|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | '''RUDNICKI Janusz''' | + | <div id="shortDescription"> |
| | + | <p>ur. 1956</p> |
| | + | <p>Pseud.: Marek Szczukocki.</p> |
| | + | <p>Prozaik, felietonista.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | '''ur. 1956''' | + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | <p>Urodzony 13 listopada 1956 w Kędzierzynie-Koźlu; syn Tadeusza Rudnickiego, kierowcy, i Wiesławy z domu Kilarskiej, księgowej. Uczęszczał do Liceum Ekonomicznego; w 1977 zdał maturę. Następnie do 1979 kontynuował naukę w Studium Kulturalno-Oświatowym w Opolu ze specjalizacją teatralną. Równocześnie od 1977 pracował w Kędzierzynie-Koźlu jako instruktor do spraw kulturalno-oświatowych. Stworzył wówczas działający do 1980 kabaret „Wiertło”. Był zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”; 13 grudnia 1981 został internowany i do października 1982 przebywał w więzieniu w Opolu, a później w Nysie. W 1983 wyjechał na stałe do Niemiec i zamieszkał w Hamburgu. W 1984-85 pracował jako redaktor w wychodzącym w Berlinie Zachodnim dwutygodniku „Pogląd”. Debiutował w 1985 opowiadaniem pt. ''Przemarsz sekretarzy prowincjonalnych'', opublikowanym na łamach miesięcznika kulturalno-politycznego „Archipelag”, Berlin Zachodni (nr 4), z którym współpracował także w latach następnych. Publikował też w paryskiej „Kulturze” (m.in. w 1986 pod pseud. Marek Szczukocki). W 1988 rozpoczął współpracę z miesięcznikiem „Twórczość”, w którym od 1991 zamieszczał m.in. cykl ''Listy z Hamburga''. Od 1991 studiował slawistykę i germanistykę na Uniwersytecie w Hamburgu; w 1995 otrzymał magisterium z zakresu slawistyki. Następnie do 2005 pracował jako redaktor w Heinrich Bauer Verlag w Hamburgu. Równocześnie kontynuował twórczość literacką. W 2007 został felietonistą magazynu „Machina”. Odbywał podróże między Polską, Niemcami i Czechami.</p> |
| | + | <p>Z Ewą Rudnicką, nauczycielką, ma dwóch synów, Michała (ur. 1978) i Jana (ur. 1992). Mieszka w Hamburgu i w Pradze.</p> |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Pseud.: Marek Szczukocki.
| + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
| | | | |
| − | Prozaik, felietonista.
| + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| − | Urodzony 13 listopada 1956 w Kędzierzynie-Koźlu; syn Tadeusza Rudnickiego, kierowcy, i Wiesławy z domu Kilarskiej, księgowej. Uczęszczał do Liceum Ekonomicznego; w 1977 zdał maturę. Następnie do 1979 kontynuował naukę w Studium Kulturalno-Oświatowym w Opolu ze specjalizacją teatralną. Równocześnie od 1977 pracował w Kędzierzynie-Koźlu jako instruktor do spraw kulturalno-oświatowych. Stworzył wówczas działający do 1980 kabaret „Wiertło”. Był zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”; 13 grudnia 1981 został internowany i do października 1982 przebywał w więzieniu w Opolu, a później w Nysie. W 1983 wyjechał na stałe do Niemiec i zamieszkał w Hamburgu. W 1984-85 pracował jako redaktor w wychodzącym w Berlinie Zachodnim dwutygodniku „Pogląd”. Debiutował w 1985 opowiadaniem pt. ''Przemarsz sekretarzy prowincjonalnych'', opublikowanym na łamach miesięcznika kulturalno-politycznego „Archipelag”, Berlin Zachodni (nr 4), z którym współpracował także w latach następnych. Publikował też w paryskiej „Kulturze” (<nowiki>m.in</nowiki>. w 1986 pod pseud. Marek Szczukocki). W 1988 rozpoczął współpracę z miesięcznikiem „Twórczość”, w którym od 1991 zamieszczał <nowiki>m.in</nowiki>. cykl ''Listy z Hamburga''. Od 1991 studiował slawistykę i germanistykę na Uniwersytecie w Hamburgu; w 1995 otrzymał magisterium z zakresu slawistyki. Następnie do 2005 pracował jako redaktor w Heinrich Bauer Verlag w Hamburgu. Równocześnie kontynuował twórczość literacką. W 2007 został felietonistą magazynu „Machina”. Odbywał podróże między Polską, Niemcami i Czechami.
