|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | '''CHOJNACKI Roman''' | + | <div id="shortDescription"> |
| | + | <p>ur. 1954</p> |
| | + | <p>Pseud.: Ludwik Piechocki.</p> |
| | + | <p>Poeta, krytyk literacki.</p> |
| | + | </div id='shortDescription'> |
| | | | |
| − | '''ur. 1954''' | + | <div class='all'> |
| | + | <div class='biogram'> |
| | + | ==BIOGRAM== |
| | + | <p>Urodzony 4 maja 1954 w Lesznie (województwo wielkopolskie); syn Władysława Chojnackiego, kierownika Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w randze kapitana, i Leokadii z domu Maciąg. Pierwsze lata życia spędził w położonej nieopodal gminie Kościan. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego w Lesznie. Po zdaniu matury w 1973 rozpoczął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; w 1977 uzyskał magisterium za specjalnością teatrologiczną. Od 1973 był członkiem studenckiej grupy poetyckiej „Od Nowa” (do 1977), w tymże roku debiutował arkuszem poetyckim pt. ''Głos pierwszy'', wydanym nakładem Witryny Poetyckiej Okręgowego Klubu Studentów „Od Nowa”; w latach późniejszych współredagował także cztery arkusze poetyckie tej Witryny. Był laureatem wielu konkursów poetyckich, m.in. w Turnieju Jednego Wiersza o nagrodę „Zielonej Wazy” (1975), Turnieju Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce (1975), Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o nagrodę „Milowego Słupa” (1978), Ogólnopolskiego Turnieju Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę „Czerwonej Róży” (1978). Pracował w różnych zawodach, m.in. jako specjalista do spraw kwalifikacji zawodowych w Spółdzielni Fryzjerów „Wenus” w Poznaniu, w domach kultury w Poznaniu i Lesznie Wielkopolskim oraz jako korepetytor języka polskiego w konsulacie Stanów Zjednoczonych w Poznaniu. Rozwijał jednocześnie twórczość poetycką oraz krytycznoliteracką publikując liczne wiersze oraz recenzje i artykuły m.in. w „Integracjach” (1978- 1981; członek zespołu redakcyjnego), „Nurcie” (1978-81), „Studencie” (1978-81; w 1980-81 redaktor działu kultury), „Nowym Medyku” (1979-80), „Nowym Wyrazie” (1979-80), „Głosie Wielkopolskim” (1980-81), „Literaturze” (1980), „Odrze” (1980-81). W 1978 wstąpił do Koła Młodych przy poznańskim Oddziale ZLP, od 1980 (do rozwiązania Związku w 1983) pełnił funkcję przewodniczącego Koła; wraz z Tadeuszem Żukowskim zainicjował i współorganizował Ogólnopolski Zjazd Kół Młodych ZLP w Poznaniu (XI 1981). W 1980-81 był stypendystą Funduszu im. T. Borowskiego oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1981-88 pracował jako sekretarz literacki w poznańskim Teatrze Nowym; w tym czasie zamieszczał artykuły i recenzje w „Programach Teatru Nowego” (1981-87), a także m.in. współredagował jego dodatek – jednodniówkę pt. „Zza kulis” (tu w 1983 cykl felietonów Prosto w scenę''). Wiersze zamieszczał w pismach wydawanych poza cenzurą (też pod pseud. Ludwik Piechocki): „Bez Debitu” (1983), „Obecność” (1984), „Czas Kultury” (1986). W związku z zaangażowaniem w niezależny ruch wydawniczy (współpracował z wydawnictwem Głosy) w listopadzie 1982 został powołany do służby wojskowej i wcielony do karnej kompanii w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu, skąd zwolniono go w grudniu tegoż roku. W 1986 wyjechał do Stanów Zjednoczonych na sześciotygodniowe stypendium Departamentu Stanu rządu USA. Podróżował wówczas po Stanach, następnie powrócił do Polski. Za twórczość poetycką i eseistyczną otrzymał w 1988 Medal Młodej Sztuki, przyznany przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego” i Urząd Miejski w Poznaniu. W tymże roku wyemigrował do Kanady. Początkowo mieszkał w Mississauga pod Toronto, później w Brampton. Zarabiał na życie najpierw prowadząc własną firmę budowlaną, a później został zawodowym kierowcą w transporcie drogowym. Kontynuował twórczość literacką, publikując sporadycznie wiersze m.in. w „Odrze” (1990), „Arkuszu” (1995, 1999), „Gazecie Malarzy i Poetów” (1999, 2004), „Akcencie” (2002-03), „Frazie” (2004), „Twórczości” (2005-12) oraz w wydawanych w Toronto czasopismach polonijnych: „Gazeta” (1988-89), „Głos Polski” (1988), „High Park” (1992-96), „Nowy Prąd” (2003). W 2000 został członkiem SPP. Po 2001 współpracował krótko z Polskim Funduszem Wydawniczym w Kanadzie jako członek jego Zarządu. W 2006 otrzymał Nagrodę Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Kombatanckim w Kanadzie (2004) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności RP (2015).</p> |
| | + | <p>W 1976 ożenił się z Alicją Zygał, wówczas studentką polonistyki (rozwód w 1986), z którą ma córkę Zuzannę (ur. 1976), pracownika naukowego Uniwersytetu Wiedeńskiego, i syna Jakuba (ur. 1979), absolwenta dziennikarstwa tegoż uniwersytetu. W 1988 ożenił się z Aliną Piotrowską, pielęgniarką. Mieszka w Orangeville (stan Ontario) w Kanadzie.</p> |
| | + | </div> <!-- biogram --> |
| | | | |
| − | Pseud.: Ludwik Piechocki.
| + | <span id='tworczosc'></span><div id='primary'> |
| | | | |
| − | Poeta, krytyk literacki.
| + | ==TWÓRCZOŚĆ== |
| | + | <ol> |
| | | | |
| | + | <li> Głos pierwszy. [Wiersze]. Pozn.: SZSP – OKS [Okręgowy Klub Studencki] „Od nowa” 1973, 10 s., powiel.</li> |
| | + | <p class='comment'>Wg R. Chojnackiego nakład tomiku prawdopodobnie niemal w całości zaginął; 1 egz. znajduje się w posiadaniu S. Sterny-Wachowiaka (inf. 2016).</p> |
| | + | <li> [[#Dla tego życia|Dla tego życia]]. [Wiersze]. Red.: W. Gawłowski i J.K. Adamkiewicz. Pozn. 1976-1977, 27 s. powiel. Witryna Poetycka Okręgowego Klubu Studentów „Od Nowa” i Klubu „Nurt”. Wyd. 2 zmien. i poszerz.: [Red. i posł. na obwolucie]: Z. Jerzyna. Wwa: ZG SZSP 1978, 31 s. CKS [Centr. Klub Studencki] UW „Hybrydy”. ''Pokolenie, które Wstępuje'', ser. 3 arkusz 18.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera cykle: Szkolenie obronne; Warsztat; Zrównoważenie sytuacji. – Nagroda w konkursie „Nowego Medyka” i „ITD” na zestaw 24 wierszy wybranych do druku w „Arkuszach Autorskich” w 1977, Medal im. S. Grochowiaka w 1979 przyznawany za najlepszy debiut poetycki w środowisku studenckim.</p> |
| | + | <li> Z pozoru – cisza. [Wiersze]. Pozn.: WP 1980, 55 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera cykle: Z pozoru – cisza; Pętla.</p> |
| | + | <p class='comment'>Nagroda „Peleryny”, przyznana podczas Spotkań Jesiennych przez Klub Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku pod patronatem ZG SZSP w 1980.</p> |
| | + | <li> Apel poległych i inne wiersze. Pozn.: Nakł. Autora 1983, powiel. Wyd. nast.: [wyd. 2] Pozn.: Głosy*1983, 27 s. ''Bibl. Mies. Studen. „Głosy”'', 1. Przedr. wiersza „Apel poległych” w: Czarny czwartek. Wiersze o Poznańskim Czerwcu’56. Pozn. 2006 s. 47-83.</li> |
| | + | <p class='comment'>Wyd. 2 druk. w 150 egz. numerowanych. – Nagroda „Niezależnych im. 3 Maja” w 1984, przyznana przez poznańskich członków dawnego ZLP.</p> |
| | + | <li> [[#Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”|Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”]]. O poezji lat siedemdziesiątych. Wwa: MAW 1984, 173 s. ''Krytyka Lit. i Artyst''.</li> |
| | + | <p class='comment'>Nagroda „Wawrzyny Radaru” w dziale krytyki literackiej w 1984.</p> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera szkice druk. w czasop. w 1978-1980: Wstęp. – I. Przygoda „nowych roczników”: Z punktu widzenia Ezopa; „Jeszcze słychać śpiew…”. (Przykład mowy Ezopowej); Młoda liryka inteligencka – kryzys wiary; Młoda krytyka: dwie tendencje; Recepta na pokolenie; Chora literatura; Pomówmy o wartościach; Przygoda „nowych roczników”. – II. Konteksty: Bohaterowie są zmęczeni; Pozorna alternatywa – alternatywa pozorów; W czyim imieniu?. – III. Dwa pokolenia: Poza alternatywą [dot.: J. Kornhauser: Stan wyjątkowy]; „Która ocala”. (O liryce Ryszarda Krynickiego); Gdy słowo krew jest w wierszu obecne [dot.: K. Karasek: Prywatna historia ludzkości]; Kontekst jako norma klasycyzmu [dot.: A. Szuba: Wejście zapasowe]; Casus Kaliszewski [dot.: A. Kaliszewski: Autoprezentacja]; Z punktu widzenia ptaka [dot.: W. Zawistowski: Ptak w sieci dalekopisu]; Jak jest? [dot.: J.K. Adamkiewicz: Zaledwie pozory sytuacji. Sytuacja zastana]; Ja, Tomasz Soldenhoff [dot.: Koniec poezji]; Doznanie błękitu [dot.: U.M. Benka: Dziwna rozkosz]; „Nerwów krzak gorejący” [dot.: W. Gawłowski: Błędnik równowagi]. – Nota.</p> |
| | + | <li> [[#Noc|Noc]]. Wiersze 1977-1983. Wwa: MAW 1986, 69 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Zawiera cykle: Noc; Ściana.</p> |
| | + | <li> [[#Wiersze nienapisane|Wiersze nienapisane]]. Posł. pt. „Nawlekając nic na igłę”: S. Sterna-Wachowiak. Pozn.: SPP; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2000, 53 s. Wyd. nast. (łącznie z przekł. franc.) pt.: Poèmes non écrits. Édition bilingue. [Przeł.] B. Biela. Lubl.: Norbertinum Wydawn. – Drukarnia – Księgarnia 2015, 90 s.</li> |
| | + | <p class='comment'>Przekł.: franc.: Poèmes non écrits. Édition bilingue. [Przeł.] B. Biela. Lubl. 2015, – węgier.: ĺratlan versek. [Przeł.] G. Zsille. Budapest 2008.</p> |
| | + | <li> [[#Tak|Tak]]. [Wiersze]. Lubl.: Norbertinum; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2003, 37 s. ''Bibl. „Akcentu”'', 8.</li> |
| | + | <li> [[#Lekcje przyrody|Lekcje przyrody]]. [Wiersze]. Kr.: Wydawn. a5; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2006, 57 s. ''Bibl. Poetycka Wydawn. a5'', 54.</li> |
| | + | <li> Aleppo. [Wiersze]. [Wybór i układ:] R. Chojnacki. Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2010, 17 s. ''Kolofon'', 1.</li> |
| | + | <li> [[#C’est ainisi|C’est ainisi]]. [Wiersze]. Tłum. [z franc.], przyp., posł.: B. Biela. Rzeszów: Fraza; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2011, 69 s. ''Bibl. „Frazy”''.</li> |
| | + | <p class='comment'>Tekst w jęz. pol. i franc.</p> |
| | + | <li> Do prywatnego użytku. [Wiersze]. Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie; Rzeszów: Stow. Lit.-Artyst. „Fraza” 2014, 33 s.</li> |
| | + | </ol> |
| | + | ===Adaptacje=== |
| | + | <ol> |
| | + | <li> [[#Herody polskie|Herody polskie]]. Scenariusz na podstawie oryginalnych tekstów szopkowych i poezji współczesnej: R. Chojnacki. Reż.: I. Cywińska, L. Łotocki. Praprem. Pozn., T. Nowy (Scena Nowa) 1980.</li> |
| | + | <li> [[#Herody polskie|Herody polskie]] II. Scenariusz na podstawie oryginalnych tekstów szopkowych i poezji współczesnej: R. Chojnacki. Powst. 1981.</li> |
| | + | <p class='comment'>Prem. (zaplanowaną na 14 XII) w T. Nowym w Pozn. odwołano z powodu wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981.</p> |
| | + | </ol> |
| | + | ===Praca redakcyjna=== |
| | + | <ol> |
| | + | <li> Teatr Nowy w Poznaniu 1973-1983. Red.: R. Chojnacki, M. Kwiatkowski. Pozn.: T. Nowy 1984, 81 s., [37] s. tabl.</li> |
| | + | </ol> |
| | + | </div id='primary'> |
| | | | |
| | + | <div id='secondary'> |
| | + | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | | |
| − | Urodzony 4 maja 1954 w Lesznie (województwo wielkopolskie); syn Władysława Chojnackiego, kierownika Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w randze kapitana, i Leokadii z domu Maciąg. Pierwsze lata życia spędził w położonej nieopodal gminie Kościan. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego w Lesznie. Po zdaniu matury w 1973 rozpoczął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; w 1977 uzyskał magisterium za specjalnością teatrologiczną. Od 1973 był członkiem studenckiej grupy poetyckiej „Od Nowa” (do 1977), w tymże roku debiutował arkuszem poetyckim pt. ''Głos pierwszy'', wydanym nakładem Witryny Poetyckiej Okręgowego Klubu Studentów „Od Nowa”; w latach późniejszych współredagował także cztery arkusze poetyckie tej Witryny. Był laureatem wielu konkursów poetyckich, <nowiki>m.in</nowiki>. w Turnieju Jednego Wiersza o nagrodę „Zielonej Wazy” (1975), Turnieju Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce (1975), Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o nagrodę „Milowego Słupa” (1978), Ogólnopolskiego Turnieju Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę „Czerwonej Róży” (1978). Pracował w różnych zawodach, <nowiki>m.in</nowiki>. jako specjalista do spraw kwalifikacji zawodowych w Spółdzielni Fryzjerów „Wenus” w Poznaniu, w domach kultury w Poznaniu i Lesznie Wielkopolskim oraz jako korepetytor języka polskiego w konsulacie Stanów Zjednoczonych w Poznaniu. Rozwijał jednocześnie twórczość poetycką oraz krytycznoliteracką publikując liczne wiersze oraz recenzje i artykuły <nowiki>m.in</nowiki>. w „Integracjach” (1978- 1981; członek zespołu redakcyjnego), „Nurcie” (1978-81), „Studencie” (1978-81; w 1980-81 redaktor działu kultury), „Nowym Medyku” (1979-80), „Nowym Wyrazie” (1979-80), „Głosie Wielkopolskim” (1980-81), „Literaturze” (1980), „Odrze” (1980-81). W 1978 wstąpił do Koła Młodych przy poznańskim Oddziale ZLP, od 1980 (do rozwiązania Związku w 1983) pełnił funkcję przewodniczącego Koła; wraz z Tadeuszem Żukowskim zainicjował i współorganizował Ogólnopolski Zjazd Kół Młodych ZLP w Poznaniu (XI 1981). W 1980-81 był stypendystą Funduszu im. T. Borowskiego oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1981-88 pracował jako sekretarz literacki w poznańskim Teatrze Nowym; w tym czasie zamieszczał artykuły i recenzje w „Programach Teatru Nowego” (1981-87), a także <nowiki>m.in</nowiki>. współredagował jego dodatek – jednodniówkę pt. „Zza kulis” (tu w 1983 cykl felietonów ''''''Prosto w scenę''). Wiersze zamieszczał w pismach wydawanych poza cenzurą (też pod pseud. Ludwik Piechocki): „Bez Debitu” (1983), „Obecność” (1984), „Czas Kultury” (1986). W związku z zaangażowaniem w niezależny ruch wydawniczy (współpracował z wydawnictwem Głosy) w listopadzie 1982 został powołany do służby wojskowej i wcielony do karnej kompanii w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu, skąd zwolniono go w grudniu tegoż roku. W 1986 wyjechał do Stanów Zjednoczonych na sześciotygodniowe stypendium Departamentu Stanu rządu USA. Podróżował wówczas po Stanach, następnie powrócił do Polski. Za twórczość poetycką i eseistyczną otrzymał w 1988 Medal Młodej Sztuki, przyznany przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego” i Urząd Miejski w Poznaniu. W tymże roku wyemigrował do Kanady. Początkowo mieszkał w Mississauga pod Toronto, później w Brampton. Zarabiał na życie najpierw prowadząc własną firmę budowlaną, a później został zawodowym kierowcą w transporcie drogowym. Kontynuował twórczość literacką, publikując sporadycznie wiersze <nowiki>m.in</nowiki>. w „Odrze” (1990), „Arkuszu” (1995, 1999), „Gazecie Malarzy i Poetów” (1999, 2004), „Akcencie” (2002-03), „Frazie” (2004), „Twórczości” (2005-12) oraz w wydawanych w Toronto czasopismach polonijnych: „Gazeta” (1988-89), „Głos Polski” (1988), „High Park” (1992-96), „Nowy Prąd” (2003). W 2000 został członkiem SPP. Po 2001 współpracował krótko z Polskim Funduszem Wydawniczym w Kanadzie jako członek jego Zarządu. W 2006 otrzymał Nagrodę Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich. Odznaczony <nowiki>m.in</nowiki>. Złotym Krzyżem Kombatanckim w Kanadzie (2004) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności RP (2015).
| |
| | | | |
| − | W 1976 ożenił się z Alicją Zygał, wówczas studentką polonistyki (rozwód w 1986), z którą ma córkę Zuzannę (ur. 1976), pracownika naukowego Uniwersytetu Wiedeńskiego, i syna Jakuba (ur. 1979), absolwenta dziennikarstwa tegoż uniwersytetu. W 1988 ożenił się z Aliną Piotrowską, pielęgniarką. Mieszka w Orangeville (stan Ontario) w Kanadzie.
| + | <ul> |
| | + | <li>Ank. 2015.</li> |
| | + | <li> Wywiady: Przeciw prywatności. Rozmowa z Romanem Chojnackim, laureatem Medalu im. Stanisława Grochowiaka. Rozm. G. Suplicka. „Nowy Medyk” 1980 nr 4; Obrót wokół własnej osi. Rozm. V. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 32 dod. „Poznań”; Przestałem kłócić się z życiem. Rozm. R. Brzezińska. „Gaz. Pozn.” 2003 nr 27; Szechina, doznawanie świata i poezja ludzka. [Rozm.] S. Sterna-Wachowiak. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2003 nr 2.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | TWÓRCZOŚĆ
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>1. Głos pierwszy. [Wiersze]. </nowiki>Pozn.: SZSP – <nowiki>OKS [Okręgowy Klub Studencki] </nowiki>„Od nowa” 1973, 10 s., powiel.
| |
| | | | |
| − | Wg R. Chojnackiego nakład tomiku prawdopodobnie niemal w całości zaginął; 1 egz. znajduje się w posiadaniu S. Sterny-Wachowiaka (inf. 2016).
| + | <ul> |
| | + | <li>S. Sterna-Wachowiak: Roman Chojnacki. [Hasło bibliograficzne]. Powst. 2015, masz. przygot. do leksykonu „Bractwo wiecznego pióra. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich w Poznaniu i akolici”.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 2. <nowiki>Dla tego życia. [Wiersze</nowiki>]. Red.: W. Gawłowski i J.K. Adamkiewicz. Pozn. 1976-1977, 27 s. powiel. Witryna Poetycka Okręgowego Klubu Studentów „Od Nowa” i Klubu „Nurt”. Wyd. 2 zmien. i poszerz.: <nowiki>[R</nowiki>ed. i posł. na obwolucie]: Z. Jerzyna. Wwa: ZG SZSP <nowiki>1978, 31 s. CKS [Centr. Klub Studencki] UW </nowiki>„Hybrydy”. ''Pokolenie, które Wstępuje'', ser. 3 arkusz 18.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Zawiera cykle: Szkolenie obronne; Warsztat; Zrównoważenie sytuacji. – Nagroda w konkursie „Nowego Medyka” i „ITD” na zestaw 24 wierszy wybranych do druku w „Arkuszach Autorskich” w 1977, Medal im. S. Grochowiaka w 1979 przyznawany za najlepszy debiut poetycki w środowisku studenckim.
| + | ===Ogólne=== |
| | | | |
| − | 3. Z pozoru – <nowiki>cisza. [Wiersze]. </nowiki>Pozn.: WP 1980, 55 s.
| + | <ul> |
| | + | <li> M. STALA: Czasem cię zdradzi trwoga twego serca. „Student” 1979 nr 21.</li> |
| | + | <li> M. GRASZEWICZ: Pokolenie nietolerancji. „Nowy Medyk” 1980 nr 4.</li> |
| | + | <li> S. STERNA-WACHOWIAK: „Zbliżając horyzont pod próg swego domu”. W tegoż: Głowa Orfeusza. Wwa 1984.</li> |
| | + | <li> P. KUNCEWICZ: Od nowa. Agonia i nadzieja. (Literatura polska 1918-1986). „Prz. Tyg.” 1987 nr 48 [dot. m.in. R. Chojnackiego].</li> |
| | + | <li> W. BRANIECKI: Świadomość doświadczeń i wyobraźnia twórcza. „Głos Wielkop.” 1988 nr 36 [sylwetka R. Chojnackiego z okazji otrzymania Medalu Młodej Sztuki].</li> |
| | + | <li> E. BALCERZAN: Przygoda piąta: samopoczucie pokolenia ’76. W tegoż: Przygody człowieka książkowego. Wwa 1990 [dot. m.in. R. Chojnackiego].</li> |
| | + | <li> S. STERNA-WACHOWIAK: „I nic nie będzie poza”. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2004 nr 4 [dot. twórczości poetyckiej R. Chojnackiego].</li> |
| | + | <li> B. SZAŁASTA-ROGOWSKA: „Wyplątany z sieci południków/odnalazłem siebie w głębi oceanu” – o „kanadyjskiej” poezji Romana Chojnackiego. W: Literatura polska na świecie. T. 4. Oblicza światowości. Katow. 2012.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawiera cykle: Z pozoru – cisza; Pętla.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Nagroda „Peleryny”, przyznana podczas Spotkań Jesiennych przez Klub Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku pod patronatem ZG SZSP w 1980.
| + | ===Dla tego życia=== |
| | | | |
| − | 4. Apel poległych i inne wiersze. Pozn.: Nakł. Autora 1983, powiel.<nowiki> Wyd. nast.: [wyd. 2] </nowiki>Pozn.: Głosy*1983, 27 s. ''Bibl. Mies. Studen. „Głosy”'', 1. Przedr. wiersza „Apel poległych” w: Czarny czwartek. Wiersze o Poznańskim Czerwcu’56. Pozn. 2006 s. 47-83.
| + | <ul> |
| | + | <li> W. GAWŁOWSKI: dla tego życia, dla tej twórczości… „Integracje” 1978 nr 2 [dot. też: Cz. Markiewicz: Modlitwa oszukanych].</li> |
| | + | <li> M. JĘDRZEJEWSKI. „Integracje” 1978 nr 2 [dot. m.in. R. Chojnackiego].</li> |
| | + | <li> J.K. ADAMKIEWICZ: W poetyce niepokoju. „Nowy Wyraz” 1979 nr 3.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Wyd. 2 druk. w 150 egz. numerowanych. – Nagroda „Niezależnych im. 3 Maja” w 1984, przyznana przez poznańskich członków dawnego ZLP.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 5. Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”. O poezji lat siedemdziesiątych. Wwa: MAW 1984, 173 s. ''Krytyka Lit. i Artyst''.
| + | ===Z pozoru cisza=== |
| | | | |
| − | Nagroda „Wawrzyny Radaru” w dziale krytyki literackiej w 1984.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. ŁAWNICZAK: Czy śmierć poety? „Nurt” 1980 nr 12.</li> |
| | + | <li> J.Z. BRUDNICKI: Gramatyka ciszy i adoracji. „Poezja” 1981 nr 3 [rec. też: J.K. Adamkiewicz: Sytuacja zastana].</li> |
| | + | <li> W. GAWŁOWSKI: Antynomie ciszy. „Nowy Wyraz” 1981 nr 2.</li> |
| | + | <li> A.K. WAŚKIEWICZ: „Jeszcze cię zdradzi trwoga twego serca”. „Życie Lit.” 1981 nr 4.</li> |
| | + | <li> A. KALISZEWSKI: Przełamać ciszę. Chojnacki – zanik mowy. „Pismo” 1983 nr 4.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: W pętli życia, w pętli języka. W tegoż: Chaos i konwencja. Kr. 1988 [dot. też.: Noc].</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Zawiera szkice druk. w czasop. w 1978-1980: Wstęp. – I. Przygoda „nowych roczników”: Z punktu widzenia Ezopa; „Jeszcze słychać śpiew…”. (Przykład mowy Ezopowej); Młoda liryka inteligencka – kryzys wiary; Młoda krytyka: dwie tendencje; Recepta na pokolenie; Chora literatura; Pomówmy o wartościach; Przygoda „nowych roczników”. – II. Konteksty: Bohaterowie są zmęczeni; Pozorna alternatywa – alternatywa pozorów; W czyim imieniu?. – <nowiki>III. Dwa pokolenia: Poza alternatywą [dot.: J. </nowiki>Kornhauser: Stan wyjątkowy]; „<nowiki>Która ocala”. (O liryce Ryszarda Krynickiego); Gdy słowo krew jest w wierszu obecne [dot.: K. Karasek: Prywatna historia ludzkości]; Kontekst jako norma klasycyzmu [dot.: A. Szuba: Wejście zapasowe]; Casus Kaliszewski [dot.: </nowiki>A. Kaliszewski: Autoprezentacja<nowiki>]; Z punktu widzenia ptaka [dot.: W. Zawistowski: Ptak w sieci dalekopisu]; Jak jest? [dot.: J.K. Adamkiewicz: Zaledwie pozory sytuacji. Sytuacja zastana]; Ja, Tomasz </nowiki>Soldenhoff<nowiki> [dot.: Koniec poezji]; Doznanie błękitu [dot.: U.M. Benka: Dziwna rozkosz]; </nowiki>„<nowiki>Nerwów krzak gorejący” [dot.: W. Gawłowski: Błędnik równowagi].</nowiki> – Nota.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 6. Noc. Wiersze 1977-1983. Wwa: MAW 1986, 69 s.
| + | ===Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”=== |
| | | | |
| − | Zawiera cykle: Noc; Ściana.
| + | <ul> |
| | + | <li> S. ĆWIK: W pętli. „Walka Młodych” 1984 nr 53.</li> |
| | + | <li> A. NOWAK: Wyznanie będące wyzwaniem. „Radar” 1984 nr 31.</li> |
| | + | <li> K. PYSIAK: Krytyka niecierpliwa. „Nowe Książ.” 1984 nr 12, przedr. w tegoż: Przecena dla młodej literatury. Wwa 1988.</li> |
| | + | <li> A. BILSKA: Poezja i sankcja etyczna. „Radar” 1985 nr 3.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: Jednak w poczuciu bezsilności. „Student” 1985 nr 19.</li> |
| | + | <li> E. KURZAWA: Od „Nowej Prywatności” do… „Integracje” 1987 nr 23.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 7. Wiersze nienapisane. Posł. pt. „Nawlekając nic na igłę”: S. Sterna-Wachowiak. Pozn.: SPP; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2000, 53 s. Wyd. nast. (łącznie z przekł. franc.) pt.: Poèmes non écrits. Édition biling<nowiki>ue. [Przeł.] B. Biela. Lubl.: Norbertinum Wydawn.</nowiki> – Drukarnia – Księgarnia 2015, 90 s.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | Przekł.: franc.: Poèmes non écrits. Édition biling<nowiki>ue. [Przeł.] B. Biela. </nowiki>Lubl. 2015, – węgier<nowiki>.: ĺratlan versek. [Przeł.] G. Zsille. Budapest 2008.</nowiki>
| + | ===Noc=== |
| | | | |
| − | <nowiki>8. Tak. [Wiersze]. </nowiki>Lubl.: Norbertinum; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2003, 37 s. ''Bibl. „Akcentu”'', 8. | + | <ul> |
| | + | <li> M. STALA: Wygasły splot słońca. (Interpretacja wiersza „Doznanie” R. Chojnackiego). „Integracje” 1981 nr 11, przedr. w: W stronę wiersza. Wwa 1984.</li> |
| | + | <li> Z. JERZYNA. „Prz. Tyg.” 1986 nr 35.</li> |
| | + | <li> R. BEDNARCZYK: Doznanie nocy. „Tak i Nie” 1987 nr 33.</li> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI: W pętli języka, w pętli życia. „Życie Lit.” 1987 nr 50, przedr. [rozszerz. o rec.: Z pozoru – cisza] pt. W pętli życia, w pętli języka. W tegoż: Chaos i konwencja. Kr. 1988.</li> |
| | + | <li> M. GOSTYŃSKI. „Prz. Katol.” 1987 nr 43.</li> |
| | + | <li> M. KISIEL: Usta niech słowom nie wierzą. „Radar” 1987 nr 21.</li> |
| | + | <li> Cz. MICHNIAK: Pilnuj mnie prawdo. „Głos Wielkop.” 1987 nr 170.</li> |
| | + | <li> W. OSZAJCA: Kto, komu, który. W tegoż: Przy świecy i ogarku. Pozn. 1995.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | <nowiki>9. Lekcje przyrody. [Wiersze]. Kr.: </nowiki>Wydawn. a5; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2006, 57 s. ''Bibl. Poetycka Wydawn. a5'', 54.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>10. Aleppo. [Wiersze]. [Wybór i układ:] R. Chojnacki. Toronto: Pol. Fundusz </nowiki>Wydawn. w Kanadzie 2010, 17 s. ''Kolofon'', 1.
| + | ===Wiersze nienapisane=== |
| | | | |
| − | 11. C’est ainisi<nowiki>. [Wiersze]. Tłum. [z franc.], przyp., posł.: </nowiki>B. Biela. Rzeszów: Fraza; Toronto: Pol. Fundusz Wydawn. w Kanadzie 2011, 69 s. ''Bibl. „Frazy”''.
| + | <ul> |
| | + | <li> A. KWIATKOWSKA: Człowiek, który wymknął się Bogu. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2000 nr 3/4.</li> |
| | + | <li> A. POPRAWA: Bez kropki, mimo wszystko. „Nowe Książ.” 2000 nr 9.</li> |
| | + | <li> A. SIKORSKI. „Prz. Katol.” 2000 nr 27.</li> |
| | + | <li> P. CIELESZ: Wielki Ogrodnik dba o wiersze. „Topos” 2001 nr 6.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | Tekst w jęz. pol. i franc.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | <nowiki>12. Do prywatnego użytku. [Wiersze]. Toronto: Pol. Fundusz </nowiki>Wydawn. w Kanadzie; Rzeszów: Stow. Lit.-Artyst. „Fraza” 2014, 33 s.
