Z Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(OPRACOWANIA (wybór))
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
<div id="shortDescription">
 
<div id="shortDescription">
<p>ur. 1954</p>
+
<p>ur. 1957</p>
<p>Historyk literatury</p>
+
<p>Pseud.: Jan Rost; Jerzy Kempiński; zet; Z.K.</p>
 +
<p>Prozaik.</p>
 
</div id='shortDescription'>
 
</div id='shortDescription'>
  
Linia 7: Linia 8:
 
<div class='biogram'>
 
<div class='biogram'>
 
==BIOGRAM==
 
==BIOGRAM==
Urodzona 24 grudnia 1954 w Gdańsku; córka Henryka Kalinowskiego, inżyniera i kapitana Jachtowej Żeglugi Wielkiej, i Idalii z domu Skorwid, pracownika umysłowego. W 1969-73 uczęszczała do IX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Po zdaniu matury studiowała filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim (UG); w 1977 otrzymała magisterium z wyróżnieniem. W 1979-84 uczęszczała na studia doktoranckie w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie. W tym okresie brała udział w konwersatoriach i seminariach doktoranckich prowadzonych przez prof. Marię Janion w IBL PAN w Warszawie i na UG. W 1985 została zatrudniona (na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta) w Instytucie Filologii Polskiej (potem Instytut Literatury Polskiej; ILP) Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK) w Toruniu. W tymże roku uzyskała tytuł doktora na podstawie rozprawy pt. ''Mowa i milczenie – romantyczne antynomie samotności'' (promotor prof. Maria Żmigrodzka). Debiutowała w 1986 fragmentem tej pracy, opublikowanym w książce zbiorowej ''Style zachowań romantycznych ''(Wwa 1986). W następnych latach kontynuowała badania nad literaturą i teatrem okresu romantyzmu. W 1985 została członkiem Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza (TLAM; w latach osiemdziesiątych była sekretarzem jego Oddziału Toruńskiego), a w 1986 członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu. W 1991 weszła w skład zespołu redakcyjnego nowej edycji krytycznej ''Dzieł'' A. Mickiewicza wydawanej przez TLAM pod redakcją prof. Zofii Stefanowskiej. W 1995 habilitowała się na UMK na podstawie rozprawy pt. ''Grecja romantyków. Studia nad obrazem Grecji w literaturze romantycznej.'' W 1997 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego i od tego roku do 2003 pełniła funkcję kierownika Zakładu Romantyzmu i Pozytywizmu ILP UMK. W roku 1997 podjęła współpracę z Ośrodkiem Badań nad Tradycją Antyczną w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego (OBTA). W 1997-2000 kierowała realizacją programu ''Antyk romantyków – model europejski i wariant polski'' w OBTA oraz w ILP UMK (w ramach grantu zespołowego Komitetu Badań Naukowych). W 1998-99 przebywała na stypendium naukowym na Uniwersytecie w Patras w Grecji, studiując problematykę literatury i kultury nowogreckiej. W latach dziewięćdziesiątych oraz następnych pełniła szereg funkcji naukowych na UMK, m. in. była współorganizatorką specjalizacji teatrologicznej na kierunku filologia polska, opiekunem Koła Naukowego Edytorsko-Tekstologicznego, Koła Teatrologów na Wydziale Humanistycznym, kierownikiem Studium Zaocznego Filologii Polskiej, członkiem Komisji Dydaktycznej na Wydziale Humanistycznym, członkiem, a następnie wiceprzewodniczącą i przewodniczącą Komisji Wydawniczej na Wydziale Filologicznym, członkiem Rady Bibliotecznej UMK. W 2001-04 pełniła funkcję kierownika międzyuczelnianego zespołu realizującego w OBTA UW projekt ''Przekształcenia antycznych mitów tematów i symboli w literaturze i sztuce romantyzmu i modernizmu.'' W 2001 została redaktorem naczelnym serii OBTA i ILP UMK ''Antyk Romantyków''.W 2004 otrzymała tytuł naukowy profesora. W 2005 podjęła także pracę na UW w OBTA (od 2008 Instytut Badań Interdyscyplinarnych, od 2012 Wydział „Artes Liberales” UW) na stanowisku profesora wizytującego, gdzie zajęła się problematyką dziedzictwa greckiego w literaturze i kulturze romantyzmu. Od końca lat dziewięćdziesiątych kilkakrotnie przebywała na stypendiach i stażach badawczych, m.in. w Jesus College na Uniwersytecie w Cambridge, w Bibliotece Polskiej w Paryżu, w Grecji (m.in. na Uniwersytecie im. Arystotelesa w Salonikach i w National Hellenic Research Foundation w Atenach) i w Collegium Budapest na Węgrzech. Brała udział w kilkudziesięciu konferencjach naukowych (polskich i zagranicznych, część z nich współorganizowała na UMK i UW) oraz w międzynarodowych projektach, m.in. w ''East European Travel Writing on Europe'', organizowanym przez University College, London’s School of Slavonic and East European Studies (zakończony w 2008), w ''Multiple antiquities – multiple modernities. Ancient histories in nineteenth century European cultures'', organizowanym przez Collegium Budapest (2005), w ''International PhD project in the humanities'' na Wydziale „Artes Liberales” UW (w realizacji, z Międzynarodową Szkołą Humanistyczną Europy Wschodniej, MSH EW). W 2006-09 kierowała międzyuczelnianym zespołem realizującym projekt ''[http://www.obta.uw.edu.pl/node/60 Filhellenizm romantyków – specyfika polska i konteksty europejskie (słowiańskie i zachodnie)'']'', ''a od 2011 projektem ''Sparta w literaturze i kulturze polskiej – od okresu staropolskiego do XX wieku. Między recepcją dziedzictwa greckiego a poszukiwaniem narodowej tożsamości''.W 2007-2014 była redaktorem naczelnym kwartalnika Wydziału Filologicznego UMK „Litteraria Copernicana”; następnie weszła w skład Rady Naukowej tego pisma. Czterokrotnie otrzymała nagrody i wyróżnienia rektora UMK (1986, 1995, 2004, 2012). W 2013 otrzymała stanowisko profesora zwyczajnego na UMK. W 2014 odeszła z UMK i przeszła do pracy na Wydziale Artes Liberales UW. W 2015-2018 kierowała międzyuczelnianym zespołem realizującym projekt ''Odnaleziony raptularz Juliusza Słowackiego z podróży na Wschód jako romantyczne dzieło synkretyczne oraz źródło literackie i ikonograficzne do badań nad historią i kulturą XIX wieku. ''Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008) i Medalem Złotym za Długoletnią Służbę (2012). Mieszka w Toruniu.
+
<p>Urodzony 29 sierpnia 1957 w Radomiu w rodzinie lekarzy; syn Jerzego Kruszyńskiego i Haliny z Dębickich. Uczęszczał do Liceum im. T. Chałubińskiego w Radomiu; w 1976 zdał maturę. Następnie przez pięć lat studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.); w 1980-81 w ramach stypendium A. Mickiewicza kontynuował studia na uniwersytecie w Lozannie. W październiku 1981 wrócił do Polski i zaczął pracować jako asystent na romanistyce we Wrocławiu. Debiutował w 1980 na łamach miesięcznika „Odra” (nr 12; podp.: zet) sprawozdaniem z sesji naukowej, która odbyła się na Université de Lille, poświęconej Witoldowi Gombrowiczowi. Po wprowadzeniu stanu wojennego był związany z podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność” (m.in. ukrywał w swoim domu działaczy opozycji). W 1982 został skazany na trzy i pół roku więzienia i trzy lata pozbawienia praw publicznych oraz wydalony z uczelni. W 1983 uzyskał przerwę w odbywaniu kary i wkrótce potem paszport (bez prawa powrotu do Polski), po czym wyjechał z rodziną do Szwecji. Zamieszkał początkowo w Uppsali, gdzie uczył języka francuskiego, następnie przeniósł się do Lund, pracował na Uniwersytecie w Sztokholmie. Okazjonalnie miał zajęcia na polonistyce w Kopenhadze. Debiutował w 1987 jako prozaik opowiadaniem pt. ''Fragment powierzchni'', opublikowanym na łamach pisma „Zeszyty Literackie” (Paryż, nr 16). W 1988 ogłosił kilka przekładów z języka francuskiego w wydawnictwach rozprowadzanych w Polsce poza cenzurą. Prozę, przekłady, recenzje, noty publikował m.in. na łamach „Odry” (w 1984 noty podp.: Z.K., 2004, 2005), „Pamiętnika Literackiego” (1984-86), „Zeszytów Literackich” (Paryż 1986-88, Warszawa 1991, 1997, 2003, m.in. w 1988 podp.: Jerzy Kempiński). W połowie lat dziewięćdziesiątych zaczął publikować powieści i tomy opowiadań. W 1997 otrzymał Radomską Nagrodę Kulturalną. W 1999 został członkiem SPP. W 2000 powrócił do Polski. Od 2001 prowadził warsztaty translatorskie dla tłumaczy literatury szwedzkiej w Södertörns högskola w Sztokholmie. Wykładał na Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2009 zasiadał w kapitule Nagrody Literackiej Gdynia. W 2015 otrzymał Poznańską Nagrodę Literacką im. Adama Mickiewicza, przyznawaną za wybitne zasługi dla polskiej literatury i kultury.</p>
 +
<p>W 1984 zawarł związek małżeński z Elżbietą Kożdoń, architektem. Ma syna Piotra (ur. 1980). Mieszka w Laskach w Kotlinie Kłodzkiej.</p>
 
</div> <!-- biogram -->
 
</div> <!-- biogram -->
  
Linia 15: Linia 17:
 
<ol>
 
<ol>
  
<li> [[#Mowa i milczenie – romantyczne antynomie samotności|Mowa i milczenie – romantyczne antynomie samotności]]. [Studium]. Wwa: PIW 1986, 278 s. PAN IBL ''Historia Lit. Studia,'' 46.</li>
+
<li> [[#Schwedenkräuter|Schwedenkräuter]]. [Powieść]. Kr.: Ofic. Lit. 1995, 157 s. Wyd. 2 Wwa: W.A.B. – Grupa Wydawn. Foksal 2015. ''Archipelagi.''</li>
<p class='comment'>Nagroda im. M. i K. Górskich przyznana przez Tor. Tow. Nauk. w 1989.</p>
+
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. – Grupa Wydawn. Foksal 2015, plik w formacie EPUB, MOBI.</p>
<li> [[#Grecja romantyków|Grecja romantyków]]. Studia nad obrazem Grecji w literaturze romantycznej. Tor.: UMK 1995, 171 s. ''Rozprawy UMK.''</li>
+
<p class='comment'>Nagroda „bruLionu” i „Fundacji Kultury” w 1995.</p>
<p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Cz. I. Romantyczne wizerunki Grecji. Analizy i interpretacje: Byronowska wizja Grecji; Wizja Grecji w przedmowie do I tomu „Poezji” Adama Mickiewicza; Wizerunek Grecji w „Podróży do Ziemi Świętej z Neapolu” Juliusza Słowackiego; O podróży greckiej w twórczości Norwida. – Cz. II. Romantyczny mit Grecji. Syntezy: Grecja romantyków europejskich (problematyka badań nad hellenizmem i filhellenizmem literatury romantycznej); Egotyzm w romantycznych wyobrażeniach Grecji.</p>
+
<li> [[#Szkice historyczne|Szkice historyczne]]. Powieść. [Gdynia:] Faust 1996, 220 s. Wyd. 2 Kr.: WL 2008.</li>
<li> Los, miłość, sacrum. Studia o dramacie romantycznym i jego dwudziestowiecznej recepcji. Tor.: Wydawn. UMK 2003, 336 s.</li>
+
<p class='comment'>Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1997.</p>
<p class='comment'>Zawartość: Słowo wstępne. – Cz. I. Między Losem a Opatrznością – świat dramatów Juliusza Słowackiego: Antymisteryjność „Kordiana” (w kręgu romantycznej ironiczności); O losie w „Horsztyńskim”; Miłość i sacrum w „Mazepie”; Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego dwugłos o formach: „ariostycznej”, „homerycznej”, „eschylowskiej”; Wokół listów dedykacyjnych do „Balladyny” i „Lilii Wenedy”; O ostatniej pieśni chóru „Lilii Wenedy” – Słowackiego greckie sny o Polsce w „Grobie Agamemnona”; „Agezylausz” [J. Słowackiego]: między tragedią i misterium. – Cz. II. Dziady i teatr misteryjny Reduty: „Dziady” Mieczysława Limanowskiego; Trzy misteria. Dramaty romantyczne w interpretacji Mieczysława Limanowskiego; „Mickiewicz go na tej drodze prowadził...” Reduta jako laboratorium teatralne: między psychologią a metafizyką; „Hamlet” w kręgu Reduty. Hamlet, Szczęsny i polski teatr misteryjny. – Cz. III. Wobec romantycznych form i narodowych stereotypów: „Zwolon” Cypriana Norwida wobec stereotypów polskiego romantyzmu; Dwie interpretacje „Dziadów”: Czesława Miłosza i Jarosława Marka Rymkiewicza.</p>
+
<li> [[#Na lądach i morzach|Na lądach i morzach]]. Opisy i opowiadania. Wwa: W.A.B. 1999, 219 s. ''Archipelagi''.</li>
<p class='comment'>Przekł. ang. studium „Hamlet” w kręgu Reduty: „Hamlet” and the Reduta theatre. W: „Hamlet” East-West. Gdańsk 1998.</p>
+
<p class='comment'>Nagroda w konkursie lit. organizowanym przez Pol. Tow. Wyd. Książek i Bibl. im. Raczyńskich, nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2000.</p>
<li> Juliusza Słowackiego „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”. Glosy. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2011, 437 s. ''Wiek XIX'', t. 5.</li>
+
<p class='comment'>Zawartość: Na lądach i morzach; Errata; Ruptura cordis; Jan i Anna; Lekcje; Sektor; Emporium; Żebracy; Suweniry; In Dichters Lande.</p>
<p class='comment'>Zawiera także: H. Głębocki: Zaginiony raptularz J. Słowackiego z podróży na Wschód (1836-1837) - odnaleziony po 70 latach w zbiorach ros.</p>
+
<p class='comment'>Przekł.: niem.: Zu Lande Und zur See. Erzählungen. [Przeł.] E. Kinsky. München 2005, – ros.: Na suše i na more. [Przeł.] Û. Čajnikov. Moskva 2003.</p>
<p class='comment'>Wyd. w wersji elektronicznej Gdańsk: Słowo/obraz terytoria 2015, plik w formacie MOBI, EPUB.</p>
+
<li> [[#Powrót Aleksandra|Powrót Aleksandra]]. [Opowiadania]. Kr.: WL 2006, 200 s.</li>
<li> „Agezylausz” Juliusza Słowackiego. Glosy. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria 2015, 325 s, [32] s. tabl. ''Wiek XIX'', t.6.</li>
+
<p class='comment'>W 2007 nagroda im A. Kijowskiego i nominacja do Nagrody Lit. Nike.</p>
<p class='comment'>Wyd. w wersji elektronicznej Gdańsk: Słowo/obraz terytoria 2014, 403 s., plik w formacie EPUB MOBI.</p>
+
<p class='comment'>Zawartość: Czat; Nulla; Spis respondentów; Marrakech; Spotkanie z Marią; Powrót Aleksandra.</p>
<p class='comment'>Monografia historycznoliteracka i edytorsko-tekstologiczna utworu, wraz z nową edycją dramatu.</p>
+
<li> [[#Ostatni raport|Ostatni raport]]. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 229 s.</li>
<p class='comment'>Artykuły, rozprawy i studia w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Romantyczne antynomie samotności. W: Od Kochanowskiego do Różewicza. Wwa 1988 s. 27-41. – O przestrzeni międzyludzkiego obcowania w „Horsztyńskim” Juliusza Słowackiego. „Acta Univ. Nicolai Copernici” 1989 nr 193 s. 49-75. – „Szybkość”: oraz „tempo” i „rytm” jako kategorie teatrologiczne. (Próba sformułowania pytań). W: Szybko i szybciej. Wwa 1996 s. 204-216. – Kilka słów o posągowej piękności marmurowej w twórczości Juliusza Słowackiego. W: Lustra historii. Wwa 1998 s. 107-116. - „Zdania i uwagi” i tzw. „Trzy urywki” Mickiewiczowskie. W: Wiersze Adama Mickiewicza. Analizy, komentarze, interpretacje. Łódź 1998 s. 197-208. – „Agezylausz” Juliusza Słowackiego – obszary świata poetyckiego. (Próba sformułowania pytań); Wokół Mickiewiczowskiej hermeneutyki kultury antycznej w wykładach lozańskich. Próba sformułowania pytań. W: Antyk romantyków: model europejski i wariant polski. Rekonesans. Tor. 2003 s. 359-375, 195-204. – Warsztat edytorski Czesława Zgorzelskiego jako wydawcy wierszy Mickiewicza. „Rocz. Hum.” 2003 s. 21-37.– Mickiewiczowska wizja dramatu i teatru w prelekcjach paryskich. W: Wykłady lozańskie Adama Mickiewicza. Katow. 2006 s. 159-170. – Motyw Sądu Bożego w dramaturgii Juliusza Słowackiego. (Zarys projektu lektury). W: Słowacki teatralny. Pozn. 2006 s. 177-185. – „Podróż” Zbigniewa Herberta – kilka uwag do próby lektury. W: Przez dwa stulecia. Tor. 2006 s. 379-390. – Romantyczny wojaż ironiczny – gra identyfikacji i obcości. W: Światy przedstawione. Tor. 2006 s. 93-101. – Mickiewiczowskie wizje egzystencji – pamięć jako ocalenie. W: Z przeszłości i teraźniejszości języka polskiego. Tor. 2007 s. 71-80. – Powieść o artyście w teatrze Krystiana Lupy. Próba sformułowania pytań. W: Księga Janion. Gdańsk [2007] s. 277-282. – Wizja Grecji w pismach Józefa Kremera. W: Józef Kremer (1806-1875). Kr. 2007 s. 167-179. – Wprowadzenie. Filhellenizm romantyków, specyfika polska i konteksty europejskie. Perspektywy badawcze; Romantyczni Spartanie i Majnoci. W kręgu filhellenizmu wielkich romantyków polskich. Rekonesans. W: Filhellenizm w Polsce. Rekonesans. Wwa 2007 s. 11-24, 202-226. – European identity and romantic irony: Juliusz Słowacki’s journey to Greece. [Przeł.] A. Wróbel. W: Under eastern eyes. A comparative introduction to East European travel writing on Europe. Budapest, New York 2008, s. 223-235. – Ciche ziarna i błyszcząc imiona. (Analiza i interpretacja wiersza Adama Mickiewicza „Pytasz za co Bóg trochą sławy mnie przyozdobił…”); „Nowy w duchu człowiek” i „echa śpiewane w niebie”. (Kilka uwag o wizji poezji w wierszu Juliusza Słowackiego „Nastał, mój miły, wiek eschylesowy…”). W: Poezja świadoma siebie. Toruń 2009 s. 57-65, 67-73. Podróż grecka jako gatunek literacki, czyli o pewnej hipotezie badawczej. W: Album gdańskie. Gdańsk 2009 s. 735-742. – Antropologia romantyczna a idee antropologiczne humanizmu. W: Humanitas. Projekty antropologii humanistycznej. Cz. 1. Paradygmaty – Tradycje – profile historyczne. Wwa 2009-2010. s. 477-496. – Kilka słów wprowadzenia. W: Prelekcje paryskie Adama Mickiewicza. Wwa 2011 s. 7-16. – The myth of Sparta in Juliusz Słowacki and Cyprian Norwid’s dramas. Romantic reinterpretation of Greek heritage – the Polish variant. W: Multiple antiquities - multiple modernities. Frankfurt, New York 2011 s. 547-562. – Sparrows on Parnassus. W: Birthday beasts´ book. Wwa 2011 s. 93-99. – Byron jako uczestnik walk greckich w romantyzmie polskim. W: Filhellenizm w Polsce. Wwa 2012 s. 213-218, toż w jęz. ang.: Byron and the history of modern Greece from the perspective of Polish romanticism. [Przeł.:] A. Wróbel, J. Dutkiewicz. W: The place of Lord Byron in world history. London 2012. – Greckie liryki Cypriana Norwida („Marmur biały”, „Z listu do Włodzimierza Łubieńskiego”). W: Filhellenizm w Polsce. Wwa 2012 s. 235-248. – Grecja – miejsca zachowane i przemienione. W: Geografia Słowackiego, Wwa 2012, s. 329-338. Grób Agamemnona na trasach greckich podróży (rekonesans). W: Stolice i prowincje kultury. Wwa 2012 s. 315-327. – Między tekstologią a sztuką interpretacji. Kilka uwag na marginesie edycji „Podróży do Ziemi Świętej z Neapolu” Juliusza Słowackiego. W: Spotkania w przestrzeni idei – słów - obrazów. Księga pamiątkowa dedykowana Prof. dr hab. Zofii Mocarskiej-Tycowej. Tor. 2012 s. 195-208. – Grecka podróż Herberta. W: Pogranicza, kresy, Wschód a idee Europy. Białystok 2013 s. 207-216. Waning worlds and budding hopes: anti-idyllic visions of antiquity in Polish Romanticism. W: The missing link: classical reception in the „Younger” Europe. „Classical Receptions Journal”, Oxford 2013 vol 5. nr 3, s. 320-335. – Odnaleziony autograf francuskiego wiersza Juliusza Słowackiego. [Współaut.:] J. Brzozowski, E. Fradois, Z. Przychodniak. „Pam. Lit.” 2014 z. 2 s. 127-145. – Sparta w dialogach „greckich” dzieł Juliusza Słowackiego i Stanisława Wyspiańskiego (próba sformowania pytań)… W: Sparta w kulturze polskiej. Cz. 1. Wwa 2014 s. 197-218. – Cypr – terra incognito literatury polskiej? W: Cypr, dzieje, literatura, kultura. Wwa T. 2. 2015 s. 241-256. – Jeszcze o Majnotach… Przyczynek do lektury Mickiewiczowskiego „Giaura” i Norwidowskiego „Epimenidesa”. W: Sparta w kulturze polskiej. Cz. 2. Wwa 2015 s. 269-282. – From the history of the friendship between the founders of Reduta Theatre. [Przeł.] J. Dutkiewicz. W: De amicitia. Wwa 2016 s. 133-145. – Marii Żmigrodzkiej wizja romantyzmu polskiego. W: IBL w PRL. Studia i wspomnienia. [T.] 1. Wwa 2016 s. 274-297. – Słowo wstępu do fragmentów „Literatury Polski Odrodzonej 1918–1945” Artura Hutnikiewicza. W: Profesor. Pamięci Artura Hutnikiewicza. Tor. 2016 s. 139-154. – Historia i ironia. Wspomnienie o Profesor Marii Żmigrodzkiej. „Litteraria Copernicana” 2017 nr 2 s. 135-140.</p>
+
<p class='comment'>Nominacja do finału Nagrody Lit. Europy Środkowej Angelus w 2010''.''</p>
 +
<li> [[#Kurator|Kurator]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B.- Grupa Wydawn. Foksal 2014, 208 s. ''Archipelagi.''</li>
 +
<p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2014, plik w formacie EPUB.</p>
 +
<p class='block'>Przekłady utworów Z. Kruszyńskiego w antologiach zagranicznych: chorw.: Orkestru iza leda. Antologija poljske kratke priče. [Przeł.:] I. Vidovic Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001, – niem.: Landschaften und Luftinseln. Polonische Erzählungen der Gegenwart. [Oprac.:] A. Markiewicz. München 2000; Sofa. Polonische Sofafahrten = Z sofą po Polsce. Wien 2014 [tekst w jęz. pol. i niem], – ros.: Inostrannaâ literatura. [Oprac.:] K. Starosel’skaâ. [Moskva] 2006, – szwedz.: Världen i Sverige. [Oprac.:] M. Grive, M. Uzun. Stockholm 1995; Polen berättar. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005; Ö.a.*: *översättarens anmärkning. En antologi. Red.: L. Mendoza Åsberg. Huddinge 2007.</p>
 
</ol>
 
</ol>
 +
 +
===Przekłady===
 +
<ol>
 +
<li> L. Gustafsson: Dziwne, drobne przedmioty. Wybór wierszy. Wybór i tłum.: Z. Kruszyński. Kr.: Znak 2012, 79 s. ''Poezja.''</li>
 +
<li> M. Lundquist: Pisane na kamieniach. [Wiersze]. Wybór i tłum.: Z. Kruszyński. Posł. A. Zagajewski. Wwa; Fundacja Zesz. Lit. 2015, 79 s. ''Ser. Poetycka „Zesz. Lit.”; ''nr 12.</li>
 +
</ol>
 +
 
===Prace redakcyjne===
 
===Prace redakcyjne===
 
<ol>
 
<ol>
<li> Lustra historii. Rozprawy i eseje ofiarowane Profesor Marii Żmigrodzkiej z okazji pięćdziesięciolecia pracy naukowej. Pod red. M. Kalinowskiej i E. Kiślak. Wwa: Wydawn. IBL 1998, 278 s.</li>
+
<li> Gombrowicz. Actes du colloque de l’Université de Lille III (le 29 mai 1980) Recueil d’études dans la réd. de Z. Kruszyński et J. Łukasiewicz. Wr.: Wydawn. UWr. 1985, 95 s. ''Acta Univ. Wratisl.,''727</li>
<li> Mieczysław Limanowski. Człowiek, twórca, świadek czasów. Materiały z sesji naukowej. Toruń 1-3 grudnia 1995. Pod red. M. Kalinowskiej i A. Sadurskiego. Tor.: Wydawn. UKM 1998, 445 s.</li>
+
<li> D. Suska: Cała w piachu. [Wiersze]. Red.: Z. Kruszyński. Wołowiec: Czarne 2004, 52 s.</li>
<li> Wiersze Adama Mickiewicza w podobiznach autografów. Część druga. 1830-1855. Oprac.: Cz. Zgorzelski. Red. nauk.: Z. Stefanowska i M. Kalinowska. Wr.: Ossol. 1998, 254 s. , [109] s., tabl.</li>
+
<p class='volumeDescription'>Zob. też Przekłady poz. 1, 2.</p>
<li> Inspiracje Grecji antycznej w dramacie doby romantyzmu. Rekonesans. [Studia]. Pod red. M. Kalinowskiej. Tor.: A. Marszałek 2002, 317 s. Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej UW, Inst. Literatury. Pol. UMK w Tor. ''Antyk Romantyków.''</li>
+
<li> M. Żmigrodzka: Przez wieki idąca powieść. Wybór pism o literaturze XIX i XX wieku. Oprac.: M. Kalinowska i E. Kiślak. Wwa: Wydawn. IBL 2002, 522 s.</li>
+
<li> Antyk romantyków – model europejski i wariant polski. Rekonesans. [Studia]. Pod red. M. Kalinowskiej i B. Paprockiej–Podlasiak. Tor.: Wydawn. Nauk. Grado 2003, 647 s. ''Antyk Romantyków''.</li>
+
<li> Świat z tajemnic wyspowiadany… Studia o „Samuelu Zborowskim” Juliusza Słowackiego. Praca zbiorowa pod red. M. Kalinowskiej, J. Skuczyńskiego i M. Bizior. [Słowo wstępne:] M. Kalinowska. Tor.: Wydawn. UMK 2006, 382 s. Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej UW, Inst. Literatury Pol. UMK w Tor. ''Antyk Romantyków.''</li>
+
<li> Światy przedstawione. Prace z historii i teorii literatury ofiarowane profesorowi Jerzemu Speinie. Pod red. M. Kalinowskiej, E. Owczarza, J. Skuczyńskiego, M. Wołka. Tor.: Wydawn. UMK 2006, 553 s.</li>
+
<li> Filhellenizm w Polsce. Rekonesans. Pod red. M. Borowskiej, M. Kalinowskiej, J. Ławskiego i K. Tomaszuk. Wwa: Wydawn. UW 2007, 348 s. Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej UW, Inst. Literatury Pol. UMK w Tor. ''Antyk Romantyków.''</li>
+
<li> Poemat dygresyjny Juliusza Słowackiego. Struktura, konteksty, recepcja. Pod red. M. Kalinowskiej i M. Leszczyńskiego. Tor.: Wydawn. Nauk. UMK 2011, 461 s.</li>
+
<li> Prelekcje paryskie Adama Mickiewicza wobec tradycji kultury polskiej i europejskiej. Próba nowego spojrzenia. Praca zbiorowa. Pod red. M. Kalinowskiej, J. Ławskiego i M. Bizior-Dombrowskiej. Wwa: Wydawn. UW 2011, 404 s.</li>
+
<li> Filhellenizm w Polsce. Wybrane tematy. Praca zbiorowa. Pod red. M. Borowskiej, M. Kalinowskiej i K. Tamaszczuka. Wwa: Wydawn. UW 2012, 400 s. Wydz. „Artes Liberales” UW, Inst. Literatury Pol. UMK w Tor. ''Antyk Romantyków''</li>
+
<li> Wyspiański, Kazandzakis i modernistyczne wizje antyku. Red. nauk.: M. Borowska, M. Kalinowska, P. Kaniecki. Wwa: Wydz. „Artes Liberales” UW; Wydawn. Nauk. Sub Lupa 2012, 278 s.</li>
+
<li> Co Słowacki ma nam dziś do powiedzenia? Debaty Wydziału „Artes Liberales”. T. 5. Red. nauk.: M. Kalinowska, J. Kieniewicz i P. Kaniecki. Wwa: Wydz. „Artes Liberales” UW; Wydawn. Nauk. Sub Lupa 2013, 194 s.</li>
+
<li> Sparta w kulturze polskiej. Cz. 1-2. Wprowadzenie: M. Kalinowska. Wwa: Wydwn. Nauk. Sub Lupa. Wydz. „Artes Liberales” UW. ''Antyk Romantyków.''</li>
+
<p class='volumeDescription'>Cz. 1. Model recepcji, spojrzenie europejskie, konteksty greckie. Pod red. M. Borowskiej, M. Kalinowskiej, J. Speiny i K. Tomaszuk. 2014, 557 s.</p>
+
<p class='volumeDescription'>Cz. 2. Przekroje, syntezy, konteksty. Pr. zbiorowa pod red. M. Borowskiej, D. Kai, M. Kalinowskiej, J. Speiny. 2015, 411 s.</p>
+
<li> Profesor. Pamięci Artura Hutnikiewicza. Pod redakcją B. Burdzieja, M. Kalinowskiej i H. Ratusznej. Tor.: UMK 2016, 198 s.'' Litteraria Copernicana.'' 4.</li>
+
<p class='comment'>Wyd. jako dok. elektroniczny; Tor.: UMK 2016, plik w formacie PDF.</p>
+
 
</ol>
 
</ol>
 
</div id='primary'>
 
</div id='primary'>
  
 
<div id='secondary'>
 
<div id='secondary'>
 +
 
==OPRACOWANIA (wybór)==
 
==OPRACOWANIA (wybór)==
  
  
 
<ul>
 
<ul>
<li>Ank. 2008, 2013, 2017.</li>
+
<li>Ank. 2010.</li>
 +
<li> Wywiady: Sprostać rzeczywistości. Rozm. P. Cegielski. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 243; Elegancki strach na wróble. Rozm. S. Bereś. „Odra” 2000 nr 9, przedr. w S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach XX-XXI wieku. Wwa 2002; Oswajanie obcości. Rozm. G. Łęcka. W: G. Łęcka: Salon literacki. Wwa 2000; Czekam na spokojne dni bez telefonów i dziennikarzy. Nie jestem w najlepszych stosunkach z moimi książkami – mówi autor „Powrotu Aleksandra”. Rozm. M. Dworak. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 60; Niewykluczone, że świat istnieje także poza językiem. Rozm. Z. Bidakowski. „Rzeczpospolita” 2007 nr 157; Zemsta na języku. Rozm.: M. Larek, J. Borowczyk. „Czas Kult.” 2008 nr 6; Z każdej powieści salwuję się ucieczką. Rozm. V. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 118 dod. „Poznań”.</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
 
 +
<ul>
 +
<li>LP XX w. (D. Nowacki).</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
===Ogólne===
 +
 
 +
<ul>
 +
<li> J. JARZĘBSKI: Trzecia epoka. (O prozie lat dziewięćdziesiątych). „Teksty Drugie” 1996 nr 5 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].</li>
 +
<li> D. MAZUREK: Sprostać rzeczywistości. O prozie Zbigniewa Kruszyńskiego. „Kresy” 1997 nr 4.</li>
 +
<li> P. CZAPLIŃSKI: Splątane języki. „Polityka” 1999 nr 36.</li>
 +
<li> A. ROGALA: Tekst jako przygoda lektury, czyli proza Zbigniewa Kruszyńskiego. „FA-art” 1999 nr 1.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Studia i media Zbigniewa Kruszyńskiego. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003.</li>
 +
<li> K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego. („Szkice historyczne”. Powieść; „Schwedenkräuter”). W: Podmiot i tekst w literaturze XX wieku. Wwa 2006.</li>
 +
<li> Z. BIDAKOWSKI: Emigracja – alienacja. „Rzeczpospolita” 2007 nr 281.</li>
 +
<li> J. ZIMNA: Język do oclenia. „Czas Kult.” 2008 nr 1 /2.</li>
 +
<li> J. FRANCZAK: „Podwojona obcość”. Proza Zbigniewa Kruszyńskiego. „Kresy” 2009 nr 1 /2, przedr. w: Ćwiczenia z rozpaczy. Kr. 2011.</li>
 +
<li> M. KORONKIEWICZ: „Tłumacze niemoty” – o obcości i odległościach Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.</li>
 +
<li> M. CZERMACHOWICZ: Paradoksy reprezentacji a problem czasu. Na podstawie utworów Magdaleny Tulli i Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Sekundy i epoki. Wwa 2013.</li>
 +
<li> A. NĘCKA: „Prawda składa się z morfemów” Zbigniew Kruszyński. W tejże: Emigracje intymne. Katow. 2013.</li>
 +
<li> H. GOSK: My i oni, czyli o (nie)możliwości zostania „tubylcem”. Metaliterackie pomysły Janusza Rudnickiego oraz Zbigniewa Kruszyńskiego na opowieść o ostatniej fali polskiej emigracji do Europy Zachodniej. W: Poetyka migracji. Katow. 2013.</li>
 +
<li> K. BARDADYN: Anna, Nikt i wykluczeni. O prozie Zygmunta Kruszyńskiego. „Postscriptum Polonist.” 2014 nr 1.</li>
 +
<li> K. BARDADYN: Obiektywizm? O bohaterach prozy Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Literatura i obiekt/yw(izm). Katow. 2014.</li>
 +
<li> E. NAWÓJ: Zbigniew Kruszyński [on-line] [dostęp 2 lipca 2014]. Dostępny w Internecie: [http://culture.pl/tworca/zbigniew-kruszynski http://culture.pl/tworca/zbigniew-kruszynski].</li>
 +
<li> M. KĘPA: [http://katalogi.bn.org.pl/iii/encore/record/C__Rb5498327__SKruszyński Zbigniew__P1,38__Orightresult__U__X3?langpol&suitecobalt Mityczne Er, czyli Radom w prozie Zbigniewa Kruszyńskiego]. „Radomskie Studia Hum.” 2016 [T. 3].</li>
 +
<li> W. RUSINEK: Między PRL-em a ponowoczesnością. O prozie Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2016.</li>
 +
<li> E. SŁOMIŃSKA: Doświadczanie przestrzeni w twórczości Andrzeja Barta i Zbigniewa Kruszyńskiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [T.] 8.</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
===Schwedenkräuter===
 +
 
 +
<ul>
 +
<li> A. CZACHOWSKA: Zioła czy chwasty?. „Res Publica Nowa” 1996 nr 7 /8.</li>
 +
<li> P. FEJKISZ: Proza absolutnie aktualna. „Studium” 1996 nr 2 /3.</li>
 +
<li> A. FRANASZEK: You’re not one of us. „Nowy Nurt” 1996 nr 5.</li>
 +
<li> B. KANIEWSKA: Gorzkie zioła. „Czas Kult.” 1996 nr 3.</li>
 +
<li> E. KRASKOWSKA: Opowieści dipisów. „Życie Warsz.” 1996 nr 69 [m.in. dot. Z.K.].</li>
 +
<li> J. ŁUKASIEWICZ: „Wieczór, piasek, śnieg na plaży”. „Tyg. Powsz.” 1996 nr 17.</li>
 +
<li> E. NAWÓJ: Skąd wracasz i dokąd? (Ostatnie książki literatury poemigracyjnej). „Kartki” 1996 nr 13, toż „Rzeczpospolita” 1996 nr 83.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: Nasz język obcy. „Twórczość” 1996 nr 9.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Między pierwszym a czwartym światem. „Odra” 1996 nr 5.</li>
 +
<li> P. PIETUCHA: Szwecja zza koronkowej firanki. „Życie Warsz.” 1996 dod. „Ex Libris” nr 93.</li>
 +
<li> K. UNIŁOWSKI: Ostatnia broń wydziedziczonych. „FA-art” 1996 nr 4, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.</li>
 +
<li> K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego („Szkice historyczne. Powieść”; „Schwedenkräuter”). „Tekstualia” 2005 nr 2.</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
===Szkice historyczne===
 +
 
 +
<ul>
 +
<li> D. NOWACKI: Odchylenie. „FA-art”1996 nr 4. </li>
 +
<li> J.Z. BRUDNICKI: Świat czarno-biały. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6.</li>
 +
<li> Z. CHOJNOWSKI: Historia upodlenia. „Nowe Książ.” 1997 nr 3.</li>
 +
<li> A. CZACHOWSKA: Własne przeżycia, cudza mowa. „Res Publica Nowa” 1997 nr 4.</li>
 +
<li> A. KACZOROWSKI: Nie–epos. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 44.</li>
 +
<li> E. NAWÓJ: Co było, a nie było. (Przewrotność „Szkiców historycznych” Zbigniewa Kruszyńskiego). „Rzeczpospolita” 1997 nr 223.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Powieść w szkicach. „Odra” 1997 nr 7/8.</li>
 +
<li> M. NAWROCKI: Poetycka proza historii „Dekada Lit.” 1998 nr 5. </li>
 +
<li> Z. ZIĄTEK: Historyk Kruszyński. „Regiony” 1998 nr 1 /3. </li>
 +
<li> K. UNIŁOWSKI: Fiszki na wietrze. „Twórczość” 1997 nr 8, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: Im gorzej tym lepiej. W tegoż: Zawód czytelnik. Kr. 1999 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].</li>
 +
<li> Z. ZIĄTEK: Od dokumentów czasu do literatury miejsca. (Zbigniew Kruszyński. i Olga Tokarczuk). W tegoż: Wiek dokumentu. Wwa 1999.</li>
 +
<li> H. GOSK: Dyskurs zamiast opowieści (Zbigniew Kruszyński.: „Na lądach i morzach”, „Szkice historyczne”, Magdaleny Tulli: „Tryby”). W tejże: Zamiast końca historii. Wwa 2005.</li>
 +
<li> K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego („Szkice historyczne.” Powieść, „Schwedenkräuter”). „Tekstualia” 2005 nr 2.</li>
 +
<li> R. OSTASZEWSKI: Rebusy o konspiracji. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 111.</li>
 +
<li> D. KORWIN-PIOTROWSKA: Paradoksy narracji w „Szkicach historycznych” Zbigniewa Kruszyńskiego. W: W ogrodzie świata. Krak. 2015.</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
===Na lądach i morzach===
 +
 
 +
<ul>
 +
<li> M. CIEŚLIK: Sztuka detalu. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 191.</li>
 +
<li> P. CZAPLIŃSKI: Splątane języki. „Polityka” 1999 nr 36.</li>
 +
<li> J. KLEJNOCKI: Opisać świat wokół siebie. „Nowe Państ.” 1999 nr 37.</li>
 +
<li> M. NAWROCKI: W mętnych wodach egzystencji i na grząskim gruncie semantyki. „Dekada Lit.” 1999 nr 11/12. </li>
 +
<li> D. NOWACKI: Skandalista! Najnowsza proza Zbigniewa Kruszyńskiego to rzecz dla koneserów.  „Życie” 1999 nr 110.</li>
 +
<li> M. ORSKI: W fałszywym wyobrażeniu pełni. „Nowe Książ.” 1999 nr 8.</li>
 +
<li> L. SZARUGA: Język zmiany. „Kultura”, Paryż 1999 nr 10. </li>
 +
<li> K. UNIŁOWSKI: Buchalterzy i cenzorzy. „FA-art” 1999 nr 3, przedr. w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kr. 2002.</li>
 +
<li> H. ZAWORSKA: Sztuka paradoksu. „Wprost” 1999 nr 19.</li>
 +
<li> M. CICHY: Urodzony stylizator. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 131. </li>
 +
<li> A. JACYNA: Rzeczywistość lingwistyczna czy lingwistyczna proza. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 2000 nr z 7 I dod. „Prz. Pol.”.</li>
 +
<li> J. ORSKA: Niebezpieczne nie-prawdy. „Odra” 2000 nr 4.</li>
 +
<li> M. PIETRZAK: Z pokładu słów. „Fraza” 2000 nr 1 /2. </li>
 +
<li> H. GOSK: Dyskurs zamiast opowieści. (Zbigniew Kruszyński: „Na lądach i morzach”, „Szkice historyczne”, Magdaleny Tulli: „Tryby”). W tejże: Zamiast końca historii. Wwa 2005.</li>
 +
</ul>
 +
 
 +
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 +
 
 +
===Powrót Aleksandra===
 +
 
 +
<ul>
 +
<li> J. BIELAS: Samotność w sieci czy cichy śmiech Stwórcy? „Twórczość” 2006 nr 6.</li>
 +
<li> M. CIEŚLIK: Powrót K. „Newsweek Polska” 2006 nr 10.</li>
 +
<li> M. CUBER: Aleksander Bezdomny. „Res Publica Nowa” 2006 nr 2.</li>
 +
<li> P. CZAPLIŃSKI: Językowy dywersant. „Pogranicza” 2006 nr 3.</li>
 +
<li> J. GIZELLA: Próba powrotu. „Nowe Książ.” 2006 nr 5.</li>
 +
<li> J. KLEJNOCKI: Skazani na samotność. „Polityka” 2006 nr 10.</li>
 +
<li> A. KOZŁOWSKA. „FA-art” 2006 nr 1/2.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Irrealne czaty narratora. „Odra” 2006 nr 10.</li>
 +
<li> R. OSTASZEWSKI: Dwa paszporty bezpaństwowca na delegacji. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 44.</li>
 +
<li> J. PASTERSKA: Powrót do „realu”. „Fraza” 2006 nr 3.</li>
 +
<li> P. DUNIN–WĄSOWICZ: Hymny zobojętnienia. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 60 dod. „Kraków”.</li>
 +
<li> M. STRZELEC: Historyk pamięci. Nabazgrane niedbale, absolutnie zbędne i niepotrzebne nikomu uwagi na marginesie „Powrotu Aleksandra” Zbigniewa Kruszyńskiego. „Tekstualia” 2006 nr 3.</li>
 +
<li> M. ORSKI: W rzeczywistości wirtualnej. „Prz. Powsz.” 2007 nr 6.</li>
 +
<li> M. RADZIWON: Rozterki Aleksandra. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 140.</li>
 +
<li> J. ZIMNA: Język do ocalenia. „Czas Kult.” 2008 nr 6.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Narrator na czacie. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. także : Ostatni raport].</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
===Mowa i milczenie – romantyczne antynomie samotności===
+
===Ostatni raport===
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> A. HUTNIKIEWICZ. Spraw. Tow. Nauk. w Tor. 1986 t. 40.</li>
+
<li> M. CUBER: Porcja wydruku lepsza od tabliczki czekolady. „FA-art” 2009 nr 3.</li>
<li> A. BAGŁAJEWSKI: Czy nasz romantyzm ma samotność? „Twórczość” 1990 nr 10.</li>
+
<li> P. KOFTA: Nieszczęsny dar obserwacji. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 186.</li>
<li> P. JARMOCIK. „Ruch Lit.” 1990 z. 6.</li>
+
<li> K.B. MALINOWSKI: W zwierciadle lustracji. „Lampa” 2009 nr 9.</li>
<li> J. LEOCIAK: Mowa milczenie – samotność. „Nowe Książ.” 1990 nr 3.</li>
+
<li> T. MIZERKIEWICZ: Powieść lozańska. „Nowe Książ.” 2009 nr 12, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013.</li>
<li> T. Tyczyński. „Pam. Lit.” 1990 nr 3.</li>
+
<li> D. NOWACKI: Doskonała powieść o spisywaniu czynów i rozmów. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 234.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Donos na życie. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 4.</li>
 +
<li> A. WOLNY-HAMKAŁO: Dwuświat donosiciela. „Polityka” 2009 nr 40.</li>
 +
<li> T. BOCHEŃSKI: U.u czyli śmiech z udręczonej uwagi. „Tygiel Kult.” 2010 nr 1/3.</li>
 +
<li> J. FRANCZAK: Ironia i wspólnota. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49.</li>
 +
<li> M. LAREK: Perwersje raportu. „Czas Kult.” 2010 nr 4.</li>
 +
<li> M. ORSKI: Narrator na czacie. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. także: Powrót Aleksandra].</li>
 +
<li> L. SZARUGA: Stan rzeczy. „Borussia” 2010 nr 47 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].</li>
 +
<li> J. ZARĘBA: Snuć donos. „Tygiel Kult.” 2010 nr 1/3.</li>
 +
<li> D. NOWACKI: Porozmawiajmy o teczkach (suplement). W tegoż: Kto im dał skrzydła. Katow. 2011 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].</li>
 
</ul>
 
</ul>
  
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
 
[[#tworczosc|Powrót na górę&uarr;]]
  
===Grecja romantyków===
+
===Kurator===
  
 
<ul>
 
<ul>
<li> R. KASPEROWICZ. „Znak” 1996 nr 8.</li>
+
<li> D. NOWACKI: Ostatni kontrakt sponsora. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 52.</li>
<li> Z. PRZYBYŁA. „Pr. Nauk. WSP w Częst. Filol. Pol., Hist. i Teoria Lit.”1996 z. 6.</li>
+
<li> M. ORSKI: Zawodny chatroom Kuratora. „Elewator” 2014 nr 4.</li>
<li> M. ŻMIGRODZKA. „Pam. Lit.” 1998 z. 1.</li>
+
<li> K. ZYCH: Samoobsługowy pogrzeb. „Nowe Książ.” 2014 nr 9.</li>
 +
<li> D. KOZICKA: Real share…? „Nowa Dekada Krak.” 2015 nr 1/2.</li>
 
</ul>
 
</ul>
  

Aktualna wersja na dzień 08:32, 11 kwi 2019

ur. 1957

Pseud.: Jan Rost; Jerzy Kempiński; zet; Z.K.

Prozaik.

Spis treści

[edytuj] BIOGRAM

Urodzony 29 sierpnia 1957 w Radomiu w rodzinie lekarzy; syn Jerzego Kruszyńskiego i Haliny z Dębickich. Uczęszczał do Liceum im. T. Chałubińskiego w Radomiu; w 1976 zdał maturę. Następnie przez pięć lat studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.); w 1980-81 w ramach stypendium A. Mickiewicza kontynuował studia na uniwersytecie w Lozannie. W październiku 1981 wrócił do Polski i zaczął pracować jako asystent na romanistyce we Wrocławiu. Debiutował w 1980 na łamach miesięcznika „Odra” (nr 12; podp.: zet) sprawozdaniem z sesji naukowej, która odbyła się na Université de Lille, poświęconej Witoldowi Gombrowiczowi. Po wprowadzeniu stanu wojennego był związany z podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność” (m.in. ukrywał w swoim domu działaczy opozycji). W 1982 został skazany na trzy i pół roku więzienia i trzy lata pozbawienia praw publicznych oraz wydalony z uczelni. W 1983 uzyskał przerwę w odbywaniu kary i wkrótce potem paszport (bez prawa powrotu do Polski), po czym wyjechał z rodziną do Szwecji. Zamieszkał początkowo w Uppsali, gdzie uczył języka francuskiego, następnie przeniósł się do Lund, pracował na Uniwersytecie w Sztokholmie. Okazjonalnie miał zajęcia na polonistyce w Kopenhadze. Debiutował w 1987 jako prozaik opowiadaniem pt. Fragment powierzchni, opublikowanym na łamach pisma „Zeszyty Literackie” (Paryż, nr 16). W 1988 ogłosił kilka przekładów z języka francuskiego w wydawnictwach rozprowadzanych w Polsce poza cenzurą. Prozę, przekłady, recenzje, noty publikował m.in. na łamach „Odry” (w 1984 noty podp.: Z.K., 2004, 2005), „Pamiętnika Literackiego” (1984-86), „Zeszytów Literackich” (Paryż 1986-88, Warszawa 1991, 1997, 2003, m.in. w 1988 podp.: Jerzy Kempiński). W połowie lat dziewięćdziesiątych zaczął publikować powieści i tomy opowiadań. W 1997 otrzymał Radomską Nagrodę Kulturalną. W 1999 został członkiem SPP. W 2000 powrócił do Polski. Od 2001 prowadził warsztaty translatorskie dla tłumaczy literatury szwedzkiej w Södertörns högskola w Sztokholmie. Wykładał na Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2009 zasiadał w kapitule Nagrody Literackiej Gdynia. W 2015 otrzymał Poznańską Nagrodę Literacką im. Adama Mickiewicza, przyznawaną za wybitne zasługi dla polskiej literatury i kultury.

W 1984 zawarł związek małżeński z Elżbietą Kożdoń, architektem. Ma syna Piotra (ur. 1980). Mieszka w Laskach w Kotlinie Kłodzkiej.

[edytuj] TWÓRCZOŚĆ

  1. Schwedenkräuter. [Powieść]. Kr.: Ofic. Lit. 1995, 157 s. Wyd. 2 Wwa: W.A.B. – Grupa Wydawn. Foksal 2015. Archipelagi.
  2. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. – Grupa Wydawn. Foksal 2015, plik w formacie EPUB, MOBI.

    Nagroda „bruLionu” i „Fundacji Kultury” w 1995.

  3. Szkice historyczne. Powieść. [Gdynia:] Faust 1996, 220 s. Wyd. 2 Kr.: WL 2008.
  4. Nominacja do Nagrody Lit. Nike w 1997.

  5. Na lądach i morzach. Opisy i opowiadania. Wwa: W.A.B. 1999, 219 s. Archipelagi.
  6. Nagroda w konkursie lit. organizowanym przez Pol. Tow. Wyd. Książek i Bibl. im. Raczyńskich, nominacja do Nagrody Lit. Nike w 2000.

    Zawartość: Na lądach i morzach; Errata; Ruptura cordis; Jan i Anna; Lekcje; Sektor; Emporium; Żebracy; Suweniry; In Dichters Lande.

    Przekł.: niem.: Zu Lande Und zur See. Erzählungen. [Przeł.] E. Kinsky. München 2005, – ros.: Na suše i na more. [Przeł.] Û. Čajnikov. Moskva 2003.

  7. Powrót Aleksandra. [Opowiadania]. Kr.: WL 2006, 200 s.
  8. W 2007 nagroda im A. Kijowskiego i nominacja do Nagrody Lit. Nike.

    Zawartość: Czat; Nulla; Spis respondentów; Marrakech; Spotkanie z Marią; Powrót Aleksandra.

  9. Ostatni raport. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 229 s.
  10. Nominacja do finału Nagrody Lit. Europy Środkowej Angelus w 2010.

  11. Kurator. [Powieść]. Wwa: W.A.B.- Grupa Wydawn. Foksal 2014, 208 s. Archipelagi.
  12. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2014, plik w formacie EPUB.

    Przekłady utworów Z. Kruszyńskiego w antologiach zagranicznych: chorw.: Orkestru iza leda. Antologija poljske kratke priče. [Przeł.:] I. Vidovic Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001, – niem.: Landschaften und Luftinseln. Polonische Erzählungen der Gegenwart. [Oprac.:] A. Markiewicz. München 2000; Sofa. Polonische Sofafahrten = Z sofą po Polsce. Wien 2014 [tekst w jęz. pol. i niem], – ros.: Inostrannaâ literatura. [Oprac.:] K. Starosel’skaâ. [Moskva] 2006, – szwedz.: Världen i Sverige. [Oprac.:] M. Grive, M. Uzun. Stockholm 1995; Polen berättar. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005; Ö.a.*: *översättarens anmärkning. En antologi. Red.: L. Mendoza Åsberg. Huddinge 2007.

[edytuj] Przekłady

  1. L. Gustafsson: Dziwne, drobne przedmioty. Wybór wierszy. Wybór i tłum.: Z. Kruszyński. Kr.: Znak 2012, 79 s. Poezja.
  2. M. Lundquist: Pisane na kamieniach. [Wiersze]. Wybór i tłum.: Z. Kruszyński. Posł. A. Zagajewski. Wwa; Fundacja Zesz. Lit. 2015, 79 s. Ser. Poetycka „Zesz. Lit.”; nr 12.

[edytuj] Prace redakcyjne

  1. Gombrowicz. Actes du colloque de l’Université de Lille III (le 29 mai 1980) Recueil d’études dans la réd. de Z. Kruszyński et J. Łukasiewicz. Wr.: Wydawn. UWr. 1985, 95 s. Acta Univ. Wratisl.,727
  2. D. Suska: Cała w piachu. [Wiersze]. Red.: Z. Kruszyński. Wołowiec: Czarne 2004, 52 s.
  3. Zob. też Przekłady poz. 1, 2.

[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2010.
  • Wywiady: Sprostać rzeczywistości. Rozm. P. Cegielski. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 243; Elegancki strach na wróble. Rozm. S. Bereś. „Odra” 2000 nr 9, przedr. w S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach XX-XXI wieku. Wwa 2002; Oswajanie obcości. Rozm. G. Łęcka. W: G. Łęcka: Salon literacki. Wwa 2000; Czekam na spokojne dni bez telefonów i dziennikarzy. Nie jestem w najlepszych stosunkach z moimi książkami – mówi autor „Powrotu Aleksandra”. Rozm. M. Dworak. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 60; Niewykluczone, że świat istnieje także poza językiem. Rozm. Z. Bidakowski. „Rzeczpospolita” 2007 nr 157; Zemsta na języku. Rozm.: M. Larek, J. Borowczyk. „Czas Kult.” 2008 nr 6; Z każdej powieści salwuję się ucieczką. Rozm. V. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 118 dod. „Poznań”.

Powrót na górę↑


  • LP XX w. (D. Nowacki).

Powrót na górę↑

[edytuj] Ogólne

  • J. JARZĘBSKI: Trzecia epoka. (O prozie lat dziewięćdziesiątych). „Teksty Drugie” 1996 nr 5 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].
  • D. MAZUREK: Sprostać rzeczywistości. O prozie Zbigniewa Kruszyńskiego. „Kresy” 1997 nr 4.
  • P. CZAPLIŃSKI: Splątane języki. „Polityka” 1999 nr 36.
  • A. ROGALA: Tekst jako przygoda lektury, czyli proza Zbigniewa Kruszyńskiego. „FA-art” 1999 nr 1.
  • M. ORSKI: Studia i media Zbigniewa Kruszyńskiego. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003.
  • K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego. („Szkice historyczne”. Powieść; „Schwedenkräuter”). W: Podmiot i tekst w literaturze XX wieku. Wwa 2006.
  • Z. BIDAKOWSKI: Emigracja – alienacja. „Rzeczpospolita” 2007 nr 281.
  • J. ZIMNA: Język do oclenia. „Czas Kult.” 2008 nr 1 /2.
  • J. FRANCZAK: „Podwojona obcość”. Proza Zbigniewa Kruszyńskiego. „Kresy” 2009 nr 1 /2, przedr. w: Ćwiczenia z rozpaczy. Kr. 2011.
  • M. KORONKIEWICZ: „Tłumacze niemoty” – o obcości i odległościach Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.
  • M. CZERMACHOWICZ: Paradoksy reprezentacji a problem czasu. Na podstawie utworów Magdaleny Tulli i Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Sekundy i epoki. Wwa 2013.
  • A. NĘCKA: „Prawda składa się z morfemów” Zbigniew Kruszyński. W tejże: Emigracje intymne. Katow. 2013.
  • H. GOSK: My i oni, czyli o (nie)możliwości zostania „tubylcem”. Metaliterackie pomysły Janusza Rudnickiego oraz Zbigniewa Kruszyńskiego na opowieść o ostatniej fali polskiej emigracji do Europy Zachodniej. W: Poetyka migracji. Katow. 2013.
  • K. BARDADYN: Anna, Nikt i wykluczeni. O prozie Zygmunta Kruszyńskiego. „Postscriptum Polonist.” 2014 nr 1.
  • K. BARDADYN: Obiektywizm? O bohaterach prozy Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Literatura i obiekt/yw(izm). Katow. 2014.
  • E. NAWÓJ: Zbigniew Kruszyński [on-line] [dostęp 2 lipca 2014]. Dostępny w Internecie: http://culture.pl/tworca/zbigniew-kruszynski.
  • M. KĘPA: Zbigniew__P1,38__Orightresult__U__X3?langpol&suitecobalt Mityczne Er, czyli Radom w prozie Zbigniewa Kruszyńskiego. „Radomskie Studia Hum.” 2016 [T. 3].
  • W. RUSINEK: Między PRL-em a ponowoczesnością. O prozie Zbigniewa Kruszyńskiego. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. Katow. 2016.
  • E. SŁOMIŃSKA: Doświadczanie przestrzeni w twórczości Andrzeja Barta i Zbigniewa Kruszyńskiego. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [T.] 8.

Powrót na górę↑

[edytuj] Schwedenkräuter

  • A. CZACHOWSKA: Zioła czy chwasty?. „Res Publica Nowa” 1996 nr 7 /8.
  • P. FEJKISZ: Proza absolutnie aktualna. „Studium” 1996 nr 2 /3.
  • A. FRANASZEK: You’re not one of us. „Nowy Nurt” 1996 nr 5.
  • B. KANIEWSKA: Gorzkie zioła. „Czas Kult.” 1996 nr 3.
  • E. KRASKOWSKA: Opowieści dipisów. „Życie Warsz.” 1996 nr 69 [m.in. dot. Z.K.].
  • J. ŁUKASIEWICZ: „Wieczór, piasek, śnieg na plaży”. „Tyg. Powsz.” 1996 nr 17.
  • E. NAWÓJ: Skąd wracasz i dokąd? (Ostatnie książki literatury poemigracyjnej). „Kartki” 1996 nr 13, toż „Rzeczpospolita” 1996 nr 83.
  • D. NOWACKI: Nasz język obcy. „Twórczość” 1996 nr 9.
  • M. ORSKI: Między pierwszym a czwartym światem. „Odra” 1996 nr 5.
  • P. PIETUCHA: Szwecja zza koronkowej firanki. „Życie Warsz.” 1996 dod. „Ex Libris” nr 93.
  • K. UNIŁOWSKI: Ostatnia broń wydziedziczonych. „FA-art” 1996 nr 4, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.
  • K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego („Szkice historyczne. Powieść”; „Schwedenkräuter”). „Tekstualia” 2005 nr 2.

Powrót na górę↑

[edytuj] Szkice historyczne

  • D. NOWACKI: Odchylenie. „FA-art”1996 nr 4.
  • J.Z. BRUDNICKI: Świat czarno-biały. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6.
  • Z. CHOJNOWSKI: Historia upodlenia. „Nowe Książ.” 1997 nr 3.
  • A. CZACHOWSKA: Własne przeżycia, cudza mowa. „Res Publica Nowa” 1997 nr 4.
  • A. KACZOROWSKI: Nie–epos. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 44.
  • E. NAWÓJ: Co było, a nie było. (Przewrotność „Szkiców historycznych” Zbigniewa Kruszyńskiego). „Rzeczpospolita” 1997 nr 223.
  • M. ORSKI: Powieść w szkicach. „Odra” 1997 nr 7/8.
  • M. NAWROCKI: Poetycka proza historii „Dekada Lit.” 1998 nr 5.
  • Z. ZIĄTEK: Historyk Kruszyński. „Regiony” 1998 nr 1 /3.
  • K. UNIŁOWSKI: Fiszki na wietrze. „Twórczość” 1997 nr 8, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.
  • D. NOWACKI: Im gorzej tym lepiej. W tegoż: Zawód czytelnik. Kr. 1999 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].
  • Z. ZIĄTEK: Od dokumentów czasu do literatury miejsca. (Zbigniew Kruszyński. i Olga Tokarczuk). W tegoż: Wiek dokumentu. Wwa 1999.
  • H. GOSK: Dyskurs zamiast opowieści (Zbigniew Kruszyński.: „Na lądach i morzach”, „Szkice historyczne”, Magdaleny Tulli: „Tryby”). W tejże: Zamiast końca historii. Wwa 2005.
  • K. KROWIRANDA: Dynamika znaczenia w „myślących powieściach” Zbigniewa Kruszyńskiego („Szkice historyczne.” Powieść, „Schwedenkräuter”). „Tekstualia” 2005 nr 2.
  • R. OSTASZEWSKI: Rebusy o konspiracji. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 111.
  • D. KORWIN-PIOTROWSKA: Paradoksy narracji w „Szkicach historycznych” Zbigniewa Kruszyńskiego. W: W ogrodzie świata. Krak. 2015.

Powrót na górę↑

[edytuj] Na lądach i morzach

  • M. CIEŚLIK: Sztuka detalu. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 191.
  • P. CZAPLIŃSKI: Splątane języki. „Polityka” 1999 nr 36.
  • J. KLEJNOCKI: Opisać świat wokół siebie. „Nowe Państ.” 1999 nr 37.
  • M. NAWROCKI: W mętnych wodach egzystencji i na grząskim gruncie semantyki. „Dekada Lit.” 1999 nr 11/12.
  • D. NOWACKI: Skandalista! Najnowsza proza Zbigniewa Kruszyńskiego to rzecz dla koneserów. „Życie” 1999 nr 110.
  • M. ORSKI: W fałszywym wyobrażeniu pełni. „Nowe Książ.” 1999 nr 8.
  • L. SZARUGA: Język zmiany. „Kultura”, Paryż 1999 nr 10.
  • K. UNIŁOWSKI: Buchalterzy i cenzorzy. „FA-art” 1999 nr 3, przedr. w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kr. 2002.
  • H. ZAWORSKA: Sztuka paradoksu. „Wprost” 1999 nr 19.
  • M. CICHY: Urodzony stylizator. „Gaz. Wybor.” 2000 nr 131.
  • A. JACYNA: Rzeczywistość lingwistyczna czy lingwistyczna proza. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 2000 nr z 7 I dod. „Prz. Pol.”.
  • J. ORSKA: Niebezpieczne nie-prawdy. „Odra” 2000 nr 4.
  • M. PIETRZAK: Z pokładu słów. „Fraza” 2000 nr 1 /2.
  • H. GOSK: Dyskurs zamiast opowieści. (Zbigniew Kruszyński: „Na lądach i morzach”, „Szkice historyczne”, Magdaleny Tulli: „Tryby”). W tejże: Zamiast końca historii. Wwa 2005.

Powrót na górę↑

[edytuj] Powrót Aleksandra

  • J. BIELAS: Samotność w sieci czy cichy śmiech Stwórcy? „Twórczość” 2006 nr 6.
  • M. CIEŚLIK: Powrót K. „Newsweek Polska” 2006 nr 10.
  • M. CUBER: Aleksander Bezdomny. „Res Publica Nowa” 2006 nr 2.
  • P. CZAPLIŃSKI: Językowy dywersant. „Pogranicza” 2006 nr 3.
  • J. GIZELLA: Próba powrotu. „Nowe Książ.” 2006 nr 5.
  • J. KLEJNOCKI: Skazani na samotność. „Polityka” 2006 nr 10.
  • A. KOZŁOWSKA. „FA-art” 2006 nr 1/2.
  • M. ORSKI: Irrealne czaty narratora. „Odra” 2006 nr 10.
  • R. OSTASZEWSKI: Dwa paszporty bezpaństwowca na delegacji. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 44.
  • J. PASTERSKA: Powrót do „realu”. „Fraza” 2006 nr 3.
  • P. DUNIN–WĄSOWICZ: Hymny zobojętnienia. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 60 dod. „Kraków”.
  • M. STRZELEC: Historyk pamięci. Nabazgrane niedbale, absolutnie zbędne i niepotrzebne nikomu uwagi na marginesie „Powrotu Aleksandra” Zbigniewa Kruszyńskiego. „Tekstualia” 2006 nr 3.
  • M. ORSKI: W rzeczywistości wirtualnej. „Prz. Powsz.” 2007 nr 6.
  • M. RADZIWON: Rozterki Aleksandra. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 140.
  • J. ZIMNA: Język do ocalenia. „Czas Kult.” 2008 nr 6.
  • M. ORSKI: Narrator na czacie. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. także : Ostatni raport].

Powrót na górę↑

[edytuj] Ostatni raport

  • M. CUBER: Porcja wydruku lepsza od tabliczki czekolady. „FA-art” 2009 nr 3.
  • P. KOFTA: Nieszczęsny dar obserwacji. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 186.
  • K.B. MALINOWSKI: W zwierciadle lustracji. „Lampa” 2009 nr 9.
  • T. MIZERKIEWICZ: Powieść lozańska. „Nowe Książ.” 2009 nr 12, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013.
  • D. NOWACKI: Doskonała powieść o spisywaniu czynów i rozmów. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 234.
  • M. ORSKI: Donos na życie. „Kwart. Artyst.” 2009 nr 4.
  • A. WOLNY-HAMKAŁO: Dwuświat donosiciela. „Polityka” 2009 nr 40.
  • T. BOCHEŃSKI: U.u – czyli śmiech z udręczonej uwagi. „Tygiel Kult.” 2010 nr 1/3.
  • J. FRANCZAK: Ironia i wspólnota. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 49.
  • M. LAREK: Perwersje raportu. „Czas Kult.” 2010 nr 4.
  • M. ORSKI: Narrator na czacie. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. także: Powrót Aleksandra].
  • L. SZARUGA: Stan rzeczy. „Borussia” 2010 nr 47 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].
  • J. ZARĘBA: Snuć donos. „Tygiel Kult.” 2010 nr 1/3.
  • D. NOWACKI: Porozmawiajmy o teczkach (suplement). W tegoż: Kto im dał skrzydła. Katow. 2011 [m.in. dot. Z. Kruszyńskiego].

Powrót na górę↑

[edytuj] Kurator

  • D. NOWACKI: Ostatni kontrakt sponsora. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 52.
  • M. ORSKI: Zawodny chatroom Kuratora. „Elewator” 2014 nr 4.
  • K. ZYCH: Samoobsługowy pogrzeb. „Nowe Książ.” 2014 nr 9.
  • D. KOZICKA: Real share…? „Nowa Dekada Krak.” 2015 nr 1/2.

Powrót na górę↑

Barbara Marzęcka

Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku

Działania
Zbigniew KRUSZYŃSKI
Nawigacja
Narzędzia