Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(OPRACOWANIA (wybór))
 
Linia 85: Linia 85:
 
<ul>
 
<ul>
 
<li>Inf.: Monika Muskała, 2011.</li>
 
<li>Inf.: Monika Muskała, 2011.</li>
<li> Wywiady: Autobiografią jest każde pisanie. Rozm. M. Nogaj. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 182, dod. „Wrocław”; Warto było, ale wystarczy. Rozm. A. Szurek. „Not. Teatr.” 2006 nr 39/40; Człowiek, który zapomniał. Rozm. I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 174 dod. „Duży Format” nr 34.</li>
+
<li> Wywiady: Ważna jest zagadka prostoty. Rozm. R. Praszyński. „Nowy Nurt” 1995 nr 1; Autobiografią jest każde pisanie. Rozm. M. Nogaj. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 182, dod. „Wrocław”; Warto było, ale wystarczy. Rozm. A. Szurek. „Not. Teatr.” 2006 nr 39/40; Człowiek, który zapomniał. Rozm. I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 174 dod. „Duży Format” nr 34.</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 93: Linia 93:
  
 
<ul>
 
<ul>
 +
<li> Jerzy Łukosz. [Oprac.:] D. Nowacki. [Przeł.:] S. Huber, K. Gruda. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur  1999, 23 s. [zawiera fragm.. wypowiedzi krytycznych dot. Jerzego Łukosza oraz fragm. jego utworów]. </li>
 
<li> B. PAPROCKA-PODLASIAK: Mit artysty w dramatach J. Łukosza. W: Światy przedstawione. Tor. 2006.</li>
 
<li> B. PAPROCKA-PODLASIAK: Mit artysty w dramatach J. Łukosza. W: Światy przedstawione. Tor. 2006.</li>
 
<li> J. FRANCZAK: Rewolucja, realizm, retoryka. „Kresy” 2008 nr 4.</li>
 
<li> J. FRANCZAK: Rewolucja, realizm, retoryka. „Kresy” 2008 nr 4.</li>
 
<li> P. KACZOROWSKI: Narracyjne śnienie J. Łukosza. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.</li>
 
<li> P. KACZOROWSKI: Narracyjne śnienie J. Łukosza. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.</li>
 +
<li> R. BOGUSŁOWICZ: Literackie portrety Gerharta Hauptmanna (T. Mann, H. Bienek, J. Łukosz). „Zesz. Wydziału Hum.” 2017 z. 12. </li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 138: Linia 140:
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> H. BEREZA: Niemieckość (powieści J.Ł). „Twórczość” 1991 nr 10.</li>
+
<li> H. BEREZA: Niemieckość (powieści J. Łukosza). „Twórczość” 1991 nr 10.</li>
 
<li> L. BUGAJSKI: Maskarada. „Twórczość” 1992 nr 11.</li>
 
<li> L. BUGAJSKI: Maskarada. „Twórczość” 1992 nr 11.</li>
 
<li> J. DRZEWUCKI. Sen szczura. „Rzeczpospolita” 2000 nr 30 [dot. wyd. 2 pt. Szczurołap z Ratyzbony].</li>
 
<li> J. DRZEWUCKI. Sen szczura. „Rzeczpospolita” 2000 nr 30 [dot. wyd. 2 pt. Szczurołap z Ratyzbony].</li>
Linia 176: Linia 178:
 
<ul>
 
<ul>
 
<li> W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Hauptmann].</li>
 
<li> W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Hauptmann].</li>
 +
<li> J. SIERADZKI: „Between a Rock and a Hard Place” Thomas Mann. „Le Theatre en Pologne=The Theatre in Poland” 1997  nr 2. </li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 217: Linia 220:
 
<li> W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Grabarz królów].</li>
 
<li> W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Grabarz królów].</li>
 
<li> P. MITZNER: Lustro i lustracja. „Dialog” 2001 nr 9.</li>
 
<li> P. MITZNER: Lustro i lustracja. „Dialog” 2001 nr 9.</li>
 +
</ul>
 +
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 +
===Klauzura w kuszetce===
 +
 +
<ul>
 +
<li> J. CHOJKA: Na krawędzi świata. „Dialog” 2002 nr 10 [dot.: Strzał nad Wannsee].</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
Linia 226: Linia 237:
 
