|
|
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) |
Linia 8: |
Linia 8: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | Urodzony 4 maja 1950 we Wrocławiu; syn Józefa Beresia i Wandy z Czuchajewskich. Od 1964 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym nr II we Wrocławiu; w 1968 zdał maturę. Do 1969 studiował na Wydziale Melioracji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Następnie podjął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.). W 1970 rozpoczął twórczość poetycką; wiersze z tego okresu opublikował w tomie ''Wybór niezobowiązujący ''(Wyd. 1983). Studiował też kulturoznawstwo na dwuletnim Studium Kulturalno-Oświatowym (1972-73). W 1973 uzyskał magisterium na UWr. i został zatrudniony jako asystent, a od 1976 jako starszy asystent w Instytucie Filologii Polskiej (IFP). Debiutował w 1974 rozprawą językoznawczą pt. ''Problemy komunikatywności i metaforyczności nagłówków prasowych na przykładzie „Słowa Polskiego”. Próba klasyfikacji błędów'', ogłoszoną we „Wrocławskim Roczniku Prasoznawczym 1974” . Rozwijał twórczość naukową i krytycznoliteracką, publikując liczne artykuły dotyczące literatury dwudziestolecia międzywojennego, okresu wojny i okupacji oraz literatury powojennej. Rozprawy naukowe drukował m.in. w „Literaturze Ludowej” (1975-80, z przerwami), „Pamiętniku Literackim” (1978, 1981-84, 1988), „Acta Universitatis Wratislawiensis” (1981, 1983, 1986-87, 1990, 1997). Recenzje, szkice i wywiady ogłaszał m.in. w: „Nadodrzu” (1976-77), „Odrze” (1976-90, z przerwami; tu w 1984-85 cykl wywiadów pt. „Rozmowy ze Stanisławem Lemem”; od 1987 członek komitetu redakcyjnego), „Twórczości” (1976-89, z przerwami), „Miesięczniku Literackim” (1977-82), „Integracjach” (1979-81), a także w pismach wydawanych poza cenzurą: „Z Dnia na Dzień” (po 1980; podp. sb), „Solidarność Dolnośląska” (1981), „Afront” (1982; podp. I.C.M.), „Obecność” (1983, podp. bes). Zbierając materiały do rozprawy doktorskiej na temat poezji wileńskiej grupy Żagary, prowadził dokumentarne zapisy rozmów z jej dawnymi członkami: Czesławem Miłoszem, Jerzym Putramentem, Aleksandrem Rymkiewiczem, Jerzym Zagórskim (niepublikowane). W następnych latach nadal przeprowadzał liczne rozmowy z wybitnymi pisarzami polskimi, które później publikował w książkach i czasopismach. W 1979-82 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Badań Europy Zachodniej i Ameryki Północnej UWr. W 1982 uzyskał doktorat na UWr. na podstawie rozprawy pt. ''Poezja żagarystów do roku 1945'' (promotor prof. Janusz Degler) i otrzymał stanowisko adiunkta w IFP UWr. Wykładał również do 1987 w filii wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W 1986-87 kierował pracami grupy tematycznej „Modele literatury fantastyczno-naukowej” w ramach Problemu Węzłowego 11.1. W 1987 wyjechał do Francji, gdzie wykładał na Uniwersytecie Charles de Gaulle Lille III. Opracowywał skrypty dla francuskich studentów polonistyki, był recenzentem jako członek naukowych komisji przy pracach magisterskich i doktorskich w zakresie literatury i kultury polskiej, realizował audycje dla Radio France Nord. W 1989 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy ''Uwięziony w śmierci. O twórczości Tadeusza Gajcego'' i rok później otrzymał stanowisko docenta UWr. W 1993 został współtwórcą i realizatorem międzynarodowego pilotażowego programu nauczania multimedialnego (Service d’Enseignement à Distance de l’Université Charles de Gaulle), dla którego przygotował ok. 17 wykładów multimedialnych. Równocześnie kontynuował działalność krytycznoliteracką i poetycką, publikując na łamach głównie pism emigracyjnych: „Aneks” (Londyn, 1988; podp. Stanisław Nowicki), „Kultura”, (Paryż, 1988-90; podp. też Stanisław Nowicki), „Nowy Dziennik” i jego dodatek „Przegląd Polski”, (Nowy Jork, 1989-90; podp. też Stanisław Karłowicki), „Puls” (Londyn, 1989-90; podp. też Stanisław Nowicki), „Zeszyty Historyczne” (Paryż, 1988; podp. Stanisław Nowicki), „Kontakt” (Paryż, 1990; podp. Stanisław Nowicki), a także ponownie wrocławskiej „Odry” (1992-2001, tu m.in. w 1992 wiersze z cyklu ''Listy z podziemia''; podp. też Stanisław Nowicki; do 2003 członek komitetu redakcyjnego). W 1993 powrócił do pracy w IFP UWr., gdzie otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Wszedł w skład Komisji Senackiej do spraw Nauki UWr. (1994-96) oraz Komisji Historyczno-Literackiej PAN (1997-99). W 1996 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1996-2004 był członkiem jury Nagrody Literackiej Nike. W 1997 wszedł do zespołu redakcyjnego serii ''Lettres Européennes'' (Francja-Belgia-Wielka Brytania-Niemcy). W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora. Publikował w tym okresie m.in. we „Frazie” (2000-01, 2005), „Kresach” (2000-05, z przerwami) i w „Gazecie Wyborczej” (2001-03, 2005-08, z przerwami), „Dzienniku. Polska-Europa-Świat” (od 2006; tu m.in. liczne wywiady). Współpracował z Telewizją Polską (TVP): w 1996-2010 prowadził program ''Telewizyjne Wiadomości Literackie'' (początkowo dwutygodnik w TVP Polonia, od 1999 miesięcznik w TVP 2); przeprowadzane w nim rozmowy złożyły się na książkę pt. ''Historia literatury polskiej w rozmowach XX i XXI w.'' (wyd. 2002); w 1997-98 prowadził również magazyn kulturalny poświęcony działalności kulturalnej i naukowej Polaków za granicą pt. ''Latarnik'' (TVP Polonia), a w 2003 program publicystyczny ''Jatka Kulturalna'' (3 odcinki; TVP 3). Równocześnie w 2001-03 był członkiem Rady Programowej TVP 3. Reżyserował także filmy dokumentalne zrealizowane dla TVP 2, m.in. o Wojciechu Dąbrowskim pt. ''Biały brat Papuasów'', o działalności młodych wydawców pt. ''Wydaj to sam'', o rzeźbiarzu Igorze Mitoraju pt. ''Ciało kamienia''. W 2002 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego UWr. W tymże roku zaczął wykładać w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr., a po jej przekształceniu w Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, został w 2004 kierownikiem Zakładu Piśmiennictwa i Filmu. Był wielokrotnym laureatem Nagród Rektorskich UWr. (1993, 1999, 2000, 2003, 2004, 2006). W 2006 wszedł w skład jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, a w 2009 do Rady Programowej Kongresu Kultury Polskiej. W 2007-08 prowadził stały cykl spotkań z pisarzami w Teatrze Polskim we Wrocławiu pt. ''Magiel Literacki''. W 2012 został redaktorem poświęconego literaturze portalu społecznościowego telewizjaliteracka.pl, będącego kontynuacją programu ''Telewizyjne Wiadomości Literackie''. W 2013 objął funkcję redaktora naczelnego serii naukowej ''Biblioteka Narodowa''. Do 2015 należał do Rady Programowej do spraw Europejskiej Stolicy Kultury, Wrocław 2016. Mieszka we Wrocławiu. | + | <p>Urodzony 4 maja 1950 we Wrocławiu; syn Józefa Beresia i Wandy z Czuchajewskich.Od 1964 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym nr II we Wrocławiu; w 1968 zdał maturę. Do 1969 studiował na Wydziale Melioracji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Następnie podjął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.). W 1970 rozpoczął twórczość poetycką; wiersze z tego okresu opublikował w tomie ''Wybór niezobowiązujący ''(wyd. 1983). Studiował też kulturoznawstwo na dwuletnim Studium Kulturalno-Oświatowym (1972-73). W 1973 uzyskał magisterium na UWr. i został zatrudniony jako asystent, a od 1976 jako starszy asystent w Instytucie Filologii Polskiej (IFP). Debiutował w 1974 rozprawą językoznawczą pt. ''Problemy komunikatywności i metaforyczności nagłówków prasowych na przykładzie „Słowa Polskiego”. Próba klasyfikacji błędów'', ogłoszoną we „Wrocławskim Roczniku Prasoznawczym 1974” . Rozwijał twórczość naukową i krytycznoliteracką, publikując liczne artykuły dotyczące literatury dwudziestolecia międzywojennego, okresu wojny i okupacji oraz literatury powojennej. Rozprawy naukowe drukował m.in. w „Literaturze Ludowej” (1975-80, z przerwami), „Pamiętniku Literackim” (1978, 1981-84, 1988), „Acta Universitatis Wratislaviensis” (1981, 1983, 1986-87, 1990, 1997). Recenzje, szkice i wywiady ogłaszał m.in. w: „Nadodrzu” (1976-77), „Odrze” (1976-90, z przerwami; tu w 1984-85 cykl wywiadów pt. „Rozmowy ze Stanisławem Lemem”; od 1987 członek komitetu redakcyjnego), „Twórczości” (1976-89, z przerwami), „Miesięczniku Literackim” (1977-82), „Integracjach” (1979-81), a także w pismach wydawanych poza cenzurą: „Z Dnia na Dzień” (po 1980; podp. sb), „Solidarność Dolnośląska” (1981), „Afront” (1982; podp. I.C.M.), „Obecność” (1983, podp. bes). Zbierając materiały do rozprawy doktorskiej na temat poezji wileńskiej grupy Żagary, prowadził dokumentarne zapisy rozmów z jej dawnymi członkami: Czesławem Miłoszem, Jerzym Putramentem, Aleksandrem Rymkiewiczem, Jerzym Zagórskim (niepublikowane). W następnych latach nadal przeprowadzał liczne rozmowy z wybitnymi pisarzami polskimi, które później publikował w książkach i czasopismach. W 1979-82 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Badań Europy Zachodniej i Ameryki Północnej UWr. W 1982 uzyskał doktorat na UWr. na podstawie rozprawy pt. ''Poezja żagarystów do roku 1945'' (promotor prof. Janusz Degler) i otrzymał stanowisko adiunkta w IFP UWr. Wykładał również do 1987 w filii wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W 1986-87 kierował pracami grupy tematycznej „Modele literatury fantastyczno-naukowej” w ramach Problemu Węzłowego 11.1. W 1987 wyjechał do Francji, gdzie wykładał na Uniwersytecie Charles de Gaulle Lille III. Opracowywał skrypty dla francuskich studentów polonistyki, był recenzentem jako członek naukowych komisji przy pracach magisterskich i doktorskich w zakresie literatury i kultury polskiej, realizował audycje dla Radio France Nord. W 1989 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy ''Uwięziony w śmierci. O twórczości Tadeusza Gajcego'' i rok później otrzymał stanowisko docenta UWr. W 1993 został współtwórcą i realizatorem międzynarodowego pilotażowego programu nauczania multimedialnego (Service d’Enseignement à Distance de l’Université Charles de Gaulle), dla którego przygotował ok. 17 wykładów multimedialnych. Równocześnie kontynuował działalność krytycznoliteracką i poetycką, publikując na łamach głównie pism emigracyjnych: „Aneks” (Londyn, 1988; podp. Stanisław Nowicki), „Kultura”, (Paryż, 1988-90; podp. też Stanisław Nowicki), „Nowy Dziennik” i jego dodatek „Przegląd Polski”, (Nowy Jork, 1989-90; podp. też Stanisław Karłowicki), „Puls” (Londyn, 1989-90; podp. też Stanisław Nowicki), „Zeszyty Historyczne” (Paryż, 1988; podp. Stanisław Nowicki), „Kontakt” (Paryż, 1990; podp. Stanisław Nowicki), a także ponownie wrocławskiej „Odry” (1992-2001, tu m.in. w 1992 wiersze z cyklu ''Listy z podziemia''; podp. też Stanisław Nowicki; do 2003 członek komitetu redakcyjnego). W 1993 powrócił do pracy w IFP UWr., gdzie otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Wszedł w skład Komisji Senackiej do spraw Nauki UWr. (1994-96) oraz Komisji Historyczno-Literackiej PAN (1997-99). W 1996 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1996-2004 był członkiem jury Nagrody Literackiej Nike. W 1997 wszedł do zespołu redakcyjnego serii ''Lettres Européennes'' (Francja-Belgia-Wielka Brytania-Niemcy). W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora. Publikował w tym okresie m.in. we „Frazie” (2000-01, 2005), „Kresach” (2000-05, z przerwami) i w „Gazecie Wyborczej” (2001-03, 2005-08, z przerwami), „Dzienniku. Polska-Europa-Świat” (od 2006; tu m.in. liczne wywiady). Współpracował z Telewizją Polską (TVP): w 1996-2010 prowadził program ''Telewizyjne Wiadomości Literackie'' (początkowo dwutygodnik w TVP Polonia, od 1999 miesięcznik w TVP 2); przeprowadzane w nim rozmowy złożyły się na książkę pt. ''Historia literatury polskiej w rozmowach XX i XXI w.'' (wyd. 2002); w 1997-98 prowadził również magazyn kulturalny poświęcony działalności kulturalnej i naukowej Polaków za granicą pt. ''Latarnik'' (TVP Polonia), a w 2003 program publicystyczny ''Jatka Kulturalna'' (3 odcinki; TVP 3). Równocześnie w 2001-03 był członkiem Rady Programowej TVP 3. Reżyserował także filmy dokumentalne zrealizowane dla TVP 2, m.in. o Wojciechu Dąbrowskim pt. ''Biały brat Papuasów'', o działalności młodych wydawców pt. ''Wydaj to sam'', o rzeźbiarzu Igorze Mitoraju pt. ''Ciało kamienia''. W 2002 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego UWr. W tymże roku zaczął wykładać w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr., a po jej przekształceniu w Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, został w 2004 kierownikiem Zakładu Piśmiennictwa i Filmu (obecnie Zakład Form Literackich i Dokumentalnych). Był wielokrotnym laureatem Nagród Rektorskich UWr. (1993, 1999, 2000, 2003, 2004, 2006). W 2006-16 wchodził w skład jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. W 2007-08 prowadził stały cykl spotkań z pisarzami w Teatrze Polskim we Wrocławiu pt. ''Magiel Literacki''. W 2009 był członkiem Rady Programowej Kongresu Kultury Polskiej. W 2012 został redaktorem poświęconego literaturze portalu społecznościowego telewizjaliteracka.pl, będącego kontynuacją programu ''Telewizyjne Wiadomości Literackie''. W 2013 objął funkcję redaktora naczelnego serii naukowej ''Biblioteka Narodowa''. Do 2015 należał do Rady Programowej do spraw Europejskiej Stolicy Kultury, Wrocław 2016. </p> |
| + | <p> Ok. 1980 ożenił się z Moniką Braun, aktorką (rozwiedzeni). Mieszka we Wrocławiu.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
| | | |
Linia 22: |
Linia 23: |
| <p class='comment'>Skrócona wersja rozprawy doktorskiej, złożonej do druku w 1981 w Wydawnictwie Literackim (niewydana), w 1982 przedstawionej jako doktorat na UWr.</p> | | <p class='comment'>Skrócona wersja rozprawy doktorskiej, złożonej do druku w 1981 w Wydawnictwie Literackim (niewydana), w 1982 przedstawionej jako doktorat na UWr.</p> |
| <p class='comment'>Zawartość: I. „Już nic, to tylko stoi obłok nad sekcją twórczości oryginalnej”; II. Strategia Żagarów; III. Ostatni bard Wielkiego Księstwa [dot. T. Bujnickiego]; IV. Profesja i kronika [dot. A. Rymkiewicza]; V. Największy poeta miasta Lidy [dot. J. Putramenta]; VI. Muzyka zodiaków, zjawisk i cyfr [dot. J. Zagórskiego]; VII. Ład dojrzały do katastrofy czy katastrofa dojrzała do ładu [dot. Cz. Miłosza].</p> | | <p class='comment'>Zawartość: I. „Już nic, to tylko stoi obłok nad sekcją twórczości oryginalnej”; II. Strategia Żagarów; III. Ostatni bard Wielkiego Księstwa [dot. T. Bujnickiego]; IV. Profesja i kronika [dot. A. Rymkiewicza]; V. Największy poeta miasta Lidy [dot. J. Putramenta]; VI. Muzyka zodiaków, zjawisk i cyfr [dot. J. Zagórskiego]; VII. Ład dojrzały do katastrofy czy katastrofa dojrzała do ładu [dot. Cz. Miłosza].</p> |
− | <li> [[#Rozmowy ze Stanisławem Lemem|Rozmowy ze Stanisławem Lemem]]. Powst. XI 1981- VIII 1982. Pierwodr. fragm.: „Odra” 1984 nr 4-12, 1985 nr 1-10. Wyd. Kr.: WL 1987, 399 s.; wyd. 2 popraw. i rozszerz. pt. Tako rzecze… Lem. Ze Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś tamże 2002, 575 s.</li> | + | <li> [[#Rozmowy ze Stanisławem Lemem|Rozmowy ze Stanisławem Lemem]]. Powst. XI 1981- VIII 1982. Pierwodr. fragm.: „Odra” 1984 nr 4-12, 1985 nr 1-10. Wyd. Kr.: WL 1987, 399 s.Wyd. nast. pt. Tako rzecze… Lem. Ze Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś tamże: wyd. 2 popraw. i rozszerz. tamże 2002, 575 s., wyd. 3 2018.</li> |
| <p class='comment'>Nagroda Ministra Edukacji Narodowej w 1987, nagroda mies. „Fantastyka” w 1988.</p> | | <p class='comment'>Nagroda Ministra Edukacji Narodowej w 1987, nagroda mies. „Fantastyka” w 1988.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: niem.: Lem über Lem. Gespräche. [Przeł.:] E. Werfel, H. Nurenberger. Frankfurt am Main 1986, - ros.: Tak govoril… Lem. [Przeł.:] V.I. Borisov, V.I. Âznevič. Moskva 2006, wyd. 2 i 3 tamże 2006.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: niem.: Lem über Lem. Gespräche. [Przeł.:] E. Werfel, H. Nurenberger. Frankfurt am Main 1986, – ros.: Tak govoril… Lem. [Przeł.:] V.I. Borisov, V.I. Âznevič. Moskva 2006, wyd. 2 i 3 tamże 2006, – ukr.: Kolotnečì z privodu vsesvìtnʹogo tâžìnnâ. [Przeł.:] I. Ševčenko, A. Pavlyšyn. Ternopìlʹ 2017.</p> |
| <li> [[#Pół wieku czyśćca|Pół wieku czyśćca]]. Rozmowy z Tadeuszem Konwickim. Powst. 1984. [Rozm. S. Bereś]. Wyd. Londyn: Aneks 1986, 246 s. Wyd. nast.: Wwa: Przedświt* 1986, 194 s.; wyd. 3 popraw. Wwa: Ofic. Wydawn. Interim 1990; [wyd. 4] Kr.:WL 2003.</li> | | <li> [[#Pół wieku czyśćca|Pół wieku czyśćca]]. Rozmowy z Tadeuszem Konwickim. Powst. 1984. [Rozm. S. Bereś]. Wyd. Londyn: Aneks 1986, 246 s. Wyd. nast.: Wwa: Przedświt* 1986, 194 s.; wyd. 3 popraw. Wwa: Ofic. Wydawn. Interim 1990; [wyd. 4] Kr.:WL 2003.</li> |
| <p class='comment'>S. Bereś podp.: Stanisław Nowicki.</p> | | <p class='comment'>S. Bereś podp.: Stanisław Nowicki.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: franc.: Un demi-siècle de purgatoire. [Przeł.] M. Laurent. Montricher, [Paris] 1993, - niderl.: Een halve eeuw vagevuur. Gesprekken met Tadeusz Konwicki. [Fragm.:] Informatie. [Przeł.] G. Rasch. Amsterdam 1988.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: franc.: Un demi-siècle de purgatoire. [Przeł.] M. Laurent. Montricher, [Paris] 1993, – niderl.: Een halve eeuw vagevuur. Gesprekken met Tadeusz Konwicki. [Fragm.:] Informatie. [Przeł.] G. Rasch. Amsterdam 1988.</p> |
| <li> [[#Już tylko sen|Już tylko sen]]. [Wiersze]. Londyn: Aneks 1990, 141 s.</li> | | <li> [[#Już tylko sen|Już tylko sen]]. [Wiersze]. Londyn: Aneks 1990, 141 s.</li> |
| <li> Polonais pratique pour debutants. Lille: Centre d’Études de la Culture Polonaise. Université Charles de Gaulle 1990.</li> | | <li> Polonais pratique pour debutants. Lille: Centre d’Études de la Culture Polonaise. Université Charles de Gaulle 1990.</li> |
Linia 40: |
Linia 41: |
| <p class='comment'>Zawiera rozmowy S. Beresia z K. Braunem w częściach: I. Poza marginesem; II. Między tradycją a nowatorstwem; III. Budowanie teatru; IV. Dżuma w teatrze.</p> | | <p class='comment'>Zawiera rozmowy S. Beresia z K. Braunem w częściach: I. Poza marginesem; II. Między tradycją a nowatorstwem; III. Budowanie teatru; IV. Dżuma w teatrze.</p> |
| <li> Piotr Siemion. [Szkic]. [Przeł.:] D. Daume. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.</li> | | <li> Piotr Siemion. [Szkic]. [Przeł.:] D. Daume. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 30 s.</li> |
− | <p class='comment'>Tekst w jęz. niem. - Zawiera także przekł. fragm. twórczości P. Siemiona i wypowiedzi krytyków o pisarzu oraz wywiad z nim przeprowadzony przez S. Beresia.</p> | + | <p class='comment'>Tekst w jęz. niem. – Zawiera także przekł. fragm. twórczości P. Siemiona i wypowiedzi krytyków o pisarzu oraz wywiad z nim przeprowadzony przez S. Beresia.</p> |
| <li> Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. Wwa: WAB 2002, 589 s.</li> | | <li> Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. Wwa: WAB 2002, 589 s.</li> |
| <p class='comment'>Rozmowy z pisarzami emitowane wcześniej w programie TVP „Telewizyjne Wiadomości Literackie” w 1996-2001.</p> | | <p class='comment'>Rozmowy z pisarzami emitowane wcześniej w programie TVP „Telewizyjne Wiadomości Literackie” w 1996-2001.</p> |
Linia 46: |
Linia 47: |
| <li> [[#Szuflada z Atlantydy|Szuflada z Atlantydy]]. [Szkice]. Wr.: Dolnośl. Wydawn. Edukacyjne przy współpracy Wydz. Filol. UWr. 2002, 308 s.</li> | | <li> [[#Szuflada z Atlantydy|Szuflada z Atlantydy]]. [Szkice]. Wr.: Dolnośl. Wydawn. Edukacyjne przy współpracy Wydz. Filol. UWr. 2002, 308 s.</li> |
| <p class='comment'>Zawartość: Futuryzm, czyli początek końca; Baśń o cywilizacji [dot. zmierzchu europejskiej cywilizacji]; Poeci apokalipsy, czyli metafizyka oporu; Gra z doktryną. Proza Stanisława Lema w latach 1946-1956; Neontologiczny romans [dot. mistyfikacji i falsyfikatu w twórczości S. Lema]; Literatura emigracyjna (1945-1990); Konwicki w czyśćcu PRL-u; Piekło Leo Lipskiego; Manipulacja i szyfr; Literatura polska na szklanym ekranie.</p> | | <p class='comment'>Zawartość: Futuryzm, czyli początek końca; Baśń o cywilizacji [dot. zmierzchu europejskiej cywilizacji]; Poeci apokalipsy, czyli metafizyka oporu; Gra z doktryną. Proza Stanisława Lema w latach 1946-1956; Neontologiczny romans [dot. mistyfikacji i falsyfikatu w twórczości S. Lema]; Literatura emigracyjna (1945-1990); Konwicki w czyśćcu PRL-u; Piekło Leo Lipskiego; Manipulacja i szyfr; Literatura polska na szklanym ekranie.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: franc.: szkicu Piekło Leo Lipskiego pt. Les enfers de Léo Lipski. W: Pologne singulière et plurielle. [Vileneuve-d’Ascq] 1994; szkicu Literatura emigracyjna (1945-1990) pt. Littérature polonaise contemporaine en exil. W: Littératures et cultures d’exil. Lille 1993 s. 267-284, - niem.: szkicu Konwicki w czyśćcu PRL-u pt. Im Angesicht des Archipels des Schweigens. Das Schaffem von Tadeusz Konwicki in den Jahren 1976-1994. W: Enttabuisierung. Bern 1996.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: franc.: szkicu Piekło Leo Lipskiego pt. Les enfers de Léo Lipski. W: Pologne singulière et plurielle. [Vileneuve-d’Ascq] 1994; szkicu Literatura emigracyjna (1945-1990) pt. Littérature polonaise contemporaine en exil. W: Littératures et cultures d’exil. Lille 1993 s. 267-284, – niem.: szkicu Konwicki w czyśćcu PRL-u pt. Im Angesicht des Archipels des Schweigens. Das Schaffem von Tadeusz Konwicki in den Jahren 1976-1994. W: Enttabuisierung. Bern 1996.</p> |
− | <li> [[#Historia i fantastyka|Historia i fantastyka]]. [Rozmowy z Andrzejem Sapkowskim]. Wwa: Supernowa - Niezal. Ofic. Wydawn. NOWA 2005, 285 s.</li> | + | <li> [[#Historia i fantastyka|Historia i fantastyka]]. [Rozmowy z Andrzejem Sapkowskim]. Wwa: Supernowa – Niezal. Ofic. Wydawn. NOWA 2005, 285 s.</li> |
| <p class='comment'>Przekł. ros.: Istoriâ i fantastika. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva 2007.</p> | | <p class='comment'>Przekł. ros.: Istoriâ i fantastika. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva 2007.</p> |
| + | <li> Okruchy Atlantydy. Wrocławski riff. [Szkic wspomnieniowy]. Wr.: Quaestio 2011, 15 s. ''Arkusz Prozy''.</li> |
| <li> S. Bereś, P. Tyszkiewicz: [[#Kosmos miedziorytu|Kosmos miedziorytu]]. Rozmowy o grafice. Red.: S. Bereś. Współpraca red.: S. Politowska. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut-Wrocławskie Wydawn. Oświatowe 2015, 262 s.</li> | | <li> S. Bereś, P. Tyszkiewicz: [[#Kosmos miedziorytu|Kosmos miedziorytu]]. Rozmowy o grafice. Red.: S. Bereś. Współpraca red.: S. Politowska. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut-Wrocławskie Wydawn. Oświatowe 2015, 262 s.</li> |
− | <p class='block'>Artykuły i studia w książkach zbiorowych i w czasopismach, m.in.: Lemowska wizja fantastyki naukowej. „Odra” 1977 nr 7/8 s. 41-50. - O prozie Henryka Worcella. „Mies. Lit.” 1978 nr 4 s. 69-79. - Poezja wojny i okupacji a literatura popularna. „Lit. Lud.” 1980 nr 1/3 s. 3-24. - Apokalipsa według Czesława Miłosza. „Acta Univ. Wratisl. Pr. Lit.” T. 26. 1986 nr 878 s. 69-105, przekł. ang. w: Between anxiety and hope. The poetry and writing of Czesław Miłosz. Edmonton 1988. - „Iść w rubaszce za aniołem…”. Publicystyka młodego [Cz.] Miłosza. „Acta Univ. Wratisl. Pr. Lit.” T. 25. 1986 nr 794 s. 35-59. - Cień Konfederacji. „Odra” 1987 nr 10 s. 35-45 [dot. poetów związanych z grupą „Sztuka i Naród”]. - Manipulacja i szyfr. Polska literatura współczesna w lustrze przekładu. „Acta Univ. Wratisl. Romanica Wratislaviensia” 1997 nr 44 s. 41-51. - Stanisław Lem jako pogromca imperializmu. Między literaturą popularną a propagandą. (1946-1956). W: „Wszystek krąg ziemski”. Wr. 1998 s. 384-413. - Inteligent w domu wariatów. (Soc)realistyczna trylogia Stanisława Lema. W: Muzy i hestie. Wr. 1999 s. 289-316, przedr. w: „Acta Lemiana Monashiensis”, Melbourne 2003 nr 2 s. 61-81 [dot.: Czas nieutracony]. - Head-line, czyli psychomachia. „Nowe Media, Nowe w Mediach” 2005 nr 1 s. 113-138. - Evanna. W: Literatura, kultura, komunikacja. Wr. 2006 s. 83-106 [dot. twórczości poetyckiej S. Kowalczyka]. - Za co kochamy (prozę) Tadeusza Konwickiego? W: Konwicki i tłumacze. Łask 2006 s. 19-44. - Cynjan i Fiszer, czyli o cnotach felietonu. W: Wyobraźnia i pedanteria. Wr. 2008 s. 152-168. - Stygmat piekła. W: Słowa i metody. Lubl. 2009 s. 35-65 [dot. poezji czasu wojny i okupacji]. - W kosmosie przypadków. Antykryminały Stanisława Lema. W: Makrokosmos versus Mikrokosmos. Pozn. 2009 s. 115-130. - Wileński obłok, czyli zanim powstały Żagary. W: Żagary, środowisko kulturowe grupy literackiej. Kr. 2009 s. 13-52. - Quand la Sûreté devient critique littéraire. Le cas de la Pologne. [Przeł.] M. Laurent. W: Critique littéraire et littérature européenne. Paris 2010 s. 187-202.</p> | + | <li> [[#Gajcy|Gajcy]]. W pierścieniu śmierci. Wołowiec: Czarne 2016, 711 s. ''Biografie''.</li> |
− | ==Przekłady i adaptacja== | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wołowiec: Czarne 2016, plik w formacie PDF, EPUB, MOBI.</p> |
| + | <p class='block'>Artykuły i studia w książkach zbiorowych i czasopismach, m.in.: Lemowska wizja fantastyki naukowej. „Odra” 1977 nr 7/8 s. 41-50. – O prozie Henryka Worcella. „Mies. Lit.” 1978 nr 4 s. 69-79. – Poezja wojny i okupacji a literatura popularna. „Lit. Lud.” 1980 nr 1/3 s. 3-24. – Apokalipsa według Czesława Miłosza. „Acta Univ. Wratisl. Pr. Lit.” T. 26. 1986 nr 878 s. 69-105, przekł. ang. w: Between anxiety and hope. The poetry and writing of Czesław Miłosz. Edmonton 1988. – „Iść w rubaszce za aniołem…”. Publicystyka młodego [Cz.] Miłosza. „Acta Univ. Wratisl. Pr. Lit.” T. 25. 1986 nr 794 s. 35-59. – Cień Konfederacji. „Odra” 1987 nr 10 s. 35-45 [dot. poetów związanych z grupą „Sztuka i Naród”]. – Manipulacja i szyfr. Polska literatura współczesna w lustrze przekładu. „Acta Univ. Wratisl. Romanica Wratislaviensia” 1997 nr 44 s. 41-51. – Stanisław Lem jako pogromca imperializmu. Między literaturą popularną a propagandą. (1946-1956). W: „Wszystek krąg ziemski”. Wr. 1998 s. 384-413. – Inteligent w domu wariatów. (Soc)realistyczna trylogia Stanisława Lema. W: Muzy i hestie. Wr. 1999 s. 289-316, przedr. w: „Acta Lemiana Monashiensis”, Melbourne 2003 nr 2 s. 61-81 [dot.: Czas nieutracony]. – Head-line, czyli psychomachia. „Nowe Media, Nowe w Mediach” 2005 nr 1 s. 113-138. – Evanna. W: Literatura, kultura, komunikacja. Wr. 2006 s. 83-106 [dot. twórczości poetyckiej S. Kowalczyka]. – Za co kochamy (prozę) Tadeusza Konwickiego? W: Konwicki i tłumacze. Łask 2006 s. 19-44. – Cynjan i Fiszer, czyli o cnotach felietonu. W: Wyobraźnia i pedanteria. Wr. 2008 s. 152-168. – Stygmat piekła. W: Słowa i metody. Lubl. 2009 s. 35-65 [dot. poezji czasu wojny i okupacji]. – W kosmosie przypadków. Antykryminały Stanisława Lema. W: Makrokosmos versus Mikrokosmos. Pozn. 2009 s. 115-130. – Wileński obłok, czyli zanim powstały Żagary. W: Żagary, środowisko kulturowe grupy literackiej. Kr. 2009 s. 13-52. – Quand la Sûreté devient critique littéraire. Le cas de la Pologne. [Przeł.] M. Laurent. W: Critique littéraire et littérature européenne. Paris 2010 s. 187-202. – Potwór z Massachusetts. „Quarto” 2015 nr 3/4 s. 15-25 [dot. S. Lema]. – „Faszyści z SiN-u” [„Sztuki i Narodu”]. „Zielonogórskie Studia Bibliotekoznawstwa” 2016 z. 8 s. 15-50.</p> |
| + | </ol> |
| + | ===Przekłady i adaptacja=== |
| <ol> | | <ol> |
| <li> M. Bouty: Słownik dzieł i tematów literatury francuskiej. Przeł.: S. Bereś, M. Laurent. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1995, 422 s.</li> | | <li> M. Bouty: Słownik dzieł i tematów literatury francuskiej. Przeł.: S. Bereś, M. Laurent. Wr.: Wydawn. Dolnośl. 1995, 422 s.</li> |
| <li> G. Flaubert: Pani Bovary. [Spektakl telewizyjny]. Adapt. S. Bereś. Wyst. tv: Reż.: K. Babicki. TVP 1998.</li> | | <li> G. Flaubert: Pani Bovary. [Spektakl telewizyjny]. Adapt. S. Bereś. Wyst. tv: Reż.: K. Babicki. TVP 1998.</li> |
| </ol> | | </ol> |
| + | |
| ===Prace redakcyjne=== | | ===Prace redakcyjne=== |
| <ol> | | <ol> |
Linia 66: |
Linia 72: |
| <li> La Nouvelle Vague Polonaise. Antologie des ouevres poétiques. Choix de textes et commentaires établi par S. Bereś. Lille: Centre d’Etudes de la Culture Polonaise. Université Charles de Gaulle 1992, 236 s.</li> | | <li> La Nouvelle Vague Polonaise. Antologie des ouevres poétiques. Choix de textes et commentaires établi par S. Bereś. Lille: Centre d’Etudes de la Culture Polonaise. Université Charles de Gaulle 1992, 236 s.</li> |
| <p class='comment'>Skrypt dla studentów.</p> | | <p class='comment'>Skrypt dla studentów.</p> |
− | <li> T. Gajcy: Wybór poezji. Misterium Niedzielne. Oprac. S. Bereś. Wr., Kr.: Ossol. 1992, 223 s. ''BN'' I, 283.</li> | + | <li> T. [[#Gajcy|Gajcy]]: Wybór poezji. Misterium Niedzielne. Oprac. S. Bereś. Wr., Kr.: Ossol. 1992, 223 s. ''BN'' I, 283.</li> |
| <li> A. Jochelson: Kronika: Semipałatyńsk-Wrocław. Oprac. i wstęp S. Bereś. Wr.: Tow. Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej „Wirydarz” 1997, 375 s.</li> | | <li> A. Jochelson: Kronika: Semipałatyńsk-Wrocław. Oprac. i wstęp S. Bereś. Wr.: Tow. Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej „Wirydarz” 1997, 375 s.</li> |
| <p class='comment'>Pamiętnik z l. 1944-1956.</p> | | <p class='comment'>Pamiętnik z l. 1944-1956.</p> |
− | <li> S. Kowalczyk: Kradzieże brylantów. [Wiersze i opowiadania].Wybór, wstęp i oprac. S. Bereś. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut - Wrocławskie Wydawn. Ośw. 2005, 189 s.</li> | + | <li> S. Kowalczyk: Kradzieże brylantów. [Wiersze i opowiadania].Wybór, wstęp i oprac. S. Bereś. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut – Wrocławskie Wydawn. Ośw. 2005, 189 s.</li> |
− | <li> Salon III Rzeczypospolitej, czyli spotkania w salonie prof. Józefa Dudka. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut - Wrocławskie Wydawn. Ośw.</li> | + | <li> Salon III Rzeczypospolitej, czyli spotkania w salonie prof. Józefa Dudka. Wr.: Ofic. Wydawn. Atut – Wrocławskie Wydawn. Ośw.</li> |
| <p class='volumeDescription'>[T. 1]. Pod red. S. Beresia. 2006, 431 s.</p> | | <p class='volumeDescription'>[T. 1]. Pod red. S. Beresia. 2006, 431 s.</p> |
| <p class='comment'>[T.] 2. Nauki ścisłe, nauki humanistyczne, sztuki piękne. Pod red. S. Beresia i U. Glensk. 2008, 511 s.</p> | | <p class='comment'>[T.] 2. Nauki ścisłe, nauki humanistyczne, sztuki piękne. Pod red. S. Beresia i U. Glensk. 2008, 511 s.</p> |
Linia 82: |
Linia 88: |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)== | | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
Linia 87: |
Linia 94: |
| <ul> | | <ul> |
| <li>Ank. 2009.</li> | | <li>Ank. 2009.</li> |
− | <li> Internetowa strona domowa: http://www.stanislawberes.pl [dostęp 30 maja 2016].</li> | + | <li> Internetowa strona domowa: http://www.stanislawberes.pl [dostęp 15 października 2017].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 94: |
Linia 101: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li>Wywiady: Wyjść z prosektorium literaturoznawstwa. Rozm. A. Zawada. „Kresy” 1995 nr 4; Książkę zrodził przypadek. Prof. Stanisław Bereś o wywiadzie z Andrzejem Sapkowskim. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 268 dod. „Wrocław” [dot.: Historia i fantastyka]; Spowiednik pisarzy. Rozm. M. Frenkiel. „Gaz. Krak.” 2005 nr 258 [dot.: Historia i fantastyka]; Światło, które boli. Rozm. B. Prejs. „Śląsk” 2007 R. 13 nr 11; To jest edukacyjna rewolucja. Rozm. W. Walczak. „Oblicza Edukacji” 2007 nr 13; Intymna biografia „poety przeklętego”. Rozm. M. Spychalski. „Dziennik” 2008 nr 97 dod. „Kultura” [dot. oprac.: Wojaczek wielokrotny]; Sztuka opowiadania. Powst. 2011. Rozm. A. Grabau. [on-line] [dostęp 13 września 2013]. Dostępny w Internecie: [http://przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/sztuka-opowiadanie http://przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/sztuka-opowiadanie]; Historie i traumy. Rozm. G. Nurek. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 43 [dot. gł. Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus].</li> | + | <li>Wywiady: Wyjść z prosektorium literaturoznawstwa. Rozm. A. Zawada. „Kresy” 1995 nr 4; Książkę zrodził przypadek. Prof. Stanisław Bereś o wywiadzie z Andrzejem Sapkowskim. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 268 dod. „Wrocław” [dot.: Historia i fantastyka]; Spowiednik pisarzy. Rozm. M. Frenkiel. „Gaz. Krak.” 2005 nr 258 [dot.: Historia i fantastyka]; Światło, które boli. Rozm. B. Prejs. „Śląsk” 2007 R. 13 nr 11; To jest edukacyjna rewolucja. Rozm. W. Walczak. „Oblicza Edukacji” 2007 nr 13; Intymna biografia „poety przeklętego”. Rozm. M. Spychalski. „Dziennik” 2008 nr 97 dod. „Kultura” [dot. oprac.: Wojaczek wielokrotny]; Sztuka opowiadania. Powst. 2011. Rozm. A. Grabau. [on-line] [dostęp 13 września 2013]. Dostępny w Internecie: [http://przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/sztuka-opowiadanie http://przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/sztuka-opowiadanie]; Historie i traumy. Rozm. G. Nurek. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 43 [dot. gł. Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus]; Guślarz Konwicki. Rozm. M. Cieślik. „Rzeczpospolita” 2015 nr 13; Przyjaźń i naród. Rozm. U. Glensk. „Nowe Książ.” 2016 nr 12 [dot. gł.: Gajcy]; Papierowy Krzyż Walecznych. Dlaczego należy uhonorować poetę. Rozm. T.Z. Zapert. „Do Rzeczy” 2017 nr 4 [dot.: Gajcy].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 145: |
Linia 152: |
| <li> A. NIEWIADOWSKI: Nowe książki Lema. „Życie Lit.” 1987 nr 42.</li> | | <li> A. NIEWIADOWSKI: Nowe książki Lema. „Życie Lit.” 1987 nr 42.</li> |
| <li> K.M. SIENIAWSKI: Bóg Lem. „Kultura” 1987 nr 41.</li> | | <li> K.M. SIENIAWSKI: Bóg Lem. „Kultura” 1987 nr 41.</li> |
− | <li> I. JANOWSKA: Lem - heroiczny pesymista. „Nowe Książ.” 1988 nr 2 [dot. też: S. Lem: Fiasko].</li> | + | <li> I. JANOWSKA: Lem – heroiczny pesymista. „Nowe Książ.” 1988 nr 2 [dot. też: S. Lem: Fiasko].</li> |
| <li> W. JURASZ: Mizantrop z Wysokiego Zamku. „Res Publica” 1988 nr 1.</li> | | <li> W. JURASZ: Mizantrop z Wysokiego Zamku. „Res Publica” 1988 nr 1.</li> |
| <li> A. NASIŁOWSKA: Rozziew. „Twórczość” 1988 nr 3.</li> | | <li> A. NASIŁOWSKA: Rozziew. „Twórczość” 1988 nr 3.</li> |
Linia 194: |
Linia 201: |
| <li> J. HERA. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 13.</li> | | <li> J. HERA. „Tyg. Powsz.” 1994 nr 13.</li> |
| <li> K. MACIĄG: Wokół „Rozdartej kurtyny”. „Fraza” 1994 nr 5/6.</li> | | <li> K. MACIĄG: Wokół „Rozdartej kurtyny”. „Fraza” 1994 nr 5/6.</li> |
− | <li> A. MIESZKOWSKA: Kazimierza Brauna opowieści wstydliwe. „Dz. Pol. i Dz. Żoł. ”, Londyn 1995 dod. „Tydzień” nr 44.</li> | + | <li> A. MIESZKOWSKA: Kazimierza Brauna opowieści wstydliwe. „Dz. Pol. i Dz. Żoł.”, Londyn 1995 dod. „Tydzień” nr 44.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
| [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] | | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | ===Historia literatury polskiej w rozmowach. XX - XXI wiek=== | + | ===Historia literatury polskiej w rozmowach. XX – XXI wiek=== |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
Linia 210: |
Linia 217: |
| <li> J. MADEJSKI: Rozmowa, czyli powieść. „Pogranicza” 2002 nr 4, przedr. w tegoż: Zamieszanie. Kr. 2003.</li> | | <li> J. MADEJSKI: Rozmowa, czyli powieść. „Pogranicza” 2002 nr 4, przedr. w tegoż: Zamieszanie. Kr. 2003.</li> |
| <li> M. ORSKI: O literaturze i ludziach. „Odra” 2003 nr 5.</li> | | <li> M. ORSKI: O literaturze i ludziach. „Odra” 2003 nr 5.</li> |
| + | <li> P. ZAWADZKI: Alfabet Stanisława Beresia. „Twórczość” 2003 nr 4.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 236: |
Linia 244: |
| <ul> | | <ul> |
| <li> U. GLENSK: Literat i rzemieślnik. „Nowe Książ.” 2016 nr 3.</li> | | <li> U. GLENSK: Literat i rzemieślnik. „Nowe Książ.” 2016 nr 3.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Gajcy=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> J. CIEŚLAK: Lekkomyślność i bohaterstwo. „Rzeczpospolita” 2016 nr 272.</li> |
| + | <li> P. GOŹLIŃSKI: Przegryźcie Chrystusem Narodów. Tadeusz Gajcy na nowo. „Gaz. Wybor.” 2016 nr 264.</li> |
| + | <li> M. KRAKOWIAK: Kamień na szaniec. „Myśl Polska” 2017 nr 35/36.</li> |
| + | <li> T. ŁUBIEŃSKI: Poezja przeciwko ideologii. „Nowe Książ.” 2016 nr 12.</li> |
| + | <li> J. ŁUKASIEWICZ: Notatki literackie. Polityka i wrażliwość. „Odra” 2017 nr 6.</li> |
| + | <li> A. MIKSA: Brylant rzucony na szaniec. „Myśl Polska” 2017 nr 25/26.</li> |
| + | <li> P. PIENIĄŻEK: Kolumb odkryty. „Twórczość” 2017 nr 6.</li> |
| + | <li> P.M. SOBCZAK: Portret Kolumba. „Tygiel Kultury” 2017 nr 1.</li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |