BIOGRAM

Urodzony 11 kwietnia 1955 w Warszawie, syn Jana Bratkowskiego, aktora i reżysera, oraz Anny z domu Karczewskiej (pierwotne imię i nazwisko: Margita Heilpern, zmienione w czasie okupacji), dziennikarki. Od 1969 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie; w 1973 zdał maturę. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Debiutował w 1972 wierszami wygłoszonymi w Teatrze Stara Prochownia, jako przerywnik w monodramie Wojciecha Siemiona Jak to było naprawdę, a w 1974 w druku, jako autor artykułu dotyczącego Andrzeja Bursy pt. Opowiedzieć świat od początku, wydrukowanego na łamach czasopisma „Kulisy” (nr 46). W 1974 był współzałożycielem a następnie członkiem efemerycznej grupy poetyckiej Argo (istniała do początku 1975), a w 1975 członkiem grupy poetyckiej „Moloch”. W 1977 uzyskał magisterium, po czym studiował filozofię na UW. Wiersze, artykuły drukował m.in. na łamach czasopism „Nowy Wyraz” (1976–77), „Literatura” (1977–89, z przerwami, tu m.in. w 1983–89 cykl felietonów o muzyce rockowej pt. Prywatna taśmoteka), „Radar” (1982–84), „Tygodnik Kulturalny” (1986–88). Współpracował z czasopismami wychodzącymi poza oficjalnym obiegiem; m.in. z pismami „Puls” (1978–79, pod pseud. Agnieszka Lwowska), „Zapis” (1979, pod pseud. Marek Mokotowski), „Wezwanie” (1982, 1984, też pod pseud. M. Mokotowski), „Tygodnik Mazowsze Solidarność” (1984, 1986; też pod pseud. M. Mokotowski, Jan Marcinkowski) i „bruLion” (1989) oraz anonimowo z „Nowym Zapisem” i „Kulturą Niezależną” jako autor kroniki wydarzeń. W 1980 został przewodniczącym Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim ZLP. W tymże roku należał do interdyscyplinarnej grupy Ruch Artystyczny „Świat”. W 1989 został członkiem SPP i wszedł do pierwszego zarządu Stowarzyszenia, początkowo pełniąc funkcję zastępcy sekretarza, a następnie zastępcy skarbnika. W 1990–93 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” pełnił funkcję radnego warszawskiej dzielnicy Żoliborz. W 1990–91 był członkiem Rady Krajowej Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna (ROAD), a po rozpadzie tej partii członkiem zarządu i rzecznikiem Ruchu Demokratyczno-Społecznego (RD-S). Wiersze, recenzje i artykuły drukował w następnych latach m.in. na łamach czasopisma „Po prostu” (1990), „Krzywe Koło Literatury” (1991). W 1991 był redaktorem naczelnym dwutygodnika młodych „Atak” (wyszły dwa numery), a w 1992 sekretarzem redakcji „Obserwatora Codziennego” (ukazywał się od lutego do maja). W 1992 podjął pracę jako dziennikarz w „Gazecie Wyborczej” (okresowo pełnił funkcję zastępcy redaktora działu publicystyki, a następnie redaktora dodatku książkowego); liczne artykuły i recenzje ogłaszał w wydaniu głównym i w dodatkach „Gazeta o Książkach” (1993–95), „Książki” (1996–2002) i „Wysokie Obcasy” (1999–2002); w 1997–2002 i 2014–16 wchodził w skład jury Nagrody Literackiej Nike. W 1992–93 pełnił funkcję doradcy prezesa Komitetu ds. Radiofonii i Telewizji. Od 2002 (z roczną przerwą w 2005/2006, kiedy pracował jako publicysta „Rzeczpospolitej”) związany był z tygodnikiem „Newsweek”; m.in. kierował tu działem społecznym, był publicystą działu kulturalnego, a od 2011 redaktorem działu kultury. W 2004 został współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Kryminału i Powieści Sensacyjnej „Trup w szafie” i do 2015 był jurorem Nagrody Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej książki kryminalnej lub sensacyjnej przyznawanej przez to Stowarzyszenie. W 2004–05 drukował na łamach pisma „Lampa” m.in. cykl felietonów o muzyce pt. Prywatna taśmoteka, a następnie w 2005–06 na tematy różne pt. Instytut Pamięci Osobistej. W 2010 otrzymał nagrodę Pikowy Laur, przyznawaną przez Polską Izbę Książki za najlepsze prasowe publikacje promujące czytelnictwo.

W 1989 zawarł związek małżeński z Martą z domu Łataś, dziennikarką. Ma dwóch synów: Marka (ur. 1982) i Marcina (ur. 1991). Mieszka w Warszawie.