<li> W. BROWARNY: Przygody psyche. „Odra” 2004 nr 10.</li>
 
<li> W. BROWARNY: Przygody psyche. „Odra” 2004 nr 10.</li>
 
<li> L. BUGAJSKI: „Wszystko się dokonało”. „Twórczość” 2004 nr 10.</li>
 
<li> L. BUGAJSKI: „Wszystko się dokonało”. „Twórczość” 2004 nr 10.</li>
 +
<li> Ż. NALEWAJK: Na razie wiem tylko tyle, że śmierć jest kobietą. „Czas Kult.” 2004 nr 5/6.</li>
 
<li> D. NOWACKI: Dużo więcej. „Nowe Książ.” 2004 nr 7.</li>
 
<li> D. NOWACKI: Dużo więcej. „Nowe Książ.” 2004 nr 7.</li>
 
<li> C. POLAK: Śmieszno i straszno. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 93.</li>
 
<li> C. POLAK: Śmieszno i straszno. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 93.</li>
<li> Ż. NALEWAJK: Na razie wiem tylko tyle, że śmierć jest kobietą. „Czas Kult.” 2004 nr 5/6.</li>
 
 
<li> D. WEPS: W poszukiwaniu utraconego „ja”. „Opcje” 2004 nr 3.</li>
 
<li> D. WEPS: W poszukiwaniu utraconego „ja”. „Opcje” 2004 nr 3.</li>
 
</ul>
 
</ul>

Aktualna wersja na dzień 10:58, 11 kwi 2019

ur. 1958

Pseud.: Johann David Keevus.

Prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzony 17 stycznia 1958 we Wrocławiu; syn Tadeusza Łukosza, nauczyciela akademickiego, i Eleonory z domu Siomiak. Uczęszczał do liceum ogólnokształcącego we Wrocławiu. Następnie studiował germanistykę na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.). W 1980 uzyskał magisterium i do 1981 pracował jako nauczyciel języka niemieckiego w Szkole Podstawowej nr 6 w Oławie, a następnie został zatrudniony w Instytucie Filologii Germańskiej UWr. (pracował tu do 2007, z przerwą w 1988-97). W 1980 debiutował jako prozaik opowiadaniem pt Żylina, opublikowanym w miesięczniku „Odra” (nr 7/8); z pismem tym współpracował następnie z przerwami do 2007, ogłaszając na jego łamach prozę, recenzje i przekłady z literatury niemieckojęzycznej. Nadto drukował w tym czasie w „Życiu Literackim” (1981-86) i „Twórczości” (1982-2007, z przerwami). Współpracował także jako redaktor z Wydawnictwem Dolnośląskim i „Notatnikiem Teatralnym”. W 1987 doktoryzował się na UWr. na podstawie rozprawy Terapia jako duchowa forma życia. Ja diaryczne Tomasza Manna (O „Dziennikach” z lat 1918-1921 i 1933-1946). W latach dziewięćdziesiątych przebywał na stypendiach zagranicznych m in. na zaproszenie Deutscher Akademischer Austausch Dienst (DAAD), Fundacji R. Boscha, austriackiego Ministerstwa Edukacji i Sztuki, Fundacji Kultury Pro Helvetia, Komisji Europejskiej, niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1995 debiutował jako dramatopisarz, ogłaszając w miesięczniku „Dialog” (nr 11) sztukę pt. Tomasz Mann. W 1996 został członkiem SPP. W 1996-97 otrzymywał stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i pracował jako dramaturg rezydent w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie. Kilkakrotnie przebywał w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych w Europäisches Übersetzer-Kollegium Nordrhein-Westfalen w Straelen. Uczestniczył w licznych polsko-niemieckich projektach literackich (m.in. projekcie Odra-Ren). Prozę, artykuły, tłumaczenia drukował w tym czasie na łamach wielu czasopism, m.in. w „Regionach” (1991-98), „Dialogu” (1995-97, 2001, 2003, 2007) „Sycynie (1995-98), „Teatrze” (1996, 1999, 2000-03) i „Gazecie Wyborczej” (2000-05) oraz w pismach niemieckojęzycznych, m.in. „Manuskripte”, „Arbitrium” i „Podium”. W 2003 został członkiem Polskiego PEN Clubu. Od 2007 poważnie choruje.

W 1987 zawarł związek małżeński z Moniką Muskałą, tłumaczką literatury niemieckiej (rozwód w 1995). Mieszka we Wrocławiu.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Dziedzictwo. [Opowiadania]. Wwa: Iskry 1986, 117 s.
  2. Nagroda im. W. Pietrzaka w 1986, Nagroda Artyst. Młodych im. S. Wyspiańskiego w 1987.

    Zawartość: Kula (Interludium); Pouczenie o triumfie; Dziedzictwo.

  3. Języki prozy. [Studium]. Wwa: MAW 1989, 172 s.
  4. Terapia jako duchowa forma życia. „Ja” diaryczne Tomasza Manna. Wr.: Wydawn. UWr. 1990, 109 s. Acta Univ.Wratisl., 1159, Germanica Wratisl., 84
  5. Rozprawa doktorska

  6. Afgański romans. Jedno życie, czyli wędrówka dusz. [Powieść]. Powst. 1992. Wyd. Wstęp: L. Bugajski. Wwa: PIW 1997, 241 s. Nowa Proza Pol.
  7. Nagroda im. E. Stachury w 1992.

  8. Czarna kolia. Dzieje klątwy. [Powieść]. Rękopis spolszczył … Pozn.: Kantor Wydawn. SAWW 1992, 191 s. Wyd. 2 popraw. pt. Szczurołap z Ratyzbony. Wr.: Atut 1999, 228 s.
  9. Wyd. 1 podp. pseud.: Johann David Keevus. – Nagroda Dolnośląski Brylant Roku 1999.

    Przekł. litew. wyd. 1. (Inf. Autora).

  10. Byt bytujący. Esej o prozie. Wr.: Wydawn. UWr. 1994, 121 s.
  11. Tomasz Mann. Sztuka w dwóch aktach. „Dialog” 1995 nr 11 s. 5-28. Praprem.: teatr.: Reż.: A. Berlin. Bydg., T. Pol., Wwa, T. Ochoty 1998 (spektakl wyprodukowany wspólnie); radiowa: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2006. Przedr. zob. poz. 14.
  12. Wyst. nast.: Reż.: K. Orzechowski. Kr., Stary T. 1999.

    Przekł. niem.: „Der Erwählte. Ein Hörspiel über Thomas Mann". Wien 1998.

  13. Dwa ognie (Tadeuszowi Różewiczowi). [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1996 nr 9 s. 5-37. Przedr. zob. poz. 14.
  14. Grabarz królów. Monodram. „Dialog” 1997 nr 8 s. 34-42. Praprem.: teatr.: Reż.: M. Kocur. Pozn., Stow. Teatr. Antrakt 2001 (wykonanie: J. Stolarski); radiowa: Reż. W. Modestowicz. Radio 2007. Por. poz. 16.
  15. Przekł.: ang.: zob. poz. 16. – niem.: Der Königliche Totengräber. [Przeł.] K. Gruda. Wiesbaden 1998; [Przeł.] K. Gruda. W: Den Stygge Andungen, Genomgnom. Kr. 2011. Wyst.: Reż.: W. Küppers. Düsseldorf 2000; wyst. nast.: Reż.: P. Hanslik. Adapt. dwujęzyczna: C. Kresak. Wyst. Zgorzelec, Goerlitzer Szene in Salon „Zgorzelec” 2003.

  16. Powrót. [Utwór dramatyczny]. „Twórczość” 1998 nr 3 s. 10-42. Przedr. zob. poz. 14. Praprem.: Reż.: P. Miśkiewicz. Kr., T. J. Słowackiego 1999.
  17. Wyst. nast.: Reż. i adapt.: M. Bogajewska. Zielona Góra, Lubuski T. im. L. Kruczkowskiego. 2001.

  18. Oko cyklonu. Dialog dzieł literackich. Austria–Niemcy–Szwajcaria. [Szkice literackie]. Wr.: Wrocławskie Wydawn. Oświat. 1999, 107 s. Bibl. Austriacka.
  19. Zawartość: Hermann Broch; Franz Kafka; Elias Canetti; Peter Handke; Robert Walser; Günter Grass; Hermann Hesse; Tomasz Mann.

  20. Imperia i prowincje. O literaturze niemieckojęzycznej i polskiej w dwudziestym wieku. [Szkice]. Wr.: Atut 2000, 347 s.
  21. Zawartość: Wstęp. – I: Le style c’est le corps (Gottfried Benn); Cień olbrzyma (Franz Kafka); Na krawędzi wyrażalnego (Hermann Broch); Przeciwko śmierci (Elias Canetti); Urosnąć na miarę ogromu (Hermann Hesse); Książe Piechoty (Ernst Jünger); Duchowe formy życia (Tomasz Mann); Przygody metodycznej intuicji (Peter Härtling); Królestwo zapachów (Patrick Süskind); Zatoka ostatniej przemiany (Peter Handke); Człowiek, czyli sługa (Robert Walser); Furie dobosza (Günter Grass). – II: Szaleństwo elementarne (Leopold Buczkowski); Drzewo wiadomości (Wiesław Myśliwski); Wielki cień (Tadeusz Różewicz); Misterium tożsamości (Piotr Bednarski); Bez asekuracji (Tadeusz Siejak); Bunt protein (Dariusz Bitner); Nasz wspólny sen (Jan Drzeżdżon); Punkt na wieży katedry (Wojciech Czerniawski); Potrawy Marka Słyka (Marek Słyk); Ziemia Olgi (Olga Tokarczuk); Zatrat (Janusz Rudnicki); Jedyny kształt śmierci (Andrzej Łuczeńczyk). – III: Dykcja miazgi; Języki prozy; Prozaiczna głębia; Sztuka czy lewatywa?; Prowincja nie dla prowincjuszy; Sen o zaścianku; Słowo o krytyce; Ciało krytyka (Andrzej Falkiewicz); Pisarstwo (Henryk Bereza); Zagłada prozy; Groza pisania; Szkoła czytania; Czyściec literatury; Demon literatury; Spod korca; Kultura nisz; Na styku kultur (Karl Dedecius); Traktat o myśli roślinnej (German Ritz); Kultura domów; Dziupla w kosmosie; Reguły horyzontalne; O pięknej niewiedzy; O brzydkich slowach; Zapach książek; Koniec lata; „Kondensuj pan dialogi”, czyli pisarz wobec teatru; Ekonomizm a mania; Kant tańczy; Świadectwa Krystiana Lupy.

  22. Śmierć puszczyka. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: teatr.: Reż.: I. Dowlasz. Kr.: T. Lud. Scena pod Ratuszem 2000; radiowa: Reż.: W. Modestowicz. Radio 2008. Druk zob. poz. 14.
  23. Śmierć puszczyka i inne utwory. [Utwory dramatyczne]. Kr.: Księg. Akademicka 2000, 277 s. Dramat współczesny, 9.
  24. Zawartość: Powrót [poz. 10]; Dwa ognie [poz. 8]; Portret grupowy z Casanową; Świetlistość; Tomasz Mann. Monodram [poz. 7]; Śmierć puszczyka [poz. 13].

  25. Hauptmann. Scenariusz widowiska teatralnego. „Dialog” 2001 nr 9 s. 5-27. Praprem.: Reż. i adapt.: W. Krzystek. Jelenia Góra, T. im. C.K. Norwida 2001. Przedr. zob. poz. 17.
  26. Przekł.: niem., ros. [wg inf. Autora].

  27. The king’s gravedigger. [Przeł. i oprac. jako libretto operowe:] J. Łukosz. Muz.: K. Głowicka. Wyst.: Reż.: J. Łukosz. Londyn, T. Almeida 2001.
  28. Wyst. inne łączne z L. Øyno: Das hässliche Entlein pt. Nightmares: Reż.: U. Bircher. Lichtenstein, T. Karussell 2011.

    Adapt. monodramu Grabarz królów por. poz. 9. – Nominacja do finału projektu The Genesis Prize for the Opera w londyńskiej Genesis Foundation w 2001.

  29. Klauzura w kuszetce. Dziennik. Wr.: Atut 2001, 230 s.
  30. Zawiera także: Strzał nad Wannsee. (Próba dramatu); Hauptmann. Scenariusz widowiska

    teatralnego [poz. 15].

  31. Lenora. [Powieści]. Wwa: Prószyński i S-ka 2004, 115 s. Z Żurawiem.
  32. Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2005.

    Zawiera: Przygotowania do ślubu; Powrót Telemacha.

  33. Pasje i kantyleny. Szkice o literaturze niemieckojęzycznej. Pozn.: WP 2005, 253 s. Obszary lit. i sztuki.
  34. Zawartość: Translacja świętej Jadwigi; Filozof na statku. O polskim wydaniu „Dziennika mojej podróży z roku 1769” Johanna Gottfrieda Herdera; Raje Novalisa, czyli o politycznej niepoprawności romantyzmu. Z okazji nowego polskiego wydania „Heinricha von Ofterdingen”; Wilczyce i owieczki, czyli dialektyka odrzucenia. Postać metresy w dramatach Friedricha Schillera; Postać tragedii (Heinrich Kleist); Duchowe formy życia (Tomasz Mann) [poz. 12]; Wyznania człowieka apolitycznego; Le style c’est le corps (Gottfried Benn) [poz. 12]; Furie dobosza (Günter Grass) [poz. 12]; Cleptes juengeri (Ernst Jünger); Człowiek, czyli sługa (Robert Walser) [poz. 12]; Przygody w znaku Marsa. O „polskich” powieściach Aleksandra Lerneta-Holenii; Na krawędzi wyrażalnego (Hermann Broch) [poz. 12]; Opowieści nowego Don Juana (Peter Handke).

  35. Szeroka woda. [Powieść]. Wwa: Prószyński i S-ka 2005, 135 s. Z Żurawiem.
  36. Zwarcie. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Zembrzuski. Wwa, Klub le Madame 2006.
  37. Wyst. nast.:pt. Drugie zwarcie: Reż., scenogr. i oprac. muz.: J. Zembrzuski. Jelenia Góra, T. im. C.K. Norwida 2010

    Przekłady utworów J. Łukosza w antologiach zagranicznych, m.in. niem.: Nach den Gewittern. Ein polnisch-deutsches Lesebuch. [Red.] K.D. Sommer. Göttingen 1995; Verbotene Worte. Eine Anthologie. [Red.] T. Sofronieva. München 2005.

[edytuj] Przekłady

  1. D. Brennecke: Karen Blixen. [Biografia]. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1997, 165 s.
  2. D. Ploetz: Gabriel Garcia Marquez [Biografia]. Przeł. z niem. J. Łukosz. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1997, 164 s. Ser. Biograficzna.
  3. Legenda o św. Jadwidze = Legende der hl. Hedwig. Oprac. edytorskie i tłum. niem. T. Ehlert. Współpraca nauk. i posł.: W. Mrozowicz. Tłum. pol. J. Łukosz. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 2000, 630 s.
  4. Książka Roku Wrocławskich Promocji Dobrych Książek w 2001. – Zawiera tekst w jęz. średniowysokoniem., niem., pol. oraz faksymile „Kodeksu hornigowskiego”.

  5. H. Vormweg: Günter Grass. [Biografia]. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 2000, 181 s.
  6. A. Lenert-Holenia: Mars w znaku Barana. Przeł. i posł. opatrzył J. Łukosz. Wr.: Atut 2002, 219 s. Bibl. Austriacka, t. 16.
  7. Zob. też Twórczość poz 9.

[edytuj] Praca redakcyjna

  1. Günter Grass w krytyce polskiej. [Szkice]. Red.: N. Honsza, J. Łukosz. Wr: Wydawn. UWr. 1988, 130 s. Acta Univ. Wratisl. Germanica Wratisl., 74.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Inf.: Monika Muskała, 2011.
  • Wywiady: Ważna jest zagadka prostoty. Rozm. R. Praszyński. „Nowy Nurt” 1995 nr 1; Autobiografią jest każde pisanie. Rozm. M. Nogaj. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 182, dod. „Wrocław”; Warto było, ale wystarczy. Rozm. A. Szurek. „Not. Teatr.” 2006 nr 39/40; Człowiek, który zapomniał. Rozm. I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 174 dod. „Duży Format” nr 34.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ogólne

  • Jerzy Łukosz. [Oprac.:] D. Nowacki. [Przeł.:] S. Huber, K. Gruda. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur 1999, 23 s. [zawiera fragm.. wypowiedzi krytycznych dot. Jerzego Łukosza oraz fragm. jego utworów].
  • B. PAPROCKA-PODLASIAK: Mit artysty w dramatach J. Łukosza. W: Światy przedstawione. Tor. 2006.
  • J. FRANCZAK: Rewolucja, realizm, retoryka. „Kresy” 2008 nr 4.
  • P. KACZOROWSKI: Narracyjne śnienie J. Łukosza. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.
  • R. BOGUSŁOWICZ: Literackie portrety Gerharta Hauptmanna (T. Mann, H. Bienek, J. Łukosz). „Zesz. Wydziału Hum.” 2017 z. 12.

Powrót na górę↑

[edytuj] Dziedzictwo

  • L. BUGAJSKI: Poprzez siebie. „Pis. Lit.-Artyst.” 1986 nr 11/12 [m.in. dot. J. Łukosza].
  • G. KOCH: Jedyna prawdziwość. „Życie Lit.” 1986 nr 5.
  • M. ŚWIERGOCKI. „Odgłosy” 1986 nr 50.
  • M. CEBO: Z kawałków rozbitego lustra. „Tyg. Kult.” 1987 nr 2.
  • J. KUROWICKI. „Spr. i Ludzie” 1987 nr 39.
  • A. DĄBROWSKI. „Okolice” 1988 nr 11.
  • M. JENTYS: Prywatność nie znaczy prywata. (W dyskusji o młodej literaturze). „Kierunki” 1988 nr 50, przedr. ze zmien. podtyt. (O inne wartości w literaturze) w tejże: I światłem być, i źrenicą. Wwa 1990 [m.in. dot. J. Łukosza].

Powrót na górę↑

[edytuj] Języki prozy

  • H. Bereza: Potencja. Czytane w maszynopisie. „Twórczość” 1986 nr 8, przedr. w tegoż: Obroty. Wwa 1996.
  • J. LEJMAN: Literatura i Lebenswelt. „Akcent” 1991 nr 1.
  • W. SADKOWSKI: Alchemia słowa tłumaczonego. „Lit. na Świecie” 1991 nr 6.
  • J. FRANCZAK: Rewolucja, realizm, retoryka. „Kresy” 2008 nr 4 [dot. też: Byt bytujący].

Powrót na górę↑

[edytuj] Afgański romans

  • I. IWASIÓW: Marzenia we śnie i na jawie. „Nowe Książ.” 1997 nr 12, przedr. zmien. pt.: Sny-fabuły J. Łukosza – wędrówki z daleka od jawy. W: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej XX wieku. Tor. 1999.
  • R. KOZIOŁEK: Rozpruty romans. „FA-art.” 1998 nr 1/2.
  • M. TARNOGÓRSKA: Epika wyobraźni. „Odra” 1998 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] Czarna kolia

  • H. BEREZA: Niemieckość (powieści J. Łukosza). „Twórczość” 1991 nr 10.
  • L. BUGAJSKI: Maskarada. „Twórczość” 1992 nr 11.
  • J. DRZEWUCKI. Sen szczura. „Rzeczpospolita” 2000 nr 30 [dot. wyd. 2 pt. Szczurołap z Ratyzbony].

Powrót na górę↑

[edytuj] Byt bytujący

  • J. FRANCZAK: Rewolucja, realizm, retoryka. „Kresy” 2008 nr 4 [dot. też: Języki prozy].

Powrót na górę↑

[edytuj] Tomasz Mann

  • J. KOPCIŃSKI: Intelektualiści i fryzjerzy. „Teatr” 1998 nr 4, przedr. w tegoż: Którędy do wyjścia ? Wwa 2002 – W. MAJCHEREK: Sprzedać Manna za dowcip. „Teatr” 1998 nr 4.
  • A. NOWAK: Na przykład Tomasz Mann… „Wiad. Kult.” 1998 nr 9.
  • M. ZINOWIEC: Tomasz Mann zaczesany. „Sycyna” 1998 nr 6.
  • W. MAJCHEREK: Ja i mój fryzjer. W: Dramat polski. Interpretacje. Cz. 2. Gdańsk 2001.

Powrót na górę↑

[edytuj] Dwa ognie

  • J. KOPCIŃSKI: Ja to nikt: O „Dwóch ogniach” J. Łukosza. „Teatr” 1997 nr 12, przedr. w tegoż: Którędy do wyjścia? Wwa 2002.

Powrót na górę↑

[edytuj] Grabarz królów

  • W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Hauptmann].
  • J. SIERADZKI: „Between a Rock and a Hard Place” Thomas Mann. „Le Theatre en Pologne=The Theatre in Poland” 1997 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] Powrót

  • Ł. DREWNIAK: Małe teatry od rzeczy wielkich. „Tyg. Powsz.” 2002 nr 8.

Powrót na górę↑

[edytuj] Oko cyklonu

  • K. POLECHOŃSKI: Kanon na koniec wieku – po niemiecku. „Nowe Książ.” 1999 nr 12.

Powrót na górę↑

[edytuj] Imperia i prowincje

  • K. CZEJAREK. „Języki obce w szkole” 2003 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] Śmierć puszczyka

  • K. MYTKOWSKA: Motywy dramatu Jerzego Łukosza pt. „Śmierć puszczyka” „Pedag. Katol.” 2014 nr 1.

Powrót na górę↑

[edytuj] Hauptmann

  • W. MAJCHEREK: „Gitlerowskij pisatiel”. „Teatr” 2001 nr 12 [dot. też: Grabarz królów].
  • P. MITZNER: Lustro i lustracja. „Dialog” 2001 nr 9.

Powrót na górę↑

[edytuj] Klauzura w kuszetce

  • J. CHOJKA: Na krawędzi świata. „Dialog” 2002 nr 10 [dot.: Strzał nad Wannsee].

Powrót na górę↑

[edytuj] Lenora

  • W. BROWARNY: Przygody psyche. „Odra” 2004 nr 10.
  • L. BUGAJSKI: „Wszystko się dokonało”. „Twórczość” 2004 nr 10.
  • Ż. NALEWAJK: Na razie wiem tylko tyle, że śmierć jest kobietą. „Czas Kult.” 2004 nr 5/6.
  • D. NOWACKI: Dużo więcej. „Nowe Książ.” 2004 nr 7.
  • C. POLAK: Śmieszno i straszno. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 93.
  • D. WEPS: W poszukiwaniu utraconego „ja”. „Opcje” 2004 nr 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Pasje i kantyleny

  • M. GRABOWSKA. „Studia Niemcoznawcze” 2007 t. 36 s. 668-670.

Powrót na górę↑

[edytuj] Szeroka woda

  • M. MIZURO: Szczęśliwe dziadostwo. „Nowe Książ.” 2005 nr 12.
  • D. NOWACKI: Przemiana inżyniera. „Twórczość” 2005 nr 12.
  • R. WIŚNIEWSKI: Kilka krętych kilwaterów na szerokiej wodzie. „Studium” 2005 nr 6, toż „Pomosty” 2006 t. 11.

Powrót na górę↑

Barbara Marzęcka

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Jerzy ŁUKOSZ
Nawigacja
Narzędzia