Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(BIOGRAM)
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''KIELAR Marzanna Bogumiła'''
+
<div id="shortDescription">
 +
<p>ur. 1940</p>
 +
<p>Teksty podp. do 1992 nazwiskiem: Knysz-Rudzka.</p>
 +
<p>Historyk literatury, edytor, tłumacz.</p>
 +
</div id='shortDescription'>
  
'''ur. 1963'''
+
<div class='all'>
 +
<div class='biogram'>
 +
==BIOGRAM==
 +
<p>Urodzona 28 maja 1940 w Warszawie, córka Józefa Knysza, inżyniera, i Ireny z Popowiczów. Od 1953 uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie. Po zdaniu matury w 1957 studiowała przez jeden semestr fizykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1958 podjęła studia polonistyczne na UW; w 1963 uzyskała magisterium. Następnie uczęszczała na studia doktoranckie oraz odbywała staż jako asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej (później Instytut Literatury Polskiej) UW. Debiutowała w 1964 recenzją pt. ''W poszukiwaniu prawdy powieści'' dotyczącą książki R. Girarda ''Mensonge romantique et vérité romanesque'', opublikowaną na łamach miesięcznika „Przegląd Humanistyczny” (nr 4); z czasopismem tym współpracowała także i w latach następnych (m.in. w 1965 drukowała tu przegląd francuskich czasopism naukowych). Na przełomie 1965/66 przebywała przez trzy miesiące na stypendium naukowym w Paryżu. W 1968 obroniła pracę doktorską pt. ''Tradycje naturalistyczne w powieści dwudziestolecia międzywojennego i typy ich funkcjonowania ''(promotor prof. Janina Kulczycka-Saloni). W swojej pracy badawczej zajmowała się m.in. naturalizmem polskim, francuskim, belgijskim i włoskim, tradycjami naturalistycznymi w literaturze XX wieku, związkami sztuki i literatury ze szczególnym uwzględnieniem impresjonizmu oraz relacjami obrazu i tekstu, interesowała się także dziejami intelektualistów polskich w Lotaryngii. Od 1970 współpracowała z redakcjami literackimi Polskiego Radia. Jako tłumaczka debiutowała w 1971 przełożoną wspólnie z Konradem Eberhardem powieścią J. Kessela pt. ''Jeźdźcy'', w latach następnych tłumaczyła z języka francuskiego literaturę piękną oraz teksty naukowe z zakresu literaturoznawstwa. Artykuły, recenzje i przekłady publikowała m.in. na łamach „Miesięcznika Literackiego” (1967-73), „Nowych Książek” (1968-73, 1979), „Literatury na Świecie” (1973-79, z przerwami). W 1972 została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Literatury Polskiej UW. W 1972 przebywała ponownie na stypendium w Paryżu, a w 1973 i 1974 na stypendium w Peruggii. W 1974-77 była lektorką języka polskiego oraz wykładowczynią literatury i historii polskiej na Université Paris Sorbonne-Paris IV. W 1978-92 prowadziła wspólnie z prof. J. Kulczycką-Saloni badania nad naturalizmem w ramach L’Association Internationale de Littérature Comparée. W 1980-81 przebywała w Belgii, kontynuując studia i kwerendy na Université Libre de Bruxelles. W 1991 rozpoczęła pracę nad archiwum Paula Cazina (początkowo w Paryżu, a następnie w Warszawie). Kierowała grantem Komitetu Badań Naukowych ''Archiwa Cazina. Dzienniki Cazina. ''W 1992-2001 wchodziła w skład zespołu redakcyjnego wydawnictw dydaktycznych Wydziału Polonistyki UW. W 1993 habilitowała się w oparciu o rozprawę pt. ''Europejskie powinowactwa naturalistów polskich;'' po czymotrzymała stanowisko profesora UW. W 1994-99 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Polonistyki odpowiedzialnego za współpracę z zagranicą. W 1997-2001 sprawowała opiekę naukową nad pismem studentów i doktorantów „Młoda Polonistyka” oraz studenckim kołem naukowym Artibus. W 1999 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2002 tytuł naukowy profesora. W 1999-2001 była dyrektorem Instytutu Literatury Polskiej UW. W 1999 weszła w skład zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej. W 2001 wyjechała do Paryża, gdzie do 2005 pełniła funkcję dyrektora Centre de Civilisation Polonaise (Ośrodek Kultury Polskiej) na Wydziale Slawistyki Université Paris Sorbonne-Paris IV; prowadziła tam też wykłady i seminaria. Była twórcą i współredaktorem almanachu naukowego Ośrodka Kultury Polskiej „Les Nouveaux Cahiers Franco-Polonais”; w 2002-05 wyszło pięć numerów, zawierających m.in. referaty z konferencji i dyskusji panelowych. Wspólnie z Xavierem Galmiche i Małgorzatą Smorąg współtworzyła dwujęzyczną serię ''Petite bibliothéque bilingue des classiques de la littérature polonaise''. W 2005 otrzymała medal Université de Paris-Sorbonne. Po powrocie do Warszawy pracowała nadal w Instytucie Literatury Polskiej UW. W 2006 podjęła współpracę z Université de Paris III i Université de Champagne-Ardenne w Reims, biorąc następnie udział w konferencjach poświęconych problematyce ilustracji w czasopismach europejskich i ikonografii okładek książkowych. W 2006-08 prowadziła wykłady w ramach programu Erasmus na Université Libre de Bruxelles, w Institut Nationale de Langues et Civilisations Orientales (INALCO) w Paryżu oraz na Université Charles-de Gaulle-Lille III. W 2008 rozpoczęła pracę w nowopowstałym Instytucie Polonistyki Stosowanej na Wydziale Polonistyki UW, którego była współinicjatorką. Pełniła tam do przejścia na emeryturę w 2009 funkcję kierownika Zakładu Edytorstwa i Stylistyki. Odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2008).</p>
 +
<p>W 1961 zawarła związek małżeński z Markiem Rudzkim, geografem (rozwód w 1986). Z tego związku ma córkę Justynę (ur. 1979). W 1992 wyszła za mąż za Krzysztofa Tomaszewskiego, inżyniera elektryka. Mieszka w Warszawie.</p>
 +
</div> <!-- biogram -->
  
Poetka.
+
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
  
Urodzona 8 lutego 1963 w Gołdapi; córka Józefa Zenona Kisielewskiego, przedsiębiorcy, właściciela dwóch odlewni żeliwa, i Łucji z domu Domitrz, pielęgniarki. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego w Gołdapi; w 1981 zdała maturę. Od 1982 studiowała filozofię na Uniwersytecie Warszawskim; w 1988 uzyskała magisterium. W 1985 debiutowała wierszem nagrodzonym w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o nagrodę „Milowego Słupa” pt. ''Wieczór u znajomych'', opublikowanym na łamach czasopisma „Przegląd Koniński” (nr 48). W 1991 rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Metodologii i Pedagogiki Twórczości w Instytucie Pedagogiki Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Kontynuowała twórczość poetycką; jej wiersze były wielokrotnie nagradzane w różnych konkursach literackich, <nowiki>m.in</nowiki>. otrzymała nagrodę główną w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. J. Śpiewaka i A. Kamieńskiej (1991). Publikowała <nowiki>m.in</nowiki>. na łamach „Czasu Kultury” (od 1991), „Kresów” (od 1992), „Borussii” (od 1992), „Kwartalnika Artystycznego” (od 1995), „NaGłosu” (od 1995), „Krasnogrudy” (od 1995; także członek zespołu redakcyjnego), „Zeszytów Literackich” (od 1997), „Literacji” (od 2010). W 1995 redagowała tomy poetyckie w serii ''Biblioteka Pisarzy Sarajewa'' oraz ''Biblioteka Krasnogrudy'', wydawanych przez Fundację Pogranicze w Sejnach. Brała udział w wielu festiwalach i spotkaniach poetyckich zarówno w Polsce jaki i zagranicą, m. in. w 1995 otrzymała nagrodę poetycką Kryształ Vilenicy, przyznawaną podczas Międzynarodowego Spotkania Pisarzy w Vilenicy (Słowenia); dwukrotnie (w 1997 i w 2001) przebywała na miesięcznym stypendium Baltic Centre for Writers and Translators w Visby (Szwecja). W 1998 otrzymała roczne stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, a następnie przez pół roku przebywała na stypendium Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie (Niemcy). Nadto uczestniczyła w imprezach literackich, <nowiki>m.in</nowiki>. w Izraelu (1995), Niemczech (1998), Łotwie (2001), Czechach (2001), Szwecji (2003) i Francji (2004, 2006). Reprezentowała Polskę na Międzynarodowych Targach Książki we Franfurcie, Lipsku i Göteborgu. W 2001 obroniła na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu rozprawę doktorską pt. ''Symboliczne zawłaszczanie indywidualnych przestrzeni życiowych jako sposób tworzenia małych ojczyzn'' (promotor prof. Andrzej Góralski). W 2002 przez trzy miesiące przebywała w Stanach Zjednoczonych na stypendium International Writing Program na University of Iowa. W tymże roku otrzymała stanowisko adiunkta w Zakładzie Metodologii i Pedagogiki Twórczości w Instytucie Pedagogiki Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej (APS) w Warszawie i została kierownikiem Pracowni Heurystyki. Od 1999 należała do SPP, a od 2000 do Polskiego PEN Clubu. W 2000 otrzymała za twórczość poetycką nagrodę „Paszport Polityki”. W 2005 uzyskała ponownie, tym razem półroczne, stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki. W tymże roku objęła funkcję wiceprezesa nowo powstałego Stowarzyszenia Vox Humana, stawiającego sobie za cel przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu (w 2009 wystąpiła ze Stowarzyszenia). W 2007 przez miesiąc przebywała na stypendium International Writers Workshop przyznane przez Hong Kong Baptist University w Hong Kongu (Chiny). W 2013 habilitowała się na podstawie rozprawy pt. ''Integralna wizja Kena Wilberga i jej zastosowanie w edukacji'' i otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Pedagogiki APS. Także w tym roku została członkiem Rady Programowej Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie. Podjęła pracę jako profesor nadzwyczajny w Katedrze Pedagogiki Religii i Kultury Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Odbyła wiele podróży zagranicznych <nowiki>m.in</nowiki>. do Włoch, Szwecji, Izraela, Chin, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Turcji, Francji, Niemiec, Austrii, Szwajcarii, Słowenii, na Łotwę, do Czech, Bułgarii, Rumunii, na Węgry, Litwę i do Norwegii. Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi. (2007).
+
==TWÓRCZOŚĆ==
 +
<ol>
  
