Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "'''WALCZAK Grzegorz''' '''ur. 1941''' Dramatopisarz, prozaik, poeta, satyryk, autor słuchowisk i tekstów piosenek, językoznawca. Urodzony 5 lutego 1941 w Puław...")
 
Linia 1: Linia 1:
'''WALCZAK Grzegorz'''
+
<div id="shortDescription">
 +
<p>ur. 1941</p>
 +
<p>Dramatopisarz, prozaik, poeta, satyryk, autor słuchowisk i tekstów piosenek, językoznawca.</p>
 +
</div id='shortDescription'>
  
'''ur. 1941'''
+
<div class='all'>
 +
<div class='biogram'>
 +
==BIOGRAM==
 +
<p>Urodzony 5 lutego 1941 w Puławach; syn Tadeusza Walczaka, oficera Wojska Polskiego (zamordowanego w obozie koncentracyjnym Auschwitz w 1942), i Leonii z Judyckich, kreślarki i urzędniczki. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. ks. A.J. Czartoryskiego w Puławach. Po zdaniu matury w 1958 kontynuował do 1960 edukację w Studium Nauczycielskim w Warszawie. Następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W tym czasie zaczął pisać teksty satyryczne i słowa piosenek dla kabaretów studenckich; w 1959 założył z Krzysztofem Dzikowskim Kabaret z jamnikiem (późniejsza nazwa: Jamnik – pies cynicki), współpracował także z Kabaretem Stodoła. Debiutował jako autor słów piosenki pt. ''Pastylki ''nagrodzonej w 1960 na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej. W 1960 założył i prowadził do 1964 Kabaret Literacki UW, współpracując z Janem T. Stanisławskim, Bogusławem Choińskim, Janem Gałkowskim oraz Janem Skotnickim. W tymże kabarecie został wystawiony w 1963 jego pierwszy utwór dramatyczny, groteska pt. ''Obrona Mrożka''. Piosenki z jego tekstami były emitowane w Radiowym Studio Piosenki Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego. Jako poeta debiutował drukiem w 1962 wierszami ''Płacz godzin'' i ''Śladami żywych'', opublikowanymi w „Almanachu Młodych 1960/1961”. W 1963-66 należał do grupy literackiej Ultradźwięki. Pierwszy artykuł naukowy pt. ''Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego ''opublikowałw 1963 w piśmie „Językoznawca”(z. 10). W 1964-70 był osobistym sekretarzem profesora Witolda Doroszewskiego. Po uzyskaniu magisterium w 1965 został asystentem w Instytucie Języka Polskiego (IJP) UW. Zainteresowania badawcze skupił wokół zagadnień składni i stylistyki języka polskiego. Współpracował z Telewizją Polską (TVP) jako autor tekstów ''Telewizyjnej Giełdy Piosenki'' i innych audycji rozrywkowych. Rozpoczął także stałą współpracę z Polskim Radiem; w Programie III emitowane były jego słuchowiska, cykle poetyckie, fragmenty powieści i opowiadania, dla Programów I, II i Radia Bis pisał też utwory rozrywkowe, m.in. cykl pt. ''Bajdy wuja Grzegorza ''emitowany w ''Podwieczorku przy mikrofonie''. W 1966-73 był członkiem Forum Poetów Hybrydy. Jako autor tekstów piosenek otrzymał wiele nagród na ogólnopolskich festiwalach, m.in. w Sopocie, Opolu i Kołobrzegu (w 1969 za tekst piosenki ''Wrzosy ''otrzymał wraz z kompozytorką Renatą Gleinert Złoty Pierścień Festiwalu w Kołobrzegu, Nagrodę Publiczności i Nagrodę Ministra Obrony Narodowej). Pisał także piosenki dla dzieci (dwukrotnie uzyskał I nagrodę w radiowych konkursach piosenki dla dzieci, m.in. za teksty piosenek: ''ZielonySłoń, czyli Turum, burum'' i'' Bo my się lubimy bać'')''.'' Jako prozaik debiutował w 1967 opowiadaniami ''Powiastki zasłyszane'' i ''Mały piegowaty chłopiec'', drukowanymi w „Almanachu Młodych” przy Kole Młodych Twórców Staromiejskiego Domu Kultury w Warszawie. Wiersze i prozę publikował ponadto m.in. w „Kulturze” (1968, 1971-72, 1979), „Nowym Wyrazie” (1973, 1977-78), „Poezji” (1973, 1978), „Okolicach” (1977, 1987, 1989) i „Miesięczniku Literackim” (1971, 1978, 1987). W 1975 obronił doktorat pt. ''Struktury zespolenia polskich zdań złożonych'' (promotor prof. Jan Tokarski) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Od 1976 był członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). W maju 1981 wyjechał na 4 lata do Belgradu, gdzie pracował na slawistyce tamtejszego Uniwersytetu jako lektor języka polskiego. W tym okresie jego utwory publikowane były w belgradzkich pismach literackich, m.in. „Jež” (1983, 1985), „Savremennik” (1983-85) „Književna Reč” (1984-85), „Koraci” (1984), „Književne Novine” (1985), a teksty dramatyczne oraz cykle poetyckie emitowane były w przekładach serbsko-chorwackim, słoweńskim i macedońskim w radiostacjach w Belgradzie, Zagrzebiu, Lublanie i Skopje. Po powrocie do kraju kontynuował pracę na UW w IJP i Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”. W 1986 jako ekspert językoznawca prowadził wspólnie z doc. Danutą Bartol teleturniej językowy ''ABC'' emitowany w Programie II TVP. Jako tłumacz debiutował przekładami wierszy dla dzieci Radomira Mićunowicia: ''Biała wrona'','' Bosonoga stonoga'','' Łysy jeż'','' Zając'', drukowanymi w 1986 w „Płomyczku” (nr 14). Następnie przekłady wierszy poetów chorwackich, serbskich oraz czeskich publikował m.in. w „Szpilkach” (1985-88) i „Piśmie Literacko-Artystycznym” (1987-88). Od 1989 należał do SPP. W 1991 ze względów zdrowotnych zrezygnował z pracy na UW. W tymże roku założył wydawnictwo książkowe Meta, które prowadził przez 4 lata. W 1995-97 stale współpracował z miesięcznikiem „Teatr” jako recenzent teatralny. Wiersze, prozę, a także recenzje i artykuły publikował w tym czasie także w „Szpilkach” (1990), „Sycynie” (1996-97), „Akcencie” (1998-99), „Literaturze” (1998) „Metaforze” (1998). W 1999-2002 był kierownikiem literackim Teatru Rampa w Warszawie. Występował w autorskich programach z Wojciechem Siemionem (2003-10) i w kabaretach satyrycznych, m.in. w Giełdzie Satyry Politycznej (od 2008), a także w Kabarecie Autorów Pod dobrą datą (z Jackiem Fedorowiczem, Markiem Majewskim i Tomaszem Szwedem) od 2010, oraz w programach poetycko-muzycznych z Marią Pomianowską od 2009. Wiersze, prozę oraz przekłady publikował ponadto m.in. w „Tece Puławskiej” (2006, 2009), „Tyglu Kultury” (2008), „Wiadomościach Literackich” (2013), „Poezji Dzisiaj” (2014-2016), „Podglądzie” 2015-16), „Latarni Morskiej” (2016), „Twórczości” (2016) oraz w pismach serbskich „Putevi kulture” (2013) i „Književnik” (2014), „Savremenik” (2016) oraz bułgarskim „Znaci” (2014), „Zrnov” (2015). Został członkiem ZAKR, Stowarzyszenia Kultury Europejskiej S.E.C., Stowarzyszenia Twórców/Producentów Utworów Medialnych STOTUM, ZAIKSu i Sekcji Dramatopisarzy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI. Był wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach literackich, a w 2007, 2008, 2009 w kolejnych konkursach na piosenkę organizowanych przez Stowarzyszenie ZAKR. Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016).</p>
 +
<p>W 1965 ożenił się z Zofią Brewińską, ekonomistką. Ma córkę Agnieszkę (ur. 1968). Mieszka w Warszawie.</p>
 +
</div> <!-- biogram -->
  
Dramatopisarz, prozaik, poeta, satyryk, autor słuchowisk i tekstów piosenek, językoznawca.
+
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
  
 +
==TWÓRCZOŚĆ==
 +
<ol>
  
 +
<li> Obrona Mrożka. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Bukowski. Wwa, Kabaret Lit. UW 1963.</li>
 +
<li> [[#Kaktus|Kaktus]]. [Utwór dramatyczny]. Powst. w 1972. Praprem. pol.: radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1985; teatr.: Reż.: Z. Wardejn. Wwa, T. Stara Prochownia 1990; tv: Reż.: Z. Wardejn. TVP 1994. Druk: „Teatr Pol. Radia” 1996 nr 1/2 s. 94-110. Przedr. zob. poz. 37. Por. Słuchowiska radiowe.</li>
 +
<p class='comment'>Przekł. serb.: Kaktus. Przeł.: V. Mulic, R. Mitrovic. Praprem.: Radio (Belgrad) 1984.</p>
 +
<p class='comment'>I nagroda w konkursie mies. „Scena” 1972, I nagroda za słuchowisko w ogólnojugosłowiańskim konkursie Radia Belgrad 1984, I nagroda w Ogólnopolskim Przeglądzie Słuchowisk 1986.</p>
 +
<p class='comment'>Inne przekł.: słoweń.: Kaktus. Przeł. Š. Rozka. Radio (Ljubljana) [1985]. – Słuchowisko nadawane było ponadto w przekł. m.in. w radiostacjach w Zagrzebiu, Skopje, Budapeszcie w 1988, Tallinie w 1988, Bratysławie w 2007, Melbourne.</p>
 +
<li> Witraże. [[#Wiersze|Wiersze]]. Wwa: LSW 1972, 43 s. Korespondencyjny Klub Młodych Pisarzy przy ZG Związku Młodzieży Wiejskiej.</li>
 +
<p class='comment'>Zawiera: I. Treny mojej Matce [por. poz. 33, 40]: Tam, gdzie się niebo…; Zostałaś Matko…; Cień mi twarz oczernia…; U Bożych opłotków…; Ufam, żeś Ty…; Miałem taki sen…; Zmarła ci Urszula…; Oddalasz się ode mnie…; Nie starczy trenów… II. Moja modlitwa; Cień na krzyżu; Wiara; Witraż; Credo. III. Panna czarnoziemna; Ballada o potoku; Sosna i drwal; Taniec z dusiołem [por. poz. 25, 35].</p>
 +
<li> Naga. [Rock opera]. [Libretto]. Praprem.: Reż.: J. Krechowicz. Gdynia, T. Muz. 1973.</li>
 +
<li> Diogenes i kmiecie. [Groteska folklorystyczna]. Powst. 1974.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda w konkursie „Impartu” Wrocław na widowisko estradowe o tematyce współczesnej w 1974.</p>
 +
<li> [[#Pamiętnik małżeński|Pamiętnik małżeński]]. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1974, 176 s. Wyd. nast. Wwa: Meta 1992. Por. poz. 12 i 18.</li>
 +
<p class='comment'>Emitowana w odc. w programie III Pol. Radia w 1992.</p>
 +
<p class='comment'>Przekł. serb.: Dnevnik supružnika. [Przeł.] L. Rosić. Beograd 1982.</p>
 +
<li> Cztery twarze wolności. [Spektakl poetycki]. Praprem.: Reż.: S. Mrowiński. Muz.: Z. Namysłowski. Wwa, T. STEM, Klub Medyka 1975.</li>
 +
<li> [[#Sowy|Sowy]]. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: teatr.: Reż.: P. Nowisz. Lubl., T. im. J. Osterwy 1975; radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1988. Druk zob. poz. 37 s. 83-119.</li>
 +
<p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: Z. Samogranicki. Elbląg, T. Dram. 1980.</p>
 +
<p class='comment'>Sztuka oparta na motywach opowiadania K. Kąkolewskiego „Niedługa i nieciekawa historia dwóch staruszek”.</p>
 +
<p class='comment'>Przekł.: chorw.: Sove. [Przeł.] M. Duškov. Radio (Zagrzeb) 1984, – maced.: Utki. [Przeł.] Ž. Mirčevska. Radio (Skopje) 1988, – serb.: Sove. [Przeł.] M. Duškov. Radio (Belgrad) 1982.</p>
 +
<li> [[#Oaza|Oaza]]. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1980, 274 s. Wyd. nast. Wwa: Rytm 1997.</li>
 +
<p class='comment'>Emitowana w 24 odcinkach w programie II Pol. Radia w 1997.</p>
 +
<li> Wiatrodmuch. [Opowiadanie dla dzieci]. Wwa: KAW 1982, [24] s. ''Z Wiewiórką''.</li>
 +
<li> Szczur. [Słuchowisko radiowe]. Praprem.: Reż.: S. Pietrzykowski. Radio 1984. Druk zob. poz. 37 s. 55-82.</li>
 +
<p class='comment'>Przekł.: chorw.: Ŝtakor. [Przeł.] M. Slavicek. Radio (Zagrzeb) 1985, – słoweń.: Podgana. [Przeł.] B. Gjud. Ljubljana [1988].</p>
 +
<li> Bieg w powietrzu. [Utwór dramatyczny]. Powst. 1985.</li>
 +
<p class='comment'>Przekł. serb.-chorw.: Bračno bunjište. [Przeł.:] V. Mulic. „Osvit”, Karlovac 1985 nr 17/19 s. 87-116.</p>
 +
<p class='comment'>Pierwotny tytuł: Dryf. – Powst. na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).</p>
 +
<li> Autoportret z przeszłości. [Wiersze]. Wwa: Iskry 1989, 86 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3.</p>
 +
<li> Jak śmiesznie żyć, jak smutno żyć. [Monodram w oprawie muzycznej]. Teksty G. Walczak i A. Walczak. Muz.: P. Rubik. Praprem.: Reż.: K. Borkowski. TVP 1989 (wykonanie E. Kamiński).</li>
 +
<li> Klasyfikacja zdań złożonych w języku polskim. „Pr. Filol.” 1991 nr XXXV cz. 3 s. 291-400.</li>
 +
<p class='comment'>Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.</p>
 +
<li> Apostoł niewiary. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: H. Rozen. Radio 1991. Druk zob. poz. 37 s. 231-269.</li>
 +
<li> Wesołe abecadło. [Elementarz]. Wwa: Meta 1992, [60] s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerz. tamże 1993; [wyd. 3] Pozn.: GMP 1996; [wyd. 4] z podtyt. Piszę, czytam, liczę Wwa: Rytm 1999. ''Nowa Edukacja'', [wyd. 5] tamże 2002.</li>
 +
<li> Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: J. Warenycia. Radio 1994. Druk zob. poz. 37 s. 121-148.</li>
 +
<p class='comment'>Na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).</p>
 +
<p class='comment'>Przekł. serb.-chorw.: Dnevnik supružnika. [Przeł.] S. Jankovic. „Zbilja”, Belgrad 1996 nr 18/20 s. 19.</p>
 +
<li> Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowisko]. Praprem.: Reż.: W. Modestowicz. Radio 1994. Druk. zob. poz. 37 s. 149-190.</li>
 +
<li> [[#A kiedy zastuka anioł|A kiedy zastuka anioł]]. [Wiersze]. Wwa: IBiS 1995, 58 s.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Gdańsk: Tower Press 2002, plik w formacie pdf.</p>
 +
<p class='comment'>Zawiera cykle: I. Gry z Bogiem; II. Usychanie. Cykl późnej godziny; III. Kiedy zastuka anioł; IV. Epitafium mojemu psu; V. Wiwisekcja; VI. Poetą być; VII. I kim jestem?</p>
 +
<li> Ćwiczenia z języka polskiego dla klasy III na podstawie lektur. Wwa: Rytm 1997, 133 s.</li>
 +
<li> Sobótka. [Spektakl muzyczny]. Praprem.: Reż.: A. Guc. Wwa, T. Stara Prochownia 1997.</li>
 +
<li> [[#Anioł ze Starego Miasta|Anioł ze Starego Miasta]]. [Opowiadania]. Wwa: Bellona 1998, 107 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Od autora. – Koncert; Spadanie; Rudolfo Valentino; Kanarek; Policzek; Próg; Anioł ze Starego Miasta; List na Syberię; Spowiedź; Mały piegowaty chłopczyk; Kamienna droga; Bagiennik; Orka; Suchotniki; Rozmowa.</p>
 +
<li> Nim zaśnie Ziemia. [Powieść]. Wwa: Bellona 1998, 136 s.</li>
 +
<li> Przemknę chyłkiem, przeminę. [Scenariusz pantomimy]. Praprem.: Reż.: S.</li>
 +
<p class='comment'>Niedziałkowski. Wwa, T. Żyd. im. E. Kamińskiej 1999.</p>
 +
<p class='comment'>Na podstawie Taniec z Dusiołem [poz. 3].</p>
 +
<p class='comment'>Adapt. teatr. pt. Dusioł: Adapt.. G. Walczak. Reż.: S. Niedziałkowski. Wr., Wrocławski T. Pantomimy 2006.</p>
 +
<li> Obroża (Słuchowisko). Praprem.: radiowa: Radio 2000; teatr. pt.: Komandor dzisiaj nie przyjdzie. Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. [Przedstawienie impresaryjne]. Szczec., Klub Garnizonowy 2005. Druk zob. poz. 37 s. 7-53.</li>
 +
<p class='comment'>Przedstawienie wyst. dwa razy: w prywatnym mieszkaniu i Klubie Garnizonowym w Szczec.</p>
 +
<li> Zabłąkani Trzej Królowie. [Widowisko pastorałkowe]. Praprem.: Reż. G. Walczak. Wwa, T. Rampa na Targówku 2001. Por. poz. 41.</li>
 +
<p class='comment'>Grane razem z „A my do Betlejem…” wg scenariusza P. Furamana.</p>
 +
<li> Big Popiel – mysia opera. Praprem.: Reż.: A.M. Marczewski. Muz.: K. Gärtner. Wwa, T. Rampa na Targówku 2002.</li>
 +
<li> Kusiciel. [Utwór dramatyczny]. Wyst. pt. Sam na sam ze sobą. Praprem.: Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. Szczec., Klub 13 Muz 2002.</li>
 +
<li> Roznamięty. [Wiersze]. Wwa: IBiS 2004, 42 s.</li>
 +
<p class='comment'>Adapt. teatr.: Roznamięty – poetycka igra erotyczna. Adapt. G. Walczak. Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion. Praprem.: Wwa, Traffic Club 2005; następnie wyst. w wielu centrach kultury, m.in. w 2008 w: Przasnyszu, Wwie, Zagnańsku, Kielcach.</p>
 +
<li> Drzazga. (Słuchowisko). Reż.: H. Rozen. Radio 2005. Druk zob. poz. 37 s. 191-230.</li>
 +
<li> Dziadulinek. [Opowiadanie dla dzieci]. Wwa: AUDE 2005, 11 s.</li>
 +
<li> Treny mojej Matce''.'' Zaduszkowy spektakl poetycki. Muz.: K. Ścierański, później M. Pomianowska. Praprem. teatr.: Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion (od 2010 wykonanie z O. Łukaszewiczem). Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2005; radiowa: Reż. W. Modestowicz. Radio 2010. Por. poz. 3 i 40.</li>
 +
<p class='comment'>Tekst [on line] [dostęp 12 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: http://pisarze.pl/dramat-proza/31-dramat-autorzy-wspoczeni/6345-grzegorz-walczak-treny-mojej-matce.html</p>
 +
<li> Sopel słońca. [Wiersze]. Przasnysz: Miej. Dom Kultury 2007, 64 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3, 13, 19, 20, 30.</p>
 +
<li> Taniec z Dusiołem. Baśniowy poemat sceniczny. Praprem.: Reż. i wykonanie: G. Walczak, W. Siemion. Muz.: M. Pomianowska. Wwa, Maz. Centrum Kultury i Sztuki 2009. Por. poz. 3.</li>
 +
<p class='comment'>Spektakl wykonywany w wielu centrach kultury.</p>
 +
<li> Obłoczni, czyli Sen Chopina. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: teatr.: Reż.: O. Łukaszewicz, H. Talar, G. Walczak. Wwa, T. Praga 2010; radiowa: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2012. Druk z podtytułem: Fantazja narracyjna w dialogu na fortepian i inne dziwne instrumenta rozpisana, zob. poz. 37 s. 301-331.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda im. W. Hulewicza w 2015.</p>
 +
<li> Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowiska]. Tor.: Wydawn. Adam Marszałek 2011, 331 s. ''Słuchowiska Pol. Radia''.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Obroża [poz. 26]; Szczur [poz. 11]; Sowy [poz. 8]; Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński [poz. 18]; Nie dzwońcie do mnie, umarłem [poz. 19]; Drzazga [poz. 31]; Apostoł niewiary [poz. 16]; Kaktus – groteska polska [poz. 2]; Obłoczni, czyli sen Chopina [poz. 36].</p>
 +
<li> Elegie i inne wiersze Elegii i drugi stihotvoreniâ. [Wybór wierszy i przekł.] L. Selâški. Sofiâ: B”lgarska Knižnica 2013, 121 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tekst w jęz. pol. i bułg.</p>
 +
<li> Leśne pomroki i przewidzenia. Muzyczna baśń sceniczna w formie monodramu. Muz.: Z. Chruściński, Z. Łapiński, J. Mamcarz, R. Godyń, G. Walczak. Wykonanie G. Walczak. Praprem.: Ośrodek Kultury Ochoty 2013.</li>
 +
<li> Treny pokoleń. Monodram. Muz., reż. i wykonanie: G. Walczak. Praprem.: Wwa Bibl. Publiczna Praga Południe 2013.</li>
 +
<p class='comment'>Wyst. nast. m.in.: Kielce, Bibl. Woj.; Połaniec, Dom Kultury; Wwa, Izabelin, Centrum Kultury.</p>
 +
<p class='comment'>Pierwotny tytuł: Treny mojej Matce [por. poz. 3 i 33]. – Tekst wzbogacony o nowy passus inwokacyjny, fragmenty utworów innych autorów, na nowo oprac. muzycznie i scenicznie.</p>
 +
<li> Trzej królowie. Poetycko-wokalny monodram pastorałkowy w reż. i wykonaniu G. Walczaka. Praprem.: Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2013. Por. poz. 27.</li>
 +
<li> Anioły i dusioły. [Wiersze]. Kr.: Miniatura 2015, 91 s.</li>
 +
<p class='comment'>Wybór wierszy G. Walczaka w przekł. serb.: Lamenti za majkom. [Przeł.:] R. Micunovic, M. Topic, V. Prodanovic, M. Duŝkov. Karlovac 1988.</p>
 +
<p class='block'>Przekłady utworów G. Walczaka w antologiach zagranicznych, m.in.: jakucki: Pol'ša anygy poèttara [Wybór] N. I. Harlamp'eva. D'okuuskaj 2014, – ros.: Sdelano v Pol'še, vek – XX. Antologiâ. [Wybór i przekł.] A. Bazilevskij. Moskva 2009; Iz veka v vek. Antologia poezji polskiej. [Red.] S. Glovûk. [Przeł.] E. Isaeva, A. Bessmertnaâ, T. Krečko. Moskva 2013, – serb.: Pet vekova poljske poezije. Antologija. [Oprac.:] M. Jokic. [Red.:] A. Rakocevic, L. Novakovic. Gornji Milanovac; Pristina 1991.</p>
 +
<p class='block'>Słuchowiska radiowe zob. poz. 2, 8, 11, 16, 18, 19, 26, 31, 33, 36 oraz m.in.: Baśń o dobrych duchach. Radio 1967. – Most. Radio 1968 [pierwotna, krótsza wersja utworu „Kaktus”; por. poz. 2]. – Usychanie. Radio 1971 [?]. – Apage Satanas. Reż.: H. Rozen. Radio 1987 [wyróżnienie w konkursie T. Ateneum w 1988]. – Treny mojej matce. Reż.: S. Olejniczak. Radio 1988; Radio 1993; [por. poz. 5] – Kraina Suszu. Reż.: M. Kulesza. Radio 1989; W drodze do Słowa. Radio 1994. – Suchotniki. Reż.: K. Kołbasiuk [?]. Radio Bis 1997.</p>
 +
<p class='comment'>Artykuły w czasopismach, m.in.: Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego. „Językoznawca” 1963 z. 10 s. 33-44, przedr. z podtyt. (Ogólny stylistyczno-składniowy typ dzieła). „Poezja Dzisiaj” 1999 nr 3/4 s. 70-79. – O stylu groteski „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. Powst. 1964. „Prz. Hum.” 1966 nr 2 s. 103-14 [I nagroda na XI Zjeździe Nauk. Młodych Polonistów w Łodzi 1964]. – Kilka uwag składniowych na marginesie klasyfikacji funkcji spójnika „a” w gwarach Warmii i Mazur. „Językoznawca” 1966 z. 14-15 s. 5-30. – O języku w radiu i telewizji. [Współaut.:] J. Podracki. W: Z anteny PR i ekranu TV. Wwa 1971, zmien. wersja: „Poradnik Jęz.” 1975 z. 6 s. 310-317. – Konotacja – system ograniczeń. „Pr. Filol.” 1977 z. 27 s. 233-257. – O Walencji, Dedalu i książce D. Buttler [pt. Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny]. „Prz. Hum.” 1977 z. 7-8 s. 197-206. – Wskaźniki zespolenia. „Poradnik Jęz.” 1982 z. 7; 8 s. 441-455; 552-560. – Językowo-stylistyczna kreacja świata S. Mrożka. („Na pełnym morzu”). „Poradnik Jęz.” 1983 nr 1 s. 1-16. – O metodzie analizy słowotwórczej Witolda Doroszewskiego. „Poradnik Jęz.” 1995 z. 7 s. 1-7. – Funkcje spójnika „bo” w gwarach warmińsko-mazursko-ostródzkich. „Prace Filol.” 1996 t. 41 s. 159-171. – Śmiertelne suknie Zuzanny. (Stylizacyjne zabiegi w poezji Stanisława Grochowiaka). „Rocz. Tow. Lit. im. A. Mickiewicza” 2000 wyd. 2001 s. 69-81.</p>
 +
</ol>
 +
===Przekłady i adaptacje===
 +
<ol>
 +
<li> Z. Kostic: Apostoł. [Słuchowisko]. Przeł. G. Walczak. Reż.: J. Kukuła. Radio 1987.</li>
 +
<li> B. Oliacic: Premiera. [Słuchowisko]. Przeł. G. Walczak. Reż.: M. Kulesza. Radio 1988.</li>
 +
<li> A. Nawrocki: Pobune. [Wybór wierszy]. [Przekł.:] A. i G. Walczak. Karlovac: Osvit 1989, 24 s.</li>
 +
<li> M. Djukic: Tlen. [Słuchowisko]. Przekł. G. Walczak. Wyst.: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1990.</li>
 +
<li> S.I. Witkiewicz: Na przełęczy. Scenariusz i reż.: A. Dziuk. Oprac. dramaturgiczne i teksty piosenek G. Walczak. Muz.: J. Chruściński, Z. Namysłowski. Wyst.: teatr.: Zakopane, T. im. S.I. Witkiewicza 2002; toż TVP 2005.</li>
 +
<p class='comment'>Utwór oparty na motywach „Na przełęczy” S. Witkiewicza oraz „Przewodnika do Tatr i Pienin” W.E. Radzikowskiego.</p>
 +
<li> W. Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli. Adapt. pt. Saksofon. Scenariusz G. Walczak Reż. i wykonanie: G. Walczak, M. Bonaszewski. Wyst. Nałęczów, Festiwal Wspólnych Kultur 2012; wersja poszerz. i zmodyfikowana Wwa, T. Za Daleki 2013.</li>
 +
<li> „Nigdzie nie ma piękniejszego nieba”. Antologia współczesnej poezji serbskiej. Wybór i tłum.: G. Walczak. Wwa: Ibis 2015, 138 s.</li>
 +
<p class='comment'>Nadto: Wiersze poetów serbskich. [Wybór i przekł.:] G. Walczak [on-line] [dostęp 17 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: [http://pisarze.pl/poezja/2179-walczak-grzegorz-wiersze-poetow-serbskich.html http://pisarze.pl/poezja/2179-walczak-grzegorz-wiersze-poetow-serbskich.html] [tu też wstęp G. Walczaka pt. Poezja serbska i moje z nią przypadki].</p>
 +
</ol>
 +
</div id='primary'>
  
