|
|
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) |
Linia 7: |
Linia 7: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzony 21 czerwca 1958 w miejscowości Mniszek na Lubelszczyźnie, niedaleko Kraśnika; syn Mariana Rębacza i Zofii z domu Hajduk, nauczycieli; brat Jacka Rębacza, prozaika, autora powieści sensacyjnych. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie i tam też w 1977 uzyskał świadectwo maturalne. Dwukrotnie (bez powodzenia) zdawał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, po czym ukończył dwuletnie Policealne Studium Reklamy Handlowej w Lublinie. W 1980 podjął studia z zakresu wychowania plastycznego na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS). W tym też okresie napisał pierwszy utwór dramatyczny pt. ''Najbliższy samolot do Nowego Jorku'' (z planowanej w teatrze telewizji inscenizacji zrezygnowano po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1981 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w Los Angeles m.in. jako ogrodnik, stolarz i kierowca limuzyny. W 1983 powrócił do Lublina; do 1986 kontynuował studia na UMCS (nieukończone), a następnie założył i prowadził zakład stolarski (1987–94). W 1997 zamieszkał w podlubelskiej wsi Konopnica. Od połowy lat dziewięćdziesiątych ponownie rozwijał twórczość dramatopisarską. Debiutował jako autor komedii pt. ''Ciemno'', wyemitowanej w Telewizji Polskiej (TVP) 4 maja 1996. W tym samym roku premierowe emisje w teatrze telewizji miały jeszcze trzy jego utwory, a kolejna komedia wystawiona została na profesjonalnej scenie. Z końcem lat dziewięćdziesiątych zaczął łączyć prace literackie z reżyserowaniem i rozpowszechnianiem własnych sztuk. Początkowo współdziałał w tym zakresie z firmą AR Production, zarejestrowaną na nazwisko żony, Anny Rębacz. W 1999 powołał Teatr Niepoprawny, pozbawiony własnej sceny i grający na zaproszenia lokalnych teatrów i instytucji; udzielał się w nim jako autor, reżyser, producent, scenograf (nierzadko również wykonawca dekoracji), a sporadycznie także aktor drugiego planu. Pisał również scenariusze filmowe oparte na własnych dramatach; w odniesieniu do niektórych tytułów był nadto reżyserem, scenografem oraz dźwiękowcem i montażystą. W 2005 ogłosił powstanie Polskiej Sceny Komediowej, która miała na celu promowanie współczesnej sztuki komediowej, nastawionej na masowego odbiorcę; w zakres podejmowanych działań włączył m.in. organizację konkursów i warsztatów teatralnych dla początkujących twórców. W 2007 wyjechał do Szkocji, i mieszkając w Edynburgu, nadal prowadził prace literackie. W 2010 w charakterze koordynatora Polskiej Sceny Komediowej związany był z warszawskim Teatrem Praga. W 2011 przeniósł się do Przemyśla, gdzie przebywał do 2013, a do 2014 realizował projekty artystyczne w Przemyskim Centrum Kultury i Nauki (PCNiK) „Zamek”; był m.in. opiekunem artystycznym grupy teatralnej GUMAA (Grupa Utalentowanych Młodych Aktorów Amatorów), która w 2012 przyjęła nazwę Sceny Komediowej PCKiN „Zamek”. Od ok. 2015 rozpowszechniał swój dorobek komediopisarski za pośrednictwem Comedy Scene z siedzibą w Edynburgu; działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych prowadził również jako właściciel firmy zarejestrowanej w 2014 w Konopnicy.</p> | + | <p>Urodzony 21 czerwca 1958 w miejscowości Mniszek na Lubelszczyźnie, niedaleko Kraśnika; syn Mariana Rębacza i Zofii z domu Hajduk, nauczycieli; brat Jacka Rębacza, prozaika, autora powieści sensacyjnych. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie i tam też w 1977 uzyskał świadectwo maturalne. Dwukrotnie (bez powodzenia) zdawał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, po czym ukończył dwuletnie Policealne Studium Reklamy Handlowej w Lublinie. W 1980 podjął studia z zakresu wychowania plastycznego na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS). W tym też okresie napisał pierwszy utwór dramatyczny pt. ''Najbliższy samolot do Nowego Jorku'' (z planowanej w teatrze telewizji inscenizacji zrezygnowano po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1981 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w Los Angeles m.in. jako ogrodnik, stolarz i kierowca limuzyny. W 1983 powrócił do Lublina; do 1986 kontynuował studia na UMCS (nieukończone), a następnie założył i prowadził zakład stolarski (1987–94). W 1997 zamieszkał w podlubelskiej wsi Konopnica. Od połowy lat dziewięćdziesiątych ponownie rozwijał twórczość dramatopisarską. Debiutował jako autor komedii pt. ''Ciemno'', wyemitowanej w Telewizji Polskiej (TVP) 4 maja 1996. W tym samym roku premierowe emisje w teatrze telewizji miały jeszcze trzy jego utwory, a kolejna komedia wystawiona została na profesjonalnej scenie. Z końcem lat dziewięćdziesiątych zaczął łączyć prace literackie z reżyserowaniem i rozpowszechnianiem własnych sztuk. Początkowo współdziałał w tym zakresie z firmą AR Production, zarejestrowaną na nazwisko żony, Anny Rębacz. W 1999 powołał Teatr Niepoprawny, pozbawiony własnej sceny i grający na zaproszenia lokalnych teatrów i instytucji; udzielał się w nim jako autor, reżyser, producent, scenograf (nierzadko również wykonawca dekoracji), a sporadycznie także aktor drugiego planu. Pisał również scenariusze filmowe oparte na własnych dramatach; w odniesieniu do niektórych tytułów był nadto reżyserem, scenografem oraz dźwiękowcem i montażystą. W 2005 ogłosił powstanie Polskiej Sceny Komediowej, która miała na celu promowanie współczesnej sztuki komediowej, nastawionej na masowego odbiorcę; w zakres podejmowanych działań włączył m.in. organizację konkursów i warsztatów teatralnych dla początkujących twórców. W 2007 wyjechał do Szkocji, i mieszkając w Edynburgu, nadal prowadził prace literackie. W 2010 w charakterze koordynatora Polskiej Sceny Komediowej związany był z warszawskim Teatrem Praga. W 2011 przeniósł się do Przemyśla, gdzie przebywał do 2013, a do 2014 realizował projekty artystyczne w Przemyskim Centrum Kultury i Nauki (PCNiK) „Zamek”; był m.in. opiekunem artystycznym grupy teatralnej GUMAA (Grupa Utalentowanych Młodych Aktorów Amatorów), która w 2012 przyjęła nazwę Sceny Komediowej PCKiN „Zamek”. Od ok. 2015 rozpowszechniał swój dorobek komediopisarski za pośrednictwem Comedy Scene z siedzibą w Edynburgu; działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych prowadził również jako właściciel firmy zarejestrowanej w 2014 w Konopnicy. W 2015 założył Teatr Rębacz, w którym zatrudnił autorski zespół komediowy oraz osoby odpowiedzialne za produkcję i organizację objazdowych spektakli.</p> |
| <p>W 1981 ożenił się z Anną Kostrzewską, nauczycielką; z tego związku ma dwoje dzieci: Piotra (ur. 1988) i Katarzynę (ur. 1992). Mieszka w Edynburgu i w Konopnicy.</p> | | <p>W 1981 ożenił się z Anną Kostrzewską, nauczycielką; z tego związku ma dwoje dzieci: Piotra (ur. 1988) i Katarzynę (ur. 1992). Mieszka w Edynburgu i w Konopnicy.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
Linia 29: |
Linia 29: |
| <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: J. Kobuszewski. [Przedstawienia impresaryjne:] Londyn 1998, Lubl., Chatka Żaka 1998, Tor., T. im. W. Horzycy 1998; Reż.: J. Kobuszewski, M. Perepeczko. Częstochowa, T. im. A. Mickiewicza 2003; Reż. M. Perepeczko. Płock, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2003, Czes. Cieszyn, Scena Pol. 2005; Reż.: M. Rębacz. Edynburg, Comedy Scene [przedstawienia impresaryjne na terenie Polski] 2015.</p> | | <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: J. Kobuszewski. [Przedstawienia impresaryjne:] Londyn 1998, Lubl., Chatka Żaka 1998, Tor., T. im. W. Horzycy 1998; Reż.: J. Kobuszewski, M. Perepeczko. Częstochowa, T. im. A. Mickiewicza 2003; Reż. M. Perepeczko. Płock, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2003, Czes. Cieszyn, Scena Pol. 2005; Reż.: M. Rębacz. Edynburg, Comedy Scene [przedstawienia impresaryjne na terenie Polski] 2015.</p> |