W 1983 zawarła związek małżeński z Cezarym Władysławem Kielarem, artystą grafikiem (rozwód 1999). Ma córkę Paulę Agnieszkę (ur. 1984). Mieszka w Warszawie.
+
<li> [[#Od naturalizmu Zoli do prozy zespołu „Przedmieście”|Od naturalizmu Zoli do prozy zespołu „Przedmieście”]]. Z dziejów tradycji naturalistycznej wieku XX. [Studium]. Wr.: Ossol. 1972, 204 s. PAN Kom. Nauk o Literaturze Pol.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – I. Antynomiczne wyznaczniki naturalizmu z perspektywy rozwoju jego tradycji w XX wieku; II. Tradycja naturalistyczna, czyli o różnych wariantach naturalizmu; III. Od naturalizmu do populizmu. O pierwszych generacjach pisarzy pozostających pod wpływami Zoli; IV. Neonaturalizm populistów francuskich;V. Spór o naturalizm w latach trzydziestych; VI. Grupa „Przedmieście”, czyli neonaturalizm polski; VII. Między populizmem a literaturą proletariacką; VIII. Epigonizm czy nowatorstwo prozy „Przedmieścia”; IX. O miejsce naturalizmu w prozie dwudziestolecia.</p>
 +
<li> Francja. Mały przewodnik turystyczny. [Współaut.:] M. Rudzki. Oprac. map: W. Szczawiński. Wwa: KAW RSW; Centr. Ośrodek Inf. Turystycznej RSW 1975, 85 s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerz. Wwa: KAW 1979, 132 s. ''Przewodnik Turystyczny'', wyd. 3 tamże 1991.3. [[#Pola Gojawiczyńska|Pola Gojawiczyńska]]. [Biografia]. Wwa: PIW 1976, 217 s. ''Portrety Współcz. Pisarzy Pol''.</li>
 +
<li> Młoda Polska. [Monografia]. Wwa: TWP ZG 1988, 59 s. ''Wszechnica Hist.-lit. TWP ZG.''</li>
 +
<p class='comment'>Tyt. na okł.: Literatura Młodej Polski.</p>
 +
<li> Naturalizm i naturaliści w Polsce. Poszukiwania, doświadczenia, kreacje. [Autorki:] J. Kulczycka-Saloni, D. Knysz-Tomaszewska, E. Paczoska. Wwa: UW Inst. Literatury Pol. 1992, 251 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tu D. K.-T.: Recepcja naturalizmów europejskich [Współaut.]: J. Kulczycka -Saloni], – z poz. 5: W poszukiwaniu programu naturalizmu otwartego; Gabriela Zapolska – spotkanie z naturalizmem.</p>
 +
<li> [[#Europejskie powinowactwa naturalistów polskich|Europejskie powinowactwa naturalistów polskich]]. Studia. Wwa: UW 1992, 178 s. Inst. Literatury Pol. UW.</li>
 +
<p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – I. Program naturalizmu otwartego: Między Warszawą, Monachium i Paryżem; Przez malarstwo polskie ku naturalizmowi europejskiemu; W poszukiwaniu nowoczesnej powieści naturalistycznej, czyli wśród pisarzy francuskich; Przeciw tematom historycznym, akademizmowi i rutynie w obronie indywidualności artysty; Opozycja tematu i formy; W stronę impresjonizmu i deformacji; W stronę impresjonizmu i abstrakcji. – II. Naturalistyczni sojusznicy sztuki niezależnej w Polsce i Belgii. – III. Perspektywy i szanse naturalizmu Zolowskiego. – IV. Pozytywistyczna i modernistyczna recepcja Maupassanta w krytyce polskiej. – V. W cieniu Zoli i na przekór Zoli. (Dzieje Giovanniego Verdi w Polsce). – VI. Proza buntu i prowokacji. (O spotkaniach Gabrieli Zapolskiej z naturalizmem): 1: W kręgu naturalistycznych postaw ambicji i manifestów; Literatura buntu nienawiści i prowokacji; W poszukiwaniu dokumentu. Autentyzm prywatą skażony, - 2. W kręgu tematyki i technik naturalistycznych. – VII. Fachowiec Berenta czyli „romans eksperymentalny” z tezą – VIII. Dokument rzeczywistości psychicznej. (I. Dąbrowski). – IX. Echa naturalizmu w prozie Poli Gojawiczyńskiej.</p>
 +
<p class='comment'>Wyd. osob. art.: Program naturalizmu otwartego. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2010, 94 s.</p>
 +
<li> [[#Paul Cazin.|Paul Cazin.]] Diariste, épistolier, traducteur. Ouvrage colletif. [Autorzy:] D. Knysz-Tomaszewska, H. Suwała, J. Odrowąż-Pieniążek. [Red.] D. Knysz-Tomaszewska. Varsovie: UVFLP 1997, 189 s. Université de Varsovie. Faculté des Letters Polonaises. UW.</li>
 +
<p class='comment'>Tu. D. Knysz-Tomaszewskiej: Le „Bienheureux d’Autun” ou la vie de Paul Cazin [wersja pol. zob. poz. 8] ; Les archives „parisiennes” de Paul Cazin. Présentation générale [wersja pol. zob. poz. 8]. Les secrets du Journal de Paul Cazin; Paul Cazin et quelques souvenirs personnels.</p>
 +
<li> Paul Cazin (1881-1963). Dole i niedole francuskiego polonisty. Szkice. [Autorzy:] D. Knysz-Tomaszewska, H. Suwała, J.W. Borejsza, J. Odrowąż-Pieniążek. Red. D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 1999, 268 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tu D.K.-T: Szkice do biografii: „Błogosławiony z Autun” czyli krótkie dzieje Paula Cazina [wersja franc. zob. poz. 7]; Z Aix-en Provence przez Paryż do Warszawy. O „archiwach paryskich” Paula Cazina [wersja franc. Zob. poz. 7]; W labiryncie Dzienników Paula Cazina. Rekonesans; Paul Cazin i modernizm polski. - Mała kronika życia i twórczości Paula Cazina. - Bibliografia dzieł Paula Cazina. s. 5-88, 237-250.</p>
 +
<li> Spotkania i porównania. Studia porównawcze z pogranicza literatury i dokumentu osobistego. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2001, 236 s. ''Z Publikacji Zakładu Pozytywizmu i Młodej Pol.''</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Cz. 1. W kręgu naturalizmu i impresjonizmu: Impresjonizm jako kategoria badawcza w opisie literatury i sztuki Młodej Polski; Sztuk korespondencje w korespondencjach z podróży Henryka Sienkiewicza; Krajobrazy impresjonistyczne w wybranych nowelach Reymonta; Poeta i malarz w młodopolskim ogrodzie radosnym; Spotkania Reymonta i Maupassanta w opowiadaniach niesamowitych. – Cz. II. Między Burgundią, Wielkopolską i Prowansją. (O Paulu Cazinie): Małe i duże ojczyzny niestrudzonego polonisty w Burgundii; Między dziennikiem a listem. O pierwszych wyznaniach Paula Cazina; Humanista na wojnie. Z dzienników, listów z frontu i raportów wojskowych Paula Cazina. – Cz. III. Mediatorzy i badacze w dialogu kultur: Petersburg – Warszawa – Moskwa – Paryż. Peregrynacje naukowe współczesnej pozytywistki. O Janinie Kulczyckiej Saloni; Najdalsze drogi Zygmunta Markiewicza, polonisty krakowskiego w Nancy; Enrico Damiani – listy odnalezione. O przyjaźni polonisty włoskiego i francuskiego.</p>
 +
<p class='comment'>Przekł. franc. art.: Enrico Damiani – listy odnalezione. O przyjaźni polonisty włoskiego i francuskiego, pt.: Un dialogue interrompu – les lettres de Enrico Damiani á Paul Cazin. [Przeł.:] Ch. Potocki. W: Traduzione e dialogo tra le nazioni. Universitá degli Studi di Napoli „L’Orientale” – Napoli. Collegium Columbinum. Kr. 2003 s. 27-43.</p>
 +
<p class='block'>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Teorie zagłady cywilizacji zachodniej (1913-1939). „Kult. i Społ.” 1964 nr 4 s. 105-122. – Katastrofizm w powieściach Stanisława Ignacego Witkiewicza („Pożegnanie jesieni”, „Nienasycenie”). „Prz. Hum.” 1965 nr 2 s. 23-42. – Losy naturalizmu w XX wieku. W: Tradycja i nowatorstwo w literaturach słowiańskich. Wwa 1976 s. 91-106. – Naturalizm w literaturach języków europejskich. „Biul. Polonist.” 1980 nr 4 s. 137-148. – Le roman naturaliste de „témpérament” et sa continuation dans la prose romanesque de la Jeune Pologne (S. Żeromski). W: Le roman naturaliste en France et en Pologne. Wwa 1981 s. 86-96. ''Cahiers de Varsovie.'' – Le rôle du naturalisme dans la formation de la théorie de l’art indépendant en Belgique et en Pologne. W: Le Naturalisme en question. Paris 1986 s. 41-50 ''Presses de l’Université de Paris-Sorbonne''. – Gabriela Zapolska i jej trudna droga do stołecznej sławy. W: Warszawa pozytywistów. Wwa 1992 s. 248-263. – Poszukiwania nowych dróg literatury i sztuki poprzez doświadczenie naturalistyczne. „Prz. Hum.” 1992 nr 1 s. 13-21, przedr. w: Pozytywizm. Opracowania. Wwa 1997. – Perspektywy i szanse naturalizmu w XX wieku. W: Naturalizm. Wwa 1996 s. 56-76. – Warszawa w życiu i twórczości Zygmunta Bartkiewicza; Feliks Brodowski – kronikarz wielkomiejskiej nędzy; Ignacy Dąbrowski – dziecko Warszawy. W: Pisarze Młodej Polski i Warszawa. Wwa 1998 s. 12-18, 38-43, 60-66. – Un Bourguignon amoureux de la Pologne. W: Paul Cazin 1881-1963. Dijon 21 novembre 1997, Autun 22 novembre 1997. Dijon 1998 s. 9-28. – Ostatnia książka Profesor Janiny Kulczyckiej-Saloni. [Wstęp do:] J. Kulczycka –Saloni: Na polskich i europejskich szlakach literackich. Wwa 2000 s. 7-18 [zob. Prace edytorskie i redakcyjne poz. 10]. – De Cracovie à Nancy. Histoire d’un polonisant (Zygmunt Markiewicz). W: Lorraine-Pologne hier aujourd’hui Varsovie 2001 s. 99-112. – Cracovie-Nancy-Paris: l’itinéraire de Zygmunt Markiewicz. W: Lorraine. Terre d‘accueil et de brassage des populations Longlaville-Longwy. Nancy 2001 s. 171-180. Presses Universitaires de Nancy. – Impresjonistyczne obrazowanie w prozie polskiej przełomu XIX i XX wieku. W: Polonistyczne spotkania – Tybinga. Wwa 2001 s. 55-65. – Literatura polska w Gruzji, czyli o dialogu kultur. W: Polacy w Gruzji. Wwa 2004 s. 30-38. – Pejzaże ziemi rodzinnej w twórczości Reymonta i Chełmońskiego. O korespondencji sztuk i wspólnocie doświadczenia. W: Literatura i życie artystyczne XIX i XX wieku. Kielce 2006 s. 47-63. – Dialog serdeczny dwóch pisarzy: Józefa Weyssenhoffa i Paula Cazina. W: Profesor Jolancie Żurawskiej. Kr., Wwa, Napoli 2008 s. 120-133 – Le dialogue texte-image dans Chimère. (Varsovie 1901-1907) [Współaut.:] G.P. Bąbiak. W: L’Europe des revues (1880-1920). Paris 2008 s. 397-416. – Paul Cazin témoins intime du temps historique. W: Témoignage dans la littérature polonaise du XX e siècle. Paris 2008 s. 119-128. – O sztuce francuskiej w „Museionie”. W: Młodopolski przekładaniec literacki. Wwa 2009 s. 183-203. – Pamiętajmy o naszych mistrzach. Janina Kulczycka-Saloni: badaczka naturalizmu polskiego (1912-1998). „Litteraria Copernicana” 2009 nr 2 s. 267-273.– Świat zwierząt w małych formach narracyjnych Adolfa Dygasińskiego i w malarstwie Józefa Chełmońskiego. W: Dygasiński. Tor. 2009 s. 88-101. – Poloniści warszawscy we Francji. Z dziejów Ośrodka Kultury Polskiej na Uniwersytecie Paris IV. W: Poloniści warszawscy we Francji. Z dziejów Ośrodka Kultury Polskiej na Uniwersytecie Paris IV. Wwa 2010 s. 65-80. – Gabriela Zapolska, pisarka zbuntowana (1875-1921). Biografia niepokorna. Gabriela Zapolska, la femme de lettres insoumie (1857-1921). Biographie en révolte. W: Gabriela Zapolska. Zbuntowany talent. Gabriela Zapolska Le talent en révolte. Wwa 2011 s. 19-35. – Présentation de l’oeuvre de Zapolska. W: Morale de Madame Dulska = Moralność pani Dulskiej. Wwa 2011 s. 345-359 [tekst w jęz. franc.]. – Le magie de la Bretagne. La grande aventure artistique de Gabriela Zapolska (1857-1921), femme de lettres en révolte et critique d’art. en admiration. W: „Ann.-Centres Scientifique de l’Académie Polonaise des Sciences á Paris”, Paryż 2012 s. 299-311. – Stulecie urodzin „Museionu”. W: „Museion” 1911-1913. Wwa 2013 s. 7-23. – Zapolska w podróży i podróże bohaterek Zapolskiej na podstawie wybranych powieści. „Studia Pragmalingwistyczne” 2014 s. 63-80. – La „bibliothéque polonaise” de Paul Cazin (1908-1963). W: La France et l’Europe centrale. Paris 2015. – Paul Cazin (1881-1963). Dialogi z Polską. „Pr. Polonist.” Ser. 71: 2015 s. 129-156.</p>
 +
</ol>
 +
===Przekłady===
 +
<ol>
 +
<li> J. Kessel: Jeźdźcy. [Powieść]. Wwa: KiW 1971, 602 s.</li>
 +
<li> P. Lainé: Majowe mgły. [Powieść]. Wwa: KiW 1975, 165 s.</li>
 +
<li> L. Terray: Niepotrzebne zwycięstwa. Od Alp do Annapurny. [Pamiętnik]. Przeł. D. Knysz-Tomaszewska. Oprac.: J. Kurczab, K. Marcinek. Wwa: SiT 1975, 357 s.</li>
 +
<li> G. Rébuffat: Opowieści z Chamonix. Przeł.: D. Knysz-Tomaszewska, M. Rudzki. Wwa: NK 1976, 94 s.</li>
 +
<li> F.-M. Banier: Czas przeszły. [Powieść]. Wwa: KiW 1978, 115 s. ''Koliber;''45.</li>
 +
<li> D. Boulanger: Biały pejzaż. [Opowiadania]. Wwa: KiW 1983, 243 s.</li>
 +
<li> E. Dabit: Hôtel du Nord. [Powieść]. Wwa: KiW 1984, 188 s. ''Koliber; ''80.</li>
 +
<li> M.del Castillo: Hiszpańskie czary. [Publicystyka]. Wwa: KiW 1989, 421 s.</li>
 +
<li> J.-L. Etienne: Transantarktyda. Przez lodowy kontynent. [Reportaż]. Wwa: Iskry 1994, 280 s.</li>
 +
<p class='block'>Zob. też Prace edytorskie i redakcyjne</p>
 +
</ol>
  