Urodzony 5 lutego 1941 w Puławach; syn Tadeusza Walczaka, oficera Wojska Polskiego (zamordowanego w obozie koncentracyjnym Auschwitz w 1942), i Leonii z Judyckich, kreślarki i urzędniczki. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. ks. A.J. Czartoryskiego w Puławach. Po zdaniu matury w 1958 kontynuował do 1960 edukację w Studium Nauczycielskim w Warszawie. Następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W tym czasie zaczął pisać teksty satyryczne i słowa piosenek dla kabaretów studenckich; w 1959 założył z Krzysztofem Dzikowskim Kabaret z jamnikiem (późniejsza nazwa: Jamnik – pies cynicki), współpracował także z Kabaretem Stodoła. Debiutował jako autor słów piosenki pt. ''Pastylki ''nagrodzonej w 1960 na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej. W 1960 założył i prowadził do 1964 Kabaret Literacki UW, współpracując z Janem T. Stanisławskim, Bogusławem Choińskim, Janem Gałkowskim oraz Janem Skotnickim. W tymże kabarecie został wystawiony w 1963 jego pierwszy utwór dramatyczny, groteska pt. ''Obrona Mrożka''. Piosenki z jego tekstami były emitowane w Radiowym Studio Piosenki Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego. Jako poeta debiutował drukiem w 1962 wierszami ''Płacz godzin'' i ''Śladami żywych'', opublikowanymi w „Almanachu Młodych 1960/1961”. W 1963-66 należał do grupy literackiej Ultradźwięki. Pierwszy artykuł naukowy pt. ''Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego ''opublikował'' ''w 1963 w piśmie „Językoznawca”'' ''(z. 10). W 1964-70 był osobistym sekretarzem profesora Witolda Doroszewskiego. Po uzyskaniu magisterium w 1965 został asystentem w Instytucie Języka Polskiego (IJP) UW. Zainteresowania badawcze skupił wokół zagadnień składni i stylistyki języka polskiego. Współpracował z Telewizją Polską (TVP) jako autor tekstów ''Telewizyjnej Giełdy Piosenki'' i innych audycji rozrywkowych. Rozpoczął także stałą współpracę z Polskim Radiem; w Programie III emitowane były jego słuchowiska, cykle poetyckie, fragmenty powieści i opowiadania, dla Programów I, II i Radia Bis pisał też utwory rozrywkowe, <nowiki>m.in</nowiki>. cykl pt. ''Bajdy wuja Grzegorza ''emitowany w ''Podwieczorku przy mikrofonie''. W 1966-73 był członkiem Forum Poetów Hybrydy. Jako autor tekstów piosenek otrzymał wiele nagród na ogólnopolskich festiwalach, <nowiki>m.in</nowiki>. w Sopocie, Opolu i Kołobrzegu (w 1969 za tekst piosenki ''Wrzosy ''otrzymał wraz z kompozytorką Renatą Gleinert Złoty Pierścień Festiwalu w Kołobrzegu, Nagrodę Publiczności i Nagrodę Ministra Obrony Narodowej). Pisał także piosenki dla dzieci (dwukrotnie uzyskał I nagrodę w radiowych konkursach piosenki dla dzieci, <nowiki>m.in</nowiki>. za teksty piosenek: ''Zielony'' ''Słoń, czyli Turum, burum'' i'' Bo my się lubimy bać'')''.'' Jako prozaik debiutował w 1967 opowiadaniami ''Powiastki zasłyszane'' i ''Mały piegowaty chłopiec'', drukowanymi w „Almanachu Młodych” przy Kole Młodych Twórców Staromiejskiego Domu Kultury w Warszawie. Wiersze i prozę publikował ponadto <nowiki>m.in</nowiki>. w „Kulturze” (1968, 1971-72, 1979), „Nowym Wyrazie” (1973, 1977-78), „Poezji” (1973, 1978), „Okolicach” (1977, 1987, 1989) i „Miesięczniku Literackim” (1971, 1978, 1987). W 1975 obronił doktorat pt. ''Struktury zespolenia polskich zdań złożonych'' (promotor prof. Jan Tokarski) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Od 1976 był członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). W maju 1981 wyjechał na 4 lata do Belgradu, gdzie pracował na slawistyce tamtejszego Uniwersytetu jako lektor języka polskiego. W tym okresie jego utwory publikowane były w belgradzkich pismach literackich, <nowiki>m.in</nowiki>. „Jež” (1983, 1985), „Savremennik” (1983-85) „Književna Reč” (1984-85), „Koraci” (1984), „Književne Novine” (1985), a teksty dramatyczne oraz cykle poetyckie emitowane były w przekładach serbsko-chorwackim, słoweńskim i macedońskim w radiostacjach w Belgradzie, Zagrzebiu, Lublanie i Skopje. Po powrocie do kraju kontynuował pracę na UW w IJP i Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”. W 1986 jako ekspert językoznawca prowadził wspólnie z doc. Danutą Bartol teleturniej językowy ''ABC'' emitowany w Programie II TVP. Jako tłumacz debiutował przekładami wierszy dla dzieci Radomira Mićunowicia: ''Biała wrona'','' Bosonoga stonoga'','' Łysy jeż'','' Zając'', drukowanymi w 1986 w „Płomyczku” (nr 14). Następnie przekłady wierszy poetów chorwackich, serbskich oraz czeskich publikował <nowiki>m.in</nowiki>. w „Szpilkach” (1985-88) i „Piśmie Literacko-Artystycznym” (1987-88). Od 1989 należał do SPP. W 1991 ze względów zdrowotnych zrezygnował z pracy na UW. W tymże roku założył wydawnictwo książkowe Meta, które prowadził przez 4 lata. W 1995-97 stale współpracował z miesięcznikiem „Teatr” jako recenzent teatralny. Wiersze, prozę, a także recenzje i artykuły publikował w tym czasie także w „Szpilkach” (1990), „Sycynie” (1996-97), „Akcencie” (1998-99), „Literaturze” (1998) „Metaforze” (1998). W 1999-2002 był kierownikiem literackim Teatru Rampa w Warszawie. Występował w autorskich programach z Wojciechem Siemionem (2003-10) i w kabaretach satyrycznych, <nowiki>m.in</nowiki>. w Giełdzie Satyry Politycznej (od 2008), a także w Kabarecie Autorów Pod dobrą datą (z Jackiem Fedorowiczem, Markiem Majewskim i Tomaszem Szwedem) od 2010, oraz w programach poetycko-muzycznych z Marią Pomianowską od 2009. Wiersze, prozę oraz przekłady publikował ponadto <nowiki>m.in</nowiki>. w „Tece Puławskiej” (2006, 2009), „Tyglu Kultury” (2008), „Wiadomościach Literackich” (2013), „Poezji Dzisiaj” (2014-2016), „Podglądzie” 2015-16), „Latarni Morskiej” (2016), „Twórczości” (2016) oraz w pismach serbskich „Putevi kulture” (2013) i „Književnik” (2014), „Savremenik” (2016) oraz bułgarskim „Znaci” (2014), „Zrnov” (2015). Został członkiem ZAKR, Stowarzyszenia Kultury Europejskiej S.E.C., Stowarzyszenia Twórców/Producentów Utworów Medialnych STOTUM, ZAIKSu i Sekcji Dramatopisarzy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI. Był wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach literackich, a w 2007, 2008, 2009 w kolejnych konkursach na piosenkę organizowanych przez Stowarzyszenie ZAKR. Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016).
+
<div id='secondary'>
 +
==OPRACOWANIA==
  
W 1965 ożenił się z Zofią Brewińską, ekonomistką. Ma córkę Agnieszkę (ur. 1968). Mieszka w Warszawie.
 