| <p class='comment'>Przekł. słoweń.: Dva ara skrbi ali Kdo je ubil Heleno Pizdronovo? Przeł.: I. Lampret. Reż.: S.Verč. Ljubljana, Šentjakobsko gledališče 2001.</p> | | <p class='comment'>Przekł. słoweń.: Dva ara skrbi ali Kdo je ubil Heleno Pizdronovo? Przeł.: I. Lampret. Reż.: S.Verč. Ljubljana, Šentjakobsko gledališče 2001.</p> |
− | <li> [[#[[#Atrakcyjny pozna panią…|Atrakcyjny pozna panią…]]|[[#Atrakcyjny pozna panią…|Atrakcyjny pozna panią…]]]] [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne:] Lubl., T. im. J. Osterwy 2000. Por. poz. 11.</li> | + | <li> [[#Atrakcyjny pozna panią|Atrakcyjny pozna panią]]... [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne:] Lubl., T. im. J. Osterwy 2000. Por. poz. 11.</li> |
| <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienia impresaryjne:] Wwa, T. Żydowski 2000; Szczec., T. Współcz. 2001; Przemyśl, T. Fredreum 2009.</p> | | <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienia impresaryjne:] Wwa, T. Żydowski 2000; Szczec., T. Współcz. 2001; Przemyśl, T. Fredreum 2009.</p> |
| <li> [[#Maciejowe podwórko|Maciejowe podwórko]]. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne] Wwa, T. Kwadrat 2002.</li> | | <li> [[#Maciejowe podwórko|Maciejowe podwórko]]. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne] Wwa, T. Kwadrat 2002.</li> |
| <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne:] Wr., CS „Impart” 2003.</p> | | <p class='comment'>Wyst. nast.: Reż.: M. Rębacz. T. Niepoprawny, [przedstawienie impresaryjne:] Wr., CS „Impart” 2003.</p> |
− | <li> Zróbmy sobie wnuka. [Scenariusz filmowy]. Reż.: P. Wereśniak. Ekran. 2003.</li> | + | <li> [[#Zróbmy sobie wnuka|Zróbmy sobie wnuka]]. [Scenariusz filmowy]. Reż.: P. Wereśniak. Ekran. 2003.</li> |
− | <p class='comment'>Na podstawie sztuki: Dwie morgi utrapienia, zob. poz. 7. – Po zmianach wprowadzonych do scenariusza przez reżysera M. Rębacz wycofał swoje nazwisko z produkcji.</p> | + | <p class='comment'>Na podstawie sztuki: Dwie morgi utrapienia, zob. poz. 7. – Po zmianach wprowadzonych do scenariusza przez reżysera M. Rębacz wycofał swoje nazwisko jako współautora.</p> |
− | <li> [[#[[#Atrakcyjny pozna panią…|Atrakcyjny pozna panią…]]|[[#Atrakcyjny pozna panią…|Atrakcyjny pozna panią…]]]] [Scenariusz filmowy]. Reż., scenografia, udźwiękowienie, montaż: M. Rębacz. Ekran. 2004.</li> | + | <li> [[#Atrakcyjny pozna panią…|Atrakcyjny pozna panią…]]. [Scenariusz filmowy]. Reż., scenografia, udźwiękowienie, montaż: M. Rębacz. Ekran. 2004.</li> |
| <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Propaganda [2006], 1 dysk optyczny (DVD). ''Propaganda Kina Niezależnego''.</p> | | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Propaganda [2006], 1 dysk optyczny (DVD). ''Propaganda Kina Niezależnego''.</p> |
| <p class='comment'>Na podstawie sztuki pod tym samym tytułem, zob. poz. 8. – Producent: A. Rębacz, AR Production. – Nagroda „Brązowy Granat” dla M. Rębacza na Ogólnopol. Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu w 2005.</p> | | <p class='comment'>Na podstawie sztuki pod tym samym tytułem, zob. poz. 8. – Producent: A. Rębacz, AR Production. – Nagroda „Brązowy Granat” dla M. Rębacza na Ogólnopol. Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu w 2005.</p> |
Linia 57: |
Linia 57: |
| <p class='comment'>Wyst. w ramach „Poranków teatralnych” na scenie Zamku Kazimierzowskiego.</p> | | <p class='comment'>Wyst. w ramach „Poranków teatralnych” na scenie Zamku Kazimierzowskiego.</p> |
| <li> Podobno Marian… [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. Łódź, T. Nowy im. K. Dejmka 2014.</li> | | <li> Podobno Marian… [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. Łódź, T. Nowy im. K. Dejmka 2014.</li> |
− | <li> Najważniejszy dzień życia. [Powieść satyryczna]. Odcinki 1–12. [on-line] [dostęp 9 listopada 2015]. Dostępny w Internecie: http://edinburgh.pl/deser/57–marek-rbacz-proza-portfolio.</li> | + | <li> Najważniejszy dzień życia. [Powieść satyryczna]. Odcinki 1–12. [on-line] [dostęp 3 marca 2018]. Dostępny w Internecie: http://edinburgh.kylos.pl/deser/57-marek-rbacz-proza-portfolio.</li> |