TWÓRCZOŚĆ
+
===Prace edytorskie i redakcyjne===
 +
<ol>
 +
<li> Naturalisme et antinaturalisme dans les littératures européennes des XIXe et XXe siècles. Continuateurs et adversaires. Actes du colloque de Paris (16 -17 avril 1991). [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, J. Kulczycka-Saloni, H. Suwała. Varsovie: UVFLP 1992, 132 s. Université de Varsovie. Faculté de Lettres Polonaises.</li>
 +
<li> Młoda Polska. [Opracowania i teksty]. Cz. 1. Wyboru dokonała I. Maciejewska; Cz. 2. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 1993, 285 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 rozszerz. 2000, 460 s., wyd. 3 rozszerz. 2002, 522 s. ''Materiały do Ćwiczeń. ''Ser. 2. ''Opracowania'', 67; Ser. 1.'' Teksty'', 54.</li>
 +
<li> Naturalizm. Europejskie konteksty. Opracowania. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska, J. Kulczycka Saloni. Wwa: Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki UW 1996, 594 s. ''Materiały do ćwiczeń. ''Ser. 3. t. 29''.''</li>
 +
<li> Z Tatr. Polonistyczne warsztaty naukowe w Kirach. 19-25. 04. 98. Materiały. Pod kierunkiem D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: Artibus 1998, 134 s., wydruk komputerowy.</li>
 +
<li> Pozytywizm. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: [UW Wydz. Polonistyki] 1992, 163 s. Wyd. nast. popraw. i rozszerz. tamże 1997, 531 s. Z prac Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki. ''Mat. do Ćwiczeń. ''Ser. 2. ''Opracowania.''</li>
 +
<li> Pozytywizm. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: [UW Wydz. Polonistyki] 1993, 383 s. Wyd. 2 rozszerz. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2000, 432 s. Z prac Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki.'' Mat. do Ćwiczeń ''Ser.1''. Teksty.''</li>
 +
<li> [[#Przekład literacki|Przekład literacki]]. Teoria, historia, współczesność. Pod red. A. Nowickiej-Jeżowej i D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: PWN 1997, 411 s.</li>
 +
<li> Pisarze Młodej Polski i Warszawa. [Szkice]. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej, R. Taborskiego i J. Zacharskiej. Wwa: Inst. Literatury Pol. UW 1998, 382 s. ''Pisarze Pol. i Warszawa.''</li>
 +
<li> Au carrefour des lettres et des arts du naturalisme au symbolisme. Actes du colloque organisé par le Centre de Civilisation Polonaise de l’Université Paris-Sorbonne (Paris–IV) et par le Centre parisien de l’Academie Polonaise des Sciences avec la concours de’Université de Varsovie, Paris, les 19 et 20 octobre 1999. [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, A. Ciesielska. Varsovie: Faculté des Letters Polonaises de l’Université de Varsovie 2000, 184 s.</li>
 +
<li> J. Kulczycka-Saloni: Na polskich i europejskich szlakach literackich. Z pism rozproszonych 1985-1998. Wstęp, wybór, red.: D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2000, 483 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tu także bibliogr. prac J. Kulczyckiej-Saloni za lata 1985-1998.</p>
 +
<li> Spis zawartości Archiwum Paula Cazina. Depozyt Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i Stacji PAN w Paryżu w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Oprac. zespół po kierunkiem D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: UW 2000, 321 s.</li>
 +
<li> Lorraine-Pologne hier aujourd’hui. Actes du Colloque de Varsovie (9-10 mai 2000). Comité de rédaction D. Knysz-Tomaszewska et I. Zatorska. Varsovie: [Wydz. Polonistyki UW] 2001, 178 s.</li>
 +
<li> Wyznanie czy dialog. W kręgu literatury dokumentu osobistego. Praca zbiorowa. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej i A. Zalewskiej. Wwa: [Wydz. Polonistyki UW] 2001, 237 s.</li>
 +
<li> Polonistyczne spotkania – Tybinga. Studia o literaturze polskiej i polsko-niemieckich związkach literackich przełomu XIX i XX wieku. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej i J. Zacharskiej. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2002, 151 s.</li>
 +
<li> Na chwałę i pożytek nasz wzajemny. Złoty jubileusz Polonicum. [Księga pamiątkowa]. Rada red.: D. Knysz-Tomaszewska, J. Porayski-Pomsta, K. Wrocławski. Kom. red.: E. Rohozińska, M. Skura, A. Piasecka. Wwa: Wydawn. UW 2006, 365 s. [Centrum Jęz. Pol. i Kultury Pol. dla Cudzoziemców Polonicum].</li>
 +
<li> Wyraz wyłuskany z piersi. Szkice o twórczości Zbigniewa Herberta. Cz. 1. Herbert w oczach zachodnich literaturoznawców. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej Ośrodka Kultury Polskiej przy Uniwersytecie Paris-Sorbonne (jesień 2004). Pod red. B. Gautier i D. Knysz-Tomaszewskiej; [cz. 2]. Pamięć i tożsamość. Materiały z warsztatów herbertowskich w Oborach (wiosna 2005). Pod red. J.M. Ruszara i M. Zielińskiego. Lubl.: Gaudium 2006, 317 s. ''Bibl. Pana Cogito.''</li>
 +
<li> Na ścieżkach pamięci. Album Paula Cazina. Wybór materiałów ikonograficznych i tekstów oraz oprac. D. Knysz-Tomaszewska i G.P. Bąbiak. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2009, X [2] 202 s.</li>
 +
<p class='comment'>Teksty franc. oprócz opatrzonych nazwiskami tłumaczy przełożyła D.K.-T.</p>
 +
<li> G. Zapolska: La morale de Madame Dulska = Moralność Pani Dulskiej. Édition bilingue. Trad. De P. Cazin (1933). Suivie d’une sélection de textes critiques de G. Zapolska. [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, G.P. Babiak. [Przeł.:] L. Virol et A. Nevill. Wwa: Faculté de Langue et de Littérature Polonaises de l’Université de Varsovie 2011, 407 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tekst główny w jęz. franc. i pol.</p>
 +
<li> Museion 1911-1913. Publicystyka artystyczna i literacka. Red.: G.P. Bąbiak i D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2013, 498 s.</li>
 +
<li> G. Zapolska: Une Parisienne oublieé! [Szkice]. [Oprac. i przekład:] E. Koślacz-Virol. [Współpraca:] D. Knysz Tomaszewska, A. Nevill. Paris: Le Scribe l’Harmattan 2016, 150 s.</li>
 +
<p class='volumeDescription'>Zob. też Twórczość poz. 8.</p>
 +
</ol>
 +
</div id='primary'>
  
1. Sacra conversazione<nowiki>. [Wiersze]. Red. i posł.: T. Żukowski. Suwałki: Suwalskie Tow. Kultury 1992, 44 s.</nowiki>
+
<div id='secondary'>
  
Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie, Nagroda im. K. Iłłakowiczówny oraz red. „Czasu Kult.” za najlepszy, debiutancki tomik poetycki w 1993.
+
==OPRACOWANIA (wybór)==
  
<nowiki>2. Materia prima. [Wiersze]. </nowiki>Pozn.: Obserwator 1999, 41 s. Bibl. „Czasu Kult.”, t. 32.
 
  
Nominacja do. Nagrody Lit. Nike w 2000.
+
<ul>
 +
<li>Ank. 2009, 2010.</li>
 +
</ul>
  
3. In den Rillen eisiger Stunden. Gedichte. <nowiki>[Wybór wierszy]. </nowiki><nowiki>[</nowiki>Przeł.] R. Schmidgall. Stuttgart: Edition Solitude 2000, 96 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Tekst w jęz. pol. i niem. – Nagroda Die Hubert-Burda–Preis w 2001.
+
===Od naturalizmu Zoli do prozy zespołu „Przedmieście”===
  
<nowiki>4. Umbra. [Wiersze]. Wwa: Pruszyński i S-ka 2002, 67 s.</nowiki>
+
<ul>
 +
<li> B. FARON: Dziedzictwo naturalizmu w dwudziestoleciu. „Nowe Książ.” 1973 nr 21.</li>
 +
<li> M. KABATA: Naturalistyczne tradycje i rodowody. „Mies. Lit.” 1973 nr 10.</li>
 +
</ul>
  
<nowiki>5. Monodia. [Wiersze]. Kr.: Znak 2006, 52 s.</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Cykle: Po; Ona.
+
===Pola Gojawiczyńska===
  
6. Salt Monody<nowiki>. [Wybór wierszy]. [Przekł., wybór i wprowadzenie:] E. Wójcik-</nowiki>Leese. Brookline, MA: Zephyr Press 2006, 128 s.
+
<ul>
 +
<li> T. WALAS; M. ZIELIŃSKI: Gojawiczyńska. Fenomen literatury kobiecej (dwugłos). „Nowe Książ.” 1976 nr 21, przedr. rec. M. ZIELIŃSKIEGO pt. Przeciw kobiecie w tegoż: Kilka niewzruszonych przekonań. Kr. 1987.</li>
 +
<li> K. KULICZKOWSKA: W kręgu powieści środowiskowej. „Mies. Lit.” 1977 nr 2.</li>
 +
</ul>
  
Tekst w jęz. pol. i ang.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
<nowiki>7. Brzeg. [Wybór wierszy]. Wwa: </nowiki>Łośgraf 2010, 80 s.
+
===Europejskie powinowactwa naturalistów polskich===
  
8. Integralna wizja Kena Wilberga i jej zastosowanie w edukacji. Wwa: Wydawn. Akademii Pedagogiki Specjalnej 2012, 348 s.
+
<ul>
 +
<li> H. SUWAŁA. „Prz. Hum.” 1995 nr 6.</li>
 +
</ul>
  
Rozprawa habilitacyjna.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
9. <nowiki>Integralny pluralizm metodologiczny. Teoria i badania naukowe. [Monografia; </nowiki>współaut.:] A. Gop. Wwa: Wydawn. Akademii Pedagogiki Specjalnej 2012, 164 s.
+
===Paul Cazin.===
  
10. P’’rvomateriâ. Izbrani stihotvoreniâ<nowiki>. [Wybór wierszy]. [Wybór i przekł.:] L. </nowiki>Selâški. Veliko T’rnovo: Faber 2015, 129 s.
+
<ul>
 +
<li> M. GMURCZYK-WROŃSKA. „Dzieje Najnow.” 1993 nr 3.</li>
 +
</ul>
  
