|
|
Linia 7: |
Linia 7: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzona 12 lipca 1979 w Warszawie; córka Krzysztofa Chutnika, muzyka, i Grażyny z Ziębów. Uczyła się od 1994 w Liceum Księgarskim im. S. Żeromskiego w Warszawie. W latach szkolnych należała do Klubu Ludzi Artystycznie Niewyżytych (KLAN), prowadzonego przez Danutę Wawiłow; zaczęła wówczas pisać wiersze; debiutowała w 1995 utworem pt. ''Wdech wydech'' I… na łamach „Biuletynu Literackiego” (nr 11). Włączyła się w akcje ruchów feministycznych i anarchofeministycznych. Działała jako wolontariuszka w Amnesty International. Po zdaniu matury studiowała od 1999 kulturoznawstwo w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (IKP UW). Równocześnie do 2002 uczęszczała na Podyplomowe Interdyscyplinarne Studia Nad Tożsamością Płciową w Kulturze i Społeczeństwie Gender Studies w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. W 2001 została członkinią nieformalnej grupy Porozumienie Kobiet 8 Marca, organizującej w Warszawie demonstracje feministyczne (manify). W 2004 uzyskała magisterium ze specjalizacją animacja kultury i następnie przez jeden semestr kontynuowała naukę na Podyplomowym Studium Laboratorium Reportażu w Instytucie Dziennikarstwa UW. W 2004–05 prowadziła własną audycję o tematyce kobiecej pt. ''Gejzer ''w Radiu 94 (obecnie Antyradio). Współpracowała jako dziennikarka i publicystka m.in. z pismami „Zadra” (2003–06), „Laifstyle” (2005–06), „Życie Warszawy” (w 2006–08 autorska kolumna). W 2006 uczęszczała do Mazowieckiej Szkoły Edukacji Pozarządowej dla Kobiet. W tymże roku była współzałożycielką, stawiającej sobie za cel poprawę sytuacji matek w Polsce, Fundacji MaMa, której została prezeską; w 2009 w związku z aktywnością w tej dziedzinie została laureatką Społecznego Nobla Ashoki (Ashoka Fellowship), przyznawanego przez Ashoka — Międzynarodowe Stowarzyszenie Innowatorów Społecznych (Ashoka Innovators for the Public), a w 2011 otrzymała nagrodę Fundacji Polcul (Australia). Teksty publicystyczne ogłaszała na stronach internetowych od 2005: www.fundacjamama.pl i www.kulturaliberalna.pl oraz www.genderindex.pl (2006–07), multikulti.pl (2007). Współpracowała w 2006–07 z Fundacją Feminoteka, w której była m.in. koordynatorką do spraw szkoleń, a w 2007 przez pół roku zajmowała się internetowym projektem — Muzeum Historii Kobiet. Ukończyła w 2007 kurs przewodnicki PTTK i oprowadzała wycieczki po Warszawie; przygotowała w tym czasie autorskie trasy śladami znanych kobiet, które opisała później w dwujęzycznym bedekerze ''Warszawa kobiet''. ''Warsaw of women'' (2011). Podejmowała różne dodatkowe prace zarobkowe, m.in. szatniarki na giełdzie minerałów, didżeja w klubach, zarobkowała robieniem piercingu i dredów. W 2007–08 prowadziła warsztaty dla dzieci w Ośrodku Kultury Ochoty. W 2008 ogłosiła swój debiut prozatorski pt. ''Kieszonkowy atlas kobiet'' (do powieści tej weszły także teksty publikowane od 2005 na portalu Feminoteki). W następnych latach pisała również utwory dramatyczne i dla dzieci. Zaczęła równocześnie drukować felietony, głównie na tematy społeczne, zwłaszcza dotyczące problemów kobiet, m.in. w pismach „Bluszcz” (2009–12), „Gaga” (2009–11), „Pani” (od 2009) „Polityka” (od 2009 co miesiąc w rubryce ''Kawiarnia literacka''), „Dziecko” (2011–12), „Chimera” (od 2012). Prowadziła w 2009–11 internetowy blog ''Krytycznym okiem'' (http://sylwiachutnik.blog.iwoman.pl/strona,1.html). Była w 2008 stypendystką Homines Urbani (programu Stowarzyszenia Willa Decjusza i Instytutu Książki), w 2009 Instytutu Books from Lithuania, w 2009–12 Fundacji Ashoka oraz w 2010: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Stołecznego Warszawy i Instytutu Goethego. W 2010 współpracowała z II Programem Polskiego Radia, uczestnicząc w cyklicznej audycji ''Między słowami. ''W 2013 podjęła studia doktoranckie w IKP UW. Od tegoż roku publikowała felietony w dodatku „Gazety Wyborczej”, „Stołeczna”. W 2014-16 występowała z Anną Kałużą i Karoliną Sulej w programie literackim ''Cappuccino z książką'', nadawanym przez kanał Telewizji Polskiej Kultura oraz wspólnie z K. Sulej publikowała omówienia recenzowanych tam książek w dodatku „Gazety Wyborczej”, „Wysokie Obcasy”. W 2014 została członkinią ZLP. W 2016 była kuratorką Apostrofu, Międzynarodowego Festiwalu Literatury w Warszawie. W kwietniu 2016 zaczęła prowadziłć z K. Sulej videoblog na YouTube pt. Barłóg literacki.</p> | + | <p>Urodzona 12 lipca 1979 w Warszawie; córka Krzysztofa Chutnika, muzyka, i Grażyny z Ziębów. Uczyła się od 1994 w Liceum Księgarskim im. S. Żeromskiego w Warszawie. W latach szkolnych należała do Klubu Ludzi Artystycznie Niewyżytych (KLAN), prowadzonego przez Danutę Wawiłow; zaczęła wówczas pisać wiersze; debiutowała w 1995 utworem pt. ''Wdech wydech'' I… na łamach „Biuletynu Literackiego” (nr 11). Włączyła się w akcje ruchów feministycznych i anarchofeministycznych. Działała jako wolontariuszka w Amnesty International. Po zdaniu matury studiowała od 1999 kulturoznawstwo w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (IKP UW). Równocześnie do 2002 uczęszczała na Podyplomowe Interdyscyplinarne Studia Nad Tożsamością Płciową w Kulturze i Społeczeństwie Gender Studies w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. W 2001 została członkinią nieformalnej grupy Porozumienie Kobiet 8 Marca, organizującej w Warszawie demonstracje feministyczne (manify). W 2004 uzyskała magisterium ze specjalizacją animacja kultury i następnie przez jeden semestr kontynuowała naukę na Podyplomowym Studium Laboratorium Reportażu w Instytucie Dziennikarstwa UW. W 2004–05 prowadziła własną audycję o tematyce kobiecej pt. ''Gejzer ''w Radiu 94 (obecnie Antyradio). Współpracowała jako dziennikarka i publicystka m.in. z pismami „Zadra” (2003–06), „Laifstyle” (2005–06), „Życie Warszawy” (w 2006–08 autorska kolumna). W 2006 uczęszczała do Mazowieckiej Szkoły Edukacji Pozarządowej dla Kobiet. W tymże roku była współzałożycielką, stawiającej sobie za cel poprawę sytuacji matek w Polsce, Fundacji MaMa, której została prezeską; w 2009 w związku z aktywnością w tej dziedzinie została laureatką Społecznego Nobla Ashoki (Ashoka Fellowship), przyznawanego przez Ashoka — Międzynarodowe Stowarzyszenie Innowatorów Społecznych (Ashoka Innovators for the Public), a w 2011 otrzymała nagrodę Fundacji Polcul (Australia). Teksty publicystyczne ogłaszała na stronach internetowych od 2005: www.fundacjamama.pl i www.kulturaliberalna.pl oraz www.genderindex.pl (2006–07), multikulti.pl (2007). Współpracowała w 2006–07 z Fundacją Feminoteka, w której była m.in. koordynatorką do spraw szkoleń, a w 2007 przez pół roku zajmowała się internetowym projektem — Muzeum Historii Kobiet. Ukończyła w 2007 kurs przewodnicki PTTK i oprowadzała wycieczki po Warszawie; przygotowała w tym czasie autorskie trasy śladami znanych kobiet, które opisała później w dwujęzycznym bedekerze ''Warszawa kobiet''. ''Warsaw of women'' (2011). Podejmowała różne dodatkowe prace zarobkowe, m.in. szatniarki na giełdzie minerałów, didżeja w klubach, zarobkowała robieniem piercingu i dredów. W 2007–08 prowadziła warsztaty dla dzieci w Ośrodku Kultury Ochoty. W 2008 ogłosiła swój debiut prozatorski pt. ''Kieszonkowy atlas kobiet'' (do powieści tej weszły także teksty publikowane od 2005 na portalu Feminoteki). W następnych latach pisała również utwory dramatyczne i dla dzieci. Zaczęła równocześnie drukować felietony, głównie na tematy społeczne, zwłaszcza dotyczące problemów kobiet, m.in. w pismach „Bluszcz” (2009–12), „Gaga” (2009–11), „Pani” (od 2009) „Polityka” (od 2009 co miesiąc w rubryce ''Kawiarnia literacka''), „Dziecko” (2011–12), „Chimera” (od 2012). Prowadziła w 2009–11 internetowy blog ''Krytycznym okiem''. Była w 2008 stypendystką Homines Urbani (programu Stowarzyszenia Willa Decjusza i Instytutu Książki), w 2009 Instytutu Books from Lithuania, w 2009–12 Fundacji Ashoka oraz w 2010: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Stołecznego Warszawy i Instytutu Goethego. W 2010 współpracowała z II Programem Polskiego Radia, uczestnicząc w cyklicznej audycji ''Między słowami. ''W 2013 podjęła studia doktoranckie w IKP UW. Od tegoż roku publikowała felietony w dodatku „Gazety Wyborczej”, „Stołeczna”. W 2014-16 występowała z Anną Kałużą i Karoliną Sulej w programie literackim ''Cappuccino z książką'', nadawanym przez kanał Telewizji Polskiej Kultura oraz wspólnie z K. Sulej publikowała omówienia recenzowanych tam książek w dodatku „Gazety Wyborczej”, „Wysokie Obcasy”. W 2014 została członkinią ZLP. W 2016 była kuratorką Apostrofu, Międzynarodowego Festiwalu Literatury w Warszawie. W kwietniu 2016 zaczęła prowadziłć z K. Sulej videoblog na YouTube pt. Barłóg literacki.</p> |
| <p>Ma syna Brunona (ur. 2003). Mieszka w Warszawie.</p> | | <p>Ma syna Brunona (ur. 2003). Mieszka w Warszawie.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
Linia 28: |
Linia 28: |
| <li> [Trzy] [[#III Furie|III Furie]]. [Utwór dramatyczny; współaut.:] M. Fertacz, M. Sikorska-Miszczuk. Praprem.: Reż.: M. Liber. Legnica, T. im. H. Modrzejewskiej, Scena na Piekarach 2011, toż TVP Kultura 2012. Por. poz. 2.</li> | | <li> [Trzy] [[#III Furie|III Furie]]. [Utwór dramatyczny; współaut.:] M. Fertacz, M. Sikorska-Miszczuk. Praprem.: Reż.: M. Liber. Legnica, T. im. H. Modrzejewskiej, Scena na Piekarach 2011, toż TVP Kultura 2012. Por. poz. 2.</li> |
| <p class='comment'>Na podstawie powieści „Dzidzia” [poz. 2] i na motywach wspomnień S. Dąmbskiego pt. „Egzekutor”. — Nagroda „Laur Konrada” oraz nagroda dziennikarzy i fotoreporterów na XIV Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katow. dla M. Libery w 2011, Nagroda Promocyjna im. K. Krzanowskiego na XLVII Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczec. w 2012 dla autorek tekstu.</p> | | <p class='comment'>Na podstawie powieści „Dzidzia” [poz. 2] i na motywach wspomnień S. Dąmbskiego pt. „Egzekutor”. — Nagroda „Laur Konrada” oraz nagroda dziennikarzy i fotoreporterów na XIV Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katow. dla M. Libery w 2011, Nagroda Promocyjna im. K. Krzanowskiego na XLVII Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczec. w 2012 dla autorek tekstu.</p> |
