− | <p>Urodzona 30 sierpnia 1938 w Krakowie; córka Mariana Terakowskiego, właściciela wytwórni wyrobów ze srebra i kości słoniowej, a po wojnie cukierni, od 1950 zaopatrzeniowca, i Anny Chodackiej. Uczęszczała m.in. do Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej w Krakowie, następnie do Państwowego Liceum Muzycznego (3 klasy) i Liceum im. J. Joteyko, usunięta dyscyplinarnie kontynuowała naukę w Liceum dla Pracujących. Równocześnie pracowała w Zarządzie Zieleni Miejskiej, w administracji Cmentarza Rakowickiego, potem w Zakładzie Kruszyw Mineralnych. Brała aktywny udział w życiu kulturalnym ówczesnego Krakowa. W maju 1956 weszła w skład Komitetu Organizacyjnego Klubu Młodzieży Twórczej kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Pracowała w nim jako barmanka, a także przez rok występowała (wykonywała dwie piosenki). W 1958 zdała maturę. Zarabiała na życie przepisywaniem tekstów na maszynie. Od 1960 studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Brała też udział (jako ''girlsa'')w kabarecie Wiesława Dymnego „Remiza”, działającym przez pół roku na przełomie 1961/62 w klubie ZSP „Pod Jaszczurami”. W 1962 pracowała jako sekretarka w Radzie Uczelnianej ZSP Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP). Rozpoczęła twórczość literacką, debiutując w 1962 utworem pt. ''Opowiadanie pod tytułem: Opowiadanie'', ogłoszonym na łamach „Przekroju” (nr 902). Została członkiem Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim ZLP. Po uzyskaniu magisterium na WSP pracowała w 1965-68 w Naukowej Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami w Krakowie. W 1969 podjęła pracę dziennikarską w dzienniku „Gazeta Krakowska” (tu m.in. artykuły podp.: (ter), (ter.)), przemianowanym następnie na „Gazetę Południową” (1975-79; tu m.in. noty i recenzje podp.: (dor), (ter)); w 1980-81 ponownie wydawana pt. „Gazeta Krakowska” (pod redakcją M. Szumowskiego, rozwiązana po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1969-81 należała do PZPR (wchodziła w skład Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej), a w 1971-81 do SDP (w 1982-89 SD PRL). W kwietniu 1975 była współzałożycielką, a następnie członkiem Klubu Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”. Kontynuowała pracę dziennikarską, drukując artykuły, recenzje, noty, reportaże i wywiady w „Przekroju” (1976-82; jako reporterka pisma w 1976 wyjeżdżała do Uzbekistanu), w kwartalniku „Zdanie” (1979-80) oraz w kwartalniku Ośrodka Badań Prasoznawczych „Zeszyty Prasoznawcze” (1982-88; w 1987-88 kierowała działem recenzji). W tym czasie była wielokrotną laureatką konkursów na reportaże, m.in. w 1978 uzyskała nagrody w konkursie im. A. Polewki, w 1977 w konkursie „Polaków dzień powszedni”, wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie im. R. Urbana w 1980, nagrodę w Turnieju Reporterów w 1980. Około 1979 rozpoczęła pisanie książek dla dzieci i młodzieży, które wydawano w latach późniejszych, uprzednio nie uzyskały zgody cenzury na publikację. W czasie stanu wojennego zarabiała na życie robieniem swetrów na drutach. W 1987 otrzymała nagrodę w konkursie literackim im. Cz. Janczarskiego, zorganizowanym przez pismo dla dzieci „Miś” (w dziale utworów fantastycznych). W 1989 została członkiem SPP. W 1990 była współzałożycielką, a potem została współpracowniczką dziennika „Czas Krakowski”. W 1990 ponownie podjęła pracę w reaktywowanej „Gazecie Krakowskiej” (do 1998); redagowała najpierw tygodniowy dodatek, a później samodzielny dwutygodnik pt. „Dekada Literacka” (1990-91). Zajmowała się także redakcją czasopism komiksowych: w 1990-98 „The Amazing Spider-Man” („Spidermen”, „Człowiek pająk”), w 1990-97 „The Punisher” („Pogromca”). Kontynuowała działalność literacką, zamieszczając recenzje, artykuły, reportaże i felietony ponownie w „Przekroju” (od 1989; tu w 1991-96 cykl felietonów pt. „Między PRL-em a Rzeczpospolitą”, w 1998-2000 felietony z cyklu „Muzeum Rzeczy Nieistniejących”); pełniła też funkcję wiceprezesa Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój” (1995-99). Drukowała także w „Polityce” (1992) „Guliwerze” (1995-98), „Nowych Książkach” (1996-97, 2001) i polskiej edycji miesięcznika „Elle” (2003-04). Za całokształt twórczości i działalności artystycznej była nominowana do nagrody Paszport „Polityki” w 1998, a w 2002 za twórczość dla dzieci i młodzieży do I nagrody prezydenta A. Kwaśniewskiego. W 1998 otrzymała Nagrodę Literacką polskiej sekcji Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY). W ostatnim okresie życia publikowała na forum grupy dyskusyjnej [news:pl.rec.fantastyka.sf-fp news:pl.rec.fantastyka.sf-f], posługując się adresem terdor@callisto.krakow.pl. W 1963 wyszła za mąż za Andrzeja Nowaka, muzyka jazzowego (rozwiedzeni ok. 1966). Około 1968 związała się z Maciejem Szumowskim, dziennikarzem, reżyserem filmów dokumentalnych, później także producentem filmowym; w 2002 zawarli związek małżeński.</p> | + | <p>Urodzona 30 sierpnia 1938 w Krakowie; córka Mariana Terakowskiego, właściciela wytwórni wyrobów ze srebra i kości słoniowej, a po wojnie cukierni, od 1950 zaopatrzeniowca, i Anny Chodackiej. Uczęszczała m.in. do Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej w Krakowie, następnie do Państwowego Liceum Muzycznego (3 klasy) i Liceum im. J. Joteyko, usunięta dyscyplinarnie kontynuowała naukę w Liceum dla Pracujących. Równocześnie pracowała w Zarządzie Zieleni Miejskiej, w administracji Cmentarza Rakowickiego, potem w Zakładzie Kruszyw Mineralnych. Brała aktywny udział w życiu kulturalnym ówczesnego Krakowa. W maju 1956 weszła w skład Komitetu Organizacyjnego Klubu Młodzieży Twórczej kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Pracowała w nim jako barmanka, a także przez rok występowała (wykonywała dwie piosenki). W 1958 zdała maturę. Zarabiała na życie przepisywaniem tekstów na maszynie. Od 1960 studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Brała też udział (jako ''girlsa'')w kabarecie Wiesława Dymnego „Remiza”, działającym przez pół roku na przełomie 1961/62 w klubie ZSP „Pod Jaszczurami”. W 1962 pracowała jako sekretarka w Radzie Uczelnianej ZSP Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP). Rozpoczęła twórczość literacką, debiutując w 1962 utworem pt. ''Opowiadanie pod tytułem: Opowiadanie'', ogłoszonym na łamach „Przekroju” (nr 902). Została członkiem Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim ZLP. Po uzyskaniu magisterium na WSP pracowała w 1965-68 w Naukowej Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami w Krakowie. W 1969 podjęła pracę dziennikarską w dzienniku „Gazeta Krakowska” (tu m.in. artykuły podp.: (ter), (ter.)), przemianowanym następnie na „Gazetę Południową” (1975-79; tu m.in. noty i recenzje podp.: (dor), (ter)); w 1980-81 ponownie wydawana pt. „Gazeta Krakowska” (pod redakcją M. Szumowskiego, rozwiązana po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1969-81 należała do PZPR (wchodziła w skład Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej), a w 1971-81 do SDP (w 1982-89 SD PRL). W kwietniu 1975 była współzałożycielką, a następnie członkiem Klubu Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”. Kontynuowała pracę dziennikarską, drukując artykuły, recenzje, noty, reportaże i wywiady w „Przekroju” (1976-82; jako reporterka pisma w 1976 wyjeżdżała do Uzbekistanu), w kwartalniku „Zdanie” (1979-80) oraz w kwartalniku Ośrodka Badań Prasoznawczych „Zeszyty Prasoznawcze” (1982-88; w 1987-88 kierowała działem recenzji). W tym czasie była wielokrotną laureatką konkursów na reportaże, m.in. w 1978 uzyskała nagrody w konkursie im. A. Polewki, w 1977 w konkursie „Polaków dzień powszedni”, wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie im. R. Urbana w 1980, nagrodę w Turnieju Reporterów w 1980. Około 1979 rozpoczęła pisanie książek dla dzieci i młodzieży, które wydawano w latach późniejszych, uprzednio nie uzyskały zgody cenzury na publikację. W czasie stanu wojennego zarabiała na życie robieniem swetrów na drutach. W 1987 otrzymała nagrodę w konkursie literackim im. Cz. Janczarskiego, zorganizowanym przez pismo dla dzieci „Miś” (w dziale utworów fantastycznych). W 1989 została członkiem SPP. W 1990 była współzałożycielką, a potem została współpracowniczką dziennika „Czas Krakowski”. W 1990 ponownie podjęła pracę w reaktywowanej „Gazecie Krakowskiej” (do 1998); redagowała najpierw tygodniowy dodatek, a później samodzielny dwutygodnik pt. „Dekada Literacka” (1990-91). Zajmowała się także redakcją czasopism komiksowych: w 1990-98 „The Amazing Spider-Man” („Spidermen”, „Człowiek pająk”), w 1990-97 „The Punisher” („Pogromca”). Kontynuowała działalność literacką, zamieszczając recenzje, artykuły, reportaże i felietony ponownie w „Przekroju” (od 1989; tu w 1991-96 cykl felietonów pt. „Między PRL-em a Rzeczpospolitą”, w 1998-2000 felietony z cyklu „Muzeum Rzeczy Nieistniejących”); pełniła też funkcję wiceprezesa Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój” (1995-99). Drukowała także w „Polityce” (1992) „Guliwerze” (1995-98), „Nowych Książkach” (1996-97, 2001) i polskiej edycji miesięcznika „Elle” (2003-04). Za całokształt twórczości i działalności artystycznej była nominowana do nagrody Paszport „Polityki” w 1998, a w 2002 za twórczość dla dzieci i młodzieży do I nagrody prezydenta A. Kwaśniewskiego. W 1998 otrzymała Nagrodę Literacką polskiej sekcji Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY). W ostatnim okresie życia publikowała na forum grupy dyskusyjnej news:pl.rec.fantastyka.sf-f, posługując się adresem terdor@callisto.krakow.pl. W 1963 wyszła za mąż za Andrzeja Nowaka, muzyka jazzowego (rozwiedzeni ok. 1966). Około 1968 związała się z Maciejem Szumowskim, dziennikarzem, reżyserem filmów dokumentalnych, później także producentem filmowym; w 2002 zawarli związek małżeński.</p> |