Tekst w jęz. bułg. i pol.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Przekłady wierszy M.B. Kielar w antologiach zagranicznych, <nowiki>m.in</nowiki>.: ang.: Altered state. The new polish poetry. Todmorden<nowiki> 2003; Carnivorous boy. Carnivorous bird. Poetry from Poland. Brookline 2004; Modern poets of Europe. A selection. Kathmandu, Nepal 2004; City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [</nowiki>Przeł.:] M. J. Mikoś. <nowiki>[Wstęp:] A. Niewiadomski. </nowiki>Bloomington<nowiki>, IN 2015 [teksty w jęz. pol. i ang.], – </nowiki>bułg.: Antologiâ na novata polska poeziâ<nowiki>. [Wybór i przekł.] B. </nowiki>Dankov. Sofiâ 2006; Miłość nie jest tym słowem. Antologia poetek i poetów polskich, debiutujących po roku 1989 = Lûbov ne e dumata. Antologiâ na polski poetesi i poeti, debûtirali sled 1989 godina<nowiki>. [Wybór:] J. </nowiki>Dehnel<nowiki> i M. Woźniak. [Przeł.:] D.G. </nowiki>Hamze, P. Karag’ozov, D. Lau-Bukovska. Plovdiv<nowiki> 2014 [tekst w jęz. pol. i bułg.]. –</nowiki> franc.: Poèsie. Panorama de la Littérature Polonaise<nowiki>. [Wybór:] K. Dedecius. [</nowiki>Montricher]. Paris 2000, – hebr.: Ahărê mahpēkôt rabôt : mibhar min ha-šîrā(h) ha-pôlānît še-'ahărê 1945. <nowiki>[</nowiki>Przeł.:] D. Weinfeld, R. Weichart. Yrwšalayim 2000, – hiszp.: Poesia a contragolpe. Antologia de polaca contemporánea (autores nacidos<nowiki> entre 1960 y 1980). [</nowiki>Wybór i przeł.:] A. Murcia, G. Beltrán , X. Farré, Zaragoza 2012, – holend.: Bittere Oogst. Poolse poezie van de twintigste eeuw. Amsterdam 2000. – litew.: Poezijos pavasaris. Vilnius 1997, – nie<nowiki>m.: Poesie. Bd. 2 [Oprac. i przekł.] K. Dedecius. Zürich 1996; </nowiki>Panorama der polnischen Literatur des 20. Zürich 1996; Das Unsichtbare lieben. Neue polnische Lyrik. Anthologie = Kochać to, co niewidzialne. Nowa poezja polska. Antologia<nowiki>. [</nowiki>Wybór i posl.:] D. Danielewicz-Kerski<nowiki>. [</nowiki>Przedm.:] A. Zagajewski. Köln<nowiki>&nbsp;[1998]</nowiki>; <nowiki>Es ist Zeit: wechsle die Kleider. Stimmen aus Polen. [</nowiki>Wybór i przekł.:] P. Gehrisch, D. Krause. Dresden 1998; <nowiki>Orpheus versammelt die Geister. Stimmen aus der Mitte Europas. [</nowiki>Oprac<nowiki>.:] P. Gehrisch, A. Helbig. Dresden [</nowiki>po 2005]; <nowiki>Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [</nowiki>Wybór, przekł. I oprac.:] P. Gehrish. Leipzig 2010, – ros.: Pol'skie poètessy. Antologiâ<nowiki>. [</nowiki>Przekł., wybór, przedm.]. N. Astaf’eva. Sankt-Peterburg 2002, – serb.: Moj poljski pesnički XX vek. Antologija<nowiki>. [Oprac. i przekł.:] B. </nowiki>Rajčíć. Beograd 2012; Rečnik mlade poljske poezje. Antologija poezije poljskih pesnika rođenih 1960-1990. godine<nowiki>. [Przekł. i wstęp:]</nowiki> B. Rajčíć. Beograd 2013, – słoweń.: Vilenica ’95. Miednarodna Literarna Nagroda. Ljubljana 1995; Akslop poljska nazaj. Antologija novejše poljske poezje. <nowiki>[Oprac.:] P. Čučnik. Ljubljana 2005, – </nowiki>szwed<nowiki>z.: Jag i första och sista person. 20 polska kvinnliga poeter . [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson.</nowiki> <nowiki>Stockholm 2008; 17 [Sjutton] polska poeter.</nowiki> <nowiki>[Red.:] I. Grönberg. Stockholm. 2003, – </nowiki>turec.: Po(I)emat – Poponya Edebiyati Siar Seckisi. Ankara 2007, – ukr.: Tomu ŝo voni suŝcì. Antologìâ sučasnoï pol's'koï poezìï. <nowiki>L'vìv 2005 [teksty w jęz. pol. i ukr.], – </nowiki>włos.: Incontri di poeti polacchi e italiani. <nowiki>Roma 2003 [teksty w jęz. pol. i włos.]; Inattese vertigini.</nowiki> Antologia della poesia polacca dopo il 1989. <nowiki>[Przeł.:] A. </nowiki>Amenta, L. Costantino. Udine 2010.
+
===Przekład literacki===
  
Praca redakcyjna
+
<ul>
 +
<li> P. SULIKOWSKI. „Zesz. Nauk. Colloquia Germanica Stetinensia Uniw. Szczec.” 1999 nr 9.</li>
 +
</ul>
  
1. „Malowani słowem”. VII Ogólnopolski Konkurs Poetycki. Wybór i red.: M.B. Kielar, A. Janko, K. Mazur. Współpraca: A. Górka. Szczecinek: Szczeciniecki Ośrodek Kultury 2003, 42 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
</div id='secondary'>
  
OPRACOWANIA (wybór)
+
<div class='author'>Barbara Marzęcka</div>
  
Ank<nowiki>. 2008, 2011. – Autor o sobie: Jestem poetką. „Wyspa” 2009 nr 2 [tu m.in. wypowiedź M.B. Kielar]. –</nowiki> Wywiady: Najgorsze są poranki… Rozm. I. Kiec. „Czas Kult.” 1994 nr 1; Po prostu piszę… Rozm.: D. Dutko, J. Nachiło. „Kartki. Pis. Lit.-Artyst.” 2001 nr 23; Zrozumieć lodowce. Rozm. M. Wolny. „Polityka” 2001 nr 3; Wydobywanie znaczeń z ciemności. Rozm: R. Wiśniewski, Ł. Babiński. „Studium” 2002 nr 3/4; Zakreślam sobie granice. Rozm. M. Robert. „Arte” 2006 nr 3.
+
</div> <!-- all -->
 
+
Ogólne : W. SMASZCZ: Od tamtej strony nie odgradza nas nic. .. Twórczość M. B. K. „Gaz. Wybor.” 2001 nr 16 dod. „Białystok”. – Z. CHOJNOWSKI: Liryczne okrucieństwo Północy M.B. Kielar. W: <nowiki>Zmartwychwstały kraj mowy. Olsztyn 2002. – P. ŚLIWIŃSKI: M.B. K. [</nowiki>podrozdz. większej całości pt. Poeta wobec kryzysu (1996)]. W: Przygody z wolnością. Kr. 2002. – S. GOŁASZEWSKI: MBK. „Twórczość” 2002 nr 11/12. – U.M. ŁEBKOWSKA: „Linia śniegu” i „liściowe blizny”. Poezja Marzanny Kielar. „Kresy” 2007 nr 1 /2. – A. ŚWIEŚCIAK: Dramat poszczególności. M.B. Kielar. W tejże: Melancholia w poezji polskiej po 1989 roku. Kr. 2010. – R. INGBRANT: Kvinnligt och manligt i Polen. Två studier om genus, kultur och politik. <nowiki>Stockholm 2010 [m.in. dot. </nowiki>M.B. Kielar; tu także w dodatku wybrane utwory].
+
 
+
Sacra conversazione (poz. 1): Z. CHOJNOWSKI : Modlitwy do Nic. „Borussia<nowiki>” 1993 nr 7 [m.in. dot. M.B. Kielar]. – M. CISŁO: Madonna – Gaja – Sfinks. „Res </nowiki>Publica Nowa” 1993 nr 10. – J. DRZEWUCKI: Tanatos i Zuzanna. „Twórczość” nr 1993 nr 3. – I. KIEC: Niepokój w masce poetyckiej harmonii. „Czas Kult.” 1993 nr 1. – M. SŁAPIK. „Z Bliska” 1993 nr 2. – W. SMASZCZ: Mgła z delikatnością japońskiej bibułki. „Gaz. Współcz.” 1993 nr 150, przedr. w tegoż: <nowiki>Druga strona. Kr. 1997, toż w: Marzanna Bogumiła Kielar. Laureatka Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Genewa 1993, Nagrody Poetyckiej im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Suwałki: Suwalskie Tow. Kultury 1993, 12 s. [tu </nowiki>także wiersz M.B. Kielar]. – W. SMASZCZ: Debiut na Parnasie. Wszystko dla M.B. Kielar. „Gaz. Współcz.” 1993 nr 223. – D. SOŚNICKI: Mowa obrazów o (i na marginesie) „Sacra conversazione”. „Pracownia” 1993 nr 12. – M. STALA: Święta rozmowa. „Tyg. Powsz<nowiki>.” 1993 nr 14. – E. BIAŁY: Ślęczenia i ekstazy. O najnowszej poezji polskiej. „Czas Kult.” 1994 nr 3 [m.in. dot. M.B. Kielar]. – G. BORKOWSKA: Krępująca szczerość. „Polityka” 1995 nr 3. – I. KIEC, R. GRUPIŃSKI: Czerń coraz głębiej. W tychże: Niebawem spadnie błoto. </nowiki>Pozn. 1997. – M. STALA: Święta rozmowa. W tegoż: Druga strona. Kr. 1997.
+
 
+
Materia prima (poz. 2): A. STASIUK: Stwarzanie świata. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 282. – R. KOBIERSKI: Topienie Marzanny. „Studium” 2000 nr 2/3. – MISIAK: Pierwotność materii? „Kwart. Artyst.” 2000 nr 3. – M. SABINIEWICZ: Piękna poetka. „Zesz. Lit.” 2000 nr 4. – A. STANKOWSKA: Krajobraz osób. „Res Publica Nowa” 2000 nr 5. – S. STERNA-WACHOWIAK: Szyby i lustra świata. „Nowe Książ.” 2000 nr 6. – P. PIASZCZYŃSKI: Światło, cień i krew. „Borussia” 2000/2001 nr 23. – E. NOWAKOWSKA: „Rozmarzające ognie” M.B. Kielar. „Topos” 2001 nr 2/3.
+
 
+
Umbra (poz. 4 ): J. KLEJNOCKI: Ażurowa wrażliwość. „Polityka” 2002 nr 36. – W. KUCZOK: Rozmarzanie Marzanny. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 289. – U. ŚMIETANA: Milczenie roślin i kamieni. „Czas Kult.” 2002 nr 6. – W. GIEDRYS: Powtarzalność i niepowtarzalność. „Opcje” 2003 nr 1. – J. GIZA-STĘPIEŃ: „Rzeczy gotowe do wyjęcia”… spod powiek. „Pogranicza” 2003 nr 2. – I. KANTOROWSKI: Malowanie wierszem. „Akant” 2003 nr 7. – J. ORSKA : Zimno, zimno, zimniej… „Odra” 2003 nr 1. – S. SOBIERAJ: Oswajanie cienia. „Twórczość” 2003 nr 10. – A. WIEDEMANN: Klosz. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 22, przedr. w tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wr. 2016.
+
 
+
Monodia (poz. 5): J. GIZA-STĘPIEŃ: Lamentacje po minionym. „Pogranicza” 2006 nr 2. – A. FRANASZEK: Kropla, kamień, płomień. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 22. – E. KOŁODZIEJCZYK: Substancje Monodii. „Kresy” 2006 nr 4. – J. ŁUKASIEWICZ: Pytanie o podwójność. „Nowe Książ.” 2006 nr 5. – M. OLSZEWSKI: Poezja z epoki lodowcowej. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 88. – J. RIESENKAMPF: Koncert na jednej nucie. „Lampa” 2006 nr 6. - M. ROBERT: Recenzja z „Monodii”. „Arte” 2006 nr 3. – A. SINKOWSKI. „Twórczość” 2006 nr 9. – M. SŁAPIK: Szczegół metafizyczny. „Z Bliska” 2006 nr 5. – J. ORSKA: Nie ma łagodnego przejścia pomiędzy światłem a mrokiem. „Odra” 2007 nr 9. – P. ŚLIWIŃSKI: Pierwsza dama liryki. „Newsweek Polska” 2006 nr 11. – J. ZIELIŃSKI: Krajobraz po miłości. „Rzeczpospolita” 2006 nr 30. – A. SINKOWSKI: Pamięć, która podobno jest. „Odra” 2011 nr 3.
+
 
+
Brzeg (poz. 7): A. SZYMAŃSKA: Przed i po apokalipsie. „Prz. Powsz.” 2010 nr 11.
+
 
+
<div align="right">Barbara Marzęcka</div>
+

Aktualna wersja na dzień 08:17, 11 kwi 2019

ur. 1940

Teksty podp. do 1992 nazwiskiem: Knysz-Rudzka.

