Bronisław WILDSTEIN – Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Wersja z 17:24, 26 cze 2017

ur. 1952

Pseud.: B.W.; Barbara Dawidowicz; Bronisław Dzikikamień; Szymon Dawidowicz.

Prozaik, publicysta, krytyk literacki i filmowy.

Spis treści

1 BIOGRAM
2 TWÓRCZOŚĆ
- 2.1 Prace redakcyjne
3 OPRACOWANIA (wybór)

BIOGRAM

Urodzony 11 czerwca 1952 w Olsztynie; syn Szymona Wildsteina, lekarza wojskowego, i Genowefy Szydlik, pielęgniarki. W 1957 zachorował na gruźlicę i ze względu na lepsze warunki klimatyczne przeprowadził się wraz z rodzicami do Przemyśla. Gdy w 1967 jego ojciec został zwolniony z wojska (z powodu pochodzenia żydowskiego), rodzina przeniosła się do Krakowa. Uczęszczał tu kolejno do XIV Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika, z którego został usunięty za zachowanie uznane za nieodpowiednie, podobnie jak i z VII Liceum Ogólnokształcącego im. Z. Nałkowskiej, po czym uczył się w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Z. Wróblewskiego, w którym zdał maturę. W latach szkolnych trenował zapasy (był mistrzem okręgu juniorów). W 1971-80 studiował (z przerwami) filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). Podejmował w tym okresie prace fizyczne (mycie i rozładowywanie wagonów). Brał czynny udział w działalności opozycyjnej przeciwko systemowi komunistycznemu. W 1973 uczestniczył w proteście przeciwko powołaniu na UJ SZSP. W 1975-76 wraz ze swoimi przyjaciółmi Stanisławem Pyjasem i Lesławem Maleszką był organizatorem nieformalnej grupy opozycyjnej zwanej Anarchistami. W październiku 1976 został relegowany ze studiów, następnie na skutek studenckiego protestu przywrócony. Związał się w tym czasie ze środowiskiem dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego „Beczka”. Współpracował z KOR (później KSS KOR); działał na rzecz pomocy ofiarom wydarzeń Czerwca ’76; sygnował we wrześniu 1977 ogłoszoną przez to środowisko „Deklarację Ruchu Demokratycznego”. Był wielokrotnie poddawany represjom przez Służbę Bezpieczeństwa (SB). Pracował przez pewien czas w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, skąd został zwolniony w 1976. Po tragicznej śmierci S. Pyjasa 7 maja 1977 współorganizował w Krakowie tzw. czarne juwenalia i przez wiele lat dążył do wykrycia sprawców zbrodni; m.in. był współtwórcą i od 1977 rzecznikiem Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS); w późniejszych latach napisał Wspomnienie o przyjacielu, opublikowane w książce pt. Czy ktoś przebije ten mur? Sprawa Stanisława Pyjasa (wyd. Kr. 2001). Brał udział w niezależnym ruchu wydawniczym. W 1977 był współzałożycielem i członkiem redakcji podziemnego pisma studenckiego „Indeks”; na jego łamach w listopadzie tegoż roku debiutował jako publicysta reportażem pt. KRAM, czyli stragan (nr 2). Artykuły, felietony, wywiady publikował w czasopismach wydawanych poza cenzurą: krakowskim „Sygnale” (1978-79, podp. także: B.W., tu m.in. felietony podp. Bronisław Dzikikamień; od grudnia 1978 współredaktor), „Miesięczniku Małopolskim” (1983), „Veto” (1983) oraz w krakowskim piśmie „Bez Dekretu” (1989; podp. m.in.: Szymon Dawidowicz). W maju 1980 był jednym z uczestników głodówki w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej w proteście przeciw więzieniu działaczy opozycyjnych (m.in. Mirosława Chojeckiego). W sierpniu 1980, w związku z wydarzeniami w Stoczni Gdańskiej, został zatrzymany w Gdyni i aresztowany; zwolniony we wrześniu na mocy Porozumień Sierpniowych. Uczestniczył w powstawaniu NSZZ „Solidarność”, organizując m.in. biura konsultacyjne dla osób zakładających Związek. Należał do składającej się głównie z członków SKS, Grupy Inicjatywnej, która utworzyła Komitet Założycielski NZS na UJ; współtworzył także „Biuletyn NZS” i redagował jego pierwsze numery. W listopadzie 1980 po przypadkowej awanturze z milicją wykorzystał otrzymany niedawno paszport i w obawie przed aresztowaniem wyjechał wraz z żoną Iwoną Galińską początkowo do Wiednia, a następnie kolejno do Sztokholmu, Kolonii, Bonn, później przez Holandię do Francji i Włoch, po których podróżował kilka miesięcy, po czym wrócił do Paryża; cały czas pracował dorywczo fizycznie. Równocześnie odbywał spotkania z różnymi środowiskami, także z Polonią, m.in. informując o sytuacji w Polsce. Pod koniec 1981 zamierzał powrócić do Polski, ale w Holandii zatrzymał go stan wojenny. W lutym 1982 w celu utworzenia pisma i ośrodka solidarnościowej emigracji wrócił do Paryża, gdzie zamieszkał, utrzymując się z przygodnych prac, m.in. był stróżem nocnym. Włączył się w działalność polityczną i społeczną na rzecz kraju, informował o działaniach NSZZ „Solidarność”; odbywał w związku z tym liczne podróże. W maju 1982 został redaktorem naczelnym, założonego wraz z M. Chojeckim i wydawanego w Paryżu pisma pt. „Kontakt. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NSZZ Solidarność” (od 1987 podtytuł: Miesięcznik redagowany przez członków i sympatyków „Solidarności”), na jego łamach publikował artykuły (m.in. podp. pseud.: Barbara Dawidowicz) oraz przeprowadzał wywiady; w 1987 przestał redagować i współpracować z pismem. Publikował w paryskiej „Kulturze” (1982) i londyńskim „Pulsie” (1983). W 1987-90 był paryskim korespondentem Radia Wolna Europa. W tym czasie przystąpił do wolnomularstwa, w lutym 1986 związał się początkowo z polską lożą „Kopernik” (pod zwierzchnictwem Wielkiej Loży Francji) w Paryżu, gdzie w 1988 nadano mu stopień mistrza. W 1990 przyłączył się do loży niezależnej „Kopernik” (od 1991 Wielka Loża Narodowa Polski) w Warszawie; w 1991-93 był przewodniczącym loży „Przesąd Zwyciężony” w Krakowie, a od 1991 także wielkim dozorcą w tymże roku przebudzonej Wielkiej Loży Narodowej Polski; pod koniec lat dziewięćdziesiątych wycofał się z uczestnictwa w działalności lóż masońskich. W 1989 wydał jeszcze poza cenzurą swoją pierwszą powieść pt. Jak woda, za którą w 1990 otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Na początku 1990 powrócił do Polski i do 1993 był dyrektorem Polskiego Radia Kraków. W 1994 zamieszkał w Warszawie, gdzie do 1996 pracował na stanowisku sekretarza redakcji w dzienniku „Życie Warszawy”, a następnie do 1997 był zastępcą redaktora naczelnego pisma „Życie”. Artykuły, felietony, recenzje, fragmenty powieści drukował także m.in. w „Zeszytach Literackich” (1989, 2003), „Polityce Polskiej” (1990), „Tygodniku Powszechnym” (1990-2000, 2012), „Znaku” (1991, 1995, 2002-04), miesięczniku „Architektura-murator” (ok. 1995), „Gazecie Wyborczej” (1997), tygodniku „Wprost” (1997-2000). Przez pewien czas pisywał recenzje wewnętrzne dla wydawnictwa „Świat Książki”. W 1997 zaczął publikować w „Rzeczpospolitej” oraz jej dodatku „Plus Minus”; w 2000 rozpoczął stałą współpracę z tym dziennikiem (m.in. do 2004 redagował dział Opinie). W 2001 doprowadził wraz z kolegami z dawnego SKS do ujawnienia tajnego współpracownika SB o pseudonimie „Ketman”, którym okazał się jego dawny przyjaciel L. Maleszka. Kontynuował pracę literacką. W 2004 został członkiem SPP. W styczniu 2005, jako zwolennik powszechnej lustracji, wyniósł z Instytutu Pamięci Narodowej i przekazał dziennikarzom indeks osobowy, dotyczący inwigilacji obywateli przez służby specjalne PRL, nazwany później „listą Wildsteina”. Wywołało to wiele komentarzy i reperkusji w różnych środowiskach i na scenie politycznej; w związku z tym 31 stycznia 2005 został zwolniony z „Rzeczpospolitej”. Następnie pracował jako publicysta w tygodniku „Wprost” (2005-06) oraz prowadził program telewizyjny pt. Bez autocenzury w TV Puls (2005). W kwietniu 2005 został członkiem honorowym ogólnopolskiego Stowarzyszenia konserwatywno-liberalnego KoLiber. W 2005 otrzymał nagrodę Wieczystej Fundacji Pruszyńskich. Wszedł w skład Stowarzyszenia Wolnego Słowa, skupiającego dawnych działaczy opozycyjnych PRL. Od maja 2006 do lutego 2007 był prezesem zarządu Telewizji Polskiej. Po odwołaniu z tego stanowiska powrócił do „Rzeczpospolitej”, w której został komentatorem politycznym. Od 2008 prowadził w TVP programy autorskie, początkowo pt. Cienie PRL-u, od września 2008 do października 2010 pt. Bronisław Wildstein przedstawia (po zdjęciu programu z anteny działalność publicystyczną kontynuował na platformie tv.rp.pl). W 2009 otrzymał Nagrodę im. D. Fikusa w kategorii „twórca w mediach” (za 2008). W twórczości publicystycznej omawiał i komentował zwłaszcza aktualne wydarzenia polityczne i społeczne, a także kulturalne. Liczne artykuły, szkice, recenzje, fragmenty powieści, wywiady zamieszczał m.in. w pismach: „Przegląd Polityczny” (1999-2000, 2003), „Gazeta Polska” (2000, 2002-03, 2005, 2009) i „Nowe Państwo” (2002- 03) oraz ich kontynuacji miesięczniku „Niezależna Gazeta Polska Nowe Państwo” (2010, 2013), „Arcana” (2003, 2010-11), tygodnikach: „Uważam Rze” (2011-12; stała współpraca), „wSieci” (od 2012 stała współpraca, także z pokrewnym portalem internetowym wPolityce.pl), „Do Rzeczy” (od 2013 do marca 2015 stała współpraca). Pod koniec 2012 został redaktorem naczelnym nowo utworzonej stacji Telewizja Republika, której był jednym z założycieli i wiceprezesem, następnie prezesem; prowadził też w niej program pt. Bronisław Wildstein przedstawia, stanowiący kontynuację programu, emitowanego w TVP. We wrześniu 2014 zrezygnował ze stanowiska prezesa i redaktora naczelnego stacji Telewizja Republika, członkostwa w spółce oraz prowadzenia swojej audycji. W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta RP Andrzeja Dudę. We wrześniu 2016 zaczął prowadzić swój program publicystyczny pt. „Południk Wildsteina”, emitowany w TVP 2. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Medalem „Niezłomnym w Słowie” (2011), przyznawanym osobom, które w latach osiemdziesiątych działały na rzecz wolności słowa w Polsce, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznanym przez Ministra Kultury (2016), „Laurem SDP” (za 2015) w 2016 oraz Orderem Orła Białego (2016).

W 1978 ożenił się z Iwoną Galińską, psychologiem; ma dwóch synów: Dawida (ur. 1983), publicystę, reportera, i Szymona (ur. 1988). Od 2012 mieszka we wsi Knurowiec koło Wyszkowa.

TWÓRCZOŚĆ

Nowa lewica na Zachodzie. „Kultura”, Paryż 1982 nr 4 s. 14-23. Wyd. osob. [B.m.: b.w.*, 1983?], 7 k., masz.
Jakiej prawicy Polacy nie potrzebują. [Szkic]. „Kontakt”, Paryż 1986 nr 2 s. 3-11, „Orientacja na Prawo”*, Wwa 1986 nr 1 (VI) s. 1-3. Wyd. osob. [Lubl.:] Ofic. im. J. Mackiewicza* 1987, 23 s.

Tekst napisany dla Radia Wolna Europa. – Dot. programu politycznego czasopisma „Polityka Pol.”* oraz książki P. Wierzbickiego „Myśli staroświeckiego Polaka”.

Jak woda. [Powieść]. [Kr.:] OL* 1989, 129 s.

Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie przyznana w 1990.

Brat. [Powieść]. Kr.: OL 1992, 251 s.
O zdradzie i śmierci (czyli przypisy do Plutarcha). [Opowiadania]. Kr.: OL 1994, 141 s.

Nagroda Fundacji Kultury Pol. w 1994.

Zawartość: Zdobywca miast; Głowa; Wąż.

Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca. [Szkice]. Kr.: Ośrodek Myśli Polit.; Księg. Akademicka 2000, 120 s. Bibl. Myśli Polit. – Ośrodek Myśli Polit., 28. Przedr. zob. poz. 10.

Zawartość: Legendy Okrągłego Stołu; Interesy stanu wojennego; Cd. Legend Okrągłego Stołu; Krótka dygresja o komunistach; Pacta sunt servanda; Anatomia zaniechania; Antydekomunizacja jako ideologia; Nowe układy; Wzorzec Michnika; Krótka historia dekomunizacji po polsku; Krótka dygresja o totalitaryzmie; Nikczemność jako norma; Zdrada elit; Czy prawo może dekomunizować; Prawo i prawnicy; Czy poza prawem istnieje etyka; Krótka dygresja o winie i wybaczeniu; Całe zło lustracji; Budowa imperium; Mit fachowców; Golem uwolniony; Upadek mitu fachowców; Postkomunistyczne dziedzictwo; Uwagi końcowe.

Profile wieku. Wstęp: B. Wildstein. Kr.: Bertelsmann Media; Klub Świat Książ. POLITEJA 2000, 237 s.

Wywiady przeprowadzone przez B. Wildsteina druk. wcześniej w wersji skróconej w tyg. „Wprost” (powst. podczas pobytu w USA). – Zawartość: Ład zostaje odbudowany. Rozmowa z Francisem Fukuyamą; Jesteśmy skazani na konflikt cywilizacji. Rozmowa z Samuelem Huntingtonem; Nie można pogodzić tradycyjnego islamu z prawami człowieka. Rozmowa z Bernardem Lewisem; Smutno, choć nie tragicznie. Rozmowa z Richardem Pipesem; Jesteśmy bezradni wobec podstawowych pytań. Rozmowa ze Zbigniewem Brzezińskim; Czas zrozumieć, jaką tragedią był komunizm. Rozmowa ze Stéphane’em Courtois i Jeanem-Luisem Panne’em; Prawie wszędzie widzę przesłanki do optymizmu. Rozmowa z Paulem Johnsonem; Ideowa próżnia na Zachodzie jest bardzo groźna. Rozmowa z Normanem Daviesem; Naszą rzeczywistością jest światowy rynek. Rozmowa z Lesterem Turowem; Ślizgamy się po bardzo cienkim lodzie. Rozmowa z Benjaminem Barberem; Istnieje 101 dróg demokracji i wolnego rynku. Rozmowa z lordem Ralfem Dahrendorfem; Filozofia pasożytuje na wyobraźni poetyckiej. Rozmowa z Richardem Rortym; Nie jestem postmodernistą. Rozmowa z Jacques’em Derridą; Życie jest bardziej złożone niż tradycyjna etyka; Ze wszystkiego można wykuć pałkę. Rozmowa z Leszkiem Kołakowskim; Plagą naszych czasów jest nihilizm. Rozmowa z Michaelem Nowakiem; W XX wieku Kościół odkrył swoje najgłębsze korzenie. Rozmowa z George’em Weigelem; Za wolność trzeba zapłacić. Rozmowa z ks. Richardem Johnem Neuhausem.

Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością. [Opowiadania]. Kr.: Arcana 2003, 288 s. Wyd. 2 Kr.: Wydawn. „M” 2010.

Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.

Nagroda im. A. Kijowskiego w 2004.

Zawartość: Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością; Pralnia, czyli czy może to być przypadek?; Ostatni człowiek; Kaukazinvest albo mężczyźni z Kaukazu; Dom pod lasem; Nietaktowna śmierć.

Mistrz. [Powieść]. Wwa: Świat Książ. 2004, 334 s. Nowa Proza Pol.

Książka zainspirowana postacią reżysera teatralnego Jerzego Grotowskiego.

Długi cień PRL-u, czyli Dekomunizacja, której nie było. [Szkice publicystyczne]. Kr.: Arcana 2005, 253 s.

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.

Zawartość: Wstęp. – Nadto szkice z poz. 6, – oraz: Antykomunizm po komunizmie; Wybieranie przyszłości, czyli choroba pamięci: Marsz w rytmie disco polo; Postkomuniści i oportuniści; Prawo do podłości; Ucieczka od odpowiedzialności; Zło pozbawione twarzy; Prawo w obronie zbrodni; Mit niezastąpionych fachowców; Nie ma oszołomów na lewicy; Jacy kombatanci nam grożą: Polemika o słowo; Kombatancka mentalność; Zagrożenie dla demokracji; Dobrzy i źli kombatanci; Polityczne motywy; Poprawnościowa teoria predestynacji; Antylustracyjne strategie; Walka z lustracją w świetle zachodniej kulturomachii; Słabość III Rzeczpospolitej: Kadry; Charaktery i postawy; Kadry, ciąg dalszy; Państwo właściciel, państwo łup; Państwo to oni; Państwo korporacyjne; Forma prawa i lobby prawnicze; Nauka, kultura i …; W Polsce i gdzie indziej; Od ideologii do antyideologii; Pośmiertne ubezwłasnowolnienie [polemika z esejem J. Bocheńskiego „Z Herbertem w labiryntach” druk. w „Gaz. Wybor.” 2001 nr 53].

Dolina Nicości. [Powieść]. Kr.: Wydawn. „M” 2008, 343 s.

Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.

Nagroda Lit. im. J. Mackiewicza w 2009. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.

Adapt. t v: Dolina Nicości. Scenariusz (na motywach książki): W. Tomczyk. Reż.: W. Nowak. TVP 2011.

Przekł.: czes.: Údoli Nicoty. [Przeł.:] P. Šustrová, J. Wünsch. Praha 2010, – rum.: Valea Nimicriciei. [Przeł.] G. Geambaşu. Bucureşti 2016.

Moje boje z III RP (i nie tylko). Wybór publicystyki (2001-2008). Przedm.: G. Górny. Wwa: Fronda 2008, 485 s.

Zawartość: Polska: Arbitrzy we własnej sprawie; Lekarze w państwie korporacyjnym; Co ujawnia afera [L.] Rywina; Sprawa [R.] Kluski, sprawa Rywina; Skąd wziął się [A.] Lepper; Koniec III Rzeczypospolitej; Pamięć i jej wrogowie; Nieznośna wolność słowa; Koniec świata [A.] Michnika; Układ ponadpolityczny; III RP – studium oligarchii; W świetle sprawy [R.] Kapuścińskiego; Wojna kultur a polityka polska; Patriotyzm na lewicowym indeksie; PO jako obiekt kolonizacji; Kto nie chce debaty publicznej; Ofiary spaczonego prawa; Prawica, konserwatyzm, modernizacja; Podzwonne dla partii autorytetów; Sprawa [L.] Wałęsy, czyli wojna o władzę nad symbolami; Sprawa [K.] Olewnika – dowód na istnienie układu; Zapomnieć o [L.] Rywinie; Dlaczego potrzebna nam jest IV RP; Co nam zostało z IV RP?. – Europa: Zgodnie z rasistowską logiką za przewiny białych; Odpowiadają wszyscy biali; Euroutopia; W niewoli stereotypów; Benedykcja Europy; Euroentuzjaści przeciw Polsce; Strzeżmy się Karty praw podstawowych; Utopia Eurokratów; Unia narodowych interesów; Traktat lizboński – dogmat naszych mędrków. – Świat: Przeciw wyrozumiałości; Kto lubi Afrykę; Nowa kulturalna rewolucja; O fałszywym pojmowaniu praw człowieka; Pokój za wszelką cenę. – Okiem barbarzyńcy: Polska [A.] Michnika i [J.] Urbana; Kmicic czy Dyndalski?; Duchowe karły lustracji; Koncesjonowany świat; Nie ma się czemu dziwić; Szkoła insynuacji; Wzniosłe i śmieszne; Lepsi i gorsi; Wielka kompromitacja; Pamięć, salony i manicheizm; Prawa ubeka – prawem obywatela; Przyszłość w przeszłości zakorzeniona; Zwarte szeregi tolerancji; To straszne wychowanie; Barbarzyńcy i szacunek; Demokracja przy grillu; Muzeum podejrzanej historii; Równość wobec prawa, czyli populizm; Polowanie na Don Kichota.

Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał. Wybór publicystyki kulturalnej. Przedm.: P. Milcarek. Wwa: Fronda Pl 2009, 279 s.

Zawartość: Dziesiąta muza: Zabawne obiekty niepoważnego kultu; O wilkach dobrych i złych („Tańczący z wilkami” Kevina Costnera); Jagnię i kanibal („Milczenie owiec” Jonathana Demme’a); Caravaggio („Caravaggio” Dereka Jermana); Ucieczka do kresu natury („Urodzeni mordercy” Olivera Stone’a); Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał („Pulp fiction” Quentina Tarantino); Romantyzm rynsztoka („Gwałt” Wirginie Despantes i „Nieodwracalne” Gaspara Noego); Toschiro Mifune – aktor i samuraj; Cień gilotyny („Danton” Andrzeja Wajdy). – Drugie dno: Okręt piratów na placu Châtelet [dot.: B. Brecht: Opera za 3 grosze]; Artyści przeciw społeczeństwu otwartemu [dot. relacji między polityką a sztuką oraz m.in. J. Cortázara]; Autorytety: osoby znaczące i medialne; Wydrążeni ludzie [dot. m.in. eseju T. Todorova „Skazani na heroizm”. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 91]. – Piąta klepka: Chomik w mikserze; Tako rzecze Zlatko; Giovinezza; Faszyzm i dekonstrukcja; Kabaret, parady i interpretacje; Widmo Lei Fenga; Seans dla aborygenów [dot. filmu dokumentalnego A. Fidyka „Kiniarze z Kalkuty”]; Ostrożnie z podręcznikami [dot. m.in. filmu P. Weira: Stowarzyszenie umarłych poetów]; Ta piękna rewolucja [dot. filmu P. Garnela: Powiew nocy]; Gwałt na Harvardzie [dot. życia uniwersyteckiego w Stanach Zjednoczonych]; Miłe złego początki [dot. podróży inicjacyjnej, m.in. filmu G. MacKennona „W stronę Marakeszu”]; Dom z ogródkiem [dot. stereotypów]; Zagubione zwierzęta; „Mdłości” doby informatyki [dot. twórczości M. Houllebecqa, zwłaszcza powieści „Poszerzenie pola walki”].

Czas niedokonany. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2011, 592 s.
Niepokorny. [Wywiad rzeka]. Rozm.: P. Zaremba, M. Karnowski. Wwa: Fronda Pl 2012, 341 s. Lustra.
Ukryty. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2012, 255 s.

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.

Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP. [Szkice]. Pozn.: Zysk i S-ka [2013], 517 s.

Część tekstów druk. w l. 2007-2013 w pismach: „Arcana”, „Gaz. Pol. Codziennie”, „Uważam Rze” oraz dod. hist. „Historia. Uważam Rze”, „Rzeczpospolita” i dod. hist. „Historia. Do Rzeczy”. – Zawartość: Demokracja limitowana, czyli elity i lud w systemie postkomunistycznym; Polityka i pedagogika historyczna III RP; Przemyśleć Solidarność; Polska, antysemityzm, lewica [Nagroda im. Jerzego Zieleńskiego przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w 2012]; Dlaczego nie lubię III RP; Zdrada i III RP; Koszmary III RP; Obuch „teorii spiskowej”; W krainie bałwanów; Rak biurokracji; Eksplozja antyrozumu, czyli nowa lewica wobec narodowej żałoby [dot. pracy zbiorowej wyd. przez „Krytykę Polityczną” pt. Żałoba]; Ideologiczna rehabilitacja PRL-u [dot. m.in. książki A. Domosławskiego „Kapuściński non-fiction”]; Pogarda dla przodków, czyli pycha współczesnych; Polsko-ukraiński splot; Bohaterzy czy frajerzy, czyli konserwatywnym dekonstruktorom; Do kołtuna III RP; Czy Polaków stać na niepodległość?; Sens i bezsens patriotyzmu; Gdyby bolszewicy wygrali; Silva rerum; Postpolityczność czyli postdemokracja; W postdemokratycznych czasach; Piarowcy czy sofiści; Prawa przeciw prawu; Homo pacjent, czyli o dysleksji inaczej; Dlaczego jestem homofobem; Co nas czeka; Młot antydyskryminacji; Przemoc w służbie postępu; Wojna z faszyzmem, czyli mowa nienawiści III RP; Kategoria kiczu jako lewicowa pałka; Czy demokracje potrafią się bronić; Kryzys kapitalizmu czy zdrowego rozsądku?; Europa, czyli nowy podział polityczny; Europropaganda; Bezpieczeństwo przeciw wolności?; Lewica w poszukiwaniu tożsamości; Kultura i polityka w Europie dziś; Radosne Kasandry; Artyście biada [dot. J. Lebensteina].

Cienie moich czasów. [Esej]. Pozn.: Zysk i S-ka 2015, 452 s.
Dom wybranych. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2016, 388 s.

Wybór esejów w jęz. rum.: „Un trecut care se ȋncăpățânează să nu mai treacă”. [Przeł.] A.-M. Cernea. Bucureşti 2014.

Przekłady tekstów B. Wildsteina w antologiach zagranicznych: czes.: Návrat člověka bez vlastnotí. [Oprac.:] M. Ruczaj. Brno 2010, – niem.: Polnische Literatur im Gespräch II. 7.-10.XI. 1996. Kr. 1996; Anti-Totalitarismus. [Oprac.:] P. Śpiewak. Frankfurt am Main 2003.

Przekład

Des droits de l’homme et du citoyen en Republique Populaire de Pologne. 1984. Rapport. Par le Comité Helsinki en Pologne. [Przeł.] B. Wildstein. Bruxelles: Le Bureau de Coord. à l’ Étranger de NSZZ „Solidarność” 1985, 116 s.

Prace redakcyjne

Komitet Samoobrony Społecznej „KOR” [Komitet Obrony Robotników]. [Wywiady przeprowadził i oprac.: B. Wildstein]. „Kontakt”, Paryż 1983 nr 5. Wyd. osob. Kr.: Inicjatywa Wydawn. *1984, 101 s., masz.

Zawiera rozmowy z A. Kowalską, S. Blumsztajnem, M. Chojeckim, K. Pomianem, A. Smolarem, – nadto szkic B. Wildsteina: Z osobistej perspektywy.

Kontakt. Paris, [etc. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NSZZ-Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]. Wybór z dziesięciu numerów „Kontaktu”, styczeń-październik 1985, nr 33-43. Red.: B. Wildstein. Wwa: Przedświt* 1986, 101 s.

Tu m.in. B. Wildsteina: Mesjanizm i Solidarność, s. 11-16; Dwa pojęcia historii, s. 36-38.

OPRACOWANIA (wybór)

Ank. 2015.
Autor o sobie zob. Twórczość poz. 15 oraz m.in.: Poczuliśmy, że Kraków jest wolny. Oprac. P. Wroński. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 222 dod. KOR [nr ] 4 [dot. działań opozycyjnych w krakowskim środowisku studenckim po zamordowaniu S. Pyjasa].
Wywiady: Rozmowa z Bronisławem Wildsteinem. Rozm. W. Grotowicz. „Obecność”* 1985 nr 9 [dot. paryskiego pisma „Kontakt”]; Bronisław Wildstein. Rozm.: A. Bartosiak, Ł. Klinke, M. Meller. „Playboy” 2005 nr 4; Od teczki do stołu okrągłego. Rozm. P. Najsztub. „Przekrój” 2005 nr 7; Jestem grzecznym człowiekiem. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 20; Nie nająłem się do cyrku. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 27; Uznano mnie za obce ciało, które trzeba usunąć. Rozm. J. Lichocka. „Rzeczpospolita” 2007 nr 50; [L.] Maleszka był kimś w rodzaju Zeliga. Rozm. P. Zaremba. „Dziennik” 2008 nr 148; O zdradzie i kłamstwie. Rozm. P. Dunin-Wąsowicz. „Lampa” 2008 nr 11 [dot. gł.: Dolina Nicości]; Pisarz z temperamentem. Rozm. W. Jurasz. „Dz. Pol.” 2008 nr 143; Jest inny świat. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2009 nr 262 dod. „Plus Minus” [dot. gł.: Dolina Nicości]; Nie jestem dziennikarzem partyjnym. „Dziennik” 2009 nr 84; Polska kultura jest katolicka. Rozm. A. Puchejda. „Znak” 2011 nr 4; Powinności w odwróconym świecie. Rozm. J. Grzegorczyk. „W Drodze” 2011 [nr] 5; Zostaje nam wojowanie. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2011 nr 102 [dot. m.in.: Czas niedokonany]; Żyjemy w rzece czasu. Rozm. P. Legutko. „Dz. Pol.” 2011 nr 103 [dot. gł.: Czas niedokonany]; [Dziesiątego] 10 kwietnia rzeczywistość pękła. Rozm. S. Reńca. „Tyg. Solidarność” 2012 nr 42 [dot. też: Ukryty]; Ofensywa piarowców i nakazana lekkość bytu. Rozm. Ł. Kaczyński. „Polska Dz. Łódz.” 2012 nr z 4 X; Potrzebujemy nowych elit. Rozm. R. Molenda. „idziemy” 2012 nr 46 [dot. m.in.: Ukryty]; Republika – nowa telewizja. „Tyg. Solidarność” 2013 nr 19 [dot. kierowanej przez B. Wildsteina Telewizji Republika] ; Republika TV – rzetelna alternatywa. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2013 nr 7; Jesteśmy na fali, zmieniamy system. Rozm.: J. i M. Karnowscy. „wSieci” 2014 nr 36 [dot. też Telewizji Republika]; Rewolucji nie było. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2014 nr 3; W jakimś sensie dziedziczymy PRL. Rozm. J. Szczepański. „Polska. Metropolia Warsz.” 2014 nr 5, dod. „Forum”; Ja, Polak katolik. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 67; Nie daję nikomu w ryja. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 284 dod. „Plus Minus” [dot. gł.: Cienie moich czasów]; Subtelny Bronisław. Rozm. M. Rigamonti. „Dz. Gaz. Prawna” 2015 nr 221; Konserwatyści zawsze mieli problem ze sztuką. Rozm. Ł. Kaczyński. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 10 dod. „Magazyn” [dot. m.in.: Cienie moich czasów]; Przyjaźniłem się z Michnikiem. Rozm. M. Cieślik. „Wprost” 2016 nr 3; Wracam do TVP robić, to co potrafię. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 65 dod. „Magazyn”; Wygrywamy z Michnikiem. Rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2016 nr 19; Byliśmy razem i nadal jesteśmy. O powstaniu Studenckiego Komitetu Solidarności z Bronisławem Wildsteinem (SKS Kraków) i Krzysztofem Turkowskim (SKS Wrocław) rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2017 nr 20; Celem dominującej ideologii jest zniszczenie tradycyjnych tożsamości. Rozm. A. Czupryn. „Polska. Metropolia Warsz.” 2017 nr 18 dod. „Magazyn”.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''WILDSTEIN Bronisław'''
+<div id="shortDescription">
+<p>ur. 1952</p>
+<p>Pseud.: B.W.; Barbara Dawidowicz; Bronisław Dzikikamień; Szymon Dawidowicz.</p>
+<p>Prozaik, publicysta, krytyk literacki i filmowy.</p>
+</div id='shortDescription'>
-'''ur. 1952'''
+<div class='all'>
+<div class='biogram'>
+==BIOGRAM==
+<p>Urodzony 11 czerwca 1952 w Olsztynie; syn Szymona Wildsteina, lekarza wojskowego, i Genowefy Szydlik, pielęgniarki. W 1957 zachorował na gruźlicę i ze względu na lepsze warunki klimatyczne przeprowadził się wraz z rodzicami do Przemyśla. Gdy w 1967 jego ojciec został zwolniony z wojska (z powodu pochodzenia żydowskiego), rodzina przeniosła się do Krakowa. Uczęszczał tu kolejno do XIV Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika, z którego został usunięty za zachowanie uznane za nieodpowiednie, podobnie jak i z VII Liceum Ogólnokształcącego im. Z. Nałkowskiej, po czym uczył się w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Z. Wróblewskiego, w którym zdał maturę. W latach szkolnych trenował zapasy (był mistrzem okręgu juniorów). W 1971-80 studiował (z przerwami) filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). Podejmował w tym okresie prace fizyczne (mycie i rozładowywanie wagonów). Brał czynny udział w działalności opozycyjnej przeciwko systemowi komunistycznemu. W 1973 uczestniczył w proteście przeciwko powołaniu na UJ SZSP. W 1975-76 wraz ze swoimi przyjaciółmi Stanisławem Pyjasem i Lesławem Maleszką był organizatorem nieformalnej grupy opozycyjnej zwanej Anarchistami. W październiku 1976 został relegowany ze studiów, następnie na skutek studenckiego protestu przywrócony. Związał się w tym czasie ze środowiskiem dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego „Beczka”. Współpracował z KOR (później KSS KOR); działał na rzecz pomocy ofiarom wydarzeń Czerwca ’76; sygnował we wrześniu 1977 ogłoszoną przez to środowisko „Deklarację Ruchu Demokratycznego”. Był wielokrotnie poddawany represjom przez Służbę Bezpieczeństwa (SB). Pracował przez pewien czas w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, skąd został zwolniony w 1976. Po tragicznej śmierci S. Pyjasa 7 maja 1977 współorganizował w Krakowie tzw. czarne juwenalia i przez wiele lat dążył do wykrycia sprawców zbrodni; m.in. był współtwórcą i od 1977 rzecznikiem Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS); w późniejszych latach napisał ''Wspomnienie o przyjacielu'', opublikowane w książce pt. ''Czy ktoś przebije ten mur? Sprawa Stanisława Pyjasa'' (wyd. Kr. 2001). Brał udział w niezależnym ruchu wydawniczym. W 1977 był współzałożycielem i członkiem redakcji podziemnego pisma studenckiego „Indeks”; na jego łamach w listopadzie tegoż roku debiutował jako publicysta reportażem pt. ''KRAM, czyli stragan'' (nr 2). Artykuły, felietony, wywiady publikował w czasopismach wydawanych poza cenzurą: krakowskim „Sygnale” (1978-79, podp. także: B.W., tu m.in. felietony podp. Bronisław Dzikikamień; od grudnia 1978 współredaktor), „Miesięczniku Małopolskim” (1983), „Veto” (1983) oraz w krakowskim piśmie „Bez Dekretu” (1989; podp. m.in.: Szymon Dawidowicz). W maju 1980 był jednym z uczestników głodówki w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej w proteście przeciw więzieniu działaczy opozycyjnych (m.in. Mirosława Chojeckiego). W sierpniu 1980, w związku z wydarzeniami w Stoczni Gdańskiej, został zatrzymany w Gdyni i aresztowany; zwolniony we wrześniu na mocy Porozumień Sierpniowych. Uczestniczył w powstawaniu NSZZ „Solidarność”, organizując m.in. biura konsultacyjne dla osób zakładających Związek. Należał do składającej się głównie z członków SKS, Grupy Inicjatywnej, która utworzyła Komitet Założycielski NZS na UJ; współtworzył także „Biuletyn NZS” i redagował jego pierwsze numery. W listopadzie 1980 po przypadkowej awanturze z milicją wykorzystał otrzymany niedawno paszport i w obawie przed aresztowaniem wyjechał wraz z żoną Iwoną Galińską początkowo do Wiednia, a następnie kolejno do Sztokholmu, Kolonii, Bonn, później przez Holandię do Francji i Włoch, po których podróżował kilka miesięcy, po czym wrócił do Paryża; cały czas pracował dorywczo fizycznie. Równocześnie odbywał spotkania z różnymi środowiskami, także z Polonią, m.in. informując o sytuacji w Polsce. Pod koniec 1981 zamierzał powrócić do Polski, ale w Holandii zatrzymał go stan wojenny. W lutym 1982 w celu utworzenia pisma i ośrodka solidarnościowej emigracji wrócił do Paryża, gdzie zamieszkał, utrzymując się z przygodnych prac, m.in. był stróżem nocnym. Włączył się w działalność polityczną i społeczną na rzecz kraju, informował o działaniach NSZZ „Solidarność”; odbywał w związku z tym liczne podróże. W maju 1982 został redaktorem naczelnym, założonego wraz z M. Chojeckim i wydawanego w Paryżu pisma pt. „Kontakt. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NSZZ Solidarność” (od 1987 podtytuł: Miesięcznik redagowany przez członków i sympatyków „Solidarności”), na jego łamach publikował artykuły (m.in. podp. pseud.: Barbara Dawidowicz) oraz przeprowadzał wywiady; w 1987 przestał redagować i współpracować z pismem. Publikował w paryskiej „Kulturze” (1982) i londyńskim „Pulsie” (1983). W 1987-90 był paryskim korespondentem Radia Wolna Europa. W tym czasie przystąpił do wolnomularstwa, w lutym 1986 związał się początkowo z polską lożą „Kopernik” (pod zwierzchnictwem Wielkiej Loży Francji) w Paryżu, gdzie w 1988 nadano mu stopień mistrza. W 1990 przyłączył się do loży niezależnej „Kopernik” (od 1991 Wielka Loża Narodowa Polski) w Warszawie; w 1991-93 był przewodniczącym loży „Przesąd Zwyciężony” w Krakowie, a od 1991 także wielkim dozorcą w tymże roku przebudzonej Wielkiej Loży Narodowej Polski; pod koniec lat dziewięćdziesiątych wycofał się z uczestnictwa w działalności lóż masońskich. W 1989 wydał jeszcze poza cenzurą swoją pierwszą powieść pt. ''Jak woda'', za którą w 1990 otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Na początku 1990 powrócił do Polski i do 1993 był dyrektorem Polskiego Radia Kraków. W 1994 zamieszkał w Warszawie, gdzie do 1996 pracował na stanowisku sekretarza redakcji w dzienniku „Życie Warszawy”, a następnie do 1997 był zastępcą redaktora naczelnego pisma „Życie”. Artykuły, felietony, recenzje, fragmenty powieści drukował także m.in. w „Zeszytach Literackich” (1989, 2003), „Polityce Polskiej” (1990), „Tygodniku Powszechnym” (1990-2000, 2012), „Znaku” (1991, 1995, 2002-04), miesięczniku „Architektura-murator” (ok. 1995), „Gazecie Wyborczej” (1997), tygodniku „Wprost” (1997-2000). Przez pewien czas pisywał recenzje wewnętrzne dla wydawnictwa „Świat Książki”. W 1997 zaczął publikować w „Rzeczpospolitej” oraz jej dodatku „Plus Minus”; w 2000 rozpoczął stałą współpracę z tym dziennikiem (m.in. do 2004 redagował dział ''Opinie''). W 2001 doprowadził wraz z kolegami z dawnego SKS do ujawnienia tajnego współpracownika SB o pseudonimie „Ketman”, którym okazał się jego dawny przyjaciel L. Maleszka. Kontynuował pracę literacką. W 2004 został członkiem SPP. W styczniu 2005, jako zwolennik powszechnej lustracji, wyniósł z Instytutu Pamięci Narodowej i przekazał dziennikarzom indeks osobowy, dotyczący inwigilacji obywateli przez służby specjalne PRL, nazwany później „listą Wildsteina”. Wywołało to wiele komentarzy i reperkusji w różnych środowiskach i na scenie politycznej; w związku z tym 31 stycznia 2005 został zwolniony z „Rzeczpospolitej”. Następnie pracował jako publicysta w tygodniku „Wprost” (2005-06) oraz prowadził program telewizyjny pt. ''Bez autocenzury'' w TV Puls (2005). W kwietniu 2005 został członkiem honorowym ogólnopolskiego Stowarzyszenia konserwatywno-liberalnego KoLiber. W 2005 otrzymał nagrodę Wieczystej Fundacji Pruszyńskich. Wszedł w skład Stowarzyszenia Wolnego Słowa, skupiającego dawnych działaczy opozycyjnych PRL. Od maja 2006 do lutego 2007 był prezesem zarządu Telewizji Polskiej. Po odwołaniu z tego stanowiska powrócił do „Rzeczpospolitej”, w której został komentatorem politycznym. Od 2008 prowadził w TVP programy autorskie, początkowo pt. ''Cienie PRL-u'', od września 2008 do października 2010 pt. ''Bronisław Wildstein przedstawia'' (po zdjęciu programu z anteny działalność publicystyczną kontynuował na platformie tv.rp.pl). W 2009 otrzymał Nagrodę im. D. Fikusa w kategorii „twórca w mediach” (za 2008). W twórczości publicystycznej omawiał i komentował zwłaszcza aktualne wydarzenia polityczne i społeczne, a także kulturalne. Liczne artykuły, szkice, recenzje, fragmenty powieści, wywiady zamieszczał m.in. w pismach: „Przegląd Polityczny” (1999-2000, 2003), „Gazeta Polska” (2000, 2002-03, 2005, 2009) i „Nowe Państwo” (2002- 03) oraz ich kontynuacji miesięczniku „Niezależna Gazeta Polska Nowe Państwo” (2010, 2013), „Arcana” (2003, 2010-11), tygodnikach: „Uważam Rze” (2011-12; stała współpraca), „wSieci” (od 2012 stała współpraca, także z pokrewnym portalem internetowym wPolityce.pl), „Do Rzeczy” (od 2013 do marca 2015 stała współpraca). Pod koniec 2012 został redaktorem naczelnym nowo utworzonej stacji Telewizja Republika, której był jednym z założycieli i wiceprezesem, następnie prezesem; prowadził też w niej program pt. ''Bronisław Wildstein przedstawia'', stanowiący kontynuację programu, emitowanego w TVP. We wrześniu 2014 zrezygnował ze stanowiska prezesa i redaktora naczelnego stacji Telewizja Republika, członkostwa w spółce oraz prowadzenia swojej audycji. W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta RP Andrzeja Dudę. We wrześniu 2016 zaczął prowadzić swój program publicystyczny pt. „Południk Wildsteina”, emitowany w TVP 2. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Medalem „Niezłomnym w Słowie” (2011), przyznawanym osobom, które w latach osiemdziesiątych działały na rzecz wolności słowa w Polsce, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznanym przez Ministra Kultury (2016), „Laurem SDP” (za 2015) w 2016 oraz Orderem Orła Białego (2016).</p>
+<p>W 1978 ożenił się z Iwoną Galińską, psychologiem; ma dwóch synów: Dawida (ur. 1983), publicystę, reportera, i Szymona (ur. 1988). Od 2012 mieszka we wsi Knurowiec koło Wyszkowa.</p>
+</div> <!-- biogram -->
-Pseud.: B.W.; Barbara Dawidowicz; Bronisław Dzikikamień; Szymon Dawidowicz.
+<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
-Prozaik, publicysta, krytyk literacki i filmowy.
+==TWÓRCZOŚĆ==
+<ol>
+<li> Nowa lewica na Zachodzie. „Kultura”, Paryż 1982 nr 4 s. 14-23. Wyd. osob. [B.m.: b.w.*, 1983?], 7 k., masz.</li>
