Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
−
'''KLEJNOCKI Jarosław'''
+
<div id="shortDescription">
 +
<p>ur. 1963</p>
 +
<p>Poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista.</p>
 +
</div id='shortDescription'>
  
−
'''ur. 1963'''
+
<div class='all'>
 +
<div class='biogram'>
 +
==BIOGRAM==
 +
<p>Urodzony 7 października 1963 w Warszawie; syn Tadeusza Klejnockiego i Teresy z domu Przybyłowicz, ekonomistów. W okresie, gdy uczęszczał do szkoły podstawowej, wstąpił w 1974 do ZHP. W Hufcu Warszawa Mokotów im. Szarych Szeregów działał z przerwami, także jako harcmistrz, do 1990. W 1975 wyjechał z rodzicami na 4 lata do Kuwejtu, gdzie uczęszczał do New English School. W 1979-83 kontynuował naukę w XLII Liceum Ogólnokształcącym im. M. Konopnickiej w Warszawie. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Jako krytyk debiutował w 1985 recenzją powieści J. Szczodrowskiego ''Tylko słowa'', opublikowaną w „Miesięczniku Literackim” (nr 10/11). Po uzyskaniu magisterium w 1988 został nauczycielem języka polskiego w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. A. Frycza Modrzewskiego w Warszawie i pracował tam do 1995, pełniąc jednocześnie przez dwa lata funkcję wicedyrektora (1992-94). W tym czasie pracował także jako wizytator szkół średnich w Kuratorium Oświaty (1990-91) i nauczyciel konsultant w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie (1991-92). W 1991 debiutował jako poeta, drukując sześć wierszy w kwartalniku „Ogród” (nr 2). W tymże roku ożenił się z Katarzyną Joanną Olszewską, dziennikarką (z wykształcenia etnolog i antropolog kultury oraz archeolog) i odbył z nią podróż autostopem przez Europę (Niemcy, Belgia, Francja, Anglia, Czechosłowacja). Efektem tej wyprawy – oraz kilku następnych, m.in. do Beneluxu, Francji, Austrii, Szkocji oraz Szwajcarii (1995) i Skandynawii (1997) – stały się tom esejów ''Zagłada ogrodu'' i kilka tekstów ze zbioru ''Piołun i inne eseje chodnikowe'', a także liczne wiersze. W 1992 wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium rządu USA, aby zapoznać się z problematyką edukacyjną. Po powrocie został zatrudniony na etacie inżynieryjno-technicznym w Zakładzie Teorii Lektury i Metodyki Literatury Instytutu Literatury Polskiej (ILP) UW, gdzie zajmował się metodyką nauczania i prowadził konwersatoria ze współczesnej poezji polskiej (1992-2001). Wiersze, eseje, recenzje i szkice literackie zamieszczał min. w „Miesięczniku Literackim” (1984-90), „Polityce” (od 1985), „Gazecie Wyborczej” (od 1990; tu m.in. stały cykl ''Między wierszami ''w dodatku „Gazeta o Książkach” w 1997-2002), „Odrze” (od 1990), „Kresach” (od 1992), „Nowym Państwie” (1995-2001), „Res Publice Nowej” (od 1996), „Tygodniku Powszechnym” (od 1997), „Lampie” (od 2009). W latach dziewięćdziesiątych w Programie III Polskiego Radia brał udział z Rafałem Grupińskim w audycji literackiej Barbary Marciniak „Loża szyderców”, występował też jako krytyk literacki w programach telewizyjnych, m.in. w cyklicznym programie Telewizji Polskiej o książkach pt. „Chimera”. W 1995 podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w prywatnym 42. Autorskim Liceum Niepublicznym w Warszawie. W 1996 wstąpił do SPP. W 1997-99 był stypendystą Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Pradze – Research Support Scheme. W 2001 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. ''Poezja Adama Zagajewskiego. Metamorfozy. Interpretacje. Konteksty'' (promotor Ryszard Handke) i otrzymał stanowisko adiunkta w ILP UW. Zaczął przygotowywać podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych. W 2005-07 pełnił funkcję kierownika Zakładu Edukacji Literackiej ILP UW (przedtem Zakład Teorii Lektury i Metodyki Literatury). W 2007 wyjechał na stypendium twórcze Baltic Centre for Writers and Translators do Visby w Szwecji. W tymże roku przeniósł się do nowo powstałego Instytutu Polonistyki Stosowanej UW i do 2008 pełnił tam obowiązki zastępcy dyrektora. Równocześnie kontynuował twórczość literacką (także jako autor powieści kryminalnych). Od sierpnia 2008 na platformie internetowej Wydawnictwa Literackiego prowadził „Raptularz końca czasów” – blog krytycznoliteracki, na którym zamieszczał szkice, eseje i omówienia książek oraz komentarze do bieżących wydarzeń kulturalnych. W sierpniu 2009 rozpoczął pracę w [http://pl.wikipedia.org/wiki/Muzeum_Literatury_im._Adama_Mickiewicza_w_Warszawie Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie], a 1 lipca 2010 został jego dyrektorem. Od 2010 prowadził tam blog krytycznoliteracki ''Poza Regulaminem''. W tym czasie publikował także wiersze, artykuły i recenzje, m.in. w „Poezji Dzisiaj” (2010, 2013-16), „Nowych Książkach” (2011), „Wyspie” i „Zeszytach Literackich”. W 2011 otrzymał nagrodę z okazji Światowego Dnia Poezji ustanowionego przez UNESCO. W 2012-15 był członkiem Społecznej Rady Kultury przy Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy.</p>
 +
<p>Ma dwie córki: Weronikę Dezyderię (ur. 2003) i Klementynę Wiktorię (ur. 2006). Mieszka w Zalesiu Górnym pod Warszawą.</p>
 +
</div> <!-- biogram -->
  
−
Poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista.
+
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
  
 +
==TWÓRCZOŚĆ==
 +
<ol>
  
 +
<li> Literatura staropolska. Wwa: TWP 1989, 59 s. Tow. Wiedzy Powsz. Zarz. Gł.</li>
 +
<li> [[#Oswajanie|Oswajanie]]. Wiersze. Wwa: Tow. „Ogród Ksiąg” 1993, 39 s.</li>
 +
<li> [[#Miasto otwarte|Miasto otwarte]]. [Wiersze]. Wwa: LNB 1995, 36 s. ''Biblioteka „Ogrodu Ksiąg”'',t. 4.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Wydawn. RTC 2011, plik w formacie PDF.</p>
 +
<li> [[#Chwilowe zawieszenie broni|Chwilowe zawieszenie broni]]. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu” (1986-1996). [Monografia]. [Współaut.:] J. Sosnowski. Wwa: Sic! 1996, 190 s. ''Stanowiska, interpretacje''.</li>
 +
<li> [[#Zagłada ogrodu|Zagłada ogrodu]]. [Szkice literackie]. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 159 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: The London Dungeon; Seattle: terra feliks; Lyon 286; Spielgausmuseum: Muenchen, Zurich [!]; Wehikuł mistrza [U.] Eco; Tarcza Sobieskiego; Zagłada ogrodu; Holandia: zimno, zimno; Powrót do Toledo; Cztery twarze Franza Kafki; Świat bez właściwości; Pocałunek.</p>
 +
<li> [[#Okruchy|Okruchy]]. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-Artyst. przy Inst. Filologii Pol. UJ, Zielona Sowa 1997, 43 s. ''Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”'',t. 1.</li>
 +
<li> [[#W drodze do Delft|W drodze do Delft]]. Piętnaście portretów. [Wiersze]. Wwa: Open 1998, 23 s. ''Bibl. „Kwart. Artyst.”''.</li>
 +
<li> [[#Krótka historia przeistoczeń|Krótka historia przeistoczeń]]. (Epigramaty). [Wołowiec:] Czarne 1999, 39 s.</li>
 +
<li> [[#Mr. Hyde|Mr. Hyde]]. [Wiersze]. Wałbrzych: Ruta 1999, 57 s.</li>
 +
<li> [[#Piołun i inne eseje chodnikowe|Piołun i inne eseje chodnikowe]]. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1999, 80 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawartość: Piołun; Aquapolis; Esej chodnikowy; Dzisiaj, teraz, zawsze; Czytając [J.] Wittlina (na marginesie „Pism pośmiertnych i innych esejów”); Matnia; Widzenie na Waterloo Bridge; Zjawy nad Tybetem; Esprit totalitaire; Siedemdziesiąt koni mechanicznych; Flucht.</p>
 +
<li> Adam Zagajewski. [Szkic]. Red.: E. Kalinowska-Styczeń, M. Baran. [Przeł.:] K. Dedecius, L. Murawski. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. A.Z., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów A.Z .</p>
 +
<li> Bronisław Maj. [Szkic]. [Przeł.] A. Kutter. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.</li>
 +
<p class='comment'>Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. B.M., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów B.M.</p>
 +
<li> [[#Bez utopii?|Bez utopii?]] Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego. Wałbrzych: Ruta 2002, 301 s.</li>
 +
<p class='comment'>Skrócona wersja rozprawy doktorskiej.</p>
 +
<li> [[#Jak nie zostałem menelem|Jak nie zostałem menelem]]. (Próba autobiografii antyintelektualnej). [Powieść]. Wwa: Prószyński i S-ka 2002, 168 s.</li>
 +
<li> [[#Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie|Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie]]. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-Artyst. przy Inst. Polonistyki UJ, Zielona Sowa 2002, 34 s. ''Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”'',t. 41.</li>
 +
<li> Przylądek pozerów. Powieść antykryminalna. Wwa: Prószyński i S-ka 2005, 246 s.</li>
 +
<li> [[#Skarby dni ostatecznych|Skarby dni ostatecznych]]. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie. Kr.: WL 2005, 56 s.</li>
 +
<li> [[#Literatura w czasach zarazy|Literatura w czasach zarazy]]. Szkice i polemiki. Wwa: Prószyński i S-ka 2006, 289 s.</li>
 +
<p class='comment'>Zawiera szkice literackie z lat 2001-2006: Czym jest zaraza? [wstęp]; Cz. I. Na koniec wieku: Mętny układ? [dot. sytuacji pol. poezji wspołcz.]; Cz. II. Czas morowy: Lobbyści i felietoniści, czyli w szponach profitariatu; Ekscytujący terror wolności [dot. funkcjonowania literatury i krytyki lit. w Internecie]; Za chlebem [dot. finansowania pol. pisarzy]; Cz. III. Nędza lektury: Oda do dresu. Wokół debiutu Doroty Masłowskiej; Mozaika pośmiertna [dot. pism Z. Herberta]; Cz. IV. Pasażerowie zagubionej arki: Pasażerowie zagubionej arki [dot. najnowszej poezji pol.]; Samplujący didżeje. O nowym warszawskim lingwizmie; Odsłaniając kości. Kilka uwag o poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego; Nowoklasycyzm warszawski; Franciszkanizm kontra tragizm. O biegunach współczesnej poezji religijnej; Cz. V. Radość czytania: Poezja i kapitalizm. O jednym wierszu Adama Zagajewskiego; Zanim zadrży ci ręka nad klawiszem Enter... O jednym wierszu Ewy Lipskiej; Wobec nieuchronnego. O jednym wierszu Czesława Miłosza; Wiersz-trup, który gada. O jednym wierszu Jarosława Marka Rymkiewicza; Ciamkowatość życia, czyli wszędzie jest tak samo. Dwa słowa o emigracyjnej poezji Grzegorza Wróblewskiego; Agnostyk spotyka Jezusa (dzięki Dostojewskiemu). O jednym wierszu Tadeusza Różewicza list do Jerzego Sosnowskiego; Ciemno już, ciemno strasznie, ciemno w naszym mieście [dot. poezji M. Sępa-Szarzyńskiego i własnej].</p>
 +
<li> [[#Południk 21|Południk 21]]. [Powieść] Kr.: WL 2008, 344 s.</li>
 +
<li> [[#Victoria|Victoria]]. Wiersze ostatnie. Wwa: Nowy Świat 2009, 76 s.</li>
 +
<li> [[#Człowiek ostatniej szansy|Człowiek ostatniej szansy]]. [Powieść]. Kr.: WL 2010, 386 s.</li>
 +
<li> [[#W proch|W proch]]. [Wiersze]. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: RTC AW 2011, 40 s., plik w formacie EPUB.</li>
 +
<li> Zaprzysiężony Sworn. [Wybór wierszy]. [Przeł.:] A. i A. Fincham. Pozn.: Ibis 2011, 57 s.</li>
 +
<p class='comment'>Teksty w jęz. pol. i ang.</p>
 +
<li> Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane. [Opole]: K.I.T. Stow. Żywych Poetów 2012, 96 s. ''Ser. Poetycka "Ofic. SŻP”'', t. 15.</li>
 +
<li> [[#Opcje na śmierć|Opcje na śmierć]]. [Powieść]. Kr.: WL 2012, 346 s.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny. Kr.: WL 2012, plik w formacie EPUB i MOBI.</p>
 +
<li> [[#Próba miłości|Próba miłości]]. Jak pokochać cudze dziecko. [Współaut.:] K. Klejnocka. Wołowiec: Wydawn. Czarne 2014, 221 s. ''Bez fikcji o''.</li>
 +
<li> [[#Ciemne zwierciadło|Ciemne zwierciadło]]. [Wiersze]. Grafika: M. Sobczyk. Wwa: Staromiejski Dom Kultury 2016, 52 s.</li>
 +
<p class='block'>Przekłady utworów Jarosława Klejnockiego w antologiach zagranicznych: bułg.: Antologiâ na novata polska poeziâ. [Wybór i tłum.:] B. Dankov. Sofiâ 2006, – czes.: Česká a polská samizdatová literatura. Sborník z mezinárodní vědecké konference konané v Opavě 13-14 listopadu 2002. Opava 2004, – hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i tłum.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – serb.: Moj poljski pesnički XX vek. Aantologija. [Wybór, oprac. i tłum.:] B. Rajčic. Beograd 2012, – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. [Red.:] I. Grönberg. Stockholm 2003, – węgier.: Varsó fölött az ég. [Red.:] L. Palfavi. Budapest 2007.</p>
 +
</ol>
 +
===Podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych===
 +
<ol>
 +
<li> Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 265 s. ''Nowa Matura''.</li>
 +
<li> Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 271 s. ''Nowa Matura''.</li>
 +
<li> Język polski. Program nauczania. Nowa matura. [Współaut.:] J. Sosnowski, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 51 s.</li>
 +
<li> Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 285 s. ''Nowa Matura''. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda PAU w 2007 za cykl podręczników Słowa i teksty [dot. też poz. 5-7].</p>
 +
<li> Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 283 s. ''Nowa Matura''. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009, wyd. 7 2010.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda zob. poz. 4.</p>
 +
<li> Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 272 s. ''Nowa Matura''. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2009.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda zob. poz. 4.</p>
 +
<li> Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 256 s. ''Nowa Matura''. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2008, wyd. 5 2009.</li>
 +
<p class='comment'>Nagroda zob. poz. 4.</p>
 +
</ol>
 +
===Prace redakcyjne===
 +
<ol>
 +
<li> Po Wojaczku. 2, „Brulion” i Niezależni. [Wybór i red.:] J. Klejnocki. Wwa: Dom Księg. i Wydawn. Fundacji Polonia 1992, 123 s.</li>
 +
<li> B. Miciński, J. Stempowski: Listy. Oprac.: A. Micińska, J. Klejnocki, A. S. Kowalczyk. Wprowadzenie: H. Micińska-Kenarowa, K. Régamey. Wwa: LNB 1995, 348 s.</li>
 +
<li> [[#Macie swoich poetów|Macie swoich poetów]]. Liryka polska urodzona po 1960 roku. Wypisy. Wybór i oprac.: P. Dunin-Wąsowicz, J. Klejnocki, K. Varga. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 198 s. Wyd. 2 popraw. i uzup. tamże: 1997, 240 s.</li>
 +
<li> J. Deml: Zapomniane światło. [Powieść]. Przeł. A. Czcibor-Piotrowski. [Red.: J. Klejnocki, F. Modrzejewski]. Wołowiec: Czarne 2000, 205 s.</li>
 +
<li> Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 172 s. Wyd. 2 tamże 2003.</li>
 +
<li> Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 246 s. Wyd. 2 tamże 2006.</li>
 +
<li> A. Osiecka: Nowa miłość. Wiersze prawie wszystkie. Wybór i przygotowanie: M. Dobromirska-Passent. Wstęp i oprac. J. Klejnocki. Wwa: Pruszyński Media 2009, T. 1&nbsp;693 s., T. 2 711 s.</li>
 +
<li> Buntownik, cyklista, kosmopolak. O Andrzeju Bobkowskim i jego twórczości. Pod red. J. Klejnockiego i A.S. Kowalczyka. Wwa: Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza; Tow. „Więź” 2011, 223 s. ''Bibl. „Więzi”'', t. 271.</li>
 +
<li> Miłosz w szkole. Szkice interpretacyjne. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Piotra Marciszuka Stentor 2013, 206 s.</li>
 +
<p class='comment'>|</p>
 +
</ol>
 +
</div id='primary'>
  
−
Urodzony 7 października 1963 w Warszawie; syn Tadeusza Klejnockiego i Teresy z domu Przybyłowicz, ekonomistów. W okresie, gdy uczęszczał do szkoły podstawowej, wstąpił w 1974 do ZHP. W Hufcu Warszawa Mokotów im. Szarych Szeregów działał z przerwami, także jako harcmistrz, do 1990. W 1975 wyjechał z rodzicami na 4 lata do Kuwejtu, gdzie uczęszczał do New English School. W 1979-83 kontynuował naukę w XLII Liceum Ogólnokształcącym im. M. Konopnickiej w Warszawie. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Jako krytyk debiutował w 1985 recenzją powieści J. Szczodrowskiego ''Tylko słowa'', opublikowaną w „Miesięczniku Literackim” (nr 10/11). Po uzyskaniu magisterium w 1988 został nauczycielem języka polskiego w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. A. Frycza Modrzewskiego w Warszawie i pracował tam do 1995, pełniąc jednocześnie przez dwa lata funkcję wicedyrektora (1992-94). W tym czasie pracował także jako wizytator szkół średnich w Kuratorium Oświaty (1990-91) i nauczyciel konsultant w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie (1991-92). W 1991 debiutował jako poeta, drukując sześć wierszy w kwartalniku „Ogród” (nr 2). W tymże roku ożenił się z Katarzyną Joanną Olszewską, dziennikarką (z wykształcenia etnolog i antropolog kultury oraz archeolog) i odbył z nią podróż autostopem przez Europę (Niemcy, Belgia, Francja, Anglia, Czechosłowacja). Efektem tej wyprawy – oraz kilku następnych, <nowiki>m.in</nowiki>. do Beneluxu, Francji, Austrii, Szkocji oraz Szwajcarii (1995) i Skandynawii (1997) – stały się tom esejów ''Zagłada ogrodu'' i kilka tekstów ze zbioru ''Piołun i inne eseje chodnikowe'', a także liczne wiersze. W 1992 wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium rządu USA, aby zapoznać się z problematyką edukacyjną. Po powrocie został zatrudniony na etacie inżynieryjno-technicznym w Zakładzie Teorii Lektury i Metodyki Literatury Instytutu Literatury Polskiej (ILP) UW, gdzie zajmował się metodyką nauczania i prowadził konwersatoria ze współczesnej poezji polskiej (1992-2001). Wiersze, eseje, recenzje i szkice literackie zamieszczał min. w „Miesięczniku Literackim” (1984-90), „Polityce” (od 1985), „Gazecie Wyborczej” (od 1990; tu <nowiki>m.in</nowiki>. stały cykl ''Między wierszami ''w dodatku „Gazeta o Książkach” w 1997-2002), „Odrze” (od 1990), „Kresach” (od 1992), „Nowym Państwie” (1995-2001), „Res Publice Nowej” (od 1996), „Tygodniku Powszechnym” (od 1997), „Lampie” (od 2009). W latach dziewięćdziesiątych w Programie III Polskiego Radia brał udział z Rafałem Grupińskim w audycji literackiej Barbary Marciniak „Loża szyderców”, występował też jako krytyk literacki w programach telewizyjnych, <nowiki>m.in</nowiki>. w cyklicznym programie Telewizji Polskiej o książkach pt. „Chimera”. W 1995 podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w prywatnym 42. Autorskim Liceum Niepublicznym w Warszawie. W 1996 wstąpił do SPP. W 1997-99 był stypendystą Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Pradze – Research Support Scheme. W 2001 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. ''Poezja Adama Zagajewskiego. Metamorfozy. Interpretacje. Konteksty'' (promotor Ryszard Handke) i otrzymał stanowisko adiunkta w ILP UW. Zaczął przygotowywać podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych. W 2005-07 pełnił funkcję kierownika Zakładu Edukacji Literackiej ILP UW (przedtem Zakład Teorii Lektury i Metodyki Literatury). W 2007 wyjechał na stypendium twórcze Baltic Centre for Writers and Translators do Visby w Szwecji. W tymże roku przeniósł się do nowo powstałego  Instytutu Polonistyki Stosowanej UW i do 2008 pełnił tam obowiązki zastępcy dyrektora. Równocześnie kontynuował twórczość literacką (także jako autor powieści kryminalnych). Od sierpnia 2008 na platformie internetowej Wydawnictwa Literackiego prowadził „Raptularz końca czasów” – blog krytycznoliteracki, na którym zamieszczał szkice, eseje i omówienia książek oraz komentarze do bieżących wydarzeń kulturalnych. W sierpniu 2009 rozpoczął pracę w [http://pl.wikipedia.org/wiki/Muzeum_Literatury_im._Adama_Mickiewicza_w_Warszawie Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie], a 1 lipca 2010 został jego dyrektorem. Od 2010 prowadził tam blog krytycznoliteracki ''Poza Regulaminem''. W tym czasie publikował także wiersze, artykuły i recenzje, <nowiki>m.in</nowiki>. w „Poezji Dzisiaj” (2010, 2013-16), „Nowych Książkach” (2011), „Wyspie” i „Zeszytach Literackich”. W 2011 otrzymał nagrodę z okazji Światowego Dnia Poezji ustanowionego przez UNESCO. W 2012-15 był członkiem Społecznej Rady Kultury przy Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy.
+
<div id='secondary'>
 +
==OPRACOWANIA (wybór)==
  
−
Ma dwie córki: Weronikę Dezyderię (ur. 2003) i Klementynę Wiktorię (ur. 2006). Mieszka w Zalesiu Górnym pod Warszawą.
 