Historyk literatury, edytor, tłumacz.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzona 28 maja 1940 w Warszawie, córka Józefa Knysza, inżyniera, i Ireny z Popowiczów. Od 1953 uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie. Po zdaniu matury w 1957 studiowała przez jeden semestr fizykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1958 podjęła studia polonistyczne na UW; w 1963 uzyskała magisterium. Następnie uczęszczała na studia doktoranckie oraz odbywała staż jako asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej (później Instytut Literatury Polskiej) UW. Debiutowała w 1964 recenzją pt. W poszukiwaniu prawdy powieści dotyczącą książki R. Girarda Mensonge romantique et vérité romanesque, opublikowaną na łamach miesięcznika „Przegląd Humanistyczny” (nr 4); z czasopismem tym współpracowała także i w latach następnych (m.in. w 1965 drukowała tu przegląd francuskich czasopism naukowych). Na przełomie 1965/66 przebywała przez trzy miesiące na stypendium naukowym w Paryżu. W 1968 obroniła pracę doktorską pt. Tradycje naturalistyczne w powieści dwudziestolecia międzywojennego i typy ich funkcjonowania (promotor prof. Janina Kulczycka-Saloni). W swojej pracy badawczej zajmowała się m.in. naturalizmem polskim, francuskim, belgijskim i włoskim, tradycjami naturalistycznymi w literaturze XX wieku, związkami sztuki i literatury ze szczególnym uwzględnieniem impresjonizmu oraz relacjami obrazu i tekstu, interesowała się także dziejami intelektualistów polskich w Lotaryngii. Od 1970 współpracowała z redakcjami literackimi Polskiego Radia. Jako tłumaczka debiutowała w 1971 przełożoną wspólnie z Konradem Eberhardem powieścią J. Kessela pt. Jeźdźcy, w latach następnych tłumaczyła z języka francuskiego literaturę piękną oraz teksty naukowe z zakresu literaturoznawstwa. Artykuły, recenzje i przekłady publikowała m.in. na łamach „Miesięcznika Literackiego” (1967-73), „Nowych Książek” (1968-73, 1979), „Literatury na Świecie” (1973-79, z przerwami). W 1972 została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Literatury Polskiej UW. W 1972 przebywała ponownie na stypendium w Paryżu, a w 1973 i 1974 na stypendium w Peruggii. W 1974-77 była lektorką języka polskiego oraz wykładowczynią literatury i historii polskiej na Université Paris Sorbonne-Paris IV. W 1978-92 prowadziła wspólnie z prof. J. Kulczycką-Saloni badania nad naturalizmem w ramach L’Association Internationale de Littérature Comparée. W 1980-81 przebywała w Belgii, kontynuując studia i kwerendy na Université Libre de Bruxelles. W 1991 rozpoczęła pracę nad archiwum Paula Cazina (początkowo w Paryżu, a następnie w Warszawie). Kierowała grantem Komitetu Badań Naukowych Archiwa Cazina. Dzienniki Cazina. W 1992-2001 wchodziła w skład zespołu redakcyjnego wydawnictw dydaktycznych Wydziału Polonistyki UW. W 1993 habilitowała się w oparciu o rozprawę pt. Europejskie powinowactwa naturalistów polskich; po czymotrzymała stanowisko profesora UW. W 1994-99 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Polonistyki odpowiedzialnego za współpracę z zagranicą. W 1997-2001 sprawowała opiekę naukową nad pismem studentów i doktorantów „Młoda Polonistyka” oraz studenckim kołem naukowym Artibus. W 1999 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2002 tytuł naukowy profesora. W 1999-2001 była dyrektorem Instytutu Literatury Polskiej UW. W 1999 weszła w skład zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej. W 2001 wyjechała do Paryża, gdzie do 2005 pełniła funkcję dyrektora Centre de Civilisation Polonaise (Ośrodek Kultury Polskiej) na Wydziale Slawistyki Université Paris Sorbonne-Paris IV; prowadziła tam też wykłady i seminaria. Była twórcą i współredaktorem almanachu naukowego Ośrodka Kultury Polskiej „Les Nouveaux Cahiers Franco-Polonais”; w 2002-05 wyszło pięć numerów, zawierających m.in. referaty z konferencji i dyskusji panelowych. Wspólnie z Xavierem Galmiche i Małgorzatą Smorąg współtworzyła dwujęzyczną serię Petite bibliothéque bilingue des classiques de la littérature polonaise. W 2005 otrzymała medal Université de Paris-Sorbonne. Po powrocie do Warszawy pracowała nadal w Instytucie Literatury Polskiej UW. W 2006 podjęła współpracę z Université de Paris III i Université de Champagne-Ardenne w Reims, biorąc następnie udział w konferencjach poświęconych problematyce ilustracji w czasopismach europejskich i ikonografii okładek książkowych. W 2006-08 prowadziła wykłady w ramach programu Erasmus na Université Libre de Bruxelles, w Institut Nationale de Langues et Civilisations Orientales (INALCO) w Paryżu oraz na Université Charles-de Gaulle-Lille III. W 2008 rozpoczęła pracę w nowopowstałym Instytucie Polonistyki Stosowanej na Wydziale Polonistyki UW, którego była współinicjatorką. Pełniła tam do przejścia na emeryturę w 2009 funkcję kierownika Zakładu Edytorstwa i Stylistyki. Odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2008).

W 1961 zawarła związek małżeński z Markiem Rudzkim, geografem (rozwód w 1986). Z tego związku ma córkę Justynę (ur. 1979). W 1992 wyszła za mąż za Krzysztofa Tomaszewskiego, inżyniera elektryka. Mieszka w Warszawie.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Od naturalizmu Zoli do prozy zespołu „Przedmieście”. Z dziejów tradycji naturalistycznej wieku XX. [Studium]. Wr.: Ossol. 1972, 204 s. PAN Kom. Nauk o Literaturze Pol.
  2. Zawartość: Wstęp. – I. Antynomiczne wyznaczniki naturalizmu z perspektywy rozwoju jego tradycji w XX wieku; II. Tradycja naturalistyczna, czyli o różnych wariantach naturalizmu; III. Od naturalizmu do populizmu. O pierwszych generacjach pisarzy pozostających pod wpływami Zoli; IV. Neonaturalizm populistów francuskich;V. Spór o naturalizm w latach trzydziestych; VI. Grupa „Przedmieście”, czyli neonaturalizm polski; VII. Między populizmem a literaturą proletariacką; VIII. Epigonizm czy nowatorstwo prozy „Przedmieścia”; IX. O miejsce naturalizmu w prozie dwudziestolecia.

  3. Francja. Mały przewodnik turystyczny. [Współaut.:] M. Rudzki. Oprac. map: W. Szczawiński. Wwa: KAW RSW; Centr. Ośrodek Inf. Turystycznej RSW 1975, 85 s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerz. Wwa: KAW 1979, 132 s. Przewodnik Turystyczny, wyd. 3 tamże 1991.3. Pola Gojawiczyńska. [Biografia]. Wwa: PIW 1976, 217 s. Portrety Współcz. Pisarzy Pol.
  4. Młoda Polska. [Monografia]. Wwa: TWP ZG 1988, 59 s. Wszechnica Hist.-lit. TWP ZG.
  5. Tyt. na okł.: Literatura Młodej Polski.

  6. Naturalizm i naturaliści w Polsce. Poszukiwania, doświadczenia, kreacje. [Autorki:] J. Kulczycka-Saloni, D. Knysz-Tomaszewska, E. Paczoska. Wwa: UW Inst. Literatury Pol. 1992, 251 s.
  7. Tu D. K.-T.: Recepcja naturalizmów europejskich [Współaut.]: J. Kulczycka -Saloni], – z poz. 5: W poszukiwaniu programu naturalizmu otwartego; Gabriela Zapolska – spotkanie z naturalizmem.

  8. Europejskie powinowactwa naturalistów polskich. Studia. Wwa: UW 1992, 178 s. Inst. Literatury Pol. UW.
  9. Rozprawa habilitacyjna.

