Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
Wersja Marlena (dyskusja | edycje) z dnia 23:58, 10 lut 2017

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

BIEŃKOWSKI Dawid

ur. 1963

Prozaik.


Urodzony 5 maja 1963 w Warszawie; syn Zbigniewa Bieńkowskiego, poety, krytyka literackiego, i Małgorzaty Hillar, poetki. Uczył się w XI Liceum Ogólnokształcącym im. M. Reja w Warszawie; w 1982 zdał maturę. Studiował psychologię na Uniwersytecie Warszawskim; w 1988 uzyskał magisterium, po czym podjął pracę psychoterapeuty jako psycholog biznesu. W 2000 zaczął współpracować z Zespołem Pomocy Psychoterapeutycznej w Warszawie jako terapeuta. Współpracował też z Fundacją Rodzić po Ludzku. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej oraz członkiem-kandydatem w Polskim Towarzystwie Psychoanalitycznym. Równocześnie w 2001 rozpoczął twórczość literacką publikując powieść pt. „Jest”. Od 2009 drukował sporadycznie felietony na łamach tygodnika „Polityka”. Żonaty, ma dwoje dzieci. Mieszka w Warszawie.


TWÓRCZOŚĆ


1. Jest. [Powieść]. Wwa: Agawa 2001, 265 s. Bibl. Współcz.

Nagroda im. A. Kijowskiego w 2002, wyróżnienie w konkursie o Nagrodę im. J. Mackiewicza w 2002, nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie w 2003.

Przekł. franc.: Quoi qu’il arrive. [Przeł.] O. Gautreau. [Paris] 2006.

2. Nic. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2005, 386 s. Archipelagi.

Nagroda Bibl. Raczyńskich (książka zimy) 2005, nominacja do Nagrody Lit. Unii Europejskiej (The European Union Prize for Literature) w 2009.

Przekł. litew.: Nieko. [Przeł.:] K. Uscila. Vilnius 2007.

3. Biało-czerwony. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2007, 299 s. Archipelagi.

Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2007, plik w formacie PDF.

Przekł. ros.: Lûbov. [Przeł.] È. È Garaeva. Moskva 2009.


OPRACOWANIA (wybór)


Ank. 2011. – Wywiad: Dopadła mnie literatura. Rozm. D. Nowicka. „Nowa Tryb. Opol.” 2005 nr 105.

Ogólne: J. PASTERSKI: Duch zaangażowania. O prozie Dawida Bieńkowskiego. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016.

Jest (poz. 1): L. BUGAJSKI: W zaklętym kręgu. „Trybuna” 2001 nr 197. – M. KĘSIK: Błazny i opozycjoniści. „FA-art” 2001 nr 4 [dot. też: M.G. Świeduchowska: Katecheci i frustraci]. – T. LEWANDOWSKI: Co się stało (z waszą klasą)? „Nowe Książ.” 2001 nr 9. – D. NOWACKI: Niestety, nie „Jest”… dobrą książką. „Życie” 2001 nr 167. – J. SOBOLEWSKA: Kryształ czasu. „Gaz. Wybor.” 2001 nr 156. – A. GALANT: Tragiczny deficyt. „Pogranicza” 2002 nr 1. – A. MORAWIEC: Książka dla (smutnych) chłopców. „Twórczość” 2002 nr 3. – A. FRANASZEK: Alpaga, historia i otchłań. „Tyg. Powsz.” 2003 nr 43. – M.A. KOWALSKI. „Najwyż. Czas” 2003 nr 1. – C. MICHALSKI: Zwycięstwo nad kiczem zapomnienia. „Nowe Państ.” 2003 nr 2. – R. OSTASZEWSKI: Katalog win i przewin. „Dekada Lit.” 2003 nr 9/10.

Nic (poz. 2): A. BOLECKA. „Prz. Polit.” 2005 nr 70. – A. MADALIŃSKI: Wszyscy jesteśmy Positivni. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 11. – K. MASŁOŃ: A to Polska właśnie. „Rzeczpospolita” 2005 nr 16. – T. MISIEWICZ: Tygrys czeka na pisarza. „Czas Kult.” 2005 nr 3/4. – M. MIZURO: Negatywnie. „Nowe Książ.” 2005 nr 4. – D. NOWACKI: Żart czy spełnienie? „Twórczość” 2005 nr 5. – R. OSTASZEWSKI: Nowa „Lalka” III RP. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 14. – M. PIETRZAK: Trywializacja z premedytacją? „Studium” 2005 nr 3. – A. SASINOWSKI: Elegancja-Francja. „Pogranicza” 2005 nr 1. – K. UNIŁOWSKI: Demony Genette’a. „FA-art” 2005 nr 2/3. – R. WÓJS: Korporacja, artyści – dwa światy? „Kresy” 2005 nr 3. – M. URBANOWSKI: Obce ciało III RP. W tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007 [dot. też: S. Chwin: Żona prezydenta, R. Ziemkiewicz: Ciało obce].

Biało-czerwony (poz. 3): M. ROBERT: Groteskowa prostota. „Dziennik” 2006 nr 209 dod. „Kultura”. – P. CZAPLIŃSKI: Sarmatyzm i nowoczesność. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 242. – A. GUMKOWSKA: „Biało-czerwony” czy „biało-czarny”?. „Tekstualia” 2007 nr 4. – K. MASŁOŃ: Mężczyzna unicestwiony. „Rzeczpospolita” 2007 nr 213. – A. NASIŁOWSKA: Powieść męska. „Polityka” 2007 nr 36. – D. NOWACKI: Wielkie udawanie. Jaka literatura nam się podoba – przykład Dawida Bieńkowskiego. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 39. – K. WOJCIESZUK: Między patosem a patologią. „FA-art” 2007 nr 4. – T. MIZERKIEWICZ: Męska pięść walczy o feminizm. „Nowe Książ.” 2008 nr 2, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013. – A. POPRAWA: Schizopolonioza. „Twórczość” 2008 nr 1. – M. URBANOWSKI: Pawcio według Bieńkowskiego. „Czterdzieści i Cztery” 2008 nr 1. – A. LEWANDOWSKA: Postzależnościowe narracje patriotyczne w wybranych tekstach Doroty Masłowskiej, Dawida Bieńkowskiego i Ignacego Karpowicza. „Porównania” 2013 t. 12. – M. STOCH: Mężczyźni w oczach kobiet. Edukacyjny potencjał współczesnej polskiej prozy feministycznej. „Ars Educandi” 2014 t. 11 [dot. też: S. Chutnik: Cwaniary; I. Filipiak: Magiczne oko].

Katarzyna Batora

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Dawid BIEŃKOWSKI
Nawigacja
Narzędzia