+<li> Jakiej prawicy Polacy nie potrzebują. [Szkic]. „Kontakt”, Paryż 1986 nr 2 s. 3-11, „Orientacja na Prawo”*, Wwa 1986 nr 1 (VI) s. 1-3. Wyd. osob. [Lubl.:] Ofic. im. J. Mackiewicza* 1987, 23 s.</li>
+<p class='comment'>Tekst napisany dla Radia Wolna Europa. – Dot. programu politycznego czasopisma „Polityka Pol.”* oraz książki P. Wierzbickiego „Myśli staroświeckiego Polaka”.</p>
+<li> [[#Jak woda|Jak woda]]. [Powieść]. [Kr.:] OL* 1989, 129 s.</li>
+<p class='comment'>Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie przyznana w 1990.</p>
+<li> [[#Brat|Brat]]. [Powieść]. Kr.: OL 1992, 251 s.</li>
+<li> [[#O zdradzie i śmierci|O zdradzie i śmierci]] (czyli przypisy do Plutarcha). [Opowiadania]. Kr.: OL 1994, 141 s.</li>
+<p class='comment'>Nagroda Fundacji Kultury Pol. w 1994.</p>
+<p class='comment'>Zawartość: Zdobywca miast; Głowa; Wąż.</p>
+<li> [[#Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca|Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca]]. [Szkice]. Kr.: Ośrodek Myśli Polit.; Księg. Akademicka 2000, 120 s. ''Bibl. Myśli Polit. – Ośrodek Myśli Polit.'', 28. Przedr. zob. poz. 10.</li>
+<p class='comment'>Zawartość: Legendy Okrągłego Stołu; Interesy stanu wojennego; Cd. Legend Okrągłego Stołu; Krótka dygresja o komunistach; Pacta sunt servanda; Anatomia zaniechania; Antydekomunizacja jako ideologia; Nowe układy; Wzorzec Michnika; Krótka historia dekomunizacji po polsku; Krótka dygresja o totalitaryzmie; Nikczemność jako norma; Zdrada elit; Czy prawo może dekomunizować; Prawo i prawnicy; Czy poza prawem istnieje etyka; Krótka dygresja o winie i wybaczeniu; Całe zło lustracji; Budowa imperium; Mit fachowców; Golem uwolniony; Upadek mitu fachowców; Postkomunistyczne dziedzictwo; Uwagi końcowe.</p>
+<li> [[#Profile wieku|Profile wieku]]. Wstęp: B. Wildstein. Kr.: Bertelsmann Media; Klub Świat Książ. POLITEJA 2000, 237 s.</li>
+<p class='comment'>Wywiady przeprowadzone przez B. Wildsteina druk. wcześniej w wersji skróconej w tyg. „Wprost” (powst. podczas pobytu w USA). – Zawartość: Ład zostaje odbudowany. Rozmowa z Francisem Fukuyamą; Jesteśmy skazani na konflikt cywilizacji. Rozmowa z Samuelem Huntingtonem; Nie można pogodzić tradycyjnego islamu z prawami człowieka. Rozmowa z Bernardem Lewisem; Smutno, choć nie tragicznie. Rozmowa z Richardem Pipesem; Jesteśmy bezradni wobec podstawowych pytań. Rozmowa ze Zbigniewem Brzezińskim; Czas zrozumieć, jaką tragedią był komunizm. Rozmowa ze Stéphane’em Courtois i Jeanem-Luisem Panne’em; Prawie wszędzie widzę przesłanki do optymizmu. Rozmowa z Paulem Johnsonem; Ideowa próżnia na Zachodzie jest bardzo groźna. Rozmowa z Normanem Daviesem; Naszą rzeczywistością jest światowy rynek. Rozmowa z Lesterem Turowem; Ślizgamy się po bardzo cienkim lodzie. Rozmowa z Benjaminem Barberem; Istnieje 101 dróg demokracji i wolnego rynku. Rozmowa z lordem Ralfem Dahrendorfem; Filozofia pasożytuje na wyobraźni poetyckiej. Rozmowa z Richardem Rortym; Nie jestem postmodernistą. Rozmowa z Jacques’em Derridą; Życie jest bardziej złożone niż tradycyjna etyka; Ze wszystkiego można wykuć pałkę. Rozmowa z Leszkiem Kołakowskim; Plagą naszych czasów jest nihilizm. Rozmowa z Michaelem Nowakiem; W XX wieku Kościół odkrył swoje najgłębsze korzenie. Rozmowa z George’em Weigelem; Za wolność trzeba zapłacić. Rozmowa z ks. Richardem Johnem Neuhausem.</p>
+<li> [[#Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością|Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością]]. [Opowiadania]. Kr.: Arcana 2003, 288 s. Wyd. 2 Kr.: Wydawn. „M” 2010.</li>
+<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.</p>
+<p class='comment'>Nagroda im. A. Kijowskiego w 2004.</p>
+<p class='comment'>Zawartość: Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością; Pralnia, czyli czy może to być przypadek?; Ostatni człowiek; Kaukazinvest albo mężczyźni z Kaukazu; Dom pod lasem; Nietaktowna śmierć.</p>
+<li> [[#Mistrz|Mistrz]]. [Powieść]. Wwa: Świat Książ. 2004, 334 s. ''Nowa Proza Pol. ''</li>
+<p class='comment'>Książka zainspirowana postacią reżysera teatralnego Jerzego Grotowskiego.</p>
+<li> Długi cień PRL-u, czyli Dekomunizacja, której nie było. [Szkice publicystyczne]. Kr.: Arcana 2005, 253 s.</li>
+<p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</p>
+<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Nadto szkice z poz. 6, – oraz: Antykomunizm po komunizmie; Wybieranie przyszłości, czyli choroba pamięci: Marsz w rytmie disco polo; Postkomuniści i oportuniści; Prawo do podłości; Ucieczka od odpowiedzialności; Zło pozbawione twarzy; Prawo w obronie zbrodni; Mit niezastąpionych fachowców; Nie ma oszołomów na lewicy; Jacy kombatanci nam grożą: Polemika o słowo; Kombatancka mentalność; Zagrożenie dla demokracji; Dobrzy i źli kombatanci; Polityczne motywy; Poprawnościowa teoria predestynacji; Antylustracyjne strategie; Walka z lustracją w świetle zachodniej kulturomachii; Słabość III Rzeczpospolitej: Kadry; Charaktery i postawy; Kadry, ciąg dalszy; Państwo właściciel, państwo łup; Państwo to oni; Państwo korporacyjne; Forma prawa i lobby prawnicze; Nauka, kultura i …; W Polsce i gdzie indziej; Od ideologii do antyideologii; Pośmiertne ubezwłasnowolnienie [polemika z esejem J. Bocheńskiego „Z Herbertem w labiryntach” druk. w „Gaz. Wybor.” 2001 nr 53].</p>
+<li> [[#Dolina Nicości|Dolina Nicości]]. [Powieść]. Kr.: Wydawn. „M” 2008, 343 s.</li>
+<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.</p>
+<p class='comment'>Nagroda Lit. im. J. Mackiewicza w 2009. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</p>
+<p class='comment'>Adapt. t v: Dolina Nicości. Scenariusz (na motywach książki): W. Tomczyk. Reż.: W. Nowak. TVP 2011.</p>
+<p class='comment'>Przekł.: czes.: Údoli Nicoty. [Przeł.:] P. Šustrová, J. Wünsch. Praha 2010, – rum.: Valea Nimicriciei. [Przeł.] G. Geambaşu. Bucureşti 2016.</p>
+<li> [[#Moje boje z III RP|Moje boje z III RP]] (i nie tylko). Wybór publicystyki (2001-2008). Przedm.: G. Górny. Wwa: Fronda 2008, 485 s.</li>
+<p class='comment'>Zawartość: Polska: Arbitrzy we własnej sprawie; Lekarze w państwie korporacyjnym; Co ujawnia afera [L.] Rywina; Sprawa [R.] Kluski, sprawa Rywina; Skąd wziął się [A.] Lepper; Koniec III Rzeczypospolitej; Pamięć i jej wrogowie; Nieznośna wolność słowa; Koniec świata [A.] Michnika; Układ ponadpolityczny; III RP – studium oligarchii; W świetle sprawy [R.] Kapuścińskiego; Wojna kultur a polityka polska; Patriotyzm na lewicowym indeksie; PO jako obiekt kolonizacji; Kto nie chce debaty publicznej; Ofiary spaczonego prawa; Prawica, konserwatyzm, modernizacja; Podzwonne dla partii autorytetów; Sprawa [L.] Wałęsy, czyli wojna o władzę nad symbolami; Sprawa [K.] Olewnika – dowód na istnienie układu; Zapomnieć o [L.] Rywinie; Dlaczego potrzebna nam jest IV RP; Co nam zostało z IV RP?. – Europa: Zgodnie z rasistowską logiką za przewiny białych; Odpowiadają wszyscy biali; Euroutopia; W niewoli stereotypów; Benedykcja Europy; Euroentuzjaści przeciw Polsce; Strzeżmy się Karty praw podstawowych; Utopia Eurokratów; Unia narodowych interesów; Traktat lizboński – dogmat naszych mędrków. – Świat: Przeciw wyrozumiałości; Kto lubi Afrykę; Nowa kulturalna rewolucja; O fałszywym pojmowaniu praw człowieka; Pokój za wszelką cenę. – Okiem barbarzyńcy: Polska [A.] Michnika i [J.] Urbana; Kmicic czy Dyndalski?; Duchowe karły lustracji; Koncesjonowany świat; Nie ma się czemu dziwić; Szkoła insynuacji; Wzniosłe i śmieszne; Lepsi i gorsi; Wielka kompromitacja; Pamięć, salony i manicheizm; Prawa ubeka – prawem obywatela; Przyszłość w przeszłości zakorzeniona; Zwarte szeregi tolerancji; To straszne wychowanie; Barbarzyńcy i szacunek; Demokracja przy grillu; Muzeum podejrzanej historii; Równość wobec prawa, czyli populizm; Polowanie na Don Kichota.</p>
+<li> [[#Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał|Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał]]. Wybór publicystyki kulturalnej. Przedm.: P. Milcarek. Wwa: Fronda Pl 2009, 279 s.</li>
+<p class='comment'>Zawartość: Dziesiąta muza: Zabawne obiekty niepoważnego kultu; O wilkach dobrych i złych („Tańczący z wilkami” Kevina Costnera); Jagnię i kanibal („Milczenie owiec” Jonathana Demme’a); Caravaggio („Caravaggio” Dereka Jermana); Ucieczka do kresu natury („Urodzeni mordercy” Olivera Stone’a); Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał („Pulp fiction” Quentina Tarantino); Romantyzm rynsztoka („Gwałt” Wirginie Despantes i „Nieodwracalne” Gaspara Noego); Toschiro Mifune – aktor i samuraj; Cień gilotyny („Danton” Andrzeja Wajdy). – Drugie dno: Okręt piratów na placu Châtelet [dot.: B. Brecht: Opera za 3 grosze]; Artyści przeciw społeczeństwu otwartemu [dot. relacji między polityką a sztuką oraz m.in. J. Cortázara]; Autorytety: osoby znaczące i medialne; Wydrążeni ludzie [dot. m.in. eseju T. Todorova „Skazani na heroizm”. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 91]. – Piąta klepka: Chomik w mikserze; Tako rzecze Zlatko; Giovinezza; Faszyzm i dekonstrukcja; Kabaret, parady i interpretacje; Widmo Lei Fenga; Seans dla aborygenów [dot. filmu dokumentalnego A. Fidyka „Kiniarze z Kalkuty”]; Ostrożnie z podręcznikami [dot. m.in. filmu P. Weira: Stowarzyszenie umarłych poetów]; Ta piękna rewolucja [dot. filmu P. Garnela: Powiew nocy]; Gwałt na Harvardzie [dot. życia uniwersyteckiego w Stanach Zjednoczonych]; Miłe złego początki [dot. podróży inicjacyjnej, m.in. filmu G. MacKennona „W stronę Marakeszu”]; Dom z ogródkiem [dot. stereotypów]; Zagubione zwierzęta; „Mdłości” doby informatyki [dot. twórczości M. Houllebecqa, zwłaszcza powieści „Poszerzenie pola walki”].</p>
+<li> [[#Czas niedokonany|Czas niedokonany]]. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2011, 592 s.</li>
+<li> [[#Niepokorny|Niepokorny]]. [Wywiad rzeka]. Rozm.: P. Zaremba, M. Karnowski. Wwa: Fronda Pl 2012, 341 s. ''Lustra''.</li>
+<li> [[#Ukryty|Ukryty]]. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2012, 255 s.</li>
+<p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</p>
+<li> [[#Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP|Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP]]. [Szkice]. Pozn.: Zysk i S-ka [2013], 517 s.</li>
+<p class='comment'>Część tekstów druk. w l. 2007-2013 w pismach: „Arcana”, „Gaz. Pol. Codziennie”, „Uważam Rze” oraz dod. hist. „Historia. Uważam Rze”, „Rzeczpospolita” i dod. hist. „Historia. Do Rzeczy”. – Zawartość: Demokracja limitowana, czyli elity i lud w systemie postkomunistycznym; Polityka i pedagogika historyczna III RP; Przemyśleć Solidarność; Polska, antysemityzm, lewica [Nagroda im. Jerzego Zieleńskiego przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w 2012]; Dlaczego nie lubię III RP; Zdrada i III RP; Koszmary III RP; Obuch „teorii spiskowej”; W krainie bałwanów; Rak biurokracji; Eksplozja antyrozumu, czyli nowa lewica wobec narodowej żałoby [dot. pracy zbiorowej wyd. przez „Krytykę Polityczną” pt. Żałoba]; Ideologiczna rehabilitacja PRL-u [dot. m.in. książki A. Domosławskiego „Kapuściński non-fiction”]; Pogarda dla przodków, czyli pycha współczesnych; Polsko-ukraiński splot; Bohaterzy czy frajerzy, czyli konserwatywnym dekonstruktorom; Do kołtuna III RP; Czy Polaków stać na niepodległość?; Sens i bezsens patriotyzmu; Gdyby bolszewicy wygrali; Silva rerum; Postpolityczność czyli postdemokracja; W postdemokratycznych czasach; Piarowcy czy sofiści; Prawa przeciw prawu; Homo pacjent, czyli o dysleksji inaczej; Dlaczego jestem homofobem; Co nas czeka; Młot antydyskryminacji; Przemoc w służbie postępu; Wojna z faszyzmem, czyli mowa nienawiści III RP; Kategoria kiczu jako lewicowa pałka; Czy demokracje potrafią się bronić; Kryzys kapitalizmu czy zdrowego rozsądku?; Europa, czyli nowy podział polityczny; Europropaganda; Bezpieczeństwo przeciw wolności?; Lewica w poszukiwaniu tożsamości; Kultura i polityka w Europie dziś; Radosne Kasandry; Artyście biada [dot. J. Lebensteina].</p>
+<li> [[#Cienie moich czasów|Cienie moich czasów]]. [Esej]. Pozn.: Zysk i S-ka 2015, 452 s.</li>
+<li> Dom wybranych. [Powieść]. Pozn.: Zysk i S-ka 2016, 388 s.</li>
+<p class='comment'>Wybór esejów w jęz. rum.: „Un trecut care se ȋncăpățânează să nu mai treacă”. [Przeł.] A.-M. Cernea. Bucureşti 2014.</p>
+<p class='block'>Przekłady tekstów B. Wildsteina w antologiach zagranicznych: czes.: Návrat člověka bez vlastnotí. [Oprac.:] M. Ruczaj. Brno 2010, – niem.: Polnische Literatur im Gespräch II. 7.-10.XI. 1996. Kr. 1996; Anti-Totalitarismus. [Oprac.:] P. Śpiewak. Frankfurt am Main 2003.</p>
+<p class='comment'>Przekład</p>
+<li> Des droits de l’homme et du citoyen en Republique Populaire de Pologne. 1984. Rapport. Par le Comité Helsinki en Pologne. [Przeł.] B. Wildstein. Bruxelles: Le Bureau de Coord. à l’ Étranger de NSZZ „Solidarność” 1985, 116 s.</li>
+</ol>
+===Prace redakcyjne===
+<ol>
+<li> Komitet Samoobrony Społecznej „KOR” [Komitet Obrony Robotników]. [Wywiady przeprowadził i oprac.: B. Wildstein]. „Kontakt”, Paryż 1983 nr 5. Wyd. osob. Kr.: Inicjatywa Wydawn. *1984, 101 s., masz.</li>
+<p class='comment'>Zawiera rozmowy z A. Kowalską, S. Blumsztajnem, M. Chojeckim, K. Pomianem, A. Smolarem, – nadto szkic B. Wildsteina: Z osobistej perspektywy.</p>
+<li> Kontakt. Paris, [etc. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NSZZ-Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]. Wybór z dziesięciu numerów „Kontaktu”, styczeń-październik 1985, nr 33-43. Red.: B. Wildstein. Wwa: Przedświt* 1986, 101 s.</li>
+<p class='comment'>Tu m.in. B. Wildsteina: Mesjanizm i Solidarność, s. 11-16; Dwa pojęcia historii, s. 36-38.</p>
+</ol>
+</div id='primary'>
+<div id='secondary'>
+==OPRACOWANIA (wybór)==
-Urodzony 11 czerwca 1952 w Olsztynie; syn Szymona Wildsteina, lekarza wojskowego, i Genowefy Szydlik, pielęgniarki. W 1957 zachorował na gruźlicę i ze względu na lepsze warunki klimatyczne przeprowadził się wraz z rodzicami do Przemyśla. Gdy w 1967 jego ojciec został zwolniony z wojska (z powodu pochodzenia żydowskiego), rodzina przeniosła się do Krakowa. Uczęszczał tu kolejno do XIV Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika, z którego został usunięty za zachowanie uznane za nieodpowiednie, podobnie jak i z VII Liceum Ogólnokształcącego im. Z. Nałkowskiej, po czym uczył się w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Z. Wróblewskiego, w którym zdał maturę. W latach szkolnych trenował zapasy (był mistrzem okręgu juniorów). W 1971-80 studiował (z przerwami) filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). Podejmował w tym okresie prace fizyczne (mycie i rozładowywanie wagonów). Brał czynny udział w działalności opozycyjnej przeciwko systemowi komunistycznemu. W 1973 uczestniczył w proteście przeciwko powołaniu na UJ SZSP. W 1975-76 wraz ze swoimi przyjaciółmi Stanisławem Pyjasem i Lesławem Maleszką był organizatorem nieformalnej grupy opozycyjnej zwanej Anarchistami. W październiku 1976 został relegowany ze studiów, następnie na skutek studenckiego protestu przywrócony. Związał się w tym czasie ze środowiskiem dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego „Beczka”. Współpracował z KOR (później KSS KOR); działał na rzecz pomocy ofiarom wydarzeń Czerwca ’76; sygnował we wrześniu 1977 ogłoszoną przez to środowisko „Deklarację Ruchu Demokratycznego”. Był wielokrotnie poddawany represjom przez Służbę Bezpieczeństwa (SB). Pracował przez pewien czas w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, skąd został zwolniony w 1976. Po tragicznej śmierci S. Pyjasa 7 maja 1977 współorganizował w Krakowie tzw. czarne juwenalia i przez wiele lat dążył do wykrycia sprawców zbrodni; <nowiki>m.in</nowiki>. był współtwórcą i od 1977 rzecznikiem Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS); w późniejszych latach napisał ''Wspomnienie o przyjacielu'', opublikowane w książce pt. ''Czy ktoś przebije ten mur? Sprawa Stanisława Pyjasa'' (wyd. Kr. 2001). Brał udział w niezależnym ruchu wydawniczym. W 1977 był współzałożycielem i członkiem redakcji podziemnego pisma studenckiego „Indeks”; na jego łamach w listopadzie tegoż roku debiutował jako publicysta reportażem pt. ''KRAM, czyli stragan'' (nr 2). Artykuły, felietony, wywiady publikował w czasopismach wydawanych poza cenzurą: krakowskim „Sygnale” (1978-79, podp. także: B.W., tu <nowiki>m.in</nowiki>. felietony podp. Bronisław Dzikikamień; od grudnia 1978 współredaktor), „Miesięczniku Małopolskim” (1983), „Veto” (1983) oraz w krakowskim piśmie „Bez Dekretu” (1989; podp. <nowiki>m.in</nowiki>.: Szymon Dawidowicz). W maju 1980 był jednym z uczestników głodówki w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej w proteście przeciw więzieniu działaczy opozycyjnych (<nowiki>m.in</nowiki>. Mirosława Chojeckiego). W sierpniu 1980, w związku z wydarzeniami w Stoczni Gdańskiej, został zatrzymany w Gdyni i aresztowany; zwolniony we wrześniu na mocy Porozumień Sierpniowych. Uczestniczył w powstawaniu NSZZ „Solidarność”, organizując <nowiki>m.in</nowiki>. biura konsultacyjne dla osób zakładających Związek. Należał do składającej się głównie z członków SKS, Grupy Inicjatywnej, która utworzyła Komitet Założycielski NZS na UJ; współtworzył także „Biuletyn NZS” i redagował jego pierwsze numery. W listopadzie 1980 po przypadkowej awanturze z milicją wykorzystał otrzymany niedawno paszport i w obawie przed aresztowaniem wyjechał wraz z żoną Iwoną Galińską początkowo do Wiednia, a następnie kolejno do Sztokholmu, Kolonii, Bonn, później przez Holandię do Francji i Włoch, po których podróżował kilka miesięcy, po czym wrócił do Paryża; cały czas pracował dorywczo fizycznie. Równocześnie odbywał spotkania z różnymi środowiskami, także z Polonią, <nowiki>m.in</nowiki>. informując o sytuacji w Polsce. Pod koniec 1981 zamierzał powrócić do Polski, ale w Holandii zatrzymał go stan wojenny. W lutym 1982 w celu utworzenia pisma i ośrodka solidarnościowej emigracji wrócił do Paryża, gdzie zamieszkał, utrzymując się z przygodnych prac, <nowiki>m.in</nowiki>. był stróżem nocnym. Włączył się w działalność polityczną i społeczną na rzecz kraju, informował o działaniach NSZZ „Solidarność”; odbywał w związku z tym liczne podróże. W maju 1982 został redaktorem naczelnym, założonego wraz z M. Chojeckim i wydawanego w Paryżu pisma pt. „Kontakt. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NSZZ Solidarność” (od 1987 podtytuł: Miesięcznik redagowany przez członków i sympatyków „Solidarności”), na jego łamach publikował artykuły (<nowiki>m.in</nowiki>. podp. pseud.: Barbara Dawidowicz) oraz przeprowadzał wywiady; w 1987 przestał redagować i współpracować z pismem. Publikował w paryskiej „Kulturze” (1982) i londyńskim „Pulsie” (1983). W 1987-90 był paryskim korespondentem Radia Wolna Europa. W tym czasie przystąpił do wolnomularstwa, w lutym 1986 związał się początkowo z polską lożą „Kopernik” (pod zwierzchnictwem Wielkiej Loży Francji) w Paryżu, gdzie w 1988 nadano mu stopień mistrza. W 1990 przyłączył się do loży niezależnej „Kopernik” (od 1991 Wielka Loża Narodowa Polski) w Warszawie; w 1991-93 był przewodniczącym loży „Przesąd Zwyciężony” w Krakowie, a od 1991 także wielkim dozorcą w tymże roku przebudzonej Wielkiej Loży Narodowej Polski; pod koniec lat dziewięćdziesiątych wycofał się z uczestnictwa w działalności lóż masońskich. W 1989 wydał jeszcze poza cenzurą swoją pierwszą powieść pt. ''Jak woda'', za którą w 1990 otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Na początku 1990 powrócił do Polski i do 1993 był dyrektorem Polskiego Radia Kraków. W 1994 zamieszkał w Warszawie, gdzie do 1996 pracował na stanowisku sekretarza redakcji w dzienniku „Życie Warszawy”, a następnie do 1997 był zastępcą redaktora naczelnego pisma „Życie”. Artykuły, felietony, recenzje, fragmenty powieści drukował także <nowiki>m.in</nowiki>. w „Zeszytach Literackich” (1989, 2003), „Polityce Polskiej” (1990), „Tygodniku Powszechnym” (1990-2000, 2012), „Znaku” (1991, 1995, 2002-04), miesięczniku „Architektura-murator” (ok. 1995), „Gazecie Wyborczej” (1997), tygodniku „Wprost” (1997-2000). Przez pewien czas pisywał recenzje wewnętrzne dla wydawnictwa „Świat Książki”. W 1997 zaczął publikować w „Rzeczpospolitej” oraz jej dodatku „Plus Minus”; w 2000 rozpoczął stałą współpracę z tym dziennikiem (<nowiki>m.in</nowiki>. do 2004 redagował dział ''Opinie''). W 2001 doprowadził wraz z kolegami z dawnego SKS do ujawnienia tajnego współpracownika SB o pseudonimie „Ketman”, którym okazał się jego dawny przyjaciel L. Maleszka. Kontynuował pracę literacką. W 2004 został członkiem SPP. W styczniu 2005, jako zwolennik powszechnej lustracji, wyniósł z Instytutu Pamięci Narodowej i przekazał dziennikarzom indeks osobowy, dotyczący inwigilacji obywateli przez służby specjalne PRL, nazwany później „listą Wildsteina”. Wywołało to wiele komentarzy i reperkusji w różnych środowiskach i na scenie politycznej; w związku z tym 31 stycznia 2005 został zwolniony z „Rzeczpospolitej”. Następnie pracował jako publicysta w tygodniku „Wprost” (2005-06) oraz prowadził program telewizyjny pt. ''Bez autocenzury'' w TV Puls (2005). W kwietniu 2005 został członkiem honorowym ogólnopolskiego Stowarzyszenia konserwatywno-liberalnego KoLiber. W 2005 otrzymał nagrodę Wieczystej Fundacji Pruszyńskich. Wszedł w skład Stowarzyszenia Wolnego Słowa, skupiającego dawnych działaczy opozycyjnych PRL. Od maja 2006 do lutego 2007 był prezesem zarządu Telewizji Polskiej. Po odwołaniu z tego stanowiska powrócił do „Rzeczpospolitej”, w której został komentatorem politycznym. Od 2008 prowadził w TVP programy autorskie, początkowo pt. ''Cienie PRL-u'', od września 2008 do października 2010 pt. ''Bronisław Wildstein przedstawia'' (po zdjęciu programu z anteny działalność publicystyczną kontynuował na platformie <nowiki>tv.rp.pl</nowiki>). W 2009 otrzymał Nagrodę im. D. Fikusa w kategorii „twórca w mediach” (za 2008). W twórczości publicystycznej omawiał i komentował zwłaszcza aktualne wydarzenia polityczne i społeczne, a także kulturalne. Liczne artykuły, szkice, recenzje, fragmenty powieści, wywiady zamieszczał <nowiki>m.in</nowiki>. w pismach: „Przegląd Polityczny” (1999-2000, 2003), „Gazeta Polska” (2000, 2002-03, 2005, 2009) i „Nowe Państwo” (2002- 03) oraz ich kontynuacji miesięczniku „Niezależna Gazeta Polska Nowe Państwo” (2010, 2013), „Arcana” (2003, 2010-11), tygodnikach: „Uważam Rze” (2011-12; stała współpraca), „wSieci” (od 2012 stała współpraca, także z pokrewnym portalem internetowym w<nowiki>Polityce.pl</nowiki>), „Do Rzeczy” (od 2013 do marca 2015 stała współpraca). Pod koniec 2012 został redaktorem naczelnym nowo utworzonej stacji Telewizja Republika, której był jednym z założycieli i wiceprezesem, następnie prezesem; prowadził też w niej program pt. ''Bronisław Wildstein przedstawia'', stanowiący kontynuację programu, emitowanego w TVP. We wrześniu 2014 zrezygnował ze stanowiska prezesa i redaktora naczelnego stacji Telewizja Republika, członkostwa w spółce oraz prowadzenia swojej audycji. W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta RP Andrzeja Dudę. We wrześniu 2016 zaczął prowadzić swój program publicystyczny pt. „Południk Wildsteina”, emitowany w TVP 2. Odznaczony <nowiki>m.in</nowiki>. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Medalem „Niezłomnym w Słowie” (2011), przyznawanym osobom, które w latach osiemdziesiątych działały na rzecz wolności słowa w Polsce, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznanym przez Ministra Kultury (2016), „Laurem SDP” (za 2015) w 2016 oraz Orderem Orła Białego (2016).
-W 1978 ożenił się z Iwoną Galińską, psychologiem; ma dwóch synów: Dawida (ur. 1983), publicystę, reportera, i Szymona (ur. 1988). Od 2012 mieszka we wsi Knurowiec koło Wyszkowa.
+<ul>
+<li>Ank. 2015.</li>
+<li> Autor o sobie zob. Twórczość poz. 15 oraz m.in.: Poczuliśmy, że Kraków jest wolny. Oprac. P. Wroński. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 222 dod. KOR [nr ] 4 [dot. działań opozycyjnych w krakowskim środowisku studenckim po zamordowaniu S. Pyjasa].</li>
+<li> Wywiady: Rozmowa z Bronisławem Wildsteinem. Rozm. W. Grotowicz. „Obecność”* 1985 nr 9 [dot. paryskiego pisma „Kontakt”]; Bronisław Wildstein. Rozm.: A. Bartosiak, Ł. Klinke, M. Meller. „Playboy” 2005 nr 4; Od teczki do stołu okrągłego. Rozm. P. Najsztub. „Przekrój” 2005 nr 7; Jestem grzecznym człowiekiem. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 20; Nie nająłem się do cyrku. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 27; Uznano mnie za obce ciało, które trzeba usunąć. Rozm. J. Lichocka. „Rzeczpospolita” 2007 nr 50; [L.] Maleszka był kimś w rodzaju Zeliga. Rozm. P. Zaremba. „Dziennik” 2008 nr 148; O zdradzie i kłamstwie. Rozm. P. Dunin-Wąsowicz. „Lampa” 2008 nr 11 [dot. gł.: Dolina Nicości]; Pisarz z temperamentem. Rozm. W. Jurasz. „Dz. Pol.” 2008 nr 143; Jest inny świat. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2009 nr 262 dod. „Plus Minus” [dot. gł.: Dolina Nicości]; Nie jestem dziennikarzem partyjnym. „Dziennik” 2009 nr 84; Polska kultura jest katolicka. Rozm. A. Puchejda. „Znak” 2011 nr 4; Powinności w odwróconym świecie. Rozm. J. Grzegorczyk. „W Drodze” 2011 [nr] 5; Zostaje nam wojowanie. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2011 nr 102 [dot. m.in.: Czas niedokonany]; Żyjemy w rzece czasu. Rozm. P. Legutko. „Dz. Pol.” 2011 nr 103 [dot. gł.: Czas niedokonany]; [Dziesiątego] 10 kwietnia rzeczywistość pękła. Rozm. S. Reńca. „Tyg. Solidarność” 2012 nr 42 [dot. też: Ukryty]; Ofensywa piarowców i nakazana lekkość bytu. Rozm. Ł. Kaczyński. „Polska Dz. Łódz.” 2012 nr z 4 X; Potrzebujemy nowych elit. Rozm. R. Molenda. „idziemy” 2012 nr 46 [dot. m.in.: Ukryty]; Republika – nowa telewizja. „Tyg. Solidarność” 2013 nr 19 [dot. kierowanej przez B. Wildsteina Telewizji Republika] ; Republika TV – rzetelna alternatywa. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2013 nr 7; Jesteśmy na fali, zmieniamy system. Rozm.: J. i M. Karnowscy. „wSieci” 2014 nr 36 [dot. też Telewizji Republika]; Rewolucji nie było. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2014 nr 3; W jakimś sensie dziedziczymy PRL. Rozm. J. Szczepański. „Polska. Metropolia Warsz.” 2014 nr 5, dod. „Forum”; Ja, Polak katolik. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 67; Nie daję nikomu w ryja. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 284 dod. „Plus Minus” [dot. gł.: Cienie moich czasów]; Subtelny Bronisław. Rozm. M. Rigamonti. „Dz. Gaz. Prawna” 2015 nr 221; Konserwatyści zawsze mieli problem ze sztuką. Rozm. Ł. Kaczyński. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 10 dod. „Magazyn” [dot. m.in.: Cienie moich czasów]; Przyjaźniłem się z Michnikiem. Rozm. M. Cieślik. „Wprost” 2016 nr 3; Wracam do TVP robić, to co potrafię. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 65 dod. „Magazyn”; Wygrywamy z Michnikiem. Rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2016 nr 19; Byliśmy razem i nadal jesteśmy. O powstaniu Studenckiego Komitetu Solidarności z Bronisławem Wildsteinem (SKS Kraków) i Krzysztofem Turkowskim (SKS Wrocław) rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2017 nr 20; Celem dominującej ideologii jest zniszczenie tradycyjnych tożsamości. Rozm. A. Czupryn. „Polska. Metropolia Warsz.” 2017 nr 18 dod. „Magazyn”.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-TWÓRCZOŚĆ
+<ul>
+<li>L. HASS: B. Wildstein. W tegoż: Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny. Wwa 1999.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-. Nowa lewica na Zachodzie. „Kultura”, Paryż 1982 nr 4 s. 14-23. Wyd. osob. <nowiki>[</nowiki>B.m.: b.w.*, 1983?], 7 k., masz.
+<ul>
+<li>H. GŁĘBOCKI: B. Wildstein. W: Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89. T. 1. Wwa 2000.</li>
+<li> E. ZAJĄC: B. Wildstein. W: Encyklopedia Solidarności [on-line] [dostęp 27 listopada 2015]. Dostępny w Internecie: [http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?titleBronisław_Wildstein http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?titleBronis%C5%82aw_Wildstein]</li>
+</ul>