  
 +
<ul>
 +
<li>Ank. 2008.</li>
 +
<li> Autor o sobie: Tropy nawiązań. Żywioł intertekstualizmu w poezji Jarosława Klejnockiego. Próba (niecałkowitej) dekonstrukcji. Powst. 2014 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: http://klejnocki.wydawnictwoliterackie.pl/archiwum/08/2014/, druk w: Nowa poezja polska wobec tradycji. Wwa 2015; Wyznania twórcy pokątnej powieści antykryminalnej. Próba autodekonstrukcji. „.Stud. Pragmalingwistyczne” 2014 [R.] 6.</li>
 +
<li> Wywiady: Z ciemnego w jasne. Rozm. W. Chmielewski. „Nowe Państwo” 1999 nr 20 [dot.: Piołun i inne eseje chodnikowe]; Tam emocje też chodzą. Rozm.: M. Kasprzak, J. Mueller. „Studium” 2004 nr 2/3; Polski pisarz to dla mnie ciągle postać z Mrożka. Rozm. R. Wiśniewski. „Odra” 2010 nr 1.</li>
 +
<li> Autorom brakuje bezczelności. Rozm. J. Tomczuk. „Rzeczpospolita” 2012 nr 258.</li>
 +
<li> Kryminał z białym szkwałem w tle. Rozm. M. Barański. „Gaz. Olszt.” 2012 nr 168 [dot. m.in.: Opcje na śmierć]; Komisarz Nawrocki nie nadąża za Warszawą. Rozm. M. Dubrowska. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 45 dod. „Stołeczna” [dot.: Opcje na śmierć].</li>
 +
<li> Zresetować czyjeś życie. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2016 nr 183.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
TWÓRCZOŚĆ
+
===Ogólne===
  
−
1. Literatura staropolska. Wwa: TWP 1989, 59 s. Tow. Wiedzy Powsz. Zarz. Gł.
+
<ul>
 +
<li> M. MARYL: Blog jako „dziennik elektroniczny”. Analiza genologiczna blogów pisarzy. „Zag. Rodz. Lit.” 2013 z. 2 [dot. też: S. Chutnik i J. Sosnowskiego].</li>
 +
</ul>
  
−
2. Oswajanie. Wiersze. Wwa: Tow. „Ogród Ksiąg” 1993, 39 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>3. Miasto otwarte. [Wiersze]. Wwa: LNB 1995, 36 s. </nowiki>''Biblioteka „Ogrodu Ksiąg”'','' ''t. 4.
+
===Oswajanie===
  
−
Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Wydawn. RTC 2011, plik w formacie PDF.
+
<ul>
 +
<li> T. BENDIG: „Oto jesteś wyciosany ze świata”. (Zapiski z lektury). „Ogród” 1994 nr 2.</li>
 +
<li> K. VARGA: Postbarokowa awangarda? „Kwart. Artyst.” 1994 nr 3.</li>
 +
</ul>
  
−
4. Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu” (1986-1996).  <nowiki>[Monografia]. [</nowiki>Współaut.:] J. Sosnowski. Wwa: Sic! 1996, 190 s. ''Stanowiska, interpretacje''.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>5. Zagłada ogrodu. [Szkice literackie]. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 159 s.</nowiki>
+
===Miasto otwarte===
  
−
Zawartość: The London Dungeon; Seattle: terra feliks; Lyon 286; Spielgausmuseum: Muenchen<nowiki>, Zurich [!]; </nowiki>Wehikuł mistrza<nowiki> [U.] </nowiki>Eco; Tarcza Sobieskiego; Zagłada ogrodu; Holandia: zimno, zimno; Powrót do Toledo; Cztery twarze Franza Kafki; Świat bez właściwości; Pocałunek.
+
<ul>
 +
<li> J. SZAKET: Vermeer szwankuje. Drzeworyt. Ok. 1995. „FA-art” 1995 nr 4.</li>
 +
<li> A. FRANASZEK: Dziś jest poniedziałek, boli mnie. „Nowy Nurt” 1996 nr 2.</li>
 +
<li> P. KĘPIŃSKI: Zapomnieć miasto? „Czas Kult.” 1996 nr 3.</li>
 +
<li> P.W. LORKOWSKI: Osobiste wyznanie bezradności. „Studium” 1996 nr 2/3.</li>
 +
<li> K. MALISZEWSKI: Znikąd, donikąd. „Sycyna” 1996 nr 6, przedr. „Pracownia” 1996 nr 17/18.</li>
 +
<li> R. MIELHORSKI: Dusza i materia. „Prz. Artyst.-Lit.” 1996 nr 7/8.</li>
 +
<li> K. WALC: Otwarty jak miasto. „Fraza” 1996 nr 11/12.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>6. Okruchy. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-</nowiki>Artyst. przy Inst. Filologii Pol. UJ, Zielona Sowa 1997, 43 s. ''Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”'','' ''t. 1.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>7. W drodze do Delft. Piętnaście portretów. [Wiersze]. Wwa: Open 1998, 23 s. </nowiki>''Bibl. „Kwart. Artyst.”''.
+
===Chwilowe zawieszenie broni===
  
−
<nowiki>8. Krótka historia przeistoczeń. (Epigramaty). [Wołowiec:] Czarne 1999, 39 s.</nowiki>
+
<ul>
 +
<li> A. BAGŁAJEWSKI: Monografia pokolenia „bruLionu”. „Odra” 1997 nr 3.</li>
 +
<li> L. BUGAJSKI: Pokoleniowa autokreacja. „Wiad. Kult.” 1997 nr 4.</li>
 +
<li> M. CZUBAJ: Wartownicy bez powodu. „Twórczość” 1997 nr 4.</li>
 +
<li> M. DZIEŃ: Aneks do „Chwilowego zawieszenia broni” czyli uwagi o Arystotelesie i „Nowym turnieju pokoleń”. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 1.</li>
 +
<li> K. ĆWIKLIŃSKI: Telegrafujcie kto Mickiewicz. „Nowe Książ.” 1997 nr 6.</li>
 +
<li> M. HAMKAŁO: Porozumienie ponad pisarzami. „Odra” 1997 nr 3.</li>
 +
<li> M. KISIEL: Starty i falstarty. Protezy i uniki. „Śląsk” 1997 nr 3.</li>
 +
<li> W. RATAJCZAK: Permanentne zawieszenie broni, czyli tak zwana książka o literaturze. „Czas Kult.” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> R. RŻANY: Chwilowe zachwianie perspektywy. „Fraza” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> L. SZARUGA: Jeszcze jeden tandem dzisiaj. „Opcje” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> P. ŚLIWIŃSKI: Ucieczka od literatury. „Res Publica Nowa” 1997 nr 12 [dot. też: R. Grupiński, I. Kiec: Niebawem spadnie błoto, czyli kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej. Pozn. 1997].</li>
 +
<li> M. URBANOWSKI: „bruLion” i kompani. „Arcana” 1997 nr 4.</li>
 +
<li> W.WANTUCH: Wodny świat trzydziestolatków. „Arkusz” 1997 nr 7.</li>
 +
<li> M. CYRANOWICZ: Czas „bruLionu” – „Czas Kultury”. „Teksty Drugie” 1998 nr 5.</li>
 +
<li> M. CYRANOWICZ: Zimna krew pielęgniarzy. „Tytuł” 1998 nr 2.</li>
 +
</ul>
  
−
9. Mr<nowiki>. Hyde. [Wiersze]. Wałbrzych: Ruta 1999, 57 s.</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
10. Piołun i inne eseje chodnikowe. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1999, 80 s.
+
===Zagłada ogrodu===
  
−
Zawartość: Piołun; Aquapolis<nowiki>; Esej chodnikowy; Dzisiaj, teraz, zawsze; Czytając [J.] Wittlina (na marginesie „Pism pośmiertnych i innych esejów”); Matnia; Widzenie na Waterloo Bridge; Zjawy nad Tybetem; Esprit </nowiki>totalitaire; Siedemdziesiąt koni mechanicznych; Flucht.
+
<ul>
 +
<li> A. BAGŁAJEWSKI: Klasyk w ogródku działkowym. „Nowe Książ.” 1996 nr 12.</li>
 +
<li> M. BŁAŻEJEWSKI: Chłopca z Placu Broni zapiski z nieśpiesznej podróży. „Topos” 1996 nr 4.</li>
 +
<li> P. GIERMAŃSKI: Podróże z pocałunkiem. „Czas Kult.” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> A.S. KOWALCZYK: Zagłada, ale na chwilę powstrzymana. „Kresy” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: W podróży i w ogrodzie. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 3.</li>
 +
<li> J. WINIARSKI: Oswajanie przestrzeni. „Mag. Lit.” 1997 nr 1.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>11. Adam Zagajewski. [Szkic]. Red.: E. Kalinowska-Styczeń, M. Baran. [Przeł.:] K. Dedecius, L. Murawski. Kr.: Villa Decius. </nowiki>Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. A.Z., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów A.Z .
+
===Okruchy===
  
−
<nowiki>12. Bronisław Maj. [Szkic]. [Przeł.] A. </nowiki>Kutter. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.
+
<ul>
 +
<li> M. CYRANOWICZ: Memento mori post mortem (Jarosław Klejnocki – „Okruchy”). „Studium” 1998 nr 10.</li>
 +
<li> A. NIEWIADOMSKI: „Chwilowy spadek formy” i „Przypływ złych przeczuć”. „Kresy” 1998 nr 2.</li>
 +
<li> P. ŚLIWIŃSKI: Chwilo, trwaj. „Res Publica Nowa” 1998 nr 5.</li>
 +
<li> K. MALISZEWSKI: K.; w okruchach. W tegoż: Zwierzę na J. Wr. 2001.</li>
 +
</ul>
  
−
Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. B.M., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów B.M.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
13. Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego. Wałbrzych: Ruta 2002, 301 s.
+
===W drodze do Delft===
  
−
Skrócona wersja rozprawy doktorskiej.
+
<ul>
 +
<li> B. CHOJNACKA: Wszystkie drogi prowadzą do Delft. „Pogranicza” 1998 nr 3.</li>
 +
<li> R. CHOJNACKI: Tao profana (o nowych tomach wierszy Jarosława Klejnockiego i Marcina Świetlickiego). „Studium” 1998 nr 13/14 [dot. też: M. Świetlicki: „Pieśń Profana”. Wołowiec 1998].</li>
 +
<li> J. BIELSKA-KRAWCZYK: Obraz utracony. „PAL Prz. Artyst.-Lit.” 1999 nr 4.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>14. Jak nie zostałem menelem. (Próba autobiografii antyintelektualnej). [Powieść]. Wwa: Prószyński i S-ka 2002, 168 s.</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>15. Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-</nowiki>Artyst. przy Inst. Polonistyki UJ, Zielona Sowa 2002, 34 s. ''Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”'','' ''t. 41.
+
===Krótka historia przeistoczeń===
  
