Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
Wersja Marlena (dyskusja | edycje) z dnia 14:11, 10 maj 2019

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

ur. 1963

Pseud. i krypt.: krk; Krystian Ehle.

Poeta, historyk literatury, krytyk literacki.

Spis treści

BIOGRAM

Urodzony 25 lipca 1963 w Częstochowie; syn Alfreda Koehlera i Łucji z Czarneckich. Dzieciństwo spędził w Kłobucku. Uczęszczał do Liceum im. W. Lenina w Zabrzu. Po zdaniu w 1982 matury studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Debiutował w 1987 wierszami pt. Niemcy i Bawaria,zamieszczonymi w paryskim kwartalniku „Zeszyty Literackie” (nr 2) oraz Elegia, Klasztor cystersów; Mogiła; Kraków; Pani Stefanii P.; Pochwała scholastyki (nr 2/3), ogłoszonymi na łamach bezdebitowego pisma „brulion” (później „bruLion”), które współzałożył, a następnie był z nim związany do 1998 jako poeta, krytyk i członek zespołu redakcyjnego (utwory podp. m.in. pseud.: krk; Krystian Ehle). Magisterium na UJ uzyskał w 1988. Po odbyciu służby wojskowej w Szkole Podchorążych w Lesznie był pracownikiem naukowym Instytutu Filologii Polskiej UJ w Krakowie. W pracy badawczej zajął się przede wszystkim literaturą okresu baroku. Równocześnie rozwijał twórczość literacką. Wiersze, recenzje i szkice literackie publikował m.in. w „Arce” (1993-94), „Czasie Kultury” (1994-2000), następnie głównie we „Frondzie” (1994-2000) i „Arcanach” (od 1995), poza tym w „Toposie” (1997-2000), „Znaku” (1998-99), „Zeszytach Karmelitańskich” (2005-09). Redagował także „Dodatek” „Czasu Krakowskiego”. Był stypendystą Funduszu Pomocy Niezależnej Nauce i Kulturze Polskiej (1991), Fundacji Kopernikańskiej oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Współpracował z Telewizją Polską (TVP), m.in. jako autor scenariuszy filmów dokumentalnych i widowisk telewizyjnych, współredaktor programów TVP 1: Goniec Kulturalny (1994-99) i Po Godzinach (2005), współprowadził także z Wojciechem Wirowskim program Tacy sami (2001), poświęcony osobom niepełnosprawnym. Został laureatem nagrody poetyckiej Saksońskiego Związku Pisarzy. W 1994 doktoryzował się na UJ na podstawie rozprawy Domek szlachecki w literaturze polskiej epoki klasycznej (XVI-XIX w.) (promotor prof. Andrzej Borowski). W 2000 podjął pracę w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) w Warszawie. W tymże roku wykładał kulturę środkowoeuropejską w Stanach Zjednoczonych na Rice University w Houston. W 2001 otrzymał stypendia Fundacji Huberta Burdy oraz Fundacji Kościuszkowskiej i wykładał do 2002 literaturę i kulturę polską na University of Illinois w Chicago, a następnie w 2003 na Univeristy of Indiana w Bloomington. Habilitował się na UJ w 2004 na podstawie rozprawy Stanisław Orzechowski i dylematy humanizmu renesansowego. W 2005 otrzymał na UKSW stanowisko profesora nadzwyczajnego i objął kierownictwo Katedry Literatury Staropolskiej, Retoryki i Badań nad Biblią. Przewodniczył Komisji ds. Oceny Pracowników, a później Komisji ds. Kadr Naukowych i Odznaczeń Wydziału Nauk Humanistycznych UKSW. W 2006-11 pracował w Instytucie Kulturoznawstwa Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie; wszedł też do zespołu redakcyjnego periodyku wydawanego przez Instytut, „Perspektywy Kultury”. W tym samym okresie pełnił funkcję dyrektora kanału telewizyjnego TVP Kultura. W 2007 należał do Rady Naukowej Instytutu Książki. Został członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (2009), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Rady Naukowej Muzeum Literatury w Warszawie. Publikował w tych latach artykuły i recenzje także w czasopismach: „Uważam Rze” (2011), „Rzeczpospolita” (2013-15), „wSieci” (od 2013). W 2012 zaczął prowadzić w Internecie autorski projekt hipertekstu poświęconego kulturze sarmackiej Palus Sarmatica (http://www.palus-sarmatica.pl), a powstającego we współpracy z Muzeum Historii Polski w Warszawie. W 2016 został zastępcą dyrektora Instytutu Książki. W tymże roku był współprowadzącym program Pegaz, nadawany przez TVP Kultura.

W 1986 zawarł związek małżeński z Kingą Szostek; ma dwie córki, Olgę (ur. 1989) i Annę (ur. 1998). Mieszka w Krakowie.

TWÓRCZOŚĆ

  1. Wiersze. Kr.: OL 1990, 42 s.
  2. Nieudana pielgrzymka. [Wiersze]. Kr., Wwa: Fundacja „bruLionu” 1993, 83 s. Bibl. „bruLionu”.
  3. Partyzant prawdy. [Wiersze]. Kr.: „Acana”; Wwa: Fundacja „bruLionu” 1996, 47 s. Bibl. „bruLionu”.
  4. Na krańcu długiego pola i inne wiersze z lat 1988-1998. Wwa: „Fronda” 1998, 186 s. Bibl. „Frondy”. Wyd. nast. łącznie z przekł. niem.: Am Rand des langen Feldes. Gedichte = Na krańcu długiego pola. [Przekł. i posł.:] A. Woldan. Passau: Stutz 2006, 172 s.
  5. Zawiera wiersze z tomów poz. 1-2 oraz cykl: Na krańcu długiego pola. – Wyd. dwujęzyczne zawiera też przekł. wierszy z poz. 5.

  6. Trzecia część. [Wiersze]. Kr.: WL 2003, 79 s. Wyd. nast. łącznie z przekł. niem.: Am Rand des langen Feldes. Gedichte = Na krańcu długiego pola. [Przekł. i posł.:] A. Woldan. Passau: Stutz 2006, 172 s.
  7. Wyd. dwujęzyczne zawiera też przekł. wierszy z tomu poz. 4.

  8. Stanisław Orzechowski i dylematy humanizmu renesansowego. Kr.: „Acana”; Wwa: UKSW 2004, 564 s.
  9. Rozprawa habilitacyjna.

  10. Domek szlachecki w literaturze polskiej epoki klasycznej. Kr.: Collegium Columbinum 2005, 496, XV s. Bibl. Tradycji. Ser. 2, nr 32.
  11. Rozprawa doktorska.

  12. Porwanie Europy. [Wiersze]. Sopot: Tow. Przyjaciół Sopotu 2008, 47 s. Bibl. „Toposu”, 41.
  13. Zawiera m.in. poematy: Porwanie Europy; Trzy ody. Odes tres; Ojczyzna. Poemat w kilku odsłonach.

  14. Od morza do morza. [Wiersze]. Pozn.: Wydawn. Woj. Bibl. Publicznej i Centrum Animacji Kultury 2011, 61 s. Bibl. Poezji Współcz., t. 44.
  15. Zawiera m.in. niektóre wiersze z cyklu „Niepodległość”.

    Adapt. teatr. łącznie z „Faustem” J.W. Goethego pt. Faust_XXI: Koncept, adapt. i reż.: J. Juszkiewicz. Sydney, Warszawa, T. Kropka Theatre 2013.

  16. Boży podżegacz. Opowieść o Piotrze Skardze. Wwa: Sic!; Nar. Centrum Kultury 2012, 343 s.
  17. Krzysztof Koehler. Antologia. [Wybór wierszy]. Warszawa: Hachette 2013. Kolekcja Hachette. Poezja Pol.
  18. Wnuczka Raguela. [Powieść]. Kr.: Wydawn. M 2014, 246 s.
  19. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Wydawn. M 2014, pliki w formacie EPUB, MOBI.

  20. Palus sarmatica. Wwa: Muzeum Historii Polski; Wydawn. Sic! 2016, 455 s.
  21. Drukowana wersja bloga o tym samym tytule, rodzaj słownika pojęć związanych z kulturą sarmacką.

  22. Rzeczpospolita, obywatelskość, wolność. Szkice o polskim pisarstwie politycznym XVI wieku. Wwa: Nar. Centrum Kultury 2016, 358 s.
  23. Zawartość: Słowo wstępne. – Od Autora. – Przemawiać do władcy. Próba analizy perswazyjnej „Traktatu o naturze praw i dóbr królewskich” Stanisława Zaborowskiego; Andrzej Frycz Modrzewski i jego metoda; Święty Augustyn o wolnej woli; Model swazoryjny wobec wyznawczego; Stanisława Orzechowskiego polityczność w świetle wydarzeń sejmu 1558/1559. Rozpoznanie; Jakie poglądy religijne mógł mieć Jan Kochanowski? Kilka uwag na marginesie lektury „Zgody”, „Satyra” i „Wróżek”; Wawrzyńca Goślickiego „De optimo senatore (O senatorze doskonałym)”; O „De libertate politica sive civili” [A. Wolana]; Tekst obywatelski. Kilka uwag na temat pierwszego interregnum; Jan Kochanowski i polityka; „Krótkie zebranie rzeczy potrzebnych z strony wolności”. Analiza intencji; Ikonografia i przekonania polityczne. O traktacie „Philiopolites” to jest „Miłośnik Ojczyzny”; Łukasz Górnicki a wolność; „Piotra Skargi uwagi o wolności z „Kazań sejmowych” wzięte; O traktacie „De optimo statu libertatis” Krzysztofa Warszewickiego. – Zakończenie.