    Zawartość: Wstęp. – I. Program naturalizmu otwartego: Między Warszawą, Monachium i Paryżem; Przez malarstwo polskie ku naturalizmowi europejskiemu; W poszukiwaniu nowoczesnej powieści naturalistycznej, czyli wśród pisarzy francuskich; Przeciw tematom historycznym, akademizmowi i rutynie w obronie indywidualności artysty; Opozycja tematu i formy; W stronę impresjonizmu i deformacji; W stronę impresjonizmu i abstrakcji. – II. Naturalistyczni sojusznicy sztuki niezależnej w Polsce i Belgii. – III. Perspektywy i szanse naturalizmu Zolowskiego. – IV. Pozytywistyczna i modernistyczna recepcja Maupassanta w krytyce polskiej. – V. W cieniu Zoli i na przekór Zoli. (Dzieje Giovanniego Verdi w Polsce). – VI. Proza buntu i prowokacji. (O spotkaniach Gabrieli Zapolskiej z naturalizmem): 1: W kręgu naturalistycznych postaw ambicji i manifestów; Literatura buntu nienawiści i prowokacji; W poszukiwaniu dokumentu. Autentyzm prywatą skażony, - 2. W kręgu tematyki i technik naturalistycznych. – VII. Fachowiec Berenta czyli „romans eksperymentalny” z tezą – VIII. Dokument rzeczywistości psychicznej. (I. Dąbrowski). – IX. Echa naturalizmu w prozie Poli Gojawiczyńskiej.

    Wyd. osob. art.: Program naturalizmu otwartego. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2010, 94 s.

  10. Paul Cazin. Diariste, épistolier, traducteur. Ouvrage colletif. [Autorzy:] D. Knysz-Tomaszewska, H. Suwała, J. Odrowąż-Pieniążek. [Red.] D. Knysz-Tomaszewska. Varsovie: UVFLP 1997, 189 s. Université de Varsovie. Faculté des Letters Polonaises. UW.
  11. Tu. D. Knysz-Tomaszewskiej: Le „Bienheureux d’Autun” ou la vie de Paul Cazin [wersja pol. zob. poz. 8] ; Les archives „parisiennes” de Paul Cazin. Présentation générale [wersja pol. zob. poz. 8]. Les secrets du Journal de Paul Cazin; Paul Cazin et quelques souvenirs personnels.

  12. Paul Cazin (1881-1963). Dole i niedole francuskiego polonisty. Szkice. [Autorzy:] D. Knysz-Tomaszewska, H. Suwała, J.W. Borejsza, J. Odrowąż-Pieniążek. Red. D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 1999, 268 s.
  13. Tu D.K.-T: Szkice do biografii: „Błogosławiony z Autun” czyli krótkie dzieje Paula Cazina [wersja franc. zob. poz. 7]; Z Aix-en Provence przez Paryż do Warszawy. O „archiwach paryskich” Paula Cazina [wersja franc. Zob. poz. 7]; W labiryncie Dzienników Paula Cazina. Rekonesans; Paul Cazin i modernizm polski. - Mała kronika życia i twórczości Paula Cazina. - Bibliografia dzieł Paula Cazina. s. 5-88, 237-250.

  14. Spotkania i porównania. Studia porównawcze z pogranicza literatury i dokumentu osobistego. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2001, 236 s. Z Publikacji Zakładu Pozytywizmu i Młodej Pol.
  15. Zawartość: Wstęp. – Cz. 1. W kręgu naturalizmu i impresjonizmu: Impresjonizm jako kategoria badawcza w opisie literatury i sztuki Młodej Polski; Sztuk korespondencje w korespondencjach z podróży Henryka Sienkiewicza; Krajobrazy impresjonistyczne w wybranych nowelach Reymonta; Poeta i malarz w młodopolskim ogrodzie radosnym; Spotkania Reymonta i Maupassanta w opowiadaniach niesamowitych. – Cz. II. Między Burgundią, Wielkopolską i Prowansją. (O Paulu Cazinie): Małe i duże ojczyzny niestrudzonego polonisty w Burgundii; Między dziennikiem a listem. O pierwszych wyznaniach Paula Cazina; Humanista na wojnie. Z dzienników, listów z frontu i raportów wojskowych Paula Cazina. – Cz. III. Mediatorzy i badacze w dialogu kultur: Petersburg – Warszawa – Moskwa – Paryż. Peregrynacje naukowe współczesnej pozytywistki. O Janinie Kulczyckiej Saloni; Najdalsze drogi Zygmunta Markiewicza, polonisty krakowskiego w Nancy; Enrico Damiani – listy odnalezione. O przyjaźni polonisty włoskiego i francuskiego.

    Przekł. franc. art.: Enrico Damiani – listy odnalezione. O przyjaźni polonisty włoskiego i francuskiego, pt.: Un dialogue interrompu – les lettres de Enrico Damiani á Paul Cazin. [Przeł.:] Ch. Potocki. W: Traduzione e dialogo tra le nazioni. Universitá degli Studi di Napoli „L’Orientale” – Napoli. Collegium Columbinum. Kr. 2003 s. 27-43.

    Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Teorie zagłady cywilizacji zachodniej (1913-1939). „Kult. i Społ.” 1964 nr 4 s. 105-122. – Katastrofizm w powieściach Stanisława Ignacego Witkiewicza („Pożegnanie jesieni”, „Nienasycenie”). „Prz. Hum.” 1965 nr 2 s. 23-42. – Losy naturalizmu w XX wieku. W: Tradycja i nowatorstwo w literaturach słowiańskich. Wwa 1976 s. 91-106. – Naturalizm w literaturach języków europejskich. „Biul. Polonist.” 1980 nr 4 s. 137-148. – Le roman naturaliste de „témpérament” et sa continuation dans la prose romanesque de la Jeune Pologne (S. Żeromski). W: Le roman naturaliste en France et en Pologne. Wwa 1981 s. 86-96. Cahiers de Varsovie. – Le rôle du naturalisme dans la formation de la théorie de l’art indépendant en Belgique et en Pologne. W: Le Naturalisme en question. Paris 1986 s. 41-50 Presses de l’Université de Paris-Sorbonne. – Gabriela Zapolska i jej trudna droga do stołecznej sławy. W: Warszawa pozytywistów. Wwa 1992 s. 248-263. – Poszukiwania nowych dróg literatury i sztuki poprzez doświadczenie naturalistyczne. „Prz. Hum.” 1992 nr 1 s. 13-21, przedr. w: Pozytywizm. Opracowania. Wwa 1997. – Perspektywy i szanse naturalizmu w XX wieku. W: Naturalizm. Wwa 1996 s. 56-76. – Warszawa w życiu i twórczości Zygmunta Bartkiewicza; Feliks Brodowski – kronikarz wielkomiejskiej nędzy; Ignacy Dąbrowski – dziecko Warszawy. W: Pisarze Młodej Polski i Warszawa. Wwa 1998 s. 12-18, 38-43, 60-66. – Un Bourguignon amoureux de la Pologne. W: Paul Cazin 1881-1963. Dijon 21 novembre 1997, Autun 22 novembre 1997. Dijon 1998 s. 9-28. – Ostatnia książka Profesor Janiny Kulczyckiej-Saloni. [Wstęp do:] J. Kulczycka –Saloni: Na polskich i europejskich szlakach literackich. Wwa 2000 s. 7-18 [zob. Prace edytorskie i redakcyjne poz. 10]. – De Cracovie à Nancy. Histoire d’un polonisant (Zygmunt Markiewicz). W: Lorraine-Pologne hier aujourd’hui Varsovie 2001 s. 99-112. – Cracovie-Nancy-Paris: l’itinéraire de Zygmunt Markiewicz. W: Lorraine. Terre d‘accueil et de brassage des populations Longlaville-Longwy. Nancy 2001 s. 171-180. Presses Universitaires de Nancy. – Impresjonistyczne obrazowanie w prozie polskiej przełomu XIX i XX wieku. W: Polonistyczne spotkania – Tybinga. Wwa 2001 s. 55-65. – Literatura polska w Gruzji, czyli o dialogu kultur. W: Polacy w Gruzji. Wwa 2004 s. 30-38. – Pejzaże ziemi rodzinnej w twórczości Reymonta i Chełmońskiego. O korespondencji sztuk i wspólnocie doświadczenia. W: Literatura i życie artystyczne XIX i XX wieku. Kielce 2006 s. 47-63. – Dialog serdeczny dwóch pisarzy: Józefa Weyssenhoffa i Paula Cazina. W: Profesor Jolancie Żurawskiej. Kr., Wwa, Napoli 2008 s. 120-133 – Le dialogue texte-image dans Chimère. (Varsovie 1901-1907) [Współaut.:] G.P. Bąbiak. W: L’Europe des revues (1880-1920). Paris 2008 s. 397-416. – Paul Cazin témoins intime du temps historique. W: Témoignage dans la littérature polonaise du XX e siècle. Paris 2008 s. 119-128. – O sztuce francuskiej w „Museionie”. W: Młodopolski przekładaniec literacki. Wwa 2009 s. 183-203. – Pamiętajmy o naszych mistrzach. Janina Kulczycka-Saloni: badaczka naturalizmu polskiego (1912-1998). „Litteraria Copernicana” 2009 nr 2 s. 267-273.– Świat zwierząt w małych formach narracyjnych Adolfa Dygasińskiego i w malarstwie Józefa Chełmońskiego. W: Dygasiński. Tor. 2009 s. 88-101. – Poloniści warszawscy we Francji. Z dziejów Ośrodka Kultury Polskiej na Uniwersytecie Paris IV. W: Poloniści warszawscy we Francji. Z dziejów Ośrodka Kultury Polskiej na Uniwersytecie Paris IV. Wwa 2010 s. 65-80. – Gabriela Zapolska, pisarka zbuntowana (1875-1921). Biografia niepokorna. Gabriela Zapolska, la femme de lettres insoumie (1857-1921). Biographie en révolte. W: Gabriela Zapolska. Zbuntowany talent. Gabriela Zapolska Le talent en révolte. Wwa 2011 s. 19-35. – Présentation de l’oeuvre de Zapolska. W: Morale de Madame Dulska = Moralność pani Dulskiej. Wwa 2011 s. 345-359 [tekst w jęz. franc.]. – Le magie de la Bretagne. La grande aventure artistique de Gabriela Zapolska (1857-1921), femme de lettres en révolte et critique d’art. en admiration. W: „Ann.-Centres Scientifique de l’Académie Polonaise des Sciences á Paris”, Paryż 2012 s. 299-311. – Stulecie urodzin „Museionu”. W: „Museion” 1911-1913. Wwa 2013 s. 7-23. – Zapolska w podróży i podróże bohaterek Zapolskiej na podstawie wybranych powieści. „Studia Pragmalingwistyczne” 2014 s. 63-80. – La „bibliothéque polonaise” de Paul Cazin (1908-1963). W: La France et l’Europe centrale. Paris 2015. – Paul Cazin (1881-1963). Dialogi z Polską. „Pr. Polonist.” Ser. 71: 2015 s. 129-156.