-. Jakiej prawicy Polacy <nowiki>nie potrzebują. [Szkic]. </nowiki>„Kontakt”, Paryż 1986 nr 2 s. 3-11, „Orientacja na Prawo”*, Wwa 1986 nr 1 (VI) s. 1-3. Wyd. osob. <nowiki>[</nowiki>Lubl.:] Ofic. im. J. Mackiewicza* 1987, 23 s.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Tekst napisany dla Radia Wolna Europa. – Dot. programu politycznego czasopisma „Polityka Pol.”* oraz książki P. Wierzbickiego „Myśli staroświeckiego Polaka”.
-<nowiki>. Jak woda. [Powieść]. [Kr.:] O</nowiki>L* 1989, 129 s.
+<ul>
+<li>OGÓLNE: Waldemar: Jesień w Paryżewie. „Solidarność”* 1987 nr 18/19 (182/183) [korespondencja z Paryża, m.in. o odejściu B. Wildsteina z redakcji pisma „Kontakt” i przyczynach konfliktu z M. Chojeckim].</li>
+<li> A. FRISZKE: Opozycja polityczna w PRL 1945-1980. Londyn 1994, passim.</li>
+<li> Lista ćwierć miliona sygnatur osobowych. Pełny zapis programu „Summa zdarzeń – Lista Wildsteina”, wyemitowanego [w TVP] 3 stycznia 2005 roku. „Głos” 2005 nr 5.</li>
+<li> R. KALUKIN: Bronisław Niezłomny. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 123 [sylwetka B. Wildsteina – nowego prezesa TVP].</li>
+<li> Trzech kumpli. Przypis do dziejów PRL. Na podstawie materiałów zgromadzonych przez E. Stankiewicz i A. Ferens. Kr.: Znak; TVN 2008, 202 s. [dot. S. Pyjasa, B. Wildsteina i L. Maleszki; zawiera również płytę DVD z fabularyzowanym filmem dokumentalnym „Trzech kumpli”. TVN 2008].</li>
+<li> V. Tismaneanu: Recomandare de lectura: „Un trecut care se ȋncăpățânează să nu mai treacă” de Bronisław Wildstein. Powst. 2014 [on-line] [dostęp 5 lutego 2016]. Dostępny w Internecie: [http://www.contributors.ro/cultura/recomandare-de-lectura-un-trecut-care-se-incapataneaza-sa-nu-mai-treaca-de-bronislaw-wildstein http://www.contributors.ro/cultura/recomandare-de-lectura-un-trecut-care-se-incapataneaza-sa-nu-mai-treaca-de-bronislaw-wildstein] .</li>
+<li> A. LUBOŃ: Porządkowanie chaosu. O pisarstwie Bronisława Wildsteina. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016.</li>
+<li> W. SADKOWSKI: Narodziny nowego nurtu literackiego. „Res Humana” 2016 nr 5.</li>
+</ul>
-Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie przyznana w 1990.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-<nowiki>. Brat. [Powieść]. </nowiki>Kr.: OL 1992, 251 s.
+===Jak woda===
-. O zdradzie i śmierci (czyli przyp<nowiki>isy do Plutarcha). [Opowiadania</nowiki>]. Kr.: OL 1994, 141 s.
+<ul>
+<li> S. BALBUS: Prawdy z wodnego zwierciadła. „Gaz. Krak.” 1990 nr 280, toż. „Dekada Lit.” 1990 nr 1.</li>
+<li> A. SZOSTKIEWICZ: Rozterki kabalisty. „Tyg. Powsz.” 1990 nr 30.</li>
+<li> H. ZAWORSKA: Zatopiony. „Po prostu” 1990 nr 12, przedr. w tejże: Wczoraj i dzisiaj. Pozn. 1992.</li>
+<li> D. PAWELEC: Prozatorskie debiuty dekady – ze wskazaniem. W tegoż: Debiuty i powroty. Czytanie w czas przełomu. Katow. 1998 [dot. też: Ch. Skrzyposzek: Wolna Trybuna; J. Pilch: Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej].</li>
+</ul>
-Nagroda Fundacji Kultury Pol. w 1994.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Zawartość: Zdobywca miast; Głowa; Wąż.
+===Brat===
-. Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfuj<nowiki>ąca. [Szkice]. Kr.: Ośrodek</nowiki> Myśli Polit.; Księg. Akademicka 2000, 120 s. ''Bibl. Myśli Polit. – Ośrodek Myśli Polit.'', 28. Przedr. zob. poz. 10.
+<ul>
+<li> E. BIEŃKOWSKA: Głos pokolenia. „Znak” 1993 nr 4.</li>
+<li> M. CZUBAJ: Papierowe klęski. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40.</li>
+<li> J. KOPCIŃSKI: Dwa razy Paryż. „Życie Warsz.” 1993 nr 82 dod. „Ex Libris” nr z IV [rec. też: M. Gretkowska: My zdies’ emigranty].</li>
+<li> L. LEWIN: Na paryskim bruku – powieść z kluczem. „Życie Warsz.” 1993 nr 15.</li>
+<li> T. NYCZEK: Polska w Paryżu. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40.</li>
+<li> M. PORĘBSKI: Un Calva’. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 16.</li>
+<li> P. RODAK: Jak mdłości. „Życie Warsz.” 1993 nr 82 dod. „Ex Libris” nr z IV. – A. STORECKI: Paryż i czas. „Prz. Lit.” 1993 nr 2.</li>
+<li> E. RYBICKA: Labirynt: temat i model konstrukcyjny. Od Berenta do młodej prozy. „Pam. Lit.” 1997 z. 3 [dot. m.in. B. Wildsteina].</li>
+</ul>
-Zawartość: Legendy Okrągłego Stołu; Interesy stanu wojennego; Cd. Legend Okrągłego Stołu; Krótka dygresja o komunistach; Pacta sunt servanda; Anatomia zaniechania; Antydekomunizacja jako ideologia; Nowe układy; Wzorzec Michnika; Krótka historia dekomunizacji po polsku; Krótka dygresja o totalitaryzmie; Nikczemność jako norma; Zdrada elit; Czy prawo może dekomunizować; Prawo i prawnicy; Czy poza prawem istnieje etyka; Krótka dygresja o winie i wybaczeniu; Całe zło lustracji; Budowa imperium; Mit fachowców; Golem uwolniony; Upadek mitu fachowców; Postkomunistyczne dziedzictwo; Uwagi końcowe.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-. Profile wieku. Wstęp: B. Wildstein. Kr.: Bertelsmann Media; Klub Świat Książ. POLITEJA 2000, 237 s.
+===O zdradzie i śmierci===
-Wywiady przeprowadzone przez B. Wildsteina druk. wcześniej w wersji skróconej w tyg. „Wprost” (powst. podczas pobytu w USA). – Zawartość: Ład zostaje odbudowany. Rozmowa z Francisem Fukuyamą; Jesteśmy skazani na konflikt cywilizacji. Rozmowa z Samuelem Huntingtonem; Nie można pogodzić tradycyjnego islamu z prawami człowieka. Rozmowa z Bernardem Lewisem; Smutno, choć nie tragicznie. Rozmowa z Richardem Pipesem; Jesteśmy bezradni wobec podstawowych pytań. Rozmowa ze Zbigniewem Brzezińskim; Czas zrozumieć, jaką tragedią był komunizm. Rozmowa ze Stéphane’em Courtois i Jeanem-Luisem Panne’em; Prawie wszędzie widzę przesłanki do optymizmu. Rozmowa z Paulem Johnsonem; Ideowa próżnia na Zachodzie jest bardzo groźna. Rozmowa z Normanem Daviesem; Naszą rzeczywistością jest światowy rynek. Rozmowa z Lesterem Turowem; Ślizgamy się po bardzo cienkim lodzie. Rozmowa z Benjaminem Barberem; Istnieje 101 dróg demokracji i wolnego rynku. Rozmowa z lordem Ralfem Dahrendorfem; Filozofia pasożytuje na wyobraźni poetyckiej. Rozmowa z Richardem Rortym; Nie jestem postmodernistą. Rozmowa z Jacques’em Derridą; Życie jest bardziej złożone niż tradycyjna etyka; Ze wszystkiego można wykuć pałkę. Rozmowa z Leszkiem Kołakowskim; Plagą naszych czasów jest nihilizm. Rozmowa z Michaelem Nowakiem; W XX wieku Kościół odkrył swoje najgłębsze korzenie. Rozmowa z George’em Weigelem; Za wolność trzeba zapłacić. Rozmowa z ks. Richardem Johnem Neuhausem.
+<ul>
+<li> P. GOŹLIŃSKI: Bez przypisów. „Życie Warsz.” 1995 nr 17.</li>
+<li> J. ŁUKASIEWICZ. „Odra” 1995 nr 11.</li>
+<li> P. RODAK: Plutarch współczesny. „Gaz. Wybor.” 1995 nr 43.</li>
+<li> M. ZALESKI: Plutarch jako odtrutka. „Res Publica Nowa” 1995 nr 3.</li>
+<li> P. GOŹLIŃSKI: Spojrzenie Eumenesa. „Znak” 1996 nr 4.</li>
+</ul>
-. Przyszłość z ograniczoną odpow<nowiki>iedzialnością. [Opowiadania</nowiki>]. Kr.: Arcana 2003, 288 s. Wyd. 2 Kr.: Wydawn. „M” 2010.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.
+===Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca===
-Nagroda im. A. Kijowskiego w 2004.
+<ul>
+<li> D. GAWIN: „Rzeczpospolita” 2000 nr 289.</li>
+<li> S. OBIREK: Jasne widzenie. „Więź” 2001 nr 2.</li>
+<li> J. PARYS. „Tyg. Solidarność” 2001 nr 10.</li>
+</ul>
-Zawartość: Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością; Pralnia, czyli czy może to być przypadek?; Ostatni człowiek; Kaukazinvest albo mężczyźni z Kaukazu; Dom pod lasem; Nietaktowna śmierć.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-<nowiki>. Mistrz. [Powieść</nowiki>]. Wwa: Świat Książ. 2004, 334 s. ''Nowa Proza Pol. ''
+===Profile wieku===
-Książka zainspirowana postacią reżysera teatralnego Jerzego Grotowskiego.
+<ul>
+<li> P. LISICKI: Pytania na powitanie wieku. „Rzeczpospolita” 2000 nr 135.</li>
+<li> A. PAWELEC: Dwójka i trzy zera. „Prz. Polit.” 2000 nr 46/47.</li>
+<li> J. SADOWSKI: Profile przyszłości. „Nowe Książ.” 2000 nr 12.</li>
+<li> P. ŚPIEWAK: „Gaz. Wybor.” 2000 nr 143 dod.</li>
+<li> D. GAWIN: Na progu przyszłości. „Znak” 2001 nr 11.</li>
+</ul>
-. Długi cień PRL-u, czyli Dekomunizacja, której nie było. <nowiki>[</nowiki>Szkice publicystyczne]. Kr.: Arcana 2005, 253 s.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa<nowiki>: Fundacja Wolne Dźwięki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</nowiki>
+===Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością===
-Zawartość: Wstęp'''.''' – Nadto szkice z poz. 6, – oraz: Antykomunizm po komunizmie; Wybieranie przyszłości, czyli choroba pamięci: Marsz w rytmie disco polo; Postkomuniści i oportuniści; Prawo do podłości; Ucieczka od odpowiedzialności; Zło pozbawione twarzy; Prawo w obronie zbrodni; Mit niezastąpionych fachowców; Nie ma oszołomów na lewicy; Jacy kombatanci nam grożą: Polemika o słowo; Kombatancka mentalność; Zagrożenie dla demokracji; Dobrzy i źli kombatanci; Polityczne motywy; Poprawnościowa teoria predestynacji; Antylustracyjne strategie; Walka z lustracją w świetle zachodniej kulturomachii; Słabość III Rzeczpospolitej: Kadry; Charaktery i postawy; Kadry, ciąg dalszy; Państwo właściciel, państwo łup; Państwo to oni; Państwo korporacyjne; Forma prawa i lobby prawnicze; Nauka, kultura i …; W Polsce i gdzie indziej; Od ideologii do antyideologii; Pośmiertne ubezwłasnowolnienie<nowiki> [polemika z esejem J. Bocheńskiego </nowiki>„Z Herbertem w labiryntach” druk. w „Gaz. Wybor.” 2001 nr 53].
+<ul>
+<li> M. SPYCHALSKI: O pożytecznych idiotach. „Nowe Państ.” 2003 nr 5.</li>
+<li> J. STRĘKOWSKI. „Nowe Książ.” 2003 nr 4.</li>
+<li> J. TOMKOWSKI: Sen o wolności. „Rzeczpospolita” 2003 nr 120.</li>
+<li> K. MASŁOŃ: Wildstein pyta i diagnozuje. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 (dod.).</li>
+<li> R. ZIORA: Przyszłość jako spółka. „Śląsk” 2010 nr 11.</li>
+<li> M. URBANOWSKI: Podróże do kresów. W tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007 [dot. m.in. B. Wildsteina].</li>
+</ul>
-. Dolina N<nowiki>icości. [Powieść]. Kr.: </nowiki>Wydawn. „M” 2008, 343 s.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. „M” 2012, plik w formacie EPUB, MOBI.
+===Mistrz===
-Nagroda Lit. im. J. Mackiewicza w 2009. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwię<nowiki>ki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</nowiki>
+<ul>
+<li> P. BRATKOWSKI: W bagnie historii. „Newsweek Polska” 2004 nr 45/46.</li>
+<li> K. MASŁOŃ: Nie czuli ciążenia ziemi. „Rzeczpospolita” 2004 nr 278.</li>
+<li> R. PAWŁOWSKI: Prorok czy szalbierz. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 268.</li>
+<li> Z. KRÓL: Polskie piekło. „Res Publica Nowa” 2005 nr 3.</li>
+<li> D. NOWACKI: W labiryncie. „Nowe Książ.” 2005 nr 2.</li>
+<li> M. SMOLAREK: Skalp zdarty z laboratorium. „Odra” 2005 nr 6.</li>
+<li> M. TERLIKOWSKA: Poszukiwanie zaginionej Arki. „Nowe Państ.” 2005 nr 1.</li>
+<li> D. HECK (M. TARCZYŃSKA): Sophia Trojańska. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.</li>
+</ul>
-Adapt. t v: Dolina Nicości. Scenariusz (na motywach książki): W. Tomczyk. Reż.: W. Nowak. TVP 2011.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Przekł.: czes.: Údoli Nicoty<nowiki>. [Przeł.:] P. </nowiki>Šustrová, J. Wünsch. Praha 2010, – rum.: Valea Nimicriciei. <nowiki>[Przeł.] </nowiki>G. Geambaşu. Bucureşti 2016.
+===Dolina Nicości===
-. Moje boje z III RP (i nie tylko). Wybór publicystyki (2001-2008). Przedm.: G. Górny. Wwa: Fronda 2008, 485 s.
+<ul>
+<li> A. BAZAK: Głos ocalonego z targowiska próżności. „Fronda” 2008 nr 47.</li>
+<li> A. BAZAK: Kraj nierozliczonej zdrady. „Zesz. Karmelitańskie” 2008 nr 4.</li>
+<li> E. BIELA: Życie w Dolinie Nicości. „Akant” 2008 nr 9.</li>
+<li> S. BLUMSZTAJN: Wyspiański IV RP. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 135.</li>
+<li> T. BUREK: Coście z tym marzeniem zrobili? „Rzeczpospolita” 2008 nr 150.</li>
+<li> M. CIEŚLIK: Dzieła z teczek. „Newsweek Polska” 2008 nr 23.</li>
+<li> P.F. DERENDARZ: Coś z nicości. „Tygiel Kult.” 2008 nr 10/12.</li>
+<li> J. DUKAJ: Polska wraca do gry. „Tyg. Powsz.” 2008 nr 23.</li>
+<li> P. DUNIN-WĄSOWICZ: W medialnym piekle. „Lampa” 2008 nr 6.</li>
+<li> W. JURASZ: My nie jesteśmy historią. „Dz. Pol.” 2008 nr 138.</li>
+<li> Dwugłos o „Dolinie Nicości” Bronisława Wildsteina: K. KOEHLER; M. URBANOWSKI: Atmosfera bagna. „Arcana” 2008 nr 3/4.</li>
+<li> K. KŁOPOTOWSKI: Została potęga smaku. „Rzeczpospolita” 2008 nr 132.</li>
+<li> B. KRÓLIKOWSKI: Ewangelia według Judasza. „Myśl.pl” 2008 nr 11.</li>
+<li> M. NOWAK: Pół roku z życia III RP. „Ethos” 2008 nr 2/3.</li>
+<li> A. SASINOWSKI: Wspólnota w agonii. „Pogranicza” 2008 nr 5.</li>
+<li> Spór o nową powieść Wildsteina: M. MIECZNICKA: Nowatorska krytyka elit; J. SOBOLEWSKA: Publicystyka zamiast literatury. „Dziennik” 2008 nr 153.</li>
+<li> M. URBANOWSKI: Bez apokalipsy. „Rzeczpospolita” 2008 nr 120.</li>
+<li> J. WIERZEJSKA: Z kluczem? „Nowe Książ.” 2008 nr 10.</li>
+<li> M. WOLSKI: Światło w dolinie. „Gaz. Pol.” 2008 nr 29.</li>
+<li> M. ZAJĄC: Dno piekieł jest mocno pocukrzone. „Polska” 2008 nr 150.</li>
+<li> R.A. ZIEMKIEWICZ: Dwie Polski, obie ułomne. „Rzeczpospolita” 2008 nr 209 [rec. też: J. Anderman: Cały czas].</li>
+<li> M. LUBELSKA: Polska wprost i „z ukosa”. O „Dolinie Nicości” Bronisława Wildsteina i „Marszu Polonia” Jerzego Pilcha. W: Od polityki do poetyki. Kr. 2010.</li>
+<li> E. MORAWIEC: O „Dolinie Nicości” i jej Autorze. „Arcana” 2010 nr 1 [laudacja z okazji przyznania B. Wildsteinowi nagrody im. J. Mackiewicza].</li>
+<li> D. NOWACKI: Innego świata nie będzie? O jednej powieści B. Wildsteina. W: Ćwiczenia z rozpaczy. Kr. 2011.</li>
+<li> M. BERNACKI: W Polsce bez zmian. Bronisław Wildstein „Dolina Nicości”, Jerzy Pilch „Marsz Polonia”. W tegoż: Świat interpretować – konieczne zadanie. Bielsko-Biała 2014.</li>
+<li> H. GOSK: (Nie)normalność naszych czasów. Literacka diagnoza polskiej rzeczywistości pióra „niepokornych”. W tejże: Wychodzenie z „cienia imperium”. Kr. 2015 [dot. też: Ukryty oraz R. Ziemkiewicz: Ciało obce].</li>
+<li> D. HECK (M. TARCZYŃSKA): Tabu. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.</li>
+<li> Rec. adapt. tv: R. PAWŁOWSKI. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 224.</li>
+<li> Zob. też Wywiady.</li>
+</ul>
-Zawartość: Polska: Arbitrzy we własnej sprawie; Lekarze w państwie korporacyjnym; Co ujawnia afera <nowiki>[L.] </nowiki>Rywina; Sprawa <nowiki>[R.</nowiki>] Kluski, sprawa Rywina; Skąd wziął się <nowiki>[A.] </nowiki>Lepper; Koniec III Rzeczypospolitej; Pamięć i jej wrogowie; Nieznośna wolność słowa; Koniec świata <nowiki>[A.] </nowiki>Michnika; Układ ponadpolityczny; III RP – studium oligarchii; W świetle sprawy <nowiki>[R.] </nowiki>Kapuścińskiego; Wojna kultur a polityka polska; Patriotyzm na lewicowym indeksie; PO jako obiekt kolonizacji; Kto nie chce debaty publicznej; Ofiary spaczonego prawa; Prawica, konserwatyzm, modernizacja; Podzwonne dla partii autorytetów; Sprawa <nowiki>[L.] </nowiki>Wałęsy, czyli wojna o władzę nad symbolami; Sprawa <nowiki>[</nowiki>K.] Olewnika – dowód na istnienie układu; Zapomnieć o <nowiki>[L.] </nowiki>Rywinie; Dlaczego potrzebna nam jest IV RP; Co nam zostało z IV RP?. – Europa: Zgodnie z rasistowską logiką za przewiny białych; Odpowiadają wszyscy biali; Euroutopia; W niewoli stereotypów; Benedykcja Europy; Euroentuzjaści przeciw Polsce; Strzeżmy się Karty praw podstawowych; Utopia Eurokratów; Unia narodowych interesów; Traktat lizboński – dogmat naszych mędrków. – Świat: Przeciw wyrozumiałości; Kto lubi Afrykę; Nowa kulturalna rewolucja; O fałszywym pojmowaniu praw człowieka; Pokój za wszelką cenę. – Okiem barbarzyńcy: Polska <nowiki>[A.] </nowiki>Michnika i <nowiki>[J.] </nowiki>Urbana; Kmicic czy Dyndalski?; Duchowe karły lustracji; Koncesjonowany świat; Nie ma się czemu dziwić; Szkoła insynuacji; Wzniosłe i śmieszne; Lepsi i gorsi; Wielka kompromitacja; Pamięć, salony i manicheizm; Prawa ubeka – prawem obywatela; Przyszłość w przeszłości zakorzeniona; Zwarte szeregi tolerancji; To straszne wychowanie; Barbarzyńcy i szacunek; Demokracja przy grillu; Muzeum podejrzanej historii; Równość wobec prawa, czyli populizm; Polowanie na Don Kichota.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-. Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał. Wybór publicystyki kulturalnej. Przedm.: P. Milcarek. Wwa: Fronda Pl 2009, 279 s.
+===Moje boje z III RP===
-Zawartość: Dziesiąta muza: Zabawne obiekty niepoważnego kultu; O wilkach dobrych i złych („Tańczący z wilkami” Kevina Costnera); Jagnię i kanibal („Milczenie owiec” Jonathana Demme’a); Caravaggio („Caravaggio” Dereka Jermana); Ucieczka do kresu natury („Urodzeni mordercy” Olivera Stone’a); Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał („Pulp fiction” Quentina Tarantino); Romantyzm rynsztoka („Gwałt” Wirginie Despantes i „Nieodwracalne” Gaspara Noego); Toschiro Mifune – aktor i samuraj; Cień gilotyny („Danton” Andrzeja Wajdy). – Drugie dno: Okręt piratów na placu Châtelet<nowiki> [dot.: B. Brecht: Opera za 3 grosze]; Artyści przeciw społeczeństwu otwartemu [</nowiki>dot. relacji między polityką a sztuką oraz <nowiki>m.in</nowiki>. J. Cortázara<nowiki>]; Autorytety: osoby znaczące i medialne; Wydrążeni ludzie [dot. m.in. eseju T. </nowiki>Todorova „Skazani na heroizm”. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 91]. – Piąta klepka: Chomik w mikserze; Tako rzecze Zlatko; Giovinezza; Faszyzm i dekonstrukcja; Kabaret, parady i interpretacje; Widmo Lei Fenga<nowiki>; Seans dla aborygenów [dot. filmu dokumentalnego A. Fidyka </nowiki>„<nowiki>Kiniarze z Kalkuty”]; Ostrożnie z podręcznikami [dot. m.in. filmu P. Weira: Stowarzyszenie umarłych poetów]; Ta piękna rewolucja [dot. filmu P. Garnela: Powiew nocy]; Gwałt na Harvardzie</nowiki><nowiki> [dot. życia uniwersyteckiego w Stanach Zjednoczonych]</nowiki>; Miłe złego początki<nowiki> [dot. podróży inicjacyjnej, m.in. filmu G. </nowiki>MacKennona „W stronę Marakeszu”]; Dom z ogródkiem<nowiki> [dot. stereotypów]</nowiki>; Zagubione zwierzęta; „<nowiki>Mdłości” doby informatyki [dot. twórczości M. </nowiki>Houllebecqa, zwłaszcza powieści „Poszerzenie pola walki”].
+<ul>
+<li> M. WOLSKI: Z pola walki. „Gaz. Pol.” 2009 nr 5.</li>
+</ul>
-<nowiki>. Czas niedokonany. [Powieść]. </nowiki>Pozn.: Zysk i S-ka 2011, 592 s.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-<nowiki>. Niepokorny. [Wywiad </nowiki>rzeka]. Rozm.: P. Zaremba, M. Karnowski. Wwa: Fronda Pl 2012, 341 s. ''Lustra''.
+===Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał===
-<nowiki>. Ukryty. [Powieść]. </nowiki>Pozn.: Zysk i S-ka 2012, 255 s.
+<ul>
+<li> W. JURASZ: O banalności współczesności. „Dz. Pol.” 2009 nr 93.</li>
+<li> P. ZAREMBA: Bronisław Wildstein ostatnio nieco mniej znany. „Dziennik” 2009 nr 160.</li>
+<li> D. CHABRAJSKA: Rzemiosło czy sztuka? Bronisław Wildstein o kinie epoki postmodernizmu. „Ethos” 2010 nr 1.</li>
+</ul>
-Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Gęsiorek. Wwa: Fundacja Wolne Dźwię<nowiki>ki [2016], 1 płyta CD w formacie mp3.</nowiki>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-. Demokracja limitowana, czyli dla<nowiki>czego nie lubię III RP. [Szkice</nowiki>]. Pozn<nowiki>.: Zysk i S-ka [2013], 517 s. </nowiki>
+===Czas niedokonany===
-Część tekstów druk. w l. 2007-2013 w pismach: „Arcana”, „Gaz. Pol. Codziennie”, „Uważam Rze” oraz dod. hist. „Historia. Uważam Rze”, „Rzeczpospolita” i dod. hist. „Historia. Do Rzeczy”. – Zawartość: Demokracja limitowana, czyli elity i lud w systemie postkomunistycznym; Polityka i pedagogika historyczna III RP; Przemyśleć Solidarność; Polska, antysemityzm, lewica<nowiki> [Nagroda im. Jerzego Zieleńskiego przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w 2012]</nowiki>; Dlaczego nie lubię III RP; Zdrada i III RP; Koszmary III RP; Obuch „teorii spiskowej”; W krainie bałwanów; Rak biurokracji; Eksplozja antyrozumu<nowiki>, czyli nowa lewica wobec narodowej żałoby [dot. pracy zbiorowej wyd. </nowiki>przez „Krytykę Polityczną” pt. Żałoba]; Ideologiczna reh<nowiki>abilitacja PRL-u [dot. m.in. książki</nowiki> A. Domosławskiego „Kapuściński non-fiction”]; Pogarda dla przodków, czyli pycha współczesnych; Polsko-ukraiński splot; Bohaterzy czy frajerzy, czyli konserwatywnym dekonstruktorom; Do kołtuna III RP; Czy Polaków stać na niepodległość?; Sens i bezsens patriotyzmu; Gdyby bolszewicy wygrali; Silva rerum; Postpolityczność czyli postdemokracja; W postdemokratycznych czasach; Piarowcy czy sofiści; Prawa przeciw prawu; Homo pacjent, czyli o dysleksji inaczej; Dlaczego jestem homofobem; Co nas czeka; Młot antydyskryminacji; Przemoc w służbie postępu; Wojna z faszyzmem, czyli mowa nienawiści III RP; Kategoria kiczu jako lewicowa pałka; Czy demokracje potrafią się bronić; Kryzys kapitalizmu czy zdrowego rozsądku?; Europa, czyli nowy podział polityczny; Europropaganda<nowiki>; Bezpieczeństwo przeciw wolności?; Lewica w poszukiwaniu tożsamości; Kultura i polityka w Europie dziś; Radosne Kasandry; Artyście biada [dot. J. Lebensteina]. </nowiki>
+<ul>
+<li> T. BOCHEŃSKI: Dziedziczenie demonów. „Rzeczpospolita” 2011 nr 141.</li>
+<li> W. BOLECKI: Buddenbrookowie i Brokowie. „Uważam Rze” 2011 nr 16.</li>
+<li> K. DUNIN: Jaka literatura wychodzi publicystom. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 148 [dot. też: R. Ziemkiewicz: Zgred].</li>
+<li> A. MAŚNICA: Pomiędzy Bogiem, historią i Polską. „Rzeczy Wspólne” 2011 nr 4.</li>
+<li> M. MATYSZKOWICZ: Niedokonany czas Broków. „Fronda” 2011 nr 60.</li>
+<li> E. MORAWIEC: Horyzont. „Arcana” 2011 nr 4 [dot. też: R.A. Ziemkiewicz: Zgred].</li>
+<li> D. NOWACKI: (Budden) brookowie, czyli pragnienie wybitności. „Nowe Książ.” 2011 nr 8.</li>
+<li> P. ŚLIWIŃSKI: Grzech nieodkupiony: „Czas niedokonany” Bronisława Wildsteina. „Tyg. Powsz.” 2011 nr 28.</li>
+<li> M. URBANOWSKI: Saga rodu Broków. „Rzeczpospolita” 2011 nr 111 dod. „Plus Minus”.</li>
+<li> M. WOLSKI: Saga Wildsteina. „Gaz. Pol.” 2011 nr 20.</li>
+<li> A. WAŚKO: Publicystyka to czy literatura? „Niezal. Gaz. Pol. Nowe Państ.” 2012 [nr] 4 [dot. też: R.A. Ziemkiewicz: Zgred].</li>
+<li> M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: „Projekty totalne” – o przedstawieniach historii XX wieku w najnowszej prozie polskiej i niemieckiej. Czas: jaki był XX wiek i jak do tego doszło, że XXI jest taki, a nie inny. W: Opcja niemiecka. Kr. 2014.</li>
+<li> Zob. też Wywiady.</li>
+</ul>
-<nowiki>18. Cienie moich czasów. [</nowiki>Esej]. Pozn.: Zysk i S-ka 2015, 452 s.
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-<nowiki>19. Dom wybranych. [Powieść]. </nowiki>Pozn.: Zysk i S-ka 2016, 388 s.
+===Niepokorny===
+<ul>
+<li> Ł. ADAMSKI: Szczera spowiedź Wildsteina i kawał historii Polski. Powst. 2012 [on-line] [dostęp 9 grudnia 2015]. Dostępny w Internecie: [http://wpolityce.pl/kultura/246500-szczera-spowiedz-wildsteina-i-kawal-historii-polski-nasza-recenzja http://wpolityce.pl/kultura/246500-szczera-spowiedz-wildsteina-i-kawal-historii-polski-nasza-recenzja] .</li>
+<li> M. WOLSKI: Portret człowieka odważnego. „Gaz. Pol.” 2013 nr 4.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Wybór esejów w jęz. rum.: „Un trecut care se ȋncăpățânează să nu mai treacă<nowiki>”. [Przeł.] A.-M. </nowiki>Cernea. Bucureşti 2014.
+===Ukryty===
+<ul>
+<li> W. JURASZ: Chcą Barabasza. „Dz. Pol.” 2012 nr 236.</li>
+<li> R. KALUKIN: Drugi obieg 2012. „Newsweek Polska” 2012 nr 43 [dot. też: W. Gadowski: Wieża komunistów; M. Wolski: Mocarstwo].</li>
+<li> D. KOWALCZYK: Łajdactwo popłaca? „idziemy” 2012 nr 44.</li>
+<li> A. LIBERA: Wolność i zbrodnia. „Uważam Rze” 2012 nr 38.</li>
+<li> D. NOWACKI: Zbrodnie i krzyż. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 43.</li>
+<li> M. URBANOWSKI: Kryminał i głębsze znaczenie. „Arcana” 2012 nr 6.</li>
+<li> K. VARGA: Sikanie na znicze, czyli Wildstein wymiata. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 238 dod. „Duży Format” nr 40.</li>
+<li> M. WOLSKI: Ujawniony. „Gaz. Pol.” 2012 nr 39.</li>
+<li> H. GOSK: (Nie)normalność naszych czasów. Literacka diagnoza polskiej rzeczywistości pióra „niepokornych”. W tejże: Wychodzenie z „cienia imperium”. Kr. 2015 [dot. też: Dolina Nicości; R. Ziemkiewicz: Ciało obce].</li>
+<li> Zob. też Wywiady.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Przekłady tekstów B. Wildsteina w antologiach zagranicznych: czes.: Návrat člověka bez vlastnotí<nowiki>. [Oprac.:] M. Ruczaj. </nowiki>Brno 2010, – niem.: Polnische Literatur im Gespräch II. 7.-10.XI. 1996. Kr. 1996;''' '''Anti-Totalitarismus. <nowiki>[</nowiki>Oprac.:] P. Śpiewak. Frankfurt am Main 2003.
+===Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP===
+<ul>
+<li> R. LEGUTKO: Demokracja limitowana według Wildsteina. „Do Rzeczy” 2013 nr 21.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
-Przekład
+===Cienie moich czasów===
+<ul>
+<li> D. GAWIN: Osobista odyseja Bronisława Wildsteina. „wSieci” 2015 nr 49.</li>
+<li> M. WOLSKI: Przypadki człowieka odważnego. „Gaz. Pol.” 2015 nr 52.</li>
+<li> J. POLKOWSKI: Pasje Bronisława Wildsteina. „Rzeczpospolita” 2016 nr 1.</li>
+<li> Zob. też Wywiady.</li>
+</ul>
+[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
+</div id='secondary'>
-<nowiki>1. Des droits de l’homme et du citoyen en Republique Populaire de Pologne. 1984. Rapport. Par le Comité Helsinki en Pologne. [Przeł.] B. Wildstein. Bruxelles: Le Bureau de Coord. à l’ Étranger de NSZZ </nowiki>„Solidarność” 1985, 116 s.
+<div class='author'>Katarzyna Batora</div>
+</div> <!-- all -->
-Prace redakcyjne
-. Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”<nowiki> [Komitet Obrony Robotników]</nowiki><nowiki>. [</nowiki>Wywiady przeprowadził i oprac.: B. Wildstein]. „Kontakt”, Paryż 1983 nr 5. Wyd. osob. Kr.: Inicjatywa Wydawn. *1984, 101 s., masz.
- Zawiera rozmowy z A. Kowalską, S. Blumsztajnem, M. Chojeckim, K. Pomianem, A. Smolarem, – nadto szkic B. Wildsteina: Z osobistej perspektywy.
-. Kontakt. Paris,<nowiki> [etc. Miesięcznik redagowany przez członków i współpracowników NS</nowiki>ZZ-Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]. Wybór z dziesięciu numerów „Kontaktu”, styczeń-październik 1985, nr 33-43. Red.: B. Wildstein. Wwa: Przedświt* 1986, 101 s.
-Tu <nowiki>m.in</nowiki>. B. Wildsteina: Mesjanizm i Solidarność, s. 11-16; Dwa pojęcia historii, s. 36-38.
-OPRACOWANIA (wybór)
