|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | '''GOERKE Natasza''' | + | <div id="shortDescription"> |
| | + | <p>ur. 1960</p> |
| | + | <p>Prozaiczka.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | '''ur. 1960''' | + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | Urodzona 13 marca 1960 w Poznaniu; córka Tadeusza Goerke i Hanny z domu Murawskiej. Uczęszczała do II Liceum Ogólnokształcącego im. H. Modrzejewskiej w Poznaniu i tam też w 1979 zdała egzaminy maturalne. Po nieudanej próbie dostania się na Wydział Wiedzy o Teatrze w PWST w Warszawie, podjęła studia z zakresu filologii polskiej na poznańskim Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. W 1983 przeprowadziła się do Krakowa, gdzie rozwijając zainteresowania sanskrytem i hindi, rozpoczęła studia orientalistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Latem 1984 wyjechała do Danii; przez kilka miesięcy mieszkała w Kopenhadze i utrzymywała się z dorywczych zajęć (sprzedaży sztucznej biżuterii, a później pomocy w cukierni). W 1985 przeniosła się do Niemiec i w Hamburgu kontynuowała przerwaną w Polsce orientalistykę; pracowała w tym czasie m.in. jako kelnerka w pakistańskiej restauracji, zajmowała się opieką nad starszymi ludźmi i wypiekami ciast na zamówienie. W 1991-95 zatrudniona była w redakcji hamburskiej Bauer Verlag, gdzie do jej obowiązków należało pisanie horoskopów oraz redagowanie rubryki towarzyskiej i działu ogrodowego w czasopismach wydawanych przez tę oficynę. Debiutowała w 1991 na łamach krakowskiego „bruLionu”, najpierw (nr 16) jako prozaiczka miniaturą pt. ''Skłonność. (List do misia w Skierniewicach)'', a później (nr 17/18) jako autorka wierszowanych miniatur pt. ''Haiku z Mönkebergstraβe'', ''Telewizja'' oraz ''Myślane w sanskrycie: Wielki Bojownik''; współpracę z tym pismem kontynuowała do 1996. Małe formy prozatorskie drukowała w 1991 także w „Przeglądzie Polskim”, tygodniowym dodatku nowojorskiego „Nowego Dziennika” oraz w wielu innych literackich periodykach. W 1992 została wyróżniona w konkursie literackim na ten gatunek, ogłoszonym przez „Czas Kultury”; swoje utwory ogłaszała w poznańskim dwutygodniku także w następnych latach (do 1996; nieregularne publikacje również w 1998-2006), a nadto publikowała m.in. w „Odrze” (1992-93), dodatku literackim „Gazety” z Toronto – „List Oceaniczny” (1993), „NaGłosie” (1994-95), „Przedprożach” (1994) i „Twórczości” (1995, sporadycznie także w 2005-08). W 1995 zakończyła pracę w redakcji Bauer Verlag i wyjechała na półroczne stypendium literackie w Akademie Schloss Solitude pod Stuttgartem; później korzystała ze stypendiów twórczych fundowanych przez inne instytucje, m.in. w Wiepersdorf (na zamku Bettiny von Arnim) oraz w Belgii. Brała udział w licznych spotkaniach autorskich i promocjach literatury polskiej, organizowanych zarówno w Polsce, jak i za granicą (w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Szwecji, Belgii, Chorwacji, Serbii, Słowenii, Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych). Odbyła dłuższe podróże do Indii, Tybetu oraz Nepalu; w 2006 została właścicielką domku w nepalskiej Dolinie Katmandu, gdzie odtąd spędzała kilka miesięcy każdego roku. Od 2008 prowadziła (razem z Olgą Tokarczuk) warsztaty kreatywnego pisania, organizowane w ramach dorocznego Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu. Od 2011 angażowała się również w warsztaty organizowane przez wydawnictwo Czarne w Wołowcu. W 2012 zaczęła drukować utwory w sobotnim dodatku „Gazety Wyborczej” – „Wysokie Obcasy” oraz w „Bluszczu”, „Chimerze” i „Kontynentach”. Mieszka w Hamburgu. |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Prozaiczka.
| + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
| | | | |
| | + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| | + | <li> [[#Fractale|Fractale]]. [Opowiadania]. Rys.: M. Kruk. Pozn.: Obserwator 1994, 190 s. ''Bibl. „Czasu Kult.”'', 4. Wyd. nast. [zmien.]: Wwa: Prószyński i S-ka 2004.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera: Sklepy prześcieradłowe: Inspiracja; Wycieczka; Przed burzą; Poza lękiem; Polowanie u Rezy Pahlavi; Bramin; Siddhartha; Ciepłe miejsce w łóżku; Delikatna metoda; Podstęp; Design; Przebudzenie; Gra w pyłki; Opowiadania; Duży haust życia; Redying; Sklepy prześcieradłowe. – Niemaroberta Pięć: Upiorna strofa; Robak; Zmowa; Primabaleriny; Tęcza; Celtycki krzyż; Parasol; Hodowla; Patyczkowata ręka; Matura wiewióry; Niemaroberta Pięć; Moja piękna żona; Odcinek; Banał; Kuszenie Zofii; Klasówka z metafory; Spadek; Człowiek starej daty. – Wichrowatość: Malarz kołder; Punktowanie tygryska; Szuflada; Różne szkoły percepcji; Trzeci brzeg; Archetypy; Casanostra; Przesłuchanie emigranta; Wizyta; Powrót; Koło; W siedemdziesiąt lat dookoła łąki; Fortepian Szopena; Kołysanka; Marchewka; Balast; Requiem; Pan ogrodu; Ekskluzywny miś; Najczulsze omijanie; Figlarność losu; Wichrowatość; Sutra ogrodnika; Epoka brązu; Chory Człon Jedności; Myślowisko; Syberyjska palma.</p> |
| | + | <li> [[#Księga pasztetów|Księga pasztetów]]. [Opowiadania]. Pozn.: Obserwator 1997, 96 s. ''Bibl. „Czasu Kult.”'', 19.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera: Cz.1. Koń na biegunach: Niepokoje wychowanki Törlessa; Dyptyk konwencjonalny. (Ostatni zawód Konstantina Muska; Dla pożytku Sztuki); Druga miłość; Koń na biegunach; 3D. – Cz. 2. Opisy przyrody: Tryptyk zoologiczny. (Jeże; Żabka; Mysz); Opisy przyrody; Widelcowanie; Sprawa Gulaczyka; Fatamorgana. – Cz. 3. O Obrotach Ciał: Kanon; O Obrotach Ciał; Księga Pasztetów; Zoom; Sosoma Granda. – Cz. 4. Wymiar Zero: Przesłanie; Paralele; Podróże kształcą; Korzenie umysłu; Głodna Saraswati; Wymiar Zero.</p> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: serb. całości: Sve pašteta sveta. [Przeł.] M. Gavrilović. Beograd 2002. – Przekł. opowiadania Paralele: ang. [Przeł.] B. Czajkowski; niem. [Przeł.] B. Marciniak-Jędrzejczak. W: N. Goerke – Paralele; R.Kapuściński – Wewnątrz góry lodowej. Katow. 2007, ''Czytaj po Polsku'', 6. ''Podręczniki i Skrypty UŚl.'', 85. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2011, wyd. 3 2014.</p> |
| | + | <p class='comment'>Adapt. radiowa: Cz. 1-7.Oprac. I. Wiśniewska. Radio 1997.</p> |
| | + | <li> [[#Pożegnania plazmy|Pożegnania plazmy]]. [Opowiadania]. Czarne: Wydawn. Czarne 1999, 81 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Wg noty w piśmie „FA-art” (2000 nr 1/2 s. 52) właściwy tytuł tomu powinien brzmieć tak, jak tytułowe opowiadanie: Pożegnanie plazmy; liczba mnoga jest skutkiem błędu w korekcie książki.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera: La Mala Hora; Gasnący blask; Pożegnanie plazmy; Wspaniały majowy dzień; Dłużnicy; Wytchnienie; Katharsis; Marszand; Pies; Kumari; Ostateczna porażka; Pajączki i mole; Wybraniec; Art diabolica.</p> |
| | + | <li> [Czterdzieści siedem] [[#47 na odlew|47 na odlew]]. [Opowiadania]. Wwa: Prószyński i S-ka 2002, 85 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2003.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera: 47 na odlew; Buraki; Waiting underground.</p> |
| | + | <p class='comment'>Wybory utworów w przekładach: ang.: Farewells to plasma. [Przeł.] W. Martin. Prague 2001, – chorw.: Oproštaji plazme. [Przeł.] I. Kavedžija. Zagreb 2004, – niem.: Sibirische Palme. [Przeł.] H. Bereska. Hamburg 1997; Abschied vom Plasma. [Przeł.] H-P. Hoelscher-Obermaier. Hamburg 2000; Rasante Erstarrung. [Przeł.] M. Lami. Innsbruck 2003, – słowac.: Povedz mi čo Si mysliš o Indii a ja Ti powiem kto Si. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2002.</p> |
| | + | <p class='block'>Przekłady utworów N. Goerke w antologiach zagranicznych: ang.: The eagle and the crow. Modern Polish short stores. [Red.:] T. Halikowska, G. Hyde. London, New York 1996; Essays, lyrics, poetry and verse. A generation defining itself. Cary, NC 2004. ''In our own words'', 5, – chorw.: Orkestru iza leþa. Antologija poljske kratke priče. [Red.:] I. Vidović Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001, – niem.: Am Rande des Himmels. Junge Autoren aus Deutschland und Polen Na skraju nieba. Młodzi autorzy z Niemiec i Polski. [Oprac. i red.:] P. Grosz. Mainz 1995; Grenzen überschreiten. Polens junge Generation erzählt. München 1996; Ich trage das Land. [Red.:] B. Neuwirth. Klagenfurt 1996; Zwischen den Linien. Eine polnische Antologie. [Red.:] S. Geist. [Posł.:] H. Bereska. Hannover 1996; Landschaften und Luftinseln. Polnische Erzählungen der Gegenwart. [Red.:] A. Markiewicz. München 2000; Polnische Literatur und deutsch-polnische Literaturbeziehungen. [Oprac.:] M. Kneip, M. Mack. [Współpraca:] K. Götz, R. Schliephacke. Berlin 2003, – szwedz.: Polen berättar. Navelsträngen i jorden. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005, – ros.: ...o lûbvi. 10 romantičeskih istorij. Belgorod; Har'kov 2012, – tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi. [Red.:] N. Yüce. İstanbul 2014.</p> |
| | + | </ol> |
| | + | ===Prace redakcyjne=== |
| | + | <ol> |
