|
|
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) |
Linia 1: |
Linia 1: |
− | '''MIODOŃSKA-BROOKES Ewa''' | + | <div id="shortDescription"> |
| + | <p>ur. 1939</p> |
| + | <p>Do 1969 podpisywała teksty nazwiskiem: Miodońska.</p> |
| + | <p>Krypt.: E.M.</p> |
| + | <p>Historyk i teoretyk literatury, edytorka.</p> |
| + | </div id='shortDescription'> |
| | | |
− | '''ur. 1939''' | + | <div class='all'> |
| + | <div class='biogram'> |
| + | ==BIOGRAM== |
| + | Urodzona 1939 w Krakowie; córka Jana Józefa Mariana Miodońskiego, lekarza, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ), i Marii z Michalewskich, doktora geografii. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. J. Joteyko w Krakowie; brała wówczas udział w pracach Klubu Miłośników Teatru. Po zdaniu w 1956 matury studiowała polonistykę na UJ; magisterium uzyskała w 1961. Po ukończeniu studiów podjęła pracę jako asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej UJ (później Zakład Historii Literatury Polskiej XIX w., od 2005 Katedra Historii Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski). Współpracowała z radiem Domu Studentek UJ Nawojka (1961–65). Debiutowała w 1963 recenzją pt. ''Anatomia wiersza'', dotyczącąksiążki M. Dłuskiej ''Próba teoriiwiersza polskiego'',zamieszczoną w „Ruchu Literackim” (z. 1), z pismem tym współpracowała też w latach następnych. W 1965–72 była opiekunem studiów eksternistycznych na Wydziale Filologicznym UJ. W 1970 obroniła na UJ rozprawę doktorską pt. ''Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego'' (promotor prof. Henryk Markiewicz). Na UJ prowadziła początkowo proseminaria z poetyki opisowej, teorii oraz historii literatury. W 1972–75 reprezentowała młodszych pracowników naukowych w Radzie Wydziału i Kolegium Dziekańskim UJ. W 1972 podjęła współpracę z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. L. Solskiego (PWST) w Krakowie, gdzie na Wydziale Aktorskim (a następnie Wydziale Reżyserii Dramatu) wykładała historię dramatu i teatru europejskiego. W 1974–77 prowadziła wykłady w języku angielskim na temat teatru polskiego w Szkole Letniej Kultury i Języka Polskiego UJ. W 1977 z powodu postawy światopoglądowej otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę, które cofnięto pod wpływem nacisku środowiska naukowego, ale przez niemal dwa lata pozostawała na stanowisku starszego wykładowcy. Jesienią 1978 habilitowała się na UJ na podstawie monografii ''Wawel ''—'' „Akropolis”. Studium o dramacie Stanisława Wyspiańskiego''. W 1979–2013 prowadziła seminaria literaturoznawcze, teatrologiczne, komparatystyczne i interdyscyplinarne. Podejmowała również wykłady monograficzne z zakresu polskiej i europejskiej kultury artystycznej. Nadto uczestniczyła w publicznych, otwartych wykładach uniwersyteckich. Kierowała studiami indywidualnymi w trybie autorskim. W 1980 zaangażowała się w działalność NSZZ „Solidarność”: była członkiem założycielem związku na UJ oraz członkiem prezydium i rzecznikiem prasowym Komisji Uczelnianej. W czasie stanu wojennego kontynuowała działalność związkową jako członek tajnego prezydium Komisji Uczelnianej i członek założyciel Krakowskiego Komitetu Kultury Niezależnej. Wykładała na Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym im. kardynała Stefana Wyszyńskiego i w Studium Myśli Chrześcijańskiej, działającym przy krakowskim duszpasterstwie akademickim. Wchodziła w skład senackich komisji UJ: Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów (1980–83), Komisji Wydawniczej i Komisji Odznaczeń UJ. Była delegatem Wydziału Filologicznego UJ w Komitecie Nauk o Literaturze PAN (1981–83). W 1982–85 pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Filologii Polskiej (IFP) UJ. W 1984–91 była członkiem senatu UJ i pracowała w komisjach senackich. Współpracowała ze Studium Radiowym UJ Alma Radio, z rozgłośnią krakowską Polskiego Radia i Telewizją Polską. W końcu lat osiemdziesiątych zaangażowała się w prace nad reformą programu uniwersyteckich studiów polonistycznych, przewodnicząc Komisji Programu Studiów w IFP UJ. W 1991 została profesorem nadzwyczajnym na PWST, a w 1992 na UJ. Od 1994 zamieszczała recenzje teatralne w dwumiesięczniku „Didaskalia”. W 1997 otrzymała tytuł naukowy profesora. W 2012 weszła w skład Komisji Filozofii Nauki PAU. Otrzymała wiele nagród, m.in. Nagrodę m. Krakowa (1982), nagrody rektorów UJ i PWST, nagrodę „Pro Arte et Docendi” (2007), przyznawaną wybitnym nauczycielom akademickim UJ, nagrody indywidualne i zbiorowe Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1981), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1989), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995) i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014). Mieszka w Krakowie. |
| + | </div> <!-- biogram --> |
| | | |
− | Do 1969 podpisywała teksty nazwiskiem: Miodońska.
| + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
| | | |
− | Krypt.: E.M.
| + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| + | <ol> |
| | | |
− | Historyk i teoretyk literatury, edytorka.
| + | <li> [[#Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego|Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego]]. Wr.: Ossol. 1972, 136 s. ''Pr''.'' Komisji Hist''.''-lit''.'' PAN, Oddz''.'' w Kr''., 28.</li> |
| + | <p class='comment'>Rozprawa doktorska. – Zawartość: Uwagi wstępne. – I. Wyspiański o istocie dramatu. – II. O kompozycji przestrzeni dramatycznej na przykładzie „Legionu”. – III. O kompozycji czasu dramatycznego na przykładzie „Achilleis”. – IV. Kompozycja postaci i sytuacji scenicznych w „Wyzwoleniu”. Wokół komedii dell’arte i szopki. – V. O formach podawczych w dramatach Wyspiańskiego. Konstrukcja wypowiedzi scenicznych w „Akropolis”.</p> |
| + | <p class='comment'>Przekł. franc. szkicu O kompozycji czasu dramatycznego na przykładzie „Achilleis”: La composition du temps dramatique dans l’oeuvre de Stanislas Wyspiański étudiée d’après „Achilleis”. „Zag. Rodzaj. Lit.” 1970 z. 1 s. 29–48.</p> |
| + | <li> [[#Zarys poetyki|Zarys poetyki]]. [Podręcznik akademicki; autorzy:] E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1972, 407 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1974, wyd. 3 poszerz. 1978, 566 s., [wyd. 4] 1980.</li> |
| + | <p class='comment'>Nagroda zespołowa Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki przyznana w 1973.</p> |
| + | <li> [[#Wawel — „Akropolis”|Wawel — „Akropolis”]]. Studium o dramacie Stanisława Wyspiańskiego. Kr.: WL 1980, 298 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna. – Nagroda m. Krakowa w 1981.</p> |
| + | <li> [[#„Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej”|„Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej”]]. Szkice o twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Kr.: Universitas 1997, 240 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Zawartość: „Zdobywaj co dzień Boga i siebie na nowo…” Religijne aspekty dramatów Wyspiańskiego; „Powrót Odysa” i „Zygmunt August” Stanisława Wyspiańskiego — kontrastowe koncepcje ludzkiej kondycji; W poszukiwaniu Chóru jako persony dramatu; Stanisława Wyspiańskiego wizja „Dziadów”; „Tragedia Edypa” i „tragedie drobnoustrojów”. Dzieło sztuki jako miara rzeczywistości. Glosy do „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego; Stroić się w żurawie skrzydła; „Hamlet” Szekspira i Wyspiańskiego.</p> |
| + | <li> Piszę do Pana… Listy Stanisława Wyspiańskiego do Stanisława Lacka. [Scenariusz spektaklu teatralnego]. Praprem. Reż.: E. Kutryś. Kr., PWST, Scena pod Sceną im. S. Wyspiańskiego 2007.</li> |
| + | <li> Tutaj, czyli w Krakowie. Rozmowy o domu i uniwersytecie. [Współaut.]: J. Zach, D. Jarząbek-Wasyl, M. Antoniuk. Red.: J. Zach, D. Jarząbek-Wasyl, M. Antoniuk. Kr.: Universitas 2013, 304 s.</li> |
| + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Universitas 2013, plik w formacie pdf.</p> |
| + | <p class='block'>Artykuły w książkach zbiorowych i czasopismach, m.in.: Zagadnienia struktury dramatycznej „Wesela”. „Ruch Lit.” 1965 z. 2 s. 59–70. – O kompozycji „Dafnidy” Samuela Twardowskiego. „Zesz. Nauk. UJ” 1968 s. 67–96. – Uwagi o związkach twórczości St. Wyspiańskiego z krakowską tradycją historyczną, etnograficzną i literacką. „Ruch Lit.” 1969 z. 4 s. 189–200. – „Sami swoi, polska szopa…”. Z zagadnień tradycji polskiej szopki przełomu XIX i XX wieku. „Ruch Lit.” 1976 z. 6, s. 357–367, przedr. pt. „Sami swoi, polska szopa…”. W kręgu kontekstów