[edytuj] Przekłady

  1. J. Kessel: Jeźdźcy. [Powieść]. Wwa: KiW 1971, 602 s.
  2. P. Lainé: Majowe mgły. [Powieść]. Wwa: KiW 1975, 165 s.
  3. L. Terray: Niepotrzebne zwycięstwa. Od Alp do Annapurny. [Pamiętnik]. Przeł. D. Knysz-Tomaszewska. Oprac.: J. Kurczab, K. Marcinek. Wwa: SiT 1975, 357 s.
  4. G. Rébuffat: Opowieści z Chamonix. Przeł.: D. Knysz-Tomaszewska, M. Rudzki. Wwa: NK 1976, 94 s.
  5. F.-M. Banier: Czas przeszły. [Powieść]. Wwa: KiW 1978, 115 s. Koliber;45.
  6. D. Boulanger: Biały pejzaż. [Opowiadania]. Wwa: KiW 1983, 243 s.
  7. E. Dabit: Hôtel du Nord. [Powieść]. Wwa: KiW 1984, 188 s. Koliber; 80.
  8. M.del Castillo: Hiszpańskie czary. [Publicystyka]. Wwa: KiW 1989, 421 s.
  9. J.-L. Etienne: Transantarktyda. Przez lodowy kontynent. [Reportaż]. Wwa: Iskry 1994, 280 s.
  10. Zob. też Prace edytorskie i redakcyjne

[edytuj] Prace edytorskie i redakcyjne

  1. Naturalisme et antinaturalisme dans les littératures européennes des XIXe et XXe siècles. Continuateurs et adversaires. Actes du colloque de Paris (16 -17 avril 1991). [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, J. Kulczycka-Saloni, H. Suwała. Varsovie: UVFLP 1992, 132 s. Université de Varsovie. Faculté de Lettres Polonaises.
  2. Młoda Polska. [Opracowania i teksty]. Cz. 1. Wyboru dokonała I. Maciejewska; Cz. 2. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 1993, 285 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 rozszerz. 2000, 460 s., wyd. 3 rozszerz. 2002, 522 s. Materiały do Ćwiczeń. Ser. 2. Opracowania, 67; Ser. 1. Teksty, 54.
  3. Naturalizm. Europejskie konteksty. Opracowania. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska, J. Kulczycka Saloni. Wwa: Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki UW 1996, 594 s. Materiały do ćwiczeń. Ser. 3. t. 29.
  4. Z Tatr. Polonistyczne warsztaty naukowe w Kirach. 19-25. 04. 98. Materiały. Pod kierunkiem D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: Artibus 1998, 134 s., wydruk komputerowy.
  5. Pozytywizm. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: [UW Wydz. Polonistyki] 1992, 163 s. Wyd. nast. popraw. i rozszerz. tamże 1997, 531 s. Z prac Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki. Mat. do Ćwiczeń. Ser. 2. Opracowania.
  6. Pozytywizm. Wyboru dokonała D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: [UW Wydz. Polonistyki] 1993, 383 s. Wyd. 2 rozszerz. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2000, 432 s. Z prac Inst. Literatury Pol. Wydz. Polonistyki. Mat. do Ćwiczeń Ser.1. Teksty.
  7. Przekład literacki. Teoria, historia, współczesność. Pod red. A. Nowickiej-Jeżowej i D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: PWN 1997, 411 s.
  8. Pisarze Młodej Polski i Warszawa. [Szkice]. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej, R. Taborskiego i J. Zacharskiej. Wwa: Inst. Literatury Pol. UW 1998, 382 s. Pisarze Pol. i Warszawa.
  9. Au carrefour des lettres et des arts du naturalisme au symbolisme. Actes du colloque organisé par le Centre de Civilisation Polonaise de l’Université Paris-Sorbonne (Paris–IV) et par le Centre parisien de l’Academie Polonaise des Sciences avec la concours de’Université de Varsovie, Paris, les 19 et 20 octobre 1999. [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, A. Ciesielska. Varsovie: Faculté des Letters Polonaises de l’Université de Varsovie 2000, 184 s.
  10. J. Kulczycka-Saloni: Na polskich i europejskich szlakach literackich. Z pism rozproszonych 1985-1998. Wstęp, wybór, red.: D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2000, 483 s.
  11. Tu także bibliogr. prac J. Kulczyckiej-Saloni za lata 1985-1998.

  12. Spis zawartości Archiwum Paula Cazina. Depozyt Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i Stacji PAN w Paryżu w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Oprac. zespół po kierunkiem D. Knysz-Tomaszewskiej. Wwa: UW 2000, 321 s.
  13. Lorraine-Pologne hier aujourd’hui. Actes du Colloque de Varsovie (9-10 mai 2000). Comité de rédaction D. Knysz-Tomaszewska et I. Zatorska. Varsovie: [Wydz. Polonistyki UW] 2001, 178 s.
  14. Wyznanie czy dialog. W kręgu literatury dokumentu osobistego. Praca zbiorowa. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej i A. Zalewskiej. Wwa: [Wydz. Polonistyki UW] 2001, 237 s.
  15. Polonistyczne spotkania – Tybinga. Studia o literaturze polskiej i polsko-niemieckich związkach literackich przełomu XIX i XX wieku. Pod red. D. Knysz-Tomaszewskiej i J. Zacharskiej. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2002, 151 s.
  16. Na chwałę i pożytek nasz wzajemny. Złoty jubileusz Polonicum. [Księga pamiątkowa]. Rada red.: D. Knysz-Tomaszewska, J. Porayski-Pomsta, K. Wrocławski. Kom. red.: E. Rohozińska, M. Skura, A. Piasecka. Wwa: Wydawn. UW 2006, 365 s. [Centrum Jęz. Pol. i Kultury Pol. dla Cudzoziemców Polonicum].
  17. Wyraz wyłuskany z piersi. Szkice o twórczości Zbigniewa Herberta. Cz. 1. Herbert w oczach zachodnich literaturoznawców. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej Ośrodka Kultury Polskiej przy Uniwersytecie Paris-Sorbonne (jesień 2004). Pod red. B. Gautier i D. Knysz-Tomaszewskiej; [cz. 2]. Pamięć i tożsamość. Materiały z warsztatów herbertowskich w Oborach (wiosna 2005). Pod red. J.M. Ruszara i M. Zielińskiego. Lubl.: Gaudium 2006, 317 s. Bibl. Pana Cogito.
  18. Na ścieżkach pamięci. Album Paula Cazina. Wybór materiałów ikonograficznych i tekstów oraz oprac. D. Knysz-Tomaszewska i G.P. Bąbiak. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2009, X [2] 202 s.
  19. Teksty franc. oprócz opatrzonych nazwiskami tłumaczy przełożyła D.K.-T.

  20. G. Zapolska: La morale de Madame Dulska = Moralność Pani Dulskiej. Édition bilingue. Trad. De P. Cazin (1933). Suivie d’une sélection de textes critiques de G. Zapolska. [Red.:] D. Knysz-Tomaszewska, G.P. Babiak. [Przeł.:] L. Virol et A. Nevill. Wwa: Faculté de Langue et de Littérature Polonaises de l’Université de Varsovie 2011, 407 s.
  21. Tekst główny w jęz. franc. i pol.

  22. Museion 1911-1913. Publicystyka artystyczna i literacka. Red.: G.P. Bąbiak i D. Knysz-Tomaszewska. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2013, 498 s.
  23. G. Zapolska: Une Parisienne oublieé! [Szkice]. [Oprac. i przekład:] E. Koślacz-Virol. [Współpraca:] D. Knysz Tomaszewska, A. Nevill. Paris: Le Scribe l’Harmattan 2016, 150 s.
  24. Zob. też Twórczość poz. 8.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2009, 2010.

Powrót na górę↑

[edytuj] Od naturalizmu Zoli do prozy zespołu „Przedmieście”

  • B. FARON: Dziedzictwo naturalizmu w dwudziestoleciu. „Nowe Książ.” 1973 nr 21.
  • M. KABATA: Naturalistyczne tradycje i rodowody. „Mies. Lit.” 1973 nr 10.

Powrót na górę↑

[edytuj] Pola Gojawiczyńska

  • T. WALAS; M. ZIELIŃSKI: Gojawiczyńska. Fenomen literatury kobiecej (dwugłos). „Nowe Książ.” 1976 nr 21, przedr. rec. M. ZIELIŃSKIEGO pt. Przeciw kobiecie w tegoż: Kilka niewzruszonych przekonań. Kr. 1987.
  • K. KULICZKOWSKA: W kręgu powieści środowiskowej. „Mies. Lit.” 1977 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] Europejskie powinowactwa naturalistów polskich

  • H. SUWAŁA. „Prz. Hum.” 1995 nr 6.

Powrót na górę↑

[edytuj] Paul Cazin.

  • M. GMURCZYK-WROŃSKA. „Dzieje Najnow.” 1993 nr 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Przekład literacki

  • P. SULIKOWSKI. „Zesz. Nauk. Colloquia Germanica Stetinensia Uniw. Szczec.” 1999 nr 9.

Powrót na górę↑

Barbara Marzęcka

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Danuta KNYSZ-TOMASZEWSKA
Nawigacja
Narzędzia