| + | <li> [[#Cholerny świat|Cholerny świat]]. Listy z Hamburga. [Opowiadania, eseje]. Pierwodr. pt. List z Hamburga (1-15). „Twórczość” 1991 nr 8, 1992 nr 1, 3, 6, 9-11, 1993 nr 1, 5, 8, 10, 11. Wyd. osob. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1994, 247 s. Zob. też poz. 3.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Jadąc do Berlina. Woron, Niemcy; Z teki korespondenta zajebistego; Koniec wakacji; Ten Kafka, ten Kafka; Ja i moje pchły, czyli to co mnie gryzie; Moje przygody z ludźmi, czyli jak statystowałem i recenzowałem; Schulz ’92; Pociąg, ja łebski fryzjer i inni; Dziennik pokładowy mojej skołatanej głowy; Huragan nad Mechnicą; Schulz’92. Postscriptum; Babel i inni.</p> |
| | + | <p class='comment'>Adapt. radiowa opowiadania Huragan nad Mechnicą pt. Huragan nad Mechnicą albo koniec PRL-u.: Radio 1994.</p> |
| | + | <li> [[#Można żyć|Można żyć]]. [Opowiadania]. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1992, 250 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Nagroda Literacka im. N. Gall za opowiadanie: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca w 1988, Nagroda im. S. Piętaka w 1992.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Odwiedziny; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Można żyć; Opowiadanie na moją pamiątkę; Skądś mruga; Gieniuś; „Paluszko nie wypuszczaj tramwai!”.</p> |
| | + | <p class='comment'>Adapt.: teatr.: opowiadania Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca. Adapt. i reż.: G. Mrówczyński. Wyst. Gorzów Wielkopolski, T. im. J. Osterwy 1996, – radiowa: opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca pt.: Trzecia w lewo. Radio 1993; opowiadania: Można żyć: Cz. 1-4. Radio 1993.</p> |
| | + | <li> [[#Tam i z powrotem po tęczy|Tam i z powrotem po tęczy]]. Listy z Hamburga – ciąg dalszy. [Opowiadania, eseje.]. Pierwodr. pt. List z Hamburga (16-22). „Twórczość” 1994 nr 3, 1995 nr 7/8, 1996 nr 3, 6, 9, 1997 nr 3, 6. Wyd. osob. ze wstępem H. Berezy. Wwa: PIW 1997, 323 s. ''Nowa Proza Pol.'' Zob. też poz. 1.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: H. Bereza: Robota . – Chrobotek reniferowy; Ja i akredytacja; O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej; Zatrata albo śmierć komiwojażera; Męka kartoflana; Ja i Aleksander Kwaśniewski na Górze Świętej Anny; Kędzierzyn-Koźle pod wodą, – nadto: Uschi nie żyje [utwór spoza cyklu].</p> |
| | + | <p class='comment'>Adapt. radiowa opowiadania Uschi nie żyje pt. Uschi in the sky with diamonds. Radio 1994.</p> |
| | + | <li> [[#Męka kartoflana|Męka kartoflana]]. Opowiadania. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 2000, 323 s. Wyd. 2 zmien. Wwa: W.A.B. 2011, 399 s. ''Archipelagi.''</li> |
| | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B., plik w formacie PDF.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Cz. I: [z poz. 1:] Można żyć; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Odwiedziny, – Uschi nie żyje [poz. 3]. – Cz. II: [z poz. 2:] Schulz ’92; Schulz ’92. Postscriptum, – O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej [poz. 3]. – Cz. III. Męka kartoflana [poz. 3]. – H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie). – W wyd. 2 dodano: Słowo [wstęp J. Rudnickiego] oraz opowiadanie Uschi, – pominięto: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie).</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. niem.: Der Grenzgänger. Przeł.: U. Kiermeier, H. Bereska, D. Daume. Herne 2002.</p> |
| | + | <li> [[#Mój Wehrmacht|Mój Wehrmacht]]. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B. 2004, 162 s. ''Archipelagi.''</li> |
| | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B., plik w formacie PDF.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: I. Czytanie: Siedem kobiet Bertolda Brechta; Hitler całuje rączki, czyli pierwsze damy Trzeciej Rzeszy. – II. Pisanie: Jestem na wczasach; Na dowód, że żyję; Zerwanie ścięgna; Chwile; Listopad na Sternschanze; Czarny tulipan; Rozwiedzione wdowy; Foki i ludzie; Złodziej mandatów; Rumuński kochanek; Okna i drzwi; Pożegnanie z Marią; Mój Wermacht; Na łopatkach (Leżąc).</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. czes.: Mein Kampf a moje jiné boje. [Przeł.:] V. Vytřisalová. Praha 2012.</p> |
| | + | <li> [[#Chodźcie, idziemy|Chodźcie, idziemy]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B 2007, 187 s. ''Archipelagi.''</li> |
| | + | <p class='comment'>Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2008 i nominacja do powołanej przez parlament Unii Europejskiej – Europejskiej Nagrody Lit. (EUPL) w 2009.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł. czes.: Pojd’te, jdeme. [Przeł.:] V. Vytřisalová . Praha 2012.</p> |
| | + | <li> [[#Śmierć czeskiego psa|Śmierć czeskiego psa]]. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B 2009, 208 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Nominacje w 2010: do finału Nagrody Lit. Nike, do Nagrody Lit. Gdynia, do półfinału Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus, Nagrody im. W. Reymonta.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Teksty pierwsze: Śmierć czeskiego psa; Robaczywy pacierz; W kosmosie; Jadnoaktówka; Na wyciągu; Tu stacja Kędzierzyn-Koźle; Na barykadzie; Zawał mam; Cierpienie głupiego Augusta; Na wzgórzu; Na cmentarzu. – Teksty drugie: Andersen, Andersen; Na ambonie; W Pradze; Osoba pierwszej liczby jak najbardziej pojedynczej; Jeżdżąc; Alma; Księga skarg i zażaleń.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: bułg.: Sm''rtta na češkoto kuče .[Przeł.:] P. Spasova, [Sofiâ] 2016, – czes.: Smrt českého psa. [Przeł.:] V. Vytřísalowá, J. Faber. Ostrava 2008.</p> |
| | + | <li> [[#Trzy razy tak!|Trzy razy tak!]] [Opowiadania]. Wwa: W.A.B. -Grupa Wydawn. Foksal 2013, 205 s. ''Archipelagi''</li> |
| | + | <p class='comment'>Życiorysta. [Eseje biograficzne]. Wwa: Grupa Wydawn. Foksal 2014, 346 s.</p> |
| | + | <p class='comment'>Na s. tyt. logo wydawcy: Wydawn. W.A.B.</p> |
| | + | <p class='block'>Przekłady utworów J. Rudnickiego w antologiach zagranicznych, m.in.: niem.: Nach den Gewittern. Ein polnisch-deutsches Lesebuch. [Red.] K.D. Sommer. Göttingen 1995; Zwischen den Linien. Eine polnische Anthologie. [Red.] S. Geist. [Posł.:] S. Bereska. Hannover 1996; Landschaften und Luftinseln. Polnische Erzählungen der Gegenwart. [Red.] A. Markiewicz. München 2000; Napisane w Niemczech. Antologia Geschrieben In Deutschland. Anthologie. [Wybór i wstęp:] P. Piaszczyński, K.M. Zaluski. Jestetten 2000, – ros.: Inostrannaâ literatura. Istorii prošlogo i Budnego, pol’skaâ literatura segodnâ. [Moskva] 2006.</p> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| − | Z Ewą Rudnicką, nauczycielką, ma dwóch synów, Michała (ur. 1978) i Jana (ur. 1992). Mieszka w Hamburgu i w Pradze.
| + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| |
| | | | |
| − | 1. <nowiki>Cholerny świat. Listy z Hamburga. [Opowiadania, eseje].</nowiki> Pierwodr. pt. List z Hamburga (1-15). „Twórczość” 1991 nr 8, 1992 nr 1, 3, 6, 9-11, 1993 nr 1, 5, 8, 10, 11. Wyd. osob. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1994, 247 s. Zob. też poz. 3.
| + | <ul> |
| | + | <li>Ank. 2009.</li> |
| | + | <li> Wywiady: Ser w hamburskim porcie i inne harcerskie tropy. Rozm. D. Nowacki. „Nowy Nurt” 1995 nr 18; „ …jestem głuchy na pozaziemskie tam-tamy”. Rozm. K. Niewrzęda. „Pogranicza” 2002 nr 5; Panna „S” się postarzała. Rozm. W. Potocki. „Nowa Tryb. Opol.” 2005 nr 200; Pisarz krajowy w delegacji. Rozm. M. Robert. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 31; Mój polski słoik na pety. Rozm. I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 216.</li> |
| | + | <li> Pisanie to dla mnie jak czopki. Rozm.: B. Sadulski. „Odra” 2010 nr 10.</li> |
| | + | <li> Łatwopalny tłum. Rozm. A. Pawlicka. „Newsweek Polska” 2016 nr 23.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawartość: Jadąc do Berlina. Woron, Niemcy; Z teki korespondenta zajebistego; Koniec wakacji; Ten Kafka, ten Kafka; Ja i moje pchły, czyli to co mnie gryzie; Moje przygody z ludźmi, czyli jak statystowałem i recenzowałem; Schulz ’92; Pociąg, ja łebski fryzjer i inni; Dziennik pokładowy mojej skołatanej głowy; Huragan nad Mechnicą; Schulz’92. Postscriptum; Babel i inni.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Adapt. radiowa opowiadania Huragan nad Mechnicą pt. Huragan nad Mechnicą albo koniec PRL-u.: Radio 1994.
| |
| | | | |
| − | 2. <nowiki>Można żyć. [Opowiadania]. Wr.: Wydawn. </nowiki>Dolnośl. 1992, 250 s.
| + | <ul> |
| | + | <li>LP XX w. (D. Nowacki).</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Nagroda Literacka im. N. Gall za opowiadanie: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca w 1988, Nagroda im. S. Piętaka w 1992.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawartość: Odwiedziny; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Można żyć; Opowiadanie na moją pamiątkę; Skądś mruga; Gieniuś; „Paluszko nie wypuszczaj tramwai!”.
| + | ===Ogólne=== |
| | | | |
| − | Adapt.: teatr.: opowiadania Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca. Adapt. i reż.: G. Mrówczyński. Wyst. Gorzów Wielkopolski, T. im. J. Osterwy 1996, – radiowa: opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca pt.: Trzecia w lewo. Radio 1993; opowiadania: Można żyć: Cz. 1-4. Radio 1993.
| + | <ul> |
| | + | <li> E. HEN: Obecni są twórczością. „Sł. Pol.” 1989 nr 256.</li> |
| | + | <li> L. BURSKA: Hotel Europa. „Res Publica Nowa” 1996 nr 4 [m.in. dot. J. Rudnickiego].</li> |
| | + | <li> H. BEREZA: Robota. „Twórczość” 1997 nr 6.</li> |
| | + | <li> J. ŁUKOSZ: Janusz Rudnicki. „Sycyna” 1998 nr 6, przedr. pt. Zatrat. W tegoż: Imperia i prowincje. Wr. 2000.</li> |
| | + | <li> A. MIZERKA: „Picaro”, picer Rudnicki. „Twórczość” 2003 nr 7/8.</li> |
| | + | <li> M. JENTYS: Człowiek niepokorny. O Januszu Rudnickim. W tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009.</li> |
| | + | <li> M. DĄBROWSKI: Wokół stereotypów polskości i niemieckości: Rudnicki i Załuski. „Porównania” 2009 nr 6.</li> |
| | + | <li> M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Janusz Rudnicki – „Nieemigrant” wyobraźni: Głos wołającego na emigracji; Poetyka doświadczenia; Sceptyczna narracja o tożsamości zadanej (samemu sobie). W tejże: Współczesny polski pisarz w Niemczech – doświadczenie, tożsamość, narracja. Pozn. 2010.</li> |
| | + | <li> H. GOSK: My i oni, czyli o (nie)możliwości zostania „tubylcem” . Metaliterackie pomysły Janusza Rudnickiego oraz Zbigniewa Kruszyńskiego na opowieść o ostatniej fali polskiej emigracji do Europy Zachodniej. W: Poetyka migracji. Katow. 2013.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Udaję że nie udaję. (Trzy razy Janusz Rudnicki). „Wyspa” 2014 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Jego Wehrmacht, czyli polsko-niemiecka akademia językowa Janusza Rudnickiego w „Książkach. Magazynie do czytania”. „Porównania” 2014 T. 15.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 3. <nowiki>Tam i z powrotem po tęczy. Listy z Hamburga – ciąg dalszy. [Opowiadania, eseje.]</nowiki>. Pierwodr. pt. List z Hamburga (16-22). „Twórczość” 1994 nr 3, 1995 nr 7/8, 1996 nr 3, 6, 9, 1997 nr 3, 6. Wyd. osob. ze wstępem H. Berezy. Wwa: PIW 1997, 323 s. ''Nowa Proza Pol.'' Zob. też poz. 1.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawartość: H. Bereza: Robota . – Chrobotek reniferowy; Ja i akredytacja; O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej; Zatrata albo śmierć komiwojażera; Męka kartoflana; Ja i Aleksander Kwaśniewski na Górze Świętej Anny; Kędzierzyn-Koźle pod wodą, – nadto: Uschi nie żyje<nowiki> [utwór spoza cyklu].</nowiki>
| + | ===Cholerny świat=== |
| | | | |
| − | Adapt. radiowa opowiadania Uschi nie żyje pt. Uschi in the sky with diamonds. Radio 1994.
| + | <ul> |
| | + | <li> D. BITNER: Żyć w cholernym świecie. „Nowy Nurt” 1995 nr 9.</li> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Luzak z Hamburga. „Wiad. Kult.” 1995 nr 20.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Janusz Rudnicki w stanie nieważkości. „Twórczość” 1995 nr 6.</li> |
| | + | <li> H. GOSK: Showmaster Janusz. „Nowe Książ.” 1995 nr 6.</li> |
| | + | <li> J. JARZĘBSKI: „Kręcenie kuprem własnego stylu” – i co z tego wynikło. „Życie Warsz.” Dod. „Ex Libris” 1995 nr 71, przedr. w tegoż: Apetyt na przemianę. Kr. 1997.</li> |
| | + | <li> M. JENTYS: Pozorne sacrum, pozorna profanacja. „Sycyna” 1995 nr 8.</li> |
| | + | <li> J. KLEJNOCKI: Skurcze wrażliwości. „Polityka” 1995 nr 8.</li> |
| | + | <li> D. NOWACKI: Nie dopieczony hamburger. „FA-art” 1995 nr 1.</li> |
| | + | <li> P. ŚLIWIŃSKI: Chłopiec, pióra na trapezie. „Kresy” 1995 nr 23.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 4. Męka kartoflana. Opowiadania. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 2000, 323 s. Wyd. 2 zmien. Wwa: W.A.B. 2011, 399 s. ''Archipelagi.''
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B., plik w formacie PDF.
| + | ===Można żyć=== |
| | | | |
| − | Zawartość: Cz. I:<nowiki> [z poz. 1:] Można żyć; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Odwiedziny,</nowiki> – Uschi<nowiki> nie żyje [poz. 3]. – Cz. II</nowiki>:<nowiki> [z poz. 2:] Schulz ’92; Schulz ’92. Postscriptum, –</nowiki> <nowiki>O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej [poz. 3]. – Cz. III. Męka kartoflana [poz. 3].</nowiki> – H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie). – W<nowiki> wyd. 2 dodano: Słowo [wstęp J.</nowiki> Rudnickiego] oraz opowiadanie Uschi, – pominięto: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie).
| + | <ul> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Kostur wygnańca i błazeńska czapka. „Polityka” 1992 nr 48.</li> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Stłuczone okulary emigranta. „Twórczość” 1993 nr 1.</li> |
| | + | <li> I. JAROSIŃSKA: Gdzie jest ten emigracyjny skowyt? [dot. też M. Gretkowskiej]. „Nowe Książ.” 1993 nr 12.</li> |
| | + | <li> W. ODOJEWSKI: Obym się pomylił. „Kultura”, Paryż 1993 nr 4, polem. J. Rudnicki: Szanowny panie Włodzimierzu. „Kultura” Paryż 1993 nr 6.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Między autentyzmem a groteską. „Prz. Powsz.” 1993 nr 5, przedr. pt. J.R.: życie groteską w tegoż: A mury runęły. Wr. 1995.</li> |
| | + | <li> M. PRUS: Szarość emigracji. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40.</li> |
| | + | <li> M. RATAJCZAK: Można żyć, można pisać. „Odra” 1993 nr 3.– B. ZADURA: Można czytać. „Regiony” 1993 nr 4, przedr. w tegoż: Szkice, recenzje, felietony. T. 2. Wr. 2007.</li> |
| | + | <li> L. BOROWCZYK: Łazarz w labiryncie cywilizacji. „Czas Kult.” 1994 nr 2.</li> |
| | + | <li> [Rec. adaptacji teatr. opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca:] E. BANIEWICZ: Na styku kultur. „Twórczość” 1996 nr 6; W. NECHAMKIS: Nichtdenken! Parken lernen! „Die Zeit”, Hamburg 1996 nr 20, przekł. pol.: Déjá vu na scenie. Przeł. E. Kuliberda. „Odra” 1996 nr 6.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekł. niem.: Der Grenzgänger. Przeł.: U. Kiermeier, H. Bereska, D. Daume. Herne 2002.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 5. Mój Weh<nowiki>rmacht. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B</nowiki>. 2004, 162 s. ''Archipelagi.''
| + | ===Tam i z powrotem po tęczy=== |
| | | | |
| − | Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B., plik w formacie PDF.
| + | <ul> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Rudnicki wiąże sznurówki. „Twórczość” 1998 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. CIEŚLIK: Przez rzekę i z powrotem. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 93.</li> |
| | + | <li> D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. „Opcje” 1998 nr 1, przedr. w tegoż: Zawód: czytelnik. Kr. 1999.</li> |
| | + | <li> K. UNIŁOWSKI: Odra-Trans (J.R.). „FA-art” 1998 nr 1/2, przedr. w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kr. 2002.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawartość: I. Czytanie: Siedem kobiet Bertolda Brechta; Hitler całuje rączki, czyli pierwsze damy Trzeciej Rzeszy. – II. Pisanie: Jestem na wczasach; Na dowód, że żyję; Zerwanie ścięgna; Chwile; Listopad na Sternschanze; Czarny tulipan; Rozwiedzione wdowy; Foki i ludzie; Złodziej mandatów; Rumuński kochanek; Okna i drzwi; Pożegnanie z Marią; Mój Wermacht; Na łopatkach (Leżąc).
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekł. czes.: Mein Kampf a moje jiné<nowiki> boje. [Przeł.</nowiki>:] V. Vytřisalová. Praha 2012.
| + | ===Męka kartoflana=== |
| | | | |
| − | 6. <nowiki>Chodźcie, idziemy. [Powieść]. Wwa: W.A.B 2007, 187 s.</nowiki> ''Archipelagi.''
| + | <ul> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Kostka Rudnickiego. „Twórczość” 2000 nr 11.</li> |
| | + | <li> M. CIEŚLIK: Męka rudnicka. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 213.</li> |
| | + | <li> D. NOWACKI: Zabieg konserwatorski. „Nowe Książ.” 2000 nr 11.</li> |
| | + | <li> E. WNUK: Tragikomista. „Głos Pomor.” 2000 nr 187.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Z Hamburga przez Kędzierzyn-Koźle do Hamburga. „Rzeczpospolita” 2001 nr 83.</li> |
| | + | <li> P. KĘPIŃSKI: Żongler z Hamburga. „Życie” 2001 nr 75.</li> |
| | + | <li> M. MIZURO: Sytuacja rudnicka. „Odra” 2001 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. PIETRZAK: O pisarzu, który wie jak się nazywa. „Tygiel Kult.” 2001 nr 7/9.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: „Rudnickie” narracje. „Prz. Powsz.” 2011 nr 7/8.</li> |
| | + | <li> E. SZYBOWICZ: Rudnicki pisarz polski. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 25.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2008 i nominacja do powołanej przez parlament Unii Europejskiej – Europejskiej Nagrody Lit. (EUPL) w 2009.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekł. czes.: Pojd’te, jdeme<nowiki>. [Przeł.</nowiki>:] V. Vytřisalová . Praha 2012.
| + | ===Mój Wehrmacht=== |
| | | | |
| − | 7. <nowiki>Śmierć czeskiego psa. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B 2009, 208 s.</nowiki>
| + | <ul> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Wśród czasopism. „Twórczość” 2003 nr 3 [dot. fragm. druk w „FA-art” 2002 nr 4].</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Na dnie siebie samego. „Rzeczpospolita” 2004 nr 306.</li> |
| | + | <li> M. CUBER: Romans z Hitlerem. „Nowe Książ.” 2005 nr 2.</li> |
| | + | <li> M. MIZURO: Intensywna niekompatybilność. „Odra” 2005 nr 2.</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Czytanie jako pisanie. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 5.</li> |
| | + | <li> A. NĘCKA: W miłosnym uścisku śmierci. „Opcje” 2005 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Czytaniopisanie J.R. „Prz. Powsz.” 2005 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. PIETRZAK: Położenie leżącego. „Twórczość” 2005 nr 5.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Śmierć czeskiego psa].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Nominacje w 2010: do finału Nagrody Lit. Nike, do Nagrody Lit. Gdynia, do półfinału Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus, Nagrody im. W. Reymonta.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawartość: Teksty pierwsze: Śmierć czeskiego psa; Robaczywy pacierz; W kosmosie; Jadnoaktówka; Na wyciągu; Tu stacja Kędzierzyn-Koźle; Na barykadzie; Zawał mam; Cierpienie głupiego Augusta; Na wzgórzu; Na cmentarzu. – Teksty drugie: Andersen, Andersen; Na ambonie; W Pradze; Osoba pierwszej liczby jak najbardziej pojedynczej; Jeżdżąc; Alma; Księga skarg i zażaleń.
| + | ===Chodźcie, idziemy=== |
| | | | |
| − | Przekł.: bułg.: <nowiki>Sm''</nowiki>rtta na češkoto kuče<nowiki> .[Przeł.:] P. </nowiki>Spasova<nowiki>, [</nowiki>Sofiâ] 2016, – czes.: Smrt českého psa. <nowiki>[</nowiki>Przeł.:] V. Vytřísalowá, J. Faber. Ostrava 2008.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. BOCZKOWSKA: Gazowa apokalipsa. „Opcje” 2008 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. JENTYS: Człowiek igraszką losu. „Twórczość” 2008 nr 8.</li> |
| | + | <li> T. MIZERKIEWICZ: Cyrk na (zardzewiałych) kółkach. „FA-art” 2008 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. RADZIWON: Życie, cyrk objazdowy. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 128.</li> |
| | + | <li> Z. BIDAKOWSKI: Gaz na ulicach. „Rzeczpospolita” 2009 nr 32.</li> |
| | + | <li> J. SUJKA: Obce mniej obce, a swoje wcale nie własne. „Tygiel Kult.” 2012 nr 4/6 [dot. m.in. J. Rudnickiego].</li> |
| | + | <li> A. WIEDEMANN: Matki. W tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wr. 2016.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 8. Trzy razy tak! <nowiki>[Opowiadania]. Wwa: W</nowiki>.A.B. -Grupa Wydawn. Foksal 2013, 205 s. ''Archipelagi''
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Życiorysta<nowiki>. [Eseje biograficzne]. Wwa: Grupa </nowiki>Wydawn. Foksal 2014, 346 s.
| + | ===Śmierć czeskiego psa=== |
| | | | |
| − | Na s. tyt. logo wydawcy: Wydawn. W.A.B.