| | + | <li> B1. Goerke, Kędzierski, Lopez Mauzere, Sadlakowska-Verwer, Załuski. Dortmund’93. [Antologia]. Red. grupa B1: N. Goerke, R. Kędzierski, A. Sadlakowska-Verwer, W. Stamm, K.M. Załuski. Dortmund: [Nakł. własny] 1993, 92 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Almanach literacki polonijnych środowisk twórczych.</p> |
| | + | <li> Pin i zielonym. Antologia. Pod red.: N. Goerke, M. Mizuro i M. Hamkały. Wr.: Tow. Aktywnej Komunikacji 2013, 118 s.</li> |
| | + | <li> Nowe marzy. Antologia. Pod red.: N. Goerke, M. Mizuro i D. Sośnickiego. Wr.: Tow. Aktywnej Komunikacji 2014, 198 s.</li> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| − | Urodzona 13 marca 1960 w Poznaniu; córka Tadeusza Goerke i Hanny z domu Murawskiej. Uczęszczała do II Liceum Ogólnokształcącego im. H. Modrzejewskiej w Poznaniu i tam też w 1979 zdała egzaminy maturalne. Po nieudanej próbie dostania się na Wydział Wiedzy o Teatrze w PWST w Warszawie, podjęła studia z zakresu filologii polskiej na poznańskim Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. W 1983 przeprowadziła się do Krakowa, gdzie rozwijając zainteresowania sanskrytem i hindi, rozpoczęła studia orientalistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Latem 1984 wyjechała do Danii; przez kilka miesięcy mieszkała w Kopenhadze i utrzymywała się z dorywczych zajęć (sprzedaży sztucznej biżuterii, a później pomocy w cukierni). W 1985 przeniosła się do Niemiec i w Hamburgu kontynuowała przerwaną w Polsce orientalistykę; pracowała w tym czasie <nowiki>m.in</nowiki>. jako kelnerka w pakistańskiej restauracji, zajmowała się opieką nad starszymi ludźmi i wypiekami ciast na zamówienie. W 1991-95 zatrudniona była w redakcji hamburskiej Bauer Verlag, gdzie do jej obowiązków należało pisanie horoskopów oraz redagowanie rubryki towarzyskiej i działu ogrodowego w czasopismach wydawanych przez tę oficynę. Debiutowała w 1991 na łamach krakowskiego „bruLionu”, najpierw (nr 16) jako prozaiczka miniaturą pt. ''Skłonność. (List do misia w Skierniewicach)'', a później (nr 17/18) jako autorka wierszowanych miniatur pt. ''Haiku z Mönkebergstraβe'', ''Telewizja'' oraz ''Myślane w sanskrycie: Wielki Bojownik''; współpracę z tym pismem kontynuowała do 1996. Małe formy prozatorskie drukowała w 1991 także w „Przeglądzie Polskim”, tygodniowym dodatku nowojorskiego „Nowego Dziennika” oraz w wielu innych literackich periodykach. W 1992 została wyróżniona w konkursie literackim na ten gatunek, ogłoszonym przez „Czas Kultury”; swoje utwory ogłaszała w poznańskim dwutygodniku także w następnych latach (do 1996; nieregularne publikacje również w 1998-2006), a nadto publikowała <nowiki>m.in</nowiki>. w „Odrze” (1992-93), dodatku literackim „Gazety” z Toronto – „List Oceaniczny” (1993), „NaGłosie” (1994-95), „Przedprożach” (1994) i „Twórczości” (1995, sporadycznie także w 2005-08). W 1995 zakończyła pracę w redakcji Bauer Verlag i wyjechała na półroczne stypendium literackie w Akademie Schloss Solitude pod Stuttgartem; później korzystała ze stypendiów twórczych fundowanych przez inne instytucje, <nowiki>m.in</nowiki>. w Wiepersdorf (na zamku Bettiny von Arnim) oraz w Belgii. Brała udział w licznych spotkaniach autorskich i promocjach literatury polskiej, organizowanych zarówno w Polsce, jak i za granicą (w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Szwecji, Belgii, Chorwacji, Serbii, Słowenii, Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych). Odbyła dłuższe podróże do Indii, Tybetu oraz Nepalu; w 2006 została właścicielką domku w nepalskiej Dolinie Katmandu, gdzie odtąd spędzała kilka miesięcy każdego roku. Od 2008 prowadziła (razem z Olgą Tokarczuk) warsztaty kreatywnego pisania, organizowane w ramach dorocznego Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu. Od 2011 angażowała się również w warsztaty organizowane przez wydawnictwo Czarne w Wołowcu. W 2012 zaczęła drukować utwory w sobotnim dodatku „Gazety Wyborczej” – „Wysokie Obcasy” oraz w „Bluszczu”, „Chimerze” i „Kontynentach”. Mieszka w Hamburgu.
| + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| | | | |
| | + | <ul> |
| | + | <li>Ank. 2013.</li> |
| | + | <li> Autor o sobie: Patrz ludziom w oczy. Not.: (Jer). „Kartki” 1996 nr 13; Być pisarzem polskim w Niemczech. „Dekada Lit.” 2002 nr 5/6 [wypowiedź w ank. red.]; [Nie jesteśmy pomidorami. Dlaczego wyjechałam z Polski; przekł. niem.:] Multigemüsecocktail. [Przeł.] R. Schmidgall. W: Sarmatische Landschaften. Frankfurt am Main 2005; druk w jęz. pol. w: Sarmackie krajobrazy. Wołowiec 2006 [esej autobiograficzny]; Zapałki na granicy. Wysłuchała I. Klementowska. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 243.</li> |
| | + | <li> Wywiady: W Polsce zostanę wróżką. Rozm. J. Barełkowski. „Czas Kult.” 1994 nr 1; Na pierwszym miejscu stoi mądrość. Rozm. T. Majeran. „Odra” 1995 nr 7/8; Szybkość i nuda. (Kawiarniana rozmowa z Nataszą Goerke i Olgą Tokarczuk, z pointą w postaci nadejścia Andrzeja Stasiuka). Rozm. J. Sosnowski. „Kresy” 1995 nr 1; Wyolbrzymiać i prześwietlać, widząc szkielet i wątrobę Claudii Schiffer. Rozm. I. Kaluta. „Studium” 2000 nr 2/3, przekł. niem. w: Natasza Goerke. Kr. 2000; Jeśli to prawda – to jestem mężczyzną. Rozm. J. Sobolewska. „Odra” 2003 nr 2; Jak Natasza z Nataszą. Rozm. N. Stelmaszczuk. „Czas Kult.” 2005 nr 1; Pisarz zawsze jest na emigracji. Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2015 nr 4.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | # Fractale<nowiki>. [Opowiadania]. Rys.: M. Kruk. </nowiki>Pozn.: Obserwator 1994, 190 s. ''Bibl. „Czasu Kult.”''<nowiki>, 4. Wyd. nast. [</nowiki>zmien.]: Wwa: Prószyński i S-ka 2004.
| |
| | | | |
| − | Zawiera: Sklepy prześcieradłowe: Inspiracja; Wycieczka; Przed burzą; Poza lękiem; Polowanie u Rezy Pahlavi; Bramin; Siddhartha; Ciepłe miejsce w łóżku; Delikatna metoda; Podstęp; Design; Przebudzenie; Gra w pyłki; Opowiadania; Duży haust życia; Redying; Sklepy prześcieradłowe. – Niemaroberta Pięć: Upiorna strofa; Robak; Zmowa; Primabaleriny; Tęcza; Celtycki krzyż; Parasol; Hodowla; Patyczkowata ręka; Matura wiewióry; Niemaroberta Pięć; Moja piękna żona; Odcinek; Banał; Kuszenie Zofii; Klasówka z metafory; Spadek; Człowiek starej daty. – Wichrowatość: Malarz kołder; Punktowanie tygryska; Szuflada; Różne szkoły percepcji; Trzeci brzeg; Archetypy; Casanostra; Przesłuchanie emigranta; Wizyta; Powrót; Koło; W siedemdziesiąt lat dookoła łąki; Fortepian Szopena; Kołysanka; Marchewka; Balast; Requiem; Pan ogrodu; Ekskluzywny miś; Najczulsze omijanie; Figlarność losu; Wichrowatość; Sutra ogrodnika; Epoka brązu; Chory Człon Jedności; Myślowisko; Syberyjska palma.
| + | <ul> |
| | + | <li>R. PRUSZCZYŃSKI: Natasza Goerke. W: Wielkopolski Słownik Pisarek [on-line] Pozn.: Pracownia Krytyki Feministycznej Inst. Filologii Pol. UAM [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: [http://pisarki.wikia.com/wiki/Goerke_Natasza http://pisarki.wikia.com/wiki/Goerke_Natasza].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | # <nowiki>Księga pasztetów. [Opowiadania]. </nowiki>Pozn.: Obserwator 1997, 96 s. ''Bibl. „Czasu Kult.”'', 19.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawiera: Cz.1. Koń na biegunach: Niepokoje wychowanki Törlessa; Dyptyk konwencjonalny. (Ostatni zawód Konstantina Muska; Dla pożytku Sztuki); Druga miłość; Koń na biegunach; 3D. – Cz. 2. Opisy przyrody: Tryptyk zoologiczny. (Jeże; Żabka; Mysz); Opisy przyrody; Widelcowanie; Sprawa Gulaczyka; Fatamorgana. – Cz. 3. O Obrotach Ciał: Kanon; O Obrotach Ciał; Księga Pasztetów; Zoom; Sosoma Granda. – Cz. 4. Wymiar Zero: Przesłanie; Paralele; Podróże kształcą; Korzenie umysłu; Głodna Saraswati; Wymiar Zero.
| + | ===Ogólne=== |
| | | | |
| − | Przekł.: serb. całości: Sve pašteta sveta<nowiki>. [Przeł.] M. </nowiki>Gavrilović. Beograd 2002. – Przekł. opowiadania Paralele: an<nowiki>g. [Przeł.] B. Czajkowski; </nowiki>nie<nowiki>m. [Przeł.] B. Marciniak-Jędrzejczak. W: N. </nowiki>Goerke – Paralele; R.Kapuściński – Wewnątrz góry lodowej. Katow. 2007, ''Czytaj po Polsku'', 6. ''Podręczniki i Skrypty UŚl.'', 85. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2011, wyd. 3 2014.
| + | <ul> |
| | + | <li> B. KANIEWSKA: Postmodernistyczna Gioconda albo Dama z wiewiórą. „Czas Kult.” 1994 nr 1.</li> |
| | + | <li> L. BURSKA: Hotel Europa. „Res Publica Nowa” 1996 nr 4 [dot. także pisarzy: M. Gretkowska, J. Rudnicki, K. Rutkowski].</li> |
| | + | <li> J. KLEJNOCKI, J. SOSNOWSKI: Chwilowe zawieszenie broni. Wwa 1996, passim.</li> |
| | + | <li> R. GRUPIŃSKI, I. KIEC: Czułe rozmijanie. W tychże: Niebawem spadnie błoto. Pozn. 1997 oraz passim.</li> |
| | + | <li> J. REWAJ: Manuela, Izabela, Natasza, czyli „baby runęły do literatury”. „Pogranicza” 1997 nr 2 [dot. także M. Gretkowskiej i I. Filipiak].</li> |
| | + | <li> K. BUDROWSKA: Dziewczynka, czyli proza Nataszy Goerke; Proza Nataszy Goerke, czyli kochanka zbanalizowana; Obrazki Goerke, czyli groteska podszyta goryczą; Proza Nataszy Goerke, czyli żona archetypiczna; Androgyne. Wersja Nataszy Goerke. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000.</li> |
| | + | <li> Natasza Goerke. [Wstęp:] I. Kaluta. [Przeł.] J. Arlt. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 27 s. [tekst w jęz. niem.; zawiera m.in. fragm. prozy Nataszy Goerke, wybór z oprac. krytycznych oraz wywiad z pisarką].</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Postmodernistyczny wymiar zero. „Arkusz” 2000 nr 4.</li> |
| | + | <li>W. KLEMM: Czy Natasza Goerke jest kobietą? W: Wiek kobiet w literaturze. Białystok 2002.</li> |
| | + | <li> P. CZAPLIŃSKI: Świat podrobiony. Kr. 2003, passim.</li> |
| | + | <li> M. LACHMAN: Gry z „tandetą” w prozie polskiej po 1989. Kr. 2004.</li> |
| | + | <li> K. KROWIRANDA: Wizerunek emigranta w prozie polskiej lat dziewięćdziesiątych XX w. Natasza Goerke, Manuela Gretkowska. W: Pisarz na emigracji. Wwa [2005].</li> |
| | + | <li> Ż. NALEWAJK: Nieepicki model prozy po 1989 roku wobec problemu mimesis. „Tekstualia” 2006 nr 3.</li> |
| | + | <li> J. PATUREJ-GRANDYBERG: Androgynia: kategoria trzeciej płci w tekstach Nataszy Goerke. „Media, Kult., Komunikacja Społ.” 2012 nr 8.</li> |
| | + | <li> A. ARTWIŃSKA: Doświadczenia (e)migracji, (e)migracja doświadczeń. O prozie Nataszy Goerke; A. MOLISAK: Ironia, groteska i surrealizm., czyli języki uniwersalne – przykład Nataszy Goerke. W: Poetyka migracji. Katow. 2013.</li> |
| | + | <li> A. NĘCKA: Realność iluzji. O prozie Nataszy Goerke. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 3440.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Adapt. radiowa: Cz. 1-7.Oprac. I. Wiśniewska. Radio 1997.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | # <nowiki>Pożegnania plazmy. [Opowiadania]. Czarne: </nowiki>Wydawn. Czarne 1999, 81 s.
| + | ===Fractale=== |
| | | | |
| − | Wg noty w piśmie „FA-art” (2000 nr 1/2 s. 52) właściwy tytuł tomu powinien brzmieć tak, jak tytułowe opowiadanie: Pożegnanie plazmy; liczba mnoga jest skutkiem błędu w korekcie książki.
| + | <ul> |
| | + | <li> D. NOWACKI: Nataszy klasówka z metafory. „Twórczość” 1994 nr 12.</li> |
| | + | <li> J. SZAKET: Inna puenta. „FA-art” 1994 nr 3.</li> |
| | + | <li> L. SZARUGA: Innej puenty nie będzie. „Dekada Lit.” 1994 nr 16/17.</li> |
| | + | <li> T. ŻUKOWSKI: Wichrowatość rzeczy tego świata. „Gaz. Malarzy i Poetów” 1994 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. ADAMIEC: „Powietrze aż gęste od półtonów...” „Tytuł” 1995 nr 1.</li> |
| | + | <li> G. BORKOWSKA: Natasza, „gorąca polska ryba”; P. KEMPNY: „Fractale”, czyli lekcja (kobiecego?) dystansu. „Kresy” 1995 nr 21.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Łóżko Szopena. „Odra” 1995 nr 2, przedr. zmien. pt. W ponowoczesnej wieży Babel. W tegoż: Autokreacje i mitologie. Wr. 1997.</li> |
| | + | <li> R. RYCHLICKI: Przewrotna G. i mroczne groteski Topora. „Strony” 1995 nr 5 [dot. także: R. Topor: Cafe Panika].</li> |
| | + | <li> W. SCHLOTT: Zersplitterte Erzaehlwelt in hybriden Kulturen. Natasza Goerkes „Fractale”. W tegoż: Experimentelles Erzaehlen in der polnischen Postmoderne der neunziger Jahre. Bremen 1996, przedr. w tegoż: Polnische Prosa nach 1990. Münster 2004.</li> |
| | + | <li> J. SOSNOWSKI: Pani Bovary ogląda MTV. Wokół „Fractali” Nataszy Goerke. „FA-art” 1996 nr 1, przedr. w tegoż: Czekanie cudu. Wwa 2008.</li> |
| | + | <li> M. LECIŃSKI: Goerke ucieka w śmiech. „Arkusz” 1998 nr 7 [dot. także: Księga pasztetów].</li> |
| | + | <li> K. BUDROWSKA: „Fractale” i „Księga pasztetów”, czyli między feministką a „myśliwą”. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawiera: La Mala Hora; Gasnący blask; Pożegnanie plazmy; Wspaniały majowy dzień; Dłużnicy; Wytchnienie; Katharsis; Marszand; Pies; Kumari; Ostateczna porażka; Pajączki i mole; Wybraniec; Art diabolica.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | # <nowiki> [Czterdzieści siedem] 47 na odlew. [Opowiadania]. Wwa: Prószyński i S-ka 2002, 85 s.</nowiki>
| + | ===Księga pasztetów=== |
| | | | |
| − | Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2003.
| + | <ul> |
| | + | <li> P. KUŹMIŃSKI: Drugi zawód Nataszy Goerke. „Twórczość” 1997 nr 7.</li> |
| | + | <li> M. LECIŃSKI: Księga pastiszy. „Czas Kult.” 1997 nr 3.</li> |
| | + | <li> J. ORSKA: Koan po europejsku. „Arkusz” 1997 nr 7.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: „Ziemia stała się ogromną niebieskozieloną pupą”. „Nowe Książ.” 1997 nr 5.</li> |
| | + | <li> J. SZAKET: Salceson na sto sposobów. „FA-art” 1997 nr 1.</li> |
| | + | <li> W. BROWARNY: Ontologia pasztetów. „Odra” 1998 nr 9.</li> |
| | + | <li> M. LECIŃSKI: G. ucieka w śmiech. „Arkusz” 1998 nr 7 [dot. także: Fractale].</li> |
| | + | <li> K. UNIŁOWSKI: Pełno wszędzie, głucho wszędzie. W tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.</li> |
| | + | <li> K. BUDROWSKA: „Fractale” i „Księga pasztetów”, czyli między feministką a „myśliwą”. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Gry tekstualne Nataszy Goerke. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003 [dot. także: Pożegnania plazmy].</li> |
| | + | <li> J. ZIMNA: Podmiot jako symptom. „Tekstualia” 2006 nr 3.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawiera: 47 na odlew; Buraki; Waiting underground.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===Pożegnania plazmy=== |
| | | | |
| | + | <ul> |
| | + | <li> R. CHOJNACKI: Dyskretny urok Nataszy Goerke. „Studium” 2000 nr 2/3.</li> |
| | + | <li> M. CUBER: Hipertrofia plazmy. „FA-art” 2000 nr 1/2.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Groteska świata zerów. „Prz. Powsz.” 2000 nr 7/8.</li> |
| | + | <li> R. OSTASZEWSKI: Pożegnanie z Nataszą? „Res Publica Nowa” 2000 nr 11.</li> |
| | + | <li> K. SZUMLEWICZ: Vian po polsku. „Twórczość” 2000 nr 7.</li> |
| | + | <li> M. WITKOWSKI: Pani Zero i jej „niestrawne” opowiadania. „Odra” 2001 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Gry tekstualne Nataszy Goerke. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003 [dot. także; Księga pasztetów].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Wybory utworów w przekładach: ang.: Farewells to plasma<nowiki>. [Przeł.] W. Martin. </nowiki>Prague 2001, – chorw.: Oproštaji plazme<nowiki>. [Przeł.] I. </nowiki>Kavedžija. Zagreb 2004, – niem.: Sibirische<nowiki> Palme. [Przeł.] H. Bereska. </nowiki>Hamburg 1997; <nowiki>Abschied vom Plasma. [</nowiki>Przeł.] H-P. Hoelscher-Obermaier. Hamburg 2000; Rasante Erstarrung. <nowiki>[Przeł.] M. </nowiki>Lami. Innsbruck 2003, – słowac.: Povedz mi čo Si mysliš<nowiki> o Indii a ja Ti powiem kto Si. [Przeł.] K. </nowiki>Chmel. Bratislava 2002.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===47 na odlew=== |
| | | | |
| | + | <ul> |
| | + | <li> J. CEMBROWSKA: 1+2. „FA-art” 2002 nr 3.</li> |
| | + | <li> M. LAREK: Czas na zmianę. „Czas Kult.” 2002 nr 4/5.</li> |
| | + | <li> R. OSTASZEWSKI: Nadgryzione ciasteczko. „Dekada Lit.” 2002 nr 5/6.</li> |
| | + | <li> M. RABIZO-BIREK: Śmieszność istnienia. „Twórczość” 2002 nr 11/12.</li> |
| | + | <li> A. SZÓSTAK: Czy życie to sen wariata? „47 na odlew” – Natasza Goerke bije mocno. „Pro Libris” 2002 nr 2.</li> |
| | + | <li> M. ORSKI: Tekstu życie po życiu. „Odra” 2003 nr 2.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Przekłady utworów N. Goerke w antologiach zagranicznych: ang.: The eagle and the crow. <nowiki>Modern Polish short stores. [Red.:] T. </nowiki>Halikowska, G. Hyde. London, New York 1996; Essays, lyrics, poetry and verse. A generation defining itself. Cary, NC 2004. ''In our own words'', 5, – chorw.: Orkestru iza leþa. Antologija poljske kratke priče<nowiki>. [Red.:] I. </nowiki>Vidović Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001, – niem.: Am Rande des Himmels. Junge Autoren aus Deutschland und Polen = Na skraju nieba. Młodzi autorzy z Niemiec i Polski. <nowiki>[</nowiki>Oprac<nowiki>. i red.:] P. Grosz. Mainz 1995; Grenzen überschreiten. Polens junge Generation erzählt. München 1996; Ich trage das Land. [Red.:] B. Neuwirth. Klagenfurt 1996; Zwischen den Linien. Eine polnische </nowiki>Antologie<nowiki>. [Red.:] S. Geist. [</nowiki>Posł.:] H. Bereska<nowiki>. Hannover 1996; Landschaften und Luftinseln. Polnische Erzählungen der Gegenwart. [Red.:] A. </nowiki>Markiewicz<nowiki>. München 2000; Polnische Literatur und deutsch-polnische Literaturbeziehungen. [</nowiki>Oprac<nowiki>.:] M. Kneip, M. Mack. [</nowiki>Współpraca:] K. Götz, R. Schliephacke. Berlin 2003, – szwed<nowiki>z.: Polen berättar. Navelsträngen i jorden. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005, –</nowiki> ros.: ...o lûbvi. 10 romantičeskih istorij. Belgorod; Har'kov 2012, – tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. <nowiki>Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi. [Red.:] N. Yüce. </nowiki>İstanbul 2014.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| | + | <div class='author'>Barbara Tyszkiewicz</div> |
| | | | |
| − | | + | </div> <!-- all --> |
| − | Prace redakcyjne
| + | |
| − | | + | |
| − | # <nowiki>B1. Goerke, Kędzierski, Lopez Mauzere, Sadlakowska-Verwer, Załuski. Dortmund’93. [Antologia]. Red. grupa B1</nowiki>: N. Goerke, R. Kędzierski, A. Sadlakowska-Verwer, W. Stamm, K.M. Załuski. <nowiki>Dortmund: [Nakł. własny] 1993, 92 s.</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Almanach literacki polonijnych środowisk twórczych.
| + | |
| − | | + | |
| − | # Pin i zielonym. Antologia. Pod red.: N. Goerke, M. Mizuro i M. Hamkały. Wr.: Tow. Aktywnej Komunikacji 2013, 118 s.
| + | |
| − | # Nowe marzy. Antologia. Pod red.: N. Goerke, M. Mizuro i D. Sośnickiego. Wr.: Tow. Aktywnej Komunikacji 2014, 198 s.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | |
| − | | + | |
| − | Ank. 2013. – Autor o sobi<nowiki>e: Patrz ludziom w oczy. Not.: (Jer). „Kartki” 1996 nr 13; Być pisarzem polskim w Niemczech. „Dekada Lit.” 2002 nr 5/6 [wypowiedź w </nowiki>ank<nowiki>. red.]; [Nie jesteśmy pomidorami. Dlaczego wyjechałam z Polski; przekł. niem.:] </nowiki>Multigemüsecocktail<nowiki>. [Przeł.] R. </nowiki>Schmidgall. W: Sarmatische Landschaften. Frankfurt am Main<nowiki> 2005; druk w jęz. pol. w: Sarmackie krajobrazy. Wołowiec 2006 [esej autobiograficzny]; Zapałki na granicy. Wysłuchała I. Klementowska. „Gaz. </nowiki>Wybor.” 2014 nr 243. – Wywiady: W Polsce zostanę wróżką. Rozm. J. Barełkowski. „Czas Kult.” 1994 nr 1; Na pierwszym miejscu stoi mądrość. Rozm. T. Majeran. „Odra” 1995 nr 7/8; Szybkość i nuda. (Kawiarniana rozmowa z Nataszą Goerke i Olgą Tokarczuk, z pointą w postaci nadejścia Andrzeja Stasiuka). Rozm. J. Sosnowski. „Kresy” 1995 nr 1; Wyolbrzymiać i prześwietlać, widząc szkielet i wątrobę Claudii Schiffer. Rozm. I. Kaluta. „Studium” 2000 nr 2/3, przekł. niem. w: Natasza Goerke. Kr. 2000; Jeśli to prawda – to jestem mężczyzną. Rozm. J. Sobolewska. „Odra” 2003 nr 2; Jak Natasza z Nataszą. Rozm. N. Stelmaszczuk. „Czas Kult.” 2005 nr 1; Pisarz zawsze jest na emigracji. Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2015 nr 4.
| + | |
| − | | + | |
| − | R. PRUSZCZYŃSKI: Natasza Goerke<nowiki>. W: Wielkopolski Słownik Pisarek [on-line] </nowiki>Pozn<nowiki>.: Pracownia Krytyki Feministycznej Inst. Filologii Pol. UAM [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: </nowiki>[http://pisarki.wikia.com/wiki/Goerke_Natasza http://pisarki.wikia.com/wiki/Goerke_Natasza].
| + | |
| − | | + | |
| − | Ogólne: B. KANIEWSKA: Postmodernistyczna Gioconda albo Dama z wiewiórą. „Czas Kult.” 1994 nr 1. – L. BURSKA: Hotel Europa. „Res Publica<nowiki> Nowa” 1996 nr 4 [dot. także pisarzy: M. Gretkowska, J. Rudnicki, K. Rutkowski]. – J. KLEJNOCKI, J. SOSNOWSKI: Chwilowe zawieszenie broni. Wwa 1996, passim. – R. GRUPIŃSKI, I. KIEC: Czułe rozmijanie. W tychże: Niebawem spadnie błoto. </nowiki>Pozn<nowiki>. 1997 oraz passim. – J. REWAJ: Manuela, Izabela, Natasza, czyli „baby runęły do literatury”. „Pogranicza” 1997 nr 2 [dot. także M. Gretkowskiej i </nowiki>I. Filipiak]. – K. BUDROWSKA: Dziewczynka, czyli proza Nataszy Goerke; Proza Nataszy Goerke, czyli kochanka zbanalizowana; Obrazki Goerke, czyli groteska podszyta goryczą; Proza Nataszy Goerke, czyli żona archetypiczna; Androgyne. Wersja Nataszy Goerke. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000. – Natasza Goerke. <nowiki>[Wstęp:] I. </nowiki>Kaluta<nowiki>. [Przeł.] J. </nowiki>Arlt. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe<nowiki> Literatur Polska 2000, 2000, 27 s. [tekst w jęz. niem.; zawiera m.in. fragm. prozy Nataszy </nowiki>Goerke, wybór z oprac. krytycznych oraz wywiad z pisarką]. – M. ORSKI: Postmodernistyczny wymiar zero. „Arkusz” 2000 nr 4. –W. KLEMM: Czy Natasza Goerke jest kobietą? W: Wiek kobiet w literaturze. Białystok 2002. – P. CZAPLIŃSKI: Świat podrobiony. Kr. 2003, passim. – M. LACHMAN: Gry z „tandetą” w prozie polskiej po 1989. Kr. 2004. – K. KROWIRANDA: Wizerunek emigranta w prozie polskiej lat dziewięćdziesiątych XX w. Natasza Goerke<nowiki>, Manuela Gretkowska. W: Pisarz na emigracji. Wwa [2005]. – Ż. NALEWAJK: Nieepicki model prozy po 1989 roku wobec problemu mimesis. „</nowiki>Tekstualia” 2006 nr 3. – J. PATUREJ-GRANDYBERG: Androgynia: kategoria trzeciej płci w tekstach Nataszy Goerke. „Media, Kult., Komunikacja Społ.” 2012 nr 8. – A. ARTWIŃSKA: Doświadczenia (e)migracji, (e)migracja doświadczeń. O prozie Nataszy Goerke; A. MOLISAK: Ironia, groteska i surrealizm., czyli języki uniwersalne – przykład Nataszy Goerke. W: Poetyka migracji. Katow. 2013. – A. NĘCKA: Realność iluzji. O prozie Nataszy Goerke. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow.'', 3440.
| + | |
| − | | + | |
| − | Fractale (poz. 1): D. NOWACKI: Nataszy klasówka z metafory. „Twórczość” 1994 nr 12. – J. SZAKET: Inna puenta. „FA-art” 1994 nr 3. – L. SZARUGA: Innej puenty nie będzie. „Dekada Lit.” 1994 nr 16/17. – T. ŻUKOWSKI: Wichrowatość rzeczy tego świata. „Gaz. Malarzy i Poetów” 1994 nr 3. – M. ADAMIEC: „Powietrze aż gęste od półtonów...” „Tytuł” 1995 nr 1. – G. BORKOWSKA: Natasza, „gorąca polska ryba”; P. KEMPNY: „Fractale”, czyli lekcja (kobiecego?) dystansu. „Kresy” 1995 nr 21. – M. ORSKI: Łóżko Szopena. „Odra” 1995 nr 2, przedr. zmien. pt. W ponowoczesnej wieży Babel. W tegoż: Autokreacje i mitologie. Wr<nowiki>. 1997. – R. RYCHLICKI: Przewrotna G. i mroczne groteski Topora. „Strony” 1995 nr 5 [dot. także: R. Topor: </nowiki>Cafe Panika]. – W. SCHLOTT: Zersplitterte Erzaehlwelt in hybriden Kulturen. Natasza Goerkes „Fractale”. W tegoż: Experimentelles Erzaehlen in der polnischen Postmoderne der neunziger Jahre. Bremen 1996, przedr. w tegoż: Polnische Prosa nach 1990. Münster 2004. – J. SOSNOWSKI: Pani Bovary ogląda MTV. Wokół „Fractali” Nataszy Goerke. „FA-art” 1996 nr 1, przedr. w tegoż: Czekanie cudu. Wwa 2008. – M. LECIŃSKI: Goerke<nowiki> ucieka w śmiech. „Arkusz” 1998 nr 7 [dot. także: Księga pasztetów]. – K. BUDROWSKA: „</nowiki>Fractale” i „Księga pasztetów”, czyli między feministką a „myśliwą”. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000.
| + | |
| − | | + | |
| − | Księga pasztetów (poz. 2): P. KUŹMIŃSKI: Drugi zawód Nataszy Goerke. „Twórczość” 1997 nr 7. – M. LECIŃSKI: Księga pastiszy. „Czas Kult.” 1997 nr 3. – J. ORSKA: Koan po europejsku. „Arkusz” 1997 nr 7. – M. ORSKI: „Ziemia stała się ogromną <nowiki>niebieskozieloną pupą”. „Nowe Książ.” 1997 nr 5. – J. SZAKET: Salceson na sto sposobów. „FA-art” 1997 nr 1. – W. BROWARNY: Ontologia pasztetów. „Odra” 1998 nr 9. – M. LECIŃSKI: G. ucieka w śmiech. „Arkusz” 1998 nr 7 [dot. także: </nowiki>Fractale]. – K. UNIŁOWSKI: Pełno wszędzie, głucho wszędzie. W tegoż: Skądinąd. Bytom 1998. – K. BUDROWSKA: „Fractale” i „Księga pasztetów”, czyli między feministką a „myśliwą”. W tejże: Kobieta i stereotypy. Białystok 2000. – M. ORSKI: Gry tekstualne Nataszy Goerke<nowiki>. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003 [dot. także: Pożegnania plazmy]. – J. ZIMNA: Podmiot jako symptom. „</nowiki>Tekstualia” 2006 nr 3.
| + | |
| − | | + | |
| − | Pożegnania plazmy (poz. 3): R. CHOJNACKI: Dyskretny urok Nataszy Goerke. „Studium” 2000 nr 2/3. – M. CUBER: Hipertrofia plazmy. „FA-art” 2000 nr 1/2. – M. ORSKI: Groteska świata zerów. „Prz. Powsz.” 2000 nr 7/8. – R. OSTASZEWSKI: Pożegnanie z Nataszą? „Res Publica Nowa” 2000 nr 11. – K. SZUMLEWICZ: Vian po polsku. „Twórczość” 2000 nr 7. – M. WITKOWSKI: Pani Zero i jej „niestrawne” opowiadania. „Odra” 2001 nr 3. – M. ORSKI: Gry tekstualne Nataszy Goerke<nowiki>. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003 [dot. także; Księga pasztetów].</nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | 47 na odlew (poz. 4): J. CEMBROWSKA: 1+2. „FA-art” 2002 nr 3. – M. LAREK: Czas na zmianę. „Czas Kult.” 2002 nr 4/5. – R. OSTASZEWSKI: Nadgryzione ciasteczko. „Dekada Lit.” 2002 nr 5/6. – M. RABIZO-BIREK: Śmieszność istnienia. „Twórczość” 2002 nr 11/12. – A. SZÓSTAK: Czy życie to sen wariata? „47 na odlew” – Natasza Goerke bije mocno. „Pro Libris” 2002 nr 2. – M. ORSKI: Tekstu życie po życiu. „Odra” 2003 nr 2.
| + | |
| − | | + | |
| − | <div align="right">Barbara Tyszkiewicz</div>
| + | |
