Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "'''BUKOWSKI Marek''' '''ur. 1959''' Prozaik, dramatopisarz. Urodzony 14 września 1959 w Warszawie; syn Mariana Bukowskiego, technika budowlanego, i Julii z Wieczor...")
 
 
Linia 1: Linia 1:
'''BUKOWSKI Marek'''
+
<div id="shortDescription">
 +
<p>ur. 1959</p>
 +
<p>Prozaik, dramatopisarz.</p>
 +
</div id='shortDescription'>
  
'''ur. 1959'''
+
<div class='all'>
 +
<div class='biogram'>
 +
==BIOGRAM==
 +
<p>Urodzony 14 września 1959 w Warszawie; syn Mariana Bukowskiego, technika budowlanego, i Julii z Wieczorkiewiczów, laborantki. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Od 1974 uczęszczał do Technikum Elektrycznego przy Zespole Szkół Zawodowych im. A. Kowalskiego w Warszawie. Po zdaniu matury w 1979 podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej; magisterium otrzymał w 1984. W tymże roku debiutował opowiadaniem pt. ''Wywrotka ''na łamach „Twórczości” (nr 12) oraz opublikował pierwszą powieść. W 1990 podjął pracę w koncernie Polskie Sieci Energetyczne (PSE): najpierw jako dyspozytor Krajowego Systemu Energetycznego, od 1994 jako specjalista do spraw sieci, od 2007 – kierownik zespołu w spółce Polskie Sieci Elektroenergetyczne-Centrum S.A. Równocześnie rozwijał działalność literacką. W latach dziewięćdziesiątych zajął się, poza twórczością prozatorską, dramatopisarstwem. Współpracował także przy pisaniu dialogów do seriali telewizyjnych, m.in. do serialu ''Na Wspólnej ''(TVN). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2003).</p>
 +
<p>W 1989 ożenił się z Wandą Golec, księgową. Mieszka w Warszawie.</p>
 +
</div> <!-- biogram -->
  
Prozaik, dramatopisarz.
+
<span id='tworczosc'></span><div id='primary'>
  
 +
==TWÓRCZOŚĆ==
 +
<ol>
  
 +
<li> [[#Nic się nie zmieni|Nic się nie zmieni]]. [Powieść]. Wwa: Iskry 1985, 223 s.</li>
 +
<li> [[#Oszustwo|Oszustwo]]. [Powieść]. Wwa: Iskry 1987, 343 s.</li>
 +
<li> [[#Bądźcie gotowi zwariować|Bądźcie gotowi zwariować]]. [Powieść]. „Twórczość” 1994 nr 11 s. 6-58, nr 12 s. 6-48.</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. osob. Wstęp: T. Komendant. Wwa: PIW 1995, 198 s.</p>
 +
<p class='comment'>Przekł. grec.: Etoimasteite na trelatheite. [Przeł.] Z. Mauroeidï. Athïna 2001.</p>
 +
<li> [[#Ciałopalenie|Ciałopalenie]]. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1996 nr 10 s. 5-33. Praprem.: teatr.: Reż.: W. Kowalski. Wwa, T. Powsz. 1997; tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 1999.</li>
 +
<p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: W. Zeidler. Rzeszów, T. im. W. Siemaszkowej 1998.</p>
 +
<li> Wolność. [Utwór dramatyczny]. Wr.: Ośrodek Badań Twórczości J. Grotowskiego i Poszukiwań Teatr.-Kulturowych 1996, 61 s.</li>
 +
<li> Niech żyją agenci. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Adamek. TVP 1998.</li>
 +
<p class='comment'>Adapt. opowiadania, druk: „Twórczość” 1993 nr 11 s. 5-27.</p>
 +
<li> Truposz. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1998 nr 8 s. 7-26.</li>
 +
<li> [[#Wysłannik szatana|Wysłannik szatana]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 1999, 184 s.</li>
 +
<li> [[#Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec|Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec]]. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2000.</li>
 +
<li> [[#Odszkodowanie|Odszkodowanie]]. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2001.</li>
 +
<p class='block'>Słuchowiska radiowe, m.in.: Szekspir. Reż.: K. Lang. Radio 2004. – Nasz syn. Reż.: H. Rozen. Radio 2005.</p>
 +
</ol>
 +
</div id='primary'>
  
Urodzony 14 września 1959 w Warszawie; syn Mariana Bukowskiego, technika budowlanego, i Julii z Wieczorkiewiczów, laborantki. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Od 1974 uczęszczał do Technikum Elektrycznego przy Zespole Szkół Zawodowych im. A. Kowalskiego w Warszawie. Po zdaniu matury w 1979 podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej; magisterium otrzymał w 1984. W tymże roku debiutował opowiadaniem pt. ''Wywrotka ''na łamach „Twórczości” (nr 12) oraz opublikował pierwszą powieść. W 1990 podjął pracę w koncernie Polskie Sieci Energetyczne (PSE): najpierw jako dyspozytor Krajowego Systemu Energetycznego, od 1994 jako specjalista do spraw sieci, od 2007 – kierownik zespołu w spółce Polskie Sieci Elektroenergetyczne-Centrum S.A. Równocześnie rozwijał działalność literacką. W latach dziewięćdziesiątych zajął się, poza twórczością prozatorską, dramatopisarstwem. Współpracował także przy pisaniu dialogów do seriali telewizyjnych, <nowiki>m.in</nowiki>. do serialu ''Na Wspólnej ''(TVN). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2003).
+
<div id='secondary'>
 +
==OPRACOWANIA (wybór)==
  
W 1989 ożenił się z Wandą Golec, księgową. Mieszka w Warszawie.
 
  
 +
<ul>
 +
<li>Ank. 2008.</li>
 +
<li> Wywiad: Rzeczywistość mnie martwi. Rozm. T. Schneider. „Kur. Poranny“ 1999 nr 173.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
TWÓRCZOŚĆ
+
===Ogólne===
  
 +
<ul>
 +
<li> M. PIASECKI: Kilka kłopotów z Markiem Bukowskim. „Dialog” 1996 nr 10.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# <nowiki>Nic się nie zmieni. [Powieść]. Wwa: Iskry 1985, 223 s.</nowiki>
+
===Nic się nie zmieni===
# <nowiki>Oszustwo. [Powieść]. Wwa: Iskry 1987, 343 s.</nowiki>
+
# <nowiki>Bądźcie gotowi zwariować. [Powieść]. „Twórczość” 1994 nr 11 s. 6-58, nr 12 s. 6-48.</nowiki>
+
  
Wyd. osob. Wstęp: T. Komendant. Wwa: PIW 1995, 198 s.
+
<ul>
 +
<li> H. BEREZA: Sprawdzalność. „Twórczość” 1983 nr 8, przedr. w tegoż: Obroty. Wwa 1996.</li>
 +
<li> T. BŁAŻEJEWSKI: Notatnik ze stanu wojennego. „Odgłosy” 1986 nr 16.</li>
 +
<li> M. JENTYS. „Nowe Książ.” 1986 nr 5.</li>
 +
<li> D. LEBIODA: Piwne dialogi. „Życie Lit.” 1986 nr 10.</li>
 +
</ul>
  
Przekł. grec.: Etoimasteite na trelatheite<nowiki>. [Przeł.] Z. </nowiki>Mauroeidï. Athïna 2001.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
# <nowiki>Ciałopalenie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1996 nr 10 s. 5-33. </nowiki>Praprem.: teatr.: Reż.: W. Kowalski. Wwa, T. Powsz. 1997; tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 1999.
+
===Oszustwo===
  
Wyst. nast.: Reż.: W. Zeidler. Rzeszów, T. im. W. Siemaszkowej 1998.
+
<ul>
 +
<li> R. BEDNARCZYK: Porażenie mową. „Tak i Nie” 1988 nr 3.</li>
 +
<li> T. BŁAŻEJEWSKI: Dokumentacja oszustwa. „Odgłosy” 1988 nr 3.</li>
 +
<li> T. KOMENDANT: Wstęga Möbiusa. „Twórczość” 1988 nr 9.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Heca. „Opole” 1989 nr 1.</li>
 +
</ul>
  
# <nowiki>Wolność. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Wr.: Ośrodek Badań Twórczości J. Grotowskiego i Poszukiwań Teatr.-Kulturowych 1996, 61 s.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
# <nowiki>Niech żyją agenci. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem. tv: Reż.: W. Adamek. TVP 1998.
+
  