−
16. Przylądek pozerów. Powieść antykryminalna. Wwa: Prószyński i S-ka 2005, 246 s.
+
<ul>
 +
<li> A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. „Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Piołun i inne eseje chodnikowe].</li>
 +
<li> G. TOMICKI: Będę mówił wprost. (Jarosław Klejnocki – „Krótka historia przeistoczeń”). „Studium” 1999 nr 3/4.</li>
 +
<li> A. KALISZEWSKI: Klasycyzujący o’haryści? O’haryczni klasycy? „Akcent” 2000 nr 1/2 [dot. też: K. Koehler: „Na krańcu długiego pola. I inne wiersze z lat 1988-1998”. Wwa 1999].</li>
 +
<li> P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: Mr. Hyde].</li>
 +
<li> P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: Mr. Hyde].</li>
 +
<li> A. KALISZEWSKI: „Nie będę mówił wprost” (epigramaty Jarosława Klejnockiego). W tegoż: Nostalgia stylu. Kr. 2007.</li>
 +
</ul>
  
−
17. Skarby dni ostatecznych. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie. Kr.: WL 2005, 56 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
18. Literatura w czasach zarazy. Szkice i polemiki. Wwa: Prószyński i S-ka 2006, 289 s.
+
===Mr. Hyde===
  
−
<nowiki>Zawiera szkice literackie z lat 2001-2006: Czym jest zaraza? [wstęp]; Cz. I. Na koniec wieku: Mętny układ? [dot. sytuacji pol. poezji </nowiki>wspołcz.]; Cz. II. Czas morowy: Lobbyści i felietoniści, czyli w szponach profitariatu<nowiki>; Ekscytujący terror wolności [dot. funkcjonowania literatury i krytyki lit. w Internecie]; Za chlebem [dot. finansowania pol. pisarzy]; Cz. III. Nędza lektury: Oda do dresu. Wokół debiutu Doroty Masłowskiej; Mozaika </nowiki><nowiki>pośmiertna [dot. pism Z. Herberta]; Cz. IV. Pasażerowie zagubionej arki: Pasażerowie zagubionej arki [dot. najnowszej poezji pol.]; Samplujący didżeje. O nowym warszawskim </nowiki>lingwizmie; Odsłaniając kości. Kilka uwag o poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego; Nowoklasycyzm warszawski; Franciszkanizm kontra tragizm. O biegunach współczesnej poezji religijnej; Cz. V. Radość czytania: Poezja i kapitalizm. O jednym wierszu Adama Zagajewskiego; Zanim zadrży ci ręka nad klawiszem Enter... O jednym wierszu Ewy Lipskiej; Wobec nieuchronnego. O jednym wierszu Czesława Miłosza; Wiersz-trup, który gada. O jednym wierszu Jarosława Marka Rymkiewicza; Ciamkowatość<nowiki> życia, czyli wszędzie jest tak samo. Dwa słowa o emigracyjnej poezji Grzegorza Wróblewskiego; Agnostyk spotyka Jezusa (dzięki Dostojewskiemu). O jednym wierszu Tadeusza Różewicza list do Jerzego Sosnowskiego; Ciemno już, ciemno strasznie, ciemno w naszym mieście [dot. poezji M. Sępa-Szarzyńskiego i własnej].</nowiki>
+
<ul>
 +
<li> Z. CHOJNOWSKI: Być prorokiem. „Nowe Książ.” 2000 nr 5.</li>
 +
<li> P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].</li>
 +
<li> P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>19. Południk 21. [Powieść] Kr.: WL 2008, 344 s.</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
20. Victoria. Wiersze ostatnie. Wwa: Nowy Świat 2009, 76 s.
+
===Piołun i inne eseje chodnikowe===
  
−
<nowiki>21. Człowiek ostatniej szansy. [Powieść]. Kr.: WL 2010, 386 s.</nowiki>
+
<ul>
 +
<li> A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. „Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].</li>
 +
<li> Zob. też Wywiady.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>22. W proch. [Wiersze]. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: RTC AW 2011, 40 s., plik w formacie EPUB.</nowiki>
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
23. Zaprzysiężony = Sworn<nowiki>. [Wybór wierszy]. [Przeł.:] A. i A. </nowiki>Fincham. Pozn.: Ibis 2011, 57 s.
+
===Bez utopii?===
  
−
Teksty w jęz. pol. i ang.
+
<ul>
 +
<li> A. CZABANOWSKA-WRÓBEL: Sny nie zostały zbadane. Dwie książki o poezji Adama Zagajewskiego. „Teksty Drugie” 2002 nr 5 [dot. też: T. Nyczek: „Kos. O Adamie Zagajewskim”. Kr. 2002].</li>
 +
<li> A. DZIADEK: Poezja i Utopia. „Pogranicza” 2002 nr 5.</li>
 +
<li> M. KISIEL: Zagajewski: klasycyzm otwarty. „Nowe Książ.” 2002 nr 6.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>24. Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane. [Opole]: K.I.T. Stow. Żywych Poetów 2012, 96 s. </nowiki>''Ser. Poetycka "Ofic. SŻP”'', t. 15.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>25. Opcje na śmierć. [Powieść]. Kr.: WL 2012, 346 s.</nowiki>
+
===Jak nie zostałem menelem===
  
−
Wyd. jako dokument elektroniczny. Kr.: WL 2012, plik w formacie EPUB i MOBI.
+
<ul>
 +
<li> T. ZYGMUNT: Uroki autobiografii. „Opcje” 2002 nr 6.</li>
 +
<li> M. CUBER: Co nam zostało z „Oulipo”? „FA-art” 2003 nr 1/2.</li>
 +
<li> J. GIZELLA: Chłopcy z ulicy Czerskiej. „Czas Kult.” 2003 nr 4.</li>
 +
<li> Z. KOPEĆ: Skazany na inteligenckość. „Kresy” 2003 nr 1.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: Na nostalgiczną nutę. „Nowe Książ.” 2003 nr 1.</li>
 +
</ul>
  
−
26. Próba miłości. Jak pokochać cudze dziecko<nowiki>. [</nowiki>Współaut.:] K. Klejnocka. Wołowiec: Wydawn. Czarne 2014, 221 s. ''Bez fikcji o''.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
27. Ciemne zwierciadło<nowiki>. [Wiersze]. Grafika:</nowiki> M. Sobczyk. Wwa: Staromiejski Dom Kultury 2016, 52 s.
+
===Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie===
  
 +
<ul>
 +
<li> J. GIZELLA: Między lirycznym wyżem a wiecznością. „Czas Kult.” 2002 nr 2, przedr. w tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003.</li>
 +
<li> M. CISŁO: Plac Unii. „Nowe Książ.” 2002 nr 4.</li>
 +
<li> A. KAŁUŻA: Hamburgery i klasycyzm. „Twórczość” 2003 nr 1.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
Przekłady utworów Jarosława Klejnockiego w antologiach zagranicznych: bułg.: Antologiâ na novata polska poeziâ<nowiki>. [Wybór i tłum.:] B. </nowiki>Dankov. Sofiâ 2006, – czes.: Česká a polská samizdatová literatura. Sborník z mezinárodní vědecké konference konané v Opavě 13-14 listopadu 2002. Opava 2004,''' –''' hiszp.: Poesía a contragolpe. <nowiki>Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i tłum.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – </nowiki>ser<nowiki>b.: Moj poljski pesnički XX vek. Aantologija. [Wybór, oprac. i tłum.:] B. Rajčic. Beograd 2012, –  </nowiki>szwedz.: <nowiki>[Sjutton] </nowiki><nowiki>17 polska poeter. [Red.:] I. Grönberg. Stockholm 2003, – </nowiki>węgier.: Varsó fölött az ég. <nowiki>[Red.:] L. </nowiki>Palfavi. Budapest 2007.
+
===Skarby dni ostatecznych===
  
 +
<ul>
 +
<li> J. ROSZAK: Powtarzalne K. „Nowe Książ.” 2006 nr 1.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
 +
===Literatura w czasach zarazy===
  
 +
<ul>
 +
<li> M. LAREK: Banał jako zaraza przenoszona drogą klejnocką. „Czas Kult.” 2006 nr 10/12.</li>
 +
<li> R. OSTASZEWSKI: Zadziorny czy subtelny? „Nowe Książ.” 2006 nr 9.</li>
 +
<li> T. CHARNAS: Impuls do zaraźliwej krytyki (K.). „Kresy” 2007 nr 71.</li>
 +
</ul>
  
−
Podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
 +
===Południk 21===
  
 +
<ul>
 +
<li> J. TARGOŃ: Hannibal Klejnocki. „Gaz. Wybor.” dod. „Kraków” 2008 nr 93.</li>
 +
<li> P. URBANIAK : Książeczka do poczytania. „Twórczość” 2008 nr 10.</li>
 +
<li> E. TIERLING-ŚLEDŹ: Historia jak kryminał – kryminał z historią w tle. W tejże: Gra (z) historią. Szczec. 2013.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>1. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 265 s. ''Nowa Matura''.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>2. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 271 s. ''Nowa Matura''.
+
===Victoria===
  
−
<nowiki>3. Język polski. Program nauczania. Nowa matura. [</nowiki>Współaut.:] J. Sosnowski, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 51 s.
+
<ul>
 +
<li> D. DZIURZYŃSKI: Żyć mimo wszystko z utopią. „Wyspa” 2009 nr 3.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>4. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 285 s. ''Nowa Matura''.''' '''Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>Nagroda PAU w 2007 za cykl podręczników Słowa i teksty [dot. też poz. 5-7].</nowiki>
+
===Człowiek ostatniej szansy===
  
−
<nowiki>5. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 283 s. ''Nowa Matura''. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009, wyd. 7 2010.
+
<ul>
 +
<li> Z. MIŁOSZEWSKI: Skąd ja ich znam? „Newsweek Polska” 2010 nr 25.</li>
 +
</ul>
  
−
Nagroda zob. poz. 4.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>6. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 272 s. ''Nowa Matura''.''' '''Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2009.
+
===W proch===
  
−
Nagroda zob. poz. 4.
+
<ul>
 +
<li> P. SAMSEL: Przeciwko analgetykom. „Wyspa” 2011 nr 4.</li>
 +
</ul>
  
−
<nowiki>7. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [</nowiki>Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 256 s. ''Nowa Matura''.''' '''Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2008, wyd. 5 2009.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
Nagroda zob. poz. 4.
+
===Opcje na śmierć===
  
 +
<ul>
 +
<li> Zob. Wywiady.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
Prace redakcyjne
+
===Macie swoich poetów===
  
 +
<ul>
 +
<li> M. CYRANOWICZ: Macie swoich poetów – pstrąg. „Czas Kult.” 1996 nr 2.</li>
 +
<li> J. DRZEWUCKI: Nie tylko klasycy i barbarzyńcy. „Śląsk” 1996 nr 6.</li>
 +
<li> M. HAMKAŁO: W bieżącej poezji. „Czas Kult.” 1996 nr 3.</li>
 +
<li> K. PIOTROWICZ: Amcie sowich peotów. „Akcent” 1996 nr 3.</li>
 +
<li> P. WILCZEK: Wypisy z młodej poezji. „Nowe Książ.” 1996 nr 6.</li>
 +
<li> M. KALANDYK: „Macie swoich poetów – sine ira et studio”. Chwilowe zawieszenie broni? „Fraza” 1997 nr 2.</li>
 +
<li> P. SZUBARTOWICZ: Supermarket. „Wiad. Kult.” 1997 nr 29.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
<nowiki>1. Po Wojaczku. 2, „Brulion” i Niezależni. [Wybór i red.:] </nowiki>J. Klejnocki. Wwa: Dom Księg. i Wydawn. Fundacji Polonia 1992, 123 s.
+
===Próba miłości===
  
−
2. B. Miciński, J. Stempowski: Listy. Oprac.: A. Micińska, J. Klejnocki, A. S. Kowalczyk. Wprowadzenie: H. Micińska-Kenarowa, K. Régamey. Wwa: LNB 1995, 348 s.
+
<ul>
 +
<li> K. KOTOWSKA: Dlaczego jest tak trudno? „Nowe Książ.” 2015 nr 5.</li>
 +
</ul>
  
−
3. Macie swoich poetów. Liryka polska urodzona po 1960 roku. Wypisy. Wybór i oprac.: P. Dunin-Wąsowicz, J. Klejnocki, K. Varga. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 198 s. Wyd. 2 popraw. i uzup. tamże: 1997, 240 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
−
4. J. Deml<nowiki>: Zapomniane światło. [Powieść]. Przeł. A. Czcibor-Piotrowski. [Red.: </nowiki>J. Klejnocki, F. Modrzejewski]. Wołowiec: Czarne 2000, 205 s.
+
===Ciemne zwierciadło===
  
−
5. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod  red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 172 s. Wyd. 2 tamże 2003.
+
<ul>
 +
<li> S. BURYŁA: Ciemne zwierciadło poezji. „Nowe Książ.” 2016 nr 4.</li>
 +
</ul>
  
−
6. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 246 s. Wyd. 2 tamże 2006.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
</div id='secondary'>
  
−
7. A. Osiecka: Nowa miłość. Wiersze prawie wszystkie. Wybór i przygotowanie: M. Dobromirska-Passent. Wstęp i oprac. J. Klejnocki. Wwa: Pruszyński Media 2009, T. 1&nbsp;693 s., T. 2 711 s.
+
<div class='author'>Marlena Sęczek</div>
  
−
8. Buntownik, cyklista, kosmopolak. O Andrzeju Bobkowskim i jego twórczości. Pod red. J. Klejnockiego  i A.S. Kowalczyka. Wwa: Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza; Tow. „Więź” 2011, 223 s. ''Bibl. „Więzi”'', t. 271.
+
</div> <!-- all -->
−
 
+
−
9. Miłosz w szkole. Szkice interpretacyjne. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Piotra Marciszuka Stentor 2013, 206 s.
+
−
 
+
−
|-
+
−
|
+
−
 
+
−
 
+
−
OPRACOWANIA (wybór)
+
−
 
+
−
 
+
−
 
+
−
Ank. 2008. – Autor o sobie: Tropy nawiązań. Żywioł intertekstualizmu w poezji Jarosława Klejnockiego. Próba (niecałkowitej) dekonstrukcji. Powst<nowiki>. 2014 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: </nowiki><nowiki>http://klejnocki.wydawnictwoliterackie.pl/archiwum/08/2014/,</nowiki> druk w: Nowa poezja polska wobec tradycji. Wwa 2015; Wyznania twórcy pokątnej powieści antykryminalnej. Próba autodekonstrukcji. „.Stud. Pragmalingwistyczne<nowiki>” 2014 [R.] 6.</nowiki> – Wywiady: Z ciemnego w jasne. Rozm<nowiki>. W. Chmielewski. „Nowe Państwo” 1999 nr 20 [dot.: Piołun i inne eseje chodnikowe]; Tam emocje też chodzą. </nowiki>Rozm.: M. Kasprzak, J. Mueller. „Studium” 2004 nr 2/3; Polski pisarz to dla mnie ciągle postać z Mrożka. Rozm. R. Wiśniewski. „Odra” 2010 nr 1. – Autorom brakuje bezczelności. Rozm. J. Tomczuk. „Rzeczpospolita” 2012 nr 258. – Kryminał z białym szkwałem w tle. Rozm. M. Barański. „Gaz. Olszt<nowiki>.” 2012 nr 168 [dot. m.in.: Opcje na śmierć]; Komisarz Nawrocki nie nadąża za Warszawą. </nowiki>Rozm. M. Dubrowska. „Gaz. Wybor<nowiki>.” 2013 nr 45 dod. „Stołeczna”  [dot.: Opcje na śmierć].</nowiki> – Zresetować czyjeś życie. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2016 nr 183.
+
−
 
+
−
Ogólne: M. MARYL: Blog jako „dziennik elektroniczny”. Analiza genologiczna blogów pisarzy<nowiki>. „Zag. Rodz. Lit.” 2013 z. 2 [dot. też: S. </nowiki>Chutnik i J. Sosnowskiego].
+
−
 
+
−
Oswajanie (poz. 2): T. BENDIG: „Oto jesteś wyciosany ze świata”. (Zapiski z lektury). „Ogród” 1994 nr 2. – K. VARGA: Postbarokowa awangarda? „Kwart. Artyst.” 1994 nr 3.
+
−
 
+
−
Miasto otwarte (poz. 3): J. SZAKET: Vermeer szwankuje. Drzeworyt. Ok. 1995. „FA-art” 1995 nr 4. – A. FRANASZEK: Dziś jest poniedziałek, boli mnie. „Nowy Nurt” 1996 nr 2. – P. KĘPIŃSKI: Zapomnieć miasto? „Czas Kult.” 1996 nr 3. – P.W. LORKOWSKI: Osobiste wyznanie bezradności. „Studium” 1996 nr 2/3. – K. MALISZEWSKI: Znikąd, donikąd. „Sycyna” 1996 nr 6, przedr. „Pracownia” 1996 nr 17/18. – R. MIELHORSKI: Dusza i materia. „Prz. Artyst.-Lit.” 1996 nr 7/8. – K. WALC: Otwarty jak miasto. „Fraza” 1996 nr 11/12.
+
−
 
+
−
Chwilowe zawieszenie broni (poz. 4): A. BAGŁAJEWSKI: Monografia pokolenia „bruLionu”. „Odra” 1997 nr 3. – L. BUGAJSKI: Pokoleniowa autokreacja. „Wiad. Kult.” 1997 nr 4. – M. CZUBAJ: Wartownicy bez powodu. „Twórczość” 1997 nr 4. – M. DZIEŃ: Aneks do „Chwilowego zawieszenia broni” czyli uwagi o Arystotelesie i „Nowym turnieju pokoleń”. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 1. – K. ĆWIKLIŃSKI: Telegrafujcie kto Mickiewicz. „Nowe Książ.” 1997 nr 6. – M. HAMKAŁO: Porozumienie ponad pisarzami. „Odra” 1997 nr 3. – M. KISIEL: Starty i falstarty. Protezy i uniki. „Śląsk” 1997 nr 3. – W. RATAJCZAK: Permanentne zawieszenie broni, czyli tak zwana książka o literaturze. „Czas Kult.” 1997 nr 2. – R. RŻANY: Chwilowe zachwianie perspektywy. „Fraza” 1997 nr 2. – L. SZARUGA: Jeszcze jeden tandem dzisiaj. „Opcje” 1997 nr 2. – P. ŚLIWIŃSKI: Ucieczka od literatury. „Res Publica<nowiki> Nowa” 1997 nr 12 [dot. też: R. Grupiński, I. Kiec: Niebawem spadnie błoto, czyli kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej. </nowiki>Pozn. 1997]. – M. URBANOWSKI: „bruLion” i kompani. „Arcana” 1997 nr 4. – W.WANTUCH: Wodny świat trzydziestolatków. „Arkusz” 1997 nr 7. – M. CYRANOWICZ: Czas „bruLionu” – „Czas Kultury”. „Teksty Drugie” 1998 nr 5. – M. CYRANOWICZ: Zimna krew pielęgniarzy. „Tytuł” 1998 nr 2.
+
−
 
+
−
Zagłada ogrodu (poz. 5): A. BAGŁAJEWSKI: Klasyk w ogródku działkowym. „Nowe Książ.” 1996 nr 12. – M. BŁAŻEJEWSKI: Chłopca z Placu Broni zapiski z nieśpiesznej podróży. „Topos” 1996 nr 4. – P. GIERMAŃSKI: Podróże z pocałunkiem. „Czas Kult.” 1997 nr 2. – A.S. KOWALCZYK: Zagłada, ale na chwilę powstrzymana. „Kresy” 1997 nr 2. – D. NOWACKI: W podróży i w ogrodzie. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 3. – J. WINIARSKI: Oswajanie przestrzeni. „Mag. Lit.” 1997 nr 1.
+
−
 
+
−
Okruchy (poz. 6): M. CYRANOWICZ: Memento mori post mortem (Jarosław Klejnocki – „Okruchy”). „Studium” 1998 nr 10. – A. NIEWIADOMSKI: „Chwilowy spadek formy” i „Przypływ złych przeczuć”. „Kresy” 1998 nr 2. – P. ŚLIWIŃSKI: Chwilo, trwaj. „Res Publica Nowa” 1998 nr 5. – K. MALISZEWSKI: K.; w okruchach. W tegoż: Zwierzę na J. Wr. 2001.
+
−
 
+
−
W drodze do Delft (poz. 7): B. CHOJNACKA: Wszystkie drogi prowadzą do Delft. „Pogranicza” 1998 nr 3. – R. CHOJNACKI: Tao profana (o nowych tomach wierszy Jarosława Klejnockiego<nowiki> i Marcina Świetlickiego). „Studium” 1998 nr 13/14 [dot. też: M. Świetlicki: „Pieśń Profana”. Wołowiec 1998]. – J. BIELSKA-KRAWCZYK: Obraz utracony. „PAL Prz. </nowiki>Artyst.-Lit.” 1999 nr 4.
+
−
 
+
−
Krótka historia przeistoczeń <nowiki>(poz. 8): A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. „Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Piołun i inne eseje chodnikowe]. – G. TOMICKI: Będę mówił wprost. (</nowiki>Jarosław Klejnocki – „Krótka historia przeistoczeń”). „Studium” 1999 nr 3/4. – A. KALISZEWSKI: Klasycyzujący o’haryści? O’haryczni<nowiki> klasycy? „Akcent” 2000 nr 1/2 [dot. też: K. Koehler: „Na krańcu długiego pola. I inne wiersze z lat 1988-1998”. Wwa 1999]. – P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: </nowiki>Mr<nowiki>. Hyde]. – P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: </nowiki>Mr. Hyde]. – A. KALISZEWSKI: „Nie będę mówił wprost” (epigramaty Jarosława Klejnockiego). W tegoż: Nostalgia stylu. Kr. 2007.
+
−
 