kulturowych „Wesela” Wyspiańskiego. W: Dramat i teatr narodów słowiańskich w XX wieku. Wr. 1979 s. 23–55. – Zabawy „Zabawą” Sławomira Mrożka. „Ruch Lit.” 1982 z. 3/4 s. 89–101, przedr. w: Dramat polski XIX i XX wieku. Interpretacje i analizy. Lubl. 1987 s. 343–362. – Wizyjny świat teatru Wyspiańskiego. „Ruch Lit.” 1986 z. 6 s. 447–458 [pol. wersja referatu wygłoszonego we wrześniu 1985 w Londynie na konferencji The Habsburg Monarchy in Transition, 1890–1914. (Decay and Innovation)]. – „…To imię — zgadniesz z czynu…”. O bohaterach poematów Karola Wojtyły: „Rozważanie o śmierci”, „Weronika”, „Stanisław”. W: Servo veritatis. Materiały sesji naukowej poświęconej myśli Karola Wojtyły — Jana Pawła II. Uniwersytet Jagielloński Kraków 16–17 listopada 1984. Kr. 1988 s. 297–306. – Tradycja symboliki Wawelu w polskiej literaturze (rozważania wstępne). „Ruch Lit.” 1991 z. 4 s. 299–315. – Przestrzenie Wawelu. W: Klejnoty i sekrety Krakowa. Teksty z antropologii miasta. Kr. 1994 s. 93–113. – Wesele. [Posł. do:] S. Wyspiański: Wesele. Kr. 2000 s. III–XVIII. – Rozmawiając z krzyżem. Refleksja o homilii Ojca Świętego Jana Pawła II wypowiedzianej podczas Mszy św. w katedrze wawelskiej 10 czerwca 1987 r. W: Święta Jadwiga Królowa. Dziedzictwo i zadania na trzecie tysiąclecie. Książka wydana z okazji 5-lecia kanonizacji św. Jadwigi Królowej. Kr. 2002 s. 271–282; wersja rozszerz. w: Św. Jadwiga Królowa. Fides et ratio. Wiara i rozum. Kr. 2008 s. 13–23. – „Dobrze zrobiona” sztuka złego pisarza. W: Magia „Wesela”. Kr. 2003 s. 11–24. – „Ja się w tych wierszach po prostu uczę mówić, zanim zacznę rozmawiać”. W: Servo veritatis. Materiały Międzynarodowej Konferencji dla uczczenia 25-lecia pontyfikatu Jego Świątobliwości Jana Pawła II. Uniwersytet Jagielloński 9–11 października 2003 r. Kr. 2003 s. 143–157, przedr. w: Przestrzeń słowa. Twórczość literacka Karola Wojtyły Jana Pawła II. Kr. 2006 s. 225–238, wersja. ang.: „While writing these poems, I simply learn to speak, before I am able to converse”. W: The space of the word: the literary activity of Karol Wojtyła — John Paul II. Cracow 2011 s. 231–244. – Wyspiański o talencie. W: Dobra pamięć. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Tomaszowi Weissowi. Kr. 2005 s. 113–124. – Stanisława Wyspiańskiego ćwiczenia ze śmierci. W: „Sami złożycie stos…”. Pogrzeb Stanisława Wyspiańskiego. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie Grudzień 2007–Marzec 2008. Kr. 2007 s. 9–24, przedr. w: Antreprener. Księga ofiarowana profesorowi Janowi Michalikowi w 70. rocznicę urodzin. Kr. 2009 s. 183–201. – Imaginacja, fantazja, wyobraźnia, inteligencja (w kręgu myśli Wyspiańskiego). W: Stanisław Wyspiański w labiryncie świata, myśli i sztuki. Kr. 2009 s. 15–24. – Stare i nowe w teatrze okresu szekspirowskiego. W: Stare i nowe w teatrze. Wydawnictwo pokonferencyjne Kraków, 5–6 grudnia 2008. Kr. 2009 s. 13–32.</p> |
| + | </ol> |
| + | ===Prace redakcyjne=== |
| + | <ol> |
| + | <li> Stylistyka polska. Wybór tekstów. Wybór, oprac. i wstęp: E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1973, 355 s.</li> |
| + | <li> Genologia polska. Wybór tekstów. Wybór, oprac. i wstęp: E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1983, 545 s.</li> |
| + | <li> S. Wyspiański: Akropolis. Wr.; Kr.: Ossol. 1985, CVI, 220 s. ''BN'' I, 250.</li> |
| + | <li> K.M. Górski: Wiersze wybrane. Oprac.: E. Miodońska-Brookes. Kr.: WL 1987, 189 s. ''Bibl''.'' Poezji Młodej Polski''.</li> |
| + | <li> T. Żeleński-Boy: Słówka. Wstęp i wybór tekstów: T. Weiss. Przyp.: E. Miodońska-Brookes i J. Michalik. Wr.; Wwa: Ossol. 1988, XCVIII, 345 s. ''BN'' I, 255.</li> |