| <p class='comment'>Fragmenty większej całości.</p> | | <p class='comment'>Fragmenty większej całości.</p> |
| + | <li> Basia sama w domu, czyli moje najgorsze Święta. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. Piotrków Trybunalski [przedstawienie w Miejskim ośrodku Kultury 28 X], Teatr Rębacz 2017.</li> |
| + | <p class='comment'>Produkcja i organizacja spektaklu: Katarzyna Rębacz oraz Piotr Rębacz.</p> |
| + | <li>26. Jaskiniowcy. [Spektakl komediowy]. Praprem.: Reż.: M. Rębacz. Katowice [przedsta-wienie w Pałacu Młodzieży 6 X], Teatr Rębacz 2018.</li> |
| + | <p class='comment'>Produkcja i organizacja spektaklu: Katarzyna Rębacz oraz Piotr Rębacz. |
| + | Inf. o sztuce według stron internetowych promujących działalność Teatru Rębacz: https://www.facebook.com/pg/teatrrebacz/about/?ref=page_internal oraz: https://www.facebook.com/events/225002028070543/. </p> |
| + | |
| </ol> | | </ol> |
| ===Adaptacje=== | | ===Adaptacje=== |
Linia 74: |
Linia 80: |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)== | | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
Linia 79: |
Linia 86: |
| <ul> | | <ul> |
| <li>Ank. 2016.</li> | | <li>Ank. 2016.</li> |
− | <li> Wywiady: Atrakcyjny mężczyzna… Rozm. T. Miłkowski. „Trybuna” 2000 nr 205 [dot. gł. sztuki: Atrakcyjny pozna panią…]; Niepoprawny. Rozm. J. Świąder. „Dz. Wschodni” 2000 nr 198; Szukam autorów komedii. Rozm. J.R. Kowalczyk. „Rzeczpospolita” 2006 nr 162; Rozśmieszać zawodowo. Rozm. T. Miłkowski. „Przegląd” 2010 nr 46.</li> | + | <li> Wywiady: Atrakcyjny mężczyzna… (Przed premierą Teatru Niepoprawnego). Rozm. T. Miłkowski. „Trybuna” 2000 nr 205 [nt. nowo utworzonego teatru i reżyserownia własnej sztuki: Atrakcyjny pozna panią…]; Niepoprawny. Rozm. J. Świąder. „Dz. Wschodni” 2000 nr 198; Szukam autorów komedii. Rozm. J.R. Kowalczyk. „Rzeczpospolita” 2006 nr 162; Rozśmieszać zawodowo. Rozm. T. Miłkowski. „Przegląd” 2010 nr 46.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 106: |
Linia 113: |
| <ul> | | <ul> |
| <li> J. WAKAR: Odzyskać zerwaną więź. „Dramaturgia Pol.” 1995 nr 1.</li> | | <li> J. WAKAR: Odzyskać zerwaną więź. „Dramaturgia Pol.” 1995 nr 1.</li> |
| + | <li> T. MIŁKOWSKI: Nie takie znowu Ciemno. „Trybuna” 1999 nr 149.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 133: |
Linia 141: |
| [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] | | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | ===Atrakcyjny pozna panią…=== | + | ===Atrakcyjny pozna panią=== |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| <li> A. MOLIK: Atrakcyjny pozna… „Kur. Lubel.” 2000 nr 207.</li> | | <li> A. MOLIK: Atrakcyjny pozna… „Kur. Lubel.” 2000 nr 207.</li> |
| + | <li> J. ZYCHOWICZ: Wesele z krasnalem. „Trybuna” 2000 nr 230.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 144: |
Linia 153: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| + | <li> R. PAWŁOWSKI: Ludzie bezwolni. „Gazeta Wyborcza” 2002 nr 254. </li> |
| <li> J. WAKAR: Podzieleni Ciemięgą. „Życie” 2002 nr 26 [tu też fragm. wypowiedzi M. Rębacza pt. „Teatr jak sklep”, dot. koncepcji T. Niepoprawnego].</li> | | <li> J. WAKAR: Podzieleni Ciemięgą. „Życie” 2002 nr 26 [tu też fragm. wypowiedzi M. Rębacza pt. „Teatr jak sklep”, dot. koncepcji T. Niepoprawnego].</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Zróbmy sobie wnuka=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> M. DIPONT: Chłop żywemu nie przepuści. „Trybu-na” 2003 nr 237 dod. „Aneks”. </li> |
| + | <li> B. JANICKA: Chłop potęgą jest i basta. „Kino” 2003 nr 10. </li> |
| + | <li> T. PIĄTEK: Zróbmy sobie wnuka. „Film” 2003 nr 10.</li> |
| + | <li> J. WRÓBLEWSKI: Zróbmy sobie wnuka. „Polityka” 2003 nr 42.</li> |
| + | <li> B. ZATOŃSKA: Zróbmy sobie wnuka. „Cinema” 2003 nr 10.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |