DUNIN Kinga
ur. 1954
Pełna forma nazwiska: Dunin-Horkawicz.
Pseud.: KiD; kid.
Krytyk literacki, prozaiczka, publicystka.
Urodzona 25 kwietnia 1954 w Łodzi; córka Janusza Dunin-Horkawicza, polonisty i bibliotekoznawcy, profesora Uniwersytetu Łódzkiego, i Cecylii z domu Jastrzębskiej, również polonistki i bibliotekoznawczyni. Uczyła się w szkole podstawowej w Łodzi, a następnie od 1969 w IV Liceum Ogólnokształcącym im. E. Szczanieckiej. Po zdaniu matury zaczęła w 1973 studiować socjologię kultury na Uniwersytecie Łódzkim; w 1977 uzyskała magisterium. Uczestniczyła w działalności opozycji demokratycznej. W 1977 podjęła współpracę z Komitetem Obrony Robotników (KOR) oraz z Niezależną Oficyną Wydawniczą. Zajmowała się dystrybucją i sprzedażą niezależnej prasy oraz książek. Była z tego powodu represjonowana przez służby bezpieczeństwa PRL. Brała także udział w organizacji i spotkaniach Uniwersytetu Latającego oraz Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS). Na początku lat osiemdziesiątych zamieszkała w Warszawie. Wyszła za mąż za Sergiusza Kowalskiego, socjologa i publicystę, działacza opozycji (rozwód 1994). Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 została internowana wraz z mężem, a pięciomiesięcznego syna, Stanisława Dunin-Horkawicza, umieszczono w domu dziecka, po krótkim czasie została zwolniona. W 1984-2012 prowadziła zajęcia oraz wykładała socjologię medycyny w Instytucie Medycyny Społecznej Akademii Medycznej (później Warszawski Uniwersytet Medyczny) w Warszawie. Po 1989 związała się z ruchem feministycznym. Debiutowała w 1991 artykułami na temat dyskursu publicznego w Polsce, zamieszczonymi w książce zbiorowej pt. Cudze problemy, której była współredaktorką. Liczne eseje, recenzje, noty publikowała m.in. w dodatku literackim „Życia Warszawy” pt. „Ex Libris” (1992-96); tu m.in. ogłosiła tekst pt. Literatura polska czy literatura w Polsce (1994 nr 48), który rozpoczął dyskusje nad stanem literatury polskiej, a także prowadziła rubrykę Noty Knoty, informującą o nowościach wydawniczych (podp.: KiD, kid). Artykuły literackie i społeczne oraz recenzje i felietony drukowała nadto w „Dialogu” (1994, 1997, 2009, 2015), „Twórczości” (1994, 1998), miesięczniku „Twój Styl” (1995-96; tu felietony z cyklu Przekornie o książkach), poznańskim „Kurierze Czytelniczym. Megaron” (1997-2000; tu kontynuacja rubryki Noty Knoty), w piśmie „FA-art” (1998-2000), „Nowych Książkach” (1999-2004), dodatku „Gazety Wyborczej” pt. „Wysokie Obcasy” (1999-2011; tu m.in. felietony z cyklu W tenisówkach), krakowskim kwartalniku feministycznym „Zadra” (od 1999), „Res Publice Nowej” (2001-2007; tu m.in. cykl felietonów Z drugiej ręki), „Krytyce Politycznej” (od 2002), „Gazecie Wyborczej” (od 2005), „Rzeczpospolitej” (od 2005). W 2000 wchodziła w skład jury Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2003 została członkinią zespołu redakcyjnego „Krytyki Politycznej” i działaczką lewicowego środowiska, związanego z tym kwartalnikiem. W tymże roku była współzałożycielką partii Zieloni 2004 (przez pewien czas wchodziła do Sądu Koleżeńskiego). Również w 2003 otrzymała Okulary Równości przyznane przez Pełnomocniczkę Rządu RP do spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn za „wieloletnią walkę ze szkodliwymi stereotypami”. W 2004 uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy Czytając Polskę. Literatura po roku 1989 wobec dylematów nowoczesności, obronionej na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu (promotor prof. Przemysław Czapliński). Współpracowała z Telewizją Polską (TVP): w 2001-04 w programie TVP 1 prowadziła z Tomaszem Łubieńskim i Witoldem Beresiem rozmowy o nowościach literackich pt. Dobre Książki, przeniesione w 2005 do kanału Kultura pt. Lepsze Książki i kontynuowane do 2007 z udziałem innych krytyków, m.in. Sławomira Sierakowskiego i Cezarego Michalskiego. W 2005 została członkiem Zarządu Stowarzyszenia im. S. Brzozowskiego. W 2008-09 wchodziła w skład jury Nagrody Literackiej Nike. W związanym z „Krytyką Polityczną” Instytucie Studiów Zaawansowanych prowadziła zajęcia, a felietony publikowała od 2013 na portalu internetowym „Dziennik Opinii”. Mieszka w Warszawie.
Zawiera m.in. felietony: Polka feministyczna [dot. m.in. M. Musierowicz]; Kogutek czy kurka? [dot. literatury pisanej przez kobiety].
Nominacja do Paszportu „Polityki” (łącznie z poz. 3).
Nominacja do Paszportu „Polityki” (łącznie z poz. 2).
Tekst w jęz. niem. – Zawiera także przekł. fragm. twórczości A. Wiedemanna oraz fragm. wypowiedzi krytyków o pisarzu.
Tekst w jęz. niem. – Zawiera także przekł. fragm. twórczości J. Rudnickiego oraz fragm. wypowiedzi krytyków o pisarzu.
Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike w 2001, nagroda magazynu kult. TVP Pegaz w 2002.
Druk. uprzednio m.in. na łamach „Wysokich Obcasów”, „Res Publiki Nowej” i „Zadry”. – Zawiera felietony w działach: Czego chcecie ode mnie, „Wysokie Obcasy”; Suknia i kuchnia; W jednym domku; Strażnicy świętej różnicy; Jak być równym facetem; Rodzina bez ślubu i alimentów; Brzuch i władza; Cywilizowanie wolności; Kobieta publiczna; Kultura i makulatura; Czy jestem feministką?; Marzenie.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2004, plik w formacie PDF.
Rozprawa doktorska.
Zawiera szkice: Cz.1. Zanim zaczniemy czytać: I. Czego możemy dowiedzieć się o społeczeństwie z literatury; II. Reguły i zasady mojej dowolnej interpretacji; III. Miejsce, z którego czytam. – Cz. 2. Czytając Polskę: Jak przed wojną [dot. m.in.: T. Lubkiewicz-Urbanowicz: Boża podszewka]; Pół wieku w czyśćcu; Wolność, nie-wolność, po-wolność.
Druk. na łamach dodatku „Gaz. Wybor.” pt. „Wysokie Obcasy” w 2002-2006. – Zawiera felietony w działach: Kung-fu; Rozdoić kozła; Zrobieni na niebiesko; Kartoflania.
Szkice i felietony druk. wcześniej gł. na łamach dodatku „Gaz. Wybor.” pt. „Wysokie Obcasy” w l. 2004-2010 oraz w „Krytyce Polit.” i dodatku „Dziennika” pt. „Europa”, a także rozmowy, które przeprowadził z K. Dunin S. Sierakowski. – Zawiera rozdziały: Kinga, skąd ty się wzięłaś?; Empatia, cierpienie i nadmiar rozkoszy; Kochaj i rób, co chcesz; Wspólnota i fiu bździu; Etyka związków poligamicznych w kapitalizmie; Pochwała eugeniki; Moralność i polityka.
Zawiera też teksty K. Dunin.