  
 +
<ul>
 +
<li>Ank. 2010, 2013, 2014.</li>
 +
<li> Wywiady: Sam na sam z wyobraźnią... Rozm. E. Serafin. „Antena” 1985 nr 10 s. 4; Kogo kłuje&nbsp;„Kaktus”. Rozm. D. Kwiatkowska. „Antena” 1986 nr 19 [dot.: Kaktus]; Jestem uparty. Rozm. J. Wróblewski „Trybuna” 1991 nr 108; Sukces najczęściej dotyczy innych. Rozm. L. Żuliński. „Wiad. Kult.” 1997 nr 3; Pech i szczęście pisarza. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 1998 nr 35 [gł. dot.: Oaza].</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
    TWÓRCZOŚĆ
 
  
 +
<ul>
 +
<li>J. Termer: Walczak Grzegorz. W tegoż: Leksykon prozaików. Wwa 2001.</li>
 +
<li> Grzegorz Walczak. W: Leksykon współczesnych pisarzy polskich. Tor. 2004.</li>
 +
<li> R. Wolański: Walczak Grzegorz. W: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Wwa 1995, wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa 1999, 1 dysk optyczny (CD-ROM).</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# <nowiki>Obrona Mrożka. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem.: Reż.: J. Bukowski. Wwa, Kabaret Lit. UW 1963.
+
===Ogólne===
# <nowiki>Kaktus. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Powst. w 1972. Praprem. pol.: radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1985; teatr.: Reż.: Z. Wardejn. Wwa, T. Stara Prochownia 1990; tv: Reż.: Z. Wardejn. TVP 1994. Druk: „Teatr Pol. Radia” 1996 nr 1/2 s. 94-110. Przedr. zob. poz. 37. Por. Słuchowiska radiowe.
+
  
Przekł. serb.: Kaktus. Przeł.: V. Mulic, R. Mitrovic. Praprem.: Radio (Belgrad) 1984.  
+
<ul>
 +
<li> [A.L. GZELLA, F. LITWIŃSKI] Gal-Sław: Grzegorz Walczak – poeta, prozaik, dramaturg, naukowiec. „Kur. Lubel.” 1974 nr 237.</li>
 +
</ul>
  
I nagroda w konkursie mies. „Scena” 1972, I nagroda za słuchowisko w ogólnojugosłowiańskim konkursie Radia Belgrad 1984, I nagroda w Ogólnopolskim Przeglądzie Słuchowisk 1986.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Inne przekł.: słoweń.: Kaktus. Przeł. Š. Rozka. Radio (Ljubljana)<nowiki> [1985]. –</nowiki> Słuchowisko nadawane było ponadto w przekł. <nowiki>m.in</nowiki>. w radiostacjach w Zagrzebiu, Skopje, Budapeszcie w 1988, Tallinie w 1988, Bratysławie w 2007, Melbourne.
+
===Kaktus===
  
# Witraże. Wiersze. Wwa: LSW 1972, 43 s. Korespondencyjny Klub Młodych Pisarzy przy ZG Związku Młodzieży Wiejskiej.  
+
<ul>
 +
<li> J. BOLEK: Wesoły kaktus. „Sł. Powsz.” 1991 nr 103 [dot. wyst. w Starej Prochowni].</li>
 +
<li> Zob. też Wywiady.</li>
 +
</ul>
  
Zawiera: I. Treny mojej Matce <nowiki>[</nowiki>por. poz. 33, 40]: Tam, gdzie się niebo…; Zostałaś Matko…; Cień mi twarz oczernia…; U Bożych opłotków…; Ufam, żeś Ty…; Miałem taki sen…; Zmarła ci Urszula…; Oddalasz się ode mnie…; Nie starczy trenów… II. Moja modlitwa; Cień na krzyżu; Wiara; Witraż; Credo. III. Panna czarnoziemna; Ballada o potoku; Sosna i drwal; Taniec z dusiołem<nowiki> [por. poz. </nowiki>25, 35].
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# <nowiki>Naga. [Rock opera]. </nowiki><nowiki>[Libretto]. </nowiki>Praprem.: Reż.: J. Krechowicz. Gdynia, T. Muz. 1973.
+
===Wiersze===
# <nowiki>Diogenes i kmiecie. [Groteska folklorystyczna]. </nowiki>Powst. 1974.
+
  
Nagroda w konkursie „Impartu” Wrocław na widowisko estradowe o tematyce współczesnej w 1974.
+
<ul>
 +
<li> E. ZYMAN: Sentymentalizm, czyli tęsknota za własnym głosem. „Regiony” 1973 nr 4 s.</li>
 +
<li> M. PODSIADŁY: Urodziwa klasyka pantomimicznego „Dusioła”. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 119 dod. „Wrocław” [dot. adapt. teatr. poematu: Taniec z dusiołem].</li>
 +
</ul>
  
# <nowiki>Pamiętnik małżeński. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1974, 176 s. Wyd. na</nowiki>st. Wwa: Meta 1992. Por. poz. 12 i 18.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Emitowana w odc. w programie III Pol. Radia w 1992.   
+
===Pamiętnik małżeński===
  
Przekł. serb.: Dnevnik supružnika<nowiki>. [Przeł.] L. Rosić. </nowiki>Beograd 1982.
+
<ul>
 +
<li> M. MICHALSKI: Burza w szklance wody. „Nowe Książ.” 1993 nr 2.</li>
 +
<li> J. WALC: Ani urodzaj, ani klęska. „Polityka” 1975 nr 24.</li>
 +
<li> K. ZALESKI: Rozsądek i proza. „Nowy Wyraz” 1975 nr 6.</li>
 +
</ul>
  
# <nowiki>Cztery twarze wolności. [Spektakl poetycki]. </nowiki>Praprem.: Reż.: S. Mrowiński. Muz.: Z. Namysłowski. Wwa, T. STEM, Klub Medyka 1975.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
# <nowiki>Sowy. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem.: teatr.: Reż.: P. Nowisz. Lubl., T. im. J. Osterwy 1975; radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1988. Druk zob. poz. 37 s. 83-119.
+
  
Wyst. nast.: Reż.: Z. Samogranicki. Elbląg, T. Dram. 1980.
+
===Sowy===
  
Sztuka oparta na motywach opowiadania K. Kąkolewskiego „Niedługa i nieciekawa historia dwóch staruszek”.  
+
<ul>
 +
<li> E. KIELAK: Czekanie na scenę „Tryb. Ludu” 1980 nr 85.</li>
 +
<li> A. PAPROCKA: Stare kobiety wysiadują. „Dz. Bałt.” 1980 nr 18.</li>
 +
<li> E. MOSKALÓWNA: Instynkt życia i śmierci. „Głos Wybrz.” 1980 nr 14.</li>
 +
</ul>
  
Przekł.: chorw.: Sove. <nowiki>[</nowiki>Przeł.] M. Duškov. Radio (Zagrzeb) 1984, – maced.: Utki. <nowiki>[</nowiki>Przeł.] Ž. Mirčevska. Radio (Skopje) 1988, – serb.: Sove. <nowiki>[Przeł.] </nowiki>M. Duškov. Radio (Belgrad) 1982.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# <nowiki>Oaza. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1980, 274 s. Wyd. nast. Wwa: Rytm 1997.</nowiki>
+
===Oaza===
  
Emitowana w 24 odcinkach w programie II Pol. Radia w 1997.
+
<ul>
 +
<li> A. OGRODOWCZYK: W krainie Amona. „Mies. Lit.” 1981 nr 4.</li>
 +
<li> A. URBAŃSKI: Fatamorgana. „Nowe Książ.” 1981 nr 4.</li>
 +
<li> T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Oaza intelektualnej erupcji. „Nowy Wyraz” 1981 nr 2.</li>
 +
<li> J. ŁUKASIEWICZ: Sny i cenzura. „Odra” 1998 nr 4.</li>
 +
<li> J. TERMER: Powrót do „Oazy”. „Literatura” 1998 nr 11.</li>
 +
<li> J. TULIK: Antropologia w obrazkach. „Twórczość” 1999 nr 8.</li>
 +
</ul>
  
# Wiatrodmuch<nowiki>. [Opowiadanie dla dzieci].</nowiki> <nowiki>Wwa: KAW 1982, [24] s. </nowiki>''Z Wiewiórką''.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
# Szczur. <nowiki>[Słuchowisko radiowe]. </nowiki>Praprem.: Reż.: S. Pietrzykowski. Radio 1984. Druk zob. poz. 37 s. 55-82.
+
  
Przekł.: chorw.: Ŝtakor.<nowiki> [Przeł.] M. </nowiki>Slavicek. Radio (Zagrzeb) 1985, – słoweń.: Podgana<nowiki>. [Przeł.] B. </nowiki>Gjud<nowiki>. Ljubljana [1988]. </nowiki>
+
===A kiedy zastuka anioł===
  
# Bieg w powietrzu<nowiki>. [Utwór dramatyczny].</nowiki> Powst. 1985.
+
<ul>
 +
<li> T. STEFAŃCZYK: Poetą być. „Wiad. Kult.” 1996 nr 31.</li>
 +
</ul>
  
Przekł. serb.-chorw.: Bračno bunjište<nowiki>. [Przeł.:] V. Muli</nowiki>c. „Osvit”, Karlovac 1985 nr 17/19 s. 87-116.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Pierwotny tytuł: Dryf. – Powst. na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).
+
===Anioł ze Starego Miasta===
  
# <nowiki>Autoportret z przeszłości. [Wiersze]. Wwa: Iskry 1989, 86 s. </nowiki>
+
<ul>
 +
<li> T. STEFAŃCZYK: „Skacząc po stylach”. „Twórczość” 1999 nr 11.</li>
 +
<li> J. TERMER: Człowiek, miasto, literatura. „Literatura” 1999 nr 3.</li>
 +
</ul>
  
Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# Jak śmiesznie żyć, jak smutno żyć. <nowiki>[</nowiki>Monodram w oprawie muzycznej]. Teksty G. Walczak i A. Walczak. Muz.: P. Rubik. Praprem.: Reż.: K. Borkowski. TVP 1989 (wykonanie E. Kamiński).
 
# Klasyfikacja zdań złożonych w języku polskim. „Pr. Filol.” 1991 nr XXXV cz. 3 s. 291-400.
 
  
Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.  
+
<ul>
 +
<li>Sopel słońca (poz. 34) J. PETROWICZ: Wiązanie przeciwieństw. „Nowe Książ.” 2008 nr 7.</li>
 +
<li> J. TERMER: „Zwycięskie klęski” Grzegorza Walczaka. „Poezja Dzisiaj” 2008 nr 66/67.</li>
 +
</ul>
  
# Apostoł niewiary. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: H. Rozen. Radio 1991. Druk zob. poz. 37 s. 231-269.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
# <nowiki>Wesołe abecadło. [Elementarz]. Wwa: Meta 1992, [60] s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerz. tamże 1993; [wyd. 3] </nowiki>Pozn<nowiki>.: GMP 1996; [wyd. 4]</nowiki> z podtyt. Piszę, czytam, liczę Wwa: Rytm 1999. ''Nowa Edukacja'', <nowiki>[wyd. 5] tamże 2002.</nowiki>
+
</div id='secondary'>
# Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: J. Warenycia. Radio 1994. Druk zob. poz. 37 s. 121-148.
+
  
Na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).
+
<div class='author'>Marlena Sęczek</div>
  
Przekł. serb.-chorw.: Dnevnik supružnika<nowiki>. [Przeł.] S. </nowiki>Jankovic. „Zbilja”, Belgrad 1996 nr 18/20 s. 19.
+
</div> <!-- all -->
 
+
# <nowiki>Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowisko]. </nowiki>Praprem.: Reż.: W. Modestowicz. Radio 1994. Druk. zob. poz. 37 s. 149-190.
+
# <nowiki>A kiedy zastuka anioł. [Wiersze]. Wwa: </nowiki>IBiS 1995, 58 s.
+
 
+
Wyd. jako dokument elektroniczny: Gdańsk: Tower Press 2002, plik w formacie pdf.
+
 
+
Zawiera cykle: I. Gry z Bogiem; II. Usychanie. Cykl późnej godziny; III. Kiedy zastuka anioł; IV. Epitafium mojemu psu; V. Wiwisekcja; VI. Poetą być; VII. I kim jestem?
+
 
