|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | = SOSNOWSKI Jerzy = | + | <div id="shortDescription"> |
| − | '''ur. 1962'''
| + | <p>ur. 1962</p> |
| | + | <p>Pseud.: Andrzej Walczak.</p> |
| | + | <p>Historyk literatury, krytyk literacki, prozaik, publicysta.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | Pseud.: Andrzej Walczak.
| + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | Urodzony 14 maja 1962 w Warszawie; syn Andrzeja Sosnowskiego i Anny z Walczaków, inżynierów elektroników, cywilnych wykładowców w Wojskowej Akademii Technicznej. Uczęszczał do XXXIII Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Warszawie. W tym czasie debiutował opowiadaniem pt. ''Ankieta'', nadesłanym na konkurs dla czytelników młodzieżowego pisma „Płomyk” i zamieszczonym w 1977 na łamach tego periodyku (nr 22 ), a następnie przedrukowanym w antologii pt. ''O mnie, o tobie, o nas ''(Warszawa 1979). Jako uczeń klasy IV został laureatem Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. W 1981 uzyskał świadectwo dojrzałości i podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów (podczas strajku uczelni jesienią 1981 został wybrany do Wydziałowego Komitetu Strajkowego). Działał w samorządzie studenckim oraz uczestniczył w ruchu studenckich kół naukowych, m.in. jako prezes Warszawskiego Koła Polonistów (1983-85). Na łamach wydawanego przez to koło pisma „Z Archiwum Warszawskiego Koła Polonistów” debiutował jako historyk literatury w 1983 artykułem pt. ''Funkcja pisarza w koncepcji kultury Stanisława Brzozowskiego.'' Prowadził też studencki teatrzyk „Gdzie” (odbyła się tylko jedna premiera). W 1985 współredagował studenckie pismo literackie „Hiperball” (zawieszone po ukazaniu się 1. numeru). W 1986 obronił z wyróżnieniem dyplom magisterski i rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną na UW (kolejno jako asystent stażysta, asystent i starszy asystent) w Zakładzie Pozytywizmu i Młodej Polski. W 1989-90 prowadził w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie wykłady z historii literatury polskiej, przeznaczone dla maturzystów; na ich podstawie napisał książkę popularyzatorską (nie wydana). W 1990 przebywał na trzymiesięcznym stypendium w Paryżu (w ramach Action Thématique Programme). W 1991-93, równolegle z zajęciami naukowo-dydaktycznymi na UW, wykładał w Kolegium Nauczycielskim Języka Polskiego w Suwałkach. Badania z zakresu historii literatury łączył od lat dziewięćdziesiątych z uprawianiem krytyki literackiej (interesował się głównie autorami z kręgu „bruLionu” i „Czasu Kultury”). Artykuły, szkice, recenzje ogłaszał m.in. na łamach „Dialogu” (1989, 1992), „Ogrodu” (1991-92) i „Kresów” (1993, 1995), a jako publicysta związany był w 1991-96 z „Gazetą Wyborczą” (tu m.in. artykuły napisane wspólnie z ówczesną żoną, Danutą Sosnowską; sporadycznie publikacje także w następnej dekadzie). Współpracował też z „Czasem Kultury” (1991-97, z przerwami); wiersz pt. ''Chomik Wszechmogącego'','' ''zamieszczony w tym periodyku pod pseudonimem Andrzej Walczak (1997 nr 3), przedrukował później w powieści ''Wielościan'', kreując tamże biografię fikcyjnego autora; do postaci Andrzeja Walczaka odwoływał się również w innych utworach. Nawiązał etatową współpracę z Telewizją Polską (TVP): od lipca 1992 do czerwca 1993 był kierownikiem działu programów humanistycznych w Naczelnej Redakcji Telewizji Edukacyjnej, a po przerwie, od grudnia 1996 zajmował stanowisko kierownika redakcji publicystyki kulturalnej Programu I oraz prowadził magazyn kulturalny ''Pegaz'' (do 1998). Pisał także scenariusze do realizowanych przez Telewizję Edukacyjną filmów dokumentalnych oraz brał udział w ich realizacji (jako narrator lub przeprowadzający wywiady). W 1995-2002 uczył języka polskiego w prywatnym 42. Autorskim Liceum Ogólnokształcącym Niepublicznym w Warszawie; w uznaniu za tę pracę otrzymał w 2000 nagrodę Ministra Edukacji Narodowej II stopnia. Był współautorem programu nauczania języka polskiego w szkole średniej, dostosowanego do wymogów nowej matury. W 1998 zarzucił pisanie rozprawy doktorskiej, poświęconej Tadeuszowi Micińskiemu, i po rezygnacji z pracy na UW i w telewizji, zajął się twórczością literacką; w 2001 ogłosił drukiem dwie powieści, a w następnych latach rozwijał twórczość prozatorską i eseistyczną. Od 2000 (etatowo od 2002) występował na antenie Polskiego Radia, początkowo w Programie II, gdzie prowadził audycje z cyklu ''Słowo za słowo'', a od 2001 w Programie III, jako jeden ze współgospodarzy ''Klubu Trójki'', a potem również magazynów ''Trójkowy Znak Jakości'' (od 2009) oraz ''Trójkowy Wehikuł Czasu''. W 2002 zaczął wykładać historię literatury polskiej i powszechnej, medioznawstwo oraz twórcze pisanie w Instytucie Kultury i Komunikowania Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie; w 2005-07 był pracownikiem tejże uczelni, a potem powrócił do luźniejszej formy współpracy. W styczniu 2004 założył blog (pod adresem [http://www.jerzysosnowski.com/ www.jerzysosnowski.com], zmienionym następnie na [http://www.jerzysosnowski.pl/ www.jerzysosnowski.pl]), który prowadził przez następne lata. W marcu 2005 (po sporadycznych publikacjach zainicjowanych w 2001), rozpoczął ogłaszanie w miesięczniku „Więź” stałego felietonu pt. ''Eks post ''(w 2013 wszedł w skład zespołu redakcyjnego przekształconego w kwartalnik pisma); pojedyncze artykuły zaczął drukować również w „Tygodniku Powszechnym”. Jesienią 2006 odnowił kontakty z TVP i jako współpracownik kanału Kultura przez dwa miesiące współprowadził audycję ''Rozmowy w Studiu Kultura''; we wrześniu 2007 występował w charakterze gospodarza programów ''Rozmowy'' oraz ''Spotkania''. Odbył podróże zagraniczne, m.in. do Buenos Aires (na targi książki w 2004) i do Jerozolimy (jako dziennikarz radiowej Trójki w 2007). W 2006 otrzymał „Złoty Grot” – nagrodę Stowarzyszenia Sztuka-Edukacja-Promocja (za działalność inspirującą do aktywności młodych humanistów), a w 2009 był wśród dziesięciu osób nominowanych do tytułu „Mistrz mowy polskiej” (w IX edycji tego konkursu). Na kadencję 2011-2014 został wybrany członkiem Rady Języka Polskiego PAN. W styczniu 2006, wspólnie z poślubioną wówczas Agnieszką Duraczyńską, ufundował Stypendium św. Agnieszki dla uzdolnionej humanistycznie młodzieży z Liceum Ogólnokształcącego nr 2 im. H. Sienkiewicza w Kołobrzegu. Nawiązał współpracę z Instytutem Reportażu, utworzonym w 2011 w Warszawie. Mieszka w Warszawie. |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Historyk literatury, krytyk literacki, prozaik, publicysta.
| + | <div id='primary'> |
| | + | <span id='tworczosc'></span> |
| | + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| | + | <li> [[#Śmierć czarownicy!|Śmierć czarownicy!]] Szkice o literaturze i wątpieniu. Wwa: Semper 1993 [właśc. 1992], 128 s. Przedr. zmien. i rozszerz. zob. poz. 10.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Archeologia optymizmu [dot. pesymizmu w światopoglądzie pozytywistycznym]; Pozytywistyczna księga Hioba [dot.: B. Prus: Placówka]; Śmierć czarownicy [dot.: E. Orzeszkowa: Dziurdziowie]; Trzy kroki ku nicości [o wierszach Z. Przesmyckiego-Miriama: Święty ogień, L. Staffa: Otchłań kusząca oraz B. Leśmiana: Dziewczyna]; Z genealogii doktora Jekylla [o problemie dwoistości natury ludzkiej w literaturze XIX wieku]; Ciągłość listopadowych parków [dot.: S. Wyspiański: Noc Listopadowa]; Monte Carlo nad Dnieprem [o geografii mitologicznej T. Micińskiego]; Młoda Polska dzieckiem podszyta [dot. dziecka i dzieciństwa w dziełach malarskich i literackich epoki]; Cierpienie, zdziecinnienie, zbawienie [dot. M. Komornickiej]; Czekanie cudu [dot. malarza A. Kamieńskiego i jego korespondencji z K. Woźnickim]; Getto wyobraźni [o wyobraźni barokowej i reprezentujących ją artystach, m.in.: T. Micińskim, M. Komornickiej oraz krytykującym ją T. Różewiczu].</p> |
| | + | <li> [[#Chwilowe zawieszenie broni|Chwilowe zawieszenie broni]]. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu”. (1986-1996). [Monografia]. [Współaut.:] J. Klejnocki. Wwa: Sic! 1996, 190 s. ''Stanowiska, Interpretacje''.</li> |
| | + | <li> [[#Apokryf Agłai|Apokryf Agłai]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2001, 374 s. Wyd. nast.: Kr.: WL 2007.</li> |
| | + | <p class='comment'>Przekłady: ros.: Apokrif Aglai. [Przeł.] L. Cyv’ân. Sankt-Peterburg 2004, - węgier.: Aglaja. Apokrif. [Przeł.] Z. Mihályi. Budapest 2006.</p> |
| | + | <li> [[#Wielościan|Wielościan]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2001, 268 s.'' Archipelagi.''</li> |
| | + | <p class='comment'>Nagroda Fundacji Kościelskich w Genewie w 2001.</p> |
| | + | <li> Język polski. Program nauczania. Nowa matura. [Współaut.:] J. Klejnocki, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 51 s.</li> |
| | + | <li> [[#Linia nocna|Linia nocna]]. Singles collection. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B. 2002, 259 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawartość: Przystanek; Partnet; Wszystko dla Basi; Stan Łaski; Rozmowa z; Zdrapka; Ksiądz; Sąsiad; Dzień dobry; Świątynia miłości; Ja ciebie też; Mała futrzasta śmierć; Na zawsze; Dzieci; Pogodzony; Jak zostać królem; Pewność kamiennego dziadka; Tu stacja Nasielsk; Ostatni film moralnego niepokoju; Woda. – Singles collection: Pszczoły; Sędzia pokoju. Z archiwum „X”; Szafka pod zlewem; Irek Markowski; Dziury w serze; Madame Jutro Jutro; Raport; Boże Narodzenie; Park; [[#Linia nocna|Linia nocna]].</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: ros.: Nočnoj maršrut. [Przekł. zbior.]. Moskva 2005,– serb.: Stanica i druge priče. [Wybór opowiadań w przekł. zbior.]. Vršac 2003.</p> |
| | + | <li> [[#Prąd zatokowy|Prąd zatokowy]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2003, 403 s. ''Archipelagi.''</li> |
| | + | <p class='comment'>Tu m.in. - jako jeden z wątków - zbeletryzowana forma 1. rozdziału nieukończonej pracy doktorskiej o T. Micińskim. – „Książka Jesieni” - nagroda Pozn. Przeglądu Nowości Wydawn. w 2003.</p> |
| | + | <li> [[#Ach|Ach]]. [Eseje]. Kr.: WL 2005, 243 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera [refleksje nt. dylematów światopoglądowych, estetycznych i etycznych autora]: Mały Lebiediew; Najpierw światło; Ciało; Pobojowisko. (Nie ma animy, amen); Piszczel świętego Hieronima; Elsynor i Jerozolima. (Zwycięzca bierze wszystko); Księga powrotu; Esej dla Agnieszki; [[#Ach|Ach]]. (Może kiedyś bez czasu).</p> |
| | + | <li> [[#Tak to ten|Tak to ten]]. [Powieść]. Kr.: WL 2006, 421 s.</li> |
| | + | <li> Czekanie cudu. [Szkice]. Wwa: Semper 2008, 286 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera zmien. i rozszerz. wersję poz. 1 oraz szkice: O dwóch końcach wieków: Pierwszy upadek Bunga [o Młodej Polsce i S.I. Witkiewiczu]; Trzy krótkie wiersze, trzy długie, trzy krótkie [o poetach z kręgu „bruLionu”: M. Świetlickim, M. Baranie i J. Podsiadle]; Pani Bovary ogląda MTV [dot.: N. Goerke: Fraktale]; Więcej niż 130 nocy [dot.: J. Podsiadło: Arytmia, P. Dick: Ubik]; Najsilniejszy facet tego miasta [dot.: J. Podsiadło: Wiersze zebrane]. – O filmie i sacrum: Nasz, prawdziwy, Bóg, człowiek [dot. filmów: Ostatnie kuszenie Chrystusa (reż.: M. Scorsese), Jezus z Nazaretu (reż.: F. Zefirelli)]; Światło w klatce [dot. filmów: Łowca androidów (reż.: R. Scott), Twin Peaks: Ogniu, krocz ze mną (reż.: D. Lynch), Niebieski (reż.: K. Kieślowski)]; Zagubiona faustostrada [dot. filmu Zagubiona autostrada (reż.: D. Lynch) oraz dramatu J.W. Goethego: Faust]. – Próby mediacji: Mediacje Tadeusza Micińskiego; Pisanie Niespełnionego [autokomentarz do przeróbki poematu T. Micińskiego Niedokonany, zawartej w powieści [[#Prąd zatokowy|Prąd zatokowy]] (poz. 7)]; Niepokój i sacrum [o konflikcie między wiarą chrześcijańską a sztuką współczesną].</p> |
| | + | <li> [[#Instalacja Idziego|Instalacja Idziego]]. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 451 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Scenariusze filmów dla Telewizji Edukacyjnej: ''Olga Tokarczuk. Numery''. Reż.: T. Lengren. TVP 1994. – ''Kłopoty z Mickiewiczem.'' Reż.: T. Lengren, M. Witkowski. TVP 1995. – ''Natasza Goerke''. Reż.: K. Bukowski. TVP 1996.</p> |
| | + | <p class='comment'>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Funkcja pisarza w koncepcji kultury Stanisława Brzozowskiego. „Z Arch. Warsz. Koła Polonistów” 1983 s. 20-38. – Gdzie jest Wyzwolenie? Czyli Wyspiański oczami Witkacego. „Poezja” 1986 nr 7/8 s. 168-180. – Powrót Arjamana. „Mies. Lit.” 1988 nr 5 s. 56-64 [dot.: T. Miciński: Nietota]. – Słowa i światy. (O języku Nietoty Tadeusza Micińskiego). W: Koncepcje słowa. Wwa 1991 s. 131-144. – Ruchy endekoidalne? [Tadeusz] Miciński w latach wojny światowej. W: Kategoria narodu w kulturach słowiańskich. Wwa 1993 s. 119-126 [polem. z: J. Tynecki: Inicjacje mistyka. Łódź 1976]. – Sindbad reintegrowany. W: Sto lat baśni polskiej. Wwa 1995 s. 29-36 [dot.: B. Leśmian: Przygody Sindbada Żeglarza]. – Dzieje polskiego niby-liberalizmu (krótki kurs). Błędy konserwatystów, błędy liberałów. W: Spór o liberalizm. Tor. 2011 s. 53-62 ''Polityka w kulturze''. – Egzekucja, egzaltacja, egzystencja. Wokół „Samuela Zborowskiego” J.M. Rymkiewicza. „Dialog” 2011 nr 3 s. 187-203.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekłady opowiadań J.S. w antologii białorus.: Malen'kaâ puhnataâ s’merc’; Vada. [Przeł.]. G. Pazûk. W: Dvaccac’ pol’skìh apavâdan’nâŭ. Mìnsk 2007.</p> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| − | Urodzony 14 maja 1962 w Warszawie; syn Andrzeja Sosnowskiego i Anny z Walczaków, inżynierów elektroników, cywilnych wykładowców w Wojskowej Akademii Technicznej. Uczęszczał do XXXIII Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Warszawie. W tym czasie debiutował opowiadaniem pt. ''Ankieta'', nadesłanym na konkurs dla czytelników młodzieżowego pisma „Płomyk” i zamieszczonym w 1977 na łamach tego periodyku (nr 22 ), a następnie przedrukowanym w antologii pt. ''O mnie, o tobie, o nas ''(Warszawa 1979). Jako uczeń klasy IV został laureatem Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. W 1981 uzyskał świadectwo dojrzałości i podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów (podczas strajku uczelni jesienią 1981 został wybrany do Wydziałowego Komitetu Strajkowego). Działał w samorządzie studenckim oraz uczestniczył w ruchu studenckich kół naukowych, m.in. jako prezes Warszawskiego Koła Polonistów (1983-85). Na łamach wydawanego przez to koło pisma „Z Archiwum Warszawskiego Koła Polonistów” debiutował jako historyk literatury w 1983 artykułem pt. ''Funkcja pisarza w koncepcji kultury Stanisława Brzozowskiego.'' Prowadził też studencki teatrzyk „Gdzie” (odbyła się tylko jedna premiera). W 1985 współredagował studenckie pismo literackie „Hiperball” (zawieszone po ukazaniu się 1. numeru). W 1986 obronił z wyróżnieniem dyplom magisterski i rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną na UW (kolejno jako asystent stażysta, asystent i starszy asystent) w Zakładzie Pozytywizmu i Młodej Polski. W 1989-90 prowadził w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie wykłady z historii literatury polskiej, przeznaczone dla maturzystów; na ich podstawie napisał książkę popularyzatorską (nie wydana). W 1990 przebywał na trzymiesięcznym stypendium w Paryżu (w ramach Action Thématique Programme). W 1991-93, równolegle z zajęciami naukowo-dydaktycznymi na UW, wykładał w Kolegium Nauczycielskim Języka Polskiego w Suwałkach. Badania z zakresu historii literatury łączył od lat dziewięćdziesiątych z uprawianiem krytyki literackiej (interesował się głównie autorami z kręgu „bruLionu” i „Czasu Kultury”). Artykuły, szkice, recenzje ogłaszał m.in. na łamach „Dialogu” (1989, 1992), „Ogrodu” (1991-92) i „Kresów” (1993, 1995), a jako publicysta związany był w 1991-96 z „Gazetą Wyborczą” (tu m.in. artykuły napisane wspólnie z ówczesną żoną, Danutą Sosnowską; sporadycznie publikacje także w następnej dekadzie). Współpracował też z „Czasem Kultury” (1991-97, z przerwami); wiersz pt. ''Chomik Wszechmogącego'','' ''zamieszczony w tym periodyku pod pseudonimem Andrzej Walczak (1997 nr 3), przedrukował później w powieści ''Wielościan'', kreując tamże biografię fikcyjnego autora; do postaci Andrzeja Walczaka odwoływał się również w innych utworach. Nawiązał etatową współpracę z Telewizją Polską (TVP): od lipca 1992 do czerwca 1993 był kierownikiem działu programów humanistycznych w Naczelnej Redakcji Telewizji Edukacyjnej, a po przerwie, od grudnia 1996 zajmował stanowisko kierownika redakcji publicystyki kulturalnej Programu I oraz prowadził magazyn kulturalny ''Pegaz'' (do 1998). Pisał także scenariusze do realizowanych przez Telewizję Edukacyjną filmów dokumentalnych oraz brał udział w ich realizacji (jako narrator lub przeprowadzający wywiady). W 1995-2002 uczył języka polskiego w prywatnym 42. Autorskim Liceum Ogólnokształcącym Niepublicznym w Warszawie; w uznaniu za tę pracę otrzymał w 2000 nagrodę Ministra Edukacji Narodowej II stopnia. Był współautorem programu nauczania języka polskiego w szkole średniej, dostosowanego do wymogów nowej matury. W 1998 zarzucił pisanie rozprawy doktorskiej, poświęconej Tadeuszowi Micińskiemu, i po rezygnacji z pracy na UW i w telewizji, zajął się twórczością literacką; w 2001 ogłosił drukiem dwie powieści, a w następnych latach rozwijał twórczość prozatorską i eseistyczną. Od 2000 (etatowo od 2002) występował na antenie Polskiego Radia, początkowo w Programie II, gdzie prowadził audycje z cyklu ''Słowo za słowo'', a od 2001 w Programie III, jako jeden ze współgospodarzy ''Klubu Trójki'', a potem również magazynów ''Trójkowy Znak Jakości'' (od 2009) oraz ''Trójkowy Wehikuł Czasu''. W 2002 zaczął wykładać historię literatury polskiej i powszechnej, medioznawstwo oraz twórcze pisanie w Instytucie Kultury i Komunikowania Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie; w 2005-07 był pracownikiem tejże uczelni, a potem powrócił do luźniejszej formy współpracy. W styczniu 2004 założył blog (pod adresem [http://www.jerzysosnowski.com/ www.jerzysosnowski.com], zmienionym następnie na [http://www.jerzysosnowski.pl/ www.jerzysosnowski.pl]), który prowadził przez następne lata. W marcu 2005 (po sporadycznych publikacjach zainicjowanych w 2001), rozpoczął ogłaszanie w miesięczniku „Więź” stałego felietonu pt. ''Eks post ''(w 2013 wszedł w skład zespołu redakcyjnego przekształconego w kwartalnik pisma); pojedyncze artykuły zaczął drukować również w „Tygodniku Powszechnym”. Jesienią 2006 odnowił kontakty z TVP i jako współpracownik kanału Kultura przez dwa miesiące współprowadził audycję ''Rozmowy w Studiu Kultura''<nowiki>; we wrześniu 2007 występował w charakterze gospodarza programów </nowiki>''Rozmowy'' oraz ''Spotkania''. Odbył podróże zagraniczne, m.in. do Buenos Aires (na targi książki w 2004) i do Jerozolimy (jako dziennikarz radiowej Trójki w 2007). W 2006 otrzymał „Złoty Grot” – nagrodę Stowarzyszenia Sztuka-Edukacja-Promocja (za działalność inspirującą do aktywności młodych humanistów), a w 2009 był wśród dziesięciu osób nominowanych do tytułu „Mistrz mowy polskiej” (w IX edycji tego konkursu). Na kadencję 2011-2014 został wybrany członkiem Rady Języka Polskiego PAN. W styczniu 2006, wspólnie z poślubioną wówczas Agnieszką Duraczyńską, ufundował Stypendium św. Agnieszki dla uzdolnionej humanistycznie młodzieży z Liceum Ogólnokształcącego nr 2 im. H. Sienkiewicza w Kołobrzegu. Nawiązał współpracę z Instytutem Reportażu, utworzonym w 2011 w Warszawie. Mieszka w Warszawie.
| + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| + | <ul> |
| | + | <li> Ank. 2008, 2010</li> |
| | + | <li> Strona internetowa: [http://www.jerzysosnowski.pl/ www.jerzysosnowski.pl]</li> |
| | + | <li> Autor o sobie: Mały Lebiediew. „Więź” 2001 nr 7, przedr. w tegoż: Ach. Kr. 2005; Krytyk Jekyll i pisarz Hyde. „Więź” 2003 nr 4; Kryształowa kula. „Więź” 2010 nr 4 [z cyklu Eks post; o sposobach wizualizacji twórczej alienacji]</li> |
| | + | <li> Wywiady: Gra idzie o sens. Rozm. A. Franaszek. „Tyg. Powsz.” 1995 nr 41; Książki trzeba pisać krwią. Rozm. K. Gajewski . „Rzeczpospolita” 2001 nr 219; Oczy z tyłu głowy. Rozm. W. Chmielewski. „Nowe Państ.” 2001 nr 46 [dot. gł. powieści Wielościan]; Nie chciałbym być Katonem. J.S. rozmawia z Kazimierzem Malinowskim o fantastyce, kontrkulturze, Micińskim i Andrzeju Walczaku. „Lampa” 2005 nr 11; Prawda niczym bryła. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2005 nr 177 [dot. gł. tomu esejów Ach]; „Hasło literatury środka powoduje, że mi gwałtownie rosną pazury i kły”. Rozm.: K. Bachta, P. Urbaniak. „Pro Libris” 2006 nr 1; Jestem po lepszej stronie. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” 2010 nr 67; Szybkie słowa: wszyscy piszą, nikt nie czyta. Rozm.: M. Kuźmiński, T. Ponikło. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 31 [dot. literatury w internecie]; Przebłysk i przeczucie. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” 2011 nr 7 [o szczęściu w literaturze]; Polak czyta „Lalkę”. Z J.S., literaturoznawcą, krytykiem, prozaikiem, rozmawia K. Lubczyński. „Głos Naucz.” 2012 nr 23 [dot. powieści B. Prusa]. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | | | |
| − | <nowiki>1. Śmierć czarownicy! Szkice o literaturze i wątpieniu. Wwa: Semper 1993 [właśc. 1992], 128 s. Przedr. zmien. i rozszerz. zob. poz. 10.</nowiki>
| |
| | | | |
