Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "'''OLEJNICZAK Józef''' '''ur. 1957''' Imiona metrykalne: Józef Karol. Historyk literatury. Urodzony 6 marca 1957 w Gliwicach; syn Czesława Olejniczaka, urzędni...")
 
Linia 1: Linia 1:
'''OLEJNICZAK Józef'''
+
<div id="shortDescription">
 +
<p>ur. 1957</p>
 +
<p>Imiona metrykalne: Józef Karol.</p>
 +
<p>Historyk literatury.</p>
 +
</div id='shortDescription'>
  
'''ur. 1957'''
+
<div class='all'>
 +
<div class='biogram'>
 +
==BIOGRAM==
 +
<p>Urodzony 6 marca 1957 w Gliwicach; syn Czesława Olejniczaka, urzędnika kolejowego, i Marii z domu Raczek. W 1977 zdał maturę w Technikum Chemicznym w Gliwicach, a w następnym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (UŚl.). Od 1982 przez dwa lata pracował jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. A. Mickiewicza w Katowicach. W marcu 1983 roku został zatrudniony w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej (INoLP; od 2005 im. I. Opackiego) na UŚl. jako asystent stażysta; w tymże roku uzyskał magisterium. W 1983 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Katowickiego PAN (w 2011 przewodniczący). W 1984 przeszedł na stanowisko asystenta w INoLP UŚl. Debiutował w 1985 artykułem ''Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu'', drukowanym w serii ''Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach'' (nr 676). W następnych latach zajmował się polską literaturą współczesną, głównie emigracyjną. W 1986-90 pracował także jako polonista w Liceum Ogólnokształcącym im. gen. K. Świerczewskiego w Zabrzu, a następnie do 2002 w I Liceum Ogólnokształcącym STO im. S. Konarskiego&nbsp;w Katowicach. W 1988 wszedł w skład Rady Naukowej kwartalnika „FA-art”, w którym w 1992-2000 regularnie publikował recenzje książkowe. W 1991 uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy ''Motywy arkadyjskie w twórczości Stanisława Vincenza, Jerzego Stempowskiego, Józefa Wittlina, Czesława Miłosza'' (promotor prof. Ireneusz Opacki) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Habilitował się w 2000 na podstawie rozprawy ''W-Tajemniczanie – Aleksander Wat'' i otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego UŚl. W 2002-07 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UŚl. W grudniu 2004 uzyskał tytuł naukowy profesora. W 2005 został członkiem Rady Naukowej rocznika „Archiwum Emigracji”. Był w 2008 współzałożycielem Stowarzyszenia „Edukacja dla Przyszłości”, którego prezesem był do 2015. Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych. Wykładał gościnnie w Neapolu (2005), a także w ramach programu Socrates-Erasmus w Bukareszcie (2009), Wilnie (2010) i Sztokholmie (2011). W 2010 został profesorem zwyczajnym UŚl. W 2012 podjął także pracę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, gdzie pełnił funkcje Kierownika Samodzielnego Zakładu Dziennikarstwa Ekonomicznego i Nowych Mediów (2012-13), Pełnomocnika Dziekana ds. Zapewniania Jakości Kształcenia (od 2012) oraz Kuratora kierunku Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna (2012-13). W 2016 wszedł w skład kapituły Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005), Brązowym Krzyżem Zasługi (2005), Złotą odznaką „Zasłużony dla Uniwersytetu Śląskiego” (2005).</p>
 +
<p>W 1985 ożenił się z Elżbietą Pieczyrak, polonistką; ma córkę, Martę (ur. 1987). Mieszka w Świętochłowicach.</p>
 +
</div> <!-- biogram -->
  
Imiona metrykalne: Józef Karol.
+
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
  
Historyk literatury.
+
==TWÓRCZOŚĆ==
 +
<ol>
  
 +
<li> [[#Arkadia i małe ojczyzny|Arkadia i małe ojczyzny]]. Vincenz, Stempowski, Wittlin, Miłosz. Kr.: OL 1992, 245 s. ''Kolekcja Konesera Lit''.</li>
 +
<p class='comment'>Rozprawa doktorska.</p>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Cz. 1. Źródła: Figury wygnania. Sylwetki pisarzy; Wspomnienie, wspomnienia, idealizacja. O cechach twórczości Vincenza, Stempowskiego, Wittlina i Miłosza; Arkadia – topos i idea. Opis ewolucji motywu. – Cz. 2. Ilustracje: Metafizyka Arkadii. Szkic o twórczości Stanisława Vincenza; Brak Arkadii? Szkic o twórczości Jerzego Stempowskiego i Józefa Wittlina; Między Arkadią i katastrofą. Szkic o twórczości Czesława Miłosza; W Europie Środkowej. Uwagi na marginesie współczesnej dyskusji.</p>
 +
<li> [[#Czytając Miłosza|Czytając Miłosza]]. Katow.: Śląsk 1997, 321 s. ''Bibl. Interpretacji'', t. 2. Wyd. 2 poszerz. i popraw. tamże 2011, 376 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawiera kalendarium życia i twórczości, wybór wierszy z: Cz. Miłosz: Wiersze. T. 1-3. Kr. 1993; Na brzegu rzeki. Kr. 1994, oraz objaśnienia, uwagi o lekturze i konteksty.</p>
 +
<li> [[#Emigracje|Emigracje]]. Szkice, studia, sylwetki. Katow.: Para 1999, 236 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Figury wygnania – sylwetki pisarzy [por. poz. 1]; Witold Gombrowicz; Gombrowicz – Dante; Stanisław Vincenz – Czytanie i dialog; „Dziennik” Jana Lechonia – próba lektury; Józef Wittlin trzy razy: I. Odpowiedzialność pisarza, II. Spojrzenia Wittlina, III. Wittlin wobec „Innego”; Aleksander Wat.</p>
 +
<li> [[#W-Tajemniczanie – Aleksander Wat|W-Tajemniczanie – Aleksander Wat]]. [Rozprawa]. Katow.: Wydawn. UŚl. 1999, 289 s. ''Prace Nauk. UŚl''. ''w Katow''., 1797.</li>
 +
<p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Los; Diabeł; Duchowość; Ból; Księga; Poezja.</p>
 +
<li> [[#Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży|Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży]]. Cztery szkice o Gombrowiczu. Katow: Wydawn. UŚl. 2003, 159 s. ''Prace Nauk. UŚl. w Katow''., nr 2124.</li>
 +
<p class='block'>Zawartość: „Marksizm” Gombrowicza?; Relacja Gombrowicz – Giedroyc. Listy; Podmiot(y) Gombrowicza; Splot – plotki, trupy i „Rzeczy ostateczne”.</p>
 +
<li> [[#Powroty w śmierć|Powroty w śmierć]]. [Szkice]. Katow.: Wydawn. UŚl. 2009, 263 s. ''Prace Nauk. UŚl. w Katow''., nr 2696.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Powroty w śmierć; Bruno Schulz; Aleksander Wat; Józef Wittlin; Czesław Miłosz; Witold. Gombrowicz. – Coda [zakończenie].</p>
 +
<li> Miłosz. Autobiografia. Cztery eseje. Katow.:&nbsp;UŚl.; Wwa: Wydawn. IBL 2013, 241 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Wprowadzenie. – Miłosz. Autobiografia; Mistrzowie?; Opowiedzieć Historię; Być na miarę literatury.</p>
 +
<li> Inflacja – deflacja. Szkice o literaturoznawczej teorii i praktyce. Wwa: IBL PAN. Wydawn., Katow.: UŚl. 2016, 356 s.</li>
 +
<p class='comment'>Studia i szkice w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu. W: Studia skamandryckie i inne. Katow. 1985 s. 134-152. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 676. – „Cygańskim wozem do Ameryki”. Szkic o emigracji Kazimierza Wierzyńskiego. W: Skamander. T. 5. Studia o twórczości Kazimierza Wierzyńskiego. Katow. 1986 s. 179-190.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 730. – Dyskurs i autobiografia. Wokół prozy Witolda Gombrowicza, Czesława Miłosza i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W: Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Katow. 1987 s. 154-176.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 836. – Antoni Słonimski „w sprawie” Miłosza. W: Skamander. T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Katow. 1988 s. 169-183.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 880. – Powieść jako esej. „Alm. Hum.”* 1988 nr 8 s. 114-122. – Czesław Miłosz. „Trwoga-sen” (1918). Palimpsest. W: Znajomym gościńcem. Katow. 1993 s. 151-161.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 1376. – Trzeba chronić tę miłość... Kłopoty z tekstem. W: Podsłuchane, zapisane. Katow. 1993 s. 28-37. – Tyrmand! W: Pisarze emigracyjni. Sylwetki. Kr. 1993 s. 169-182. – Esej i dziennik na emigracji; Jerzy Giedroyć [!]; Proza „wspominkarska”. W: Literatura emigracyjna 1939-1989. Katow. 1996 s. 226-259; 259-276; 126-136. – Miłosz, PRL i historia – „Który skrzywdziłeś”. W: Kanonada. Interpretacje wierszy polskich. (1939-1989). Katow. 1999 s. 54-66. – Emigracja – nietożsamość (Na przykład Aleksander Wat). W: Powroty w zapomnienie. Kr. 2001 s. 163-175. –„Ja to ktoś inny”. Przygody podmiotu Aleksandra Wata. W: Tkanina. Katow. 2003 s. 210-221, przekł. niem.: „«Ich» ist ein anderer”. Abenteuer des Subjekts von Aleksander Wat. [Przeł.] A. Grzybkowska. W: Aleksander Wat und „sein” Jahrhundert. Wiesbaden 2002 s. 175-188. – Tożsamość. Szkic przy Aleksandrze Wacie. W: Żydzi w literaturze. Katow. 2003 s. 87-97. – Konfesja (?), spojrzenie w niebo, po klęsce (?). „Klęska” Leopolda Staffa. W: Poezja Leopolda Staffa. Kr. 2005 s. 483-494. – „Nagość” Gombrowicza. W: Intymność wyrażona. Katow. 2006 s. 127-137. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 2471. – Lietuva prabègus pusei amžiaus. Sugrįžimai (įsivaizduojami Ir realüs) į Miłoszo vaikystès šalį. [Przeł.] A. Radzevičius. W: Czesławas Miłoszas Iš XXI Amžiaus Perspektyvos. Kaunas 2007 s. 86-98. – Miejsce Brunona Schulza w literaturze modernistycznej. W: NarRacje po końcu (wielkich) narRacji. Wwa 2007 s. 303-315. – Witold Gombrowicz revient en Europe. „Moi” et „moi”, „maintenant” et „autrefois”, „ici” et „là-bas”. W: Witold Gombrowicz entre l’Europe et l’Amérique. Lille 2007 s. 195-212. – O poezji Marcina Świetlickiego. Rozpoznanie wstępne. W: Nowa poezja polska. Kr. 2009 s. 351-358. – Reprezentacja śmierci. W: Kulturowe wizualizacje doświadczenia. Wwa 2010 s. 557-563. – Śmierć masowa mówiła w jidysz... W: Nowe dwudziestolecie (1989-2009). Wwa 2010 s. 173-187. – Antologia Miłosza. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 1 s. 201-210. – Autobiografia i fantazmaty. W: Fantazmaty i fetysze w literaturze polskiej XX (i XXI) wieku. Wwa 2011 s. 142-150. – Druga? Awangarda? Czechowicz – Miłosz. W: Miłosz – Czechowicz. Lektury paralelne. Lubl. 2011 s. 41-52, dostępny on-line [dostęp 7 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id40940. – Miłosz na miarę literatury. „Pam. Lit.” 2011 z. 2 s. 99-111. – Białoszewski. Autoportrety. W: Stolice i prowincje kultury. Wwa: 2012 s. 557-565. – Migracje Vincenza. W: Narracje migracyjne w literaturze polskiej XX i XXI wieku. Kr. 2012 s. 129-138. – Projekt: historia literatury. „Śl. Stud. Polonist.” 2014 nr 1/2 s. 101-108. – Józef Wittlin w nielubianym mieście. W: Od New Orleans do Mississauga. Wwa 2015 s. 50-65. – Zwątpienie (w) tożsamość i wielokulturowość. W: W ogrodzie świata. Kr. 2015 s. 265-279.</p>
 +
</ol>
 +
===Prace redakcyjne i edytorskie===
 +
<ol>
 +
<li> Po Dantem. Wybór materiałów z VIII Konferencji Pracowników Naukowych i Studentów Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Pod red. J. Olejniczaka. Katow.: Górnośląskie Centrum Kultury 1996, 158 s.</li>
 +
<li> Na boku. Pisarze teoretykami literatury?... (Szkice).</li>
 +
<p class='volumeDescription'>[T. 1.] Red. nauk.: J. Olejniczak i M. Bogdanowska. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 179 s.</p>
 +
<p class='volumeDescription'>T. 2. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szewerna-Dyrszka. Katow.: Wydawn. UŚl. 2010, 215 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 2778.</p>
 +
<p class='volumeDescription'>T. 3. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szawerna-Dyrszka. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 178 s.</p>
 +
<li> Starość raz jeszcze... (Szkice). Red.: J. Olejniczak, S. Zając. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 291 s.]</li>
 +
<p class='comment'>Materiały konferencji, która odbyła się w 2006 w Katow.</p>
 +
<li> Ciało, granice, kanon. Studia. Pod red. J. Olejniczaka i M. Rygielskiej. Katow.: Ag. Artyst. Para 2008, 247 s.</li>
 +
<li> E. Ożarowska: Bez tytułu. Wiersze. Wybór … Katow.: Ag. Artyst. Para 2009, 32 s</li>
 +
<li> Polityczność literatury, polityczność literaturoznawstwa, gramatyka sprzeciwu. Red.: J. Olejniczak, R. Knapek, M. Szumna. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 298 s.</li>
 +
<li> Teoria nad-interpretacją? Pod red. J. Olejniczaka, M. Baron, P. Tomczoka. Katow.: UŚl.: Wydawn. FA-art 2012, 238 s.</li>
 +
<li> J. Wittlin: Listy do redaktorów „Wiadomości”. Oprac. i przyp. opatrzył J. Olejniczak. Konsultacja edytorska: B. Dorosz. Tor.: Wydawn. Nauk. UMK 2104, 506 s.</li>
 +
<li> Nowy Nowak (Tadeusz). Zbiór szkiców. Pod red. J. Olejniczaka i R. Knapka. Z reprodukcją obrazów S. Baja. Katow: Wydawn. UŚl 2016, 262 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 3517.</li>
 +
</ol>
 +
</div id='primary'>
  
 +
<div id='secondary'>
 +
==OPRACOWANIA (wybór)==
  
Urodzony 6 marca 1957 w Gliwicach; syn Czesława Olejniczaka, urzędnika kolejowego, i Marii z domu Raczek. W 1977 zdał maturę w Technikum Chemicznym w Gliwicach, a w następnym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (UŚl.). Od 1982 przez dwa lata pracował jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. A. Mickiewicza w Katowicach. W marcu 1983 roku został zatrudniony w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej (INoLP; od 2005 im. I. Opackiego) na UŚl. jako asystent stażysta; w tymże roku uzyskał magisterium. W 1983 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Katowickiego PAN (w 2011 przewodniczący). W 1984 przeszedł na stanowisko asystenta w INoLP UŚl. Debiutował w 1985 artykułem ''Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu'', drukowanym w serii ''Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach'' (nr 676). W następnych latach zajmował się polską literaturą współczesną, głównie emigracyjną. W 1986-90 pracował także jako polonista w Liceum Ogólnokształcącym im. gen. K. Świerczewskiego w Zabrzu, a następnie do 2002 w I Liceum Ogólnokształcącym STO im. S. Konarskiego&nbsp;w Katowicach. W 1988 wszedł w skład Rady Naukowej kwartalnika „FA-art”, w którym w 1992-2000 regularnie publikował recenzje książkowe. W 1991 uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy ''Motywy arkadyjskie w twórczości Stanisława Vincenza, Jerzego Stempowskiego, Józefa Wittlina, Czesława Miłosza'' (promotor prof. Ireneusz Opacki) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Habilitował się w 2000 na podstawie rozprawy ''W-Tajemniczanie – Aleksander Wat'' i otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego UŚl. W 2002-07 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UŚl. W grudniu 2004 uzyskał tytuł naukowy profesora. W 2005 został członkiem Rady Naukowej rocznika „Archiwum Emigracji”. Był w 2008 współzałożycielem Stowarzyszenia „Edukacja dla Przyszłości”, którego prezesem był do 2015. Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych. Wykładał gościnnie w Neapolu (2005), a także w ramach programu Socrates-Erasmus w Bukareszcie (2009), Wilnie (2010) i Sztokholmie (2011). W 2010 został profesorem zwyczajnym UŚl. W 2012 podjął także pracę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, gdzie pełnił funkcje Kierownika Samodzielnego Zakładu Dziennikarstwa Ekonomicznego i Nowych Mediów (2012-13), Pełnomocnika Dziekana ds. Zapewniania Jakości Kształcenia (od 2012) oraz Kuratora kierunku Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna (2012-13). W 2016 wszedł w skład kapituły Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005), Brązowym Krzyżem Zasługi (2005), Złotą odznaką „Zasłużony dla Uniwersytetu Śląskiego” (2005).
 
  
W 1985 ożenił się z Elżbietą Pieczyrak, polonistką; ma córkę, Martę (ur. 1987). Mieszka w Świętochłowicach.
+
<ul>
 +
<li>Ank. 2010, 2013.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
 +
===Arkadia i małe ojczyzny===
  
    TWÓRCZOŚĆ
+
<ul>
 +
<li> A. DZIADEK. „Postscriptum” 1992 nr 3.</li>
 +
<li> A. BAGŁAJEWSKI: Wygnanie i powrót. „Znak” 1993 nr 11.</li>
 +
<li> M. KRAKOWIAK. „Ruch Lit.” 1993 z. 6.</li>
 +
<li> J. KUBICKA. „Słowo” 1993 nr 146.</li>
 +
<li> A.S. KOWALCZYK: Stąd do Arkadii. „Kresy” 1994 nr 17.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
 +
===Czytając Miłosza===
  
# Arkadia i małe ojczyzny. Vincenz, Stempowski, Wittlin, Miłosz. Kr.: OL 1992, 245 s. ''Kolekcja Konesera Lit''.
+
<ul>
 +
<li> A. DZIADEK: Jak czytać Miłosza? „Śląsk” 1997 nr 11.</li>
 +
</ul>
  
Rozprawa doktorska.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Zawartość: Wstęp. – Cz. 1. Źródła: Figury wygnania. Sylwetki pisarzy; Wspomnienie, wspomnienia, idealizacja. O cechach twórczości Vincenza, Stempowskiego, Wittlina i Miłosza; Arkadia – topos i idea. Opis ewolucji motywu. – Cz. 2. Ilustracje: Metafizyka Arkadii. Szkic o twórczości Stanisława Vincenza; Brak Arkadii? Szkic o twórczości Jerzego Stempowskiego i Józefa Wittlina; Między Arkadią i katastrofą. Szkic o twórczości Czesława Miłosza; W Europie Środkowej. Uwagi na marginesie współczesnej dyskusji.
+
===Emigracje===
  
# Czytając Miłosza. Katow.: Śląsk 1997, 321 s. ''Bibl. Interpretacji'', t. 2. Wyd. 2 poszerz. i popraw. tamże 2011, 376 s.
+
<ul>
 +
<li> R. MOCZKODAN: Rozczarowujące „Emigracje”... „Arch. Emigracji” 2000 z. 3.</li>
 +
</ul>
  
Zawiera kalendarium życia i twórczości, wybór wierszy z: Cz. Miłosz: Wiersze. T. 1-3. Kr. 1993; Na brzegu rzeki. Kr. 1994, oraz objaśnienia, uwagi o lekturze i konteksty.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# Emigracje. Szkice, studia, sylwetki. Katow.: Para 1999, 236 s.
+
===W-Tajemniczanie – Aleksander Wat===
  
Zawartość: Figury wygnania – sy<nowiki>lwetki pisarzy [por. poz. 1]; Witold</nowiki> Gombrowicz; Gombrowicz – Dante; Stanisław Vincenz – Czytanie i dialog; „Dziennik” Jana Lechonia – próba lektury; Józef Wittlin trzy razy: I. Odpowiedzialność pisarza, II. Spojrzenia Wittlina, III. Wittlin wobec „Innego”; Aleksander Wat.
+
<ul>
 +
<li> P. MAJERSKI: Twarz poety. „Nowe Książ.” 1999 nr 12.</li>
 +
<li> B. PRZYMUSZAŁA: Wat i Derrida? „Pozn. Stud. Polonist. Ser. Lit.” 2000 t. 7.</li>
 +
<li> H. WITEK: W-Tajemniczanie. „Śląsk” 2001 nr 2.</li>
 +
</ul>
  
# W-Tajemniczanie<nowiki> – Aleksander Wat. [</nowiki>Rozprawa]. Katow.: Wydawn. UŚl. 1999, 289 s. ''Prace Nauk. UŚl''. ''w Katow''., 1797.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Rozprawa habilitacyjna.
+
===Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży===
  
Zawartość: Wstęp. – Los; Diabeł; Duchowość; Ból; Księga; Poezja.
+
<ul>
 +
<li> T. MIZERKIEWICZ. „Pam. Lit.” 2004 z. 4.</li>
 +
</ul>
  
# Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży. Cztery szkice o Gombrowiczu. Katow: Wydawn. UŚl. 2003, 159 s. ''Prace Nauk. UŚl. w Katow''., nr 2124.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Zawartość: „Marksizm” Gombrowicza?; Relacja Gombrowicz – Giedroyc. Listy; Podmiot(y) Gombrowicza; Splot – plotki, trupy i „Rzeczy ostateczne”.
+
===Powroty w śmierć===
  
# <nowiki>Powroty w śmierć. [Szkice]. </nowiki>Katow.: Wydawn. UŚl. 2009, 263 s. ''Prace Nauk. UŚl. w Katow''., nr 2696.
+
<ul>
 +
<li> B. PIEŃKOWSKA: Pięć ruchów w stronę śmierci. „Nowe Książ.2009 nr 11.</li>
 +
<li> D. KISIAŁA: Śmiertelnie niebezpieczne podróże i tajemnica „sztuki poetyckiej”. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 2</li>
 +
</ul>
  
Zawartość: Powroty w śmierć; Bruno Schulz; Aleksander Wat; Józef Wittlin; Czesław Miłosz; Witold. Gombrowicz. –<nowiki> Coda [zakończenie].</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
</div id='secondary'>
  
# Miłosz. Autobiografia. Cztery eseje. Katow.:&nbsp;UŚl.; Wwa: Wydawn. IBL 2013, 241 s.
+
<div class='author'>Marlena Sęczek</div>
  
Zawartość: Wprowadzenie. – Miłosz. Autobiografia; Mistrzowie?; Opowiedzieć Historię; Być na miarę literatury.
+
</div> <!-- all -->
 
+
    8.    Inflacja – deflacja. Szkice o literaturoznawczej teorii i praktyce. Wwa: IBL PAN. Wydawn., Katow.: UŚl. 2016, 356 s.
+
 
+
 
+
 
+
    Studia i szkice w czasopismach i książkach zbiorowych, <nowiki>m.in</nowiki>.: Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu. W: Studia skamandryckie i inne. Katow. 1985 s. 134-152. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 676. – „Cygańskim wozem do Ameryki”. Szkic o emigracji Kazimierza Wierzyńskiego. W: Skamander. T. 5. Studia o twórczości Kazimierza Wierzyńskiego. Katow. 1986 s. 179-190.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 730. – Dyskurs i autobiografia. Wokół prozy Witolda Gombrowicza, Czesława Miłosza i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W: Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Katow. 1987 s. 154-176.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 836. – Antoni Słonimski „w sprawie” Miłosza. W: Skamander. T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Katow. 1988 s. 169-183.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 880. – Powieść jako esej. „Alm. Hum.”* 1988 nr 8 s. 114-122. – Czesław Miłosz. „Trwoga-sen” (1918). Palimpsest. W: Znajomym gościńcem. Katow. 1993 s. 151-161.'' Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 1376. – Trzeba chronić tę miłość... Kłopoty z tekstem. W: Podsłuchane, zapisane. Katow. 1993 s. 28-37. – <nowiki>Tyrmand! W: Pisarze emigracyjni. Sylwetki. Kr. 1993 s. 169-182. – Esej i dziennik na emigracji; Jerzy Giedroyć [!]; </nowiki>Proza „wspominkarska”. W: Literatura emigracyjna 1939-1989. Katow. 1996 s. 226-259; 259-276; 126-136. – Miłosz, PRL i historia – „Który skrzywdziłeś”. W: Kanonada. Interpretacje wierszy polskich. (1939-1989). Katow. 1999 s. 54-66. – Emigracja – nietożsamość (Na przykład Aleksander Wat). W: Powroty w zapomnienie. Kr. 2001 s. 163-175. –„Ja to ktoś inny”. Przygody podmiotu Aleksandra Wata. W: Tkanina. Katow. 2003 s. 210-221, przekł. niem.: „«Ich» ist ein anderer”. Abenteue<nowiki>r des Subjekts von Aleksander Wat. [</nowiki>Przeł.] A. Grzybkowska. W: Aleksander Wat und „sein” Jahrhundert. Wiesbaden 2002 s. 175-188. – Tożsamość. Szkic przy Aleksandrze Wacie. W: Żydzi w literaturze. Katow. 2003 s. 87-97. – Konfesja (?), spojrzenie w niebo, po klęsce (?). „Klęska” Leopolda Staffa. W: Poezja Leopolda Staffa. Kr. 2005 s. 483-494. – „Nagość” Gombrowicza. W: Intymność wyrażona. Katow. 2006 s. 127-137. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 2471. – Lietuva prabègus pusei amžiaus. Sugrįžimai (įsivaizduojami Ir realüs) į Miłoszo vaikystès šalį<nowiki>. [Przeł.</nowiki>] A. Radzevičius. W: Czesławas Miłoszas Iš XXI Amžiaus Perspektyvos. Kaunas 2007 s. 86-98. – Miejsce Brunona Schulza w literaturze modernistycznej. W: NarRacje po końcu (wielkich) narRacji. Wwa 2007 s. 303-315. – Witold Gombrowicz revient en Europe. „Moi” et „moi”, „maintenant” et „autrefois”, „ici” et „là-bas”. W: Witold Gombrowicz entre l’Europe et l’Amérique. Lille 2007 s. 195-212. – O poezji Marcina Świetlickiego. Rozpoznanie wstępne. W: Nowa poezja polska. Kr. 2009 s. 351-358. – Reprezentacja śmierci. W: Kulturowe wizualizacje doświadczenia. Wwa 2010 s. 557-563. – Śmierć masowa mówiła w jidysz... W: Nowe dwudziestolecie (1989-2009). Wwa 2010 s. 173-187. – Antologia Miłosza. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 1 s. 201-210. – Autobiografia i fantazmaty. W: Fantazmaty i fetysze w literaturze polskiej XX (i XXI) wieku. Wwa 2011 s. 142-150. – Druga? Awangarda? Czechowicz – Miłosz. W: Miłosz – Czechowicz. Lektury paralelne. Lubl<nowiki>. 2011 s. 41-52, dostępny on-line [dostęp 7 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id=40940.</nowiki> – Miłosz na miarę literatury. „Pam. Lit.” 2011 z. 2 s. 99-111. – Białoszewski. Autoportrety. W: Stolice i prowincje kultury. Wwa: 2012 s. 557-565. – Migracje Vincenza. W: Narracje migracyjne w literaturze polskiej XX i XXI wieku. Kr. 2012 s. 129-138. – Projekt: historia literatury. „Śl. Stud. Polonist.” 2014 nr 1/2 s. 101-108. – Józef Wittlin w nielubianym mieście. W: Od New Orleans do Mississauga. Wwa 2015 s. 50-65. – Zwątpienie (w) tożsamość i wielokulturowość. W: W ogrodzie świata. Kr. 2015 s. 265-279.
+
 
+
 
+
 
+
Prace redakcyjne i edytorskie
+
 
+
 
+
 
+
# Po Dantem. Wybór materiałów z VIII Konferencji Pracowników Naukowych i Studentów Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Pod red. J. Olejniczaka. Katow.: Górnośląskie Centrum Kultury 1996, 158 s.
+
# Na boku. Pisarze teoretykami literatury?... (Szkice).
+
 
+
<nowiki>[T. 1.] </nowiki>Red. nauk.: J. Olejniczak i M. Bogdanowska. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 179 s.
+
 
+
T. 2. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szewerna-Dyrszka. Katow.: Wydawn. UŚl. 2010, 215 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 2778.
+
 
+
T. 3. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szawerna-Dyrszka. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 178 s.
+
 
+
# Starość raz jeszcze... (Szkice). Red.: J. Olejniczak, S. Zając. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 291 s.]
+
 
+
Materiały konferencji, która odbyła się w 2006 w Katow.
+
 
+
# Ciało, granice, kanon. Studia. Pod red. J. Olejniczaka i M. Rygielskiej. Katow.: Ag. Artyst. Para 2008, 247 s.
+
# E. Ożarowska: Bez tytułu. Wiersze. Wybór … Katow.: Ag. Artyst. Para 2009, 32 s
+
# Polityczność literatury, polityczność literaturoznawstwa, gramatyka sprzeciwu. Red.: J. Olejniczak, R. Knapek, M. Szumna. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 298 s.
+
# Teoria nad-interpretacją? Pod red. J. Olejniczaka, M. Baron, P. Tomczoka. Katow.: UŚl.: Wydawn. FA-art 2012, 238 s.
+
# J. Wittlin: Listy do redaktorów „Wiadomości”. Oprac. i przyp. opatrzył J. Olejniczak. Konsultacja edytorska: B. Dorosz. Tor.: Wydawn. Nauk. UMK 2104, 506 s.
+
# Nowy Nowak (Tadeusz). Zbiór szkiców. Pod red. J. Olejniczaka i R. Knapka. Z reprodukcją obrazów S. Baja. Katow: Wydawn. UŚl 2016, 262 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 3517.
+
 
+
 
+
 
+
 
+
 
+
    OPRACOWANIA (wybór)
+
 
+
 
+
 
+
    Ank. 2010, 2013.
+
 
+
    Arkadia i małe ojczyzny (poz. 1): A. DZIADEK. „Postscriptum” 1992 nr 3. – A. BAGŁAJEWSKI: Wygnanie i powrót. „Znak” 1993 nr 11. – M. KRAKOWIAK. „Ruch Lit.” 1993 z. 6. – J. KUBICKA. „Słowo” 1993 nr 146. – A.S. KOWALCZYK: Stąd do Arkadii. „Kresy” 1994 nr 17.
+
 
+
    Czytając Miłosza (poz. 2): A. DZIADEK: Jak czytać Miłosza? „Śląsk” 1997 nr 11.
+
 
+
Emigracje (poz. 3): R. MOCZKODAN: Rozczarowujące „Emigracje”... „Arch. Emigracji” 2000 z. 3.
+
 
+
    W-Tajemniczanie – Aleksander Wat (poz. 4): P. MAJERSKI: Twarz poety. „Nowe Książ.” 1999 nr 12. – B. PRZYMUSZAŁA: Wat i Derrida? „Pozn. Stud. Polonist. Ser. Lit.” 2000 t. 7. – H. WITEK: W-Tajemniczanie. „Śląsk” 2001 nr 2.
+
 
+
    Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży (poz. 5): T. MIZERKIEWICZ. „Pam. Lit.” 2004 z. 4.
+
 
+
    Powroty w śmierć (poz. 6): B. PIEŃKOWSKA: Pięć ruchów w stronę śmierci. „Nowe Książ.” 2009 nr 11. – D. KISIAŁA: Śmiertelnie niebezpieczne podróże i tajemnica „sztuki poetyckiej”. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 2
+
 
+
 
+
 
+
<div align="right">Marlena Sęczek</div>
+

Wersja z 14:15, 30 mar 2017

ur. 1957

Imiona metrykalne: Józef Karol.

Historyk literatury.

Spis treści

BIOGRAM

Urodzony 6 marca 1957 w Gliwicach; syn Czesława Olejniczaka, urzędnika kolejowego, i Marii z domu Raczek. W 1977 zdał maturę w Technikum Chemicznym w Gliwicach, a w następnym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (UŚl.). Od 1982 przez dwa lata pracował jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. A. Mickiewicza w Katowicach. W marcu 1983 roku został zatrudniony w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej (INoLP; od 2005 im. I. Opackiego) na UŚl. jako asystent stażysta; w tymże roku uzyskał magisterium. W 1983 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Katowickiego PAN (w 2011 przewodniczący). W 1984 przeszedł na stanowisko asystenta w INoLP UŚl. Debiutował w 1985 artykułem Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu, drukowanym w serii Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (nr 676). W następnych latach zajmował się polską literaturą współczesną, głównie emigracyjną. W 1986-90 pracował także jako polonista w Liceum Ogólnokształcącym im. gen. K. Świerczewskiego w Zabrzu, a następnie do 2002 w I Liceum Ogólnokształcącym STO im. S. Konarskiego w Katowicach. W 1988 wszedł w skład Rady Naukowej kwartalnika „FA-art”, w którym w 1992-2000 regularnie publikował recenzje książkowe. W 1991 uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy Motywy arkadyjskie w twórczości Stanisława Vincenza, Jerzego Stempowskiego, Józefa Wittlina, Czesława Miłosza (promotor prof. Ireneusz Opacki) i przeszedł na stanowisko adiunkta. Habilitował się w 2000 na podstawie rozprawy W-Tajemniczanie – Aleksander Wat i otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego UŚl. W 2002-07 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UŚl. W grudniu 2004 uzyskał tytuł naukowy profesora. W 2005 został członkiem Rady Naukowej rocznika „Archiwum Emigracji”. Był w 2008 współzałożycielem Stowarzyszenia „Edukacja dla Przyszłości”, którego prezesem był do 2015. Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych. Wykładał gościnnie w Neapolu (2005), a także w ramach programu Socrates-Erasmus w Bukareszcie (2009), Wilnie (2010) i Sztokholmie (2011). W 2010 został profesorem zwyczajnym UŚl. W 2012 podjął także pracę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, gdzie pełnił funkcje Kierownika Samodzielnego Zakładu Dziennikarstwa Ekonomicznego i Nowych Mediów (2012-13), Pełnomocnika Dziekana ds. Zapewniania Jakości Kształcenia (od 2012) oraz Kuratora kierunku Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna (2012-13). W 2016 wszedł w skład kapituły Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005), Brązowym Krzyżem Zasługi (2005), Złotą odznaką „Zasłużony dla Uniwersytetu Śląskiego” (2005).

W 1985 ożenił się z Elżbietą Pieczyrak, polonistką; ma córkę, Martę (ur. 1987). Mieszka w Świętochłowicach.

TWÓRCZOŚĆ

  1. Arkadia i małe ojczyzny. Vincenz, Stempowski, Wittlin, Miłosz. Kr.: OL 1992, 245 s. Kolekcja Konesera Lit.
  2. Rozprawa doktorska.

    Zawartość: Wstęp. – Cz. 1. Źródła: Figury wygnania. Sylwetki pisarzy; Wspomnienie, wspomnienia, idealizacja. O cechach twórczości Vincenza, Stempowskiego, Wittlina i Miłosza; Arkadia – topos i idea. Opis ewolucji motywu. – Cz. 2. Ilustracje: Metafizyka Arkadii. Szkic o twórczości Stanisława Vincenza; Brak Arkadii? Szkic o twórczości Jerzego Stempowskiego i Józefa Wittlina; Między Arkadią i katastrofą. Szkic o twórczości Czesława Miłosza; W Europie Środkowej. Uwagi na marginesie współczesnej dyskusji.

  3. Czytając Miłosza. Katow.: Śląsk 1997, 321 s. Bibl. Interpretacji, t. 2. Wyd. 2 poszerz. i popraw. tamże 2011, 376 s.
  4. Zawiera kalendarium życia i twórczości, wybór wierszy z: Cz. Miłosz: Wiersze. T. 1-3. Kr. 1993; Na brzegu rzeki. Kr. 1994, oraz objaśnienia, uwagi o lekturze i konteksty.

  5. Emigracje. Szkice, studia, sylwetki. Katow.: Para 1999, 236 s.
  6. Zawartość: Figury wygnania – sylwetki pisarzy [por. poz. 1]; Witold Gombrowicz; Gombrowicz – Dante; Stanisław Vincenz – Czytanie i dialog; „Dziennik” Jana Lechonia – próba lektury; Józef Wittlin trzy razy: I. Odpowiedzialność pisarza, II. Spojrzenia Wittlina, III. Wittlin wobec „Innego”; Aleksander Wat.

  7. W-Tajemniczanie – Aleksander Wat. [Rozprawa]. Katow.: Wydawn. UŚl. 1999, 289 s. Prace Nauk. UŚl. w Katow., 1797.
  8. Rozprawa habilitacyjna.

    Zawartość: Wstęp. – Los; Diabeł; Duchowość; Ból; Księga; Poezja.

  9. Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży. Cztery szkice o Gombrowiczu. Katow: Wydawn. UŚl. 2003, 159 s. Prace Nauk. UŚl. w Katow., nr 2124.
  10. Zawartość: „Marksizm” Gombrowicza?; Relacja Gombrowicz – Giedroyc. Listy; Podmiot(y) Gombrowicza; Splot – plotki, trupy i „Rzeczy ostateczne”.

  11. Powroty w śmierć. [Szkice]. Katow.: Wydawn. UŚl. 2009, 263 s. Prace Nauk. UŚl. w Katow., nr 2696.
  12. Zawartość: Powroty w śmierć; Bruno Schulz; Aleksander Wat; Józef Wittlin; Czesław Miłosz; Witold. Gombrowicz. – Coda [zakończenie].

  13. Miłosz. Autobiografia. Cztery eseje. Katow.: UŚl.; Wwa: Wydawn. IBL 2013, 241 s.
  14. Zawartość: Wprowadzenie. – Miłosz. Autobiografia; Mistrzowie?; Opowiedzieć Historię; Być na miarę literatury.

  15. Inflacja – deflacja. Szkice o literaturoznawczej teorii i praktyce. Wwa: IBL PAN. Wydawn., Katow.: UŚl. 2016, 356 s.
  16. Studia i szkice w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Problematyka marksistowska w „Dzienniku” Witolda Gombrowicza, czyli jedenasty esej przy Gombrowiczu. W: Studia skamandryckie i inne. Katow. 1985 s. 134-152. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 676. – „Cygańskim wozem do Ameryki”. Szkic o emigracji Kazimierza Wierzyńskiego. W: Skamander. T. 5. Studia o twórczości Kazimierza Wierzyńskiego. Katow. 1986 s. 179-190. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 730. – Dyskurs i autobiografia. Wokół prozy Witolda Gombrowicza, Czesława Miłosza i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W: Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Katow. 1987 s. 154-176. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 836. – Antoni Słonimski „w sprawie” Miłosza. W: Skamander. T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Katow. 1988 s. 169-183. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 880. – Powieść jako esej. „Alm. Hum.”* 1988 nr 8 s. 114-122. – Czesław Miłosz. „Trwoga-sen” (1918). Palimpsest. W: Znajomym gościńcem. Katow. 1993 s. 151-161. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 1376. – Trzeba chronić tę miłość... Kłopoty z tekstem. W: Podsłuchane, zapisane. Katow. 1993 s. 28-37. – Tyrmand! W: Pisarze emigracyjni. Sylwetki. Kr. 1993 s. 169-182. – Esej i dziennik na emigracji; Jerzy Giedroyć [!]; Proza „wspominkarska”. W: Literatura emigracyjna 1939-1989. Katow. 1996 s. 226-259; 259-276; 126-136. – Miłosz, PRL i historia – „Który skrzywdziłeś”. W: Kanonada. Interpretacje wierszy polskich. (1939-1989). Katow. 1999 s. 54-66. – Emigracja – nietożsamość (Na przykład Aleksander Wat). W: Powroty w zapomnienie. Kr. 2001 s. 163-175. –„Ja to ktoś inny”. Przygody podmiotu Aleksandra Wata. W: Tkanina. Katow. 2003 s. 210-221, przekł. niem.: „«Ich» ist ein anderer”. Abenteuer des Subjekts von Aleksander Wat. [Przeł.] A. Grzybkowska. W: Aleksander Wat und „sein” Jahrhundert. Wiesbaden 2002 s. 175-188. – Tożsamość. Szkic przy Aleksandrze Wacie. W: Żydzi w literaturze. Katow. 2003 s. 87-97. – Konfesja (?), spojrzenie w niebo, po klęsce (?). „Klęska” Leopolda Staffa. W: Poezja Leopolda Staffa. Kr. 2005 s. 483-494. – „Nagość” Gombrowicza. W: Intymność wyrażona. Katow. 2006 s. 127-137. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 2471. – Lietuva prabègus pusei amžiaus. Sugrįžimai (įsivaizduojami Ir realüs) į Miłoszo vaikystès šalį. [Przeł.] A. Radzevičius. W: Czesławas Miłoszas Iš XXI Amžiaus Perspektyvos. Kaunas 2007 s. 86-98. – Miejsce Brunona Schulza w literaturze modernistycznej. W: NarRacje po końcu (wielkich) narRacji. Wwa 2007 s. 303-315. – Witold Gombrowicz revient en Europe. „Moi” et „moi”, „maintenant” et „autrefois”, „ici” et „là-bas”. W: Witold Gombrowicz entre l’Europe et l’Amérique. Lille 2007 s. 195-212. – O poezji Marcina Świetlickiego. Rozpoznanie wstępne. W: Nowa poezja polska. Kr. 2009 s. 351-358. – Reprezentacja śmierci. W: Kulturowe wizualizacje doświadczenia. Wwa 2010 s. 557-563. – Śmierć masowa mówiła w jidysz... W: Nowe dwudziestolecie (1989-2009). Wwa 2010 s. 173-187. – Antologia Miłosza. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 1 s. 201-210. – Autobiografia i fantazmaty. W: Fantazmaty i fetysze w literaturze polskiej XX (i XXI) wieku. Wwa 2011 s. 142-150. – Druga? Awangarda? Czechowicz – Miłosz. W: Miłosz – Czechowicz. Lektury paralelne. Lubl. 2011 s. 41-52, dostępny on-line [dostęp 7 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id40940. – Miłosz na miarę literatury. „Pam. Lit.” 2011 z. 2 s. 99-111. – Białoszewski. Autoportrety. W: Stolice i prowincje kultury. Wwa: 2012 s. 557-565. – Migracje Vincenza. W: Narracje migracyjne w literaturze polskiej XX i XXI wieku. Kr. 2012 s. 129-138. – Projekt: historia literatury. „Śl. Stud. Polonist.” 2014 nr 1/2 s. 101-108. – Józef Wittlin w nielubianym mieście. W: Od New Orleans do Mississauga. Wwa 2015 s. 50-65. – Zwątpienie (w) tożsamość i wielokulturowość. W: W ogrodzie świata. Kr. 2015 s. 265-279.

Prace redakcyjne i edytorskie

  1. Po Dantem. Wybór materiałów z VIII Konferencji Pracowników Naukowych i Studentów Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Pod red. J. Olejniczaka. Katow.: Górnośląskie Centrum Kultury 1996, 158 s.
  2. Na boku. Pisarze teoretykami literatury?... (Szkice).
  3. [T. 1.] Red. nauk.: J. Olejniczak i M. Bogdanowska. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 179 s.

    T. 2. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szewerna-Dyrszka. Katow.: Wydawn. UŚl. 2010, 215 s. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 2778.

    T. 3. Red. nauk. J. Olejniczak i A. Szawerna-Dyrszka. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 178 s.

  4. Starość raz jeszcze... (Szkice). Red.: J. Olejniczak, S. Zając. Katow.: Ag. Artyst. Para 2007, 291 s.]
  5. Materiały konferencji, która odbyła się w 2006 w Katow.

  6. Ciało, granice, kanon. Studia. Pod red. J. Olejniczaka i M. Rygielskiej. Katow.: Ag. Artyst. Para 2008, 247 s.
  7. E. Ożarowska: Bez tytułu. Wiersze. Wybór … Katow.: Ag. Artyst. Para 2009, 32 s
  8. Polityczność literatury, polityczność literaturoznawstwa, gramatyka sprzeciwu. Red.: J. Olejniczak, R. Knapek, M. Szumna. Katow.: Ag. Artyst. Para 2012, 298 s.
  9. Teoria nad-interpretacją? Pod red. J. Olejniczaka, M. Baron, P. Tomczoka. Katow.: UŚl.: Wydawn. FA-art 2012, 238 s.
  10. J. Wittlin: Listy do redaktorów „Wiadomości”. Oprac. i przyp. opatrzył J. Olejniczak. Konsultacja edytorska: B. Dorosz. Tor.: Wydawn. Nauk. UMK 2104, 506 s.
  11. Nowy Nowak (Tadeusz). Zbiór szkiców. Pod red. J. Olejniczaka i R. Knapka. Z reprodukcją obrazów S. Baja. Katow: Wydawn. UŚl 2016, 262 s. Pr. Nauk. UŚl. w Katow., 3517.

OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2010, 2013.

Powrót na górę↑

Arkadia i małe ojczyzny

  • A. DZIADEK. „Postscriptum” 1992 nr 3.
  • A. BAGŁAJEWSKI: Wygnanie i powrót. „Znak” 1993 nr 11.
  • M. KRAKOWIAK. „Ruch Lit.” 1993 z. 6.
  • J. KUBICKA. „Słowo” 1993 nr 146.
  • A.S. KOWALCZYK: Stąd do Arkadii. „Kresy” 1994 nr 17.

Powrót na górę↑

Czytając Miłosza

  • A. DZIADEK: Jak czytać Miłosza? „Śląsk” 1997 nr 11.

Powrót na górę↑

Emigracje

  • R. MOCZKODAN: Rozczarowujące „Emigracje”... „Arch. Emigracji” 2000 z. 3.

Powrót na górę↑

W-Tajemniczanie – Aleksander Wat

  • P. MAJERSKI: Twarz poety. „Nowe Książ.” 1999 nr 12.
  • B. PRZYMUSZAŁA: Wat i Derrida? „Pozn. Stud. Polonist. Ser. Lit.” 2000 t. 7.
  • H. WITEK: W-Tajemniczanie. „Śląsk” 2001 nr 2.

Powrót na górę↑

Kłamstwo nieprzerwanie nas drąży

  • T. MIZERKIEWICZ. „Pam. Lit.” 2004 z. 4.

Powrót na górę↑

Powroty w śmierć

  • B. PIEŃKOWSKA: Pięć ruchów w stronę śmierci. „Nowe Książ.” 2009 nr 11.
  • D. KISIAŁA: Śmiertelnie niebezpieczne podróże i tajemnica „sztuki poetyckiej”. „Postscriptum Polonist.” 2011 nr 2

Powrót na górę↑

Marlena Sęczek

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Józef OLEJNICZAK
Nawigacja
Narzędzia