+
# Ćwiczenia z języka polskiego dla klasy III na podstawie lektur. Wwa: Rytm 1997, 133 s.
+
# <nowiki> Sobótka. [Spektakl muzyczny]. </nowiki>Praprem.: Reż.: A. Guc. Wwa, T. Stara Prochownia 1997.
+
# <nowiki>Anioł ze Starego Miasta. [Opowiadania]. Wwa: Bellona 1998, 107 s.</nowiki>
+
 
+
Zawartość: Od autora. – Koncert; Spadanie; Rudolfo Valentino; Kanarek; Policzek; Próg; Anioł ze Starego Miasta; List na Syberię; Spowiedź; Mały piegowaty chłopczyk; Kamienna droga; Bagiennik; Orka; Suchotniki; Rozmowa.
+
 
+
# <nowiki>Nim zaśnie Ziemia. [Powieść]. Wwa: Bellona 1998, 136 s.</nowiki>
+
# <nowiki>Przemknę chyłkiem, przeminę. [Scenariusz pantomimy]. </nowiki>Praprem.: Reż.: S.
+
 
+
Niedziałkowski. Wwa, T. Żyd. im. E. Kamińskiej 1999.
+
 
+
Na podstawie Taniec z Dusiołem<nowiki> [poz. 3].</nowiki>
+
 
+
Adapt. teatr. pt. Dusioł: Adapt.. G. Walczak. Reż.: S. Niedziałkowski. Wr., Wrocławski T. Pantomimy 2006.
+
 
+
# Obroża (Słuchowisko). Praprem.: radiowa: Radio 2000; teatr. pt.: Komandor dzisiaj nie przyjdzie. Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. <nowiki>[</nowiki>Przedstawienie impresaryjne]. Szczec., Klub Garnizonowy 2005. Druk zob. poz. 37 s. 7-53.
+
 
+
Przedstawienie wyst. dwa razy: w prywatnym mieszkaniu i Klubie Garnizonowym w Szczec.
+
 
+
# <nowiki>Zabłąkani Trzej Królowie. [</nowiki>Widowisko pastorałkowe]. Praprem.: Reż. G. Walczak. Wwa, T. Rampa na Targówku 2001. Por. poz. 41.
+
 
+
Grane razem z „A my do Betlejem…” wg scenariusza P. Furamana.
+
 
+
# Big Popiel – mysia opera. Praprem.: Reż.: A.M. Marczewski. Muz.: K. Gärtner. Wwa, T. Rampa na Targówku 2002.
+
# <nowiki>Kusiciel. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Wyst. pt. Sam na sam ze sobą. Praprem.: Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. Szczec., Klub 13 Muz 2002.
+
# Roznamięty<nowiki>. [Wiersze]. Wwa: </nowiki>IBiS 2004, 42 s.
+
 
+
Adapt. teatr.: Roznamięty – poetycka igra erotyczna. Adapt. G. Walczak. Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion. Praprem.: Wwa, Traffic Club 2005; następnie wyst. w wielu centrach kultury, <nowiki>m.in</nowiki>. w 2008 w: Przasnyszu, Wwie, Zagnańsku, Kielcach.
+
 
+
# Drzazga. (Słuchowisko). Reż.: H. Rozen. Radio 2005. Druk zob. poz. 37 s. 191-230.
+
# Dziadulinek<nowiki>. [Opowiadanie dla dzieci]. Wwa: AUDE 2005, 11 s.</nowiki>
+
# Treny mojej Matce''.'' Zaduszkowy spektakl poetycki. Muz.: K. Ścierański, później M. Pomianowska. Praprem. teatr.: Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion (od 2010 wykonanie z O. Łukaszewiczem). Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2005; radiowa: Reż. W. Modestowicz. Radio 2010. Por. poz. 3 i 40.
+
 
+
<nowiki>Tekst [on </nowiki>line<nowiki>] [dostęp 12 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: http://pisarze.pl/dramat-proza/31-dramat-autorzy-wspoczeni/6345-grzegorz-walczak-treny-mojej-matce.html</nowiki>
+
 
+
# <nowiki>Sopel słońca. [Wiersze]. Przasnysz: Miej. Dom Kultury 2007, 64 s.</nowiki>
+
 
+
Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3, 13, 19, 20, 30.
+
 
+
# Taniec z Dusiołem. Baśniowy poemat sceniczny. Praprem.: Reż. i wykonanie: G. Walczak, W. Siemion. Muz.: M. Pomianowska. Wwa, Maz. Centrum Kultury i Sztuki 2009. Por. poz. 3.
+
 
+
Spektakl wykonywany w wielu centrach kultury.
+
 
+
# <nowiki>Obłoczni, czyli Sen Chopina. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem.: teatr.: Reż.: O. Łukaszewicz, H. Talar, G. Walczak. Wwa, T. Praga 2010; radiowa: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2012. Druk z podtytułem: Fantazja narracyjna w dialogu na fortepian i inne dziwne instrumenta rozpisana, zob. poz. 37 s. 301-331.
+
 
+
Nagroda im. W. Hulewicza w 2015.
+
 
+
# <nowiki>Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowiska]. Tor.: </nowiki>Wydawn. Adam Marszałek 2011, 331 s. ''Słuchowiska Pol. Radia''.
+
 
+
<nowiki>Zawartość: Obroża [poz. 2</nowiki>6<nowiki>]; Szczur [poz. 11]; Sowy [poz. </nowiki>8<nowiki>]; Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński [poz. 1</nowiki>8]; Nie dzwońcie do mnie, umarł<nowiki>em [poz. 1</nowiki>9<nowiki>]; Drzazga [po</nowiki>z. 31<nowiki>]; Apostoł niewiary [poz. </nowiki>16<nowiki>]; Kaktus – groteska polska [poz. </nowiki>2<nowiki>]; Obłoczni, czyli sen Chopina [poz. 3</nowiki>6].
+
 
+
# Elegie i inne wiersze = Elegii i drugi stihotvoreniâ. <nowiki>[</nowiki>Wybór wierszy i przekł.] L. Selâški. Sofiâ: B”lgarska Knižnica 2013, 121 s.
+
 
+
Tekst w jęz. pol. i bułg.
+
 
+
# Leśne pomroki i przewidzenia. Muzyczna baśń sceniczna w formie monodramu. Muz.: Z. Chruściński, Z. Łapiński, J. Mamcarz, R. Godyń, G. Walczak. Wykonanie G. Walczak. Praprem.: Ośrodek Kultury Ochoty 2013.
+
# Treny pokoleń. Monodram. Muz., reż. i wykonanie: G. Walczak. Praprem.: Wwa Bibl. Publiczna Praga Południe 2013.
+
 
+
Wyst. nast. <nowiki>m.in</nowiki>.: Kielce, Bibl. Woj.; Połaniec, Dom Kultury; Wwa, Izabelin, Centrum Kultury.
+
 
+
<nowiki>Pierwotny tytuł: Treny mojej Matce [por. poz. </nowiki>3 i 33]. – Tekst wzbogacony o nowy passus inwokacyjny, fragmenty utworów innych autorów, na nowo oprac. muzycznie i scenicznie.
+
 
+
# Trzej królowie. Poetycko-wokalny monodram pastorałkowy w reż. i wykonaniu G. Walczaka. Praprem.: Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2013. Por. poz. 27.
+
# Anioły i dusioły<nowiki>. [Wiersze]. Kr.: Miniatura 2015, 91 s.</nowiki>
+
 
+
 
+
 
+
Wybór wierszy G. Walczaka w przekł. serb.: Lamenti<nowiki> za majkom. [Przeł.:] R. </nowiki>Micunovic, M. Topic, V. Prodanovic, M. Duŝkov. Karlovac 1988.
+
 
+
 
+
 
+
Przekłady utworów G. Walczaka w antologiach zagranicznych, <nowiki>m.in</nowiki>.: jakucki: Pol'ša anygy poèttara<nowiki> [Wybór]</nowiki> N. I. Harlamp'eva. D'okuuskaj 2014, – ros.: Sdelano v Pol'še, vek – XX. Antologiâ<nowiki>. [Wybór i przekł.] A. </nowiki>Bazilevskij. Moskva 2009; Iz veka v vek.<nowiki> Antologia poezji polskiej. [Red.] S. </nowiki>Glovûk<nowiki>. [Przeł.] </nowiki>E. Isaeva, A. Bessmertnaâ, T. Krečko. Moskva 2013, – serb.: Pet vekova poljske poezije. Antologija<nowiki>. [Oprac.:] M. </nowiki>Jokic<nowiki>. [Red.:] A. </nowiki>Rakocevic, L. Novakovic. Gornji Milanovac; Pristina 1991.
+
 
+
 
+
 
+
Słuchowiska radiowe zob. poz. 2, 8, 11, 16, 18, 19, 26, 31, 33, 36 oraz <nowiki>m.in</nowiki>.: Baśń o dobrych duchach. Radio 1967. –<nowiki> Most. Radio 1968 [pierwotna, krótsza wersja utworu „Kaktus”; por. poz. </nowiki>2]. – Usychanie. Radio 1971 <nowiki>[</nowiki>?]. – Apage Satanas. Reż.: H. Rozen<nowiki>. Radio 1987 [wyróżnienie w konkursie T. Ateneum w 1988]. – Treny mojej matce. Reż.: S. Olejniczak. Radio 1988; Radio 1993; [por. poz. 5] – </nowiki>Kraina Suszu. Reż.: M. Kulesza. Radio 1989; W drodze do Słowa. Radio 1994. – Suchotniki. Reż.: K. Kołbasiuk <nowiki>[?]</nowiki>. Radio Bis 1997.
+
 
+
 
+
 
+
Artykuły w czasopismach, <nowiki>m.in</nowiki>.: Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego. „Językoznawca” 1963 z. 10 s. 33-44, przedr. z podtyt. (Ogólny stylistyczno-składniowy typ dzieła). „Poezja Dzisiaj” 1999 nr 3/4 s. 70-79. – O stylu groteski „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. Powst. 1964. „Prz. Hum.” 1966 nr 2 s. 103-<nowiki>14 [I nagroda na XI Zjeździe Nauk. Młodych Polonistów w Łodzi 1964].</nowiki> – Kilka uwag składniowych na marginesie klasyfikacji funkcji spójnika „a” w gwarach Warmii i Mazur. „Językoznawca” 1966 z. 14-15 s. 5-30. – O języku w radiu i telewizji. <nowiki>[</nowiki>Współaut.:] J. Podracki. W: Z anteny PR i ekranu TV. Wwa 1971, zmien. wersja: „Poradnik Jęz.” 1975 z. 6 s. 310-317. – Konotacja – system ograniczeń. „Pr. Filol.” 1977 z. 27 s. 233-257. – O Walencji, Dedalu i książce D. Buttler<nowiki> [pt. Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny]</nowiki>. „Prz. Hum.” 1977 z. 7-8 s. 197-206. – Wskaźniki zespolenia. „Poradnik Jęz.” 1982 z. 7; 8 s. 441-455; 552-560. – Językowo-stylistyczna kreacja świata S. Mrożka. („Na pełnym morzu”). „Poradnik Jęz.” 1983 nr 1 s. 1-16. – O metodzie analizy słowotwórczej Witolda Doroszewskiego. „Poradnik Jęz.” 1995 z. 7 s. 1-7. – Funkcje spójnika „bo” w gwarach warmińsko-mazursko-ostródzkich. „Prace Filol.” 1996 t. 41 s. 159-171. – Śmiertelne suknie Zuzanny. (Stylizacyjne zabiegi w poezji Stanisława Grochowiaka). „Rocz. Tow. Lit. im. A. Mickiewicza” 2000 wyd. 2001 s. 69-81.
+
 
+
 
+
 
+
Przekłady i adaptacje
+
 
+
 
+
 
+
# Z. Kostic<nowiki>: Apostoł. [Słuchowisko]. Przeł. </nowiki>G. Walczak. Reż.: J. Kukuła. Radio 1987.
+
# B. Oliacic<nowiki>: Premiera. [Słuchowisko]. Przeł. </nowiki>G. Walczak. Reż.: M. Kulesza. Radio 1988.
+
 
+
3. A. Nawrocki: Pobune<nowiki>. [Wybór wierszy]. [Przekł.:</nowiki>] A. i G. Walczak. Karlovac: Osvit 1989, 24 s.
+
 
+
4. M. Djukic:<nowiki> Tlen. [Słuchowisko]. </nowiki>Przekł. G. Walczak. Wyst.: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1990.
+
 
+
5. S.I. Witkiewicz: Na przełęczy. Scenariusz i reż.: A. Dziuk. Oprac. dramaturgiczne i teksty piosenek G. Walczak. Muz.: J. Chruściński, Z. Namysłowski. Wyst.: teatr.: Zakopane, T. im. S.I. Witkiewicza 2002; toż TVP 2005.
+
 
+
Utwór oparty na motywach „Na przełęczy” S. Witkiewicza oraz „Przewodnika do Tatr i Pienin” W.E. Radzikowskiego.
+
 
+
6. W. Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli. Adapt. pt. Saksofon. Scenariusz G. Walczak Reż. i wykonanie: G. Walczak, M. Bonaszewski. Wyst. Nałęczów, Festiwal Wspólnych Kultur 2012; wersja poszerz. i zmodyfikowana Wwa, T. Za Daleki 2013.
+
 
+
7. „Nigdzie nie ma piękniejszego nieba”. Antologia współczesnej poezji serbskiej. Wybór i tłum.: G. Walczak. Wwa: Ibis 2015, 138 s.
+
 
+
 
+
 
+
Nadto: Wiersze poetów serbskich<nowiki>. [</nowiki>Wybór i przekł.:] G. Walczak<nowiki> [on-line] [dostęp 17 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://pisarze.pl/poezja/2179-walczak-grzegorz-wiersze-poetow-serbskich.html http://pisarze.pl/poezja/2179-walczak-grzegorz-wiersze-poetow-serbskich.html]<nowiki> [tu też wstęp G.</nowiki> Walczaka pt. Poezja serbska i moje z nią przypadki].
+
 
+
+
 
+
OPRACOWANIA
+
 
+
 
+
 
+
Ank. 2010, 2013, 2014. – Wywiady: Sam na sam z wyobraźnią... Rozm. E. Serafin. „Antena” 1985 nr 10 s. 4; Kogo kłuje&nbsp;„Kaktus”. Rozm<nowiki>. D. Kwiatkowska. „Antena” 1986 nr 19 [dot.: Kaktus</nowiki>]; Jestem uparty. Rozm. J. Wróblewski „Trybuna” 1991 nr 108; Sukces najczęściej dotyczy innych. Rozm. L. Żuliński. „Wiad. Kult.” 1997 nr 3; Pech i szczęście pisarza. Rozm<nowiki>. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 1998 nr 35 [gł. dot.: Oaza].</nowiki>
+
 
+
    J. Termer: Walczak Grzegorz. W tegoż: Leksykon prozaików. Wwa 2001. – Grzegorz Walczak. W: Leksykon współczesnych pisarzy polskich. Tor. 2004. – R. Wolański: Walczak Grzegorz. W: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Wwa 1995, wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa 1999, 1 dysk optyczny (CD-ROM).
+
 
+
Ogólne:<nowiki> [A.L. GZ</nowiki>ELLA, F. LITWIŃSKI] Gal-Sław: Grzegorz Walczak – poeta, prozaik, dramaturg, naukowiec. „Kur. Lubel.” 1974 nr 237.
+
 
+
Kaktus (poz. 2): J. BOLEK: Wesoły kaktus. „Sł. Powsz<nowiki>.” 1991 nr 103 [dot. </nowiki>wyst. w Starej Prochowni]. – Zob. też Wywiady.
+
 
+
Wiersze (poz. 3): E. ZYMAN: Sentymentalizm, czyli tęsknota za własnym głosem. „Regiony” 1973 nr 4 s. – M. PODSIADŁY: Urodziwa klasyka pantomimicznego „Dusioła”. „Gaz. Wybor<nowiki>.” 2006 nr 119 dod. „Wrocław” [dot. </nowiki>adapt. teatr. poematu: Taniec z dusiołem].
+
 
+
Pamiętnik małżeński (poz. 6): M. MICHALSKI: Burza w szklance wody. „Nowe Książ.” 1993 nr 2. – J. WALC: Ani urodzaj, ani klęska. „Polityka” 1975 nr 24. – K. ZALESKI: Rozsądek i proza. „Nowy Wyraz” 1975 nr 6.
+
 
+
Sowy (poz. 8): E. KIELAK: Czekanie na scenę „Tryb. Ludu” 1980 nr 85. – A. PAPROCKA: Stare kobiety wysiadują. „Dz. Bałt.” 1980 nr 18. – E. MOSKALÓWNA: Instynkt życia i śmierci. „Głos Wybrz.” 1980 nr 14.
+
 
+
Oaza (poz. 9): A. OGRODOWCZYK: W krainie Amona. „Mies. Lit.” 1981 nr 4. – A. URBAŃSKI: Fatamorgana. „Nowe Książ.” 1981 nr 4. – T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Oaza intelektualnej erupcji. „Nowy Wyraz” 1981 nr 2. – J. ŁUKASIEWICZ: Sny i cenzura. „Odra” 1998 nr 4. – J. TERMER: Powrót do „Oazy”. „Literatura” 1998 nr 11. – J. TULIK: Antropologia w obrazkach. „Twórczość” 1999 nr 8.
+
 
+
A kiedy zastuka anioł (poz. 19): T. STEFAŃCZYK: Poetą być. „Wiad. Kult.” 1996 nr 31.
+
 
+
Anioł ze Starego Miasta (poz. 23): T. STEFAŃCZYK: „Skacząc po stylach”. „Twórczość” 1999 nr 11. – J. TERMER: Człowiek, miasto, literatura. „Literatura” 1999 nr 3.
+
 
+
Sopel słońca (poz. 34) J. PETROWICZ: Wiązanie przeciwieństw. „Nowe Książ.” 2008 nr 7. – J. TERMER: „Zwycięskie klęski” Grzegorza Walczaka. „Poezja Dzisiaj” 2008 nr 66/67.
+
 
+
<div align="right"></div>
+
 
+
<div align="right">Marlena Sęczek</div>
+
 
+
<div align="right"></div>
+

Wersja z 15:18, 30 mar 2017

ur. 1941

Dramatopisarz, prozaik, poeta, satyryk, autor słuchowisk i tekstów piosenek, językoznawca.

Spis treści

BIOGRAM

Urodzony 5 lutego 1941 w Puławach; syn Tadeusza Walczaka, oficera Wojska Polskiego (zamordowanego w obozie koncentracyjnym Auschwitz w 1942), i Leonii z Judyckich, kreślarki i urzędniczki. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. ks. A.J. Czartoryskiego w Puławach. Po zdaniu matury w 1958 kontynuował do 1960 edukację w Studium Nauczycielskim w Warszawie. Następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W tym czasie zaczął pisać teksty satyryczne i słowa piosenek dla kabaretów studenckich; w 1959 założył z Krzysztofem Dzikowskim Kabaret z jamnikiem (późniejsza nazwa: Jamnik – pies cynicki), współpracował także z Kabaretem Stodoła. Debiutował jako autor słów piosenki pt. Pastylki nagrodzonej w 1960 na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej. W 1960 założył i prowadził do 1964 Kabaret Literacki UW, współpracując z Janem T. Stanisławskim, Bogusławem Choińskim, Janem Gałkowskim oraz Janem Skotnickim. W tymże kabarecie został wystawiony w 1963 jego pierwszy utwór dramatyczny, groteska pt. Obrona Mrożka. Piosenki z jego tekstami były emitowane w Radiowym Studio Piosenki Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego. Jako poeta debiutował drukiem w 1962 wierszami Płacz godzin i Śladami żywych, opublikowanymi w „Almanachu Młodych 1960/1961”. W 1963-66 należał do grupy literackiej Ultradźwięki. Pierwszy artykuł naukowy pt. Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego opublikowałw 1963 w piśmie „Językoznawca”(z. 10). W 1964-70 był osobistym sekretarzem profesora Witolda Doroszewskiego. Po uzyskaniu magisterium w 1965 został asystentem w Instytucie Języka Polskiego (IJP) UW. Zainteresowania badawcze skupił wokół zagadnień składni i stylistyki języka polskiego. Współpracował z Telewizją Polską (TVP) jako autor tekstów Telewizyjnej Giełdy Piosenki i innych audycji rozrywkowych. Rozpoczął także stałą współpracę z Polskim Radiem; w Programie III emitowane były jego słuchowiska, cykle poetyckie, fragmenty powieści i opowiadania, dla Programów I, II i Radia Bis pisał też utwory rozrywkowe, m.in. cykl pt. Bajdy wuja Grzegorza emitowany w Podwieczorku przy mikrofonie. W 1966-73 był członkiem Forum Poetów Hybrydy. Jako autor tekstów piosenek otrzymał wiele nagród na ogólnopolskich festiwalach, m.in. w Sopocie, Opolu i Kołobrzegu (w 1969 za tekst piosenki Wrzosy otrzymał wraz z kompozytorką Renatą Gleinert Złoty Pierścień Festiwalu w Kołobrzegu, Nagrodę Publiczności i Nagrodę Ministra Obrony Narodowej). Pisał także piosenki dla dzieci (dwukrotnie uzyskał I nagrodę w radiowych konkursach piosenki dla dzieci, m.in. za teksty piosenek: ZielonySłoń, czyli Turum, burum i Bo my się lubimy bać). Jako prozaik debiutował w 1967 opowiadaniami Powiastki zasłyszane i Mały piegowaty chłopiec, drukowanymi w „Almanachu Młodych” przy Kole Młodych Twórców Staromiejskiego Domu Kultury w Warszawie. Wiersze i prozę publikował ponadto m.in. w „Kulturze” (1968, 1971-72, 1979), „Nowym Wyrazie” (1973, 1977-78), „Poezji” (1973, 1978), „Okolicach” (1977, 1987, 1989) i „Miesięczniku Literackim” (1971, 1978, 1987). W 1975 obronił doktorat pt. Struktury zespolenia polskich zdań złożonych (promotor prof. Jan Tokarski) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Od 1976 był członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). W maju 1981 wyjechał na 4 lata do Belgradu, gdzie pracował na slawistyce tamtejszego Uniwersytetu jako lektor języka polskiego. W tym okresie jego utwory publikowane były w belgradzkich pismach literackich, m.in. „Jež” (1983, 1985), „Savremennik” (1983-85) „Književna Reč” (1984-85), „Koraci” (1984), „Književne Novine” (1985), a teksty dramatyczne oraz cykle poetyckie emitowane były w przekładach serbsko-chorwackim, słoweńskim i macedońskim w radiostacjach w Belgradzie, Zagrzebiu, Lublanie i Skopje. Po powrocie do kraju kontynuował pracę na UW w IJP i Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”. W 1986 jako ekspert językoznawca prowadził wspólnie z doc. Danutą Bartol teleturniej językowy ABC emitowany w Programie II TVP. Jako tłumacz debiutował przekładami wierszy dla dzieci Radomira Mićunowicia: Biała wrona, Bosonoga stonoga, Łysy jeż, Zając, drukowanymi w 1986 w „Płomyczku” (nr 14). Następnie przekłady wierszy poetów chorwackich, serbskich oraz czeskich publikował m.in. w „Szpilkach” (1985-88) i „Piśmie Literacko-Artystycznym” (1987-88). Od 1989 należał do SPP. W 1991 ze względów zdrowotnych zrezygnował z pracy na UW. W tymże roku założył wydawnictwo książkowe Meta, które prowadził przez 4 lata. W 1995-97 stale współpracował z miesięcznikiem „Teatr” jako recenzent teatralny. Wiersze, prozę, a także recenzje i artykuły publikował w tym czasie także w „Szpilkach” (1990), „Sycynie” (1996-97), „Akcencie” (1998-99), „Literaturze” (1998) „Metaforze” (1998). W 1999-2002 był kierownikiem literackim Teatru Rampa w Warszawie. Występował w autorskich programach z Wojciechem Siemionem (2003-10) i w kabaretach satyrycznych, m.in. w Giełdzie Satyry Politycznej (od 2008), a także w Kabarecie Autorów Pod dobrą datą (z Jackiem Fedorowiczem, Markiem Majewskim i Tomaszem Szwedem) od 2010, oraz w programach poetycko-muzycznych z Marią Pomianowską od 2009. Wiersze, prozę oraz przekłady publikował ponadto m.in. w „Tece Puławskiej” (2006, 2009), „Tyglu Kultury” (2008), „Wiadomościach Literackich” (2013), „Poezji Dzisiaj” (2014-2016), „Podglądzie” 2015-16), „Latarni Morskiej” (2016), „Twórczości” (2016) oraz w pismach serbskich „Putevi kulture” (2013) i „Književnik” (2014), „Savremenik” (2016) oraz bułgarskim „Znaci” (2014), „Zrnov” (2015). Został członkiem ZAKR, Stowarzyszenia Kultury Europejskiej S.E.C., Stowarzyszenia Twórców/Producentów Utworów Medialnych STOTUM, ZAIKSu i Sekcji Dramatopisarzy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI. Był wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach literackich, a w 2007, 2008, 2009 w kolejnych konkursach na piosenkę organizowanych przez Stowarzyszenie ZAKR. Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016).

W 1965 ożenił się z Zofią Brewińską, ekonomistką. Ma córkę Agnieszkę (ur. 1968). Mieszka w Warszawie.

TWÓRCZOŚĆ

  1. Obrona Mrożka. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Bukowski. Wwa, Kabaret Lit. UW 1963.
  2. Kaktus. [Utwór dramatyczny]. Powst. w 1972. Praprem. pol.: radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1985; teatr.: Reż.: Z. Wardejn. Wwa, T. Stara Prochownia 1990; tv: Reż.: Z. Wardejn. TVP 1994. Druk: „Teatr Pol. Radia” 1996 nr 1/2 s. 94-110. Przedr. zob. poz. 37. Por. Słuchowiska radiowe.
  3. Przekł. serb.: Kaktus. Przeł.: V. Mulic, R. Mitrovic. Praprem.: Radio (Belgrad) 1984.

    I nagroda w konkursie mies. „Scena” 1972, I nagroda za słuchowisko w ogólnojugosłowiańskim konkursie Radia Belgrad 1984, I nagroda w Ogólnopolskim Przeglądzie Słuchowisk 1986.

    Inne przekł.: słoweń.: Kaktus. Przeł. Š. Rozka. Radio (Ljubljana) [1985]. – Słuchowisko nadawane było ponadto w przekł. m.in. w radiostacjach w Zagrzebiu, Skopje, Budapeszcie w 1988, Tallinie w 1988, Bratysławie w 2007, Melbourne.

  4. Witraże. Wiersze. Wwa: LSW 1972, 43 s. Korespondencyjny Klub Młodych Pisarzy przy ZG Związku Młodzieży Wiejskiej.
  5. Zawiera: I. Treny mojej Matce [por. poz. 33, 40]: Tam, gdzie się niebo…; Zostałaś Matko…; Cień mi twarz oczernia…; U Bożych opłotków…; Ufam, żeś Ty…; Miałem taki sen…; Zmarła ci Urszula…; Oddalasz się ode mnie…; Nie starczy trenów… II. Moja modlitwa; Cień na krzyżu; Wiara; Witraż; Credo. III. Panna czarnoziemna; Ballada o potoku; Sosna i drwal; Taniec z dusiołem [por. poz. 25, 35].

  6. Naga. [Rock opera]. [Libretto]. Praprem.: Reż.: J. Krechowicz. Gdynia, T. Muz. 1973.
  7. Diogenes i kmiecie. [Groteska folklorystyczna]. Powst. 1974.
  8. Nagroda w konkursie „Impartu” Wrocław na widowisko estradowe o tematyce współczesnej w 1974.

  9. Pamiętnik małżeński. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1974, 176 s. Wyd. nast. Wwa: Meta 1992. Por. poz. 12 i 18.
  10. Emitowana w odc. w programie III Pol. Radia w 1992.

    Przekł. serb.: Dnevnik supružnika. [Przeł.] L. Rosić. Beograd 1982.

  11. Cztery twarze wolności. [Spektakl poetycki]. Praprem.: Reż.: S. Mrowiński. Muz.: Z. Namysłowski. Wwa, T. STEM, Klub Medyka 1975.
  12. Sowy. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: teatr.: Reż.: P. Nowisz. Lubl., T. im. J. Osterwy 1975; radiowa: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1988. Druk zob. poz. 37 s. 83-119.
  13. Wyst. nast.: Reż.: Z. Samogranicki. Elbląg, T. Dram. 1980.

    Sztuka oparta na motywach opowiadania K. Kąkolewskiego „Niedługa i nieciekawa historia dwóch staruszek”.

    Przekł.: chorw.: Sove. [Przeł.] M. Duškov. Radio (Zagrzeb) 1984, – maced.: Utki. [Przeł.] Ž. Mirčevska. Radio (Skopje) 1988, – serb.: Sove. [Przeł.] M. Duškov. Radio (Belgrad) 1982.

  14. Oaza. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1980, 274 s. Wyd. nast. Wwa: Rytm 1997.
  15. Emitowana w 24 odcinkach w programie II Pol. Radia w 1997.

  16. Wiatrodmuch. [Opowiadanie dla dzieci]. Wwa: KAW 1982, [24] s. Z Wiewiórką.
  17. Szczur. [Słuchowisko radiowe]. Praprem.: Reż.: S. Pietrzykowski. Radio 1984. Druk zob. poz. 37 s. 55-82.
  18. Przekł.: chorw.: Ŝtakor. [Przeł.] M. Slavicek. Radio (Zagrzeb) 1985, – słoweń.: Podgana. [Przeł.] B. Gjud. Ljubljana [1988].

  19. Bieg w powietrzu. [Utwór dramatyczny]. Powst. 1985.
  20. Przekł. serb.-chorw.: Bračno bunjište. [Przeł.:] V. Mulic. „Osvit”, Karlovac 1985 nr 17/19 s. 87-116.

    Pierwotny tytuł: Dryf. – Powst. na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).

  21. Autoportret z przeszłości. [Wiersze]. Wwa: Iskry 1989, 86 s.
  22. Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3.

  23. Jak śmiesznie żyć, jak smutno żyć. [Monodram w oprawie muzycznej]. Teksty G. Walczak i A. Walczak. Muz.: P. Rubik. Praprem.: Reż.: K. Borkowski. TVP 1989 (wykonanie E. Kamiński).
  24. Klasyfikacja zdań złożonych w języku polskim. „Pr. Filol.” 1991 nr XXXV cz. 3 s. 291-400.
  25. Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.

  26. Apostoł niewiary. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: H. Rozen. Radio 1991. Druk zob. poz. 37 s. 231-269.
  27. Wesołe abecadło. [Elementarz]. Wwa: Meta 1992, [60] s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerz. tamże 1993; [wyd. 3] Pozn.: GMP 1996; [wyd. 4] z podtyt. Piszę, czytam, liczę Wwa: Rytm 1999. Nowa Edukacja, [wyd. 5] tamże 2002.
  28. Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński. (Słuchowisko). Praprem.: Reż.: J. Warenycia. Radio 1994. Druk zob. poz. 37 s. 121-148.
  29. Na kanwie utworu Pamiętnik małżeński (por. poz. 6).

    Przekł. serb.-chorw.: Dnevnik supružnika. [Przeł.] S. Jankovic. „Zbilja”, Belgrad 1996 nr 18/20 s. 19.

  30. Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowisko]. Praprem.: Reż.: W. Modestowicz. Radio 1994. Druk. zob. poz. 37 s. 149-190.
  31. A kiedy zastuka anioł. [Wiersze]. Wwa: IBiS 1995, 58 s.
  32. Wyd. jako dokument elektroniczny: Gdańsk: Tower Press 2002, plik w formacie pdf.

    Zawiera cykle: I. Gry z Bogiem; II. Usychanie. Cykl późnej godziny; III. Kiedy zastuka anioł; IV. Epitafium mojemu psu; V. Wiwisekcja; VI. Poetą być; VII. I kim jestem?

  33. Ćwiczenia z języka polskiego dla klasy III na podstawie lektur. Wwa: Rytm 1997, 133 s.
  34. Sobótka. [Spektakl muzyczny]. Praprem.: Reż.: A. Guc. Wwa, T. Stara Prochownia 1997.
  35. Anioł ze Starego Miasta. [Opowiadania]. Wwa: Bellona 1998, 107 s.
  36. Zawartość: Od autora. – Koncert; Spadanie; Rudolfo Valentino; Kanarek; Policzek; Próg; Anioł ze Starego Miasta; List na Syberię; Spowiedź; Mały piegowaty chłopczyk; Kamienna droga; Bagiennik; Orka; Suchotniki; Rozmowa.

  37. Nim zaśnie Ziemia. [Powieść]. Wwa: Bellona 1998, 136 s.
  38. Przemknę chyłkiem, przeminę. [Scenariusz pantomimy]. Praprem.: Reż.: S.
  39. Niedziałkowski. Wwa, T. Żyd. im. E. Kamińskiej 1999.

    Na podstawie Taniec z Dusiołem [poz. 3].

    Adapt. teatr. pt. Dusioł: Adapt.. G. Walczak. Reż.: S. Niedziałkowski. Wr., Wrocławski T. Pantomimy 2006.

  40. Obroża (Słuchowisko). Praprem.: radiowa: Radio 2000; teatr. pt.: Komandor dzisiaj nie przyjdzie. Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. [Przedstawienie impresaryjne]. Szczec., Klub Garnizonowy 2005. Druk zob. poz. 37 s. 7-53.
  41. Przedstawienie wyst. dwa razy: w prywatnym mieszkaniu i Klubie Garnizonowym w Szczec.

  42. Zabłąkani Trzej Królowie. [Widowisko pastorałkowe]. Praprem.: Reż. G. Walczak. Wwa, T. Rampa na Targówku 2001. Por. poz. 41.
  43. Grane razem z „A my do Betlejem…” wg scenariusza P. Furamana.

  44. Big Popiel – mysia opera. Praprem.: Reż.: A.M. Marczewski. Muz.: K. Gärtner. Wwa, T. Rampa na Targówku 2002.
  45. Kusiciel. [Utwór dramatyczny]. Wyst. pt. Sam na sam ze sobą. Praprem.: Reż.: T. Malinowska-Tyszkiewicz. Szczec., Klub 13 Muz 2002.
  46. Roznamięty. [Wiersze]. Wwa: IBiS 2004, 42 s.
  47. Adapt. teatr.: Roznamięty – poetycka igra erotyczna. Adapt. G. Walczak. Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion. Praprem.: Wwa, Traffic Club 2005; następnie wyst. w wielu centrach kultury, m.in. w 2008 w: Przasnyszu, Wwie, Zagnańsku, Kielcach.

  48. Drzazga. (Słuchowisko). Reż.: H. Rozen. Radio 2005. Druk zob. poz. 37 s. 191-230.
  49. Dziadulinek. [Opowiadanie dla dzieci]. Wwa: AUDE 2005, 11 s.
  50. Treny mojej Matce. Zaduszkowy spektakl poetycki. Muz.: K. Ścierański, później M. Pomianowska. Praprem. teatr.: Reż. i wykonanie: G. Walczak i W. Siemion (od 2010 wykonanie z O. Łukaszewiczem). Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2005; radiowa: Reż. W. Modestowicz. Radio 2010. Por. poz. 3 i 40.
  51. Tekst [on line] [dostęp 12 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: http://pisarze.pl/dramat-proza/31-dramat-autorzy-wspoczeni/6345-grzegorz-walczak-treny-mojej-matce.html

  52. Sopel słońca. [Wiersze]. Przasnysz: Miej. Dom Kultury 2007, 64 s.
  53. Zawiera wiersze nowe oraz wybór z poz. 3, 13, 19, 20, 30.

  54. Taniec z Dusiołem. Baśniowy poemat sceniczny. Praprem.: Reż. i wykonanie: G. Walczak, W. Siemion. Muz.: M. Pomianowska. Wwa, Maz. Centrum Kultury i Sztuki 2009. Por. poz. 3.
  55. Spektakl wykonywany w wielu centrach kultury.

  56. Obłoczni, czyli Sen Chopina. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: teatr.: Reż.: O. Łukaszewicz, H. Talar, G. Walczak. Wwa, T. Praga 2010; radiowa: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2012. Druk z podtytułem: Fantazja narracyjna w dialogu na fortepian i inne dziwne instrumenta rozpisana, zob. poz. 37 s. 301-331.
  57. Nagroda im. W. Hulewicza w 2015.

  58. Nie dzwońcie do mnie... umarłem. [Słuchowiska]. Tor.: Wydawn. Adam Marszałek 2011, 331 s. Słuchowiska Pol. Radia.
  59. Zawartość: Obroża [poz. 26]; Szczur [poz. 11]; Sowy [poz. 8]; Barłożenie, czyli pamiętnik małżeński [poz. 18]; Nie dzwońcie do mnie, umarłem [poz. 19]; Drzazga [poz. 31]; Apostoł niewiary [poz. 16]; Kaktus – groteska polska [poz. 2]; Obłoczni, czyli sen Chopina [poz. 36].

  60. Elegie i inne wiersze Elegii i drugi stihotvoreniâ. [Wybór wierszy i przekł.] L. Selâški. Sofiâ: B”lgarska Knižnica 2013, 121 s.
  61. Tekst w jęz. pol. i bułg.

  62. Leśne pomroki i przewidzenia. Muzyczna baśń sceniczna w formie monodramu. Muz.: Z. Chruściński, Z. Łapiński, J. Mamcarz, R. Godyń, G. Walczak. Wykonanie G. Walczak. Praprem.: Ośrodek Kultury Ochoty 2013.
  63. Treny pokoleń. Monodram. Muz., reż. i wykonanie: G. Walczak. Praprem.: Wwa Bibl. Publiczna Praga Południe 2013.
  64. Wyst. nast. m.in.: Kielce, Bibl. Woj.; Połaniec, Dom Kultury; Wwa, Izabelin, Centrum Kultury.

    Pierwotny tytuł: Treny mojej Matce [por. poz. 3 i 33]. – Tekst wzbogacony o nowy passus inwokacyjny, fragmenty utworów innych autorów, na nowo oprac. muzycznie i scenicznie.

  65. Trzej królowie. Poetycko-wokalny monodram pastorałkowy w reż. i wykonaniu G. Walczaka. Praprem.: Wwa, podziemia kościoła pokamedulskiego na Bielanach 2013. Por. poz. 27.
  66. Anioły i dusioły. [Wiersze]. Kr.: Miniatura 2015, 91 s.
  67. Wybór wierszy G. Walczaka w przekł. serb.: Lamenti za majkom. [Przeł.:] R. Micunovic, M. Topic, V. Prodanovic, M. Duŝkov. Karlovac 1988.

    Przekłady utworów G. Walczaka w antologiach zagranicznych, m.in.: jakucki: Pol'ša anygy poèttara [Wybór] N. I. Harlamp'eva. D'okuuskaj 2014, – ros.: Sdelano v Pol'še, vek – XX. Antologiâ. [Wybór i przekł.] A. Bazilevskij. Moskva 2009; Iz veka v vek. Antologia poezji polskiej. [Red.] S. Glovûk. [Przeł.] E. Isaeva, A. Bessmertnaâ, T. Krečko. Moskva 2013, – serb.: Pet vekova poljske poezije. Antologija. [Oprac.:] M. Jokic. [Red.:] A. Rakocevic, L. Novakovic. Gornji Milanovac; Pristina 1991.

    Słuchowiska radiowe zob. poz. 2, 8, 11, 16, 18, 19, 26, 31, 33, 36 oraz m.in.: Baśń o dobrych duchach. Radio 1967. – Most. Radio 1968 [pierwotna, krótsza wersja utworu „Kaktus”; por. poz. 2]. – Usychanie. Radio 1971 [?]. – Apage Satanas. Reż.: H. Rozen. Radio 1987 [wyróżnienie w konkursie T. Ateneum w 1988]. – Treny mojej matce. Reż.: S. Olejniczak. Radio 1988; Radio 1993; [por. poz. 5] – Kraina Suszu. Reż.: M. Kulesza. Radio 1989; W drodze do Słowa. Radio 1994. – Suchotniki. Reż.: K. Kołbasiuk [?]. Radio Bis 1997.

    Artykuły w czasopismach, m.in.: Składniowa interpretacja stylizacji biblijnej w „Anhellim” Juliusza Słowackiego. „Językoznawca” 1963 z. 10 s. 33-44, przedr. z podtyt. (Ogólny stylistyczno-składniowy typ dzieła). „Poezja Dzisiaj” 1999 nr 3/4 s. 70-79. – O stylu groteski „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. Powst. 1964. „Prz. Hum.” 1966 nr 2 s. 103-14 [I nagroda na XI Zjeździe Nauk. Młodych Polonistów w Łodzi 1964]. – Kilka uwag składniowych na marginesie klasyfikacji funkcji spójnika „a” w gwarach Warmii i Mazur. „Językoznawca” 1966 z. 14-15 s. 5-30. – O języku w radiu i telewizji. [Współaut.:] J. Podracki. W: Z anteny PR i ekranu TV. Wwa 1971, zmien. wersja: „Poradnik Jęz.” 1975 z. 6 s. 310-317. – Konotacja – system ograniczeń. „Pr. Filol.” 1977 z. 27 s. 233-257. – O Walencji, Dedalu i książce D. Buttler [pt. Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny]. „Prz. Hum.” 1977 z. 7-8 s. 197-206. – Wskaźniki zespolenia. „Poradnik Jęz.” 1982 z. 7; 8 s. 441-455; 552-560. – Językowo-stylistyczna kreacja świata S. Mrożka. („Na pełnym morzu”). „Poradnik Jęz.” 1983 nr 1 s. 1-16. – O metodzie analizy słowotwórczej Witolda Doroszewskiego. „Poradnik Jęz.” 1995 z. 7 s. 1-7. – Funkcje spójnika „bo” w gwarach warmińsko-mazursko-ostródzkich. „Prace Filol.” 1996 t. 41 s. 159-171. – Śmiertelne suknie Zuzanny. (Stylizacyjne zabiegi w poezji Stanisława Grochowiaka). „Rocz. Tow. Lit. im. A. Mickiewicza” 2000 wyd. 2001 s. 69-81.

Przekłady i adaptacje

  1. Z. Kostic: Apostoł. [Słuchowisko]. Przeł. G. Walczak. Reż.: J. Kukuła. Radio 1987.
  2. B. Oliacic: Premiera. [Słuchowisko]. Przeł. G. Walczak. Reż.: M. Kulesza. Radio 1988.
  3. A. Nawrocki: Pobune. [Wybór wierszy]. [Przekł.:] A. i G. Walczak. Karlovac: Osvit 1989, 24 s.
  4. M. Djukic: Tlen. [Słuchowisko]. Przekł. G. Walczak. Wyst.: Reż.: A. Zakrzewski. Radio 1990.
  5. S.I. Witkiewicz: Na przełęczy. Scenariusz i reż.: A. Dziuk. Oprac. dramaturgiczne i teksty piosenek G. Walczak. Muz.: J. Chruściński, Z. Namysłowski. Wyst.: teatr.: Zakopane, T. im. S.I. Witkiewicza 2002; toż TVP 2005.
  6. Utwór oparty na motywach „Na przełęczy” S. Witkiewicza oraz „Przewodnika do Tatr i Pienin” W.E. Radzikowskiego.

  7. W. Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli. Adapt. pt. Saksofon. Scenariusz G. Walczak Reż. i wykonanie: G. Walczak, M. Bonaszewski. Wyst. Nałęczów, Festiwal Wspólnych Kultur 2012; wersja poszerz. i zmodyfikowana Wwa, T. Za Daleki 2013.
  8. „Nigdzie nie ma piękniejszego nieba”. Antologia współczesnej poezji serbskiej. Wybór i tłum.: G. Walczak. Wwa: Ibis 2015, 138 s.
  9. Nadto: Wiersze poetów serbskich. [Wybór i przekł.:] G. Walczak [on-line] [dostęp 17 lutego 2014]. Dostępny w Internecie: http://pisarze.pl/poezja/2179-walczak-grzegorz-wiersze-poetow-serbskich.html [tu też wstęp G. Walczaka pt. Poezja serbska i moje z nią przypadki].

OPRACOWANIA

  • Ank. 2010, 2013, 2014.
  • Wywiady: Sam na sam z wyobraźnią... Rozm. E. Serafin. „Antena” 1985 nr 10 s. 4; Kogo kłuje „Kaktus”. Rozm. D. Kwiatkowska. „Antena” 1986 nr 19 [dot.: Kaktus]; Jestem uparty. Rozm. J. Wróblewski „Trybuna” 1991 nr 108; Sukces najczęściej dotyczy innych. Rozm. L. Żuliński. „Wiad. Kult.” 1997 nr 3; Pech i szczęście pisarza. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 1998 nr 35 [gł. dot.: Oaza].

Powrót na górę↑


  • J. Termer: Walczak Grzegorz. W tegoż: Leksykon prozaików. Wwa 2001.
  • Grzegorz Walczak. W: Leksykon współczesnych pisarzy polskich. Tor. 2004.
  • R. Wolański: Walczak Grzegorz. W: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Wwa 1995, wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa 1999, 1 dysk optyczny (CD-ROM).

Powrót na górę↑

Ogólne

  • [A.L. GZELLA, F. LITWIŃSKI] Gal-Sław: Grzegorz Walczak – poeta, prozaik, dramaturg, naukowiec. „Kur. Lubel.” 1974 nr 237.

Powrót na górę↑

Kaktus

  • J. BOLEK: Wesoły kaktus. „Sł. Powsz.” 1991 nr 103 [dot. wyst. w Starej Prochowni].
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

Wiersze

  • E. ZYMAN: Sentymentalizm, czyli tęsknota za własnym głosem. „Regiony” 1973 nr 4 s.
  • M. PODSIADŁY: Urodziwa klasyka pantomimicznego „Dusioła”. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 119 dod. „Wrocław” [dot. adapt. teatr. poematu: Taniec z dusiołem].

Powrót na górę↑

Pamiętnik małżeński

  • M. MICHALSKI: Burza w szklance wody. „Nowe Książ.” 1993 nr 2.
  • J. WALC: Ani urodzaj, ani klęska. „Polityka” 1975 nr 24.
  • K. ZALESKI: Rozsądek i proza. „Nowy Wyraz” 1975 nr 6.

Powrót na górę↑

Sowy

  • E. KIELAK: Czekanie na scenę „Tryb. Ludu” 1980 nr 85.
  • A. PAPROCKA: Stare kobiety wysiadują. „Dz. Bałt.” 1980 nr 18.
  • E. MOSKALÓWNA: Instynkt życia i śmierci. „Głos Wybrz.” 1980 nr 14.

Powrót na górę↑

Oaza

  • A. OGRODOWCZYK: W krainie Amona. „Mies. Lit.” 1981 nr 4.
  • A. URBAŃSKI: Fatamorgana. „Nowe Książ.” 1981 nr 4.
  • T.J. ŻÓŁCIŃSKI: Oaza intelektualnej erupcji. „Nowy Wyraz” 1981 nr 2.
  • J. ŁUKASIEWICZ: Sny i cenzura. „Odra” 1998 nr 4.
  • J. TERMER: Powrót do „Oazy”. „Literatura” 1998 nr 11.
  • J. TULIK: Antropologia w obrazkach. „Twórczość” 1999 nr 8.

Powrót na górę↑

A kiedy zastuka anioł

  • T. STEFAŃCZYK: Poetą być. „Wiad. Kult.” 1996 nr 31.

Powrót na górę↑

Anioł ze Starego Miasta

  • T. STEFAŃCZYK: „Skacząc po stylach”. „Twórczość” 1999 nr 11.
  • J. TERMER: Człowiek, miasto, literatura. „Literatura” 1999 nr 3.

Powrót na górę↑


  • Sopel słońca (poz. 34) J. PETROWICZ: Wiązanie przeciwieństw. „Nowe Książ.” 2008 nr 7.
  • J. TERMER: „Zwycięskie klęski” Grzegorza Walczaka. „Poezja Dzisiaj” 2008 nr 66/67.

Powrót na górę↑

Marlena Sęczek

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Grzegorz WALCZAK
Nawigacja
Narzędzia