| + | <ul> |
| | + | <li> H. BEREZA: Diabelstwo. „Więź” 2009 nr 11/12.</li> |
| | + | <li> M.M. BESZTERDA: Polonez na polu minowym. „Wyspa” 2009 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. DĘBORÓG-BYLCZYŃSKI: Heimat raz jeszcze. „Śląsk” 2009 nr 12.</li> |
| | + | <li></li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | | | |
| − | Przekłady utworów J. Rudnickiego w antologiach zagranicznych, <nowiki>m.in</nowiki>.: niem.: Nach den Gewittern. Ein polnisch-deutsches Lesebuch.<nowiki> [Red.] K.D. Sommer.</nowiki> Göttingen 1995; Zwischen den Linien. Eine polnische Anthologie.<nowiki> [Red.] S. Geist. [</nowiki>Posł.:] S. Bereska. Hannover 1996; Landschaften und Luftinseln. Polnische Erzählungen der Gegenwart.<nowiki> [Red.] A. </nowiki>Markiewicz. München 2000; Napisane w Niemczech. Antologia = Geschrieben In Deutschland. Anthologie.<nowiki> [</nowiki>Wybór i wstęp:] P. Piaszczyński, K.M. Zaluski. Jestetten 2000, – ros.: Inostrannaâ literatura. Istorii prošlogo i Budnego, pol’skaâ literatura segodnâ<nowiki>. [</nowiki>Moskva] 2006.
| + | <ul> |
| | + | <li>D. GAJDA: Za czeskim psem na pewno pójdziemy. „Nowe Książ.” 2009 nr 8.</li> |
| | + | <li> P. KOFTA: Bardzo niewygodny świat. „Dziennik” 2009 nr 154.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Księga skarg i zażaleń J.R. „Prz. Powsz.” 2009 nr 10.</li> |
| | + | <li> A. WIEDEMANN: Wie ein Hund. (List z Gocławia). „Twórczość” 2009 nr 11, przedr. W tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wr. 2016.</li> |
| | + | <li> M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: „Cave canem”. „FA-art” 2009 nr 3.</li> |
| | + | <li> K. IWASIÓW: Post emigracyjna tożsamość. (Na przykładzie zbioru opowiadań J. Rudnickiego: „Śmierć czeskiego psa”). W: Dziedzictwo kulturowe regionu pogranicza. T. 3. Gorzów Wielkopolski 2010.</li> |
| | + | <li> J. KURKIEWICZ: Ja, najwybitniejszy żyjący pisarz polski. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 149.</li> |
| | + | <li> M. MIZURO: Ściana, czyli klasyka. „Odra” 2010 nr 1.</li> |
| | + | <li> M. MOSTEK: Przypadkiem wszyscy jesteśmy wariatami. „Res Publica Nowa” 2010 nr 11/12.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Mój Wehrmacht].</li> |
| | + | <li> A. WÓDKOWSKA: Czar brzydkich słów. „Czas Kult.” 2011 nr 1.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===Trzy razy tak!=== |
| | | | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | <ul> |
| | + | <li> I. OKULSKA: Herr Rudnik zapładnia teorię. „Twórczość” 2013 nr 8.</li> |
| | + | <li> M. SENDECKI: Trzy razy tak i trochę być może. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 105.</li> |
| | + | <li> J. CZECHOWICZ: Śmiech i łzy, nihil novi… [on-line]. [dostęp 4 grudnia 2016] Dostępny w Internecie: [http://krytycznymokiem.blogspot.com/2013/06/trzy-razy-tak-janusz-rudnicki.html http://krytycznymokiem.blogspot.com/2013/06/trzy-razy-tak-janusz-rudnicki.html].</li> |
| | + | <li> A. LIPCZAK. [on line] [dostępny 2 grudnia 2016] Dostęp w Internecie: http://culture.pl/pl/dzielo/janusz-rudnicki-trzy-razy-tak.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Ank. 2009. – Wywiady: Ser w hamburskim porcie i inne harcerskie tropy. Rozm. D. Nowacki. „Nowy Nurt” 1995 nr 18; „ …jestem głuchy na pozaziemskie tam-tamy”. Rozm. K. Niewrzęda. „Pogranicza” 2002 nr 5; Panna „S” się postarzała. Rozm. W. Potocki. „Nowa Tryb. Opol.” 2005 nr 200; Pisarz krajowy w delegacji. Rozm. M. Robert. „Dziennik” dod. „Kultura” 2009 nr 31; Mój polski słoik na pety. Rozm. I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 216. – Pisanie to dla mnie jak czopki. Rozm.: B. Sadulski. „Odra” 2010 nr 10. – Łatwopalny tłum. Rozm. A. Pawlicka. „Newsweek Polska” 2016 nr 23.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | LP XX w. (D. Nowacki).
| + | ===Życiorysta=== |
| | | | |
| − | Ogólne: E. HEN: Obecni są twórczością. „Sł. Pol.” 1989 nr 256. – L. BURSKA: Hotel Europa. „Res Publica<nowiki> Nowa” 1996 nr 4 [m.in. dot. J.</nowiki> Rudnickiego]. – H. BEREZA: Robota. „Twórczość” 1997 nr 6. – J. ŁUKOSZ: Janusz Rudnicki. „Sycyna” 1998 nr 6, przedr. pt. Zatrat. W tegoż: Imperia i prowincje. Wr. 2000. – A. MIZERKA: „Picaro”, picer Rudnicki. „Twórczość” 2003 nr 7/8. – M. JENTYS: Człowiek niepokorny. O Januszu Rudnickim. W tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009. – M. DĄBROWSKI: Wokół stereotypów polskości i niemieckości: Rudnicki i Załuski. „Porównania” 2009 nr 6. – M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Janusz Rudnicki – „Nieemigrant” wyobraźni: Głos wołającego na emigracji; Poetyka doświadczenia; Sceptyczna narracja o tożsamości zadanej (samemu sobie). W tejże: Współczesny polski pisarz w Niemczech – doświadczenie, tożsamość, narracja. Pozn. 2010. – H. GOSK: My i oni, czyli o (nie)możliwości zostania „tubylcem” . Metaliterackie pomysły Janusza Rudnickiego oraz Zbigniewa Kruszyńskiego na opowieść o ostatniej fali polskiej emigracji do Europy Zachodniej. W: Poetyka migracji. Katow. 2013. – J. DRZEWUCKI: Udaję że nie udaję. (Trzy razy Janusz Rudnicki). „Wyspa” 2014 nr 1. – M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Jego Wehrmacht, czyli polsko-niemiecka akademia językowa Janusza Rudnickiego w „Książkach. Magazynie do czytania”. „Porównania” 2014 T. 15.
| + | <ul> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Odnowiony Rudnicki. „Twórczość” 2015 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Opowiada książki. „Elewator” 2015 nr 1.</li> |
| | + | <li> C. ROSIŃSKI: Janusza R. portret przy książce. „Nowe Książ.” 2015 nr 3.</li> |
| | + | <li> D. NOWACKI. [on-line] [dostęp 2 grudnia 2016] Dostęp w Internecie: [http://www.instytutksiazki.pl/ksiazki-detal,literatura-polska,9917,zyciorysta.html http://www.instytutksiazki.pl/ksiazki-detal,literatura-polska,9917,zyciorysta.html].</li> |
| | + | <li> B. DARSKA: „Życiorysta” Janusza Rudnickiego: podróże małe i duże [on –line] [dostęp 2 grudnia 2016] Dostępny w Internecie: http://ksiazki.onet.pl/recenzje/zyciorysta-janusza-rudnickiego-podroze-male-i-duze-recenzja/8yq2e.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Cholerny świat (poz. 1): D. BITNER: Żyć w cholernym świecie. „Nowy Nurt” 1995 nr 9. – L. BUGAJSKI: Luzak z Hamburga. „Wiad. Kult.” 1995 nr 20. – J. DRZEWUCKI: Janusz Rudnicki w stanie nieważkości. „Twórczość” 1995 nr 6. – H. GOSK: Showmaster Janusz. „Nowe Książ.” 1995 nr 6. – J. JARZĘBSKI: „Kręcenie kuprem własnego stylu” – i co z tego wynikło. „Życie Warsz.” Dod. „Ex Libris” 1995 nr 71, przedr. w tegoż: Apetyt na przemianę. Kr. 1997. – M. JENTYS: Pozorne sacrum, pozorna profanacja. „Sycyna” 1995 nr 8. – J. KLEJNOCKI: Skurcze wrażliwości. „Polityka” 1995 nr 8. – D. NOWACKI: Nie dopieczony hamburger. „FA-art” 1995 nr 1. – P. ŚLIWIŃSKI: Chłopiec, pióra na trapezie. „Kresy” 1995 nr 23.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| − | Można żyć (poz. 2): J. DRZEWUCKI: Kostur wygnańca i błazeńska czapka. „Polityka” 1992 nr 48. – L. BUGAJSKI: Stłuczone okulary emigranta. „Twórczość” 1993 nr 1. – I. JAROSIŃSKA: Gdzie jest ten emigracyjny skowyt? <nowiki>[dot. też M. Gretkowskiej]. </nowiki>„Nowe Książ.” 1993 nr 12. – W. ODOJEWSKI: Obym się pomylił. „Kultura”, Paryż 1993 nr 4, polem. J. Rudnicki: Szanowny panie Włodzimierzu. „Kultura” Paryż 1993 nr 6. – M. ORSKI: Między autentyzmem a groteską. „Prz. Powsz.” 1993 nr 5, przedr. pt. J.R.: życie groteską w tegoż: A mury runęły. Wr. 1995. – M. PRUS: Szarość emigracji. „Gaz. Wybor.” 1993 nr 40. – M. RATAJCZAK: Można żyć, można pisać. „Odra” 1993 nr 3.– B. ZADURA: Można czytać. „Regiony” 1993 nr 4, przedr. w tegoż: Szkice, recenzje, felietony. T. 2. Wr. 2007. – L. BOROWCZYK: Łazarz w labiryncie cywilizacji. „Czas Kult.” 1994 nr 2. – <nowiki>[</nowiki>Rec. adaptacji teatr. opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca:] E. BANIEWICZ: Na styku kultur. „Twórczość” 1996 nr 6; W. NECHAMKIS: Nichtdenken! Parken lernen! „Die Zeit”, Hamburg 1996 nr 20, przekł. pol.: Déjá vu na scenie. Przeł. E. Kuliberda. „Odra” 1996 nr 6.
| + | <div class='author'>Barbara Marzęcka</div> |
| | | | |
| − | Tam i z powrotem po tęczy (poz. 3): L. BUGAJSKI: Rudnicki wiąże sznurówki. „Twórczość” 1998 nr 3. – M. CIEŚLIK: Przez rzekę i z powrotem. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 93. – D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. „Opcje” 1998 nr 1, przedr. w tegoż: Zawód: czytelnik. Kr. 1999. – K. UNIŁOWSKI: Odra-Trans (J.R.). „FA-art” 1998 nr 1/2, przedr. w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kr. 2002.
| + | </div> <!-- all --> |
| − | | + | |
| − | Męka kartoflana (poz. 4): L. BUGAJSKI: Kostka Rudnickiego. „Twórczość” 2000 nr 11. – M. CIEŚLIK: Męka rudnicka. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 213. – D. NOWACKI: Zabieg konserwatorski. „Nowe Książ.” 2000 nr 11. – E. WNUK: Tragikomista. „Głos Pomor.” 2000 nr 187. – J. DRZEWUCKI: Z Hamburga przez Kędzierzyn-Koźle do Hamburga. „Rzeczpospolita” 2001 nr 83. – P. KĘPIŃSKI: Żongler z Hamburga. „Życie” 2001 nr 75. – M. MIZURO: Sytuacja rudnicka. „Odra” 2001 nr 1. – M. PIETRZAK: O pisarzu, który wie jak się nazywa. „Tygiel Kult.” 2001 nr 7/9. – M. ORSKI: „Rudnickie” narracje. „Prz. Powsz.” 2011 nr 7/8. – E. SZYBOWICZ: Rudnicki pisarz polski. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 25.
| + | |
| − | | + | |
| − | Mój Wehrmacht (poz. 5): L. BUGAJSKI<nowiki>: Wśród czasopism. „Twórczość” 2003 nr 3 [dot. fragm. druk </nowiki>w „FA-art” 2002 nr 4]. – J. DRZEWUCKI: Na dnie siebie samego. „Rzeczpospolita” 2004 nr 306. – M. CUBER: Romans z Hitlerem. „Nowe Książ.” 2005 nr 2. – M. MIZURO: Intensywna niekompatybilność. „Odra” 2005 nr 2. – A. MADALIŃSKI: Czytanie jako pisanie. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 5. – A. NĘCKA: W miłosnym uścisku śmierci. „Opcje” 2005 nr 1. – M. ORSKI: Czytaniopisanie J.R. „Prz. Powsz.” 2005 nr 3. – M. PIETRZAK: Położenie leżącego. „Twórczość” 2005 nr 5<nowiki>. – M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Śmierć czeskiego psa].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Chodźcie, idziemy (poz. 6): M. BOCZKOWSKA: Gazowa apokalipsa. „Opcje” 2008 nr 1. – M. JENTYS: Człowiek igraszką losu. „Twórczość” 2008 nr 8. – T. MIZERKIEWICZ: Cyrk na (zardzewiałych) kółkach. „FA-art” 2008 nr 1. – M. RADZIWON: Życie, cyrk objazdowy. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 128. – Z. BIDAKOWSKI: Gaz na ulicach. „Rzeczpospolita” 2009 nr 32. – J. SUJKA: Obce mniej obce, a swoje wcale nie własne. „Tygiel Kult.”<nowiki> 2012 nr 4/6 [dot. m.in. J. Rudnickiego]</nowiki>. – A. WIEDEMANN: Matki. W tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wr. 2016.
| + | |
| − | | + | |
| − | Śmierć czeskiego psa (poz. 7): H. BEREZA: Diabelstwo. „Więź” 2009 nr 11/12. – M.M. BESZTERDA: Polonez na polu minowym. „Wyspa” 2009 nr 3. – M. DĘBORÓG-BYLCZYŃSKI: Heimat raz jeszcze. „Śląsk” 2009 nr 12. –
| + | |
| − | | + | |
| − | D. GAJDA: Za czeskim psem na pewno pójdziemy. „Nowe Książ.” 2009 nr 8. – P. KOFTA: Bardzo niewygodny świat. „Dziennik” 2009 nr 154. – M. ORSKI: Księga skarg i zażaleń J.R. „Prz. Powsz.” 2009 nr 10. – A. WIEDEMANN: Wie ein Hund. (List z Gocławia). „Twórczość” 2009 nr 11, przedr. W tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wr. 2016. – M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: „Cave canem”. „FA-art” 2009 nr 3. – K. IWASIÓW: Post emigracyjna tożsamość. (Na przykładzie zbioru opowiadań J. Rudnickiego: „Śmierć czeskiego psa”). W: Dziedzictwo kulturowe regionu pogranicza. T. 3. Gorzów Wielkopolski 2010. – J. KURKIEWICZ: Ja, najwybitniejszy żyjący pisarz polski. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 149. – M. MIZURO: Ściana, czyli klasyka. „Odra” 2010 nr 1. – M. MOSTEK: Przypadkiem wszyscy jesteśmy wariatami. „Res Publica Nowa” 2010 nr 11/12. – <nowiki>M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Mój Wehrmacht]</nowiki>. – A. WÓDKOWSKA: Czar brzydkich słów. „Czas Kult.” 2011 nr 1.
| + | |
| − | | + | |
| − | Trzy razy tak! (poz. 8): I. OKULSKA: Herr Rudnik zapładnia teorię. „Twórczość” 2013 nr 8. – M. SENDECKI: Trzy razy tak i trochę być może. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 105. – J. CZECHOWICZ: Śmiech i łzy, nihil novi<nowiki>… [on-line]. [dostęp 4 grudnia 2016] Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://krytycznymokiem.blogspot.com/2013/06/trzy-razy-tak-janusz-rudnicki.html http://krytycznymokiem.blogspot.com/2013/06/trzy-razy-tak-janusz-rudnicki.html]. – A. <nowiki>LIPCZAK. [on </nowiki>line<nowiki>] [dostępny 2 grudnia 2016] Dostęp w Internecie: http://culture.pl/pl/dzielo/janusz-rudnicki-trzy-razy-tak.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Życiorysta (poz. 9): L. BUGAJSKI: Odnowiony Rudnicki. „Twórczość” 2015 nr 3. – M. ORSKI: Opowiada książki. „Elewator” 2015 nr 1. – C. ROSIŃSKI: Janusza R. portret przy książce. „Nowe Książ.” 2015 nr 3. – D. NOWACKI<nowiki>. [on-line] [dostęp 2 grudnia 2016] Dostęp w Internecie: </nowiki>[http://www.instytutksiazki.pl/ksiazki-detal,literatura-polska,9917,zyciorysta.html http://www.instytutksiazki.pl/ksiazki-detal,literatura-polska,9917,zyciorysta.html]. – B. DARSKA: „Życiorysta<nowiki>” Janusza Rudnickiego: podróże małe i duże [on –</nowiki>line<nowiki>] [dostęp 2 grudnia 2016]</nowiki> Dostępny w Internecie: <nowiki>http://ksiazki.onet.pl/recenzje/zyciorysta-janusza-rudnickiego-podroze-male-i-duze-recenzja/8yq2e</nowiki>.
| + | |
| − | | + | |
| − | <div align="right">Barbara Marzęcka</div>
| + | |