+
−
Mr. Hyde<nowiki> (poz. 9): Z. CHOJNOWSKI: Być prorokiem. „Nowe Książ.” 2000 nr 5. – P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń]. – P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].</nowiki>
+
−
 
+
−
Piołun i inne eseje chodnikowe (poz. 10): A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. <nowiki>„Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń]. – Zob. też Wywiady.</nowiki>
+
−
 
+
−
Bez utopii? <nowiki>(poz. 13): A. CZABANOWSKA-WRÓBEL: Sny nie zostały zbadane. Dwie książki o poezji Adama Zagajewskiego. „Teksty Drugie” 2002 nr 5 [dot. też: T. </nowiki>Nyczek: „Kos. O Adamie Zagajewskim”. Kr. 2002]. – A. DZIADEK: Poezja i Utopia. „Pogranicza” 2002 nr 5. – M. KISIEL: Zagajewski: klasycyzm otwarty. „Nowe Książ.” 2002 nr 6.
+
−
 
+
−
Jak nie zostałem menelem (poz. 14): T. ZYGMUNT: Uroki autobiografii. „Opcje” 2002 nr 6. – M. CUBER: Co nam zostało z „Oulipo”? „FA-art” 2003 nr 1/2. – J. GIZELLA: Chłopcy z ulicy Czerskiej. „Czas Kult.” 2003 nr 4. – Z. KOPEĆ: Skazany na inteligenckość. „Kresy” 2003 nr 1. – D. NOWACKI: Na nostalgiczną nutę. „Nowe Książ.” 2003 nr 1.
+
−
 
+
−
Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie (poz. 15): J. GIZELLA: Między lirycznym wyżem a wiecznością. „Czas Kult.” 2002 nr 2, przedr. w tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003. – M. CISŁO: Plac Unii. „Nowe Książ.” 2002 nr 4. – A. KAŁUŻA: Hamburgery i klasycyzm. „Twórczość” 2003 nr 1.
+
−
 
+
−
Skarby dni ostatecznych (poz. 17): J. ROSZAK: Powtarzalne K. „Nowe Książ.” 2006 nr 1.
+
−
 
+
−
Literatura w czasach zarazy (poz. 18): M. LAREK: Banał jako zaraza przenoszona drogą klejnocką. „Czas Kult.” 2006 nr 10/12. – R. OSTASZEWSKI: Zadziorny czy subtelny? „Nowe Książ.” 2006 nr 9. – T. CHARNAS: Impuls do zaraźliwej krytyki (K.). „Kresy” 2007 nr 71.
+
−
 
+
−
Południk 21 (poz. 19): J. TARGOŃ: Hannibal Klejnocki. „Gaz. Wybor.” dod. „Kraków” 2008 nr 93. – P. URBANIAK : Książeczka do poczytania. „Twórczość” 2008 nr 10. – E. TIERLING-ŚLEDŹ: Historia jak kryminał – kryminał z historią w tle. W tejże: Gra (z) historią. Szczec. 2013.
+
−
 
+
−
Victoria (poz. 20): D. DZIURZYŃSKI: Żyć mimo wszystko z utopią. „Wyspa” 2009 nr 3.
+
−
 
+
−
Człowiek ostatniej szansy (poz. 21): Z. MIŁOSZEWSKI: Skąd ja ich znam? „Newsweek Polska” 2010 nr 25.
+
−
 
+
−
W proch (poz. 22): P. SAMSEL: Przeciwko analgetykom. „Wyspa” 2011 nr 4.
+
−
 
+
−
Opcje na śmierć (poz. 25): Zob. Wywiady.
+
−
 
+
−
Macie swoich poetów (Prace redakcyjne poz. 3): M. CYRANOWICZ: Macie swoich poetów – pstrąg. „Czas Kult.” 1996 nr 2. – J. DRZEWUCKI: Nie tylko klasycy i barbarzyńcy. „Śląsk” 1996 nr 6. –  M. HAMKAŁO: W bieżącej poezji. „Czas Kult.” 1996 nr 3. – K. PIOTROWICZ: Amcie sowich peotów. „Akcent” 1996 nr 3. – P. WILCZEK: Wypisy z młodej poezji. „Nowe Książ.” 1996 nr 6. – M. KALANDYK: „Macie swoich poetów – sine ira et studio”. Chwilowe zawieszenie broni? „Fraza” 1997 nr 2. – P. SZUBARTOWICZ: Supermarket. „Wiad. Kult.” 1997 nr 29.
+
−
 
+
−
Próba miłości (poz. 26): K. KOTOWSKA: Dlaczego jest tak trudno? „Nowe Książ.” 2015 nr 5.
+
−
 
+
−
Ciemne zwierciadło (poz. 27): S. BURYŁA: Ciemne zwierciadło poezji. „Nowe Książ.” 2016 nr 4.
+
−
 
+
−
<div align="right">Marlena Sęczek</div>
+

Wersja z 18:25, 24 sty 2017

ur. 1963

Poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista.

Spis treści

BIOGRAM

Urodzony 7 października 1963 w Warszawie; syn Tadeusza Klejnockiego i Teresy z domu Przybyłowicz, ekonomistów. W okresie, gdy uczęszczał do szkoły podstawowej, wstąpił w 1974 do ZHP. W Hufcu Warszawa Mokotów im. Szarych Szeregów działał z przerwami, także jako harcmistrz, do 1990. W 1975 wyjechał z rodzicami na 4 lata do Kuwejtu, gdzie uczęszczał do New English School. W 1979-83 kontynuował naukę w XLII Liceum Ogólnokształcącym im. M. Konopnickiej w Warszawie. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Jako krytyk debiutował w 1985 recenzją powieści J. Szczodrowskiego Tylko słowa, opublikowaną w „Miesięczniku Literackim” (nr 10/11). Po uzyskaniu magisterium w 1988 został nauczycielem języka polskiego w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. A. Frycza Modrzewskiego w Warszawie i pracował tam do 1995, pełniąc jednocześnie przez dwa lata funkcję wicedyrektora (1992-94). W tym czasie pracował także jako wizytator szkół średnich w Kuratorium Oświaty (1990-91) i nauczyciel konsultant w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie (1991-92). W 1991 debiutował jako poeta, drukując sześć wierszy w kwartalniku „Ogród” (nr 2). W tymże roku ożenił się z Katarzyną Joanną Olszewską, dziennikarką (z wykształcenia etnolog i antropolog kultury oraz archeolog) i odbył z nią podróż autostopem przez Europę (Niemcy, Belgia, Francja, Anglia, Czechosłowacja). Efektem tej wyprawy – oraz kilku następnych, m.in. do Beneluxu, Francji, Austrii, Szkocji oraz Szwajcarii (1995) i Skandynawii (1997) – stały się tom esejów Zagłada ogrodu i kilka tekstów ze zbioru Piołun i inne eseje chodnikowe, a także liczne wiersze. W 1992 wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium rządu USA, aby zapoznać się z problematyką edukacyjną. Po powrocie został zatrudniony na etacie inżynieryjno-technicznym w Zakładzie Teorii Lektury i Metodyki Literatury Instytutu Literatury Polskiej (ILP) UW, gdzie zajmował się metodyką nauczania i prowadził konwersatoria ze współczesnej poezji polskiej (1992-2001). Wiersze, eseje, recenzje i szkice literackie zamieszczał min. w „Miesięczniku Literackim” (1984-90), „Polityce” (od 1985), „Gazecie Wyborczej” (od 1990; tu m.in. stały cykl Między wierszami w dodatku „Gazeta o Książkach” w 1997-2002), „Odrze” (od 1990), „Kresach” (od 1992), „Nowym Państwie” (1995-2001), „Res Publice Nowej” (od 1996), „Tygodniku Powszechnym” (od 1997), „Lampie” (od 2009). W latach dziewięćdziesiątych w Programie III Polskiego Radia brał udział z Rafałem Grupińskim w audycji literackiej Barbary Marciniak „Loża szyderców”, występował też jako krytyk literacki w programach telewizyjnych, m.in. w cyklicznym programie Telewizji Polskiej o książkach pt. „Chimera”. W 1995 podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w prywatnym 42. Autorskim Liceum Niepublicznym w Warszawie. W 1996 wstąpił do SPP. W 1997-99 był stypendystą Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Pradze – Research Support Scheme. W 2001 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. Poezja Adama Zagajewskiego. Metamorfozy. Interpretacje. Konteksty (promotor Ryszard Handke) i otrzymał stanowisko adiunkta w ILP UW. Zaczął przygotowywać podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych. W 2005-07 pełnił funkcję kierownika Zakładu Edukacji Literackiej ILP UW (przedtem Zakład Teorii Lektury i Metodyki Literatury). W 2007 wyjechał na stypendium twórcze Baltic Centre for Writers and Translators do Visby w Szwecji. W tymże roku przeniósł się do nowo powstałego Instytutu Polonistyki Stosowanej UW i do 2008 pełnił tam obowiązki zastępcy dyrektora. Równocześnie kontynuował twórczość literacką (także jako autor powieści kryminalnych). Od sierpnia 2008 na platformie internetowej Wydawnictwa Literackiego prowadził „Raptularz końca czasów” – blog krytycznoliteracki, na którym zamieszczał szkice, eseje i omówienia książek oraz komentarze do bieżących wydarzeń kulturalnych. W sierpniu 2009 rozpoczął pracę w Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie, a 1 lipca 2010 został jego dyrektorem. Od 2010 prowadził tam blog krytycznoliteracki Poza Regulaminem. W tym czasie publikował także wiersze, artykuły i recenzje, m.in. w „Poezji Dzisiaj” (2010, 2013-16), „Nowych Książkach” (2011), „Wyspie” i „Zeszytach Literackich”. W 2011 otrzymał nagrodę z okazji Światowego Dnia Poezji ustanowionego przez UNESCO. W 2012-15 był członkiem Społecznej Rady Kultury przy Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy.

Ma dwie córki: Weronikę Dezyderię (ur. 2003) i Klementynę Wiktorię (ur. 2006). Mieszka w Zalesiu Górnym pod Warszawą.

TWÓRCZOŚĆ

  1. Literatura staropolska. Wwa: TWP 1989, 59 s. Tow. Wiedzy Powsz. Zarz. Gł.
  2. Oswajanie. Wiersze. Wwa: Tow. „Ogród Ksiąg” 1993, 39 s.
  3. Miasto otwarte. [Wiersze]. Wwa: LNB 1995, 36 s. Biblioteka „Ogrodu Ksiąg”,t. 4.

    4. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Wydawn. RTC 2011, plik w formacie PDF.

  4. Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu” (1986-1996). [Monografia]. [Współaut.:] J. Sosnowski. Wwa: Sic! 1996, 190 s. Stanowiska, interpretacje.
  5. Zagłada ogrodu. [Szkice literackie]. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 159 s.

    6. Zawartość: The London Dungeon; Seattle: terra feliks; Lyon 286; Spielgausmuseum: Muenchen, Zurich [!]; Wehikuł mistrza [U.] Eco; Tarcza Sobieskiego; Zagłada ogrodu; Holandia: zimno, zimno; Powrót do Toledo; Cztery twarze Franza Kafki; Świat bez właściwości; Pocałunek.

  6. Okruchy. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-Artyst. przy Inst. Filologii Pol. UJ, Zielona Sowa 1997, 43 s. Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”,t. 1.
  7. W drodze do Delft. Piętnaście portretów. [Wiersze]. Wwa: Open 1998, 23 s. Bibl. „Kwart. Artyst.”.
  8. Krótka historia przeistoczeń. (Epigramaty). [Wołowiec:] Czarne 1999, 39 s.
  9. Mr. Hyde. [Wiersze]. Wałbrzych: Ruta 1999, 57 s.
  10. Piołun i inne eseje chodnikowe. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1999, 80 s.

    11. Zawartość: Piołun; Aquapolis; Esej chodnikowy; Dzisiaj, teraz, zawsze; Czytając [J.] Wittlina (na marginesie „Pism pośmiertnych i innych esejów”); Matnia; Widzenie na Waterloo Bridge; Zjawy nad Tybetem; Esprit totalitaire; Siedemdziesiąt koni mechanicznych; Flucht.

  11. Adam Zagajewski. [Szkic]. Red.: E. Kalinowska-Styczeń, M. Baran. [Przeł.:] K. Dedecius, L. Murawski. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.

    12. Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. A.Z., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów A.Z .

  12. Bronisław Maj. [Szkic]. [Przeł.] A. Kutter. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.

    13. Tekst w jęz. niem. Zawiera także wybór fragm. opracowań nt. B.M., wywiadów oraz przekł. fragm. utworów B.M.

  13. Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego. Wałbrzych: Ruta 2002, 301 s.

    14. Skrócona wersja rozprawy doktorskiej.

  14. Jak nie zostałem menelem. (Próba autobiografii antyintelektualnej). [Powieść]. Wwa: Prószyński i S-ka 2002, 168 s.
  15. Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie. [Wiersze]. Kr.: Studium Lit.-Artyst. przy Inst. Polonistyki UJ, Zielona Sowa 2002, 34 s. Bibl. Pisma Lit.-Artyst. „Studium”,t. 41.
  16. Przylądek pozerów. Powieść antykryminalna. Wwa: Prószyński i S-ka 2005, 246 s.
  17. Skarby dni ostatecznych. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie. Kr.: WL 2005, 56 s.
  18. Literatura w czasach zarazy. Szkice i polemiki. Wwa: Prószyński i S-ka 2006, 289 s.

    19. Zawiera szkice literackie z lat 2001-2006: Czym jest zaraza? [wstęp]; Cz. I. Na koniec wieku: Mętny układ? [dot. sytuacji pol. poezji wspołcz.]; Cz. II. Czas morowy: Lobbyści i felietoniści, czyli w szponach profitariatu; Ekscytujący terror wolności [dot. funkcjonowania literatury i krytyki lit. w Internecie]; Za chlebem [dot. finansowania pol. pisarzy]; Cz. III. Nędza lektury: Oda do dresu. Wokół debiutu Doroty Masłowskiej; Mozaika pośmiertna [dot. pism Z. Herberta]; Cz. IV. Pasażerowie zagubionej arki: Pasażerowie zagubionej arki [dot. najnowszej poezji pol.]; Samplujący didżeje. O nowym warszawskim lingwizmie; Odsłaniając kości. Kilka uwag o poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego; Nowoklasycyzm warszawski; Franciszkanizm kontra tragizm. O biegunach współczesnej poezji religijnej; Cz. V. Radość czytania: Poezja i kapitalizm. O jednym wierszu Adama Zagajewskiego; Zanim zadrży ci ręka nad klawiszem Enter... O jednym wierszu Ewy Lipskiej; Wobec nieuchronnego. O jednym wierszu Czesława Miłosza; Wiersz-trup, który gada. O jednym wierszu Jarosława Marka Rymkiewicza; Ciamkowatość życia, czyli wszędzie jest tak samo. Dwa słowa o emigracyjnej poezji Grzegorza Wróblewskiego; Agnostyk spotyka Jezusa (dzięki Dostojewskiemu). O jednym wierszu Tadeusza Różewicza list do Jerzego Sosnowskiego; Ciemno już, ciemno strasznie, ciemno w naszym mieście [dot. poezji M. Sępa-Szarzyńskiego i własnej].

  19. Południk 21. [Powieść] Kr.: WL 2008, 344 s.
  20. Victoria. Wiersze ostatnie. Wwa: Nowy Świat 2009, 76 s.
  21. Człowiek ostatniej szansy. [Powieść]. Kr.: WL 2010, 386 s.
  22. W proch. [Wiersze]. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: RTC AW 2011, 40 s., plik w formacie EPUB.
  23. Zaprzysiężony Sworn. [Wybór wierszy]. [Przeł.:] A. i A. Fincham. Pozn.: Ibis 2011, 57 s.

    24. Teksty w jęz. pol. i ang.

  24. Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane. [Opole]: K.I.T. Stow. Żywych Poetów 2012, 96 s. Ser. Poetycka "Ofic. SŻP”, t. 15.
  25. Opcje na śmierć. [Powieść]. Kr.: WL 2012, 346 s.

    26. Wyd. jako dokument elektroniczny. Kr.: WL 2012, plik w formacie EPUB i MOBI.

  26. Próba miłości. Jak pokochać cudze dziecko. [Współaut.:] K. Klejnocka. Wołowiec: Wydawn. Czarne 2014, 221 s. Bez fikcji o.
  27. Ciemne zwierciadło. [Wiersze]. Grafika: M. Sobczyk. Wwa: Staromiejski Dom Kultury 2016, 52 s.

    28. Przekłady utworów Jarosława Klejnockiego w antologiach zagranicznych: bułg.: Antologiâ na novata polska poeziâ. [Wybór i tłum.:] B. Dankov. Sofiâ 2006, – czes.: Česká a polská samizdatová literatura. Sborník z mezinárodní vědecké konference konané v Opavě 13-14 listopadu 2002. Opava 2004, – hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i tłum.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – serb.: Moj poljski pesnički XX vek. Aantologija. [Wybór, oprac. i tłum.:] B. Rajčic. Beograd 2012, – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. [Red.:] I. Grönberg. Stockholm 2003, – węgier.: Varsó fölött az ég. [Red.:] L. Palfavi. Budapest 2007.

Podręczniki do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych

  1. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 265 s. Nowa Matura.
  2. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 271 s. Nowa Matura.
  3. Język polski. Program nauczania. Nowa matura. [Współaut.:] J. Sosnowski, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 51 s.
  4. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 285 s. Nowa Matura. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009.

    5. Nagroda PAU w 2007 za cykl podręczników Słowa i teksty [dot. też poz. 5-7].

  5. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 283 s. Nowa Matura. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2004, wyd. 3 2005, wyd. 4 2006, wyd. 5 2007, wyd. 6 2009, wyd. 7 2010.

    6. Nagroda zob. poz. 4.

  6. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w domu. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 272 s. Nowa Matura. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2009.

    7. Nagroda zob. poz. 4.

  7. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 3. Podręcznik. Szkoły ponadgimnazjalne – zakres podstawowy, zakres rozszerzony. Do pracy w szkole. [Współaut.:] B. Łazińska, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2004, 256 s. Nowa Matura. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2005, wyd. 3 2006, wyd. 4 2008, wyd. 5 2009.

    8. Nagroda zob. poz. 4.

Prace redakcyjne

  1. Po Wojaczku. 2, „Brulion” i Niezależni. [Wybór i red.:] J. Klejnocki. Wwa: Dom Księg. i Wydawn. Fundacji Polonia 1992, 123 s.
  2. B. Miciński, J. Stempowski: Listy. Oprac.: A. Micińska, J. Klejnocki, A. S. Kowalczyk. Wprowadzenie: H. Micińska-Kenarowa, K. Régamey. Wwa: LNB 1995, 348 s.
  3. Macie swoich poetów. Liryka polska urodzona po 1960 roku. Wypisy. Wybór i oprac.: P. Dunin-Wąsowicz, J. Klejnocki, K. Varga. Wwa: Lampa i Iskra Boża 1996, 198 s. Wyd. 2 popraw. i uzup. tamże: 1997, 240 s.
  4. J. Deml: Zapomniane światło. [Powieść]. Przeł. A. Czcibor-Piotrowski. [Red.: J. Klejnocki, F. Modrzejewski]. Wołowiec: Czarne 2000, 205 s.
  5. Język polski. Literatura i nauka o języku. Klasa 1. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 172 s. Wyd. 2 tamże 2003.
  6. Język polski. Słowa i teksty. Literatura i nauka o języku. Klasa 2. Przewodnik metodyczny i scenariusze lekcji. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2003, 246 s. Wyd. 2 tamże 2006.
  7. A. Osiecka: Nowa miłość. Wiersze prawie wszystkie. Wybór i przygotowanie: M. Dobromirska-Passent. Wstęp i oprac. J. Klejnocki. Wwa: Pruszyński Media 2009, T. 1 693 s., T. 2 711 s.
  8. Buntownik, cyklista, kosmopolak. O Andrzeju Bobkowskim i jego twórczości. Pod red. J. Klejnockiego i A.S. Kowalczyka. Wwa: Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza; Tow. „Więź” 2011, 223 s. Bibl. „Więzi”, t. 271.
  9. Miłosz w szkole. Szkice interpretacyjne. Pod red. J. Klejnockiego. Wwa: Wydawn. Piotra Marciszuka Stentor 2013, 206 s.

    10. |

OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2008.
  • Autor o sobie: Tropy nawiązań. Żywioł intertekstualizmu w poezji Jarosława Klejnockiego. Próba (niecałkowitej) dekonstrukcji. Powst. 2014 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2017]. Dostępny w Internecie: http://klejnocki.wydawnictwoliterackie.pl/archiwum/08/2014/, druk w: Nowa poezja polska wobec tradycji. Wwa 2015; Wyznania twórcy pokątnej powieści antykryminalnej. Próba autodekonstrukcji. „.Stud. Pragmalingwistyczne” 2014 [R.] 6.
  • Wywiady: Z ciemnego w jasne. Rozm. W. Chmielewski. „Nowe Państwo” 1999 nr 20 [dot.: Piołun i inne eseje chodnikowe]; Tam emocje też chodzą. Rozm.: M. Kasprzak, J. Mueller. „Studium” 2004 nr 2/3; Polski pisarz to dla mnie ciągle postać z Mrożka. Rozm. R. Wiśniewski. „Odra” 2010 nr 1.
  • Autorom brakuje bezczelności. Rozm. J. Tomczuk. „Rzeczpospolita” 2012 nr 258.
  • Kryminał z białym szkwałem w tle. Rozm. M. Barański. „Gaz. Olszt.” 2012 nr 168 [dot. m.in.: Opcje na śmierć]; Komisarz Nawrocki nie nadąża za Warszawą. Rozm. M. Dubrowska. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 45 dod. „Stołeczna” [dot.: Opcje na śmierć].
  • Zresetować czyjeś życie. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2016 nr 183.

Powrót na górę↑

Ogólne

  • M. MARYL: Blog jako „dziennik elektroniczny”. Analiza genologiczna blogów pisarzy. „Zag. Rodz. Lit.” 2013 z. 2 [dot. też: S. Chutnik i J. Sosnowskiego].

Powrót na górę↑

Oswajanie

  • T. BENDIG: „Oto jesteś wyciosany ze świata”. (Zapiski z lektury). „Ogród” 1994 nr 2.
  • K. VARGA: Postbarokowa awangarda? „Kwart. Artyst.” 1994 nr 3.

Powrót na górę↑

Miasto otwarte

  • J. SZAKET: Vermeer szwankuje. Drzeworyt. Ok. 1995. „FA-art” 1995 nr 4.
  • A. FRANASZEK: Dziś jest poniedziałek, boli mnie. „Nowy Nurt” 1996 nr 2.
  • P. KĘPIŃSKI: Zapomnieć miasto? „Czas Kult.” 1996 nr 3.
  • P.W. LORKOWSKI: Osobiste wyznanie bezradności. „Studium” 1996 nr 2/3.
  • K. MALISZEWSKI: Znikąd, donikąd. „Sycyna” 1996 nr 6, przedr. „Pracownia” 1996 nr 17/18.
  • R. MIELHORSKI: Dusza i materia. „Prz. Artyst.-Lit.” 1996 nr 7/8.
  • K. WALC: Otwarty jak miasto. „Fraza” 1996 nr 11/12.

Powrót na górę↑

Chwilowe zawieszenie broni

  • A. BAGŁAJEWSKI: Monografia pokolenia „bruLionu”. „Odra” 1997 nr 3.
  • L. BUGAJSKI: Pokoleniowa autokreacja. „Wiad. Kult.” 1997 nr 4.
  • M. CZUBAJ: Wartownicy bez powodu. „Twórczość” 1997 nr 4.
  • M. DZIEŃ: Aneks do „Chwilowego zawieszenia broni” czyli uwagi o Arystotelesie i „Nowym turnieju pokoleń”. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 1.
  • K. ĆWIKLIŃSKI: Telegrafujcie kto Mickiewicz. „Nowe Książ.” 1997 nr 6.
  • M. HAMKAŁO: Porozumienie ponad pisarzami. „Odra” 1997 nr 3.
  • M. KISIEL: Starty i falstarty. Protezy i uniki. „Śląsk” 1997 nr 3.
  • W. RATAJCZAK: Permanentne zawieszenie broni, czyli tak zwana książka o literaturze. „Czas Kult.” 1997 nr 2.
  • R. RŻANY: Chwilowe zachwianie perspektywy. „Fraza” 1997 nr 2.
  • L. SZARUGA: Jeszcze jeden tandem dzisiaj. „Opcje” 1997 nr 2.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Ucieczka od literatury. „Res Publica Nowa” 1997 nr 12 [dot. też: R. Grupiński, I. Kiec: Niebawem spadnie błoto, czyli kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej. Pozn. 1997].
  • M. URBANOWSKI: „bruLion” i kompani. „Arcana” 1997 nr 4.
  • W.WANTUCH: Wodny świat trzydziestolatków. „Arkusz” 1997 nr 7.
  • M. CYRANOWICZ: Czas „bruLionu” – „Czas Kultury”. „Teksty Drugie” 1998 nr 5.
  • M. CYRANOWICZ: Zimna krew pielęgniarzy. „Tytuł” 1998 nr 2.

Powrót na górę↑

Zagłada ogrodu

  • A. BAGŁAJEWSKI: Klasyk w ogródku działkowym. „Nowe Książ.” 1996 nr 12.
  • M. BŁAŻEJEWSKI: Chłopca z Placu Broni zapiski z nieśpiesznej podróży. „Topos” 1996 nr 4.
  • P. GIERMAŃSKI: Podróże z pocałunkiem. „Czas Kult.” 1997 nr 2.
  • A.S. KOWALCZYK: Zagłada, ale na chwilę powstrzymana. „Kresy” 1997 nr 2.
  • D. NOWACKI: W podróży i w ogrodzie. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 3.
  • J. WINIARSKI: Oswajanie przestrzeni. „Mag. Lit.” 1997 nr 1.

Powrót na górę↑

Okruchy

  • M. CYRANOWICZ: Memento mori post mortem (Jarosław Klejnocki – „Okruchy”). „Studium” 1998 nr 10.
  • A. NIEWIADOMSKI: „Chwilowy spadek formy” i „Przypływ złych przeczuć”. „Kresy” 1998 nr 2.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Chwilo, trwaj. „Res Publica Nowa” 1998 nr 5.
  • K. MALISZEWSKI: K.; w okruchach. W tegoż: Zwierzę na J. Wr. 2001.

Powrót na górę↑

W drodze do Delft

  • B. CHOJNACKA: Wszystkie drogi prowadzą do Delft. „Pogranicza” 1998 nr 3.
  • R. CHOJNACKI: Tao profana (o nowych tomach wierszy Jarosława Klejnockiego i Marcina Świetlickiego). „Studium” 1998 nr 13/14 [dot. też: M. Świetlicki: „Pieśń Profana”. Wołowiec 1998].
  • J. BIELSKA-KRAWCZYK: Obraz utracony. „PAL Prz. Artyst.-Lit.” 1999 nr 4.

Powrót na górę↑

Krótka historia przeistoczeń

  • A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. „Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Piołun i inne eseje chodnikowe].
  • G. TOMICKI: Będę mówił wprost. (Jarosław Klejnocki – „Krótka historia przeistoczeń”). „Studium” 1999 nr 3/4.
  • A. KALISZEWSKI: Klasycyzujący o’haryści? O’haryczni klasycy? „Akcent” 2000 nr 1/2 [dot. też: K. Koehler: „Na krańcu długiego pola. I inne wiersze z lat 1988-1998”. Wwa 1999].
  • P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: Mr. Hyde].
  • P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: Mr. Hyde].
  • A. KALISZEWSKI: „Nie będę mówił wprost” (epigramaty Jarosława Klejnockiego). W tegoż: Nostalgia stylu. Kr. 2007.

Powrót na górę↑

Mr. Hyde

  • Z. CHOJNOWSKI: Być prorokiem. „Nowe Książ.” 2000 nr 5.
  • P.W. LORKOWSKI: Elegia na odejście pojęć. „Topos” 2000 nr 2 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].
  • P. GRAF: Mowa ma być prosta jak faktura VAT. „Arkusz” 2001 nr 8 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].

Powrót na górę↑

Piołun i inne eseje chodnikowe

  • A. PIWKOWSKA: Mędrca szkiełko i oko. „Nowe Książ.” 1999 nr 7 [dot. też: Krótka historia przeistoczeń].
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

Bez utopii?

  • A. CZABANOWSKA-WRÓBEL: Sny nie zostały zbadane. Dwie książki o poezji Adama Zagajewskiego. „Teksty Drugie” 2002 nr 5 [dot. też: T. Nyczek: „Kos. O Adamie Zagajewskim”. Kr. 2002].
  • A. DZIADEK: Poezja i Utopia. „Pogranicza” 2002 nr 5.
  • M. KISIEL: Zagajewski: klasycyzm otwarty. „Nowe Książ.” 2002 nr 6.

Powrót na górę↑

Jak nie zostałem menelem

  • T. ZYGMUNT: Uroki autobiografii. „Opcje” 2002 nr 6.
  • M. CUBER: Co nam zostało z „Oulipo”? „FA-art” 2003 nr 1/2.
  • J. GIZELLA: Chłopcy z ulicy Czerskiej. „Czas Kult.” 2003 nr 4.
  • Z. KOPEĆ: Skazany na inteligenckość. „Kresy” 2003 nr 1.
  • D. NOWACKI: Na nostalgiczną nutę. „Nowe Książ.” 2003 nr 1.

Powrót na górę↑

Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie

  • J. GIZELLA: Między lirycznym wyżem a wiecznością. „Czas Kult.” 2002 nr 2, przedr. w tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003.
  • M. CISŁO: Plac Unii. „Nowe Książ.” 2002 nr 4.
  • A. KAŁUŻA: Hamburgery i klasycyzm. „Twórczość” 2003 nr 1.

Powrót na górę↑

Skarby dni ostatecznych

  • J. ROSZAK: Powtarzalne K. „Nowe Książ.” 2006 nr 1.

Powrót na górę↑

Literatura w czasach zarazy

  • M. LAREK: Banał jako zaraza przenoszona drogą klejnocką. „Czas Kult.” 2006 nr 10/12.
  • R. OSTASZEWSKI: Zadziorny czy subtelny? „Nowe Książ.” 2006 nr 9.
  • T. CHARNAS: Impuls do zaraźliwej krytyki (K.). „Kresy” 2007 nr 71.

Powrót na górę↑

Południk 21

  • J. TARGOŃ: Hannibal Klejnocki. „Gaz. Wybor.” dod. „Kraków” 2008 nr 93.
  • P. URBANIAK : Książeczka do poczytania. „Twórczość” 2008 nr 10.
  • E. TIERLING-ŚLEDŹ: Historia jak kryminał – kryminał z historią w tle. W tejże: Gra (z) historią. Szczec. 2013.

Powrót na górę↑

Victoria

  • D. DZIURZYŃSKI: Żyć mimo wszystko z utopią. „Wyspa” 2009 nr 3.

Powrót na górę↑

Człowiek ostatniej szansy

  • Z. MIŁOSZEWSKI: Skąd ja ich znam? „Newsweek Polska” 2010 nr 25.

Powrót na górę↑

W proch

  • P. SAMSEL: Przeciwko analgetykom. „Wyspa” 2011 nr 4.

Powrót na górę↑

Opcje na śmierć

  • Zob. Wywiady.

Powrót na górę↑

Macie swoich poetów

  • M. CYRANOWICZ: Macie swoich poetów – pstrąg. „Czas Kult.” 1996 nr 2.
  • J. DRZEWUCKI: Nie tylko klasycy i barbarzyńcy. „Śląsk” 1996 nr 6.
  • M. HAMKAŁO: W bieżącej poezji. „Czas Kult.” 1996 nr 3.
  • K. PIOTROWICZ: Amcie sowich peotów. „Akcent” 1996 nr 3.
  • P. WILCZEK: Wypisy z młodej poezji. „Nowe Książ.” 1996 nr 6.
  • M. KALANDYK: „Macie swoich poetów – sine ira et studio”. Chwilowe zawieszenie broni? „Fraza” 1997 nr 2.
  • P. SZUBARTOWICZ: Supermarket. „Wiad. Kult.” 1997 nr 29.

Powrót na górę↑

Próba miłości

  • K. KOTOWSKA: Dlaczego jest tak trudno? „Nowe Książ.” 2015 nr 5.

Powrót na górę↑

Ciemne zwierciadło

  • S. BURYŁA: Ciemne zwierciadło poezji. „Nowe Książ.” 2016 nr 4.

Powrót na górę↑

Marlena Sęczek
Źródło „http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Jaros%C5%82aw_KLEJNOCKI&oldid=2524”

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Jarosław KLEJNOCKI
Nawigacja
Narzędzia