|
|
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) |
Linia 7: |
Linia 7: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzony 27 lipca 1958 w Mysłowicach; syn Józefa Szymutki i Marii z domu Otkowicz. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Mysłowicach. Po zdaniu matury w 1977 studiował polonistykę na Uniwersytecie Śląskim (UŚl.). W 1980 otrzymał srebrną odznakę im. M. Kopernika „Primus Inter Pares”. Debiutował w 1981 recenzją powieści S. Piskora pt. ''Ruchomy kraj'', zamieszczoną w dwutygodniku „Poglądy” (nr 8). W tymże roku uzyskał magisterium, wyróżnione Nagrodą Specjalną Sekretarza Naukowego PAN, i rozpoczął pracę w Zakładzie Historii Literatury Poromantycznej Instytutu Literatury i Kultury Polskiej (od 1991 Instytut Nauk o Literaturze Polskiej, od 2005 im. I. Opackiego) na UŚl. W badaniach naukowych zajął się literaturą polską XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Teodora Parnickiego. Odbył staże naukowe w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (1 X 1984–15 II 1985) i w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie (16 II–30 VI 1994). Rozprawy i eseje publikował m.in. w czasopismach: „Pamiętnik Literacki” (1990, 1994, 1997, 2010), „Ruch Literacki” (1991, 1994, 1997), „FA-art” (1995–2005, z przerwami), „Opcje” (1996, 2002–2004, 2008, 2009), „Res Publica Nowa” (1995–1999), „Śląsk” (1996, 1999, 2000, 2003, 2008; w 1999–2000 redaktor Działu Krytyki i Eseju). W 1991 na podstawie rozprawy ''Wielość i wielkość. O końcu „Zgody Narodów” Parnickiego'' doktoryzował się na UŚl. (promotor prof. Tadeusz Bujnicki), po czym otrzymał stanowisko adiunkta. W 1997 współtworzył Towarzystwo Literackie im. T. Parnickiego, którego do 2001 był prezesem. Stopień doktora habilitowanego uzyskał na UŚl. w 1999 na podstawie dysertacji ''Rzeczywistość jako zwątpienie w literaturze i literaturoznawstwie''. W 2002 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego na UŚl., a w 2007 tytuł naukowy profesora. Został czterokrotnie wyróżniony nagrodą Rektora UŚl.: w 1986 nagrodą III stopnia, w 2000 i 2001 nagrodą II stopnia, a w 2007 nagrodą I stopnia.</p> | + | <p>Urodzony 27 lipca 1958 w Mysłowicach; syn Józefa Szymutki i Marii z domu Otkowicz. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Mysłowicach. Po zdaniu matury w 1977 studiował polonistykę na Uniwersytecie Śląskim (UŚl.). W 1980 otrzymał srebrną odznakę im. M. Kopernika „Primus Inter Pares”. Debiutował w 1981 recenzją powieści S. Piskora pt. ''Ruchomy kraj'', zamieszczoną w dwutygodniku „Poglądy” (nr 8). W tymże roku uzyskał magisterium, wyróżnione Nagrodą Specjalną Sekretarza Naukowego PAN, i rozpoczął pracę w Zakładzie Historii Literatury Poromantycznej Instytutu Literatury i Kultury Polskiej (od 1991 Instytut Nauk o Literaturze Polskiej, od 2005 im. I. Opackiego) na UŚl. W badaniach naukowych zajął się literaturą polską XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Teodora Parnickiego. Odbył staże naukowe w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (1 X 1984–15 II 1985) i w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie (16 II–30 VI 1994). Rozprawy i eseje publikował m.in. w czasopismach: „Pamiętnik Literacki” (1990, 1994, 1997, 2010), „Ruch Literacki” (1991, 1994, 1997), „FA-art” (1995–2005, z przerwami), „Opcje” (1996, 2002–2004, 2008, 2009), „Res Publica Nowa” (1995–1999), „Śląsk” (1996, 1999, 2000, 2003, 2008; w 1999–2000 redaktor Działu Krytyki i Eseju). W 1991 na podstawie rozprawy ''Wielość i wielkość. O końcu „Zgody Narodów” Parnickiego'' doktoryzował się