  24. Kraj Gerazeńczyków. [Wiersze]. Kraków: Arcana 2017, 79 s.
  25. Artykuły i rozprawy w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Kraków w kaznodziejstwie pierwszej połowy XVII wieku. W: Kraków sarmacki. Materiały z sesji naukowej z okazji Dni Krakowa w roku 1989. Kraków 1992. – Który to jest ten Tycjan? Jan Wolfgang Goethe jedzie do Italii. „Fronda” 1994 nr 1 s. 137-147. – „Monitor”. „Arcana” 1995 nr 1 s. 95-105 [omów. profilu pisma na podstawie roczników 1765 i 1766]. – Die literarische Zeitschrift „Brulion“ oder der Bedarf nach Tabu. W: Enttabuisierung. Bern 1996 s. 209-218. – Nie jesteśmy sami. „Fronda” 1996 nr 6 s. 80-94 [dot.: A. Mickiewicza]. – Piotr Skarga, czyli witajcie w naszych czasach. „Fronda” 1997 nr 9/10 s. 7-21 [dot. wpływu „Żywotów świętych Pańskich” na tożsamość religijną Polaków]. – Wojciech Wencel, czyli o wierszowaniu ocalającym. „Fronda” 1997 nr 8 s. 18-27. – Kościół, reformacja, dialog. „Fronda” 1998 nr 13/14 s. 28-47 [dot. poglądów ks. P. Skargi i ks. M. Śmigleckiego na zagadnienia tolerancji religijnej]. – Ta parszywa wiosna, czyli Rainer Maria Rilke ucieka ze Świętego Miasta. „Topos” 1998 nr 1/2 s. 32-41. – Od [J.] Baki do [T.] Budzyńskiego. „Fronda” 1999 nr 15/16 s. 43-55. – Świetliści w środku, czyli notatki po oświeceniu. „Res Publica Nowa” 1999 nr 1/2 s. 61-69. – Fuga Temporis: czas w polskiej literaturze barokowej. „Topos” 2000 nr 3/4 s. 24-37. – „Towarzystwo pożytku” czy pożytek towarzystwa? Kilka uwag o szlacheckim dyskursie republikańskim. „Arcana” 2006 nr 20-30. – „Ojczyzna bliższa” Stanisława Orzechowskiego. „Rocz. Przemyski” 2007 s. 9-22. – Renesans i retoryka. Kilka uwag metodologicznych. W: Rzeczy minionych pamięć. Kr. 2007 s. 237-264. – [Wstęp do:] J. Kochanowski: The envoys = Odprawa posłów greckich. [Przeł.:] B. Johnston. Kr. 2007 s. VI-XXXIII. – Antynomie religii mitologicznej. Kilka uwag na marginesie „Traktatu teologicznego” Czesława Miłosza. „Colloquia Litteraria” 2011 [nr] 2 s. 15-30. – Od morza do morza. „Arcana” 2011 nr 6 s. 7-18. – Stanisław Orzechowski, czyli ustanowienie dyskursu republikańskiego. „Rzeczy Wspólne” 2012 nr 3 s. 174-193. – Co powiedział, czego nie powiedział Piotr Skarga w kazaniu „Wsiadane na wojnę” i co powiedziano za niego i dlaczego. (Kilka pytań bez odpowiedzi). W: Retoryka Towarzystwa Jezusowego i jej konteksty. Wwa 2014 s. 49-65. – Miłosz o Bryllu. W: Staropolskie zwierciadło. Dawne widowiska polskie z perspektywy współczesnej. Wwa 2015 s. 201-211. – Przemawiać do władcy. Próba analizy perswazyjnej „Traktatu o naturze praw i dóbr królewskich” Stanisława Zaborowskiego. W: Literatura, kultura religijna, polskość. Wwa 2015 s. 227-239. – Zejście z Jasnej Góry? Kilka uwag o długim trwaniu sarmackiej religijności. „Teksty Drugie” 2015 nr 1 s. 404-418. – Rzecz-pospolita to jest Rzym! „Teologia Polit.” 2015/2016 nr 8 s. 55-63. – Piotr Skarga i Stanisław Orzechowski. „Teologia Polit.” 2016/2017 s. 55-63.

    Nadto scenariusze: widowisk telewizyjnych: Biesiada Sarmacka. Scenariusz: K. Koehler, N. Koryncka-Gruz. Reż.: N. Koryncka-Gruz. TVP 1994; Pieśni postu świętego z dawnych polskich poetów zebrane. Scenariusz widowiska poetyckiego: K. Koehler. Reż.: M. Rosa. TVP 1996. – filmów dokumentalnych: Maria Konopnicka. Scenariusz: K. Koehler, E. Rottermund. Reż.: E. Rottermund. Ekran. 1996; Sarmacja czyli Polska. Scenariusz: K. Koehler, W. Szarek. Komentarz: K. Koehler. Reż.: J. Knopp. Ekran. 1996; Macie swojego poetę, czyli opowieść biograficzna o Mikołaju Sępie Szarzyńskim poecie polskim. Realizacja i scenariusz: K. Koehler, E. Rottermund. Ekran. 1999.

    Przekłady utworów K. Koehlera w antologiach zagranicznych: ang.: Young poets of a new Poland. An anthology. [Tłum., przedm. i noty o autorach:] D. Pirie. London 1993; New European poets. [Oprac.:] W. Miller, K. Prufer. St. Paul, Minn. 2008; City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Oprac. i przekł.:] M.J. Mikoś. Bloomington, IN 2015, – bułg.: Antologiâ na novata polska poeziâ. [Przeł.] B. Dankov. Sofiâ 2006, – czes.: Bílé propasti. Antologie mladé polské poezie. [Przeł.:] B. Trojak, R. Putzlacher-Buchtová, L. Martinek, M. Zelinský. Brno 1997, - franc.: Poésie. [Wybór:] K. Dedecius. [Przeł.] F. Rosset. Vol. 2. [Montricher]; Paris 2000, - hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, – niem.: Overground. Die Literatur der polnischen alternativen Subkulturen der 80er und 90er Jahre. Eine Einsicht. [Oprac.:] M. Fleischer. München 1994; Trialog: Deutschland, Frankreich, Polen. Ein Lesebuch. [Oprac.:] L. Krapf, M. Métayer. Eggingen 1994; Nach den Gewittern. Ein polnisch-deutsches Lesebuch. Red.: K.-D. Sommer. Göttingen 1995; Enttabuisierung. Essays zur russischen und polnischen Gegenwartsliteratur. [Oprac.:] J.-U. Peters, G. Ritz. Bern; Berlin 1996; Poesie. [Wybór i tłum.] K. Dedecius. [T.] 2. Zürich 1996; Das Unsichtbare lieben. Neue polnische Lyrik. Antologie = Kochać to, co niewidzialne. Nowa poezja polska. Antologia. Wybór i posł.: D. Danielewicz-Kerski. Köln [1998]; Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! Stimmen aus Polen. [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. Dresden 1998; Krakau. [Oprac.:] E. Brix. Klagenfurt 2002; Polnische Literatur. Annäherungen: vom Mittelalter bis zum Ende des 20. Jahrhunderts. [Oprac.:] W. Walecki. [Przeł.:] M. Lami, J. Krzysztoforska-Doschek. Wyd. 2. Hamburg 2011, – słoweń.: Akslop poljska nazaj. Antologija novejše poljske poezje. [Wybór:] P. Čučnik. Ljubljana 2005. – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. Red.: I. Grynberg. Stockholm 2003.

Przekłady

  1. A.A. Chafuen: Chrześcijanie za wolnością. Ekonomia późnoscholastyczna. Tłum.: K. i K. Koehlerowie. Wstęp: M. Novak. Kr.: „Arcana” 2002, 233 s. Mała Ser.
  2. R.A. Knox: Ukryty strumień. Przekł. [i wstęp] K. i K. Koehlerowie. Wwa: Fronda; Ząbki: Apostolicum 2005, 317 s.
  3. Cykl konferencji wygłoszonych przez autora w Oxfordzie, w latach powojennych, do studentów katolików.

  4. A.A. Chafuen: Wiara i wolność. Przeł.: K. i K. Koehlerowie oraz B. Walczyna. Wwa: Armil 2007, 229 s. Ekonomia.
  5. 4. Q. Skinner: Wizje polityki. T. 1. Rozważania o metodzie. Przekł.: K. i K. Koehler. Wwa: Wydawn. UKSW 2016, 332 s.

Prace redakcyjne

  1. Słuchaj mię, Sauromatha. Antologia poezji sarmackiej. Oprac.: K. Koehler. Kr.: „Arcana“ 2002, 243 s.
  2. Stanisława Orzechowskiego i Augustyna Rotundusa debata o Rzeczypospolitej. Wstęp i oprac.: K. Koehler. Tłum. z jęz. łac. E. Buszewicz. Kr.: Wyższa Szkoła Filoz.-Pedag. „Ignatianum”; Wydawn. WAM 2009, 284 s. Humanitas Studia Kulturoznawcze. Źródła.
  3. Krzysztofa Warszewickiego i Anonima uwagi o wolności szlacheckiej. Red. nauk.: K. Koehler. Kr.: Wyższa Szkoła Filoz.-Pedag. „Ignatianum”; Wydawn. WAM 2010, 448 s. Humanitas Studia Kulturoznawcze. Źródła.
  4. De Europa. Myśli o Starym Kontynencie. Wybór i oprac.: K. Koehler. Wwa : Min. Spraw Zagranicznych 2012, 176 s. Bibl. Jedności Europejskiej.
  5. Stanisława Orzechowskiego i Franciszka Stankara pisma o państwie i religii – „Chimera” i „Reguły reformacji”. Wstęp i oprac.: K. Koehler. Tłum. „Canones Reformationis” Stankara i listów: D. Budzanowska. Tłum. i oprac. „Chimery” St. Orzechowskiego: K. Nowak. Kr.: Wyższa Szkoła Filoz.-Pedag. „Ignatianum”; Wydawn. WAM 2012, 443 s. Humanitas Studia Kulturoznawcze. Źródła.
  6. Stanisława Orzechowskiego i Andrzeja Frycza Modrzewskiego spór o wiarę. „Frycz” St. Orzechowskiego oraz „Prosta opowieść” i „Orzechowski” A.F. Modrzewskiego. Wstęp i oprac.: K. Koehler. [Przeł.:] K. Stompór-Lesiecka]. Kr.: Akad. Ignatianum; Wydawn. WAM 2013, 372 s. Humanitas Studia Kulturoznawcze. Źródła.
  7. Retoryka Towarzystwa Jezusowego i jej konteksty. Red.: Ł. Cybulski, K. Koehler. Wwa: Wydawn. UKSW 2014, 174 s. Bielańska Bibl. Staropolska.
  8. Rok 1573: dokonania przodków sprzed 440 lat. Red.: J. Dzięgielewski, K. Koehler, D. Muszytowska. Wwa: Wydawn. UKSW 2014, 192 s.
  9. Literatura, kultura religijna, polskość. Księga jubileuszowa dedykowana prof. dr. hab. Krzysztofowi Dybciakowi w 65. rocznicę urodzin. Pod red. K. Koehlera, W. Kudyby i J. Sikory. Wwa: Wydawn. UKSW 2015, 832 s.
  10. Kronika za Zygmunta Augusta w Knyszynie zmarłego roku 1572 i inne dokumenty polityczne z czasów pierwszego bezkrólewia. Vol. 1. Od lipca 1572 do marca 1573. Wstęp i oprac.: K. Koehler. Kr.: Akad. Ignatianum; Wydawn.WAM 2016, 407 s. Humanitas Studia Kulturoznawcze. Źródła.
  11. 11. Saligia: człowiek w kryzysie. Pod red. K. Koehlera. Wwa: Centrum Myśli Jana Pawła II Instytucja Kultury m.st. Warszawy 2016, 172 s.
  12. Nadto redakcja z K. Michałowską cyklu filmowego: Dekalog 89+. Ekran. 2009.

OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2013.
  • Autor o sobie: Kuszenie rymem. Rozm. K. Czanganik. „Gaz. Krak.” 1993 nr 289; Odpowiedź na ankietę „Świadectwa”. „Teksty Drugie” 1996 nr 5; Pełnia i tkliwość. „Pro Arte” 1997 nr 7; Odpowiedź na ankietę „Religia i literatura”. „Fronda” 1998 nr 11/12.
  • Wywiady: Poeta – słowo wyjałowione. Rozm. A. Michajłów. „Dekada Lit.” 1991 nr 15; M. Baran, K. Koehler, M. Świetlicki: Nowe „Dziady”. Rozm. P. Rodak. „Res Publica Nowa” 1993 nr 6 [wywiad z poetami związanymi z pismem „bruLion”]; Poezja jest poznawaniem świata. Rozm. R. Rżany. „Nowy Nurt” 1994 nr 18; W cieniu doświadczenia. Rozm.: J. Borowczyk, W. Ratajczak. „Czas Kult.” 1994 nr 3; Zwierzenia poety. Rozm. [B. Mamoń] (m). „Tyg. Powsz.” 1994 nr 41; Jestem silny. Rozm.: R. Chojnacki, M. Czyżowski. „Studium” 1996 nr 4; Jestem pozytywnie nastawiony do rzeczywistości. Rozm.: P. Mazur, M. Grabowski. „Nasz Dz.” 1999 nr 129; Klasyk i barbarzyńcy. Rozm.: P. Czapliński, P. Śliwiński. W tychże: Kontrapunkt. Pozn. 1999; Sarmata w Ameryce. Rozm. W. Wencel. „Nowe Państ.” 2001 nr 51/52; Doświadczyłem Istnienia. Rozm. M. Larek. „Kresy” 2004 nr 1/2; Kanał szybkiego reagowania. Rozm. J. Cieślak. „Rzeczpospolita” 2006 nr 195; Opóźniamy triumf rozrywki. Rozm. D. Subbotko. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 197; Bóg stworzył wielkie ryby. Rozm. J. Kopciński. „Teatr” 2014 nr 11; Jesteśmy ludem Gerazeńczyków. Rozm. A. Czartoryska-Sziler i D. Kawa. „Arcana” 2016 nr 3; Sztuka ideologiczna. Rozm. B. Łoziński. „Gość Niedzielny” 2016 nr 50.

Powrót na górę↑

Ogólne

  • Pogodne requiem. „bruLion” 1987 nr 2/3 [trójgłos o wierszach Krzysztofa Koehlera: [S. Balbus] ST.B., T. Nyczek, [M. Stala] J. Krzos].
  • S. BARAŃCZAK: Prezentacje: Krzysztof Koehler. „Tyg. Lit.” 1990 nr 3.
  • M. STALA. „Tyg. Lit.” 1990 nr 3.
  • D. PAWELEC: „Szyk” i „skowyt”. O poezji debiutantów drugiej połowy lat osiemdziesiątych. „Kresy” 1991 nr 6 [dot. m.in. K. Koehlera], przedr. w tegoż: Debiuty i powroty czytane w czas przełomu. Katowice 1998 [dot. także J. Podsiadły].
  • M. WYKA: Dar. „NaGłos” 1991 nr 3.
  • J. BOROWCZYK: Póki tak krążę....; W. RATAJCZAK: Przerażenie i ład. „Czas Kult.” 1994 nr 3.
  • A. FRANASZEK: „Odpowiedź na śmierć”. O poezji Krzysztofa Koehlera. „Polonistyka” 1995 nr 6.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Gry i grymasy. „Polonistyka” 1995 nr 7 [m.in. dot. K. Koehlera].
  • R. GRUPIŃSKI, I. KIEC: Schizmatycy, pielgrzymi duch odbiorcy, czyli niezrównana całość, która się rozpadła. W tychże: Niebawem spadnie błoto, czyli Kilka uwag o literaturze nieprzyjemnej . Pozn. 1997 [m.in. dot. K. Koehlera].
  • K. MALISZEWSKi: Krytyczna schizofrenia; Casus Koehlera. „Nowy Nurt” 1994 nr 12 s. 7, sprost.: „Nowy Nurt” 1994 nr 14. Przedr. w tegoż: Nasi klasycy, nasi barbarzyńcy. Bydg. 1999 [zwłaszcza o: Nieudana pielgrzymka].
  • W. WENCEL: Zamieszkać w katedrze. W tegoż: Zamieszkać w katedrze. Szkice o kulturze i literaturze. Warszawa; Ząbki 1999 [dot. też A. Piwkowskiej i J. Zalesińskiego].
  • L. BURSKA: Klasycy? W: Maski współczesności. O literaturze i kulturze XX wieku. Warszawa 2001 [dot. też W. Wencla].
  • J. BOROWCZYK: „Cokolwiek się stanie, będzie jak darowane”. „Arcana” 2002 nr 2.
  • J. KAMIŃSKI: Ociemnienie. „Kartki”, Białystok 2002 nr 26 [dot. też A. Piwkowskiej].
  • M. KAMIEŃCZYK: „Mój Bóg...”. O poezji Krzysztofa Koehlera. „Topos” 2003 nr 6.
  • M. WOŹNIAK-ŁABIENIEC: Oblicza młodego klasycyzmu. (O poetyce i grze intertekstualnej w wierszach Krzysztofa Koehlera i Wojciecha Wencla). W: Dwudziestowieczność. Wwa 2004.
  • A. KALISZEWSKI: „Błądziłem po parku” (neoklasycyzm Krzysztofa Koehlera). W tegoż: Nostalgia stylu. Kr. 2007.
  • A. WDOWIK: W poszukiwaniu własnych korzeni. Analiza tekstów Krzysztofa Koehlera (oraz Andrzeja Waśki). „Tekstualia” 2008 nr 4.
  • M. JAWORSKI: Wers i wiara. (Poezja Wojciecha Wencla i Krzysztofa Koehlera). W tegoż: Rewersy nowoczesności. Pozn. 2009, przedr. w: Nowa poezja polska. Kr. 2009.
  • G. OLSZAŃSKI: Wiek męski: Epopeja rozkładu. Motywy senilne w poezji polskiej po 1989 roku (Marcin Świetlicki, Jacek Podsiadło i inni poeci). Katow. 2015, passim.
  • I. STAROŃ: Negatyw blasku. „Erinnerung” Krzysztofa Koehlera. „Metafora” 2017 nr 23.
  • I. STAROŃ: Ścieg sensu: międzywersy Krzysztofa Koehlera. W: Efekt motyla. 3. Od teorii chaosu deterministycznego do indeterminimzu praktyki literackiej i artystycznej. Kr. 2017.
  • I. STAROŃ: Modlitewne imaginarium: nad-realizm Krzysztofa Koehlera. W: Przekraczanie granic: triumf wyobraźni. Lubl. 20018.
  • I. STAROŃ: Pługiem przez skiby pamięci. Afazja i głębia w poezji Krzysztofa Koehlera. „Topos” 2018 nr 5.
  • I. STAROŃ: Pycha i nawrócenie. Obce ciało Krzysztofa Koehlera. „Topos” 2018 nr 2.

Powrót na górę↑

Wiersze

  • Z. BIEŃKOWSKI: Antygona zapracowana i śliczna; G. FILIP: Poezja leksykonu. „Tyg. Lit.” 1991 nr 21.
  • G. FILIP: Poezja leksykonu. „Tygodnik Literacki” 1991 nr 21.
  • J. FRANCZAK: Brodskizm, albo natręctwo muchy. „Za pozwoleniem” 1991 nr 7.
  • M. URBANOWSKI: Młodzi idą! „Dekada Lit.” 1991 nr 24.
  • A. FRANASZEK: „Droga w kamienne serce blasku...”. „NaGłos” 1992 nr 7.

Powrót na górę↑

Nieudana pielgrzymka

  • A. FRANASZEK: „Pół-dezerter, pół-lewita”. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 23.
  • K. MALISZEWSKI: Krytyczna schizofrenia: casus Koehler. „Nowy Nurt” 1994 nr 12, toż „Pracownia” 1995 nr 14/15.
  • A. OSIECKA: Pięć białych gam. „Życie Warsz.” 1994 dod. „Ex Libris” nr 46.
  • S. SADOWSKI: 7 x „brulion”. „Nowe Książ.” 1994 nr 12.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Mniej, więcej, coś. „Res Publica Nowa” 1994 nr 9.
  • J. WITAN: „Pokorny sługa rzeczywistości”. „Pracownia” 1995 nr 13.
  • B. WOŁOWICZ: Uśmiech pewności Krzysztofa Koehlera. „Gaz. Malarzy i Poetów” 1997 nr 3. [dot. też: Partyzant prawdy].
  • Zob. też Ogólne.

Powrót na górę↑

Partyzant prawdy

  • M. BARAN: Złoto i złom. „Życie” 1997 nr 248.
  • M. CYRANOWICZ: Krzysztof Koehler u wrót doliny i ani słowa o klasycyzmie. „Studium” 1997 nr 9.
  • A. EKIERHARDT: Ciężar światła. „FA-art” 1997 nr 2/3.
  • A. GRABOWSKI: Psalmista z ciemnogrodu. „Znak” 1997 nr 10.
  • J. KOPCIŃSKI: Partyzant prawdy. „Życie” 1997 nr 285.
  • A. MORAWIEC: Do źródła. „Twórczość” 1997 nr 10.
  • M. URBANOWSKI. „Arcana” 1997 nr 4, przedr. w tegoż: Oczyszczenie. Kr. 2002.
  • P. WILCZEK: Otacza nas Duch. „Nowe Książ.” 1997 nr 6.
  • B. WOŁOWICZ: Uśmiech pewności Krzysztofa Koehlera. „Gaz. Malarzy i Poetów” 1997 nr 3 [dot. też: Nieudana pielgrzymka].
  • K. MALISZEWSKI: Cisza świata, dźwięk wieczności. „Topos” 1998 nr 1/2.
  • W. WENCEL: Coraz ściślej związany z losem. „Brulion” 1998 z. 1, przedr. w tegoż: Zamieszkać w katedrze. Szkice o kulturze i literaturze. Warszawa; Ząbki 1999.
  • P. CZAPLIŃSKI, P. ŚLIWIŃSKI: Dlaczego klasycy? O tomach poetyckich Wojciecha Wencla „Oda na dzień św. Cecylii” i Krzysztofa Koehlera „Partyzant prawdy”. W tychże: Kontrapunkt. Pozn. 1999.
  • R. JAWORSKI: „Poseł Prawdy”, jej „partyzant” i... Unia Europejska. „Akant” 2010 nr 3.
  • W. CZAPLEWSKI: Niosę w sobie kawałek Koehlera. „Akant” 2015 nr 11 [interpretacja wiersza „List do Pi”].
  • I. STAROŃ: Wiersz jako parodia cytatu: „List do Pi” Krzysztofa Koehlera. „Acta Univ. Wratisl. Pr. Lit.” 2017 nr 57.

Powrót na górę↑

Na krańcu długiego pola i inne wiersze z lat 1988-1998

  • J. KLEJNOCKI: Duchowe podsumowanie. „Gazeta Wyborcza” 1999 nr 81.
  • P. MAZUR: Poezja dobra. „Nasz Dz.” 1999 nr 45.
  • A. PIWKOWSKA: Tułaczka i poszukiwanie. „Nowe Książ.” 1999 nr 4.
  • R. DULIAN: Na krańcu długiego pola. W: Proza, proza, proza... Kraków 2000.
  • A. KALISZEWSKI: Klasycyzujący O’haryści czy O’haryczni klasycy. „Akcent” 2000 nr 1/2.
  • J. GESHE: „Wenn es nur ist”. „Zbliżenia Interkulturowe” 2008 [z.] 3 [dot.: Am Rand des langen Feldes].

Powrót na górę↑

Trzecia część

  • M. KAMIEŃCZYK: Ględzenie. „Śląsk” 2003 nr 10.
  • J. KLEJNOCKI: Wiara poety. „Polityka” 2003 nr 2.
  • J. KOPCIŃSKI: W silniejszej sferze bycia. „Rzeczpospolita” 2003 nr 196.
  • L. SZARUGA: Świat poetycki. „Zeszyty Literackie” 2003 z. 84.
  • M. URBANOWSKI: „Opus magnum” Koehlera. „Arcana” 2003 nr 6.
  • A. KAŁUŻA: Bez sentymentu. „Twórczość” 2004 nr 5.
  • J. SIKORA: Nie szokować, nie mamić. „Akcent” 2004 nr 1/2.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Tygiel. „Nowe Książ.” 2004 nr 1.
  • Z. ZARĘBIANKA: Trzecia część - ślad całości? „Topos” 2004 nr 5.
  • M. WOŹNIAK-ŁABIENIEC: Nowy katastrofizm. O poemacie „Trzecia część” Krzysztofa Koehlera. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2015 [t.] 4.

Powrót na górę↑

Stanisław Orzechowski i dylematy humanizmu renesansowego

  • P. KRZYWOSZYŃSKI. „Czasop. Prawno-Hist.” 2006 z. 2.
  • S. SALMONOWICZ: Stanisław Orzechowski: retoryka w służbie polityki. „Odrodz. i Refor. w Pol.” 2006.

Powrót na górę↑

Porwanie Europy

  • W. KUDYBA: Europa, czyli historia. „Topos” 2009 nr 4.
  • K. LISOWSKI: Zgwałcona Europa. „Nowe Książ.” 2009 nr 3.
  • M. URBANOWSKI: Wygasłe żagwie historii. „Zesz. Karmelitańskie” 2009 nr 3.
  • J. BARTYZEL: O „Porwaniu Europy” Krzysztofa Koehlera. „Arcana” 2010 nr 1.

Powrót na górę↑

Od morza do morza

  • A. JABŁOŃSKI: Poeta osobny. „Nowe Książ.” 2012 nr 6.
  • W. KUDYBA: Mejl do Krzysztofa Koehlera. (O mniejszości). „Topos” 2012 nr 8.
  • R. WIŚNIEWSKI: Marginesy patosu. „Odra” 2012 nr 10.

Powrót na górę↑

Boży podżegacz

  • I. HRYNIEWICZ. „Odrodz. i Refor. w Pol.” 2013.
  • F. MEMCHES: Piotr Skarga modernizuje Polskę. „Rzeczpospolita” 2013 nr 70.

Powrót na górę↑

Krzysztof Koehler. Antologia

  • D. HECK (Maria Tarczyńska): To nie są kwiatki. W tejże: Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.

Powrót na górę↑

Wnuczka Raguela

  • E. MORAWIEC: W końcu świat - dwie wizje. „Arcana” 2014 nr 6.
  • D. HECK: Upraszczając sens wielokrotny. „Topos” 2015 nr 1, przedr. w: D. Heck (Maria Tarczyńska): Recenzje bez cenzury. Lubl. 2015.
  • C. ROSIŃSKI: Poszukiwacz sensu. „Nowe Książ.” 2015 nr 1.
  • L. SZARUGA: Stan rzeczy. „Borussia” 2015 nr 55 [dot. też: H. Waniek: Notatnik i modlitewnik drogowy; M. Miłkowski: Wist].
  • A. PASZKOWSKA: Podróż wykluczonych. O powieści Krzysztofa Koehlera „Wnuczka Raguela”. W: Inny w podróży. T. 2. Narracje podróżnicze w XX i XXI wieku. Rzeszów 2017.

Powrót na górę↑

Palus sarmatica

  • W. KALISZEWSKI: Wyprawa do źródeł. „Nowe Książ.” 2017 nr 5.
  • M. URBAŃSKA: Młynkiem sarmackim. „Rzeczpospolita” 2017 nr 5.
  • K. WÓJCIK: Zrób to sam. Szlachcic polski, czyli Vademecum sarmackie według Krzysztofa Koehlera. „Topos” 2017 nr 3.
  • K. ZIELIŃSKA: Kilka uwag o (neo)sarmatyzmie w tekstach Krzysztofa Koehlera, Jana Sowy i Andrzeja Waśki: refleksja porównawcza. W: Tożsamość, kultura, nowoczesność. [T. 1]. Bydgoszcz 2017.
  • K. MASŁOŃ: Polskość zaklęta: Nagroda Identitas 2017. Krzysztof Koehler, poeta, eseista i znawca literatury staropolskiej, został laureatem tegorocznej Nagrody Identitas dla najlepszej polskiej książki za "Palus sarmatica". „Do Rzeczy” 2018 nr 1 [laudacja wygłoszona podczas wręczenia nagrody].

Powrót na górę↑

Kraj Gerazeńczyków

  • K. ALICHNOWICZ: Droga wyobraźni. „Twórczość” 2017 nr 9.
  • I. STAROŃ: Carmina doloroso. „Arcana” 2017 nr 3.
  • TENŻE: Poeta spotyka Pana. W „Kraju Gerazańczyków” Krzysztofa Koehlera. „Topos” 2017 nr 4.
  • J. SIKORA: Ostrzeżenie przed zagładą. „Akcent” 2018 nr 3.

Powrót na górę↑

Słuchaj mię, Sauromatha

  • A. GRABOWSKI: Ameryka dla Polaków. „Res Publica Nowa” 2003 nr 6.
  • P. WILCZEK: Głos w sporze o Sarmację. „Nowe Książ.” 2003 nr 5.

Powrót na górę↑

Alicja Szałagan

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Krzysztof KOEHLER
Nawigacja
Narzędzia