| + | ===Tak=== |
| | | | |
| − | Adaptacje
| + | <ul> |
| | + | <li> B. BIELA: Piękno opisywać przejrzyście. O poezji R. Chojnackiego. „Akcent” 2004 nr 1/2.</li> |
| | + | <li> M. DANIELKIEWICZ: Trzy razy tak. (Na marginesie lektury wierszy R. Chojnackiego). „Akcent” 2004 nr 1/2.</li> |
| | + | <li> U. GAWŁOWSKA: Krystalizacja. „Topos” 2004 nr 1/2.</li> |
| | + | <li> W. GAWŁOWSKI: Ciemny strumień światła. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2004 nr 1.</li> |
| | + | <li> T. POLANOWSKI: Życie codzienne z zamkniętym domem. „Prz. Powsz.” 2004 nr 11.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 1. Herody polskie. Scenariusz na podstawie oryginalnych tekstów szopkowych i poezji współczesnej: R. Chojnacki. Reż.: I. Cywińska, L. Łotocki. Praprem. Pozn., T. Nowy (Scena Nowa) 1980.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | 2. Herody polskie II. Scenariusz na podstawie oryginalnych tekstów szopkowych i poezji współczesnej: R. Chojnacki. Powst. 1981.
| + | ===Lekcje przyrody=== |
| | | | |
| − | Prem. (zaplanowaną na 14 XII) w T. Nowym w Pozn. odwołano z powodu wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981.
| + | <ul> |
| | + | <li> J. DRZEWUCKI. „Mag. Lit. Książ.” 2006 nr 12.</li> |
| | + | <li> J. ORSKA: Wzniośle w próżnię. „Nowe Książ.” 2007 nr 3.</li> |
| | + | <li> J. Roszak: Pan od przyrody. „Polityka” 2007 nr 9.</li> |
| | + | <li> B. BIELA: Żal byłoby opuścić ten świat. O wierszach R. Chojnackiego. „Akcent” 2008 nr 1.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| | + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| | + | ===C’est ainisi=== |
| | | | |
| − | Praca redakcyjna
| + | <ul> |
| | + | <li> A. RESZCZYK: O bliskości świata. „Akcent” 2012 nr 2.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | 1. Teatr Nowy w Poznaniu 1973-1983. Red.: R. Chojnacki, M. Kwiatkowski. Pozn<nowiki>.: T. Nowy 1984, 81 s., [37] s. tabl. </nowiki>
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | | |
| − | OPRACOWANIA (wybór)
| + | ===Herody polskie=== |
| | | | |
| − | Ank. 2015. – Wywiady: Przeciw prywatności. Rozmowa z Romanem Chojnackim, laureatem Medalu im. Stanisława Grochowiaka. Rozm. G. Suplicka. „Nowy Medyk” 1980 nr 4; Obrót wokół własnej osi. Rozm. V. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2003 nr 32 dod. „Poznań”; Przestałem kłócić się z życiem. Rozm. R. Brzezińska. „Gaz. Pozn.” 2003 nr 27; Szechina<nowiki>, doznawanie świata i poezja ludzka. [</nowiki>Rozm.] S. Sterna-Wachowiak. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2003 nr 2.
| + | <ul> |
| | + | <li> B. KUSZTELSKI. „Gaz. Zach.” 1981 nr 12.</li> |
| | + | <li> A. TUSZYŃSKA: Pełne łaski i prawdy. „Teatr” 1981 nr 3.</li> |
| | + | </ul> |
| | | | |
| − | S. Sterna-Wachowiak: Roman Chojnacki. <nowiki>[Hasło bibliograficzne]. </nowiki>Powst. 2015, masz. przygot. do leksykonu „Bractwo wiecznego pióra. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich w Poznaniu i akolici”.
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | + | </div id='secondary'> |
| | | | |
| − | Ogólne: M. STALA: Czasem cię zdradzi trwoga twego serca. „Student” 1979 nr 21'''. – '''M. GRASZEWICZ: Pokolenie nietolerancji. „Nowy Medyk” 1980 nr 4. – S. STERNA-WACHOWIAK: „Zbliżając horyzont pod próg swego domu”. W tegoż: Głowa Orfeusza. Wwa 1984. – P. KUNCEWICZ: Od nowa. Agonia i nadzieja. (Literatura polska 1918-1986). „<nowiki>Prz. Tyg.” 1987 nr 48 [dot. m.in. R. Chojnackiego]. – W. BRANIECKI: Świadomość doświadczeń i wyobraźnia twórcza. </nowiki>„Głos Wielkop<nowiki>.” 1988 nr 36 [sylwetka R. Chojnackiego z okazji otrzymania Medalu Młodej Sztuki]. – E. BALCERZAN: Przygoda piąta: samopoczucie pokolenia ’76. W tegoż: Przygody człowieka książkowego. Wwa 1990 [dot. m.in. R. Chojnackiego]. –</nowiki> S. STERNA-WACHOWIAK: „I nic nie będzie poza”. „<nowiki>Gaz. Malarzy i Poetów” 2004 nr 4 [dot. twórczości poetyckiej R. Chojnackiego]. – B. SZAŁASTA-ROGOWSKA: </nowiki>„Wyplątany z sieci południków/odnalazłem siebie w głębi oceanu” – o „kanadyjskiej” poezji Romana Chojnackiego. W: Literatura polska na świecie. T. 4. Oblicza światowości. Katow. 2012.
| + | <div class='author'>Katarzyna Batora</div> |
| | | | |
| − | Dla tego życia (poz. 2): W. GAWŁOWSKI: dla tego życia, dla tej twórczości… „<nowiki>Integracje” 1978 nr 2 [dot. też: Cz. Markiewicz: Modlitwa oszukanych]. – M. JĘDRZEJEWSKI. </nowiki>„<nowiki>Integracje” 1978 nr 2 [dot. m.in. R. Chojnackiego]. – J.K. ADAMKIEWICZ: W poetyce niepokoju. </nowiki>„Nowy Wyraz” 1979 nr 3.
| + | </div> <!-- all --> |
| − | | + | |
| − | Z pozoru cisza (poz. 3): A. ŁAWNICZAK: Czy śmierć poety? „Nurt” 1980 nr 12. – J.Z. BRUDNICKI: Gramatyka ciszy i adoracji. „<nowiki>Poezja” 1981 nr 3 [rec. też: J.K. </nowiki>Adamkiewicz: Sytuacja zastana]. – W. GAWŁOWSKI: Antynomie ciszy. „Nowy Wyraz” 1981 nr 2. – A.K. WAŚKIEWICZ: „Jeszcze cię zdradzi trwoga twego serca”. „Życie Lit.” 1981 nr 4. – A. KALISZEWSKI: Przełamać ciszę. Chojnacki – zanik mowy. „<nowiki>Pismo” 1983 nr 4. – J. DRZEWUCKI: W pętli życia, w pętli języka. W tegoż: Chaos i konwencja. Kr. 1988 [dot. też.: Noc]. </nowiki>
| + | |
| − | | + | |
| − | Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności” (poz. 5): S. ĆWIK: W pętli. „Walka Młodych” 1984 nr 53. – A. NOWAK: Wyznanie będące wyzwaniem. „Radar” 1984 nr 31. – K. PYSIAK: Krytyka niecierpliwa. „Nowe Książ.” 1984 nr 12, przedr. w tegoż: Przecena dla młodej literatury. Wwa 1988. – A. BILSKA: Poezja i sankcja etyczna. „Radar” 1985 nr 3. – J. DRZEWUCKI: Jednak w poczuciu bezsilności. „Student” 1985 nr 19. – E. KURZAWA: Od „Nowej Prywatności” do… „Integracje” 1987 nr 23.
| + | |
| − | | + | |
| − | Noc (poz. 6): M. STALA: Wygasły splot słońca. (Interpretacja wiersza „Doznanie” R. Chojnackiego). „Integracje” 1981 nr 11, przedr. w: W stronę wiersza. Wwa 1984. – Z. JERZYNA. „Prz. Tyg.” 1986 nr 35. – R. BEDNARCZYK: Doznanie nocy. „Tak i Nie” 1987 nr 33. – J. DRZEWUCKI: W pętli języka, w pętli życia. „<nowiki>Życie Lit.” 1987 nr 50, przedr. [rozszerz. o rec.: Z pozoru</nowiki> – cisza] pt. W pętli życia, w pętli języka. W tegoż: Chaos i konwencja. Kr. 1988. – M. GOSTYŃSKI. „Prz. Katol.” 1987 nr 43. – M. KISIEL: Usta niech słowom nie wierzą. „Radar” 1987 nr 21. – Cz. MICHNIAK: Pilnuj mnie prawdo. „Głos Wielkop.” 1987 nr 170. – W. OSZAJCA: Kto, komu, który. W tegoż: Przy świecy i ogarku. Pozn. 1995.
| + | |
| − | | + | |
| − | Wiersze nienapisane (poz. 7): A. KWIATKOWSKA: Człowiek, który wymknął się Bogu. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2000 nr 3/4. – A. POPRAWA: Bez kropki, mimo wszystko. „Nowe Książ.” 2000 nr 9. – A. SIKORSKI. „Prz. Katol.” 2000 nr 27. – P. CIELESZ: Wielki Ogrodnik dba o wiersze. „Topos” 2001 nr 6.
| + | |
| − | | + | |
| − | Tak (poz. 8): B. BIELA: Piękno opisywać przejrzyście. O poezji R. Chojnackiego. „Akcent” 2004 nr 1/2. – M. DANIELKIEWICZ: Trzy razy tak. (Na marginesie lektury wierszy R. Chojnackiego). „Akcent” 2004 nr 1/2. – U. GAWŁOWSKA: Krystalizacja. „Topos” 2004 nr 1/2. – W. GAWŁOWSKI: Ciemny strumień światła. „Gaz. Malarzy i Poetów” 2004 nr 1. – T. POLANOWSKI: Życie codzienne z zamkniętym domem. „Prz. Powsz.” 2004 nr 11.
| + | |
| − | | + | |
| − | Lekcje przyrody (poz. 9): J. DRZEWUCKI. „Mag. Lit. Książ.” 2006 nr 12. – J. ORSKA: Wzniośle w próżnię. „Nowe Książ.” 2007 nr 3. – J. Roszak: Pan od przyrody. „Polityka” 2007 nr 9. – B. BIELA: Żal byłoby opuścić ten świat. O wierszach R. Chojnackiego. „Akcent” 2008 nr 1.
| + | |
| − | | + | |
| − | C’est ainisi (poz. 11): A. RESZCZYK: O bliskości świata. „Akcent” 2012 nr 2.
| + | |
| − | | + | |
| − | Herody polskie (Adaptacje poz. 1): B. KUSZTELSKI. „Gaz. Zach.” 1981 nr 12. – A. TUSZYŃSKA: Pełne łaski i prawdy. „Teatr” 1981 nr 3.
| + | |
| − | | + | |
| − | Katarzyna Batora
| + | |