-Ank. 2015. – Autor o sobie zob. Twórczość poz. 15 oraz <nowiki>m.in</nowiki>.: Poczuliśmy, że Kraków jest wolny. Oprac. P. Wroński. „Gaz. Wybor<nowiki>.” 2006 nr 222 dod. KOR [nr ] 4 [dot. działań opozycyjnych w krakow</nowiki>skim środowisku studenckim po zamordowaniu S. Pyjasa]. – Wywiady: Rozmowa z Bronisławem Wildsteinem. Rozm. W. Grotowicz. „<nowiki>Obecność”* 1985 nr 9 [dot. paryskiego </nowiki>pisma „Kontakt”]; Bronisław Wildstein. Rozm.: A. Bartosiak, Ł. Klinke, M. Meller. „Playboy” 2005 nr 4; Od teczki do stołu okrągłego. Rozm. P. Najsztub. „Przekrój” 2005 nr 7; Jestem grzecznym człowiekiem. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 20; Nie nająłem się do cyrku. Rozm. A. Łukasik. „Newsweek Polska” 2006 nr 27; Uznano mnie za obce ciało, które trzeba usunąć. Rozm. J. Lichocka. „<nowiki>Rzeczpospolita” 2007 nr 50; [L.] Maleszka był kimś w rodzaju Zeliga. </nowiki>Rozm. P. Zaremba. „Dziennik” 2008 nr 148; O zdradzie i kłamstwie. Rozm. P. Dunin-Wąsowicz. „<nowiki>Lampa” 2008 nr 11 [dot. gł.: Dolina Nicości]; Pisarz z temperamentem. </nowiki>Rozm. W. Jurasz. „Dz. Pol.” 2008 nr 143; Jest inny świat. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2009 nr 262 dod. „<nowiki>Plus Minus” [dot. gł.: Dolina Nicości]; Nie jestem dziennikarzem partyjnym. </nowiki>„Dziennik” 2009 nr 84; Polska kultura jest katolicka. Rozm. A. Puchejda. „Znak” 2011 nr 4; Powinności w odwróconym świecie. Rozm. J. Grzegorczyk. „<nowiki>W Drodze” 2011 [nr] 5; Zostaje nam wojowanie. </nowiki>Rozm. K. Masłoń. „<nowiki>Rzeczpospolita” 2011 nr 102 [dot. </nowiki><nowiki>m.in</nowiki>.: Czas niedokonany]; Żyjemy w rzece czasu. Rozm. P. Legutko. „<nowiki>Dz. Pol.” 2011 nr 103 [dot. gł.: Czas niedokonany]; </nowiki><nowiki>[Dziesiątego] </nowiki>10 kwietnia rzeczywistość pękła. Rozm. S. Reńca. „<nowiki>Tyg. Solidarność” 2012 nr 42 [dot. też: Ukryty]; Ofensywa </nowiki>piarowców i nakazana lekkość bytu. Rozm. Ł. Kaczyński. „Polska Dz. Łódz.” 2012 nr z 4 X; Potrzebujemy nowych elit. Rozm. R. Molenda. „<nowiki>idziemy” 2012 nr 46 [dot. </nowiki><nowiki>m.in</nowiki>.: Ukryty]; Republika – nowa telewizja. „<nowiki>Tyg. Solidarność” 2013 nr 19 [dot. </nowiki>kierowanej przez B. Wildsteina Telewizji Republika] ; Republika TV – rzetelna alternatywa. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2013 nr 7; Jesteśmy na fali, zmieniamy system. Rozm.: J. i M. Karnowscy. „wSieci<nowiki>” 2014 nr 36 [dot. też Telewizji Republika]; Rewolucji nie było. </nowiki>Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol.” 2014 nr 3; W jakimś sensie dziedziczymy PRL. Rozm. J. Szczepański. „Polska. Metropolia Warsz.” 2014 nr 5, dod. „Forum”; Ja, Polak katolik. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 67; Nie daję nikomu w ryja. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2015 nr 284 dod. „Plus Minus” <nowiki>[dot. gł.: Cienie moich czasów]; Subtelny Bronisław. </nowiki>Rozm. M. Rigamonti. „Dz. Gaz. Prawna” 2015 nr 221; Konserwatyści zawsze mieli problem ze sztuką. Rozm<nowiki>. Ł. Kaczyński. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 10 dod. „Magazyn” [dot. m.in.: Cienie moich czasów]; Przyjaźniłem się z Michnikiem. </nowiki>Rozm. M. Cieślik. „Wprost” 2016 nr 3; Wracam do TVP robić, to co potrafię. „Polska. Metropolia Warsz.” 2016 nr 65 dod. „Magazyn”; Wygrywamy z Michnikiem. Rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2016 nr 19; Byliśmy razem i nadal jesteśmy. O powstaniu Studenckiego Komitetu Solidarności z Bronisławem Wildsteinem (SKS Kraków) i Krzysztofem Turkowskim (SKS Wrocław) rozm. P. Zaremba. „wSieci” 2017 nr 20; Celem dominującej ideologii jest zniszczenie tradycyjnych tożsamości. Rozm. A. Czupryn. „Polska. Metropolia Warsz.” 2017 nr 18 dod. „Magazyn”.
-L. HASS: B. Wildstein. W tegoż: Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny. Wwa 1999.
-H. GŁĘBOCKI: B. Wildstein. W: Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89. T. 1. Wwa 2000. – E. ZAJĄC: B. Wildstein. W: Encyklopedia Solidarności<nowiki> [</nowiki>on-line<nowiki>] [dostęp 27 listopada 2015]. Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Bronisław_Wildstein http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Bronis%C5%82aw_Wildstein]
-OGÓLNE: Waldemar: Jesień w Paryżewie. „<nowiki>Solidarność”* 1987 nr 18/19 (182/183) [korespondencja z Paryża, m.in. o odejściu B. Wildsteina z redakcji pisma </nowiki>„Kontakt” i przyczynach konfliktu z M. Chojeckim]. – A. FRISZKE: Opozycja polityczna w PRL 1945-1980. Londyn 1994, passim. – Lista ćwierć miliona sygnatur osobowych. Pełny zapis programu „Summa zdarzeń – Lista Wildsteina”, wyemitowanego <nowiki>[w TVP] </nowiki>3 stycznia 2005 roku. „Głos” 2005 nr 5. – R. KALUKIN: Bronisław Niezłomny. „Gaz. Wybor<nowiki>.” 2006 nr 123 [sylwetka B. W</nowiki>ildsteina – nowego prezesa TVP]. – Trzech kumpli. <nowiki>Przypis do dziejów PRL. Na podstawie materiałów zgromadzonych przez E. Stankiewicz i A. Ferens. Kr.: Znak; TVN 2008, 202 s. [dot. S. Pyjasa, B. Wildsteina i L. Maleszki; zawiera również </nowiki>płytę DVD z fabularyzowanym filmem dokumentalnym „Trzech kumpli”. TVN 2008]. – V. Tismaneanu: Recomandare de lectura: „Un trecut care se ȋncăpățânează să nu mai treacă” de Bronisław Wildstein. Powst<nowiki>. 2014 [</nowiki>on-line<nowiki>] [dostęp 5 lutego 2016]. Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://www.contributors.ro/cultura/recomandare-de-lectura-un-trecut-care-se-incapataneaza-sa-nu-mai-treaca-de-bronislaw-wildstein http://www.contributors.ro/cultura/recomandare-de-lectura-un-trecut-care-se-incapataneaza-sa-nu-mai-treaca-de-bronislaw-wildstein] . – A. LUBOŃ: Porządkowanie chaosu. O pisarstwie Bronisława Wildsteina. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016. – W. SADKOWSKI: Narodziny nowego nurtu literackiego. „Res Humana” 2016 nr 5.
-Jak woda (poz. 3): S. BALBUS: Prawdy z wodnego zwierciadła. „Gaz. Krak.” 1990 nr 280, toż. „Dekada Lit.” 1990 nr 1. – A. SZOSTKIEWICZ: Rozterki kabalisty. „Tyg. Powsz.” 1990 nr 30. – H. ZAWORSKA: Zatopiony. „Po prostu” 1990 nr 12, przedr. w tejże: Wczoraj i dzisiaj. Pozn. 1992. – D. PAWELEC: Prozatorskie debiuty dekady – ze wskazaniem. W tegoż: Debiuty i powroty. Czytanie w czas przełomu. Katow<nowiki>. 1998 [dot. też: Ch. </nowiki>Skrzyposzek: Wolna Trybuna; J. Pilch: Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej].
-Brat (poz. 4): E. BIEŃKOWSKA: Głos pokolenia. „Znak” 1993 nr 4. – M. CZUBAJ: Papierowe klęski. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40. – J. KOPCIŃSKI: Dwa razy Paryż. „Życie Warsz.” 1993 nr 82 dod. „Ex Libris” nr z IV<nowiki> [rec. też: M. Gretkowska: My </nowiki>zdies’ emigranty]. – L. LEWIN: Na paryskim bruku – powieść z kluczem. „Życie Warsz.” 1993 nr 15. – T. NYCZEK: Polska w Paryżu. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40. – M. PORĘBSKI: Un Calva’. „Tyg. Powsz.” 1993 nr 16. – P. RODAK: Jak mdłości. „Życie Warsz.” 1993 nr 82 dod. „Ex Libris” nr z IV. – A. STORECKI: Paryż i czas. „Prz. Lit.” 1993 nr 2. – E. RYBICKA: Labirynt: temat i model konstrukcyjny. Od Berenta do młodej prozy. „<nowiki>Pam. Lit.” 1997 z. 3 [do</nowiki>t. <nowiki>m.in</nowiki>. B. Wildsteina].
-O zdradzie i śmierci (poz. 5): P. GOŹLIŃSKI: Bez przypisów. „Życie Warsz.” 1995 nr 17. – J. ŁUKASIEWICZ. „Odra” 1995 nr 11. – P. RODAK: Plutarch współczesny. „Gaz. Wybor.” 1995 nr 43. – M. ZALESKI: Plutarch jako odtrutka. „Res Publica Nowa” 1995 nr 3. – P. GOŹLIŃSKI: Spojrzenie Eumenesa. „Znak” 1996 nr 4.
-Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca (poz. 6): D. GAWIN: „Rzeczpospolita” 2000 nr 289. – S. OBIREK: Jasne widzenie. „Więź” 2001 nr 2. – J. PARYS. „Tyg. Solidarność” 2001 nr 10.
-Profile wieku (poz. 7): P. LISICKI: Pytania na powitanie wieku. „Rzeczpospolita” 2000 nr 135. – A. PAWELEC: Dwójka i trzy zera. „Prz. Polit.” 2000 nr 46/47. – J. SADOWSKI: Profile przyszłości. „Nowe Książ.” 2000 nr 12. – P. ŚPIEWAK: „Gaz. Wybor.” 2000 nr 143 dod. – D. GAWIN: Na progu przyszłości. „Znak” 2001 nr 11.
-Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością (poz. 8): M. SPYCHALSKI: O pożytecznych idiotach. „Nowe Państ.” 2003 nr 5. – J. STRĘKOWSKI. „Nowe Książ.” 2003 nr 4. – J. TOMKOWSKI: Sen o wolności. „Rzeczpospolita” 2003 nr 120. – K. MASŁOŃ: Wildstein pyta i diagnozuje. „Rzeczpospolita” 2010 nr 231 (dod.). – R. ZIORA: Przyszłość jako spółka. „Śląsk” 2010 nr 11.<nowiki> – M. URBANOWSKI: Podróże do kresów. W tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007 [dot. m.in. B.</nowiki> Wildsteina].
-Mistrz (poz. 9): P. BRATKOWSKI: W bagnie historii. „Newsweek Polska” 2004 nr 45/46. – K. MASŁOŃ: Nie czuli ciążenia ziemi. „Rzeczpospolita” 2004 nr 278. – R. PAWŁOWSKI: Prorok czy szalbierz. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 268. – Z. KRÓL: Polskie piekło. „Res Publica Nowa” 2005 nr 3. – D. NOWACKI: W labiryncie. „Nowe Książ.” 2005 nr 2. – M. SMOLAREK: Skalp zdarty z laboratorium. „Odra” 2005 nr 6. – M. TERLIKOWSKA: Poszukiwanie zaginionej Arki. „Nowe Państ.” 2005 nr 1. – D. HECK (M. TARCZYŃSKA): Sophia Trojańska. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.
-Dolina Nicości (poz. 11): A. BAZAK: Głos ocalonego z targowiska próżności. „Fronda” 2008 nr 47. – A. BAZAK: Kraj nierozliczonej zdrady. „Zesz. Karmelitańskie” 2008 nr 4. – E. BIELA: Życie w Dolinie Nicości. „Akant” 2008 nr 9. – S. BLUMSZTAJN: Wyspiański IV RP. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 135. – T. BUREK: Coście z tym marzeniem zrobili? „Rzeczpospolita” 2008 nr 150. – M. CIEŚLIK: Dzieła z teczek. „Newsweek Polska” 2008 nr 23. – P.F. DERENDARZ: Coś z nicości. „Tygiel Kult.” 2008 nr 10/12. – J. DUKAJ: Polska wraca do gry. „Tyg. Powsz.” 2008 nr 23. – P. DUNIN-WĄSOWICZ: W medialnym piekle. „Lampa” 2008 nr 6. – W. JURASZ: My nie jesteśmy historią. „Dz. Pol.” 2008 nr 138. – Dwugłos o „Dolinie Nicości” Bronisława Wildsteina: K. KOEHLER; M. URBANOWSKI: Atmosfera bagna. „Arcana” 2008 nr 3/4. – K. KŁOPOTOWSKI: Została potęga smaku. „Rzeczpospolita” 2008 nr 132. – B. KRÓLIKOWSKI: Ewangelia według Judasza. „<nowiki>Myśl.pl</nowiki>” 2008 nr 11. – M. NOWAK: Pół roku z życia III RP. „Ethos” 2008 nr 2/3. – A. SASINOWSKI: Wspólnota w agonii. „Pogranicza” 2008 nr 5. – Spór o nową powieść Wildsteina: M. MIECZNICKA: Nowatorska krytyka elit; J. SOBOLEWSKA: Publicystyka zamiast literatury. „Dziennik” 2008 nr 153. – M. URBANOWSKI: Bez apokalipsy. „Rzeczpospolita” 2008 nr 120. – J. WIERZEJSKA: Z kluczem? „Nowe Książ.” 2008 nr 10. – M. WOLSKI: Światło w dolinie. „Gaz. Pol.” 2008 nr 29. – M. ZAJĄC: Dno piekieł jest mocno pocukrzone. „Polska” 2008 nr 150. – R.A. ZIEMKIEWICZ: Dwie Polski, obie ułomne. „<nowiki>Rzeczpospolita” 2008 nr 209 [rec. też: J. Anderman: Cały czas].</nowiki> – M. LUBELSKA: Polska wprost i „z ukosa”. O „Dolinie Nicości” Bronisława Wildsteina i „Marszu Polonia” Jerzego Pilcha. W: Od polityki do poetyki. Kr. 2010. – E. MORAWIEC: O „Dolinie Nicości” i jej Autorze. „Arcana<nowiki>” 2010 nr 1 [laudacja z okazji przyznania B.</nowiki> Wildsteinowi nagrody im. J. Mackiewicza]. – D. NOWACKI: Innego świata nie będzie? O jednej powieści B. Wildsteina. W: Ćwiczenia z rozpaczy. Kr. 2011. – M. BERNACKI: W Polsce bez zmian. Bronisław Wildstein „Dolina Nicości”, Jerzy Pilch „Marsz Polonia”. W tegoż: Świat interpretować – konieczne zadanie. Bielsko-Biała 2014. – H. GOSK: (Nie)normalność naszych czasów. Literacka diagnoza polskiej rzeczywistości pióra „niepokornych”. W tejże: Wychodzenie z „cienia imperium”. Kr. 2015<nowiki> [dot. też: Ukryty oraz R. Ziemkiewicz: Ciało obce]</nowiki>. – D. HECK (M. TARCZYŃSKA): Tabu. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015. – Rec. adapt. tv: R. PAWŁOWSKI. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 224. – Zob. też Wywiady.
-Moje boje z III RP (poz. 12): M. WOLSKI: Z pola walki. „Gaz. Pol.” 2009 nr 5.
-Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał (poz. 13): W. JURASZ: O banalności współczesności. „Dz. Pol.” 2009 nr 93. – P. ZAREMBA: Bronisław Wildstein ostatnio nieco mniej znany. „Dziennik” 2009 nr 160. – D. CHABRAJSKA: Rzemiosło czy sztuka? Bronisław Wildstein o kinie epoki postmodernizmu. „Ethos” 2010 nr 1.
-Czas niedokonany (poz. 14): T. BOCHEŃSKI: Dziedziczenie demonów. „Rzeczpospolita” 2011 nr 141. – W. BOLECKI: Buddenbrookowie i Brokowie. „Uważam Rze” 2011 nr 16. – K. DUNIN: Jaka literatura wychodzi publicystom. „Gaz. Wybor<nowiki>.” 2011 nr 148 [</nowiki>dot. też: R. Ziemkiewicz: Zgred]. – A. MAŚNICA: Pomiędzy Bogiem, historią i Polską. „Rzeczy Wspólne” 2011 nr 4. – M. MATYSZKOWICZ: Niedokonany czas Broków. „Fronda” 2011 nr 60. – E. MORAWIEC: Horyzont. „Arcana<nowiki>” 2011 nr 4 [</nowiki>dot. też: R.A. Ziemkiewicz: Zgred]. – D. NOWACKI: (Budden) brookowie, czyli pragnienie wybitności. „Nowe Książ.” 2011 nr 8. – P. ŚLIWIŃSKI: Grzech nieodkupiony: „Czas niedokonany” Bronisława Wildsteina. „Tyg. Powsz.” 2011 nr 28. – M. URBANOWSKI: Saga rodu Broków. „Rzeczpospolita” 2011 nr 111 dod. „Plus Minus”. – M. WOLSKI: Saga Wildsteina. „Gaz. Pol.” 2011 nr 20. – A. WAŚKO: Publicystyka to czy literatura? „Niezal. Gaz. Pol. Nowe Państ.”<nowiki> 2012 [nr] 4 [</nowiki>dot. też: R.A. Ziemkiewicz: Zgred]. – M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: „Projekty totalne” – o przedstawieniach historii XX wieku w najnowszej prozie polskiej i niemieckiej. Czas: jaki był XX wiek i jak do tego doszło, że XXI jest taki, a nie inny. W: Opcja niemiecka. Kr. 2014. – Zob. też Wywiady.
-Niepokorny (poz. 15): Ł. ADAMSKI: Szczera spowiedź Wildsteina i kawał historii Polski. Powst.<nowiki> 2012 [</nowiki>on-line<nowiki>] [dostęp 9 grudnia 2015]. Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://wpolityce.pl/kultura/246500-szczera-spowiedz-wildsteina-i-kawal-historii-polski-nasza-recenzja http://wpolityce.pl/kultura/246500-szczera-spowiedz-wildsteina-i-kawal-historii-polski-nasza-recenzja] . – M. WOLSKI: Portret człowieka odważnego. „Gaz. Pol.” 2013 nr 4.
-Ukryty (poz. 16): W. JURASZ: Chcą Barabasza. „Dz. Pol.” 2012 nr 236. – R. KALUKIN: Drugi obieg 2012. „Newsweek Polska” 2012 nr 43<nowiki> [</nowiki>dot. też: W. Gadowski: Wieża komunistów; M. Wolski: Mocarstwo]. – D. KOWALCZYK: Łajdactwo popłaca? „idziemy” 2012 nr 44. – A. LIBERA: Wolność i zbrodnia. „Uważam Rze” 2012 nr 38. – D. NOWACKI: Zbrodnie i krzyż. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 43. – M. URBANOWSKI: Kryminał i głębsze znaczenie. „Arcana” 2012 nr 6. – K. VARGA: Sikanie na znicze, czyli Wildstein wymiata. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 238 dod. „Duży Format” nr 40. – M. WOLSKI: Ujawniony. „Gaz. Pol.” 2012 nr 39. – H. GOSK: (Nie)normalność naszych czasów. Literacka diagnoza polskiej rzeczywistości pióra „niepokornych”. W tejże: Wychodzenie z „<nowiki>cienia imperium”. Kr. 2015 [dot. też: Dolina Nicości</nowiki>; R. Ziemkiewicz: Ciało obce]. – Zob. też Wywiady.
-Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP (poz. 17): R. LEGUTKO: Demokracja limitowana według Wildsteina. „Do Rzeczy” 2013 nr 21.
-Cienie moich czasów (poz. 18): D. GAWIN: Osobista odyseja Bronisława Wildsteina. „wSieci” 2015 nr 49. – M. WOLSKI: Przypadki człowieka odważnego. „Gaz. Pol.” 2015 nr 52. – J. POLKOWSKI: Pasje Bronisława Wildsteina. „Rzeczpospolita” 2016 nr 1. – Zob. też Wywiady.
-             Katarzyna Batora

Wersja z 17:24, 26 cze 2017

Spis treści

BIOGRAM

TWÓRCZOŚĆ

Prace redakcyjne

OPRACOWANIA (wybór)

Jak woda

Brat

O zdradzie i śmierci

Dekomunizacja, której nie było, czyli Mistyfikacja triumfująca

Profile wieku

Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością

Mistrz

Dolina Nicości

Moje boje z III RP

Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał

Czas niedokonany

Niepokorny

Ukryty

Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP

Cienie moich czasów

Szukaj

Działania

Nawigacja

Narzędzia