|
|
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) |
Linia 7: |
Linia 7: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzony 9 lutego 1954 w Pyskowicach; syn Karola Kaczmarka, ślusarza-mechanika, i Marii z Oleszków. W 1969-74 uczęszczał do Technikum Kolejowego w Gliwicach. Po zdaniu matury studiował filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL); w 1978 otrzymał tam magisterium. W 1979 debiutował artykułem, napisanym na podstawie pracy magisterskiej pt. ''Polska batalia o [P.] Claudela'', opublikowanym na łamach „Summarium. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego KUL” (nr 8). W tymże roku został zatrudniony na KUL w Katedrze Dramatu i Teatru na stanowisku asystenta-stażysty, a od 1980 asystenta. Podjął badania nad polskim i europejskim dramatem i teatrem religijnym w XIX i XX w. W 1982 i 1986 przebywał na miesięcznych stypendiach naukowych na Université de Génève w Szwajcarii. W 1986 doktoryzował się na KUL na podstawie rozprawy pt. ''Recepcja chrześcijańskiego wymiaru dramatu i teatru Claudela w Polsce'' (promotor prof. Irena Sławińska). W 1987 wyjechał na miesięczne stypendium do Paryża na zaproszenie Société Paul Claudel, którego od 1983 był członkiem. W 1988 otrzymał stanowisko adiunkta. W 1991 przebywał na miesięcznym stypendium Université Louvain–la Neuve w Belgii. W 1999 habilitował się na podstawie rozprawy pt. ''Złamane pieczęcie Księgi. Inspiracje biblijne w dramaturgii Młodej Polski.'' W 2000 otrzymał tytuł doktora habilitowanego, a w 2001 stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL. Od 2000 kierował Katedrą Dramatu i Teatru KUL. W 2006 ponownie przebywał przez miesiąc na stypendium Université Louvain w Belgii. Został członkiem wielu stowarzyszeń, m. in. Wydziału Historyczno-Filologicznego Towarzystwa Naukowego KUL (od 1993; od 2007 członek korespondent), Société Internationale d’Histoire Comparée du Théâtre, de l’Opéra et du Ballet w Paryżu (od 1995). W 2003-08 był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej KUL. W 2008 otrzymał tytuł naukowy profesora i od tegoż roku do 2016 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Nauk Humanistycznych KUL. Odbywał wielokrotnie podróże do Włoch, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i Kanady.</p> | + | <p>Urodzony 9 lutego 1954 w Pyskowicach; syn Karola Kaczmarka, ślusarza-mechanika, i Marii z Oleszków. W 1969-74 uczęszczał do Technikum Kolejowego w Gliwicach. Po zdaniu matury studiował filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL); w 1978 otrzymał tam magisterium. W 1979 debiutował artykułem, napisanym na podstawie pracy magisterskiej pt. ''Polska batalia o [P.] Claudela'', opublikowanym na łamach „Summarium. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego KUL” (nr 8). W tymże roku został zatrudniony na KUL w Katedrze Dramatu i Teatru na stanowisku asystenta-stażysty, a od 1980 asystenta. Podjął badania nad polskim i europejskim dramatem i teatrem religijnym w XIX i XX w. W 1982 i 1986 przebywał na miesięcznych stypendiach naukowych na Université de Génève w Szwajcarii. W 1986 doktoryzował się na KUL na podstawie rozprawy pt. ''Recepcja chrześcijańskiego wymiaru dramatu i teatru Claudela w Polsce'' (promotor prof. Irena Sławińska). W 1987 wyjechał na miesięczne stypendium do Paryża na zaproszenie Société Paul Claudel, którego od 1983 był członkiem. W 1988 otrzymał stanowisko adiunkta. W 1991 przebywał na miesięcznym stypendium Université Louvain–la Neuve w Belgii. W 1999 habilitował się na podstawie rozprawy pt. ''Złamane pieczęcie Księgi. Inspiracje biblijne w dramaturgii Młodej Polski.'' W 2000 otrzymał tytuł doktora habilitowanego, a w 2001 stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL. Od 2002 kierował Katedrą Dramatu i Teatru KUL. W 2006 ponownie przebywał przez miesiąc na stypendium Université Louvain w Belgii. Został członkiem wielu stowarzyszeń, m. in. Wydziału Historyczno-Filologicznego Towarzystwa Naukowego KUL (od 1993; od 2007 członek korespondent), Société Internationale d’Histoire Comparée du Théâtre, de l’Opéra et du Ballet w Paryżu (od 1995). W 2003-08 był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej KUL. W 2008 otrzymał tytuł naukowy profesora i od tegoż roku do 2016 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Nauk Humanistycznych KUL. Odbywał wielokrotnie podróże do Włoch, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i Kanady.</p> |
| <p>W 1977 ożenił się z Teresą Kotulską, polonistką; mają dwoje dzieci: Łukasza (ur. 1979) i Andrzeja (ur. 1986). Mieszka w Lublinie.</p> | | <p>W 1977 ożenił się z Teresą Kotulską, polonistką; mają dwoje dzieci: Łukasza (ur. 1979) i Andrzeja (ur. 1986). Mieszka w Lublinie.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
Linia 16: |
Linia 16: |
| <ol> | | <ol> |
| | | |
− | <li> Claudel w Polsce. Chrześcijańskie perspektywy interpretacji dramatu i teatru. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1989, 258 s. KUL Wydz. Nauk Hum''.''</li> | + | <li> [[#Claudel w Polsce|Claudel w Polsce]]. Chrześcijańskie perspektywy interpretacji dramatu i teatru. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1989, 258 s. KUL Wydz. Nauk Hum''.''</li> |
| <p class='comment'>Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.</p> | | <p class='comment'>Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.</p> |
− | <li> Wezwani do nadziei. Religia – ateizm – wiara w dramacie współczesnym. Zarys problematyki. [Studium]. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1993, 174 s. KUL Wydz. Nauk. Hum.</li> | + | <li> [[#Wezwani do nadziei|Wezwani do nadziei]]. Religia – ateizm – wiara w dramacie współczesnym. Zarys problematyki. [Studium]. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1993, 174 s. KUL Wydz. Nauk. Hum.</li> |
| <li> [[#Złamane pieczęcie Księgi|Złamane pieczęcie Księgi]]. Inspiracje biblijne w dramaturgii Młodej Polski. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1999, 346 s''. ''KUL Wydz. Nauk. Hum.</li> | | <li> [[#Złamane pieczęcie Księgi|Złamane pieczęcie Księgi]]. Inspiracje biblijne w dramaturgii Młodej Polski. Lubl.: Red. Wydawn. KUL 1999, 346 s''. ''KUL Wydz. Nauk. Hum.</li> |
| <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p> | | <p class='comment'>Rozprawa habilitacyjna.</p> |
| <li> [[#Od kontestacji do relacji.|Od kontestacji do relacji.]] Człowiek wobec Boga w dramacie Młodej Polski. [Studium]. Lubl.: Wydawn. KUL 2007, 276 s'' .'' KUL Jana Pawła II. Wydz. Nauk Hum. Katedra Dramatu i Teatru KUL.</li> | | <li> [[#Od kontestacji do relacji.|Od kontestacji do relacji.]] Człowiek wobec Boga w dramacie Młodej Polski. [Studium]. Lubl.: Wydawn. KUL 2007, 276 s'' .'' KUL Jana Pawła II. Wydz. Nauk Hum. Katedra Dramatu i Teatru KUL.</li> |
− | <li> Przeniknąć człowieka. Chrześcijański horyzont dramatu i teatru XX wieku. [Studia]. Lubl.: Wydawn. KUL 2016, 417 s.</li> | + | <li> [[#Przeniknąć człowieka|Przeniknąć człowieka]]. Chrześcijański horyzont dramatu i teatru XX wieku. [Studia]. Lubl.: Wydawn. KUL 2016, 417 s. ''Opracowania i Teksty Dramatyczne'', t. 11.</li> |
− | <p class='comment'>Zawartość: Słowo wstępne. – W kręgu teorii i historii: Istota teatru w perspektywie chrześcijańskiej; Teatr wobec chrześcijaństwa. Szkic historyczny; Teatr: między religijnością a chrześcijaństwem. – Kondycja człowieka a teatr: Człowiek „zredukowany" w XX wieku. Zarys problemu; Teatr i dramat wobec „schyłku religii"; Religia – ateizm – wiara w teatrze XX wieku. – Perspektywy badawcze: Jak badać dramat i teatr chrześcijański; „Teodramatyka” w badaniach nad dramatem i teatrem; Preliminaria kerygmatycznej interpretacji dramatu i teatru. – Transformacje dramatu i teatru religijnego: Zakryte oblicze Ojca. Transformacje biblijnego obrazu Boga w dramacie Młodej Polski; Chrystus w dramaturgii Młodej Polski; Tęsknota za transcendencją w teatrze PRL-u; Teatr religijny w Polsce 1979-1989. – Analizy i interpretacje: Sąd nad Bogiem i człowiekiem: S. Wyspiański, „Sędziowie”; Wieczna agonia duszy: J. Kasprowicz, „Na Wzgórzu Śmierci”''; ''Między religijnym woluntaryzmen a wiarą: K.H. Rostworowski, „Judasz z Kariothu” i „Paweł z Tarsu''”; ''Spotkać Boga w człowieku. Jeszcze o „trylogii dramatycznej" Karola Wojtyły; „Kenoza''”'' Odysa. Romana Brandstaettera reinterpretacja antycznego mitu. – Zakończenie.</p> | + | <p class='comment'>Zawartość: Słowo wstępne. – W kręgu teorii i historii: Istota teatru w perspektywie chrześcijańskiej; Teatr wobec chrześcijaństwa. Szkic historyczny; Teatr: między religijnością a chrześcijaństwem. – Kondycja człowieka a teatr: Człowiek „zredukowany" w XX wieku. Zarys problemu; Teatr i dramat wobec „schyłku religii"; Religia - ateizm - wiara w teatrze XX wieku. – Perspektywy badawcze: Jak badać dramat i teatr chrześcijański; „Teodramatyka” w badaniach nad dramatem i teatrem; Preliminaria kerygmatycznej interpretacji dramatu i teatru. – Transformacje dramatu i teatru religijnego: Zakryte oblicze Ojca. Transformacje biblijnego obrazu Boga w dramacie Młodej Polski; Chrystus w dramaturgii Młodej Polski; Tęsknota za transcendencją w teatrze PRL-u; Teatr religijny w Polsce 1979-1989. – Analizy i interpretacje: Sąd nad Bogiem i człowiekiem: S. Wyspiański, „Sędziowie”; Wieczna agonia duszy: J. Kasprowicz, „Na Wzgórzu Śmierci”''; ''Między religijnym woluntaryzmen a wiarą: K.H. Rostworowski, „Judasz z Kariothu” i „Paweł z Tarsu''”; ''Spotkać Boga w człowieku. Jeszcze o „trylogii dramatycznej" Karola Wojtyły; „Kenoza''”'' Odysa. Romana Brandstaettera reinterpretacja antycznego mitu. – Zakończenie.</p> |
− | <p class='block'>Artykuły i rozprawy oraz bibliografie w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Polska batalia o [P.] Claudela. „Summarium. Spraw. TN KUL” 1979 nr 8 s. 185-201. – Teatr lubelski w latach 1896-1913. „Pam. Teatr.” 1984 z. 3/4 s. 561-570. – Dwa oblicza [P.] Claudela. W: Gdańsk teatralny. Historia i współczesność. Gdańsk 1988 s. 166-175. – O badaniu sacrum w dramacie. Na przykładzie Paula Claudela. W: Dramat i teatr sakralny. Lubl. 1988 s. 309-327. – Bibliografia Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1886-1986. Oprac. W. Kaczmarek. W: S. Fita: Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza 1886-1986. Wr. 1990 s. 169-200. – Formy i przejawy współczesnego teatru religijnego w Polsce (1979-1989). W: Wokół współczesnego dramatu i teatru religijnego w Polsce (1979-1989). Wr. 1993 s. 11-29. – Bibliografia prac Ireny Sławińskiej 1977-1993. „Rocz. Hum.” 1994 z. 1 s. 137-158, przedr. w: Świat jako spektakl. Lubl. 2003. – Teatr i „atrium spraw niebieskich”. I. Sławińskiej czytanie Norwida. „Studia Norwidiana” 1997-1998 [wyd. 1999] nr 15/16 s. 35-52. – Zakryte oblicze Ojca. Transformacje biblijnego obrazu Boga w dramacie Młodej Polski. W: Obraz Boga Ojca w kulturze. Lubl. 2000 s. 177-205. – Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939). W: Patrimoine Littéraire. Auteurs européens du premiere XXe siecle. T. 1. De la drôle de paix et la drôle de guerre 1923-1939. Anthologie en langue française sous la direction de Jean-Claude Polet. Bruxelles 2002 [właśc. 2003] s. 763-777. – Ksiądz profesor Marian Lewko (1936-2002). Teatrolog i wychowawca. „Seminare”, Lubl. 2003 s. 17-26. – Odczytywanie dramatów Norwida. W: Świat jako spektakl. Lubl. 2003 s. 139-156. – Pasje i obowiązki. W: Świat jako spektakl. Lubl. 2003 s. 259-302, wersja zmieniona pt. Irena Sławińska – erudycja i praca. W: Teatr – Dramat – Sacrum. Lubl. 2007 s. 25-55 [o drodze twórczej I. Sławińskiej]. – Irena Sławińska – dzieło i ethos. „Ethos”, Lubl. 2004 nr 65/66 s. 427-446. – Dramat modernistyczny wobec kryzysu antropologicznego przełomu XIX i XX w. „Rocz. Hum.” 2004 z. 1 s. 33-54. – Karola Wojtyły teatr personalistyczny, przekł. ang.: Karol’s Wojtyła’s personalistic theater. Przeł. A. Głaz. „Personalizm” 2003 wyd. 2004 nr 5 s. 51-62. – Kazimierza Brauna historia teatru. W: Horyzonty teatru. Tor. 2004 s. 55-77. – Krytyka i dramat francuski w programach i dyskusjach Młodej Polski. W: Dramat obcy w Polsce XIX i XX wieku. Lubl. 2004 s. 99-110. – Ksiądz Marian Lewko (1936-2002) – salezjanin, teatrolog, pedagog. W: Dramat obcy w Polsce. Lubl. 2004 s. 381-394. – Przeniknąć człowieka. Osoba i Słowo w dramaturgii Karola Wojtyły. „Zesz. Nauk. KUL” 2004 nr 1 s. 133-141, przedr. w: Slovo v kulturè. [Cz.] 2. Gomel 2004 s. 133-137. – Mickiewicz Ireny Sławińskiej. W: Wobec romantyzmu. Lubl. 2006 s. 471-482. – Bóg i człowiek w dramaturgii Młodej Polski. W: W kręgu polskiego dramatu i teatru religijnego XX wieku. Lubl. 2007 s. 11-41. – Wokół personalistycznej koncepcji teatru Karola Wojtyły. „Ethos”, Lubl. 2007 nr 77/78 s. 225-242. – Marian Maciejewski – uczony i katechista; Trzy kroki na drodze wiary. Preliminaria kerygmatycznej interpretacji dramatu i teatru. W: Czterdzieści i cztery studia ofiarowane profesorowi Marianowi Maciejewskiemu. Lubl. 2008. s. 21-45; 71-92. – Chrystus w dramaturgii Młodej Polski. W: Modernizm. Zapowiedzi. Krystalizacje. Kontynuacje. Bydg. 2009 s. 273-294. – Prawda w teatrze. W: Prawda w literaturze. Lublin 2010 s. 323-335. – Teatr a antropologia przełomu XX i XXI wieku. [W:] Dylematy dramatu i teatru u progu XXI wieku. Lubl. 2011 s. 15-34. – Istota teatru. „Rocz. Kulturoznawcze” 2011, wyd. 2012 t. 2 s. 89-107. – Logos and the theatre. W: Logos et musica. In honorem summi romani pontificis Benedicti XVI. Frankfurt am Main, Berlin, Bern, Bruxelles, New York, Oxford, Warszawa, Wien 2012 s. 437-448. – Dziedzictwo antyku w twórczości Romana Brandstaettera (kilka przybliżeń). „Rocz. Hum.” 2013 z. 3 s. 81-92. – Tęsknota za transcendencją w teatrze PRL-u. W: Potrzeba sacrum. Literatura polska okresu PRL-u. Lubl. 2013 s. 515-530. – „Metoda” [M.] Maciejewskiego. „Colloquia Litteraria” 2014 [nr] 1 s. 83-92. – Ś.P. Profesor Marian Maciejewski (1937-2013). [Współaut.:] W. Pyczek. „Rocz. Hum.” 2014 z. 1 s. 197-207. – Analiza kerygmatyczna wobec aksjologii współczesnego literaturoznawstwa. „Rocz. Hum.” 2015 z. 1 s. 57-73. – Chrześcijański kontekst dramaturgii współczesnej. W: Religia w edukacji polonistycznej. Lubl. 2015 s. 15-25. – O dramacie nadziei. W: Z problematyki teatrologii i pedagogiki. Lubl. 2015 s. 91-100. – „Przyszłość zależy od miłości”. Szkic o dramacie Karola Wojtyły „Przed sklepem jubilera”. W: Poezja i egzystencja. Lubl. 2015 s. 255-266. – Teodramatyka Balthasara w badaniach nad dramatem i teatrem religijnym. W: Literatura, kultura religijna, polskość. Wwa 2015 s. 301-314. – Religious theatre in Poland in 1978-1988. W: The theatre and religious drama nowadays. Lublin 2016 s. 11-29.</p> | + | <p class='block'>Artykuły i rozprawy oraz bibliografie w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Polska batalia o [P.] Claudela. „Summarium. Spraw. TN KUL” 1979 nr 8 s. 185-201. – Teatr lubelski w latach 1896-1913. „Pam. Teatr.” 1984 z. 3/4 s. 561-570; nadb.: Wwa: PAN IS; Ossol. 1985. – Dwa oblicza [P.] Claudela. W: Gdańsk teatralny. Historia i współczesność. Gdańsk 1988 s. 166-175. – O badaniu sacrum w dramacie. Na przykładzie Paula Claudela. W: Dramat i teatr sakralny. Lubl. 1988 s. 309-327. – Bibliografia Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1886-1986. Oprac. W. Kaczmarek. W: S. Fita: Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza 1886-1986. Wr. 1990 s. 169-200. – Formy i przejawy współczesnego teatru religijnego w Polsce (1979-1989). W: Wokół współczesnego dramatu i teatru religijnego w Polsce (1979-1989). Wr. 1993 s. 11-29. – Bibliografia prac Ireny Sławińskiej 1977-1993. „Rocz. Hum.” 1994 z. 1 s. 137-158, przedr. w: Świat jako spektakl. Lubl. 2003. – Stanisława Wyspiańskiego etyczna i estetyczna lektura Biblii. „Ethos” 1999 nr 4 s. 105-119. – Teatr i „atrium spraw niebieskich”. Ireny Sławińskiej czytanie Norwida. „Studia Norwidiana” 1997-1998 [wyd. 1999] nr 15/16 s. 35-52. – Zakryte oblicze Ojca. Transformacje biblijnego obrazu Boga w dramacie Młodej Polski. W: Obraz Boga Ojca w kulturze. Lubl. 2000 s. 177-205. – Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939). W: Patrimoine Littéraire. Auteurs européens du premiere XXe siecle. T. 1. De la drôle de paix et la drôle de guerre 1923-1939. Anthologie en langue française sous la direction de Jean-Claude Polet. Bruxelles 2002 [właśc. 2003] s. 763-777. – Ksiądz profesor Marian Lewko (1936-2002). Teatrolog i wychowawca. „Seminare”, Lubl. 2003 s. 17-26. – Odczytywanie dramatów Norwida. W: Świat jako spektakl. Lubl. 2003 s. 139-156. – Pasje i obowiązki. W: Świat jako spektakl. Lubl. 2003 s. 259-302, wersja zmieniona pt. Irena Sławińska – erudycja i praca. W: Teatr – Dramat – Sacrum. Lubl. 2007 s. 25-55 [o drodze twórczej I. Sławińskiej]. – Irena Sławińska – dzieło i ethos. „Ethos”, Lubl. 2004 nr 65/66 s. 427-446. – Dramat modernistyczny wobec kryzysu antropologicznego przełomu XIX i XX w. „Rocz. Hum.” 2004 z. 1 s. 33-54. – Karola Wojtyły teatr personalistyczny, przekł. ang.: Karol’s Wojtyła’s personalistic theater. Przeł. A. Głaz. „Personalizm” 2003 wyd. 2004 nr 5 s. 51-62. – Kazimierza Brauna historia teatru. W: Horyzonty teatru. Tor. 2004 s. 55-77. – Krytyka i dramat francuski w programach i dyskusjach Młodej Polski. W: Dramat obcy w Polsce XIX i XX wieku. Lubl. 2004 s. 99-110. – Ksiądz Marian Lewko (1936-2002) – salezjanin, teatrolog, pedagog. W: Dramat obcy w Polsce. Lubl. 2004 s. 381-394. – Przeniknąć człowieka. Osoba i Słowo w dramaturgii Karola Wojtyły. „Zesz. Nauk. KUL” 2004 nr 1 s. 133-141, przedr. w: Slovo v kulturè. [Cz.] 2. Gomel 2004 s. 133-137. – Mickiewicz Ireny Sławińskiej. W: Wobec romantyzmu. Lubl. 2006 s. 471-482. – Bóg i człowiek w dramaturgii Młodej Polski. W: W kręgu polskiego dramatu i teatru religijnego XX wieku. Lubl. 2007 s. 11-41. – Wokół personalistycznej koncepcji teatru Karola Wojtyły. „Ethos”, Lubl. 2007 nr 77/78 s. 225-242. – Marian Maciejewski – uczony i katechista; Trzy kroki na drodze wiary. Preliminaria kerygmatycznej interpretacji dramatu i teatru. W: Czterdzieści i cztery studia ofiarowane profesorowi Marianowi Maciejewskiemu. Lubl. 2008. s. 21-45; 71-92. – Chrystus w dramaturgii Młodej Polski. W: Modernizm. Zapowiedzi. Krystalizacje. Kontynuacje. Bydg. 2009 s. 273-294. – Prawda w teatrze. W: Prawda w literaturze. Lublin 2010 s. 323-335. – Teatr a antropologia przełomu XX i XXI wieku. [W:] Dylematy dramatu i teatru u progu XXI wieku. Lubl. 2011 s. 15-34. – Istota teatru. „Rocz. Kulturoznawcze” 2011, wyd. 2012 t. 2 s. 89-107. – Logos and the theatre. W: Logos et musica. In honorem summi romani pontificis Benedicti XVI. Frankfurt am Main, Berlin, Bern, Bruxelles, New York, Oxford, Warszawa, Wien 2012 s. 437-448. – Dziedzictwo antyku w twórczości Romana Brandstaettera (kilka przybliżeń). „Rocz. Hum.” 2013 z. 3 s. 81-92. – Tęsknota za transcendencją w teatrze PRL-u. W: Potrzeba sacrum. Literatura polska okresu PRL-u. Lubl. 2013 s. 515-530. – „Metoda” [M.] Maciejewskiego. „Colloquia Litteraria” 2014 [nr] 1 s. 83-92. – Ś.P. Profesor Marian Maciejewski (1937-2013). [Współaut.:] W. Pyczek. „Rocz. Hum.” 2014 z. 1 s. 197-207. – Analiza kerygmatyczna wobec aksjologii współczesnego literaturoznawstwa. „Rocz. Hum.” 2015 z. 1 s. 57-73. – Chrześcijański kontekst dramaturgii współczesnej. W: Religia w edukacji polonistycznej. Lubl. 2015 s. 15-25. – O dramacie nadziei. W: Z problematyki teatrologii i pedagogiki. Lubl. 2015 s. 91-100. – „Przyszłość zależy od miłości”. Szkic o dramacie Karola Wojtyły „Przed sklepem jubilera”. W: Poezja i egzystencja. Lubl. 2015 s. 255-266. – Teodramatyka Balthasara w badaniach nad dramatem i teatrem religijnym. W: Literatura, kultura religijna, polskość. Wwa 2015 s. 301-314. – „Nacinanie sykomory”, czyli Jak badać chrześcijański wymiar dramatu i teatru XX wieku. „Colloquia Litteraria” 2016 [nr] 2. – Religious theatre in Poland in 1978-1988. W: The theatre and religious drama nowadays. Lublin 2016 s. 11-29. – Idolatria w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego. W: Idol w kulturze. Lubl. 2017 s. 184-199. – Biblijna i/a modernistyczna koncepcja człowieka w dramacie młodopolskim. W: Biblia w dramacie. Gdańsk 2018 s.193-212. – Chrześcijański wymiar literatury. W: Polonistyka na początku XXI wieku. T. 1. Literatura polska i perspektywy nowej humanistyki. Katow. 2018 s. 199-207. – Dramat poetycki Claudela. W: Wokół dramatu poetyckiego XX wieku. Lubl. 2018 s. 45-53. – Polonista na katedrze: służba prawdzie. (Kilka myśli o profesorze Czesławie Zgorzelskim). W: Po Zgorzelskim. Lubl. 2017 s. </p> |
| </ol> | | </ol> |
| | | |
Linia 39: |
Linia 39: |
| <li> Dramat obcy wPolsce w XIX i XX wieku. Red.: W. Kaczmarek i J. Michalczuk. Lubl.: Wydawn. KUL 2004, 414 s.</li> | | <li> Dramat obcy wPolsce w XIX i XX wieku. Red.: W. Kaczmarek i J. Michalczuk. Lubl.: Wydawn. KUL 2004, 414 s.</li> |
| <p class='comment'>Materiały z sympozjum zorganizowanego w dn. 24-25 IX 2001 przez Katedrę Dramatu i Teatru KUL w Kazimierzu nad Wisłą. – Księga ofiarowana pamięci Księdza Prof. M. Lewki.</p> | | <p class='comment'>Materiały z sympozjum zorganizowanego w dn. 24-25 IX 2001 przez Katedrę Dramatu i Teatru KUL w Kazimierzu nad Wisłą. – Księga ofiarowana pamięci Księdza Prof. M. Lewki.</p> |
− | <li> Teatr – Dramat – Sacrum. Katedra Dramatu i Teatru KUL (1975 – 2005). Red.: W. Kaczmarek, A. Podstawka. Lubl.: Wydawn. KUL 2007, 238 s.</li> | + | <li> Teatr - Dramat – Sacrum. Katedra Dramatu i Teatru KUL (1975 – 2005). Red.: W. Kaczmarek, A. Podstawka. Lubl.: Wydawn. KUL 2007, 238 s.</li> |
| <li> W kręgu polskiego dramatu i teatru religijnego XX wieku. Pod red. W. Kaczmarka i J. Michalczuk. Lubl.: Norbertinum 2007, 184 s.</li> | | <li> W kręgu polskiego dramatu i teatru religijnego XX wieku. Pod red. W. Kaczmarka i J. Michalczuk. Lubl.: Norbertinum 2007, 184 s.</li> |
| <li> Czterdzieści i cztery. Studia ofiarowane profesorowi Marianowi Maciejewskiemu. Pod red. D. Seweryna, W. Kaczmarka i A. Seweryn. Lubl.: Wydawn. KUL 2008, 685 s. KUL Jana Pawła II, Wydz. Nauk Hum. Inst. Filologii Pol. Katedra Literatury Oświecenia i Romantyzmu.</li> | | <li> Czterdzieści i cztery. Studia ofiarowane profesorowi Marianowi Maciejewskiemu. Pod red. D. Seweryna, W. Kaczmarka i A. Seweryn. Lubl.: Wydawn. KUL 2008, 685 s. KUL Jana Pawła II, Wydz. Nauk Hum. Inst. Filologii Pol. Katedra Literatury Oświecenia i Romantyzmu.</li> |
Linia 47: |
Linia 47: |
| <li> I. Sławińska: Filozofia teatru. Wykłady uniwersyteckie. Przygot. do druku i wstępem opatrzył W. Kaczmarek. Lubl.: Wydawn. KUL 2014, 192 s. KUL Jana Pawła II. Katedra Dramatu i Teatru KUL. ''Oprac. i Teksty Dramatyczne'', 9.</li> | | <li> I. Sławińska: Filozofia teatru. Wykłady uniwersyteckie. Przygot. do druku i wstępem opatrzył W. Kaczmarek. Lubl.: Wydawn. KUL 2014, 192 s. KUL Jana Pawła II. Katedra Dramatu i Teatru KUL. ''Oprac. i Teksty Dramatyczne'', 9.</li> |
| <li> Karol Wojtyła – Jan Paweł II artysta słowa. Red.: M. Ołdakowska-Kuflowa, W. Kaczmarek. Lubl.: KUL 2015, 320 s. KUL Jana Pawła II. Wydz. Nauk Hum. Katedra Literatury Współcz., Katedra Dramatu i Teatru.</li> | | <li> Karol Wojtyła – Jan Paweł II artysta słowa. Red.: M. Ołdakowska-Kuflowa, W. Kaczmarek. Lubl.: KUL 2015, 320 s. KUL Jana Pawła II. Wydz. Nauk Hum. Katedra Literatury Współcz., Katedra Dramatu i Teatru.</li> |
| + | <li> Czytanie dramatu. Miniatury analityczne. Red.: W. Kaczmarek, A. Jarosz. Lubl.: Wydawn. KUL 2016, 166 s. ''Oprac. i Teksty Dramatyczne;'' t. 13.</li> |
| + | <li> 16. Po Zgorzelskim. Pytania o przyszłość humanistyki. [Szkice]. Red.: M. Łukaszuk-Piekara, W. Kaczmarek. Lubl.: Wydawn. KUL 2017, 280 s. KUL Jana Pawła II. Katedra Dramatu i Teatru KUL., KUL Jana Pawła II Katedra Krytyki Literackiej.</li> |
| </ol> | | </ol> |
| </div id='primary'> | | </div id='primary'> |
Linia 58: |
Linia 60: |
| <li>Ank. 2008, 2013.</li> | | <li>Ank. 2008, 2013.</li> |
| <li> Wywiad: Powtórzyć gest Boga. Rozm.: Ł. Garbat [i in.]. Oprac. S.J. Żurek. W: Rozmowy edukacyjne. Lubl. 1998.</li> | | <li> Wywiad: Powtórzyć gest Boga. Rozm.: Ł. Garbat [i in.]. Oprac. S.J. Żurek. W: Rozmowy edukacyjne. Lubl. 1998.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Claudel w Polsce=== |
| + | <ul> |
| + | <li>A. DRZEWICKA. „Ruch Lit.” 1990 nr 4 /5.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Wezwani do nadziei=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> T.P. POLANOWSKI: Czy ateista może być zbawiony? „Akcent” 1994 nr 2. </li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 76: |
Linia 93: |
| <li> R. STRZELECKI: Dramat w świetle kerygmatu. „Zesz. Nauk. KUL” 2007 nr 3.</li> | | <li> R. STRZELECKI: Dramat w świetle kerygmatu. „Zesz. Nauk. KUL” 2007 nr 3.</li> |
| <li> R. STRZELECKI: Kryzys antropologiczny i odpowiedź wiary. „Fraza” 2007 nr 4.</li> | | <li> R. STRZELECKI: Kryzys antropologiczny i odpowiedź wiary. „Fraza” 2007 nr 4.</li> |
| + | </ul> |
| + | |
| + | [[#tworczosc|Powrót na górę↑]] |
| + | |
| + | ===Przeniknąć człowieka=== |
| + | |
| + | <ul> |
| + | <li> J. MALIK: Nacinanie owoców sykomory. „Ethos” 2017 nr 1.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |