodzić [pt. Tam i z powrotem zob. poz. 10]; Oddech [poz. 8]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [przekł. inny zob. poz. 4]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa [poz. 9]; Kołysanka [poz. 17]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]. - Słuchowiska: Którzy upadają [poz. 31]; Popioły. Szkic radiowy; Skecz radiowy [poz. 2]; Słowa i muzyka [poz. 25]; Cascando [poz. 5]. - „Film” i sztuki telewizyjne: Film; Ej, Joe [poz. 13]; Trio widm [pt. Trio duchów zob. poz. 11]; ...jak obłoki... [poz. 21]; Kwadrat [poz. 32]; Nacht und Träume [poz. 22].

31. S. Beckett: Którzy upadają. [Słuchowisko radiowe]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 429-469. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Suchocka, J. Ostaszkiewicz. Wwa, T. Ateneum im. S. Jaracza 1990; radiowe: Reż.: D. Błaszczyk. Radio 2015. Przedr. zob. poz. 36.

32. S. Beckett: Kwadrat. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. ok. 1988. Druk zob. poz. 30 s. 595-600. Wyst. łącznie z poz. 3, 6, 10 pt. Teatr wewnętrzny: Reż.: W.D. Asmus, O. Sturm, M. Kędzierski. Kr., T. Buckleina 1997.

33. Czarna Maska. Opera w 1 akcie. Libretto na podstawie dramatu G. Hauptmanna: P.H. Kupfer, K. Penderecki. Przeł.: J. Szpotański, A. Libera. Muz.: K. Penderecki. Wwa: T. Wielki 1988, 52 s. Wyst.: Reż.: A. Lheureux. Wwa, T. Wielki 1988.

34. W. Allen: Bóg. [Utwór dramatyczny]. Przeł. A. Libera. Adapt.: A. Libera, W. Biedroń. Wyst. tv: Reż.: W. Biedroń. TVP 1990.

35. Sofokles: Antygona. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. 1990. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: teatr.: Reż.: Z. Wilkoński. Szczec., T. Pol. 1993; tv: Reż.: G. Małecki. TVP 2004.

Masz. przekł. w bibl. ZAiKS w Warszawie.

36. S. Beckett: Dramaty. Wybór. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wr.; Kr.: Ossol. Przy współpracy z PZU 1995, CXLIV, 456 s. BN, II, 241. Wyd. 2 tamże 1999.

Zawartość: Wstęp. - Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Impromptu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Którzy upadają. Słuchowisko [poz. 31]; Popioły. Słuchowisko; Skecz radiowy. Słuchowisko [poz. 2]; Ej, Joe. Sztuka telewizyjna [poz. 13]; ...jak obłoki... Sztuka telewizyjna [poz. 21], - Aneks.

37. S. Beckett: Czekając na Godota; Końcówka. [Utwory dramatyczne]. Przekł., wprowadzenie i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 1997, 178 s. Zob. poz. 12, 19.

38. Sofokles: Elektra. [Utwór dramatyczny]. Przeł.: A. Libera, J. Szpotański. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Dram. 1997.

39. S. Beckett: Wierność przegranej. [Eseje]. Przeł.: A. Libera, M. Nowaszewski. Wybór i oprac.: A. Libera. Kr.: Znak 1999, 146 s.

Tu w tłum. A. Libery: Dante...Bruno, Vico, Joyce; Proust; Trzy dialogi z Georges’em Duthuit.

40. O. Wilde: Salome. [Utwór dramatyczny]. Druk: „Kwart. Artyst.” 1999 nr 4 s. 79-101. Wyst.: teatr.: Reż.: B. Kierc. Łódź, T. Logos 2000; radiowe: Radio 2007. Druk zob. poz. 46 s. 13-98, poz. 57.

41. Warsztat muzyczny. (The Music Programme). Libretto operowe: P. Micou. Muz.: R. Panufnik. Druk: Wwa: Logos, T. Wielki 2000. Wyst.: Reż.: K. Warlikowski. Wwa, T. Wielki – Opera Nar. 2000.

42. W. Shakespeare: Makbet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: RTW [2001], 190 s. Wyd. nast. popraw. Wwa: Noir Sur Blanc 2002. Wyst.: radiowe: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2001; teatr.: Reż.: T. Wójcik, Wwa, T. Adekwatny 2003. Wyst. też pt. Lady M.

43. O. Wilde: Tragedia florencka. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z A. Czechow: Niedźwiedź pt. Dwie sceny miłosne: Reż.: K. Zaleski. Wwa, T. Ateneum 2001. Druk zob. poz. 46 s. 99-133.

44. S. Beckett: Dramaty. Przeł. i oprac.: A. Libera. Wwa: Porozumienie Wydawców; PIW 2002, 259 s. Kanon na Koniec Wieku.

Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26].

45. F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci. Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2003, 337 s. Wyd. 2 rozszerz. z podtyt. 100 najsłynniejszych wierszy w przekładzie A. Libery. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2009.

W wyd. 1 tekst w jęz. pol. i niem.

46. O. Wilde: Dwie sceny miłosne. Wwa: PIW 2003, 131 s.

Zawartość: Salome [poz. 40]; Tragedia florencka [poz. 43].

47. S. Beckett: Molloy i cztery nowele. [Powieść i nowele]. Przekł. [i słowo wstępne:] A. Libera. Kr.: Znak 2004, 280 s. Znakomita Kolekcja.

Nagroda „Lit. na Świecie” za przekład w 2005.

Zawartość: Molloy. [Powieść]. – Nowele: Pierwsza miłość; Wypędzony; Środek uspokajający; Koniec.

48. S. Beckett: Foirade II. [Utwór dramatyczny]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 49 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa. Tor., T. im. W. Horzycy 2007.

49. S. Beckett: No właśnie co. [Proza]. Wyst. łącznie z poz. 9, 13, 17, 31, 48 pt. Dwa i pół miliarda sekund: Reż.: I. Kempa, Tor., T. im. W. Horzycy 2007. Druk zob. poz. 50 s. 407-408.

50. S. Beckett: No właśnie co. Dramaty i proza. Wwa: PIW 2010, 485 s.

Zawartość: Od tłumacza. – Dramaty: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Fragment dramatyczny II [poz. 24]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Kroki [poz. 7]; Impromtu „Ohio” [pt. Ohio Impromptu zob. poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]. – Proza: z poz. 47: Pierwsza miłość; Wypędzony; Koniec, z poz. 15: Z zarzuconego dzieła; Wyludniacz; Bez, - nadto: Żadną z; Towarzystwo; Podrygi; No właśnie co [poz. 49]. – Zamiast posłowia: Ziemia to czyściec czy piekło? Z Antonim Liberą rozmawia Sebastian Duda.

51. K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... Wiersze wybrane. Kr.: Znak 2011, 150 s. Poezja.

52. J.B. Racine: Fedra. [Utwór dramatyczny]. Przekł. i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2011, 66 s. Wyst. jako próba czytana: Reż.: A. Libera. Wwa, Scena Przodownik 2011.

53. Sofokles: Filoktet. [Utwór dramatyczny]. Wwa: PIW 2012, 123 s. Wyst. radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017.

54. Sofokles: Król Edyp. [Utwór dramatyczny]. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: PIW 2012, 134 s. Wyst.: teatr.: Reż.: J. Krofta. Wwa, T. Dram. 2014; radiowe: Reż. M. Malec. Radio 2017. Przedr. zob. poz. 56.

55. J.-P. Sartre: Bez wyjścia. [Utwór dramatyczny]. Wyst.: Reż.: B. Sass. Wwa: T. Dram. 2014.

56. Sofokles: Trylogia Tebańska. Spolszczył i oprac.: A. Libera. Wwa: Sic! 2014, 378 s. Wielcy Pisarze w Nowych Przekładach + 1 płyta CD (czyta: A. Libera).

Zawartość: Król Edyp [poz. 54]; Edyp w Kolonos; Antygona.

57. Flaubert, Wilde, Strauss: Herodiada; Salome. Tłum. [i wstęp:] A. Libera. Wwa: T. Wielki – Opera Nar. 2016, 155 s. Bibl. T. Wielkiego Opery Nar.

Zawartość: A. Libera: Legenda mrocznej uczty. - G. Flaubert: Herodiada; O. Wilde: Salome. Tragedia w jednym akcie; R. Strauss: Salome. Libretto na podstawie tragedii Oscara Wilde'a.

58. Salome. Dramat muzyczny w 1 akcie. Muzyka: R. Strauss. Libretto: R. Strauss wg O. Wilde’a. Wyst. Reż.: M. Treliński. Wwa, T. Wielki-Opera Nar. 2016. Druk zob. poz. 57.

59. S. Beckett: Utwory wybrane. Wwa: PIW 2017, 541 s.

Zawartość: Czekając na Godota [poz. 12]; Końcówka [poz. 19]; Akt bez słów. T. 1 [poz. 28] ; Akt bez słów. T. 2 [poz. 29]; Ostatnia taśma [poz. 20]; Fragment dramatyczny. 2 [poz. 24]; Szczęśliwe dni [poz. 26]; Komedia [poz. 6]; Nie ja [poz. 3]; Wtedy gdy [poz. 30]; Kroki [poz. 7]; Partia solowa poz. 9]; Impromptu „Ohio" [poz. 14]; Katastrofa [poz. 16]; Co gdzie [poz. 18]; Którzy upadają [poz. 31]; Popioły [zob. poz. 30]; Skecz radiowy [poz. 2]; Ej, Joe [poz. 13]; ...jak obłoki... [poz. 21].


Prace redakcyjne


1. J. Szpotański: Zebrane utwory poetyckie. Oprac.: A. Libera, Z. Saloni. Londyn: Puls 1990, 364 s.

2. J. Andrzejewski: Miazga. [Powieść]. Wyd. pełne, nie cenzurowane [Red.: A. Libera]. Londyn: Puls Publications 1992, 507 s.

Inf. o udziale A. Libery zob. Twórczość, poz. 3 s. 49.

3. S. Barańczak: Zimy i podróże. [Wybór wierszy]. Lekcja literatury z Antonim Liberą. Kr.: WL 1997, 136 s.

Tu wybór i przedm. A. Libery pt.: „Zimy i podróże” Stanisława Barańczaka, s. 5-23.

4. J. Szpotański: Gnom; Caryca; Szmaciak. [Utwory satyryczne]. Oprac. [i posł.]: A. Libera. Łomianki: Wydawn. LTW 2007, 238 s.

5. J. Szpotański: Bania w Paryżu oraz drobne utwory satyryczne i przekłady. [Oprac. tekstologiczne: A. Libera i Z. Saloni]. Łomianki: LTW 2014, 204 s.


Zob. też Przekłady poz. 12, 15, 36, 37, 39, 44.


OPRACOWANIA (wybór)


Ank. 2009, 2010. – Wywiady zob. Twórczość poz. 3, 9, Przekłady i adaptacje poz. 50 oraz m.in.: Rozumieć Becketta. Rozm. K. Myszkowski. „Dialog” 1989 nr 11/12 [dot. Dzieła dramatyczne]; Prawda bez pocieszenia. Rozmowa z Antonim Liberą, tłumaczem i reżyserem dramatów Samuela Becketta. „Gaz. Wybor.” 1991 nr 281; Moje przygody z „Katastrofą” [S. Becketta]. „Dialog” 1992 nr 12; Noc z wielkiego piątku na sobotę. Rozm. J. Pilch. „Tyg. Powsz.” 1992 nr 8; Strażnik świętego ognia. Rozm. I.N. Czapska. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 14 [dot. tłum. poezji F. Hölderlina]; Portret z Madame w tle. Rozm. I.N. Czapska. „Życie Warszawy” 2004 nr 60 [dot. Błogosławieństwo Becketta]; Dwuznaczny obraz świata. Rozm. D. Leśniak-Rychlak. „Autoportret” 2009 nr 3 [dot. Godot i jego cień]; Pisarz, którego sukces nie zmienił ani na jotę. Rozm. J. Tomczak. „Dziennik” 2009 nr 62; Beckettowska negacja niczego nie przesądza. Jubileusz sześćdziesiątych urodzin Antoniego Libery. Rozm.: A. Bielik-Robson, T. Burek, A. Libera, I. Smolka. „Tekstualia” 2009 nr 3, przedr. w: I. Smolka: Rytm twórczego życia. Gdańsk 2013; Człowiek jest jak dziecko, które zmyśla samo siebie. Rozm. M. Mazurek. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 2; Głosy z przeszłości. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” 2011 [nr] 11; Czy wszystko jest tylko komedią? Rozm. J. Pyda. „Kwart. Artyst.” 2014 nr 4; Tłumaczyć to rozwijać język. Rozm. M. Wojtyna. „Tekstualia” 2014 nr 1; Nie można poznać przyszłości. Rozm. A. Sinkowski. „Wyspa” 2015 nr 1 [dot.: przekładu „Trylogii Tebańskiej” Sofoklesa]; Antoni Libera: przewodnik po teatrze. Rozm. M. Matyszkowicz. Wwa 2016; Beckett, powinowactwo z wyboru. Rozm. A. Czartoryska-Sziler i D. Kawa. „Arcana” 2016 nr 6; „Powtarzać stare zaklęcia ludzkości”. Z Antonim Liberą rozmawia T. Stefanek. „Teologia Polit.” 2016 nr 8.


Ogólne: A. JAMROZEK-SOWA: Duch wielkiej literatury: o twórczości Antoniego Libery. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2014. – A. PILARSKA: Egzystencjalizm w przekładzie. „Czekając na Godota" w polskich tłumaczeniach. Kr. 2014, passim. – Ł. BOROWIEC: Słuchowisko a przekład teatralny: „Rough for radio II" Samuela Becketta. „Przekładaniec” 2015 nr 31. - M. NOWAKOWSKA: „Widok z góry i z dołu" Antoniego Libery w kontekście języka wartości i odniesień kulturowych. W: Język jako świadectwo kultury dawnej i współczesnej. Kielce 2016. - T. KACZOROWSKA: Antoni Libera, cień Godota. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2017 nr 19.

Madame (poz. 2): P. CZAPLIŃSKI: Madame i melancholia. „Gaz. Wybor.” dod. „Gaz. o Książ.” 1998 nr 8, przedr. pt. Między nostalgią i melancholią w tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Kr. 2001; polem. Z. MENTZEL: Libera, równać w dół. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 46. – P. HUELLE: KPP i duch Racine’a. Kilka uwag o pewnej Madame la Directrice. „Tyg. Powsz.” 1998 nr 39. – A. JAMROZEK-SOWA: Życie jest piękne (z madame la directrice). „Fraza” 1998 nr 3/4. – K. MASŁOŃ: Podążać za Gwiazdą Północy. „Rzeczpospolita” 1998 nr 226. – A. OSTOWICZ: „Nie urodziłem się za późno...”. „Topos” 1998 nr 5/6. – S. CICHOWICZ: Owoc słodkiej fikcji. „Nowe Książ.” 1999 nr 1. – M. DZIEŃ: O Micie, który staje się słowem. „Kwart. Artyst.” 1999 nr 1. – J. GONDOWICZ: Dialogi listów w butelkach. „Nowe Książ.” 1999 nr 4, przedr. w tegoż: Pan tu nie stał. Wwa 2011. – M. INGLOT: O relacjach między nauczycielem a zdolnym uczniem – w związku z OL i JP i powieścią „Madame” Antoniego Libery. „Warsztaty Polonist.” 1999 nr 4. – W. KALISZEWSKI: Nareszcie powieść. „Więź” 1999 nr 2. – P. SZAROTA: Piękna madame i ceglasty robotnik. „Zesz. Lit.” 1999 nr 2. – K. SZCZUKA: Forma i chłopiec. „Res Publica Nowa” 1999 nr 1/2. – D. ULICKA: Czekanie na opowieść. „Nowe Książ.” 1999 nr 1. – B.P. ALEKSANDROWICZ: Ciągle ucieczka. „Pogranicza” 2000 nr 4 [dot. także: R. Majewski: Niech żyje nam rezerwa]. – M. URBANOWSKI: Syzyfowe prace (w roku 1965) – („Madame” Antoniego Libery). „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7; przedr. w tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007. – M. WOLNY: Królowa Śniegu. Międzynarodowa kariera „Madame” Antoniego Libery. „Polityka” 2000 nr 12. – M. ZWINOGRODZKA: Bezlitosna drobiazgowość. „Nowe Państwo” dod. „Nowożytny POSTygodnik” 2000 nr 7. – T. BUREK: Nareszcie powieść. W tegoż: Dziennik kwarantanny. Kr. 2001. – J. ŁUKASIEWICZ: Z różnych pamięci. W tegoż: Ruchome cele. Wwa 2003. – P. SADKOWSKI: Autotematyzm i transtekstualność w powieściach inicjacyjnych Alberta Cohena, Andreïa Makine’a i Antoniego Libery. W: Z problemów prozy. Powieść inicjacyjna. Tor. 2003. – D. SAMBORSKA-KUKUĆ: Dwa razy „Madame”. Pigmaliona autoportret z kobietą. „Teksty Drugie” 2005 nr 6. – J. BRODAL: Transponering eller transformasjon? Noen refleksjoner om oversettelse, med utgangspunkt i Antoni Liberas roman „Madame” og andre slaviske litteraturverker. „Folia Scandinavica Posnaniensa” 2006 vol. 9. – A. ROESLER: Obraz szkoły w prozie współczesnej na przykładzie „Madame” Antoniego Libery i „Pustej szkoły” Bogusławy Latawiec. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2007. – R. KOMARZEWSKA-SKOLIMOWSKA: „Madame” Antoniego Libery na lekcjach języka polskiego. „Polonistyka” 2009 nr 1. – K. BERETA: Chapeau bas. „Metafora” 2009/2011 nr 70/81. – M. GRABOWSKA: L'appréhension de l'autre dans l'interaction. Le cas des formes d'adresse dans le roman „Madame” de Antoni Libera. „Romanica Wratisl.” 2013 nr 60. – A. BUCHAŁA: „Madame” Antoniego Libery - nowa propozycja lektury dla szkoły średniej. „Kwart. Edukacyjny” 2017 nr 5.

Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie (poz. 3): A. MADALIŃSKI: Odwaga wołania na puszczy. „Śląsk” 2004 nr 9. – J. MARZEC: Upodobanie do słowa pisanego. „Nowe Książ.” 2004 nr 6. – K. MASŁOŃ: Orientacja na czucie i wiarę. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus“ 2004 nr 86. – A. NEWSKI: Błogosławiony Libera. „Lampa” 2005 nr 7. – Zob. też Wywiady.

Godot i jego cień (poz. 4): T. BUREK: Grzech straconej młodości. „Więź” 2009 nr 7. – J. MAJCHEREK. „Zesz. Lit.” 2009 nr 106. – D. NOWACKI: Kronika wypadków miłosnych. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 13. – A. PAPIESKA: Triumf literatury. „Nowe Książ.” 2009 nr 7. – J. SARNIEWSKA: W cieniu Becketta. „Lampa” 2009 nr 6. – T. SOBOLEWSKI: Z Beckettem w Café Français. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 70. – J. WAKAR: Kronika olśnienia. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 67. – B. WILDSTEIN: Libera, czyli Beckett jako katharsis. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” 2009 nr 80. – B. WIECZOREK: Przynieść pociechę zrozpaczonym. „Prz. Powsz.” 2009 nr 12. – T. WIŚNIEWSKI: W świecie Godota. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 2. – W. ZWINOGRODZKA: Na ziemi Ulro. „Teatr” 2009 nr 10. – A. KŁOPOTOWSKA: Słowo i jego cienie. „Prz. Polit.” 2010 nr 100. – G. NUREK: Ja Antoni, on Samuel. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49. – T. MACKIEWICZ: Cień Becketta. „Tekstualia” 2010 nr 1. – M. URBANOWSKI: Beckett - Jeremiasz czasów nowoczesności. „Zesz. Karmelitańskie” 2010 nr 3. –M. KŁOPOTOWSKI: Słowa i cienie. „Śląsk” 2011 nr 9. – Zob. też Wywiady.

Niech się panu darzy i dwie inne nowele (poz. 6): J. LUBELSKI: Szczęście czytania o odwiecznym zawodzie. O tryptyku Antoniego Libery. „Teologia Polit. Co miesiąc” 2013 nr 1. – M. WOJTAŚ: Życie jest nowelą. „W Drodze” 2013 nr 7. – R. ZGIERSKA: O niepowodzeniach i niedopowiedzeniach w najnowszym tomie prozatorskim Antoniego Libery. „Tekstualia” 2014 nr 1. – D. HECK: Modernistyczna nostalgia. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.

Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! (poz. 8): K. DOROSZ: Tylko w wyobrażeniu… „Więź” 2015 nr 3. – M. FALKOWSKI: Bezradni? „Dialog” 2015 nr 9. - P. MATYWIECKI: Beckett w rozmowie. „Kwart. Artyst.” 2015 nr 3. – M. PŁAZA: Jasne dialogi o ciemnym teatrze. „Kultura Liberalna” 2015 nr 338. – A. RZONCA: Lekcja Becketta. „Znak” 2015 nr 9. – T. BOCHEŃSKI: W imię Becketta. „Teatr” 2016 nr 6. – A. KŁOPOTOWSKA: O synu marnotrawnym, który (jeszcze) nie wrócił... „Prz. Polit.” 2016 nr 135. – T. WIŚNIEWSKI: Niemal to samo inaczej: o dialogach Antoniego Libery i Janusza Pydy. „Topos” 2016 nr 1.

F. Hölderlin: Co się ostaje, ustanawiają poeci (Przekłady poz. 45): I.N. CZAPSKA: Poeta nocy. „Życie Warszawy” 2003 nr 46. – J. HARTWIG: Powrót Hölderlina. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 61. – B. KIERC: „Wszystko co masz, to oddech”. „Kwart. Artyst.” 2003 nr 2/3. – J. PILCH: Przybywaj, ogniu! „Polityka” 2003 nr 12. – K. LIPIŃSKI: Hölderlin spolszczony czy spolonizowany? „ Recepcja, Transfer, Przekład” 2005 [t.] 3.

K. Kawafis: Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż... (Przekłady poz. 51): J. DEHNEL: Kawafis – reaktywacja. „Znak” 2011 nr 7/8. – J. HAJDUK: O nowym przekładzie poezji Kawafisa. (Esej polemiczny). „Przekładaniec” 2012 nr 26.

Sofokles: Trylogia Tebańska (Przekłady poz. 56): J. GÓRSKI: Nowoczesny Sofokles. „Wyspa” 2015 nr 1. – Zob. też Wywiady.


Maria Kotowska-Kachel

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Antoni LIBERA
Nawigacja
Narzędzia