| + | <li> Feliks Jasieński i jego Manggha. Wstęp i oprac.: E. Miodońska-Brookes. Wybór tekstów franc. i pol.: M. Cieśla-Korytowska i E. Miodońska-Brookes. Przekł. tekstów z franc.: M. Cieśla-Korytowska. Kr.: Universitas 1992, 381 s. ''Selekt''.</li> |
| + | <li> T. Żeleński-Boy: Szopki krakowskie „Zielonego Balonika”; „Uzupełnienia”. Objaśnienia do Szopek krakowskich J. Michalika i E. Miodońskiej-Brookes. Objaśnienia do Uzupełnień: H. Markiewicz, J. Stradecki, B. Winklowa. Wwa: PIW 1992, 812 s. ''Tadeusz Żeleński (1874–1941)''.'' Pisma'',t. 29.</li> |
| + | <li> Stanisław Wyspiański — studium artysty. Materiały z sesji naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, 7–9 czerwca 1995. Pod red. nauk. E. Miodońskiej-Brookes. Kr.: Universitas 1996, 260 s.</li> |
| + | </ol> |
| + | </div id='primary'> |
| | | |
− | Urodzona 1939 w Krakowie; córka Jana Józefa Mariana Miodońskiego, lekarza, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ), i Marii z Michalewskich, doktora geografii. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. J. Joteyko w Krakowie; brała wówczas udział w pracach Klubu Miłośników Teatru. Po zdaniu w 1956 matury studiowała polonistykę na UJ; magisterium uzyskała w 1961. Po ukończeniu studiów podjęła pracę jako asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej UJ (później Zakład Historii Literatury Polskiej XIX w., od 2005 Katedra Historii Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski). Współpracowała z radiem Domu Studentek UJ Nawojka (1961–65). Debiutowała w 1963 recenzją pt. ''Anatomia wiersza'', dotyczącą'' ''książki M. Dłuskiej ''Próba teorii'' ''wiersza polskiego'','' ''zamieszczoną w „Ruchu Literackim” (z. 1), z pismem tym współpracowała też w latach następnych. W 1965–72 była opiekunem studiów eksternistycznych na Wydziale Filologicznym UJ. W 1970 obroniła na UJ rozprawę doktorską pt. ''Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego'' (promotor prof. Henryk Markiewicz). Na UJ prowadziła początkowo proseminaria z poetyki opisowej, teorii oraz historii literatury. W 1972–75 reprezentowała młodszych pracowników naukowych w Radzie Wydziału i Kolegium Dziekańskim UJ. W 1972 podjęła współpracę z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. L. Solskiego (PWST) w Krakowie, gdzie na Wydziale Aktorskim (a następnie Wydziale Reżyserii Dramatu) wykładała historię dramatu i teatru europejskiego. W 1974–77 prowadziła wykłady w języku angielskim na temat teatru polskiego w Szkole Letniej Kultury i Języka Polskiego UJ. W 1977 z powodu postawy światopoglądowej otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę, które cofnięto pod wpływem nacisku środowiska naukowego, ale przez niemal dwa lata pozostawała na stanowisku starszego wykładowcy. Jesienią 1978 habilitowała się na UJ na podstawie monografii ''Wawel ''—'' „Akropolis”. Studium o dramacie Stanisława Wyspiańskiego''. W 1979–2013 prowadziła seminaria literaturoznawcze, teatrologiczne, komparatystyczne i interdyscyplinarne. Podejmowała również wykłady monograficzne z zakresu polskiej i europejskiej kultury artystycznej. Nadto uczestniczyła w publicznych, otwartych wykładach uniwersyteckich. Kierowała studiami indywidualnymi w trybie autorskim. W 1980 zaangażowała się w działalność NSZZ „Solidarność”: była członkiem założycielem związku na UJ oraz członkiem prezydium i rzecznikiem prasowym Komisji Uczelnianej. W czasie stanu wojennego kontynuowała działalność związkową jako członek tajnego prezydium Komisji Uczelnianej i członek założyciel Krakowskiego Komitetu Kultury Niezależnej. Wykładała na Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym im. kardynała Stefana Wyszyńskiego i w Studium Myśli Chrześcijańskiej, działającym przy krakowskim duszpasterstwie akademickim. Wchodziła w skład senackich komisji UJ: Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów (1980–83), Komisji Wydawniczej i Komisji Odznaczeń UJ. Była delegatem Wydziału Filologicznego UJ w Komitecie Nauk o Literaturze PAN (1981–83). W 1982–85 pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Filologii Polskiej (IFP) UJ. W 1984–91 była członkiem senatu UJ i pracowała w komisjach senackich. Współpracowała ze Studium Radiowym UJ Alma Radio, z rozgłośnią krakowską Polskiego Radia i Telewizją Polską. W końcu lat osiemdziesiątych zaangażowała się w prace nad reformą programu uniwersyteckich studiów polonistycznych, przewodnicząc Komisji Programu Studiów w IFP UJ. W 1991 została profesorem nadzwyczajnym na PWST, a w 1992 na UJ. Od 1994 zamieszczała recenzje teatralne w dwumiesięczniku „Didaskalia”. W 1997 otrzymała tytuł naukowy profesora. W 2012 weszła w skład Komisji Filozofii Nauki PAU. Otrzymała wiele nagród, <nowiki>m.in</nowiki>. Nagrodę m. Krakowa (1982), nagrody rektorów UJ i PWST, nagrodę „Pro Arte et Docendi” (2007), przyznawaną wybitnym nauczycielom akademickim UJ, nagrody indywidualne i zbiorowe Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1981), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1989), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995) i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014). Mieszka w Krakowie.
| + | <div id='secondary'> |
| + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
− | TWÓRCZOŚĆ
| |
| | | |
− | 1. Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego. Wr.: Ossol. 1972, 136 s. ''Pr''.'' Komisji Hist''.''-lit''.'' PAN, Oddz''.'' w Kr''., 28.
| + | <ul> |
| + | <li>Ank. 2015.</li> |
| + | <li> Wywiad: Nieprzerwany dialog. O Wyspiańskim i tajemnicach jego twórczości. Rozm. A. Czabanowska-Wróbel. „Alma Mater” 2007 nr 97.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | Rozprawa doktorska. – Zawartość: Uwagi wstępne. – I. Wyspiański o istocie dramatu. – II. O kompozycji przestrzeni dramatycznej na przykładzie „Legionu”. – III. O kompozycji czasu dramatycznego na przykładzie „Achilleis”. – IV. Kompozycja postaci i sytuacji scenicznych w „Wyzwoleniu”. Wokół komedii dell’arte i szopki. – V. O formach podawczych w dramatach Wyspiańskiego. Konstrukcja wypowiedzi scenicznych w „Akropolis”.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | Przekł. franc. szkicu O kompozycji czasu dramatycznego na przykładzie „Achilleis”: La composition du temps dramatique dans l’oeuvre de Stanislas Wyspiański étudiée d’après „Achilleis”. „Zag. Rodzaj. Lit.” 1970 z. 1 s. 29–48.
| |
| | | |
− | <nowiki>2. Zarys poetyki. [Podręcznik akademicki; autorzy:] E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1972, 407 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1974, wyd. 3 poszerz. 1978, 566 s., [wyd. 4] 1980.</nowiki> | + | <ul> |
| + | <li>M. Zaczyński: Mistrzyni; Bibliografia podmiotowo-przedmiotowa. W: Sztuka słowa, sztuka obrazu. Prace dla Ewy Miodońskiej-Brookes. Kr. 2009.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | Nagroda zespołowa Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki przyznana w 1973.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | 3. Wawel — „Akropolis”. Studium o dramacie Stanisława Wyspiańskiego. Kr.: WL 1980, 298 s.
| + | ===Ogólne=== |
| | | |
− | Rozprawa habilitacyjna. – Nagroda m. Krakowa w 1981.
| + | <ul> |
| + | <li> J. STALA: Dar budowania. Szkic do portretu prof. Ewy Miodońskiej-Brookes. „Alma Mater” 2010 nr 122/123.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | 4. „Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej”. Szkice o twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Kr.: Universitas 1997, 240 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | Zawartość: „Zdobywaj co dzień Boga i siebie na nowo…” Religijne aspekty dramatów Wyspiańskiego; „Powrót Odysa” i „Zygmunt August” Stanisława Wyspiańskiego — kontrastowe koncepcje ludzkiej kondycji; W poszukiwaniu Chóru jako persony dramatu; Stanisława Wyspiańskiego wizja „Dziadów”; „Tragedia Edypa” i „tragedie drobnoustrojów”. Dzieło sztuki jako miara rzeczywistości. Glosy do „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego; Stroić się w żurawie skrzydła; „Hamlet” Szekspira i Wyspiańskiego.
| + | ===Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego=== |
| | | |
− | <nowiki>5. Piszę do Pana… Listy Stanisława Wyspiańskiego do Stanisława Lacka. [Scenariusz spektaklu teatralnego]. </nowiki>Praprem. Reż.: E. Kutryś. Kr., PWST, Scena pod Sceną im. S. Wyspiańskiego 2007. | + | <ul> |
| + | <li> J. TIMOSZEWICZ; J. KULCZYCKA-SALONI. „Rocz. Lit. 1972” wyd. 1974.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | <nowiki>6. Tutaj, czyli w Krakowie. Rozmowy o domu i uniwersytecie. [</nowiki>Współaut.]: J. Zach, D. Jarząbek-Wasyl, M. Antoniuk. Red.: J. Zach, D. Jarząbek-Wasyl, M. Antoniuk. Kr.: Universitas 2013, 304 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Universitas 2013, plik w formacie pdf.
| + | ===Zarys poetyki=== |
| | | |
− | Artykuły w książkach zbiorowych i czasopismach, <nowiki>m.in</nowiki>.: Zagadnienia struktury dramatycznej „Wesela”. „Ruch Lit.” 1965 z. 2 s. 59–70. – O kompozycji „Dafnidy” Samuela Twardowskiego. „Zesz. Nauk. UJ” 1968 s. 67–96. – Uwagi o związkach twórczości St. Wyspiańskiego z krakowską tradycją historyczną, etnograficzną i literacką. „Ruch Lit.” 1969 z. 4 s. 189–200. – „Sami swoi, polska szopa…”. Z zagadnień tradycji polskiej szopki przełomu XIX i XX wieku. „Ruch Lit.” 1976 z. 6, s. 357–367, przedr. pt. „Sami swoi, polska szopa…”. W kręgu kontekstów kulturowych „Wesela” Wyspiańskiego. W: Dramat i teatr narodów słowiańskich w XX wieku. Wr. 1979 s. 23–55. – Zabawy „Zabawą” Sławomira Mrożka. „Ruch Lit.” 1982 z. 3/4 s. 89–101, przedr. w: Dramat polski XIX i XX wieku. Interpretacje i analizy. Lubl<nowiki>. 1987 s. 343–362. – Wizyjny świat teatru Wyspiańskiego. „Ruch Lit.” 1986 z. 6 s. 447–458 [pol. wersja referatu wygłoszonego we wrześniu 1985 w Londynie na konferencji The Habsburg Monarchy in </nowiki>Transition, 1890–1914. (Decay and Innovation)]. – „…To imię — zgadniesz z czynu…”. O bohaterach poematów Karola Wojtyły: „Rozważanie o śmierci”, „Weronika”, „Stanisław”. W: Servo veritatis<nowiki>. Materiały sesji naukowej poświęconej myśli Karola Wojtyły — Jana Pawła II. Uniwersytet Jagielloński Kraków 16–17 listopada 1984. Kr. 1988 s. 297–306. – Tradycja symboliki Wawelu w polskiej literaturze (rozważania wstępne). „Ruch Lit.” 1991 z. 4 s. 299–315. – Przestrzenie Wawelu. W: Klejnoty i sekrety Krakowa. Teksty z antropologii miasta. Kr. 1994 s. 93–113. – Wesele. [Posł. do:] S. Wyspiański: Wesele. Kr. 2000 s. III–XVIII. – Rozmawiając z krzyżem. Refleksja o homilii Ojca Świętego Jana Pawła II wypowiedzianej podczas Mszy św. w katedrze wawelskiej 10 czerwca 1987 r. W: Święta Jadwiga Królowa. Dziedzictwo i zadania na trzecie tysiąclecie. Książka wydana z okazji 5-lecia kanonizacji św. Jadwigi Królowej. Kr. 2002 s. 271–282; wersja rozszerz. w: Św. Jadwiga Królowa. Fides et ratio. Wiara i rozum. Kr. 2008 s. 13–23. – „Dobrze zrobiona” sztuka złego pisarza. W: Magia „Wesela”. Kr. 2003 s. 11–24. – „Ja się w tych wierszach po prostu uczę mówić, zanim zacznę rozmawiać”. W: </nowiki>Servo veritatis. Materiały Międzynarodowej Konferencji dla uczczenia 25-lecia pontyfikatu Jego Świątobliwości Jana Pawła II. Uniwersytet Jagielloński 9–11 października 2003 r. Kr. 2003 s. 143–157, przedr. w: Przestrzeń słowa. Twórczość literacka Karola Wojtyły Jana Pawła II. Kr. 2006 s. 225–238, wersja. ang.: „While writing these poems, I simply learn to speak, before I am able to converse”. W: The space of the word: the literary activity of Karol Wojtyła — John Paul II. Cracow 2011 s. 231–244. – Wyspiański o talencie. W: Dobra pamięć. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Tomaszowi Weissowi. Kr. 2005 s. 113–124. – Stanisława Wyspiańskiego ćwiczenia ze śmierci. W: „Sami złożycie stos…”. Pogrzeb Stanisława Wyspiańskiego. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie Grudzień 2007–Marzec 2008. Kr. 2007 s. 9–24, przedr. w: Antreprener. Księga ofiarowana profesorowi Janowi Michalikowi w 70. rocznicę urodzin. Kr. 2009 s. 183–201. – Imaginacja, fantazja, wyobraźnia, inteligencja (w kręgu myśli Wyspiańskiego). W: Stanisław Wyspiański w labiryncie świata, myśli i sztuki. Kr. 2009 s. 15–24. – Stare i nowe w teatrze okresu szekspirowskiego. W: Stare i nowe w teatrze. Wydawnictwo pokonferencyjne Kraków, 5–6 grudnia 2008. Kr. 2009 s. 13–32.
| + | <ul> |
| + | <li> S. BARAŃCZAK: Właściwie po co? „Teksty” 1973 nr 3.</li> |
| + | <li> B. CHRZĄSTOWSKA, S. WYSŁOUCH. „Pam. Lit.” 1973 z. 2, polem. E. MIODOŃSKA-BROOKES, A. KULAWIK, M. TATARA. Tamże 1974 z. 2 [dot. wyd. 1].</li> |
| + | <li> A. MARTUSZEWSKA: Nowy podręcznik poetyki. „Polonistyka” 1973 nr 2.</li> |
| + | <li> [S. STABRYŁA] St.S.: Nowy podręcznik poetycki (!). „Twórczość” 1973 nr 4.</li> |
| + | <li> E. KAŃSKI. Przeł. na jęz. franc. M. Michalak „Zag. Rodzaj. Lit.” 1974 z. 2.</li> |
| + | <li> J. TRZYNADLOWSKI. „Rocz. Lit. 1978” wyd. 1982.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | Prace redakcyjne
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | 1. Stylistyka polska. Wybór tekstów. Wybór, oprac. i wstęp: E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1973, 355 s.
| + | ===Wawel — „Akropolis”=== |
| | | |
− | 2. Genologia polska. Wybór tekstów. Wybór, oprac. i wstęp: E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara. Wwa: PWN 1983, 545 s.
| + | <ul> |
| + | <li> A. WANAT: Studium Wawel — „Akropolis”. „Życie Lit.” 1981 nr 11.</li> |
| + | <li> K. ŻUKOWSKA: Interpretacje Ewy Miodońskiej-Brookes. „Nowe Książ.” 1981 nr 8.</li> |
| + | <li> J. KULCZYCKA-SALONI: Literatura polska 1864–1918. „Rocz. Lit. 1980” wyd. 1984 [dot. m.in. Wawel — „Akropolis”].</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | 3. S. Wyspiański: Akropolis. Wr.; Kr.: Ossol. 1985, CVI, 220 s. ''BN'' I, 250.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | 4. K.M. Górski: Wiersze wybrane. Oprac.: E. Miodońska-Brookes. Kr.: WL 1987, 189 s. ''Bibl''.'' Poezji Młodej Polski''.
| + | ===„Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej”=== |
| | | |
− | 5. T. Żeleński-Boy: Słówka. Wstęp i wybór tekstów: T. Weiss. Przyp.: E. Miodońska-Brookes i J. Michalik. Wr.; Wwa: Ossol. 1988, XCVIII, 345 s. ''BN'' I, 255.
| + | <ul> |
| + | <li> W. SZTURC: Szkice do portretu. „Didaskalia” 1997 nr 19/20.</li> |
| + | <li> D. KUDELSKA: Co czytać zanim powstanie prawdziwa monografia Wyspiańskiego? „Kresy” 1998 nr 2.</li> |
| + | <li> R. WĘGRZYNIAK. „Pam. Lit.” 1998 z. 3.</li> |
| + | <li> J.A. MALIK: Młodopolski wieszcz. „Ethos” 1999 nr 4.</li> |
| + | </ul> |
| | | |
− | 6. Feliks Jasieński i jego Manggha. Wstęp i oprac.: E. Miodońska-Brookes. Wybór tekstów franc. i pol.: M. Cieśla-Korytowska i E. Miodońska-Brookes. Przekł. tekstów z franc.: M. Cieśla-Korytowska. Kr.: Universitas 1992, 381 s. ''Selekt''.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | </div id='secondary'> |
| | | |
− | 7. T. Żeleński-Boy: Szopki krakowskie „Zielonego Balonika”; „Uzupełnienia”. Objaśnienia do Szopek krakowskich J. Michalika i E. Miodońskiej-Brookes. Objaśnienia do Uzupełnień: H. Markiewicz, J. Stradecki, B. Winklowa. Wwa: PIW 1992, 812 s. ''Tadeusz Żeleński (1874–1941)''.'' Pisma'','' ''t. 29.
| + | <div class='author'>Maria Kotowska-Kachel</div> |
| | | |
− | 8. Stanisław Wyspiański — studium artysty. Materiały z sesji naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, 7–9 czerwca 1995. Pod red. nauk. E. Miodońskiej-Brookes. Kr.: Universitas 1996, 260 s.
| + | </div> <!-- all --> |
− | | + | |
− | OPRACOWANIA (wybór)
| + | |
− | | + | |
− | Ank. 2015. – Wywiad: Nieprzerwany dialog. O Wyspiańskim i tajemnicach jego twórczości. Rozm. A. Czabanowska-Wróbel. „Alma Mater” 2007 nr 97.
| + | |
− | | + | |
− | M. Zaczyński: Mistrzyni; Bibliografia podmiotowo-przedmiotowa. W: Sztuka słowa, sztuka obrazu. Prace dla Ewy Miodońskiej-Brookes. Kr. 2009.
| + | |
− | | + | |
− | Ogólne: J. STALA: Dar budowania. Szkic do portretu prof. Ewy Miodońskiej-Brookes. „Alma Mater” 2010 nr 122/123.
| + | |
− | | + | |
− | Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego (poz. 1): J. TIMOSZEWICZ; J. KULCZYCKA-SALONI. „Rocz. Lit. 1972” wyd. 1974.
| + | |
− | | + | |
− | Zarys poetyki <nowiki>(poz. 2): S. BARAŃCZAK: Właściwie po co? „Teksty” 1973 nr 3. – B. CHRZĄSTOWSKA, S. WYSŁOUCH. „Pam. Lit.” 1973 z. 2, polem. E. MIODOŃSKA-BROOKES, A. KULAWIK, M. TATARA. Tamże 1974 z. 2 [dot. wyd. 1]. – A. MARTUSZEWSKA: Nowy podręcznik poetyki. „Polonistyka” 1973 nr 2. – [S. STABRYŁA] </nowiki>St.S.: Nowy podręcznik poetycki (!). „Twórczość” 1973 nr 4. – E. KAŃSKI. Przeł. na jęz. franc. M. Michalak „Zag. Rodzaj. Lit.” 1974 z. 2. – J. TRZYNADLOWSKI. „Rocz. Lit. 1978” wyd. 1982.
| + | |
− | | + | |
− | Wawel — „Akropolis” (poz. 3): A. WANAT: Studium Wawel — „Akropolis”. „Życie Lit.” 1981 nr 11. – K. ŻUKOWSKA: Interpretacje Ewy Miodońskiej-Brookes<nowiki>. „Nowe Książ.” 1981 nr 8. – J. KULCZYCKA-SALONI: Literatura polska 1864–1918. „Rocz. Lit. 1980” wyd. 1984 [dot. m.in. Wawel — „</nowiki>Akropolis”].
| + | |
− | | + | |
− | „Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej” (poz. 4): W. SZTURC: Szkice do portretu. „Didaskalia” 1997 nr 19/20. – D. KUDELSKA: Co czytać zanim powstanie prawdziwa monografia Wyspiańskiego? „Kresy” 1998 nr 2. – R. WĘGRZYNIAK. „Pam. Lit.” 1998 z. 3. – J.A. MALIK: Młodopolski wieszcz. „Ethos” 1999 nr 4.
| + | |
− | | + | |
− | <div align="right">'''Maria Kotowska-Kachel'''</div>
| + | |