Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(De profundis)
(BIOGRAM)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 7: Linia 7:
 
<div class='biogram'>
 
<div class='biogram'>
 
==BIOGRAM==
 
==BIOGRAM==
<p>Urodzony 16 lutego 1972 w Gdańsku; syn Bronisława Wencla, nauczyciela, i Teresy, z domu Pawelczyk, telefonistki. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Po zdaniu matury w 1990 rozpoczął studia polonistyczne (specjalizacja edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim. Jako poeta debiutował w 1992 wierszem ''Kamień'', opublikowanym w gdańskim dwutygodniku katolickim „Gwiazda Morza” (nr 27). W latach 1992–94 współredagował gdańskie pismo literacko-artystyczne „Przedproża” i publikował tam także swoje utwory poetyckie. Wiersze ogłaszał w tym czasie również w „Gazecie Uniwersyteckiej” (1993–95), „Tytule” (1993–94), „Ogrodzie” (1993), „Kresach” (1994–95), „Arkuszu” (1995), „Kwartalniku Artystycznym” (1995), „Nowym Nurcie” (1995), „Pomeranii” (1995), „Toposie” (1995–97). Tytuł magistra uzyskał w 1995 na podstawie pracy ''Ołów i tlen. O poezji Adama Zagajewskiego po roku 1982'', następnie rozpoczął filologiczne studia doktoranckie. W latach 1996–97 prowadził ze studentami zajęcia z literatury współczesnej. W 1996 otrzymał nagrodę poetycką im. x. J. Baki za poemat ''Requiem''. W tymże roku rozpoczął stałą współpracę z dwumiesięcznikiem „Arcana”, gdzie ogłaszał swoje wiersze i artykuły (1996–2001, 2009–10, 2014-2016), a rok później został członkiem redakcji miesięcznika katolickiego „Fronda” (do 2007). Utwory poetyckie publikował ponadto w „Odrze” (1996), „Pro Arte” (1997), „Tytule” (1997, 1999), „Brulionie” (1998). W 1998 przerwał studia doktoranckie z powodów rodzinnych. W 1998–2002 był członkiem, a w 2001–02 wiceprzewodniczącym Rady Programowej Telewizji Polskiej. Publikował felietony, szkice literackie, recenzje książek i filmów w „Nowym Państwie” (1999–2004, 2006–07, 2011–12; redagował też dodatek tego pisma pt. „Tygodnik POSTnowożytny”, 1999–2000), a także w „Rzeczpospolitej” (1999, 2001, 2004–05) i „Tygodniku Powszechnym” (2000, 2002, 2004–05). W 2000 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W styczniu 2004 przebywał na stypendium Baltic Centre for Writers and Translators w Visby na Gotlandii. Od następnego roku do 2008 współpracował z „Almanachem Prowincjonalnym” wydawanym przez Raciborskie Centrum Kultury. Felietony publikował regularnie w pismach: „Ozon” (2005–06), „Gość Niedzielny” (od 2006), „Wprost” (2006–08). Po odejściu z „Frondy” w 2007 wraz z byłymi redaktorami tego pisma założył magazyn apokaliptyczny „44 / Czterdzieści i Cztery” (redakcję tę opuścił w sierpniu 2011). W 2007–10 na stronach wprost.pl</p>
+
<p>Urodzony 16 lutego 1972 w Gdańsku; syn Bronisława Wencla, nauczyciela, i Teresy, z domu Pawelczyk, telefonistki. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Po zdaniu matury w 1990 rozpoczął studia polonistyczne (specjalizacja edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim. Jako poeta debiutował w 1992 wierszem ''Kamień'', opublikowanym w gdańskim dwutygodniku katolickim „Gwiazda Morza” (nr 27). W latach 1992–94 współredagował gdańskie pismo literacko-artystyczne „Przedproża” i publikował tam także swoje utwory poetyckie. Wiersze ogłaszał w tym czasie również w „Gazecie Uniwersyteckiej” (1993–95), „Tytule” (1993–94), „Ogrodzie” (1993), „Kresach” (1994–95), „Arkuszu” (1995), „Kwartalniku Artystycznym” (1995), „Nowym Nurcie” (1995), „Pomeranii” (1995), „Toposie” (1995–97). Tytuł magistra uzyskał w 1995 na podstawie pracy ''Ołów i tlen. O poezji Adama Zagajewskiego po roku 1982'', następnie rozpoczął filologiczne studia doktoranckie. W latach 1996–97 prowadził ze studentami zajęcia z literatury współczesnej. W 1996 otrzymał nagrodę poetycką im. x. J. Baki za poemat ''Requiem''. W tymże roku rozpoczął stałą współpracę z dwumiesięcznikiem „Arcana”, gdzie ogłaszał swoje wiersze i artykuły (1996–2001, 2009–10, 2014-2016), a rok później został członkiem redakcji miesięcznika katolickiego „Fronda” (do 2007). Utwory poetyckie publikował ponadto w „Odrze” (1996), „Pro Arte” (1997), „Tytule” (1997, 1999), „Brulionie” (1998). W 1998 przerwał studia doktoranckie z powodów rodzinnych. W 1998–2002 był członkiem, a w 2001–02 wiceprzewodniczącym Rady Programowej Telewizji Polskiej. Publikował felietony, szkice literackie, recenzje książek i filmów w „Nowym Państwie” (1999–2004, 2006–07, 2011–12; redagował też dodatek tego pisma pt. „Tygodnik POSTnowożytny”, 1999–2000), a także w „Rzeczpospolitej” (1999, 2001, 2004–05) i „Tygodniku Powszechnym” (2000, 2002, 2004–05). W 2000 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W styczniu 2004 przebywał na stypendium Baltic Centre for Writers and Translators w Visby na Gotlandii. Od następnego roku do 2008 współpracował z „Almanachem Prowincjonalnym” wydawanym przez Raciborskie Centrum Kultury. Felietony publikował regularnie w pismach: „Ozon” (2005–06), „Gość Niedzielny” (od 2006), „Wprost” (2006–08). Po odejściu z „Frondy” w 2007 wraz z byłymi redaktorami tego pisma założył magazyn apokaliptyczny „44 / Czterdzieści i Cztery” (redakcję tę opuścił w sierpniu 2011). W 2007–10 na stronach wprost.pl prowadził blog pt. ''Krótko wenclowato'' (http://www.wprost.pl/blogi/wojciech_wencel/), a od 2009 — autorski blog pod adresem http://wojciechwencel.blogspot.com. W 2010 wszedł w skład Trójmiejskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego na Urząd Prezydenta RP. Był autorem Manifestu Stowarzyszenia Solidarni 2010. W 2011 zainicjował list otwarty poetów w obronie wolności słowa, wyrażający solidarność z J.M. Rymkiewiczem pozwanym do sądu przez spółkę Agora pod zarzutem naruszenia dóbr osobistych jej dziennikarzy. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Literacką im. F. Karpińskiego i był nominowany do Nagrody Totus w kategorii „osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej”. Artykuły prasowe ogłaszał w tym okresie m.in. w „Naszym Dzienniku”, a felietony publikował regularnie w „Gazecie Polskiej” (2011–13) oraz w tygodniku „wSieci” (od 2014). W 2017 został laureatem nagrody „Zasłużony dla Polszczyzny” przyznawanej przez Prezydenta RP.</p>
<p>prowadził blog pt. ''Krótko wenclowato'' (http://www.wprost.pl/blogi/wojciech_wencel/), a od 2009 — autorski blog pod adresem http://wojciechwencel.blogspot.com. W 2010 wszedł w skład Trójmiejskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego na Urząd Prezydenta RP. Był autorem Manifestu Stowarzyszenia Solidarni 2010. W 2011 zainicjował list otwarty poetów w obronie wolności słowa, wyrażający solidarność z J.M. Rymkiewiczem pozwanym do sądu przez spółkę Agora pod zarzutem naruszenia dóbr osobistych jej dziennikarzy. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Literacką im. F. Karpińskiego i był nominowany do Nagrody Totus w kategorii „osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej”. Artykuły prasowe ogłaszał w tym okresie m.in. w „Naszym Dzienniku”, a felietony publikował regularnie w „Gazecie Polskiej” (2011–13) oraz w tygodniku „wSieci” (od 2014). W 2017 został laureatem nagrody „Zasłużony dla Polszczyzny” przyznawanej przez Prezydenta RP.</p>
+
 
<p>W 1995 ożenił się z Katarzyną, polonistką. Ma dwóch synów: Krzysztofa (ur. 1996) i Marcina (ur. 1999). Mieszka w Gdańsku.</p>
 
<p>W 1995 ożenił się z Katarzyną, polonistką. Ma dwóch synów: Krzysztofa (ur. 1996) i Marcina (ur. 1999). Mieszka w Gdańsku.</p>
 
</div> <!-- biogram -->
 
</div> <!-- biogram -->
Linia 52: Linia 51:
 
<li> [[#Epigonia|Epigonia]]. [Wiersze]. Kr.: Arcana 2016, 47 s.</li>
 
<li> [[#Epigonia|Epigonia]]. [Wiersze]. Kr.: Arcana 2016, 47 s.</li>
 
<li> [[#Wiersze|Wiersze]] wybrane. Posł.: W. Kudyba. Kr.: Arcana 2017, 193 s.</li>
 
<li> [[#Wiersze|Wiersze]] wybrane. Posł.: W. Kudyba. Kr.: Arcana 2017, 193 s.</li>
<p class='block'>Przekłady utworów W. Wencla w antologiach zagranicznych, m.in.: ang.: City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Red. i przekł.:] M. J. Mikoś. [Przedm.:] A. Niewiadomski. Bloomington 2015. – czes.: Návrat člověka bez vlastnotí. Krize kultury v současné polské esejistice. [Red.:] M. Ruczaj. Brno 2010; Antologie současné polské poezie. [Red.:] G. Jankowicz, L. Zakopalová. Praha 2011. – hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, — niem.: Das Unsichtbare Lieben. Neue polnische Lyrik Kochać to, co niewidzialne. Nowa poezja polska. [Wybór i posł.:] D. Danielewicz-Kerski. [Przedm.:] A. Zagajewski. Köln 1998; Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! Stimmen aus Polen. [Zebrali i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. [Red.:] J. Bernig, U. Rachowski. Dresden 1998; Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch. Leipzig 2010. – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. [Red.:]. I. Grönberg. Stockholm 2003.</p>
+
<p class='block'>Przekłady utworów W. Wencla w antologiach zagranicznych, m.in.: ang.: City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Red. i przekł.:] M. J. Mikoś. [Przedm.:] A. Niewiadomski. Bloomington 2015. – czes.: Návrat člověka bez vlastnotí. Krize kultury v současné polské esejistice. [Red.:] M. Ruczaj. Brno 2010; Antologie současné polské poezie. [Red.:] G. Jankowicz, L. Zakopalová. Praha 2011. – hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, — niem.: Das Unsichtbare Lieben. Neue polnische Lyrik = Kochać to, co niewidzialne. Nowa poezja polska. [Wybór i posł.:] D. Danielewicz-Kerski. [Przedm.:] A. Zagajewski. Köln 1998; Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! Stimmen aus Polen. [Zebrali i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. [Red.:] J. Bernig, U. Rachowski. Dresden 1998; Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch. Leipzig 2010. – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. [Red.:]. I. Grönberg. Stockholm 2003.</p>
 
</ol>
 
</ol>
 
===Prace redakcyjne===
 
===Prace redakcyjne===
Linia 112: Linia 111:
 
<li> K. VARGA: Wencel walczący, czyli poezja smoleńska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 267 dod. „Duży Format” nr 44.</li>
 
<li> K. VARGA: Wencel walczący, czyli poezja smoleńska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 267 dod. „Duży Format” nr 44.</li>
 
<li> D. KULESZA: Wojciech Wencel. Nowa poezja narodowa? W tegoż: W poszukiwaniu istoty rzeczy. Białystok 2015.</li>
 
<li> D. KULESZA: Wojciech Wencel. Nowa poezja narodowa? W tegoż: W poszukiwaniu istoty rzeczy. Białystok 2015.</li>
<li> W. KUDYBA: Poeta wyklęty, poeta wyklętych. „Rzeczpospolita” 2016 dod. „Plus Minus” [on-line] 2016 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://www.rp.pl/Plus-Minus/308189949-Wojciech-Wencel-Poeta-wyklety-poeta-wykletych.html http://www.rp.pl/Plus-Minus/308189949-Wojciech-Wencel-Poeta-wyklety-poeta-wykletych.html].</li>
+
<li> W. KUDYBA: Poeta wyklęty, poeta wyklętych. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” [on-line] 2016 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://www.rp.pl/Plus-Minus/308189949-Wojciech-Wencel-Poeta-wyklety-poeta-wykletych.html http://www.rp.pl/Plus-Minus/308189949-Wojciech-Wencel-Poeta-wyklety-poeta-wykletych.html].</li>
<li> J. SOBOLEWSKA: „Ukorzeniony pień”. „Polityka” 2017 [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1695216,1,wojciech-wencel-z-tytulem-zasluzony-dla-polszczyzny-niezasluzenie.read https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1695216,1,wojciech-wencel-z-tytulem-zasluzony-dla-polszczyzny-niezasluzenie.read].</li>
+
<li> J. SOBOLEWSKA: „Ukorzeniony pień”. „Polityka” [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1695216,1,wojciech-wencel-z-tytulem-zasluzony-dla-polszczyzny-niezasluzenie.read https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1695216,1,wojciech-wencel-z-tytulem-zasluzony-dla-polszczyzny-niezasluzenie.read].</li>
 
<li> M. STAŚKO: Wojciech Wencel i krytyka apolityczna. „Krytyka Polityczna” [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/wojciech-wencel-i-krytyka-apolityczna/ http://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/wojciech-wencel-i-krytyka-apolityczna/].</li>
 
<li> M. STAŚKO: Wojciech Wencel i krytyka apolityczna. „Krytyka Polityczna” [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/wojciech-wencel-i-krytyka-apolityczna/ http://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/wojciech-wencel-i-krytyka-apolityczna/].</li>
 
<li> K. VARGA: Pogromca szatana, piewca śmierci. Oto Wojciech Wencel, wprowadzony na listę lektur „poeta smoleński” hołubiony przez prezydenta Dudę. „Gaz. Wybor.” 2017 dod. „Książki” [on-line] [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://wyborcza.pl/7,75517,22543558,pogromca-szatana-piewca-smierci-oto-wojciech-wencel-wprowadzony.html http://wyborcza.pl/7,75517,22543558,pogromca-szatana-piewca-smierci-oto-wojciech-wencel-wprowadzony.html].</li>
 
<li> K. VARGA: Pogromca szatana, piewca śmierci. Oto Wojciech Wencel, wprowadzony na listę lektur „poeta smoleński” hołubiony przez prezydenta Dudę. „Gaz. Wybor.” 2017 dod. „Książki” [on-line] [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: [http://wyborcza.pl/7,75517,22543558,pogromca-szatana-piewca-smierci-oto-wojciech-wencel-wprowadzony.html http://wyborcza.pl/7,75517,22543558,pogromca-szatana-piewca-smierci-oto-wojciech-wencel-wprowadzony.html].</li>

Aktualna wersja na dzień 16:11, 1 lip 2021

ur. 1972

Poeta, eseista, felietonista.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzony 16 lutego 1972 w Gdańsku; syn Bronisława Wencla, nauczyciela, i Teresy, z domu Pawelczyk, telefonistki. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Po zdaniu matury w 1990 rozpoczął studia polonistyczne (specjalizacja edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim. Jako poeta debiutował w 1992 wierszem Kamień, opublikowanym w gdańskim dwutygodniku katolickim „Gwiazda Morza” (nr 27). W latach 1992–94 współredagował gdańskie pismo literacko-artystyczne „Przedproża” i publikował tam także swoje utwory poetyckie. Wiersze ogłaszał w tym czasie również w „Gazecie Uniwersyteckiej” (1993–95), „Tytule” (1993–94), „Ogrodzie” (1993), „Kresach” (1994–95), „Arkuszu” (1995), „Kwartalniku Artystycznym” (1995), „Nowym Nurcie” (1995), „Pomeranii” (1995), „Toposie” (1995–97). Tytuł magistra uzyskał w 1995 na podstawie pracy Ołów i tlen. O poezji Adama Zagajewskiego po roku 1982, następnie rozpoczął filologiczne studia doktoranckie. W latach 1996–97 prowadził ze studentami zajęcia z literatury współczesnej. W 1996 otrzymał nagrodę poetycką im. x. J. Baki za poemat Requiem. W tymże roku rozpoczął stałą współpracę z dwumiesięcznikiem „Arcana”, gdzie ogłaszał swoje wiersze i artykuły (1996–2001, 2009–10, 2014-2016), a rok później został członkiem redakcji miesięcznika katolickiego „Fronda” (do 2007). Utwory poetyckie publikował ponadto w „Odrze” (1996), „Pro Arte” (1997), „Tytule” (1997, 1999), „Brulionie” (1998). W 1998 przerwał studia doktoranckie z powodów rodzinnych. W 1998–2002 był członkiem, a w 2001–02 wiceprzewodniczącym Rady Programowej Telewizji Polskiej. Publikował felietony, szkice literackie, recenzje książek i filmów w „Nowym Państwie” (1999–2004, 2006–07, 2011–12; redagował też dodatek tego pisma pt. „Tygodnik POSTnowożytny”, 1999–2000), a także w „Rzeczpospolitej” (1999, 2001, 2004–05) i „Tygodniku Powszechnym” (2000, 2002, 2004–05). W 2000 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W styczniu 2004 przebywał na stypendium Baltic Centre for Writers and Translators w Visby na Gotlandii. Od następnego roku do 2008 współpracował z „Almanachem Prowincjonalnym” wydawanym przez Raciborskie Centrum Kultury. Felietony publikował regularnie w pismach: „Ozon” (2005–06), „Gość Niedzielny” (od 2006), „Wprost” (2006–08). Po odejściu z „Frondy” w 2007 wraz z byłymi redaktorami tego pisma założył magazyn apokaliptyczny „44 / Czterdzieści i Cztery” (redakcję tę opuścił w sierpniu 2011). W 2007–10 na stronach wprost.pl prowadził blog pt. Krótko wenclowato (http://www.wprost.pl/blogi/wojciech_wencel/), a od 2009 — autorski blog pod adresem http://wojciechwencel.blogspot.com. W 2010 wszedł w skład Trójmiejskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego na Urząd Prezydenta RP. Był autorem Manifestu Stowarzyszenia Solidarni 2010. W 2011 zainicjował list otwarty poetów w obronie wolności słowa, wyrażający solidarność z J.M. Rymkiewiczem pozwanym do sądu przez spółkę Agora pod zarzutem naruszenia dóbr osobistych jej dziennikarzy. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Literacką im. F. Karpińskiego i był nominowany do Nagrody Totus w kategorii „osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej”. Artykuły prasowe ogłaszał w tym okresie m.in. w „Naszym Dzienniku”, a felietony publikował regularnie w „Gazecie Polskiej” (2011–13) oraz w tygodniku „wSieci” (od 2014). W 2017 został laureatem nagrody „Zasłużony dla Polszczyzny” przyznawanej przez Prezydenta RP.

W 1995 ożenił się z Katarzyną, polonistką. Ma dwóch synów: Krzysztofa (ur. 1996) i Marcina (ur. 1999). Mieszka w Gdańsku.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Wiersze. Wstęp napisał S. Chwin. Wwa: Tow. „Ogród Ksiąg” 1995, 43 s. Bibl. „Ogrodu Ksiąg”, t. 10.
  2. Nagroda Poetycka im. K. Iłłakowiczówny za najlepszy książkowy debiut poetycki roku 1995, Nagroda Media Książce za gdańską książkę zimy 1995.

  3. Oda na dzień św. Cecylii. [Wiersze]. Gdańsk: Marabut; Red. „Tytułu” 1996 [właśc. 1997], 50 s. Bibl. „Tytułu”.
  4. Nagroda Wojewody Gdańskiego za rok 1996, nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1997, 4. miejsce (najwyższe wśród tomów poezji) w plebiscycie „25 książek na 25-lecie” zorganizowanym przez Program 2 Pol. Radia w 2014.

  5. Zamieszkać w katedrze. Szkice o kulturze i literaturze. Wwa: Fronda; Ząbki: „Apostolicum” 1999, 247 s. Bibl. Frondy.
  6. Poszerz. i przeredagowane wersje szkiców druk. na łamach pism: „Arcana” (1996–1997), „Czas Kult.” (1997–1998), „Fronda” (1997–1999), „Brulion” (1998–1999), „Nowe Państwo” (1999)

    Zawartość: Zamieszkać w katedrze: Zamieszkać w katedrze (I) [dot. związków poezji z chrześcijaństwem; na przykładzie twórczości K. Koehlera, A. Piwkowskiej i J. Zalesińskiego]; Zamieszkać w katedrze (II) [o obowiązkach twórców-chrześcijan]; Zamieszkać w katedrze (III) [dot. klasycyzmu w poezji współczesnej]. – Dwie kultury: Siła liturgii [dot. m.in. tekstu „Gorzkich żalów”]; Granice rozumu [dot. m.in. stosunku do religii T. Różewicza, W. Szymborskiej i R. Tekielego oraz stosunku do komunizmu P. Hertza i T. Burka]; Banaliści w świątyni [dot. współczesnej kultury]. – Królestwo nad rzeką: T.S. Eliot i „obrońcy demokracji” [dot. światopoglądu poety; także o recepcji twórczości w Polsce]; T.S. Eliot i pochwała dziewictwa [dot.: T.S. Eliot: Ziemia jałowa, Wydrążeni ludzie, Popielec, W. Gombrowicz: Pamiętnik z okresu dojrzewania]; Coraz ściślej związany z losem [dot.: K. Koehler: Partyzant prawdy]. – Sztuczne raje: Sztuczne raje [dot.: Z. Machej: Legendy praskiego metra]; Intelektualiści bis [dot.: K. Varga i P. Dunin-Wąsowicz: Parnas bis]; Moje prometejskie [J. Podsiadło: Niczyje, boskie]. – Światło Eucharystii: Jerzy Sosnowski: Woda czy fala? (Pięć not dla Wojciecha Wencla) [polem. z wypowiedzią W. Wencla w wywiadzie z J. Borowczykiem i W. Ratajczakiem („Czas Kult.” 1997 nr 1)]; W. Wencel: Światło Eucharystii. List do Jerzego Sosnowskiego [odpowiedź na polem. J. Sosnowskiego].

  7. Oda chorej duszy. [Wiersze]. Kr.: „Biblioteka” 2000, 30 s. Brulion.
  8. Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie w 2000, Nagroda im. ks. Janusza St. Pasierba w 2000.

  9. Ziemia Święta. [Wiersze]. Kr.: WL 2002, 49 s.
  10. Nagroda Artusa i tytuł Gdańskiej Książki Roku 2002.

  11. Przepis na arcydzieło. Szkice literackie. Kr.: „Arcana” 2003, 112 s. Arkana Lit.
  12. Szkice publikowane na łamach „Nowego Państwa” (2000–2003) i „Frondy” (2000–2001).

    Zawartość: Nieśmiertelne głosy [dot. utworów funeralnych P. Bruegla, E.L. Mastersa, C. Miłosza, A. Zagajewskiego, J.M. Rymkiewicza]; Niebo nad stajenką [nt. historii i znaczenia kolęd]; Wieniec z róż [dot. m.in. twórczości T.S. Eliota]; Mistyka zaścianka [w tomie J.M. Rymkiewicza: Znak niejasny, baśń półżywa oraz w wierszach C. Miłosza]; Stąd do wieczności [dot. wystawy: Hans Memling i Michał Anioł — wizja końca czasu]; Świat za plecami Madonny [dot. reprezentacji postaci św. Marii Panny w malarstwie]; Ziemia ognista [dot. twórczości H. Boscha]; Pieter, syn murarza [dot. P. de Hoocha]; Spadająca gwiazda [dot. J. Vermeera]; Pejzaże północy [temat zimy w malarstwie i poezji]; Droga do Barbizon [dot. J.-F. Milleta]; Święci i grzesznicy [dot. A. Gaudiego i Fra Angelico]; Przepis na arcydzieło [dot. J. Maritaina].

  13. Wiersze zebrane. Wwa: Fronda; Ząbki: „Apostolicum” 2003, 207 s. Bibl. Frondy.
  14. Zawiera utwory z tomików: Wiersze (poz. 1), Oda na dzień św. Cecylii (poz. 2), Oda chorej duszy (poz. 4), Ziemia Święta (poz. 5) oraz wiersze rozproszone.

  15. Imago Mundi. Poemat. Il.: M. Świder. Wwa: Fronda PL.; Kr.: Wydawn. AA 2005, 62 s. Bibl. Frondy.
  16. Droga Krzyżowa 2007. [Rozważania i wiersze do widowiska telewizyjnego]. Praprem.: Scenariusz i reż.: H. Bisztyga-Przebinda, K. Landsberg. Muz.: M. Pospieszalski. TVP 2007.
  17. Przekł. czes.: Křížová Cesta. Velké Pátky 20. století. [Przeł.] J. Šubrt. [Adapt.:] M. Doležal. [Reż.:] M. Jahodová. Český rozhlas 3 — Vltava 2008. Wyd. jako dokument dźwiękowy: Praha:. Český rozhlas; Polský instytut 2008, 1 płyta CD. [Wiersze i rozważania w interpretacji byłych więźniów politycznych, ofiar komunistycznego i nazistowskiego terroru].

  18. De profundis. [Wiersze]. Kr.: Arcana 2010, 39 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2011, wyd. 3 2012.
  19. Nagroda Lit. im. J. Mackiewicza w 2011.

  20. Niebo w gębie. Felietony. Kr.: Arcana 2010, 210 s.
  21. Teksty publikowane w „Ozonie” 2005–2006 i „Gościu Niedz.” 2006–2010.

  22. Podziemne motyle. [Wiersze]. Wwa: Nowy Świat 2010, 47 s.
  23. Małe Betlejem — Christmastide. [Wiersze]. Berlin: Mordellus Press 2011, 11 s. Kolofon.
  24. Wyd. bibliofilskie w nakładzie 30 numerowanych egz.

  25. Wencel gordyjski. Wybór felietonów. Pozn.: Zysk i s-ka Wydawn. 2011, 206 s.
  26. Wyd. jako dokument elektroniczny: Pozn.: Zysk i s-ka 2011, pliki w formacie EPUB i MOBI.

    Wybór tekstów publikowanych w tygodniku „Wprost” w 2006–2008.

  27. Oda do śliwowicy i inne wiersze z lat 1992–2012. Kr.: Arcana 2012, 191 s.
  28. Wiersze o Polsce — czyta autor Wojciech Wencel. Wyd. jako dokument dźwiękowy łącznie z: J. Lichocka: Przebudzenie. Kr.: Wydawn. M 2012, 176 s. + 1 płyta kompaktowa (CD-ROM).
  29. Listy z podziemia. Felietony. Łomianki: Wydawn.: LTW 2013, 269 s.
  30. Teksty drukowane na łamach „Gaz. Pol.” w 2011–2013.

  31. Epigonia. [Wiersze]. Kr.: Arcana 2016, 47 s.
  32. Wiersze wybrane. Posł.: W. Kudyba. Kr.: Arcana 2017, 193 s.
  33. Przekłady utworów W. Wencla w antologiach zagranicznych, m.in.: ang.: City of memory. A bilingual anthology of contemporary Polish poetry. [Red. i przekł.:] M. J. Mikoś. [Przedm.:] A. Niewiadomski. Bloomington 2015. – czes.: Návrat člověka bez vlastnotí. Krize kultury v současné polské esejistice. [Red.:] M. Ruczaj. Brno 2010; Antologie současné polské poezie. [Red.:] G. Jankowicz, L. Zakopalová. Praha 2011. – hiszp.: Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980). [Wybór i przekł.:] A. Murcia, G. Beltrán, X. Farré. Zaragoza 2012, — niem.: Das Unsichtbare Lieben. Neue polnische Lyrik = Kochać to, co niewidzialne. Nowa poezja polska. [Wybór i posł.:] D. Danielewicz-Kerski. [Przedm.:] A. Zagajewski. Köln 1998; Es ist Zeit. Wechsle die Kleider! Stimmen aus Polen. [Zebrali i oprac.:] P. Gehrisch, D. Krause. [Red.:] J. Bernig, U. Rachowski. Dresden 1998; Das Reicht für eine Irrfahrt durch Polen. Gedichte. [Wybór i oprac.:] P. Gehrisch. Leipzig 2010. – szwedz.: [Sjutton] 17 polska poeter. [Red.:]. I. Grönberg. Stockholm 2003.

[edytuj] Prace redakcyjne

  1. M. Zdziechowski: W obliczu końca. Red. tekstu: M. Luboradzki, W. Wencel. Wwa: Fronda; Ząbki: „Apostolicum” 1999, 230 s. Bibl. Frondy.
  2. M. Zdziechowski: Widmo przyszłości. Red. tekstu: W. Wencel. Wwa: Fronda 1999, 228 s. Bibl. Frondy.
  3. Polskie wyzwania naszego czasu. Antologia. Red. nauk.: W. Wencel. Lubl.: Wydawn. Test — Bernard Nowak 2005, 500 s. Bibl. im. Św. Jadwigi Królowej. Antologie, 1.
  4. M.J. Chodakiewicz: Żydzi i Polacy 1918–1955. Współistnienie — zagłada — komunizm. Red. i korekta: W. Wencel. Wwa: Fronda 2005, 731 s. Bibl. Frondy. Wyd. 2 tamże 2011.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2016.

Powrót na górę↑

[edytuj] Autor o sobie

  • Pełnia i tkliwość. Oprac.: E. Blamowska. „Pro Arte” 1997 nr 7; W co wierzę? „Fraza” 1997 nr 16; Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec okresu dojrzewania. „Polonistyka” 2001 nr 4; Visby. „Fronda” 2005 nr 37 [wrażenia z pobytu na stypendium Baltic Centre for Writers and Translators na Gotlandii]; Arka Gdynia, moja miłość. „Fronda” 2006 nr 39; Czujemy się wolnymi Polakami. W: Lawa. Kr. 2012.
  • Wywiady: Poetycki dialog z tradycją. Rozm. A. Jęsiak. „Dz. Bałt.” 1995 nr 96 [dot.: Wiersze]; Nowy stary ład. Rozm.: W. Ratajczak, P. Śliwiński. „Polonistyka” 1997 nr 7; Piękno jest cieniem dobra. Rozm. M. Węgrzyn. „Gwiazda Morza” 1997 nr 2; Przypisy do tekstów świętych. Rozm.: J. Borowczyk, W. Ratajczak. „Czas Kult.” 1997 nr 1, polem.: J. Sosnowski: Woda czy fala? (Pięć not dla Wojciecha Wencla). „Czas Kult.” 1997 nr 4, W. Wencel: Światło Eucharystii. „Czas Kult.” 1998 nr 1, przedr. zob. Twórczość poz. 3; Nie ma możliwości, żeby prawda przegrała. Rozm. P. Mazur. „Nasz Dz.” 1999 nr 265; W mroku pod obrazem… „Dykcja” 1999 nr 11/12; Nie jestem prorokiem. Rozm. S. Łupak. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 237; Niezasłużony dar. Rozm. W. Chmielewski. „W drodze” 2000 nr 9; Popkultura nie jest kulturą śmierci, jest śmiertelnie nudna. Rozm. P. Dunin-Wąsowicz. „Machina” 2000 nr 12; W drodze do Ziemi Świętej. Rozm. M. Urbanowski. „Arcana” 2000 nr 6; Czas apologii. Rozm. W. Chmielewski. „Rzeczpospolita” 2001 nr 5; Każdy ma swoją Matarnię. Rozm. H. Karaś. „Tyg. Solidarność” 2001 nr 16; Wydrążeni ludzie. Rozm. H. Karaś. „Głos” 2001 nr 15/16; Budować ducha. Rozm. J. Wróblewski. „Racja Pol.” 2003 nr 19/20; Wygra poezja. Rozm. T. Dąbrowski, „Topos” 2003 nr 1/3; Liczy się duch nie litera. Rozm. M. Wilkowski. „Ha!art” 2004 nr 1; Tak się kruszą stereotypy. Rozm. W. Giedrys. „Lampa” 2004 nr 6; Najlepiej czułbym się w romantyzmie. Rozm. W. Jurasz. „Gaz. Krak.” 2005 nr z 12 III; Poddać się Wiatrowi. Rozm. S. Babuchowski. „Gość Niedz.” 2005 nr 11 [dot.: Imago mundi]; Rzeczpospolita Obojga Światów. Rozm. M. Rutkowska. „Nasz Dz.” 2010 nr 271; Obudziliśmy się głodni prawdy i wolności. Rozm.: S. Pereira, D. Wildstein. „Gaz. Pol. Codziennie” 2011 nr 84; Płoniemy, a nie giniemy. Rozm. A. Żurek. „Nasz Dz.” 2011 nr 263; Przeciw systemowi. Rozm. J. Lichocka. „Gaz. Pol. Codziennie” 2011 nr 8; Wiersze wracają pod strzechy. Rozm. S. Babuchowski. „Gość Niedz.” 2011 nr 46; Wybieram upór i trwanie. Rozm. K. Masłoń. „Rzeczpospolita” 2011 nr 263; Wygrajmy niepodległość. Rozm. J. Lichocka. „Niezal. Gaz. Pol. Nowe Państ.” 2011 nr 9; Burzy się we mnie polska krew. Rozm. D. Zdort. W: Kompendium patriotyzmu. Kr. 2012; Polska cywilizacja jest potęgą. Rozm. S. Żaryn. „Uważam Rze” 2012 nr 5; Apel niepodległych wciąż trwa. Rozm. S. Krasnodębska. „Gaz. Pol. Codziennie” 2013 nr 518; Boimy się własnej wielkości. Rozm. A. Kłos. „Tyg. Solidarność” 2013 nr 15; Krzyż smoleński tkwi pod moją skórą. Rozm. R. Tekieli. „Gaz. Pol. Codziennie” 2014 nr 792; Smoleńsk: ciąg dalszy polskich dziejów. Rozm. J. i M. Karnowscy. „wSieci” 2014 nr 15; Poezja jest dla mnie modlitwą. Rozm. E. Czartoryska-Sziler. „Arcana” 2016 nr 4; Żyjemy w erze barbarzyństwa. Rozm. A.R. Potocki. „W Sieci” 2017 nr 10.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ogólne

Powrót na górę↑


  • R. HONET: Unde Wenclum? Klasycysta, który obiecał rower. „Studium” 1997 nr 9.
  • K. KOEHLER: Wojciech Wencel, czyli o wierszowaniu ocalającym. „Fronda” 1997 nr 8.
  • P.W. LORKOWSKI: Mowa głębokiego widzenia (wprowadzenie do spotkania autorskiego Krzysztofa Koehlera, Wojciecha Wencla, Jarosława Zalesińskiego). „Topos” 1997 nr 3.
  • Z. ŻAKIEWICZ: Z dziennika. „Gwiazda Morza” 1997 nr 5.
  • P. CZAPLIŃSKI, P. ŚLIWIŃSKI: Bóg i konwencja. W tychże: Literatura polska 1976–1998. Kr. 1999, dodruk 2000, wyd. 3 2002.
  • J. ZALESIŃSKI: Poetą się jest. „Dz. Bałt.” 2000 nr 234.
  • L. BURSKA: Klasycy? W: Maski współczesności. Wwa 2001 [dot. też poezji K. Koehlera].
  • K. MALISZEWSKI: Wencel: nawoływanie do. W tegoż: Zwierzę na J. Wr. 2001.
  • R. SULIKOWSKI: Religijne horyzonty współczesnej poezji polskiej: Zarębianka — Wencel — Pasierb. „Dekada Lit.” 2002 nr 3/4.
  • B. SZCZEPUŁA: Widok. „Dz. Bałt. + Wieczór Wybrz.” 2003 nr 68.
  • M. WOŹNIAK-ŁABIENIEC: Oblicza młodego klasycyzmu. (O poetyce i grze intertekstualnej w wierszach Krzysztofa Koehlera i Wojciecha Wencla). W: Dwudziestowieczność. Wwa 2004.
  • A. ŚWIEŚCIAK: Śmierć w poezji współczesnej. W: Zamieranie. Interpretacje. Katow. 2007 [dot. m.in. W. Wencla].
  • S. CHYCZYŃSKI: Homo religiosus w poezji Wojciecha Wencla. „Prz. Kalwaryjski” 2007/2008 nr 11/12, przedr.: „Akant” 2008 nr 2.
  • W. KUDYBA: „Pieśń ciała” w poezji Wojciecha Wencla. „Ethos” 2008 nr 2/3.
  • M. JAWORSKI: Wers i wiara. (Poezja Wojciecha Wencla i Krzysztofa Koehlera). W tegoż: Rewersy nowoczesności. Pozn. 2009.
  • P. KOZIOŁ: Reflektor i zakrystia. Słońce i ciemność w poezji religijnej przełomu XX i XXI wieku. „Dekada Lit.” 2009 nr 4.
  • S. BABUCHOWSKI: Kosmos prywatny. „Topos” 2010 nr 4.
  • W. KUDYBA: Współczesne gry z epopeją. (O poematach Tomasza Różyckiego i Wojciecha Wencla). „Literaturoznawstwo” 2010 nr 1.
  • K. VARGA: Wencel walczący, czyli poezja smoleńska. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 267 dod. „Duży Format” nr 44.
  • D. KULESZA: Wojciech Wencel. Nowa poezja narodowa? W tegoż: W poszukiwaniu istoty rzeczy. Białystok 2015.
  • W. KUDYBA: Poeta wyklęty, poeta wyklętych. „Rzeczpospolita” dod. „Plus Minus” [on-line] 2016 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: http://www.rp.pl/Plus-Minus/308189949-Wojciech-Wencel-Poeta-wyklety-poeta-wykletych.html.
  • J. SOBOLEWSKA: „Ukorzeniony pień”. „Polityka” [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1695216,1,wojciech-wencel-z-tytulem-zasluzony-dla-polszczyzny-niezasluzenie.read.
  • M. STAŚKO: Wojciech Wencel i krytyka apolityczna. „Krytyka Polityczna” [on-line] 2017 [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: http://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/wojciech-wencel-i-krytyka-apolityczna/.
  • K. VARGA: Pogromca szatana, piewca śmierci. Oto Wojciech Wencel, wprowadzony na listę lektur „poeta smoleński” hołubiony przez prezydenta Dudę. „Gaz. Wybor.” 2017 dod. „Książki” [on-line] [dostęp 30 marca 2018]. Dostępne w Internecie: http://wyborcza.pl/7,75517,22543558,pogromca-szatana-piewca-smierci-oto-wojciech-wencel-wprowadzony.html.

Powrót na górę↑

[edytuj] Wiersze

  • S. CHWIN: Wiersze Wojciecha Wencla. „Tytuł” 1994 nr 4.
  • S. JANKE: Życie jak zdziwienie. „Pomerania” 1995 nr 6.
  • P. KITRASIEWICZ. „Mag. Lit.” 1995 nr 12/13, polem.: A. CZYŻ: Wokół Wojciecha Wencla — dopowiedź do recenzji. Tamże 1996 nr 1.
  • J. KLEJNOCKI: Więc wszystko jest w ruchu. „Czas Kult.” 1995 nr 4.
  • T. MAJERAN: Atakując dekonspirował (się). „Nowy Nurt” 1995 nr 19.
  • K. MALISZEWSKI: Jest to poezja (i możliwe do pomyślenia implikacje). „Topos” 1995 nr 9/10, przedr. „Pracownia” 1995 nr 14/15.
  • A. NAGÓRSKA: Debiutant-klasyk. „Autograf” 1995 nr 4.
  • A. POPRAWA: Znaleźć się. „Tyg. Powsz.” 1995 nr 36.
  • K. VARGA: Postbarokowa awangarda? „Kwart. Artyst.” 1995 nr 3.
  • J. ZALESIŃSKI: O poezji Wojciecha Wencla. „Gwiazda Morza” 1995 nr 9.
  • K. BIEŃKOWSKA: Królestwo za księgozbiór. „Nowe Książ.” 1996 nr 3.
  • J. DRZEWUCKI: Płótno i papier. „Twórczość” 1996 nr 1.
  • B. WOŁOWICZ: Naprawdę to miejsce jest niczym więcej niż płótno. „Pro Arte” 1996 nr 1.
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

[edytuj] Oda na dzień św. Cecylii

  • M. BARAN: Ckliwe landszafty jasności. „Czas Kult.” 1997 nr 2.
  • M. CZERMIŃSKA: Muzyka w zimie. „Tytuł” 1997 nr 2.
  • J. DRZEWUCKI: Wiara i ład. „Rzeczpospolita” 1997 nr 59.
  • P. DUNIN-WĄSOWICZ. „Machina” 1997 nr 4.
  • P. FEJKISZ: „Już widać wieżyczki kościoła”. „Studium” 1997 nr 7/8.
  • M. KISIEL: Heroizm postawy klasycznej. „Śląsk” 1997 nr 7, przedr. w tegoż: Świadectwa, znaki. Śląsk 1998.
  • J. KLEJNOCKI: „Tak ja mrąc żyję”. „Czas Kult.” 1997 nr 2.
  • A. KUCIAK: Wencel wie więcej, czyli pejzaż z Pachelbelem. „Pro Arte” 1997 nr 5.
  • K. MALISZEWSKI: Trzy zimy wracają do łask. „Opcje” 1997 nr 2.
  • K. PIEŃKOSZ: Będę chwalił Pana. „Sycyna” 1997 nr 16.
  • M. PRZEWOŹNIAK: Pochwała „Ody”. „Mag. Lit.” 1997 nr 5/6.
  • D. SUSKA: Ody, epifanie, treny. „Życie” 1997 nr 93.
  • J. SZAKET: Oktawy na dzień mgr. Wencla. „FA-art” 1997 nr 1.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Cień żarliwy, zimny. „Res Publica Nowa” 1997 nr 7/8.
  • M. URBANOWSKI: Oczyszczenie. „Arcana” 1997 nr 3, przedr. w tegoż: Oczyszczenie. Kr. 2002.
  • W. WANTUCH: Rytmy, czyli wiersze. „Arkusz” 1997 nr 10.
  • B. WOŁOWICZ: Historia splotu. „Pro Arte” 1997 nr 5.
  • D.K. SIKORSKI: Homo Liturgicus. „Tytuł” 1998 nr 3.
  • P. CZAPLIŃSKI, P. ŚLIWIŃSKI: Dlaczego klasycy? W tychże: Kontrapunkt. Pozn. 1999 [dot. też: K. Koehler: Partyzant prawdy].
  • M. GOJŻEWSKA: Klasyczna metryka dzisiaj? „Pro Arte” 2001 nr 14/15.
  • A. STOFF: Dokąd płynie „czarna piana gazet”, czyli Wencel i Herbert. W: Aluzja literacka. Tor. 2007 [dot. też: Z. Herbert: Do Ryszarda Krynickiego].

Powrót na górę↑

[edytuj] Zamieszkać w katedrze

  • T. BUREK: Co jest mocniejsze od Gitane’ów. „Gaz. Pol.” 2000 nr 10.
  • G. BYLICA: Wencel absolutny. „FA-art” 2000 nr 1.
  • S. CENCKIEWICZ. „Zawsze Wierni” 2000 nr 1.
  • A. JUREWICZ: Tak i nie. „Vivat Academia” 2000 nr 2 [dot. też: J. Dehnel: Kolekcja].
  • A. KUBICKI: Chrześcijański klasycyzm Wencla. „Arcana” 2000 nr 4 [właśc. 3].
  • P. MAZUR: Notatki na marginesie. „Nasz Dz.” 2000 nr 8.
  • E. MIKICIUK: Blask prawdy. „Topos” 2000 nr 2.
  • J. SIEKACZ: Rozmach wściekłości, granice wrzasku. „Pro Arte” 2000 nr 13.
  • J. WINIARSKI: Wie, że wie. „Studium” 2000 nr 2/3.
  • J. CIEŚLAK: Krytyka kontra chaos. Na przykładzie Wojciecha Wencla. „Pr. Nauk. Akad. im. J. Długosza w Częst. Filol. Pol. Hist. i Teoria Lit.” 2014 z. 14.

Powrót na górę↑

[edytuj] Oda chorej duszy

  • A. BEDNARSKA. „Fronda” 2000 nr 21/22.
  • J. KLEJNOCKI: Dr Jekyll/Mr Hyde? „Gaz. Wybor.” 2000 dod. „Książ. Gaz.” nr 6.
  • Tenże: Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie. „Nowe Państ.” 2000 nr 26.
  • Tenże: Wiara i grzech. „Polityka” 2000 nr 30.
  • K. KUCZKOWSKI. „Topos” 2000 nr 3/4.
  • A. LEGEŻYŃSKA: Forma i ból. (O nowych wierszach Wojciecha Wencla). „Polonistyka” 2000 nr 8, przedr. w tejże: Krytyk jako domokrążca. Pozn. 2002.
  • W. LIGĘZA: Wiecznie splecione. „Nowe Książ.” 2000 nr 11.
  • S. ŁUPAK: Postmoderniści i hitlerowcy. „Gaz. Morska” 2000 nr 172.
  • P. MAZUR: Oda zdrowego człowieka. „Nasz Dz.” 2000 nr 163.
  • A. TOMASIK: Oda chorej duszy i martwego ciała. „Gwiazda Morza” 2000 nr 15/16.
  • B. WOŁOWICZ-BUKWALT: Między zwątpieniem a wierszem. „Czas Kult.” 2000 nr 6.
  • M. KALANDYK: O tzw. poezji religijnej albo gnoza Wojciecha Wencla. „Nowa Okolica Poetów” 2001 nr 1.
  • K. PIEŃKOSZ: Elegia do pokuty mającego się. „Więź” 2001 nr 1.
  • S. BABUCHOWSKI: O „Odzie chorej duszy” Wojciecha Wencla. „Topos” 2002 nr 4/5.
  • R.A. ZIEMKIEWICZ: Czyściec duszy. „Rzeczpospolita” 2002 nr 226.
  • M. KALANDYK: Tzw. gnoza lub gnostycyzm. O poezji Wojciecha Wencla raz jeszcze. „Topos” 2003 nr 1/3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Ziemia Święta

  • S. BABUCHOWSKI: Przez ziemię do lepszego świata. „Gość Niedz.” 2002 nr 31.
  • Tenże: Ziemia widziana przez krzyż. „Topos” 2002 nr 4/5.
  • T. DĄBROWSKI: Człowiek przed poetą, modlitwa przed wierszem. „Odra” 2002 nr 12.
  • A. NASIŁOWSKA: Poezja i wiara. „Nowe Książ.” 2002 nr 10.
  • M. URBANOWSKI: „Nie ma zbawienia jak tylko przez ziemię… ”. „Arcana” 2002 nr 3, przedr. w tegoż: Dezerterzy i żołnierze. Kr. 2007.
  • A. BEDNARSKA: Umarli są wśród nas, czyli o wyższości Składu Apostolskiego nad składem gospodarskim. „Fronda” 2003 nr 31.
  • M. KALANDYK: Podróż do Ziemi Świętej — widzenie elegijne. „Nowa Okolica Poetów” 2003 nr 2/3.
  • J. TRZNADEL: Poetycki moralitet. „Tyg. Solidarność” 2003 nr 13; przedr. zmien. „Rzeczpospolita” 2003 nr 234.
  • W. KUDYBA: Świat uświęcony. „Polonistyka” 2004 nr 10.

Powrót na górę↑

[edytuj] Przepis na arcydzieło

  • S. BABUCHOWSKI: Artyści i pokora. „Gość Niedz.” 2004 nr 4.
  • S. CHYCZYŃSKI: A przepisu nadal brak. „Akant” 2004 nr 4.
  • S. ŁUPAK: Wencel na wieki wieków. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 53 dod. „Trójmiasto”.
  • D. NOWACKI: Arcydzieło? Bułka z masłem! „Gaz. Wybor.” 2004 nr 18.
  • A. WRZOSEK: Zakorzenienie. „Nowe Książ.” 2004 nr 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Wiersze zebrane

  • S. BABUCHOWSKI: Królestwo nad rzeką. „Arcana” 2004 nr 1/2.
  • N. BUDZYŃSKA: Poeta wyznaniowy. „Przewodnik Katol.” 2004 nr 4.
  • S. CHYCZYŃSKI: Poselstwo zmarłych. „Akant” 2004 nr 13.
  • J. MADEJSKI: „Życie oddane aniołom w depozyt…”. „Nowe Książ.” 2004 nr 3.
  • K. MALINOWSKI: Rozsypywanie paciorków. „Lampa” 2004 nr 1.
  • A. NOWACZEWSKI: Ojczyzna duszy. „Gość Niedz.” 2004 nr 8.

Powrót na górę↑

[edytuj] Imago Mundi

  • S. BABUCHOWSKI: Głos ponad chaosem. „Gość Niedz.” 2005 nr 38.
  • N. BUDZYŃSKA. „Przewodnik Katol.” 2005 nr 47.
  • M. JANOWSKA: Nad jeziorem czasu. „Alm. Prowincjonalny” 2005 nr 2.
  • P. ŚLIWIŃSKI: Słowo zaklina rozpacz. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 225.
  • Ł. BADULA. „Arte” 2006 nr 2.
  • W. KRUSZEWSKI: Nie zawsze fragment. „Akcent” 2006 nr 3.
  • W. KUDYBA: Pragnienie całości. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 5.
  • K. LISOWSKI: Obraz świata według Wencla. „Nowe Książ.” 2006 nr 1.
  • A. NOWACZEWSKI: Ból w prawym kolanie. „Fronda” 2006 nr 40, przedr. w tegoż: Konfesja i tradycja. Sopot 2013.
  • M. URBANOWSKI: Przygody człowieka wierzącego. „Arcana” 2006 nr 1.
  • Zob. też Wywiady.

Powrót na górę↑

[edytuj] De profundis

  • S. BABUCHOWSKI: Zapomniane źródło. „Gość Niedz.” 2010 nr 50.
  • A. HORUBAŁA: Patriotyzm w trupim pyle. „Rzeczpospolita” 2010 nr 277, polem.: M. URBANOWSKI: Nie kpić z rozpaczy. „Rzeczpospolita” 2010 nr 277, R. TICHY: Puste groby historii. „Rzeczpospolita” 2010 nr 295.
  • S. CHYCZYŃSKI: Głos wołającego z otchłani. „Akant” 2011 nr 1.
  • J. GIZELLA: Poeta wolność ubezpieczający. „Arcana” 2011 nr 5.
  • A. LESZKIEWICZ: Zstąpmy do głębi. O „Podziemnych motylach” i „De profundis” Wojciecha Wencla. „Pressje” 2011 teka 22–23 [dot. też: Podziemne motyle].
  • G. RAPCIA: Honor. „Arcana” 2011 nr 5.
  • M. URBANOWSKI: „De profundis” Wojciecha Wencla. „Zesz. Karmelitańskie” 2011 nr 1, przedr. pt. Głosy z ciemności w tegoż: Romans z Polską. Kr 2014.

Powrót na górę↑

[edytuj] Podziemne motyle

  • S. BABUCHOWSKI: Modlitwa zmęczonego. „Gość Niedz.” 2010 nr 16.
  • S. CHYCZYŃSKI: Kiedy z podziemia wylecą motyle… „Arcana” 2010 nr 6.
  • P. DAKOWICZ: Czytane na Zdrowiu. „Topos” 2010 nr 5.
  • K. LISOWSKI: Poeta w konwulsjach życia. „Nowe Książ.” 2010 nr 9.
  • P.W. LORKOWSKI: Skaranie boskie z tym Wenclem! „Topos” 2011 nr 3.
  • K. NIEWIADOMSKI: Metafizyczny dreszcz. „Prz. Powsz.” 2011 nr 4.

Powrót na górę↑

[edytuj] Oda do śliwowicy i inne wiersze z lat 1992–2012

  • S. BABUCHOWSKI: Wiersze jak słoje. „Gość Niedz.” 2012 nr 47.
  • R. TEKIELI: Mądrość przychodzi z cierpieniem. „Gaz. Pol. Codz.” 2012 nr 379.
  • T. MIZERKIEWICZ: Układanie (się) zbioru wierszy. „Nowe Książ.” 2013 nr 3.

Powrót na górę↑

[edytuj] Listy z podziemia

  • E. MORAWIEC: Cenzura i kamień węgielny. „Tyg. Solidarność” 2013 nr 51/52.
  • K. VARGA: Wencel na ministra, czyli zamysły Boga wobec Polski. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 24 dod. „Duży Format”.

Powrót na górę↑

[edytuj] Epigonia

  • S. BABUCHOWSKI: Wieża z kości poległych. „Gość Niedz.” 2016 nr 19.
  • S.J. CHYCZYŃSKI: Martwe wiersze epigona; T. GARBOL: Skąd?; A. PASZKOWSKA: Anioły z poutrącanymi skrzydłami; M. URBANOWSKI: Czytając „ Epigonię” Wojciecha Wencla. „Arcana” 2016 nr 4.

Powrót na górę↑

Marlena Sęczek

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Wojciech WENCEL
Nawigacja
Narzędzia