na UŚl. (promotor prof. Tadeusz Bujnicki), po czym otrzymał stanowisko adiunkta. W 1997 współtworzył Towarzystwo Literackie im. T. Parnickiego, którego do 2001 był prezesem. Pracował wiele lat nad przypisami do powieści Parnickiego ''Słowa i ciała'', których nie ukończył. Stopień doktora habilitowanego uzyskał na UŚl. w 1999 na podstawie dysertacji ''Rzeczywistość jako zwątpienie w literaturze i literaturoznawstwie''. W 2002 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego na UŚl., a w 2007 tytuł naukowy profesora. Został czterokrotnie wyróżniony nagrodą Rektora UŚl.: w 1986 nagrodą III stopnia, w 2000 i 2001 nagrodą II stopnia, a w 2007 nagrodą I stopnia.</p> |
| <p>Zawarł związek małżeński z Alicją Płachtą, księgową. Zmarł 18 lutego 2009 w Mysłowicach; pochowany na tamtejszym cmentarzu.</p> | | <p>Zawarł związek małżeński z Alicją Płachtą, księgową. Zmarł 18 lutego 2009 w Mysłowicach; pochowany na tamtejszym cmentarzu.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
Linia 20: |
Linia 20: |
| <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p> | | <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p> |
| <p class='comment'>Zawartość: Wstęp: Niewyrażalna i niedostępna rzeczywistość. — Cz. 1. Powieść historyczna i spór o byt. (Krytycznoliteracka recepcja powieści historycznej w latach 1945–1960). — Cz. 2. Rzeczywistość w poezji: Lechoń: niezgoda na literackość; Broniewski: niezgoda na rzeczywistość. — Cz. 3. Literatura popularna wobec rzeczywistości: Meta(?)fizyka baronowej [K.] Blixen; Nadzieja nazywa się [W.] Wharton. — Cz. 4. Rzeczywistość w wielkiej literaturze: Wielkość Gombrowicza: śmierć w „Zbrodni z premedytacją”; Rzeczywistość Joyce’a; Parnicki: między historią i literaturą. — Cz. 5. Rzeczywistość w literaturoznawstwie: Ciało profesora Sławińskiego; Poststrukturalizm — poststrukturalizmem, ale …</p> | | <p class='comment'>Zawartość: Wstęp: Niewyrażalna i niedostępna rzeczywistość. — Cz. 1. Powieść historyczna i spór o byt. (Krytycznoliteracka recepcja powieści historycznej w latach 1945–1960). — Cz. 2. Rzeczywistość w poezji: Lechoń: niezgoda na literackość; Broniewski: niezgoda na rzeczywistość. — Cz. 3. Literatura popularna wobec rzeczywistości: Meta(?)fizyka baronowej [K.] Blixen; Nadzieja nazywa się [W.] Wharton. — Cz. 4. Rzeczywistość w wielkiej literaturze: Wielkość Gombrowicza: śmierć w „Zbrodni z premedytacją”; Rzeczywistość Joyce’a; Parnicki: między historią i literaturą. — Cz. 5. Rzeczywistość w literaturoznawstwie: Ciało profesora Sławińskiego; Poststrukturalizm — poststrukturalizmem, ale …</p> |
− | <li> [[#Nagrobek ciotki Cili|Nagrobek ciotki Cili]]. [Eseje]. Katow.: Wydawn. UŚl. 2001, 97 s. ''Bibliotheca Alia Universa'',t.1.</li> | + | <li> [[#Nagrobek ciotki Cili|Nagrobek ciotki Cili]]. [Eseje]. Katow.: Wydawn. UŚl. 2001, 97 s. ''Bibliotheca Alia Universa'', t.1.</li> |
− | <p class='comment'>Literacka Nagroda „Solidarności” w 2002; nominacje do nagrody Śląski Wawrzyn Lit. w 2001 i do Nagrody Lit. Nike w 2002.</p> | + | <p class='comment'>Literacka Nagroda „Solidarności” w 2002; nominacje do nagrody Śląski Wawrzyn Lit. w 2001 i do Nagrody Lit. Nike w 2002, nagroda honorowa Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych w 2001, nagroda w dziedzinie eseju w konkursie Pol. Tow. Wydawców Książek w 2002.</p> |
| <p class='comment'>Zawartość: T. Sławek: Widok z okna. (Zamiast wstępu). — Nagrobek ciotki Cili; Moja babka, mój dziadek, nasza samotność; Chopcy z Cimoka. Opowieść nierozwojowa; Pożegnanie. — K. Uniłowski: Zamiast posłowia. — Kilka jednak jeszcze słów od autora.</p> | | <p class='comment'>Zawartość: T. Sławek: Widok z okna. (Zamiast wstępu). — Nagrobek ciotki Cili; Moja babka, mój dziadek, nasza samotność; Chopcy z Cimoka. Opowieść nierozwojowa; Pożegnanie. — K. Uniłowski: Zamiast posłowia. — Kilka jednak jeszcze słów od autora.</p> |
| <p class='comment'>Przekł. niem. eseju Moja babka, mój dziadek, nasza samotność: Meine Grossmutter, mein Grossvater, unsere Einsamkeit. „FA-art”. Vierteljahreszeitschrift für Literatur. Sondernummer zur Frankfurter Buchmesse 1998.</p> | | <p class='comment'>Przekł. niem. eseju Moja babka, mój dziadek, nasza samotność: Meine Grossmutter, mein Grossvater, unsere Einsamkeit. „FA-art”. Vierteljahreszeitschrift für Literatur. Sondernummer zur Frankfurter Buchmesse 1998.</p> |
Linia 28: |
Linia 28: |
| <li> [[#Po co literatura jeszcze jest?|Po co literatura jeszcze jest?]] Pisma rozproszone. Wybór, oprac. i posł.: G. Olszański i M. Jochemczyk. Katow.: Wydawn. UŚl. 2013, 277 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 3101.</li> | | <li> [[#Po co literatura jeszcze jest?|Po co literatura jeszcze jest?]] Pisma rozproszone. Wybór, oprac. i posł.: G. Olszański i M. Jochemczyk. Katow.: Wydawn. UŚl. 2013, 277 s. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 3101.</li> |
| <p class='comment'>Zawartość: Zamiast wstępu… notatka o centrum. — Parnicki for ever: Czytanie Parnickiego (na przykładzie „Słowa i ciała”); Parnicki — ostatni pisarz bytu; Teodor Parnicki w Mysłowicach i Katowicach; Teodor Parnicki for ever; O dziennikach Teodora Parnickiego; Mistyka Teodora Parnickiego; Na czym utknąłem? Pokaz bezradnej lektury „Słowa i ciała”. — Przestrzenie teorii: Po co literatura jeszcze jest? Na motywach książek Janusza Sławińskiego „Przypadki poezji” i „Miejsce interpretacji”; Bycie humanistą. O artykułach Janusza Sławińskiego w „Tekstach” (1972–1981); Wokół „Tekstów i tekstów” Janusza Sławińskiego. — Przestrzenie poezji: Lechoń o pogrzebie Słowackiego; Symbolizm, egocentryzm, historia. („Lustro” Wacława Iwaniuka); Poezja i nic. — Post scriptum do napisanej kiedyś książki: Zaczyn; Gdzie się podział Karol? Między jednostkowym a społecznym. — Wywiady: W poszukiwaniu (straconej tożsamości?). Ze Stefanem Szymutko rozmawiał M. Kubik; Ciotka Cila idzie do Europy. Ze Stefanem Szymutko rozmowę przeprowadziła W. Konopelska; „Nie wynokwiać”. Ze Stefanem Szymutko rozmawiali A. Musialik i H. Grzonka. — Zawsze fragmenty [wyimki z różnych tekstów]. — M. Jachemczyk, G. Olszański: Po co literatura jeszcze jest! [Posł.].</p> | | <p class='comment'>Zawartość: Zamiast wstępu… notatka o centrum. — Parnicki for ever: Czytanie Parnickiego (na przykładzie „Słowa i ciała”); Parnicki — ostatni pisarz bytu; Teodor Parnicki w Mysłowicach i Katowicach; Teodor Parnicki for ever; O dziennikach Teodora Parnickiego; Mistyka Teodora Parnickiego; Na czym utknąłem? Pokaz bezradnej lektury „Słowa i ciała”. — Przestrzenie teorii: Po co literatura jeszcze jest? Na motywach książek Janusza Sławińskiego „Przypadki poezji” i „Miejsce interpretacji”; Bycie humanistą. O artykułach Janusza Sławińskiego w „Tekstach” (1972–1981); Wokół „Tekstów i tekstów” Janusza Sławińskiego. — Przestrzenie poezji: Lechoń o pogrzebie Słowackiego; Symbolizm, egocentryzm, historia. („Lustro” Wacława Iwaniuka); Poezja i nic. — Post scriptum do napisanej kiedyś książki: Zaczyn; Gdzie się podział Karol? Między jednostkowym a społecznym. — Wywiady: W poszukiwaniu (straconej tożsamości?). Ze Stefanem Szymutko rozmawiał M. Kubik; Ciotka Cila idzie do Europy. Ze Stefanem Szymutko rozmowę przeprowadziła W. Konopelska; „Nie wynokwiać”. Ze Stefanem Szymutko rozmawiali A. Musialik i H. Grzonka. — Zawsze fragmenty [wyimki z różnych tekstów]. — M. Jachemczyk, G. Olszański: Po co literatura jeszcze jest! [Posł.].</p> |
− | <p class='comment'>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych: Cienie i blaski Helikonu na Marszałkowskiej. W: W kręgu dwudziestowiecznego realizmu. Katow. 1983 s. 91–108. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 612 [dot. M. Białoszewskiego]. — Koniec porozumienia z odbiorcą. (O odmianie powieści historycznej stworzonej przez Teodora Parnickiego). W: Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Katow. 1987 s. 116–138. — Publicystyka wobec powieściopisarstwa w twórczości Teodora Parnickiego. „Ruch Lit.” 1987 nr 4/5 s. 309–322. — Poetyka powieści historycznych Teodora Jeske-Choińskiego. W: Między krytyką a prozą artystyczną pozytywizmu i modernizmu. Katow. 1988 s. 81–101. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 911. — Pozorna nonszalancja. (O „Torpedzie czasu” Antoniego Słonimskiego). W: Skamander. T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Katow. 1988 s. 133–143. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''.,880''.'' — Historia w poezji Lechonia. W: Skamander. T. 8. Szkice i interpretacje. Katow. 1991 s. 27–46. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 1170. — Od bytu do romansu. Krytycznoliteracka recepcja powieści historycznej w latach 1945–1956. W: Cezury i przełomy. Studia o literaturze polskiej XX wieku. Katow. 1994 s. 48–83. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 1371. — Źródło, czyli tekstu historii ciąg dalszy. Na przykładzie „Końca Zgody Narodów” Teodora Parnickiego. „Pam. Lit.” 1994 z. 2 s. 62–94. — Konwencjonalizacja i problemy lektury. O poezji Jana Lechonia. W: „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny…”. Topika polskiej współczesnej poezji emigracyjnej. Łódź 1995 s. 151–179. — Poezja i kibel. W: Stare i nowe w literaturze najnowszej. Bydg. 1996 s. 130–139 [dot. W. Broniewski: Rozmowa z Historią]. — Parnicki: między historią a literaturą. Od „Aecjusza ostatniego Rzymianina” do „Słowa i ciała”. „Pam. Lit.” 1997 z. 1 s. 79–94. — Poza pociechą logosu. W stronę interpretacji „Słowa i ciała”. W: Świat Parnickiego. Materiały z konferencji. Wr. 1999 s. 49–57. — Dzieło literackie jako wyzwanie dla teorii literatury. „FA-art” 2001 nr 3 s. 24–35.</p> | + | <p class='block'>Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych: Cienie i blaski Helikonu na Marszałkowskiej. W: W kręgu dwudziestowiecznego realizmu. Katow. 1983 s. 91–108. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 612 [dot. M. Białoszewskiego]. — Koniec porozumienia z odbiorcą. (O odmianie powieści historycznej stworzonej przez Teodora Parnickiego). W: Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Katow. 1987 s. 116–138. — Publicystyka wobec powieściopisarstwa w twórczości Teodora Parnickiego. „Ruch Lit.” 1987 nr 4/5 s. 309–322. — Poetyka powieści historycznych Teodora Jeske-Choińskiego. W: Między krytyką a prozą artystyczną pozytywizmu i modernizmu. Katow. 1988 s. 81–101. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 911. — Pozorna nonszalancja. (O „Torpedzie czasu” Antoniego Słonimskiego). W: Skamander. T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Katow. 1988 s. 133–143. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''.,880''.'' — Historia w poezji Lechonia. W: Skamander. T. 8. Szkice i interpretacje. Katow. 1991 s. 27–46. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 1170. — Od bytu do romansu. Krytycznoliteracka recepcja powieści historycznej w latach 1945–1956. W: Cezury i przełomy. Studia o literaturze polskiej XX wieku. Katow. 1994 s. 48–83. ''Pr. Nauk. UŚl. w Katow''., 1371. — Źródło, czyli tekstu historii ciąg dalszy. Na przykładzie „Końca Zgody Narodów” Teodora Parnickiego. „Pam. Lit.” 1994 z. 2 s. 62–94. — Konwencjonalizacja i problemy lektury. O poezji Jana Lechonia. W: „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny…”. Topika polskiej współczesnej poezji emigracyjnej. Łódź 1995 s. 151–179. — Poezja i kibel. W: Stare i nowe w literaturze najnowszej. Bydg. 1996 s. 130–139 [dot. W. Broniewski: Rozmowa z Historią]. — Parnicki: między historią a literaturą. Od „Aecjusza ostatniego Rzymianina” do „Słowa i ciała”. „Pam. Lit.” 1997 z. 1 s. 79–94. — Poza pociechą logosu. W stronę interpretacji „Słowa i ciała”. W: Świat Parnickiego. Materiały z konferencji. Wr. 1999 s. 49–57. — Dzieło literackie jako wyzwanie dla teorii literatury. „FA-art” 2001 nr 3 s. 24–35.</p> |
| </ol> | | </ol> |
| </div id='primary'> | | </div id='primary'> |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)== | | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
Linia 52: |
Linia 53: |
| <li> M. KŁOSIŃSKI: Stefan Szymutko i symulakry; D. MATUSZEK: Stefan muzykant; F. MAZURKIEWICZ: Melancholia Stefana Szymutki. „FA-art” 2012 nr 1/2.</li> | | <li> M. KŁOSIŃSKI: Stefan Szymutko i symulakry; D. MATUSZEK: Stefan muzykant; F. MAZURKIEWICZ: Melancholia Stefana Szymutki. „FA-art” 2012 nr 1/2.</li> |
| <li> M. KISIEL: Marzenie i śmierć. O Stefanie Szymutko. W tegoż: Critica varia. Katow. 2013.</li> | | <li> M. KISIEL: Marzenie i śmierć. O Stefanie Szymutko. W tegoż: Critica varia. Katow. 2013.</li> |
| + | <li> A. HELLICH: Papieros Profesora Szymutki. Powst. 2015 [on-line] [dostęp 23 grudnia 2017]. Dostępny w Internecie: [http://niewinni-czarodzieje.pl/papieros-profesora-szymutki http://niewinni-czarodzieje.pl/papieros-profesora-szymutki].</li> |
| + | <li> TENŻE: Problem czasu i tożsamości w eseju autobiograficznym (Stefan Szymutko, Ryszard Przybylski). „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia Poetica” 2016 [nr] 4.</li> |
| + | <li> Ł. ŻUREK: Praktyki filologiczne Stefana Szymutki. „Zag. Rodzaj. Lit.” 2016 z. 4.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 89: |
Linia 93: |
| <li> K. ĆWIKLAK: Tożsamość człowieka Uniwersytetu. Nagrobek ciotki Cili. „Studia Pedag.-Artyst.” 2006 t. 6.</li> | | <li> K. ĆWIKLAK: Tożsamość człowieka Uniwersytetu. Nagrobek ciotki Cili. „Studia Pedag.-Artyst.” 2006 t. 6.</li> |
| <li> E. DUTKA: Śląsk jako doświadczenie. „Opcje” 2011 nr 3 [dot. też: A. Nawarecki: Lajerman].</li> | | <li> E. DUTKA: Śląsk jako doświadczenie. „Opcje” 2011 nr 3 [dot. też: A. Nawarecki: Lajerman].</li> |
| + | <li> Ł. ŻUREK: Filologiczne interpretacje przestrzeni Śląska: „Nagrobek ciotki Cili” Stefana Szymutki oraz „Wokół [!] tradycji. Śląskie szkice oikologiczne” Mariusza Jochemczyka. „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2017 [t.] 11. </li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 104: |
Linia 110: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> W. RUSINEK: Nagrobek Stefana Szymutki. „FA-art.” 2014 nr 4.</li> | + | <li> W. RUSINEK: Nagrobek Stefana Szymutki. „FA-art” 2014 nr 4.</li> |
| <li> K. ZYCH: Po co lektura jeszcze jest? „Nowe Książ.” 2014 nr 6.</li> | | <li> K. ZYCH: Po co lektura jeszcze jest? „Nowe Książ.” 2014 nr 6.</li> |
| </ul> | | </ul> |