Adapt. opowiadania, druk: „Twórczość” 1993 nr 11 s. 5-27.
+
===Bądźcie gotowi zwariować===
  
# <nowiki>Truposz. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1998 nr 8 s. 7-26.</nowiki>
+
<ul>
# <nowiki>Wysłannik szatana. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 1999, 184 s.</nowiki>
+
<li> L. BUGAJSKI: Ocalający śmiech. „Wiad. Kult.” 1996 nr 22.</li>
# <nowiki>Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2000.
+
<li> M. DERDA: Fikcje polityczne Marka Bukowskiego. „FA-art” 1996 nr 3.</li>
# <nowiki> Odszkodowanie. [Utwór dramatyczny]. </nowiki>Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2001.
+
<li> J. DRZEWUCKI: Polskie wariactwo. „Rzeczpospolita” 1996 nr 87.</li>
 +
<li> K. RUTKOWSKI: Przesłanie Marka Bukowskiego. „Twórczość” 1996 nr 5.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. W tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999.</li>
 +
</ul>
  
   
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Słuchowiska radiowe, <nowiki>m.in</nowiki>.: Szekspir. Reż.: K. Lang. Radio 2004. – Nasz syn. Reż.: H. Rozen. Radio 2005.
+
===Ciałopalenie===
  
 +
<ul>
 +
<li> Rec. teatr.: wyst. w Wwie: E. BANIEWICZ: Polski kocioł wciąż wrze. „Twórczość” 1997 nr 6; J. KOPCIŃSKI: Kto pyta, ten błądzi. „Teatr” 1997 nr 6; J. SIERADZKI: Nie sądźcie. „Polityka” 1997 nr 11; M. ZINOWIEC: Płaczu warte. „Sycyna” 1997 nr 7, – wyst. w Rzeszowie: M. ŻURAD: I ty możesz zostać żydem. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 269 dod. „Gaz. w Rzeszowie”.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
OPRACOWANIA (wybór)
+
===Wysłannik szatana===
  
 +
<ul>
 +
<li> J. DRZEWUCKI: Fikcja urzeczywistniona. „Twórczość” 1999 nr 10.</li>
 +
<li> I. IWASIÓW: Niech nam będzie darowane! „Nowe Książ.” 1999 nr 8.</li>
 +
<li> M. MIZURO: Era hackera. „FA-art” 1999 nr 2.</li>
 +
<li> H. ZAWORSKA: Witaj pustko! „Wprost” 1999 nr 17.</li>
 +
<li> J. KLEJNOCKI: Kulawy moralitet. „Tyg. Powsz.” 2000 nr 3.</li>
 +
</ul>
  
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Ank. 2008. – Wywiad: Rzeczywistość mnie martwi. Rozm. T. Schneider. „Kur. Poranny“ 1999 nr 173.
+
===Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec===
  
Ogólne: M. PIASECKI: Kilka kłopotów z Markiem Bukowskim. „Dialog” 1996 nr 10.
+
<ul>
 +
<li> R. PAWŁOWSKI: Polska na czarno. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 210.</li>
 +
</ul>
  
Nic się nie zmieni (poz. 1): H. BEREZA: Sprawdzalność. „Twórczość” 1983 nr 8, przedr. w tegoż: Obroty. Wwa 1996. – T. BŁAŻEJEWSKI: Notatnik ze stanu wojennego. „Odgłosy” 1986 nr 16. – M. JENTYS. „Nowe Książ.” 1986 nr 5. – D. LEBIODA: Piwne dialogi. „Życie Lit.” 1986 nr 10.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
Oszustwo (poz. 2): R. BEDNARCZYK: Porażenie mową. „Tak i Nie” 1988 nr 3. – T. BŁAŻEJEWSKI: Dokumentacja oszustwa. „Odgłosy” 1988 nr 3. – T. KOMENDANT: Wstęga Möbiusa. „Twórczość” 1988 nr 9. – M. ORSKI: Heca. „Opole” 1989 nr 1.
+
===Odszkodowanie===
  
Bądźcie gotowi zwariować (poz. 3): L. BUGAJSKI: Ocalający śmiech. „Wiad. Kult.” 1996 nr 22. – M. DERDA: Fikcje polityczne Marka Bukowskiego. „FA-art” 1996 nr 3. – J. DRZEWUCKI: Polskie wariactwo. „Rzeczpospolita” 1996 nr 87. – K. RUTKOWSKI: Przesłanie Marka Bukowskiego. „Twórczość” 1996 nr 5. – D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. W tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999.
+
<ul>
 +
<li> M. PIWOWAR: Bandyci i policjanci. „Rzeczpospolita” 2001 nr 99.</li>
 +
</ul>
  
Ciałopalenie (poz. 4): Rec. teatr.: wyst. w Wwie: E. BANIEWICZ: Polski kocioł wciąż wrze. „Twórczość” 1997 nr 6; J. KOPCIŃSKI: Kto pyta, ten błądzi. „Teatr” 1997 nr 6; J. SIERADZKI: Nie sądźcie. „Polityka” 1997 nr 11; M. ZINOWIEC: Płaczu warte. „Sycyna” 1997 nr 7, – wyst. w Rzeszowie: M. ŻURAD: I ty możesz zostać żydem. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 269 dod. „Gaz. w Rzeszowie”.
+
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
</div id='secondary'>
  
Wysłannik szatana (poz. 8): J. DRZEWUCKI: Fikcja urzeczywistniona. „Twórczość” 1999 nr 10. – I. IWASIÓW: Niech nam będzie darowane! „Nowe Książ.” 1999 nr 8. – M. MIZURO: Era hackera. „FA-art” 1999 nr 2. – H. ZAWORSKA: Witaj pustko! „Wprost” 1999 nr 17. – J. KLEJNOCKI: Kulawy moralitet. „Tyg. Powsz.” 2000 nr 3.
+
<div class='author'>Maria Kotowska-Kachel</div>
  
Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec (poz. 9): R. PAWŁOWSKI: Polska na czarno. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 210.
+
</div> <!-- all -->
 
+
Odszkodowanie (poz. 10): M. PIWOWAR: Bandyci i policjanci. „Rzeczpospolita” 2001 nr 99.
+
 
+
<div align="right">Maria Kotowska-Kachel</div>
+

Aktualna wersja na dzień 18:11, 12 lut 2017

ur. 1959

Prozaik, dramatopisarz.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzony 14 września 1959 w Warszawie; syn Mariana Bukowskiego, technika budowlanego, i Julii z Wieczorkiewiczów, laborantki. Dzieciństwo spędził w Warszawie. Od 1974 uczęszczał do Technikum Elektrycznego przy Zespole Szkół Zawodowych im. A. Kowalskiego w Warszawie. Po zdaniu matury w 1979 podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej; magisterium otrzymał w 1984. W tymże roku debiutował opowiadaniem pt. Wywrotka na łamach „Twórczości” (nr 12) oraz opublikował pierwszą powieść. W 1990 podjął pracę w koncernie Polskie Sieci Energetyczne (PSE): najpierw jako dyspozytor Krajowego Systemu Energetycznego, od 1994 jako specjalista do spraw sieci, od 2007 – kierownik zespołu w spółce Polskie Sieci Elektroenergetyczne-Centrum S.A. Równocześnie rozwijał działalność literacką. W latach dziewięćdziesiątych zajął się, poza twórczością prozatorską, dramatopisarstwem. Współpracował także przy pisaniu dialogów do seriali telewizyjnych, m.in. do serialu Na Wspólnej (TVN). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2003).

W 1989 ożenił się z Wandą Golec, księgową. Mieszka w Warszawie.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Nic się nie zmieni. [Powieść]. Wwa: Iskry 1985, 223 s.
  2. Oszustwo. [Powieść]. Wwa: Iskry 1987, 343 s.
  3. Bądźcie gotowi zwariować. [Powieść]. „Twórczość” 1994 nr 11 s. 6-58, nr 12 s. 6-48.
  4. Wyd. osob. Wstęp: T. Komendant. Wwa: PIW 1995, 198 s.

    Przekł. grec.: Etoimasteite na trelatheite. [Przeł.] Z. Mauroeidï. Athïna 2001.

  5. Ciałopalenie. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1996 nr 10 s. 5-33. Praprem.: teatr.: Reż.: W. Kowalski. Wwa, T. Powsz. 1997; tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 1999.
  6. Wyst. nast.: Reż.: W. Zeidler. Rzeszów, T. im. W. Siemaszkowej 1998.

  7. Wolność. [Utwór dramatyczny]. Wr.: Ośrodek Badań Twórczości J. Grotowskiego i Poszukiwań Teatr.-Kulturowych 1996, 61 s.
  8. Niech żyją agenci. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Adamek. TVP 1998.
  9. Adapt. opowiadania, druk: „Twórczość” 1993 nr 11 s. 5-27.

  10. Truposz. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1998 nr 8 s. 7-26.
  11. Wysłannik szatana. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 1999, 184 s.
  12. Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2000.
  13. Odszkodowanie. [Utwór dramatyczny]. Praprem. tv: Reż.: W. Kowalski. TVP 2001.
  14. Słuchowiska radiowe, m.in.: Szekspir. Reż.: K. Lang. Radio 2004. – Nasz syn. Reż.: H. Rozen. Radio 2005.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2008.
  • Wywiad: Rzeczywistość mnie martwi. Rozm. T. Schneider. „Kur. Poranny“ 1999 nr 173.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ogólne

  • M. PIASECKI: Kilka kłopotów z Markiem Bukowskim. „Dialog” 1996 nr 10.

Powrót na górę↑

[edytuj] Nic się nie zmieni

  • H. BEREZA: Sprawdzalność. „Twórczość” 1983 nr 8, przedr. w tegoż: Obroty. Wwa 1996.
  • T. BŁAŻEJEWSKI: Notatnik ze stanu wojennego. „Odgłosy” 1986 nr 16.
  • M. JENTYS. „Nowe Książ.” 1986 nr 5.
  • D. LEBIODA: Piwne dialogi. „Życie Lit.” 1986 nr 10.

Powrót na górę↑

[edytuj] Oszustwo

  • R. BEDNARCZYK: Porażenie mową. „Tak i Nie” 1988 nr 3.
  • T. BŁAŻEJEWSKI: Dokumentacja oszustwa. „Odgłosy” 1988 nr 3.
  • T. KOMENDANT: Wstęga Möbiusa. „Twórczość” 1988 nr 9.
  • M. ORSKI: Heca. „Opole” 1989 nr 1.

Powrót na górę↑

[edytuj] Bądźcie gotowi zwariować

  • L. BUGAJSKI: Ocalający śmiech. „Wiad. Kult.” 1996 nr 22.
  • M. DERDA: Fikcje polityczne Marka Bukowskiego. „FA-art” 1996 nr 3.
  • J. DRZEWUCKI: Polskie wariactwo. „Rzeczpospolita” 1996 nr 87.
  • K. RUTKOWSKI: Przesłanie Marka Bukowskiego. „Twórczość” 1996 nr 5.
  • D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. W tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ciałopalenie

  • Rec. teatr.: wyst. w Wwie: E. BANIEWICZ: Polski kocioł wciąż wrze. „Twórczość” 1997 nr 6; J. KOPCIŃSKI: Kto pyta, ten błądzi. „Teatr” 1997 nr 6; J. SIERADZKI: Nie sądźcie. „Polityka” 1997 nr 11; M. ZINOWIEC: Płaczu warte. „Sycyna” 1997 nr 7, – wyst. w Rzeszowie: M. ŻURAD: I ty możesz zostać żydem. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 269 dod. „Gaz. w Rzeszowie”.

Powrót na górę↑

[edytuj] Wysłannik szatana

  • J. DRZEWUCKI: Fikcja urzeczywistniona. „Twórczość” 1999 nr 10.
  • I. IWASIÓW: Niech nam będzie darowane! „Nowe Książ.” 1999 nr 8.
  • M. MIZURO: Era hackera. „FA-art” 1999 nr 2.
  • H. ZAWORSKA: Witaj pustko! „Wprost” 1999 nr 17.
  • J. KLEJNOCKI: Kulawy moralitet. „Tyg. Powsz.” 2000 nr 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec

  • R. PAWŁOWSKI: Polska na czarno. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 210.

Powrót na górę↑

[edytuj] Odszkodowanie

  • M. PIWOWAR: Bandyci i policjanci. „Rzeczpospolita” 2001 nr 99.

Powrót na górę↑

Maria Kotowska-Kachel

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Marek BUKOWSKI
Nawigacja
Narzędzia