− | <li> [[#Warszawa kobiet Warsaw of women|Warszawa kobiet Warsaw of women]]. Zdjęcia: A. Grzelewska. Il.: A. Nowicka. Oprac. graf.: A. Niemierko. Tłum. na jęz. ang.: K. Nowakowska, M. Strzelecka, J. Jasińska. Wwa: Polityka Spółdz. Pracy 2011, 398 s. ''Bibl. „Polityki”.''</li> | + | <li> [[#Warszawa kobiet = Warsaw of women|Warszawa kobiet = Warsaw of women]]. Zdjęcia: A. Grzelewska. Il.: A. Nowicka. Oprac. graf.: A. Niemierko. Tłum. na jęz. ang.: K. Nowakowska, M. Strzelecka, J. Jasińska. Wwa: Polityka Spółdz. Pracy 2011, 398 s. ''Bibl. „Polityki”.''</li> |
| <p class='comment'>Przewodnik po Wwie śladami znanych kobiet.</p> | | <p class='comment'>Przewodnik po Wwie śladami znanych kobiet.</p> |
| <li> [[#Cwaniary|Cwaniary]]. [Powieść]. Wwa: Świat Książki — Weltbild Polska 2012, 239 s. ''Nowa Proza Pol.'' Wyd. nast.: Wwa: Świat Książki 2013. ''Nowa Proza Pol.''</li> | | <li> [[#Cwaniary|Cwaniary]]. [Powieść]. Wwa: Świat Książki — Weltbild Polska 2012, 239 s. ''Nowa Proza Pol.'' Wyd. nast.: Wwa: Świat Książki 2013. ''Nowa Proza Pol.''</li> |
Linia 134: |
Linia 134: |
| <li> M. MYKYTYSZYN: Dekonstrukcja marszałka. „Tyg. Wałbrzyski” 2011 nr 47.</li> | | <li> M. MYKYTYSZYN: Dekonstrukcja marszałka. „Tyg. Wałbrzyski” 2011 nr 47.</li> |
| <li> J. JOPEK: Audycja „Aleksandra”. Powst. 2012 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/138338.html.</li> | | <li> J. JOPEK: Audycja „Aleksandra”. Powst. 2012 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/138338.html.</li> |
− | <li> A. NOWAK: Fanki „dziadka” zrobione w jajo? Powst. 2012 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/147887.html.</li>
| |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 174: |
Linia 173: |
| [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] | | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| | | |
− | ===Warszawa kobiet Warsaw of women=== | + | ===Warszawa kobiet = Warsaw of women=== |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| <li> M. BARANOWSKA: Teraz warszawskie kobiety. „Nowe Książ.” 2011 nr 7.</li> | | <li> M. BARANOWSKA: Teraz warszawskie kobiety. „Nowe Książ.” 2011 nr 7.</li> |
− | <li> J. ERBEL: Warszawa jest kobietą – więc ja jestem Warszawą. Powst. 2011 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.krytykapolityczna.pl/Serwiskulturalny/ErbelWarszawajestkobieta-wiecjajestemWarszawa/menuid-431.html.</li>
| |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
Linia 223: |
Linia 221: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
− | <li> Ł. BADULA: Wanda: Wiła wianki i rzucała się do wody. Powst. 2013 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://kulturaonline.pl/wanda,wila,wianki,i,rzucala,sie,do,wody,tytul,artykul,15862.html.</li> | + | <li> Ł. BADULA: Wanda: Wiła wianki i rzucała się do wody. Powst. 2013 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/165386.html?josso_assertion_id=D3CAA3F74B82CFD6</li> |
| <li> Ł. DREWNIAK: Wanda zwana rybką. „Dz. Pol.” [on-line] 2013 nr z 4 VII [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.dziennikpolski24.pl/artykul/3257654,wanda-zwana-rybka,id,t.html.</li> | | <li> Ł. DREWNIAK: Wanda zwana rybką. „Dz. Pol.” [on-line] 2013 nr z 4 VII [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.dziennikpolski24.pl/artykul/3257654,wanda-zwana-rybka,id,t.html.</li> |
| <li> T. KACZOROWSKI: Wanda, co nie chciała Niemca. Powst. 2013 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/165955.html.</li> | | <li> T. KACZOROWSKI: Wanda, co nie chciała Niemca. Powst. 2013 [on-line] [dostęp 12 stycznia 2015]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/165955.html.</li> |