| − | <nowiki>Zawartość: Archeologia optymizmu [dot. pesymizmu w światopoglądzie pozytywistycznym]; Pozytywistyczna księga Hioba [dot.: B. Prus: Placówka]; Śmierć czarownicy [dot.: E. Orzeszkowa: Dziurdziowie]; Trzy kroki ku nicości [o wierszach Z. Przesmyckiego-Miriama: Święty ogień, L. Staffa: Otchłań kusząca oraz B. Leśmiana: Dziewczyna]; Z genealogii doktora Jekylla [o problemie dwoistości natury ludzkiej w literaturze XIX wieku]; Ciągłość listopadowych parków [dot.: S. Wyspiański: Noc Listopadowa]; Monte Carlo nad Dnieprem [o geografii mitologicznej T. Micińskiego]; Młoda Polska dzieckiem podszyta [dot. dziecka i dzieciństwa w dziełach malarskich i literackich epoki]; Cierpienie, zdziecinnienie, zbawienie [dot. M. Komornickiej]; Czekanie cudu [dot. malarza A. Kamieńskiego i jego korespondencji z K. Woźnickim]; Getto wyobraźni [o wyobraźni barokowej i reprezentujących ją artystach, m.in.: T. Micińskim, M. Komornickiej oraz krytykującym ją T. Różewiczu].</nowiki>
| + | ===Śmierć czarownicy!=== |
| | | | |
| − | 2. Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu”. (1986-1996). <nowiki>[Monografia]. [Współaut.:] J. Klejnocki. Wwa: Sic! </nowiki>1996, 190 s. ''Stanowiska, Interpretacje''.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. DOMAŃSKA: W poszukiwaniu zwierciadła. „Res Publica Nowa” 1993 nr 10</li> |
| | + | <li> M. GIERMAŃSKA: Studium zwątpienia. „Czas Kult.” 1993 nr 3</li> |
| | + | <li> M. MICHALSKI: Sabat czarownic. „Prz. Lit.” 1993 nr 5</li> |
| | + | <li> A. STANKOWSKA: Przepaść i poznanie. „Twórczość” 1993 nr 11. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>3. Apokryf Agłai. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2001, 374 s. Wyd. nast.: Kr.: WL 2007.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekłady: ros.<nowiki>: Apokrif Aglai. [Przeł.] </nowiki>L. Cyv’ân. Sankt-Peterburg 2004, - węgie<nowiki>r.: Aglaja. Apokrif. [Przeł.] Z. Mihályi. Budapest 2006.</nowiki>
| + | ===Chwilowe zawieszenie broni=== |
| | | | |
| − | <nowiki>4. Wielościan. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2001, 268 s.</nowiki>'' Archipelagi.'' | + | <ul> |
| | + | <li> A. BAGŁAJEWSKI: Monografia pokolenia „Brulionu”. „Odra” 1997 nr 3</li> |
| | + | <li> K. BIEDRZYCKI: Bez brzytwy się nie obejdzie. „Tyg. Powsz.” 1997 nr 12</li> |
| | + | <li> L. BUGAJSKI: Pokoleniowa autokreacja. „Wiad. Kult.” 1997 nr 4</li> |
| | + | <li> M. CZUBAJ: Wartownicy bez powodu. „Twórczość” 1997 nr 4</li> |
| | + | <li> M. DZIEŃ: Aneks do „Chwilowego zawieszenia broni”, czyli uwagi o Arystotelesie i „Nowym turnieju pokoleń”. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 1</li> |
| | + | <li> M. HAMKAŁO: Porozumienie ponad pisarzami. „Odra” 1997 nr 3</li> |
| | + | <li> W. RATAJCZAK: Permanentne zawieszenie broni, czyli tak zwana książka o literaturze. „Czas Kult.” 1997 nr 2</li> |
| | + | <li> R. RŻANY: Chwilowe zachwianie perspektywy. „Fraza” 1997 nr 2</li> |
| | + | <li> L. SZARUGA: Jeszcze jeden tandem dzisiaj. „Opcje” 1997 nr 2</li> |
| | + | <li> P. ŚLIWIŃSKI: Ucieczka od literatury. „Res Publica Nowa” 1997 nr 12</li> |
| | + | <li> M. CYRANOWICZ: Czas „bruLionu” – „Czas Kultury”. „Teksty Drugie” 1998 nr 5 [dot. także: R. Grupiński, I. Kiec: Niebawem spadnie błoto – czyli kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej]</li> |
| | + | <li> M. CYRANOWICZ: Zimna krew pielęgniarzy. „Tytuł” 1998 nr 2. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Nagroda Fundacji Kościelskich w Genewie w 2001.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>5. Język polski. Program nauczania. Nowa matura. [Współaut.:] J. Klejnocki, D. Zdunkiewicz-Jedynak. Wwa: Wydawn. Szkolne PWN 2002, 51 s.</nowiki>
| + | ===Apokryf Agłai=== |
| | | | |
| − | <nowiki>6. Linia nocna. Singles collection. [Opowiadania]. Wwa: W.A.B. 2002, 259 s.</nowiki> | + | <ul> |
| | + | <li> M. CUBER: Fotele i demony. „Pogranicza” 2001 nr 3</li> |
| | + | <li> P. CZAPLIŃSKI: S. do czytania. „Polityka” 2001 nr 11</li> |
| | + | <li> R. OSTASZEWSKI: Figury jazdy obowiązkowej. „FA-art” 2001 nr 1/2</li> |
| | + | <li> M. WITKOWSKI: Jak czytać „Apokryf Agłai”. „Dekada Lit.” 2001 nr 7/8</li> |
| | + | <li> T. ZYGMUNT: Powieść dla wszystkich. „Opcje” 2001 nr 3/4</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Przyjemność prostoduszna, albo kicz w prozie J.S. „FA-art” 2002 nr 4 [dot. także: Wielościan]</li> |
| | + | <li> M. OPOKA: Samotność z automatu. „Akcent” 2002 nr 1/2. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawartość: Przystanek; Partnet; Wszystko dla Basi; Stan Łaski; Rozmowa z; Zdrapka; Ksiądz; Sąsiad; Dzień dobry; Świątynia miłości; Ja ciebie też; Mała futrzasta śmierć; Na zawsze; Dzieci; Pogodzony; Jak zostać królem; Pewność kamiennego dziadka; Tu stacja Nasielsk; Ostatni film moralnego niepokoju; Woda. – Singles collection: Pszczoły; Sędzia pokoju. Z archiwum „X”; Szafka pod zlewem; Irek Markowski; Dziury w serze; Madame Jutro Jutro; Raport; Boże Narodzenie; Park; Linia nocna.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekł.: ro<nowiki>s.: Nočnoj maršrut. [Przekł. zbior.]. </nowiki>Moskva 2005,– serb.: Stanica i druge priče. <nowiki>[Wybór opowiadań w przekł. zbior.]. </nowiki>Vršac 2003.
| + | ===Wielościan=== |
| | | | |
| − | <nowiki>7. Prąd zatokowy. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2003, 403 s. </nowiki>''Archipelagi.'' | + | <ul> |
| | + | <li> A. BŁAŻYŃSKA: Powidoki. „FA-art” 2001 nr 4</li> |
| | + | <li> K. DUNIN: Święty Jeż od Wielościanu. „Res Publica Nowa” 2001 nr 11</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Przyjemność prostoduszna, albo kicz w prozie J.S. „FA-art” 2002 nr 4 [dot. także: Apokryf Agłai]</li> |
| | + | <li> E. ZAMORSKA-PRZYŁUSKA: Wieloprzeszłość, wieloprawda, wielopole. „Studium” 2002 nr 2</li> |
| | + | <li> J. GIZELLA: Kostka Rubika. W tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003</li> |
| | + | <li> M. WARCHAŁ: Czego boją się dorośli ludzie? „Fraza” 2005 nr 3</li> |
| | + | <li> Zob. też Wywiady. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Tu m.in. - jako jeden z wątków - zbeletryzowana forma 1. rozdziału nieukończonej pracy doktorskiej o T. Micińskim. – „Książka Jesieni” - nagroda Pozn. Przeglądu Nowości Wydawn. w 2003.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>8. Ach. [Eseje]. Kr.: WL 2005, 243 s.</nowiki>
| + | ===Linia nocna=== |
| | | | |
| − | <nowiki>Zawiera [refleksje nt. dylematów światopoglądowych, estetycznych i etycznych autora]: Mały Lebiediew; Najpierw światło; Ciało; Pobojowisko. (Nie ma animy, amen); Piszczel świętego Hieronima; Elsynor i Jerozolima. (Zwycięzca bierze wszystko); Księga powrotu; Esej dla Agnieszki; Ach. (Może kiedyś bez czasu).</nowiki> | + | <ul> |
| | + | <li> P. CZAPLIŃSKI: Strategia ksenofoba. „Polityka” 2002 nr 19, przedr. w tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004</li> |
| | + | <li> J. KLEJNOCKI: Morfeusz wzywa 997. „Borussia” 2002 nr 28, toż: „Studium” 2002 nr 5</li> |
| | + | <li> R. OSTASZEWSKI: Pachnie malizną. „Opcje” 2002 nr 4/5</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Cienka pozioma linia. „FA-art” 2003 nr 1/2</li> |
| | + | <li> Ł. JEŻYK: Wyśnić postmodernizm, zwątpić w postmodernizm. Wątpić. (Westchnąć). „Kresy” 2006 nr 3. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>9. Tak to ten. [Powieść]. Kr.: WL 2006, 421 s.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>10. Czekanie cudu. [Szkice]. Wwa: Semper 2008, 286 s. </nowiki>
| + | ===Prąd zatokowy=== |
| | | | |
| − | Zawiera zmien. i rozszerz. wersję poz. 1 oraz szkice: O dwóch końcach wieków:''' '''<nowiki>Pierwszy upadek Bunga [o Młodej Polsce i S.I. Witkiewiczu]; Trzy krótkie wiersze, trzy długie, trzy krótkie [o poetach z kręgu „bruLionu”: M. Świetlickim, M. Baranie i J. Podsiadle]; Pani Bovary ogląda MTV [dot.: N. Goerke: Fraktale]; Więcej niż 130 nocy [dot.: J. Podsiadło: Arytmia, P. Dick: Ubik]; Najsilniejszy facet tego miasta [dot.: J. Podsiadło: Wiersze zebrane]. – O filmie i sacrum:</nowiki>''' '''<nowiki>Nasz, prawdziwy, Bóg, człowiek [dot. filmów: Ostatnie kuszenie Chrystusa (reż.: M. Scorsese), Jezus z Nazaretu (reż.: F. Zefirelli)]; Światło w klatce [dot. filmów: Łowca androidów (reż.: R. Scott), Twin Peaks: Ogniu, krocz ze mną (reż.: D. Lynch), Niebieski (reż.: K. Kieślowski)]; Zagubiona faustostrada [dot. filmu Zagubiona autostrada (reż.: D. Lynch) oraz dramatu J.W. Goethego: Faust]. – Próby mediacji:</nowiki>''' '''<nowiki>Mediacje Tadeusza Micińskiego; Pisanie Niespełnionego [autokomentarz do przeróbki poematu T. Micińskiego Niedokonany, zawartej w powieści Prąd zatokowy (poz. 7)]; Niepokój i sacrum [o konflikcie </nowiki>między wiarą chrześcijańską a sztuką współczesną].
| + | <ul> |
| | + | <li> J. KLEJNOCKI: Prąd i wiry. „Polityka” 2003 nr 38</li> |
| | + | <li> M. PIETRZAK: Prąd środkowy. „FA-art” 2003 nr 3/4</li> |
| | + | <li> M. CUBER: Samotny jak palec. „Res Publica Nowa” 2004 nr 1</li> |
| | + | <li> M. TOMCZYK: Bezpieczna zatoka poetyki i niebezpieczny prąd myśli. „Studium” 2004 nr 1. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>11. Instalacja Idziego. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 451 s. </nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===Ach=== |
| | | | |
| − | Scenariusze filmów dla Telewizji Edukacyjnej: ''Olga Tokarczuk. Numery''. Reż.: T. Lengren. TVP 1994. – ''Kłopoty z Mickiewiczem.'' Reż.: T. Lengren, M. Witkowski. TVP 1995. – ''Natasza Goerke''. Reż.: K. Bukowski. TVP 1996.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. CUBER: Pocieszający katechizm. „Twórczość” 2005 nr 8</li> |
| | + | <li> Ł. JEŻYK: Wdech. Wydech. „Topos” 2005 nr 4</li> |
| | + | <li> A. KAROŃ-OSTROWSKA: Niepokoje inteligenckiej duszy. „Więź” 2005 nr 12</li> |
| | + | <li> A. KOPIŃSKI: Księga trudnego powrotu. „Fronda” 2005 nr 37</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Na szlakach Boga. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 21 dod. „Książ. w Tyg.”</li> |
| | + | <li> J. ŻUCHOWSKI: Jak w tyglu. „Opcje” 2005 nr 3</li> |
| | + | <li> P. CZAPLIŃSKI: Katolicyzmu model sentymentalny. „Res Publica Nowa” 2006 nr 1</li> |
| | + | <li> M. CIELECKI: Żadnych łatwych pocieszeń. „W Drodze” 2007 nr 6</li> |
| | + | <li> E. SZYBOWICZ: (Nie)nowoczesny kanon. W tejże: Apokryfy w polskiej prozie współczesnej. Pozn. 2008 [dot. eseju: Mały Lebiediew]</li> |
| | + | <li> D. URBAŃSKA: Dialog z milczącym Bogiem w esejach J.S. „Świat i Sł.” 2008 nr 2</li> |
| | + | <li> Zob. też Wywiady. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Funkcja pisarza w koncepcji kultury Stanisława Brzozowskiego. „Z Arch. Warsz. Koła Polonistów” 1983 s. 20-38. – Gdzie jest Wyzwolenie? Czyli Wyspiański oczami Witkacego. „Poezja” 1986 nr 7/8 s. 168-180. – <nowiki>Powrót Arjamana. „Mies. Lit.” 1988 nr 5 s. 56-64 [dot.: T. Miciński: Nietota]. – Słowa i światy. (O języku Nietoty Tadeusza Micińskiego). </nowiki><nowiki>W: Koncepcje słowa. Wwa 1991 s. 131-144. – Ruchy endekoidalne? [Tadeusz] Miciński w latach wojny światowej. W: Kategoria narodu w kulturach słowiańskich. Wwa 1993 s. 119-126 [polem. z: J. Tynecki: Inicjacje mistyka. Łódź 1976]. – Sindbad reintegrowany. W: Sto lat baśni polskiej. Wwa 1995 </nowiki><nowiki>s. 29-36 [dot.: B. </nowiki>Leśmian: Przygody Sindbada Żeglarza]. – Dzieje polskiego niby-liberalizmu (krótki kurs). Błędy konserwatystów, błędy liberałów. W: Spór o liberalizm. Tor. 2011 s. 53-62 ''Polityka w kulturze''. – Egzekucja, egzaltacja, egzystencja. Wokół „Samuela Zborowskiego” J.M. Rymkiewicza. „Dialog” 2011 nr 3 s. 187-203.
| + | ===Tak to ten=== |
| | | | |
| | + | <ul> |
| | + | <li> P. CZAPLIŃSKI: Z narodowego undergroundu. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 249</li> |
| | + | <li> A. CZARKOWSKA: Ten, czyli kto? „FA-art” 2006 nr 4</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Na powierzchni istnienia i w środku. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 47 dod. „Książ. w Tyg.”</li> |
| | + | <li> P. MAŁOCHLEB: Tak, tak, tam w lustrze to niestety ja. „Dekada Lit.” 2006 nr 5</li> |
| | + | <li> H. BORTNOWSKA: Ach, to ta! „Tyg. Powsz.” 2007 nr 8 dod. „Książ. w Tyg.”</li> |
| | + | <li> P. URBANIAK: RPG Sosnowskiego. „Twórczość” 2007 nr 2. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekłady opowiadań J.S. w antologii białoru<nowiki>s.: Malen'kaâ puhnataâ s’merc’; Vada. [Przeł.]. G. Pazûk. W: Dvaccac’ pol’skìh apavâdan’nâŭ. Mìnsk 2007.</nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===Instalacja Idziego=== |
| | | | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | <ul> |
| | + | <li> Ł. SATURCZAK: Trudno nie wierzyć w nic. „Lampa” 2009 nr 11</li> |
| | + | <li> D. NOWACKI: Apokryf Idziego. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 47</li> |
| | + | <li> A. MADALIŃSKI: Nie ma ucieczki od religii. „W Drodze” 2010 nr 4</li> |
| | + | <li> M. WOŁOWICZ: Efekt irytacji. „Czas Kult.” 2010 nr 1</li> |
| | + | <li> W. DAWIDOWSKI (OSA): Instalacja marzeń. „Więź” 2011 nr 2/3. </li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| − | Ank. 2008, 2010. – Strona internetowa: [http://www.jerzysosnowski.pl/ www.jerzysosnowski.pl]. – Autor o sobie: Mały Lebiediew. „Więź” 2001 nr 7, przedr. w tegoż: Ach. Kr. 2005; Krytyk Jekyll i pisarz Hyde. „Więź” 2003 nr 4; Kryształowa kula. <nowiki>„Więź” 2010 nr 4 [z cyklu Eks post; o sposobach wizualizacji twórczej alienacji]. – </nowiki>Wywiady: Gra idzie o sens. Rozm. A. Franaszek. „Tyg. Powsz.” 1995 nr 41; Książki trzeba pisać krwią. Rozm. K. Gajewski . „Rzeczpospolita” 2001 nr 219; Oczy z tyłu głowy. Rozm. W. Chmielewski. „Nowe Państ.” 2001 <nowiki>nr 46 [dot. gł. powieści Wielościan]; Nie chciałbym być Katonem. J.S. rozmawia z Kazimierzem Malinowskim o fantastyce, kontrkulturze, Micińskim i Andrzeju Walczaku. „Lampa” 2005 nr 11; Prawda niczym bryła. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2005 nr 177 [dot. gł. tomu esejów Ach]; </nowiki>„Hasło literatury środka powoduje, że mi gwałtownie rosną pazury i kły”. Rozm.: K. Bachta, P. Urbaniak. „Pro Libris” 2006 nr 1; Jestem po lepszej stronie. Rozm. R. Mazurek. „Rzeczpospolita” <nowiki>2010 nr 67; Szybkie słowa: wszyscy piszą, nikt nie czyta. Rozm.: M. Kuźmiński, T. Ponikło. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 31 [dot. literatury w internecie]; Przebłysk i przeczucie. Rozm. A. Sosnowska. „W Drodze” </nowiki><nowiki>2011 nr 7 [o szczęściu w literaturze]; Polak czyta „Lalkę”. Z J.S., literaturoznawcą, krytykiem, prozaikiem, rozmawia K. Lubczyński. „Głos Naucz.” 2012 nr 23 [dot. powieści B. Prusa].</nowiki>
| + | <div class='author'>Barbara Tyszkiewicz</div> |
| | | | |
| − | A.E. FULLER: Contemporary authors. A bio-bibliographical guide to current writers in fiction, general nonfiction, poetry, journalism, drama, motion pictures, television, and other fields. Vol. <nowiki>296. Detroit, Mich. 2010 [tu m.in. hasło słownikowe J.S.].</nowiki>
| + | </div> <!-- all --> |
| − | | + | |
| − | Ogólne: P. DUDZIAK: Świat do składania. „Tyg. Powsz.” 2002 nr 19. – W. WENCEL: Biały kruk. „Nowe Państ.” 2003 nr 8. –''' '''K. DUNIN: Czytając Polskę. Wwa 2004, passim. – Ł. SATURCZAK: Uczucie – racjonalność – wiara. Swobodnie o pisarstwie J.S., przy okazji jego nowej powieści „Tak to ten”. „Lampa” 2006 nr 10. – D. KOZICKA: Krytyczne (nie)porządki. Kr. 2012, passim.
| + | |
| − | | + | |
| − | Śmierć czarownicy! (poz. 1): A. DOMAŃSKA: W poszukiwaniu zwierciadła. „Res Publica Nowa” 1993 nr 10. – M. GIERMAŃSKA: Studium zwątpienia. „Czas Kult.” 1993 nr 3. – M. MICHALSKI: Sabat czarownic. „Prz. Lit.” 1993 nr 5. – A. STANKOWSKA: Przepaść i poznanie. „Twórczość” 1993 nr 11.
| + | |
| − | | + | |
| − | Chwilowe zawieszenie broni<nowiki> (poz. 2): A. BAGŁAJEWSKI: Monografia pokolenia „Brulionu”. „Odra” 1997 nr 3. – K. BIEDRZYCKI: Bez brzytwy się nie obejdzie. „Tyg. Powsz.” 1997 nr 12. – L. BUGAJSKI: Pokoleniowa autokreacja. „Wiad. Kult.” 1997 nr 4. – M. CZUBAJ: Wartownicy bez powodu. „Twórczość” 1997 nr 4. – M. DZIEŃ: Aneks do „Chwilowego zawieszenia broni”, czyli uwagi o Arystotelesie i „Nowym turnieju pokoleń”. „Kwart. Artyst.” 1997 nr 1. – M. HAMKAŁO: Porozumienie ponad pisarzami. „Odra” 1997 nr 3. – W. RATAJCZAK: Permanentne zawieszenie broni, czyli tak zwana książka o literaturze. „Czas Kult.” 1997 nr 2. – R. RŻANY: Chwilowe zachwianie perspektywy. „Fraza” 1997 nr 2. – L. SZARUGA: Jeszcze jeden tandem dzisiaj. „Opcje” 1997 nr 2. – P. ŚLIWIŃSKI: Ucieczka od literatury. „Res Publica Nowa” 1997 nr 12. – M. CYRANOWICZ: Czas „bruLionu” – „Czas Kultury”. „Teksty Drugie” 1998 nr 5 [dot. także: R. Grupiński, I. Kiec: Niebawem spadnie błoto – czyli kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej]. – M. CYRANOWICZ: Zimna krew pielęgniarzy. „Tytuł” 1998 nr 2. </nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Apokryf Agłai (poz. 3): M. CUBER: Fotele i demony. „Pogranicza” 2001 nr 3. – P. CZAPLIŃSKI: S. do czytania. „Polityka” 2001 nr 11. – R. OSTASZEWSKI: Figury jazdy obowiązkowej. „FA-art” 2001 nr 1/2. – M. WITKOWSKI: Jak czytać „Apokryf Agłai”. „Dekada Lit.” 2001 nr 7/8. – T. ZYGMUNT: Powieść dla wszystkich. „Opcje” 2001 nr 3/4. – A. MADALIŃSKI: Przyjemność prostoduszna, albo kicz w prozie J.S. „FA-art” 2002 <nowiki>nr 4 [dot. także: Wielościan]. – M. OPOKA: Samotność z automatu. „Akcent” 2002 nr 1/2.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Wielościan (poz. 4): A. BŁAŻYŃSKA: Powidoki. „FA-art” 2001 nr 4. – K. DUNIN: Święty Jeż od Wielościanu. „Res Publica Nowa” 2001 nr 11. – A. MADALIŃSKI: Przyjemność prostoduszna, albo kicz w prozie J.S. „FA-art” 2002 <nowiki>nr 4 [dot. także: Apokryf Agłai]. – E. ZAMORSKA-PRZYŁUSKA: Wieloprzeszłość, wieloprawda, wielopole. „Studium” 2002 nr 2. – J. GIZELLA: Kostka Rubika. W tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003. – M. WARCHAŁ: Czego boją się dorośli ludzie? „Fraza” 2005 nr 3. – Zob. też Wywiady. </nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Linia nocna (poz. 6): P. CZAPLIŃSKI: Strategia ksenofoba. „Polityka” 2002 nr 19, przedr. w tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004. – J. KLEJNOCKI: Morfeusz wzywa 997. „Borussia” 2002 nr 28, toż: „Studium” 2002 nr 5. – R. OSTASZEWSKI: Pachnie malizną. „Opcje” 2002 nr 4/5. – A. MADALIŃSKI: Cienka pozioma linia. „FA-art” 2003 nr 1/2. – Ł. JEŻYK: Wyśnić postmodernizm, zwątpić w postmodernizm. Wątpić. (Westchnąć). „Kresy” 2006 nr 3.
| + | |
| − | | + | |
| − | Prąd zatokowy (poz. 7): J. KLEJNOCKI: Prąd i wiry. „Polityka” 2003 nr 38. – M. PIETRZAK: Prąd środkowy. „FA-art” 2003 nr 3/4. – M. CUBER: Samotny jak palec. „Res Publica Nowa” 2004 nr 1. – M. TOMCZYK: Bezpieczna zatoka poetyki i niebezpieczny prąd myśli. „Studium” 2004 nr 1.
| + | |
| − | | + | |
| − | Ach (poz. 8): M. CUBER: Pocieszający katechizm. „Twórczość” 2005 nr 8. – Ł. JEŻYK: Wdech. Wydech. „Topos” 2005 nr 4. – A. KAROŃ-OSTROWSKA: Niepokoje inteligenckiej duszy. „Więź” 2005 nr 12. – A. KOPIŃSKI: Księga trudnego powrotu.''' „'''Fronda” 2005 nr 37. – A.''' '''MADALIŃSKI: Na szlakach Boga. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 21 dod. „Książ. w Tyg.”. – J. ŻUCHOWSKI: Jak w tyglu. „Opcje” 2005 nr 3. – P. CZAPLIŃSKI: Katolicyzmu model sentymentalny. „Res Publica Nowa” 2006 nr 1. – M. CIELECKI: Żadnych łatwych pocieszeń. „W Drodze” 2007 nr 6. – E. SZYBOWICZ: <nowiki>(Nie)nowoczesny kanon. W tejże: Apokryfy w polskiej prozie współczesnej. Pozn. 2008 [dot. eseju: Mały Lebiediew]. – D. URBAŃSKA: Dialog z milczącym Bogiem w esejach J.S. „Świat i Sł.” 2008 nr 2. – Zob. też Wywiady.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Tak to ten (poz. 9): P. CZAPLIŃSKI: Z narodowego undergroundu. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 249. – A. CZARKOWSKA: Ten, czyli kto? „FA-art” 2006 nr 4. – A. MADALIŃSKI: Na powierzchni istnienia i w środku. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 47 dod. „Książ. w Tyg.”. – P. MAŁOCHLEB: Tak, tak, tam w lustrze to niestety ja. „Dekada Lit.” 2006 nr 5. – H. BORTNOWSKA: Ach, to ta! „Tyg. Powsz.” 2007 nr 8 dod. „Książ. w Tyg.”. – P. URBANIAK: RPG Sosnowskiego. „Twórczość” 2007 nr 2.
| + | |
| − | | + | |
| − | Instalacja Idziego (poz. 11): Ł. SATURCZAK: Trudno nie wierzyć w nic. „Lampa” 2009 nr 11. – D. NOWACKI: Apokryf Idziego. „Tyg. Powsz.” 2009 nr 47. – A. MADALIŃSKI: Nie ma ucieczki od religii. „W Drodze” 2010 nr 4. – M. WOŁOWICZ: Efekt irytacji. „Czas Kult.” 2010 nr 1. – W. DAWIDOWSKI (OSA): Instalacja marzeń. „Więź” 2011 nr 2/3.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | <div align="right">Barbara Tyszkiewicz</div>
| + | |
