|
|
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) |
Linia 8: |
Linia 8: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM<ref>Hasło opracowane bez odpowiedzi Autora na ankietę.</ref>== | | ==BIOGRAM<ref>Hasło opracowane bez odpowiedzi Autora na ankietę.</ref>== |
− | Urodzony 12 listopada 1962 w Wólce Krowickiej pod Lubaczowem, jako syn Ukrainki i Polaka. Dzieciństwo i młodość spędził w okolicach Przemyśla. Po zdaniu matury studiował filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie. Następnie rozpoczął studia doktoranckie na UMCS, których nie ukończył. Współpracował z grupą poetycką Kresy i z wydawanym przez nią kwartalnikiem „Kresy”. Debiutował w 1989 blokiem wierszy opublikowanych na łamach czasopisma „Akcent” (nr 4), a w 1990 felietonem pt. ''List z Lubaczowa ''(podp.: Dycki; nr 1) wydrukowanym w kwartalniku „Kresy”; publikował tu do 2003 (wymiennie pod pseud.: Leszek Ilnicki, Stefania Bełska, Krzysztof Oleszycki i Krzysztof Zbyrski drukował felietony w rubryce ''Poczta kresowa''). W 1991 zamieszkał w Warszawie. Wiersze, artykuły i felietony publikował na łamach „Twórczości” (1990-91, 1998, 2004, 2006-2015, z przerwami), „Res Publiki” (1991), „Odry” (1994, 1996, 2001, 2006, 2014), „Res Publiki Nowej” (1998, 2001-04, z przerwami), „Dziennika Portowego” (2000, 2002-03), „Studium” (2001-02, 2005, 2007/2008) oraz „Zeszytów Literackich” (2014-2015). W 1993 został członkiem SPP. Nagradzany wielokrotnie za twórczość literacką, m.in. otrzymał nagrodę im. J. Czechowicza (1991), prywatną nagrodę Czesława Miłosza, nagrodę im. B. Sadowskiej (1994) za całokształt twórczości poetyckiej, nagrodę Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1998), nagrodę dla młodych poetów Europy Wschodniej Hubert Burda Preis (2007), Nagrodę Literacką Gdynia (2006, 2009), Nagrodę Literacką Nike (2009). W 2015 został członkiem Kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej. Mieszka w Warszawie. | + | Urodzony 12 listopada 1962 w Wólce Krowickiej pod Lubaczowem, jako syn Ukrainki i Polaka. Dzieciństwo i młodość spędził w okolicach Przemyśla. Po zdaniu matury studiował filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie. Następnie rozpoczął studia doktoranckie na UMCS, których nie ukończył. Współpracował z grupą poetycką Kresy i z wydawanym przez nią kwartalnikiem „Kresy”. Debiutował w 1989 blokiem wierszy opublikowanych na łamach czasopisma „Akcent” (nr 4), a w 1990 felietonem pt. ''List z Lubaczowa ''(podp.: Dycki; nr 1) wydrukowanym w kwartalniku „Kresy”; publikował tu do 2003 (wymiennie pod pseud.: Leszek Ilnicki, Stefania Bełska, Krzysztof Oleszycki i Krzysztof Zbyrski drukował felietony w rubryce ''Poczta kresowa''). W 1991 zamieszkał w Warszawie. Wiersze, artykuły i felietony publikował na łamach „Twórczości” (1990-91, 1998, 2004, od 2006 z przerwami), „Res Publiki” (1991), „Odry” (1994, 1996, 2001, 2006, 2014), „Res Publiki Nowej” (1998, 2001-04, z przerwami), „Dziennika Portowego” (2000, 2002-03), „Studium” (2001-02, 2005, 2007/2008) oraz „Zeszytów Literackich” (2014-2018). W 1993 został członkiem SPP. Nagradzany wielokrotnie za twórczość literacką, m.in. otrzymał nagrodę im. J. Czechowicza (1991), prywatną nagrodę Czesława Miłosza, nagrodę im. B. Sadowskiej (1994) za całokształt twórczości poetyckiej, nagrodę Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1998), nagrodę dla młodych poetów Europy Wschodniej Hubert Burda Preis (2007), Nagrodę Literacką Gdynia (2006, 2009), Nagrodę Literacką Nike (2009). W 2015 został członkiem Kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej. Mieszka w Warszawie. |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
| | | |
Linia 41: |
Linia 41: |
| <p class='comment'>Nagroda Lit. Gdynia w kategorii poezja i Nagroda Lit. Nike w 2009.</p> | | <p class='comment'>Nagroda Lit. Gdynia w kategorii poezja i Nagroda Lit. Nike w 2009.</p> |
| <li> [[#Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem. 111 wierszy|Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem. 111 wierszy]]. Wr.: Biuro Lit. 2009, 128 s.</li> | | <li> [[#Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem. 111 wierszy|Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem. 111 wierszy]]. Wr.: Biuro Lit. 2009, 128 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Przekł. serb.: Stvarno i nestvarno postaje jedno telo. 111 pesama. Przeł.: M. Markic. Beograd 2018.</p> |
| <li> Oddam wiersze w dobre ręce. (1988-2010). [Wiersze zebrane] . Wr: Biuro Lit. 2010, 450 s. ''Dożynki,'' 13.</li> | | <li> Oddam wiersze w dobre ręce. (1988-2010). [Wiersze zebrane] . Wr: Biuro Lit. 2010, 450 s. ''Dożynki,'' 13.</li> |
| <p class='comment'>Do książki dołączona jest płyta CD z wierszami czytanymi przez poetę, wywiadami, dodatkami wideo, klipami poetyckimi oraz komentarzami na temat jego twórczości.</p> | | <p class='comment'>Do książki dołączona jest płyta CD z wierszami czytanymi przez poetę, wywiadami, dodatkami wideo, klipami poetyckimi oraz komentarzami na temat jego twórczości.</p> |
Linia 52: |
Linia 53: |
| <p class='comment'>Tekst w jęz. pol. i niem – Wybór z: Poezja jako miejsce na ziemi (1989-2003) zob. poz. 11.</p> | | <p class='comment'>Tekst w jęz. pol. i niem – Wybór z: Poezja jako miejsce na ziemi (1989-2003) zob. poz. 11.</p> |
| <li> [[#Nie dam ci siebie w żadnej postaci|Nie dam ci siebie w żadnej postaci]]. [Wiersze]. Kr.: Wydawn. Lokator 2016, 55 s.</li> | | <li> [[#Nie dam ci siebie w żadnej postaci|Nie dam ci siebie w żadnej postaci]]. [Wiersze]. Kr.: Wydawn. Lokator 2016, 55 s.</li> |
− | <p class='block'>Wybory wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego w przekł.: ukr.: Sin Grudnihi. 1990-2104 [?] [Przeł.:] M. Kìânovs'ka. Ternopil’ 2014, – włos.: Una notizia dell'ultimo minuto. [Przeł.:] A. Amenta, L. Costantio. Rovigo 2012.</p> | + | <li> [[#My się chyba znamy|My się chyba znamy]]. 111 wierszy. Wybór i posł.: G. Tomicki. Wwa: Convivo 2018, 170 s.</li> |
− | <p class='block'>Przekłady wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego w antologiach zagranicznych, m.in.: ang.: City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Przeł.:] M.J. Mikoś. [Wstęp:] A. Niewiadomski. Bloomington, Indiana 2015 [teksty w jęz. pol. i ang.], – bułg.: Antologiâ na novata pol’ska poeziâ. [Przeł.] B. Dankov. Sofiâ 2006; Miłość nie jest tym słowem. Antologia poetek i poetów polskich, debiutujących po roku 1989 Lûbov ne e dumata. Antologiâ na polski poetesi i poeti, debûtirali sled 1989 godina . [Wybór:]. J. Dehnel i M. Woźniak. [Przeł.:] D.G. Hamze, P. Karag’ozov, D. Lau-Bukovska. Plovdiv 2014 [tekst w jęz. pol. i bułg.], – franc.: Le pire est certain. Anthologie de la poésie catastrophiste polonaise du XXe siècle. [Przeł.:] C.-H. du Bord, Ch. Jezewski. Orthez 2009, – hiszp.: Poesia a contragolpe. [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – niem.: Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. Dresden 1998, Das Land Ulro. Nach Schliessung der Zimtläden. Stimmen aus Deutschland, Polen, Tschechien, Ungarn. [Wyd.:] P. Gehrisch, A. Helbing. Dresden 2000; Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [Przeł. I oprac.:] P. von Gehrisch. Leipzig 2010; VERSschmuggel. Polnisch- und deutschsprachige Gedichte WERSszmugiel. Antologia poezji polsko- i niemieckojęzycznej. [Oprac.:] A. Maurin, T. Wohlfahrt. Heidelberg; Brzeg 2010 [tekst w jęz. pol. i niem.], – ros.: Inostrannaâ literatura. Istorii prošund prologo i budnego, pol’skaâ literatura segodnâ. [Wybór:] K. Starosel’skaâ. [Moskva] 2006, – serb.: Moj poljski pesnički XX vek. [Oprac.:] B. Rajčic. Beograd, 2012; Rečnik mlade poljske poezje. Antologija poezije poljskih pesnika rođenih 1960-1990. godine. [Przekł. i wstęp:] B. Rajčíć. Beograd 2013, – słoweń.: Akslop poljska nazaj. Antologija novejše poljske poezje. [Wybór:] P. Čučnik. Ljubljana 2005, – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. Red.: I. Grönberg. Stockholm 2003, – ukr.: 50 pol’s’kich poetiv. Antologija pol’skoï poezii. [Przeł. i przedm.:] D. Pavliček. Kiïv 2001, – włos.: Inattese vertigini. Antologia della poesia polacca dopo il 1989. [Przeł.:] A. Amenta, L. Costantino. [Posł.] A. Berardinelli. Udine 2010.</p> | + | <p class='block'>Wybory wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego w przekł.: bułg.: Tova tâlo možeše da b”de moe. 83 izbrani stihotvoreniâ. [Przekł., wybór:] P. Karag’ozov. Sofiâ 2018. – ukr.: Sin Grudnihi. 1990-2104 [?] [Przeł.:] M. Kìânovs'ka. Ternopil’ 2014, – włos.: Una notizia dell'ultimo minuto. [Przeł.:] A. Amenta, L. Costantio. Rovigo 2012.</p> |
| + | <p class='block'>Przekłady wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego w antologiach zagranicznych, m.in.: ang.: City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Przeł.:] M.J. Mikoś. [Wstęp:] A. Niewiadomski. Bloomington, Indiana 2015 [teksty w jęz. pol. i ang.], – bułg.: Antologiâ na novata pol’ska poeziâ. [Przeł.] B. Dankov. Sofiâ 2006; Miłość nie jest tym słowem. Antologia poetek i poetów polskich, debiutujących po roku 1989 = Lûbov ne e dumata. Antologiâ na polski poetesi i poeti, debûtirali sled 1989 godina . [Wybór:]. J. Dehnel i M. Woźniak. [Przeł.:] D.G. Hamze, P. Karag’ozov, D. Lau-Bukovska. Plovdiv 2014 [tekst w jęz. pol. i bułg.], – franc.: Le pire est certain. Anthologie de la poésie catastrophiste polonaise du XXe siècle. [Przeł.:] C.-H. du Bord, Ch. Jezewski. Orthez 2009, – hiszp.: Poesia a contragolpe. [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – niem.: Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. Dresden 1998, Das Land Ulro. Nach Schliessung der Zimtläden. Stimmen aus Deutschland, Polen, Tschechien, Ungarn. [Wyd.:] P. Gehrisch, A. Helbing. Dresden 2000; Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [Przeł. I oprac.:] P. von Gehrisch. Leipzig 2010; VERSschmuggel. Polnisch- und deutschsprachige Gedichte = WERSszmugiel. Antologia poezji polsko- i niemieckojęzycznej. [Oprac.:] A. Maurin, T. Wohlfahrt. Heidelberg; Brzeg 2010 [tekst w jęz. pol. i niem.], – ros.: Inostrannaâ literatura. Istorii prošund prologo i budnego, pol’skaâ literatura segodnâ. [Wybór:] K. Starosel’skaâ. [Moskva] 2006, – serb.: Moj poljski pesnički XX vek. [Oprac.:] B. Rajčic. Beograd, 2012; Rečnik mlade poljske poezje. Antologija poezije poljskih pesnika rođenih 1960-1990. godine. [Przekł. i wstęp:] B. Rajčíć. Beograd 2013, – słoweń.: Akslop poljska nazaj. Antologija novejše poljske poezje. [Wybór:] P. Čučnik. Ljubljana 2005, – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. Red.: I. Grönberg. Stockholm 2003, – ukr.: 50 pol’s’kich poetiv. Antologija pol’skoï poezii. [Przeł. i przedm.:] D. Pavliček. Kiïv 2001, – włos.: Inattese vertigini. Antologia della poesia polacca dopo il 1989. [Przeł.:] A. Amenta, L. Costantino. [Posł.] A. Berardinelli. Udine 2010.</p> |
| </ol> | | </ol> |
| </div id='primary'> | | </div id='primary'> |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)<ref>Teksty zaznaczone dwoma gwiazdkami** zostały przedrukowane w tomie „jesień już Panie a ja nie mam domu”. Eugeniusz-Tkaczyszyn Dycki i krytycy. Kr. 2001.</ref>== | | ==OPRACOWANIA (wybór)<ref>Teksty zaznaczone dwoma gwiazdkami** zostały przedrukowane w tomie „jesień już Panie a ja nie mam domu”. Eugeniusz-Tkaczyszyn Dycki i krytycy. Kr. 2001.</ref>== |
| | | |
| ===Autor o sobie=== | | ===Autor o sobie=== |
− |
| |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> Skąd Dycio wytrzasnął Leszka Ilnickiego? [on line] [data dostępu 7 czerwca 2011]. Dostępny w Internecie: [http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_0023 www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_0023].</li> | + | <li> Skąd Dycio wytrzasnął Leszka Ilnickiego? [on line] [dostęp 7 czerwca 2011]. Dostępny w Internecie: www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=100&co=txt_0023.</li> |
− | <li> Wywiad: Pójście za Norwidem. Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za słowa łapie A. Podczaszy. „Dz. Portowy” 2000 nr 1.</li> | + | <li> Wywiady: Pójście za Norwidem. Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za słowa łapie A. Podczaszy. „Dz. Portowy” 2000 nr 1.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 93: |
Linia 95: |
| <li> K. PIEŃKOSZ: Książki mojej nie czytaj. „Sycyna” 1995 nr 3.</li> | | <li> K. PIEŃKOSZ: Książki mojej nie czytaj. „Sycyna” 1995 nr 3.</li> |
| <li> T. MAJERAN: Znak wodny. (Kilka intuicji na marginesie wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego) „Nowy Nurt” 1996 nr 8.</li> | | <li> T. MAJERAN: Znak wodny. (Kilka intuicji na marginesie wierszy E. Tkaczyszyna-Dyckiego) „Nowy Nurt” 1996 nr 8.</li> |
| + | <li> J. GOLA: Przywoływanie umarłych. „Pro Arte” 1997 nr 6. </li> |
| <li> K. FRANCUZIK: Poezja śmierci oswajanej. „Pro Arte” 1998 nr 10.</li> | | <li> K. FRANCUZIK: Poezja śmierci oswajanej. „Pro Arte” 1998 nr 10.</li> |
| <li> J.M. GRUZLA: Pogodzony ze światem. „Topos” 1998 nr 4.</li> | | <li> J.M. GRUZLA: Pogodzony ze światem. „Topos” 1998 nr 4.</li> |
Linia 121: |
Linia 124: |
| <li> S. MATUSZ: Dwojaki koniec – dumki na głos i papier. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. „Migotania, przejaśnienia” 2009 nr 3/4, przedr. w tegoż: Licznik Geigera. Sosnowiec 2013.</li> | | <li> S. MATUSZ: Dwojaki koniec – dumki na głos i papier. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. „Migotania, przejaśnienia” 2009 nr 3/4, przedr. w tegoż: Licznik Geigera. Sosnowiec 2013.</li> |
| <li> J. ORSKA: Kresy tożsamości. Na podstawie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W tejże: Liryczne narracje. Kr. 2009.</li> | | <li> J. ORSKA: Kresy tożsamości. Na podstawie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W tejże: Liryczne narracje. Kr. 2009.</li> |
− | <li> Ostatni wielki nowoczesny poeta. O poezji Dyckiego przy winie rozmawiają M. BESZTERDA, K. HOFFMANN i M. JAWORSKI. [on line] [dostęp 15 grudnia 2009]. Dostępny w Internecie: http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3074.</li>
| |
| <li> A. PYTLEWSKA: Motyw szaleństwa w polskiej poezji współczesnej. W: Nowa poezja polska. Kr. 2009 [dot. też J. M. Rymkiewicza].</li> | | <li> A. PYTLEWSKA: Motyw szaleństwa w polskiej poezji współczesnej. W: Nowa poezja polska. Kr. 2009 [dot. też J. M. Rymkiewicza].</li> |
| <li> A. PYZIK: Ten dziwny grobowiec zwany literaturą. „Lampa” 2009 nr 11.</li> | | <li> A. PYZIK: Ten dziwny grobowiec zwany literaturą. „Lampa” 2009 nr 11.</li> |
Linia 131: |
Linia 133: |
| <li> W. ŚMIEJA: Literatura, której nie ma. Szkice o polskiej „literaturze homoseksualnej”. Kr.: Universitas 2010, passim.</li> | | <li> W. ŚMIEJA: Literatura, której nie ma. Szkice o polskiej „literaturze homoseksualnej”. Kr.: Universitas 2010, passim.</li> |
| <li> A. ŚWIEŚCIAK: Śmiertelne sublimacje Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W tejże: Melancholia w poezji polskiej po 1989 roku. Kr. 2010.</li> | | <li> A. ŚWIEŚCIAK: Śmiertelne sublimacje Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W tejże: Melancholia w poezji polskiej po 1989 roku. Kr. 2010.</li> |
− | <li> J. GIZA-STĘPIEŃ: „Życie jako literacki projekt tożsamościowy – poezja jako jedyne miejsce na ziemi”. [on line] [dostęp 8 czerwca 2011] Dostępny w Internecie: [http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3415 http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3415] .</li>
| |
| <li> A. JARZYNA: Komentarze do „zapapranej” pocztówki. O listach, które nadsyłał Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki i inni Kresowiacy [on line] [dostęp 6 czerwca 2011]. Dostępny w Internecie: [http://www.podteksty.eu/index.php?actiondynamic&nr20&dzial4&id425 http://www.podteksty.eu/index.php?actiondynamic&nr20&dzial4&id425].</li> | | <li> A. JARZYNA: Komentarze do „zapapranej” pocztówki. O listach, które nadsyłał Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki i inni Kresowiacy [on line] [dostęp 6 czerwca 2011]. Dostępny w Internecie: [http://www.podteksty.eu/index.php?actiondynamic&nr20&dzial4&id425 http://www.podteksty.eu/index.php?actiondynamic&nr20&dzial4&id425].</li> |
| <li> P. STĘPIEŃ: „Meditatio mortis” według Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego; M. TELICKI: Metafizyczne dziecko. Przypadek Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Tekstualia” 2011 nr 2.</li> | | <li> P. STĘPIEŃ: „Meditatio mortis” według Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego; M. TELICKI: Metafizyczne dziecko. Przypadek Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Tekstualia” 2011 nr 2.</li> |
Linia 153: |
Linia 154: |
| <li> Sz. TRUSEWICZ: Literacka mapa Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2015 [t.] 6.</li> | | <li> Sz. TRUSEWICZ: Literacka mapa Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2015 [t.] 6.</li> |
| <li> M. JASKOT, Y GANOSHENKO: Melancholia jako metatekstualna strategia interpretacji poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego. W: Światy melancholii. Opole 2016.</li> | | <li> M. JASKOT, Y GANOSHENKO: Melancholia jako metatekstualna strategia interpretacji poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego. W: Światy melancholii. Opole 2016.</li> |
| + | <li> A. JAWORSKI: Chrystus w orszaku Dionizosa i Hiob z Wólki Krowickiej. Homoseksualizm a katolicyzm w poezji polskiej i amerykańskiej, na przykładzie twórczości Allena Ginsberga i Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W: Oblicza miłości. Studia Literaturoznawcze. Lubl. 2016. </li> |
| <li> J. KLEJNOCKI: Piosenka dla P. Mościckiej. Paradygmaty samotności w poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego. W tegoż: Przez wiersze. Szkice interpretacyjne. Opole 2016.</li> | | <li> J. KLEJNOCKI: Piosenka dla P. Mościckiej. Paradygmaty samotności w poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego. W tegoż: Przez wiersze. Szkice interpretacyjne. Opole 2016.</li> |
| <li> E. KULIŚ: „Gente Ruthenus, natione Polonus”, czyli alienacja w centrum. O wierszach Tkaczyszyna-Dyckiego. „Czas Kult.” 2016 nr 4.</li> | | <li> E. KULIŚ: „Gente Ruthenus, natione Polonus”, czyli alienacja w centrum. O wierszach Tkaczyszyna-Dyckiego. „Czas Kult.” 2016 nr 4.</li> |
| + | <li> E. KULIŚ: „Rzucę się w ogień jeszcze większej choroby niech to będzie poezja”. Romantyczne szaleństwa Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W: Paranoje, obsesje, natręctwa w polskiej literaturze XIX i początków XX wieku. Gdańsk 2016. </li> |
| <li> Sz. TRUSEWICZ: Egzystencjalno-fenomenologiczne czytanie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [t.] 8.</li> | | <li> Sz. TRUSEWICZ: Egzystencjalno-fenomenologiczne czytanie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [t.] 8.</li> |
| + | <li> E. KULIŚ: „Wyskakiwałem po flachę i robiłem lachę” – o „przeginaniu pały” w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W: Ciało i ponowoczesność. Gdańsk 2017.</li> |
| <li> J. TABASZEWSKA: Powtórzenia i przynależności. Poezja E. Tkaczyszyna-Dyckiego wobec pamięci. „Teksty Drugie” 2017 nr 2.</li> | | <li> J. TABASZEWSKA: Powtórzenia i przynależności. Poezja E. Tkaczyszyna-Dyckiego wobec pamięci. „Teksty Drugie” 2017 nr 2.</li> |
| + | <li> J. WIADERNY: Refreny traumy. O piosenkach Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. „Tekstualia” 2018 nr 2.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 178: |
Linia 183: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| + | <li> A. NIEWIADOMSKI: Tańczyć, kilka kości odsłoniwszy. „Kresy” 1993 nr 13. </li> |
| <li> J. GOLA: Gdy żadnej poezji nie ma, ale jest wariactwo. „Pro Arte” 1997 nr 6 [dot. też: Młodzieniec o wzorowych obyczajach].</li> | | <li> J. GOLA: Gdy żadnej poezji nie ma, ale jest wariactwo. „Pro Arte” 1997 nr 6 [dot. też: Młodzieniec o wzorowych obyczajach].</li> |
| <li> W. FORAJTER: Żałoba jako figura „inności” seksualnej. „Pam. Lit.” 2001 z. 1.</li> | | <li> W. FORAJTER: Żałoba jako figura „inności” seksualnej. „Pam. Lit.” 2001 z. 1.</li> |
Linia 218: |
Linia 224: |
| <li> T. STĘPIEŃ: Kamień, który karmi. „FA-art” 2000 nr 1/2.</li> | | <li> T. STĘPIEŃ: Kamień, który karmi. „FA-art” 2000 nr 1/2.</li> |
| <li> B. UMIŃSKA: Róg Szymonowica, sławnego lwowianina i Śmierci, przesławnej ziemianki. „Szt. i Życie” 2000 nr 1/2.</li> | | <li> B. UMIŃSKA: Róg Szymonowica, sławnego lwowianina i Śmierci, przesławnej ziemianki. „Szt. i Życie” 2000 nr 1/2.</li> |
| + | <li> M. WITKOWSKI.: Umetafizycznić śmierć. „Czas Kult.” 2000 nr 6. </li> |
| <li> M. HAMKAŁO: Truizmy prawdziwe. „Odra” 2001 nr 1.</li> | | <li> M. HAMKAŁO: Truizmy prawdziwe. „Odra” 2001 nr 1.</li> |
| <li> J. KLEJNOCKI: Odsłaniając kości. (Kilka uwag o poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego)** „Studium” 2001 nr 2/3, przedr. w tegoż: Literatura w czasach zarazy. Wwa 2006.</li> | | <li> J. KLEJNOCKI: Odsłaniając kości. (Kilka uwag o poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego)** „Studium” 2001 nr 2/3, przedr. w tegoż: Literatura w czasach zarazy. Wwa 2006.</li> |
Linia 230: |
Linia 237: |
| <ul> | | <ul> |
| <li> T. MAJERAN: Krótko i węzłowato. „Gaz. Forteczna” 1999 nr 9.</li> | | <li> T. MAJERAN: Krótko i węzłowato. „Gaz. Forteczna” 1999 nr 9.</li> |
| + | <li> P. KĘPIŃSKI: Mała poetycka iluminacja. Jeszcze poezja nie zginęła. „Życie” 2000 nr z 24 VIII dod. „Życie z Książ.”. </li> |
| + | <li> J. KLEJNOCKI: „Coraz trudniej o siebie.” „Res Publica Nowa” 2000 nr 10. </li> |
| <li> P. ŚLIWIŃSKI: Kochanek ostateczności. „Tyg. Powsz.” 2000 nr 50, przedr. w tegoż: Przygody z wolnością. Kr. 2002.</li> | | <li> P. ŚLIWIŃSKI: Kochanek ostateczności. „Tyg. Powsz.” 2000 nr 50, przedr. w tegoż: Przygody z wolnością. Kr. 2002.</li> |
| <li> W. FORAJTER: Bezdomność wieku dojrzałego. „FA-art” 2001 nr 1/2.</li> | | <li> W. FORAJTER: Bezdomność wieku dojrzałego. „FA-art” 2001 nr 1/2.</li> |
| <li> M. KISIEL: Romans ze śmiercią. „Nowe Książ.” 2001 nr 3.</li> | | <li> M. KISIEL: Romans ze śmiercią. „Nowe Książ.” 2001 nr 3.</li> |
| <li> P. SARNA: Z osobnych spraw osobnych poetów. „Opcje” 2001 nr 6 dod. „Kursywa”.</li> | | <li> P. SARNA: Z osobnych spraw osobnych poetów. „Opcje” 2001 nr 6 dod. „Kursywa”.</li> |
| + | <li> L. SZARUGA: Świat poetycki. (XI) „Zesz. Lit.” 2001 nr 74.</li> |
| <li> A. NIEWIADOMSKI: Do widzenia moja najdroższa? „Arkusz” 2002 nr 1 [dot. wiersza: Tumor linguae].</li> | | <li> A. NIEWIADOMSKI: Do widzenia moja najdroższa? „Arkusz” 2002 nr 1 [dot. wiersza: Tumor linguae].</li> |
| + | <li> R. RYBICKI: Glossy do tomików śmiertelnych. „Plama” 2002 nr 1. </li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 267: |
Linia 278: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| + | <li> T. DĄBROWSKI: Powitanie z Marią. „Odra” 2003 nr 10. – S. KUŹNICKI: W labirynt. „Nowy Wiek” 2003 nr 9. </li> |
| <li> T. MIZERKIEWICZ: Glosa do „małej stabilizacji”. „Nowe Książ.” 2003 nr 10.</li> | | <li> T. MIZERKIEWICZ: Glosa do „małej stabilizacji”. „Nowe Książ.” 2003 nr 10.</li> |
| + | <li> J. ORSKA: Sekcjonarz lubaczowski, czyli z pustego gadanie. „FA-art” 2003 nr 3 /4. </li> |
| <li> P. PILARSKI: Spod ciemnej gwiazdy. „Studium” 2003 nr 3/4.</li> | | <li> P. PILARSKI: Spod ciemnej gwiazdy. „Studium” 2003 nr 3/4.</li> |
| <li> P. ŚLIWIŃSKI: Ironiczny tekstualizm. „Res Publica Nowa” 2003 nr 6.</li> | | <li> P. ŚLIWIŃSKI: Ironiczny tekstualizm. „Res Publica Nowa” 2003 nr 6.</li> |
Linia 346: |
Linia 359: |
| <li> P. ŚLIWIŃSKI: 111 wierszy o własnym pomyśle na pustkę. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 3.</li> | | <li> P. ŚLIWIŃSKI: 111 wierszy o własnym pomyśle na pustkę. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 3.</li> |
| <li> P. KACZMARSKI: O napomknieniach i powtórzeniach. „Odra” 2011 nr 5.</li> | | <li> P. KACZMARSKI: O napomknieniach i powtórzeniach. „Odra” 2011 nr 5.</li> |
− | <li> P. KACZMARSKI, J. GUTOROW: To zaangażowanie domaga się zwrotu. [on line] [dostęp 9 czerwca 2011]. Dostępny w Internecie: [http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3072 http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3072] .</li>
| |
− | <li> B. SADULSKI, M. JURZYSTA: „Niesamowity” Dycki [on line] [dostęp 9 czerwca 2011] Dostępny w Internecie: [http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3071 http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site100&cotxt_3071]</li>
| |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 374: |
Linia 385: |
| <ul> | | <ul> |
| <li> W. KLERA: Więcej. „Elewator” 2014 nr 4.</li> | | <li> W. KLERA: Więcej. „Elewator” 2014 nr 4.</li> |
− | <li> P. KONIUSZY: Skromny poeta w małym kraju wielkich ambicji. Powst. 2014 [on-line] [dostęp 3 lipca 2014]. Dostępny w Internecie: [http://portliteracki.pl/przystan/teksty/skromny-poeta-w http://portliteracki.pl/przystan/teksty/skromny-poeta-w] malym kraju-wielkich ambicji.</li>
| |
| <li> M. OLSZEWSKI: „W polszczyźnie niczym w kościółku” „Nowe Książ.” 2014 nr 8.</li> | | <li> M. OLSZEWSKI: „W polszczyźnie niczym w kościółku” „Nowe Książ.” 2014 nr 8.</li> |
| <li> A. SAMBORSKI: Płacz nad mohylą. „Wyspa” 2014 nr 2.</li> | | <li> A. SAMBORSKI: Płacz nad mohylą. „Wyspa” 2014 nr 2.</li> |
Linia 404: |
Linia 414: |
| [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] | | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
| + | ===My się chyba znamy=== |
| | | |
| + | <ul> |
| + | <li> B. SUWIŃSKI [on line] [dostęp 23 stycznia 2019] Dostępny: w Internecie: https://instytutksiazki.pl/literatura,8,recenzje,25,wszystkie,0,my-sie-chyba-znamy-111-wierszy,155.html. </li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| </div id='secondary'> | | </div id='secondary'> |
| | | |